Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ζαχαριάδου Ελένη | 29 Οκτωβρίου 2009, 15:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ζαχαριάδου Ελένη' | 29 Οκτωβρίου 2009, 15:13

    Πιστεύω ότι ήταν πλέον επιτακτική ανάγκη η ρύθμιση χρεών, χρεών που έγιναν διότι κάτι απρόσμενο έτυχε.Συγκεκριμένα μιλώ σαν μισθωτή με αρκετά μεγάλο μισθό και οικογενειακό εισόδημα της τάξης των 55.000 ευρώ.Δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε κανένα οικονομικό πρόβλημα αλλά είμαστε μισθωτοί χωρίς κανένα άλλο εισόδημα και χωρίς καμμία υποστήριξη.Είμαστε δε και από τους ρομαντικούς που κοιτάξαμε καιχρηματοδοτήσαμε τους γέρους και άπορους γονείς μας χωρίς συμφέρον, χωρίς αντάλλαγμα. Μία μεγάλη ιατρική περιπέτεια(αρρώστησε το παιδί μου σε ηλικία ενάμισι χρονών από λευχαιμία με αποτέλεσμα την μακροχρόνια παραμονή σε νοσοκομεία με τα ανάλογα έξοδα.Ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατόν να αποταμιευτούν καθόλου χρήματα.Δεν είμαστε πολυέξοδοι,δεν κάνουμε εκδρομές και η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από το σπίτι.Θέλοντας να σπουδάσω τα παιδιά μου έχω δανειστεί πολλά χρήματα-διότι εμείς ως υψηλόμισθοι δεν δικαιούμαστε επιδότηση ενοικίου, ούτε διατροφή και παλεύουμε με δυο παιδιά φοιτητές το ένα σε νησί-όπου οι σπουδές είναι πανάκριβες- το άλλο στην Αθήνα μακριά από το πατρικό σπίτι.Ζητουσα και ζητώ λίγη πίστωση χρόνου, τουλάχιστον να τελειώσει τις σπουδές το ένα μου παιδί και να ξεπληρώσουμε τα χρέη.Αντ' αυτού οι τράπεζες σου κοπανούν τόκους υπερημερίας και οι 3000 γίνονται 43000 ευρώ. Τέρμα λοιπόν στους τόκους υπερημερίας και τέρμα στους τόκους 22%.Αυτό είναι ληστεία.Θέλουμε να διδάξουμε ήθη και υπευθυνότητα στα παιδιά μας.Να τους δείξουμε το δρόμο της τιμιότητας.Και τι να τους πω όταν μετά από 33 χρόνια εργασίας δικά μου και του συζύγου, δεν κοιμόμαστε το βράδυ από τα χρέη.Αυτή είναι η ανταμοιβή τόσων χρόνων δουλειάς΄Και κάτι άλλο.Δεν ξέρω πως κάποιοι με 13000 ευρώ το χρόνο-ελεύθεροι επαγγελματίες- έχουν σπίτια, αυτοκίνητα.σκάφη αναψυχής και διάγουν μια άνετη ζωή.Εμείς πάντως που σε λίγο θα αγγίξουμε τα 60000 ευρώ το χρόνο δεν είμαστε πλούσιοι,όχι δεν είμαστε.Είμαστε ένα εργαζόμενο ζευγάρι που δεν χαρήκαμε την παιδική ζωή των παιδιών μας, που αναλώσαμε τα νιάτα μας στη δουλειά και τώραα θέλουμε αξιπρεπώς να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας.Ας μας σταυρώνουν λοιπόν οι τράπεζες.