Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 5. Διαδικασία ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέηΣχόλιο του χρήστη thatz | 29 Οκτωβρίου 2009, 14:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'thatz' | 29 Οκτωβρίου 2009, 14:29

    Το ελάχιστο ποσοστό του 10% στέλνει λάθος μηνύματα, ή όταν είναι το μοναδικό αριθμητικώς προσδιορισμένο ύψος σε ένα κείμενο τείνει να δημιουργήσει συσσώρευση γύρω του. Ιδιαίτερα οι πολίτες με την αβάντα των media θα προσηλωθούν στο 10% και θα ξεχάσουν όλα τα άλλα. Πρέπει το ποσοστό να αυξηθεί σημαντικά (>1/3) ή να μείνει κενό και στην κρίση του φυσικού δικαστή ανάλογα με το χρόνο και τον τόπο της δίκης. Πχ, ο δανειολήπτης της χτηπημένης Νάουσας και της καμμένης Ηλείας ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ, ίσως κατά την κρίση του τοπικού Δικαστή δικαιούται πολλά περισσότερα από τον δανειολήπτη της Αθήνας σε περίοδο επέκτασης του οικονομικού κύκλου (πχ 2004). Επίσης από τα σχόλια γίνεται ήδη αντιληπτό οτι σε επίπεδο καθημερινότητας οι πολίτες βλέπουν το μέτρο περισσότερο ως "ΧΑΡΙΣΜΑ ΧΡΕΩΝ" παρά ως έντιμη διαδικασία διαπραγμάτευσης και προσωπικής πτώχευσης. Πρέπει στο στάδιο της παρουσίασης η επίσημη Κυβέρνηση να διευκρινήσει ρητά με όλους τους τρόπους οτι: 1) Επισημοποιείται μια διαδικασία στην οποία ήδη έχουν μπει πολλές Τράπεζες και προς την οποία ήδη πίεζε η ΤτΕ. 2) Δεν ευνοούνται οι μπαταχτσήδες ή ακόμα και οι ανεύθυνοι δανειολήπτες που το παράκαναν και η ατομική ευθύνη στο τι υπογράφουμε παραμένει ΑΚΕΡΑΙΑ όπως και οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνουμε με συμβάσεις μεταξύ ενηλίκων ικανών προς δικαιοπραξία. Παρόλα αυτά κατ΄εξαίρεση η Κυβέρνηση παρεμβαίνει για να ρυθμίσει το πρόβλημα κάποιων εξαθλιωμένων οικονομικά πολιτών ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΡΕΩΝΟΥΝ. 3) Δημιουργείται για πρώτη φορά ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ (η λέξη πτώχευσης στην Ελλάδα έχει αρνητικότερους συνειρμούς από οτι σε άλλες Δυτικές χώρες όπου θεωρείται κομμάτι του οικονομικού γίγνεσθαι) για μη εμπόρους φυσικά πρόσωπα, η οποία αποτελεί απαραίτητη συμπλήρωση του νομικού και οικονομικού μας πολιτισμού Αν αυτά δε γίνουν, το νομοσχέδιο αποτελεί τεράστιας μορφής λαϊκισμό και η διάβρωση που θα φέρει - "θα μας τα χαρίσουνε" - θα είναι σε βάθος πενταετίας πολύ χειρότερη και ακριβότερη από το σημερινό θέμα των θυλάκων υπερχρέωσης στην κοινωνία...όπως πολλά τέτοια σοσιαλίζοντα μέτρα διάσωσης προβληματικών και "κοινωνικά ευαίσθητων" ομάδων τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα