Αρχική Αγορανομικός ΚώδικαςΆρθρο 06: Λειτουργία τις ΚυριακέςΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΙΣΤΣΕΝ | 20 Δεκεμβρίου 2012, 00:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΙΣΤΣΕΝ' | 20 Δεκεμβρίου 2012, 00:09

    Η αργία της Κυριακής για μας τους Χριστιανούς είναι για την μνημόνευση της αρχαίας μακαριότητας και άκοπης χαράς που απόλαυσαν οι προπάτορες όλου του ανθρωπίνου μας πριν την έξοδο τους από τον παράδεισο και μέσα στη λατρευτική μας σύναξη όπου βρεθούμε στην πατρίδα μας είτε οπουδήποτε πάνω στη γη τέτοια μέρα θυσιάζουμε στο Θεό μας θυσία πνευματική και τον λατρεύουμε εκτελώντας αυτά που μας έδωσε εντολή να κάνουμε για να είναι όχι απλά δίπλα μας αλλά παντοτινά μέσα μας και να μας κάνει συμμέτοχους κατά χάρη σε αυτό που ο ίδιος ο Τριαδικός Θεός μας είναι αμετάβλητα στους αιώνες. Το ασθενικό και θνητό σώμα μας παροδικά ελευθερώνεται από τις αδιάκοπες βιοτικές μέριμνες και η υπόσταση μας αποδεσμεύεται από τις φροντίδες της ζωής. Η θεσμοθέτηση της εργασίας την Κυριακή είναι απάνθρωπη, έχει στόχο να δουλοποιήσει τον άνθρωπο που ο Χριστός ελευθέρωσε με την σταυρική θυσία Του, να τον κάνει μια ακατάπαυστα εργαζόμενη μηχανή που πρέπει να εργάζεται χωρίς παύση. Αυτό έκαναν οι Αιγύπτιοι στο λαό του Θεού γιά να τον καθυποτάξουν με σκληρή και αδιάκοπη εργασία. Αντίθετα με ότι πιστεύουν αυτοί που θέλουν να μας καταδυναστεύσουν ο Θεός μας ο οποίος δεν είναι θεός της φαντασίας μας ούτε αποκύημα αρρωστημένων συναισθημάτων μας λόγω της εγγενούς ανθρώπινης αδυναμίας μας αλλά εμφανίσθηκε φιλάνθρωπα πάνω στη γη και θεράπευσε τις ασθένειες μας δείχνοντας την άπειρη μέριμνα και θυσιαστική φροντίδα Του δεν θα μας εγκαταλείψει. Μας παιδαγωγεί επιτρέποντας να βλέπουμε από απόσταση τα αποκυήματα της κακίας αυτών πού τον εχθρεύονται και αφήνει στην ελεύθερη βούληση μας να τον επιλέξουμε ή να τον εγκαταλείψουμε. Όπως λέμε στην ακολουθία της κηδείας " η δικαιοσύνη Σου εις τον αιώνα και ο λόγος Σου αλήθεια". Ας μην ξεχνάμε τους τρεις παίδες, τον Δανιήλ, την Ιουδήθ, τον Τωβίτ και αυτούς που δια των αιώνων δεν ανέχθηκαν την παραμικρή μετακίνηση του εαυτού τους πέρα από τα όρια που ο Θεός όρισε και νομοθέτησε. Εννοείται ότι δεν επέβαλαν στους άλλους αυτή τη στάση ζωής, αλλά αποτέλεσαν οδοδείκτη για τους συγχρόνους τους και για όλες τις μετέπειτα γενεές μέχρι και σήμερα. Είναι φυσικό οι όροι να τίθενται από Τον Δημιουργό κι όχι από τα δημιουργήματα. Τι αστείο! Με την αργία ο Παντοκράτωρ δίνει χάρη και ανάπαυση στη λογική ποίμνη του κάθε Κυριακή και διαταραγμένοι φιλοχρήματοι άνθρωποι πουλούν και αγοράζουν τις εργατώρες που ο Θεός χάρισε και σέρνουν ξανά στο Κολοσσαίο τους Χριστιανούς μέσα στο λάκκο των θηρίων που κατασπαράσσουν τον δύσμοιρο εργαζόμενο για λίγα παραπάνω κέρδη απληστίας. Η εργασία της Κυριακής δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αντιθέτως θα απομακρύνει τους ανθρώπους από το Θεό, τη φύση και τον συνάνθρωπο. Θα διασπάσει περισσότερο τις οικογένειες, θα αυξήσει τον ατομισμό, θα επιτείνει την κόπωση των εργαζομένων, θα μειώσει την απόδοση των επιχειρήσεων, θα αυξήσει περισσότερο το χάσμα μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, θα αυξηθούν οι δαπάνες των κρατικών υπηρεσιών ελέγχου. Οι δυνάστες του κόσμου καταδυναστεύουν τους αδυνάτους και εμείς είμαστε οι αδύνατοι άνθρωποι αλλά έχουμε Πατέρα εύσπλαχνο και Παντοκράτορα. Η Νινευητική μετάνοια μας και η σταθερή στάση μας για την διατήρηση της αργίας της Κυριακής είναι κομμάτι της πίστης μας και σταθερής επιθυμίας μας γιά υπακοή στο φιλάνθρωπο θέλημα του Αληθούς Θεού.