Αρχική Διαμόρφωση Φιλικού Επιχειρηματικού ΠεριβάλλοντοςΆρθρο 33: Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Νικολούζος | 2 Νοεμβρίου 2012, 21:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Νικολούζος' | 2 Νοεμβρίου 2012, 21:07

    1) Άρθρο 33, παρ.2, στ),σελ.100) Προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 2στ, διότι τα στοιχεία Διεθνών Μελετών για τους δείκτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των υδροπλάνων υποδεικνύουν τη φιλικότητα του μέσου προς το περιβάλλον. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι στην Ελλάδα τα Υδροπλάνα πραγματοποιούσαν, για πέντε ολόκληρα χρόνια, καθημερινές πτήσεις στους Παξούς και στην λίμνη των Ιωαννίνων, που ανήκουν στο δίκτυο περιοχών NATURA 2000, χωρίς να υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα περιβαλλοντικής όχλησης ούτε να έχει καταγγελθεί το ελάχιστο από κανένα Δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα των περιοχών αυτών. Για παράδειγμα στον παρακάτω πίνακα παρατίθενται συγκριτικά στοιχεία: Πίνακας Συγκρίσεως θορύβου Θόρυβος dBA Κυνηγητικό Όπλο 140+ Μαχητικό Αεροσκάφος 120+ Jet Ski 110 Πριόνι κοπής ξύλων (μηχανικό με κινητήρα) 105 Μπουλντόζα 99 Τρακτέρ 95 Φορτηγό, Μοτοσικλέτα, Λεωφορείο 90 Αυτοκίνητα γενικής χρήσης 85 Ανυψωτικό μηχάνημα (forklift) 84 Ταχύπλοο σκάφος επιφανείας 65-95 Υδροπλάνο 75 Θόρυβος εντός αυτοκινήτου με ταχ. 55 Κm/h 73 Θόρυβος κουβέντας ολιγομελούς ομάδας 65 Eίναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί σε αυτό το σημείο, ότι τα 75 db που αναφέρονται εδώ είναι μετρημένα, με μέγιστη ισχύ απογειώσεως και με διάρκεια τα 20 δευτερόλεπτα, κατά την φάση της αποθαλάσσωσης στην οποία, οι κινητήρες των Υδροπλάνων λειτουργούν σε πλήρη ισχύ. Στοιχεία που καθιστούν το Υδροπλάνο ως ένα από τα πιο φιλικά μεταφορικά μέσα για το φυσικό περιβάλλον. • Οι έλικες των Υδροπλάνων βρίσκονται στο επάνω τμήμα της ατράκτου και σε επαρκή απόσταση από την επιφάνεια του ύδατος, με αποτέλεσμα να μην δημιουργείται συνδυαστικός θόρυβος αφού δεν υπάρχει επαφή με το νερό. Σημαντικότερο δε αυτού είναι το γεγονός ότι δεν ενοχλείται η υδρόβια ζωή. • Τα Υδροπλάνα δημιουργούν κυματισμό 2 έως 3 ίντσες το μέγιστο (10 εκ), με αποτέλεσμα να μην είναι ικανός παράγοντας για την διάβρωση της ακτογραμμής. • Σε αντίθεση με τα πλωτά μέσα, οι εξατμίσεις των κινητήρων των Υδροπλάνων, δεν καταλήγουν στο νερό. • Τα Υδροπλάνα δεν εναποθέτουν στο νερό, υπολείμματα καυσίμων, λαδιών, υδραυλικών υγρών η άλλα τοξικά απόβλητα, μιας και δεν έχουν σεντίνες* σε αντίθεση με τα περισσότερα πλωτά μέσα που επιβαρύνουν τα ύδατα και μάλιστα με μεγάλες ποσότητες. *Σεντίνα είναι αφενός μεν ο υδροσυλλέκτης του πλοίου, αφετέρου δε το κατώτατο εσωτερικό τμήμα των υφάλων ενός πλοίου • Τα καύσιμα των Υδροπλάνων δεν εμπεριέχουν τοξικά πρόσθετα (ΜΤΒΕ) σε αντίθεση τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται στην αυτοκινητοβιομηχανία και στα καύσιμα των πλωτών μέσων. • Τα Υδροπλάνα δεν χρησιμοποιούν τοξικά χρώματα. • Τα Υδροπλάνα είναι κατασκευασμένα αποκλειστικά από αλουμίνιο και συνθετικά υλικά με αποτέλεσμα να μην έχουν οξειδώσεις που καταλήγουν αναγκαστικά στο περιβάλλον . • Τα Υδροπλάνα δεν μεταφέρουν ακούσια πανίδα σε άλλες περιοχές. 