Αρχική Κανόνες Διακίνησης ΠροϊόντωνΆρθρο 124: Υποχρεώσεις λιανοπωλητών καυσόξυλωνΣχόλιο του χρήστη Μαρία Μπόντη | 27 Σεπτεμβρίου 2012, 15:42
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Και διαφωτιστική. Μερικές απορίες όμως έχω. Και τις θέτω ως καταναλωτής (δεν είμαι ούτε ειδικός ούτε έμπορος): 1. γιατί δεν μιλάει κανείς για τη σχέση της αγοράς καυσόξυλου με την αγορά ξυλολέβητα; Δε συνδέονται; Τον τελευταίο χρόνο γίνεται χαμός! Τρέχει ο κόσμος ανενημέρωτος και αγοράζει λέβητες ξύλου που η τεχνολογία τους, επιβάλλει να χρησιμοποιείς ξύλο με πάρα πολύ χαμηλή υγρασία. Αλλιώς χαλάνε! Τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα; Πάει να γίνει προσαρμογή του καυσόξυλου στις ανάγκες του εισαγόμενου λέβητα για να μη χάσουν οι ξένες κατασκευαστικές και οι Έλληνες εισαγωγείς την ελληνική αγορά; 2. γιατί εγώ που έχω τζάκι θα πρέπει να υποχρεωθώ να ακριβοπληρώσω ξύλο που το έχουν στεγνώσει στα ξηραντήρια ενώ το χρειάζομαι όπως σήμερα με κάποια υγρασία για να μην γίνεται παρανάλωμα όταν το ρίχνω στη φωτιά; Και με ποιον τρόπο θα επαναφέρω εγώ την υγρασία του για να το χρησιμοποιήσω όπως το θέλω; Και για ποιον λόγο να υποστώ το κόστος και τη διαδικασία; Για να αναγκαστώ να βάλω λέβητα-τζάκι που καίει στεγνό ξύλο;; 3. τι πειράζει που είναι πολλές οι μικρές επιχειρήσεις στην ΕΛλάδα; Και σε τι θα ωφεληθώ εγώ ο καταναλωτής αν γίνουν λίγες; Το θέμα είναι ο αριθμός των επιχειρήσεων ή η λειτουργία του κράτους; Ειλικρινά, αναρωτιέμαι αν όλα αυτά γίνονται για τη δική μου προστασία ως καταναλωτή αφού και την τσέπη μου θα επιβαρύνουν στο τέλος και θα με δυσκολέψουν. Όσο για τις επιχειρήσεις που δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους, σίγουρα μπορούν να ελεγχθούν από το κράτος χωρίς να χρειαστεί να "πληρώσω εγώ τη νύφη".