Αρχική Διαμόρφωση Φιλικού Επιχειρηματικού ΠεριβάλλοντοςΆρθρο 19: Ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεωνΣχόλιο του χρήστη ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ - INVEST | 9 Νοεμβρίου 2012, 14:38
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προτάσεις για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. • ΚΕΦΆΛΑΙΟ Δ Άρθρο 19: Προτείνεται να δημιουργηθεί και ενεργοποιηθεί ένα σύστημα παροχής εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς Τραπεζικά Ιδρύματα, με αποκλειστικό και ειδικό σκοπό την παροχή εγγυήσεων για την έκδοση και χορήγηση Εγγυητικών Επιστολών για την λήψη της προκαταβολής της επιχορήγησης, καθώς και δανείων (βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων) που συνδέονται με την επιχορηγούμενη επένδυση. Υπενθυμίζεται ότι καμία επιχείρηση πλέον δεν μπορεί να λάβει οποιοδήποτε επενδυτικό τραπεζικό προϊόν ή να εκχωρήσει την δημόσια επιχορήγηση και ως εκ τούτου κάθε έκκληση να επενδύσει προσκόπτει στην έλλειψη τραπεζικής στήριξης, η οποία χαρακτηρίζει το σύνολο της ελληνικής και διεθνούς τραπεζικής αγοράς. • ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 22: Η οριοθέτηση της τροποποίησης φυσικού και οικονομικού αντικείμενο στο 10% δεν εξυπηρετεί τίποτα. Απεναντίας μεγενθύνει την γραφειοκρατική εξάρτηση της επένδυσης, αυξάνει τα αιτήματα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και επομένως επιμηκύνει τον χρόνο εξυπηρέτησης των επενδυτών και τέλος, δεν υπολογίζει ότι στον χρόνο εξέτασης των επενδυτικών φακέλων (όσο αυτός διαρκεί) μεταβάλλονται τόσο οι συνθήκες της αγοράς (τιμολόγηση, προμηθευτές, τεχνολογία κτλ) όσο και ο σχεδιασμός και οι ανάγκες των επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου προτείνεται η πλήρης κατάργηση της οριοθέτησης των τροποποιήσεων. • ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 21.2: Για την παρέλευση 5ετίας από την ολοκλήρωση επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού ξενοδοχειακών μονάδων, προτείνεται ο υπολογισμός της εν λόγω περιόδου να ορίζεται από την ολοκλήρωση της επένδυσης (τελευταία δαπάνη ή πράξη της επένδυσης), όπως αυτή θα πιστοποιείται από τα όργανα ελέγχου, και όχι από την ημερομηνία έκδοσης του ΦΕΚ ολοκλήρωσης (η οποία λόγω γραφειοκρατίας μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά). • ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 20: Προτείνεται η μείωση του ποσοστού των φοροαπαλλαγών και η παράλληλη αύξηση του ποσοστού άμεσης κεφαλαιακής ενίσχυσης, χάριν της ενίσχυσης της ρευστότητας των επενδύσεων και της προσέλκυσης επενδυτών. Όσον αφορά σε διατάξεις οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο, προτείνονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις των νόμων 3299/04 και 3908/11: • Προτείνεται η μείωση του χρόνου δέσμευσης των επιχειρήσεων, που αφορούν στις υποχρεώσεις τους έναντι του αναπτυξιακού Νόμου, από 5 έτη σε 2, δεδομένου ότι οι συνθήκες της αγοράς αλλοιώνονται και μεταβάλλονται σε έντονο βαθμό με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, προτείνεται η έναρξη της εν λόγω περιόδου να ορίζεται από την ολοκλήρωση της επένδυσης (τελευταία δαπάνη ή πράξη της επένδυσης), όπως αυτή θα πιστοποιείται από τα όργανα ελέγχου, και όχι από την ημερομηνία έκδοσης του ΦΕΚ ολοκλήρωσης (η οποία λόγω γραφειοκρατίας μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά). • Προτείνεται η παύση της ισχύος της υπ’ αρ. 47718 (1) ΦΕΚ 2669 / 9 Νοεμβρίου 2011, η οποία καθορίζει τον τρόπο επέλευσης των προστίμων για τις περιπτώσεις μη τήρησης των υποχρεώσεων. Η εν λόγω απόφαση έχει εισπρακτικό καθαρά χαρακτήρα και δεν υπολογίζει τις τρομακτικά δυσχεραίνουσες συνθήκες που διέπουν την ελληνική επιχειρηματικότητα. • Προτείνεται η αύξηση των ορίων των προϋπολογισμών των προτάσεων που μπορεί να υποδεχθεί η Περιφέρεια ΑΜΘ, έτσι ώστε να αποφεύγεται η εξ αποστάσεως (Θεσσαλονίκη ή Αθήνα) εξυπηρέτηση των επενδύσεων και η αύξηση της γραφειοκρατίας των κεντρικών υπηρεσιών. Παράλληλα, θα πρέπει να επισημανθεί ότι όσο το ευρύτερο νομικό περιβάλλον του Αναπτυξιακού Νόμου δεν υποστηρίζεται από την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που αφορά στον τρόπο ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, η πρόθεση του νομοθέτη να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα θα πέσει στο κενο. Συγκεκριμένα, θα πρέπει: • Να δημιουργηθεί σταθερό και προβλέψιμο φορολογικό περιβάλλον. • Να επανδρωθούν, ενισχυθούν και εκσυγχρονισθούν οι τοπικές υπηρεσίες που αδειοδοτούν τις επιχειρήσεις (Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, Ανάπτυξης, Πολεοδομίας, ΕΟΤ κτλ). • Να εξαλειφθεί η πολυνομία, η αμφινομία και η δυνατότητα εγκλωβισμού των επιχειρήσεων σε διαφορετικές ερμηνείες εδαφίων ή και ολόκληρων νόμων από τις υπηρεσίες. • Να δημιουργηθεί εμπράκτως περιβάλλον πλήρους εφαρμογής του Δικαίου, που σχετίζεται με την λειτουργία των επιχειρήσεων. • Να μειωθεί η ανάλγητη γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα αδειοδοτήσεων νέων και υφιστάμενων επιχειρήσεων. (Ως όρος ‘αδειοδότηση’, δεν εννοείται η διαδικασία ίδρυσης επιχειρήσεων, η οποία ούτως ή άλλως δεν αποτελεί εμπόδιο σε κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία, αλλά η μετέπειτα διαδικασία έκδοσης αδειών, όπως οι Άδειες Χωροθέτησης, Οικοδομικές, Εγκατάστασης, Λειτουργίας, Περιβαλλοντικών Όρων, ΕΟΤ κτλ.) • Να ενισχυθούν και αναβαθμιστούν οι ΒΕΠΕ (ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ κτλ), τόσο σε ελκυστικότητα νομικής μορφής, όσο και σε τεχνικές παροχές και συνθήκες λειτουργίας.