2) Άρθρο38, παρ.9, σελ.113 Προτείνεται η άδεια λειτουργίας του Υδατοδρομίου να μην έχει διάρκεια δεκαετή αλλά να είναι αόριστης διάρκειας. Με αυτό τον τρόπο θα ελέγχονται σε τακτικά διαστήματα, ιδίως τα νομιμοποιητικά πιστοποιητικά του Υδατοδρομίου που έχουν συγκεκριμένη χρονική ισχύ, ενώ τακτικοί θα είναι και οι έλεγχοι του προσωπικού, των εγχειριδίων, των μέσων και του εξοπλισμού, χωρίς ο ιδιοκτήτης του Υδατοδρομίου να υποχρεούται να υποβάλει ξανά όλα τα σχετικά δικαιολογητικά έγγραφα της αρχικής αδειοδότησης (άρθρο 37) και επί της ουσίας θα επαναλαμβάνεται μια διαδικασία που για να καταλήξει στην ανανέωση της Άδειας θα απαιτεί μέχρι και νέες υπογραφές των συναρμόδιων Υπουργών. 3) Άρθρο39, σελ.114 Προτείνεται η μείωση των Μελών της Επιτροπής Υδατοδρομίων στο ελάχιστο δυνατόν, καθώς ο αριθμός των οκτώ (8) Μελών της Επιτροπής είναι πολύ μεγάλος και θα δημιουργεί προβλήματα συντονισμού, καθυστερήσεων αλλά και υψηλού κόστους μετακίνησης των στα νησιά για τον έλεγχο των Υδατοδρομίων. Επίσης, στην επιτροπή προτείνεται η συμμετοχή του τοπικού Λιμενάρχη ή/και τοπικοί Κρατικοί Υπάλληλοι που γνωρίζουν καλύτερα τις ιδιαιτερότητες της περιοχής τους. 4) Άρθρο41, παρ. ζ & η, σελ.119 Προτείνεται η μείωση των απαιτήσεων Πυρόσβεσης και να επανέλθουν όπως αναφέρονται στο προηγούμενου σχεδίου Νόμου του 2010. Μετά από έξι (6) χρόνια προσωρινής λειτουργίας 15 υδατοδρομίων, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα πυρκαγιάς, αλλά και πολυάριθμων Προεδρικών Διαταγμάτων και σχεδίων Νόμου όπου πάντα οι απαιτήσεις πυρόσβεσης ήταν προσαρμοσμένες στην χαμηλή επικινδυνότητα των χερσαίων μόνο χώρων του Υδατοδρομίου καθώς η θάλασσα ελαχιστοποιεί περαιτέρω κινδύνους, ξαφνικά στο τελικό σχέδιο Νόμου να προστίθενται πολύπλοκες και κοστοβόρες απαιτήσεις. Η ύπαρξη του θαλάσσιου στοιχείου στα Υδατοδρόμια και ιδιαίτερα στους χώρους όπου προσθαλασσώνεται και ελλιμενίζεται το υδροπλάνο μειώνει κατά πολύ τον κίνδυνο πυρκαγιάς και ως εκ τούτου και τις απαιτήσεις σε μέσα και εξοπλισμούς πυρόσβεσης. 5) Άρθρο 53, παρ.1β, & ε, σελ.129-130 Προτείνεται η αφαίρεση της παραγράφου 1β, δηλαδή η προϋπόθεση ότι το υδάτινο πεδίο θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή. Η απαίτηση αυτή μειώνει κατά πολύ την δυνατότητα χρήσης των υδάτινων πεδίων και ειδικά στις περιπτώσεις πραγματοποίησης έκτακτων πτήσεων σε μικρά νησιά όπου οι διαστάσεις και οι υποδομές των λιμανιών τους είναι πολύ περιορισμένες. Πρακτικά σημαίνει ότι όλες από / προσθαλασσώσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε σημεία, λιγότερο προστατευμένα, αφού θα είναι αρκετά μακριά από τον εσωτερικό χώρο των λιμανιών και άρα στις πλείστες των περιπτώσεων εκτεθειμένα στο ανοικτό πέλαγος και τις όποιες καιρικές συνθήκες. Έχει ήδη προβλεφθεί στο Άρθρο 53 του Νόμου (στις παραγράφους: ε, στ, ζ, η, και θ,) όπου σαφώς