Αρχική Διαμόρφωση Φιλικού Επιχειρηματικού ΠεριβάλλοντοςΆρθρο 53: Υδάτινα πεδίαΣχόλιο του χρήστη ΑΟΡΑ Ελλάς Α.Κουτσουδάκης | 17 Οκτωβρίου 2012, 20:48
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 53 & (2). Η παράγραφος αυτή είναι καταστρεπτική για τα Πεδία Προσγειώσεων. Αναφέρει ότι «2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση) αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις έξι (6 κινήσεις (δηλ άφιξη και αναχώρηση 3 αεροσκαφών)) κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας.» Κατ αρχήν είναι ασαφής Τυχόν προσεγγίσεις ιδιωτικών υδροπλάνων προσμετρούνται ; Υπάρχει κίνδυνος η άφιξη ιδιωτικών αεροσκαφών να αφήξει «απ έξω» υδροπλάνα που κάνουν δρομολόγια ; Και ακόμη, επί της ουσίας. Ποια είναι η λογική να επιτρέπονται πχ στην Τήνο, ίσος αριθμός προσεγγίσεων στις 15 Αυγούστου και ίσος αριθμός στις 15 Φεβρουαρίου ; Αν σε ένα μικρό νησί 2 ή 3 ημέρες ο καιρός δεν επιτρέπει καμία κίνηση, δεν θα έπρεπε, να υπάρχει δυνατότητα για περισσότερες κινήσεις, όταν βελτιωθεί ο καιρός ; Στον εξωτερικό, όπου υπάρχουν τέτοια προβλήματα, μπαίνουν περιορισμοί στις μηνιαίες κινήσεις. Αντί να λέμε πχ 10 κινήσεις την ημέρα, θα μπορούσαμε να λέμε 300 κινήσεις το μήνα. Προτείνουμε η παράγραφος 2 του Άρθρου 53 να διατυπωθεί ως εξής : «…2. Ο συνολικός αριθμός κινήσεων (μία προσθαλάσσωση και μία αποθαλάσσωση υπολογίζονται σαν μία κίνηση) εμπορικών αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις τριακόσιες (300) κατά τη διάρκεια ενός μήνα.