• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Κόμπλας,, Δικηγόρος' | 18 Δεκεμβρίου 2012, 00:49

    Α)Η παράγραφος 1 αναμφσβήτητα δεν αναιρεί την αρχή της υποχρεωτικής παύσης εμπορικής δραστηριότητας άπαξ ανα εβδομάδα. Αναφέρεται σε Κυριακές πόυ προηγούνται περιόδου εορταστικών διακοπών, που είναι περίοδοι αιχμής της αγοραστικής κίνησης, στα πλαίσιαν προετοιμασίας για τις γιορτές Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, και του Πάσχα. Β)Αντιθέτως, η ευρεία απεύθυνση στο σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, (πλην των αλυσίδων, που έτσι κι αλλιώς είναι εκείνες πο έχουν έκταση άνω των 250 τ.μ) επιτρέποντας τη συνεχή λειτουργία τους όλες τις Κυριακές του χρόνου, αποτελεί μία αυθαίρετη ανατροπή μιας οικουμενικής παράδοσης παύσης συνολικά των δραστηριοτήτων καταπόνησης και συναλλαγής μία φορά την εβδομάδα (παράδοση που υπάρχει στην πλειοψηφία όλων των κοινωνιών του πλανήτη τόσο ιστορικά, όσο και σήμερα) Η βίαια και αυθαίρετη αυτή απόπειρα ανατροπής,εντάσσεται σε μία αντίληψη αέναης γραμμικότητας του χρόνου όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα πρέπει να είναι ασταμάτητη μέχρι την εξάντληση και το θάνατο. Αντιθέτως, τόσο στη φύση, όσο και στους βιολογικούς ρυθμούς του ανθρώπου, ο χρόνος είναι κυκλικός,. Στη μεγάλη πλειοψηφία των ζώντων οργανισμών, ιδίως τον οργανισμών που χαρακτηρίζονται από μακροβιότητα, η τακτικά επναλαμβανόμενη ανάπαυση (όχι μόνο της νύχτας, αλλά και του μεσιμεριού και μίας ημέρας την εβδομάδα) είναι προύπόθεση υγιούς διαβίωσης. Τους κύκλους του φεγγαριού ακολουθούν οι εμμηνόρειες ρήσεις των γυναικών (κύκλος των 28 ημερών) εκ των οποίων οι μισές ημέρες χαρακτηρίζονται από γονιμότητα δύναμη και δραστηριότητα, και οι μισές από αγονία, και ανάγκη αναπαύσεως. Η ιουδαιοχρηστιανική παράδοση κατέληξε να μοιράσει τους κύκλους του φεγγαριού στα τέσσερα (εβδομάδες)και τους κύκλους επανάληψης των εποχών (έτη) στα 12 συμπληρώνοντας τους μήνες των φεγγαριών με τις περισευούμενες ημέρες, για να υπάρχει με ακρίβεια και η ετήσια επανάληψη. Οι κυκλικές επαναλήψεις, επιβάλλουν την ξεκούραση, ευνοόντας την κοινωνικότητα και το "εκλησίασμα" (τόσο στη δημοκρατική λειτουργγία παλλαΪκής συμμετοχής, όσο και στη λατρεία) τις ημέρες της ανάπαυσης. Δυστυχώς, εκτός από την κυκλικότητα στην ανθρώπινη φύση, όπως περιγράφηκε, ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση, η καταστροφική τάση για απληστία, που δεν σέβεται τις ανάγκες για κοινωνικότητα, ανάπαυση, εσωτερίκευση, καιέκφραση της αγάπης προς το πλησίον, που απαιτεί το υποκείμενο έκφρασής του να είναι αμέριμνος και ξεκούραστος. Η δεύτερη παράγραφος του σχολιασθέντος άρθρου, μόνο την καταστροφική αυτή τάση για απληστία ικονοποιεί. Η εφαρμογή του θα καταλήξει σε φαινόμενα διεύρυνσης της κοινωνικής διάλυσης, των νευρώσεων σε ατομικό επίπεδο, και την μετάβαση από κοινωνία του δικαίου, στο νόμο επικράτησης των ανήθικων απλήστων. Πιστεύω ότι αποτελεί αδιαπραγμάτευτη απαίτηση της πλειοψηφίας του ίδου του εμπορικού κόσμου των μικρών καταστημάτων, αλλά της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, να αποσυρθεί το προταθέν άρθρο. Η επιμονή στην εφαρμογή του θα είναι σπορά ενός ανέμου που θα καταλήξει στο θερισμό ανεξέλεγχτων κοινωνικών θυελλών....