ορίζεται η στενότατη συνεργασία του κυβερνήτη του Υδροπλάνου με την τοπική Λιμενική Αρχή για όλα τα θέματα ασφαλούς προσέγγισης, προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης, καθώς αυτοί γνωρίζουν καλύτερα ποιο θα είναι το ασφαλέστερο σημείο για την προσθαλάσσωση και την αποθαλάσσωση του Υδροπλάνου. Ανά περίπτωση λοιπόν η τοπική Λιμενική Αρχή θα ενημερώνει τον κυβερνήτη του Υδροπλάνου για τις συνθήκες που επικρατούν στο υδάτινο πεδίο (Άρθρο 53 παρ.1 στ) και σαφέστατα θα του επιτρέπει ή θα του απαγορεύει, μετά από την δική της αξιολόγηση και ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες, την πραγματοποίηση της πτήσης. Σημειωτέον επίσης ότι, η επιλογή ενός υδάτινου πεδίου θα γίνεται για την πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης πτήσης σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, κατά την οποία η φάση της προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης θα ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά και μετά ο χώρος θα απελευθερώνεται για τις υπόλοιπες δραστηριότητες. Το υδάτινο πεδίο δεν θα αποτελεί μόνιμο θαλάσσιο διάδρομο, σαν και αυτόν που επιλέγεται στην περίπτωση των αδειοδοτημένων υδατοδρομίων και ως εκ τούτου η «δέσμευσή του» από τα Υδροπλάνα θα είναι έκτακτη και ολιγόλεπτη. Επίσης σημαντικότατος λόγος που καθιστά απαγορευτική την επιλογή του υδάτινου πεδίου σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων μέτρων από την ακτογραμμή έχει να κάνει με την υπέρμετρη επιβάρυνση που υφίσταται το Υδροπλάνο και ιδίως οι κινητήρες του όταν αυτό θαλασσοδρομεί για μεγάλη απόσταση από το σημείο προσθαλάσσωσης έως το σημείο αποβίβασης των επιβατών. Οι πτήσεις σε υδάτινα πεδία θα βοηθήσουν τα μέγιστα κυρίως τις τοπικές κοινωνίες των Μικρών Νησιών της χώρας μας, καλύπτοντας μια ειδική κατηγορία μη τακτικών μεταφορικών αναγκών τους και ειδικά για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Τέλος προτείνεται η απαίτηση για υποχρέωση ενημέρωσης, του Κυβερνήτη προς την αρμόδια Λιμενική Αρχή, μία (1) ώρα πριν την άφιξη του Υδροπλάνου αντί για τις δυο (2) ώρες που απαιτεί το υπάρχον Σχέδιο, διότι η πρόταση αφορά κυρίως τις Νοσοκομειακές πτήσεις, και μπορεί να χαθεί πολύτιμος χρόνος αν θα πρέπει να περάσουν δύο ώρες από την ενημέρωση της Λιμενικής Αρχής για να αφιχθεί το Υδροπλάνο. 6) Παράρτημα ΙΙ παρ. ε) ζ) η) θ) ι) σελ.137-138 Προτείνεται η συμπλήρωση στην παρ. ε ότι οι διαδικασίες ελέγχου screening να πραγματοποιούνται από το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό του Υδατοδρομίου ή του Αερομεταφορέα των Υδροπλάνων με χειροκίνητο εξοπλισμό και με οπτικό έλεγχο για τις αποσκευές κ.λπ. Στις παρ. ζ) η) θ) και ι) προτείνεται να προστεθεί ότι «οι καθιερωμένες διαδικασίες ελέγχου θα διενεργούνται από αδειοδοτημένο φορέα με εκπαιδευμένο και πιστοποιημένο προσωπικό ή από το προσωπικό του Υδατοδρομίου ή του Αερομεταφορέα των Υδροπλάνων, εφόσον θα έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς την απαιτούμενη εκπαίδευση επί του Προγράμματος Ασφαλείας της ΥΠΑ.