Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 7. Καθήκον ειλικρινούς δήλωσης περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτωνΣχόλιο του χρήστη Α. Βασιλείου | 29 Οκτωβρίου 2009, 12:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Α. Βασιλείου' | 29 Οκτωβρίου 2009, 12:32

    Ζουμε σε μια χώρα, όπου το να είσαι ειλικρινής και να μην παρανομείς με... "κάποιο τρόπο" είναι σπανιότατο φαινόμενο έως "είδος εν ανεπαρκεία". Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου απευθύνεται σε μια κοινωνία που η παιδεία της (καμμιά σχέση δεν έχει με την κουλτούρα που μας κληροδότησε η Οθωμανική αυτοκρατορία και που βεβαίως κλήθηκαν να συνεχίσουν αρκετοί παράγοντες εξουσίας στη μεταπολιτευτική Ελλάδα), εξασφαλίζει τουλάχιστον την ειλικρίνεια απέναντι στο ίδιο το κράτος, όπου θέλουμε να έχουμε ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις.... Δεν συμφωνώ καθόλου με το χάρισμα των χρεών, διότι ο μέσος Έλληνας δεν πρόκειται να διδαχθεί απολύτως τίποτε σε σχέση με το όλο εγχείρημα. Γιατί να μην συνεχίσει να δανείζεται με ρυθμούς ισχυρότερους των αντιστοίχων στους οποίους μπορεί να ανταπεξέλθει λογω εισοδήματος, περιμένοντας πάντα μια "καλή κυβέρνηση" που θα του χαρίσει τα χρέη? Ως πότε θα είμαστε μια φτωχή χώρα με πλούσιους πολίτες? Νομίζω, ότι πριν το χάρισμα των χρεών υπάρχουν και άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν, έτσι ώστε να ενισχυθεί η "αγορά". Ένα μικρό παράδειγμα είναι η μείωση της διαφοράς των επιτοκίων των Τραπεζών, (μεταξύ του επιτοκίου που αυτές δανείζονται και του αντιστοίχου που δανείζουν). Μια μείωση των επιτοκίων θα μείωνε το κόστος αποπληρωμής των δανείων και κατά συνέπεια θα πρόσφερε στον καταναλωτή μια μεγαλύτερη ευχέρεια να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Αυτό θα ήταν ένα μέτρο που θα εξυπηρετούσε όλες τις μορφές δανεισμού (θα βοηθούσε και στην επιχειρηματικότητα), θα αντιμετώπιζε όλους τους πολίτες δίνοντάς τους ίσες ευκαιρίες και θα σταματούσε λίγο την ασυδοσία των Τραπεζών.