Αρχική Οδικές μεταφορέςΆρθρο 01: Σκοπός – πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ | 19 Απριλίου 2013, 09:43
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1) Με το σχέδιο νόμου η κυβέρνηση δεν επιδιώκει να εφαρμόσει το μνημόνιο. Απόδειξη: Στην σελίδα 220 της έκθεσης αρ. 13/20 του Ιανουαρίου 2013 του ΔΝΤ και αυτολεξεί ".. η κυβέρνηση εγκρίνει την απαραίτητη νομοθεσία (και τις αναγκαίες πράξεις) που εγγυώνται ίσους όρους και δικαιοσύνη πρόσβασης σε όλους τους οδικούς μεταφορείς επιβατών..." Αναφέρεται το ανωτέρω στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου; Όχι βέβαια! Θα αναφερόταν εάν η κυβέρνηση είχε τον ανωτέρω σκοπό. Όμως η κυβέρνηση δεν έχει τον ανωτέρω σκοπό γιατί εάν τον είχε θα τον ανέφερε στο άρθρο 1 2) Το άρθρο 2 αναφέρεται στον όρο "υπεραστική γραμμή". Όμως δεν δίδει τον ορισμό αυτής και έτσι αποφεύγει να εφαρμόσει την κείμενη κοινοτική νομοθεσία (Καν 1073/2009) που ισχύει (σε ότι αφορά τους ορισμούς των διάφορων τύπων γραμμών) και για τις εθνικές οδικές μεταφορές. 3) Το σχέδιο νόμου (άρθρο 2 παρ.4) αφήνει τις υφιστάμενες γραμμές έξω από την ρύθμιση. Για ποίο λόγο να σχεδιασθούν νέες γραμμές όταν η υποχρέωση του μνημονίου είναι να υπάρχει δίκαιη πρόσβαση για όλους τους οδικούς μεταφορείς στις υφιστάμενες; 4) Σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ.2 α), β) γ) και δ) του ν 2963/2001 οι ΚΤΕΛ ΑΕ έχουν ήδη επιδοτηθεί σε επίπεδο κτιριακών εγκαταστάσεων, περιβάλλοντος χώρου, λογισμικού και μηχανοοργάνωσης αλλά και λεωφορείων των μετόχων αυτών. Κατά συνέπεια, το άρθρο 5 παρ.1 του σχεδίου νόμου απευθύνεται σε οδικούς μεταφορείς που δεν έχουν λάβει τα ανωτέρω πλεονεκτήματα και στις ΚΤΕΛ ΑΕ που έχουν ήδη καταστεί κύριοι των ανωτέρω πλεονεκτημάτων. Παράβαση του μνημονίου επομένως δεδομένου ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για δίκαιη πρόσβαση. 5) Άρθρα 15, 16 παρ.2 και 18 του σχεδίου νόμου. Από αυτές τις ρυθμίσεις σε συνδυασμό με την ρύθμιση του άρθρου 12 παρ.2 ν 2963/2001 συνάγεται άμεσα το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να αυξήσει την αξία των μετοχών των ΚΤΕΛ ΑΕ δεδομένου ότι οι ΚΤΕΛ ΑΕ είναι ιδιοκτήτες και εκμεταλλευτές των υφιστάμενων σταθμών. Επομένως, η αυξημένη ζήτηση για πρόσβαση στους υφιστάμενους σταθμούς που θα δημιουργηθεί από την υποχρεωτική (ένεκεν του σχεδίου νόμου) χρήση των υφιστάμενων σταθμών θα αυξήσει και τα χρηματικά ανταλλάγματα εκμετάλλευσης. Το κύριο ερώτημα παραμένει: Για ποίο λόγο επιδιώκει η κυβέρνηση να αυξήσει τα έσοδα των ιδιοκτητών ΚΤΕΛ ΑΕ από ενοικίαση των σταθμών λεωφορείων όταν οι εν λόγω ιδιοκτήτες έκτισαν τους εν λόγω σταθμούς με χρήματα του έλληνα φορολογούμενου; Να τους έκτιζαν με δικά τους λεφτά θα υπήρχε μια κάποια λογική αλλά με λεφτά από ξένη τσέπη; Πέραν των ανωτέρω η κυβέρνηση χορηγεί με τις ανωτέρω ρυθμίσεις ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στις ΚΤΕΛ ΑΕ και στους ιδιοκτήτες λεωφορείων ΚΤΕΛ - μετόχους. Εάν γίνει κάποιος διαγωνισμός για την εκμετάλλευση μιας γραμμής λχ Χ, η ενδιαφερόμενη ΚΤΕΛ ΑΕ που είναι ιδιοκτήτης του σταθμού θα είναι σε θέση να δώσει χαμηλότερη οικονομική προσφορά από μια ανταγωνίστρια τουριστική επιχείρηση επειδή πολύ απλά έκτισε τζάμπα τον σταθμό! Ακόμη και εάν η εκμετάλλευση του σταθμού ανήκει σε κάποιον τρίτο που δεν είναι η ΚΤΕΛ ΑΕ, ο τρίτος αυτός θα πληρώνει 1 ευρώ στον ιδιοκτήτη ΚΤΕΛ ΑΕ, το οποίο αυτό 1 ευρώ θα συμπεριλαμβάνει η ΚΤΕΛ ΑΕ στην οικονομική προσφορά της κατά τον σχετικό διαγωνισμό χαμηλώνοντας αντίστοιχα (κατά 1 ευρώ) την προσφορά της. Εν κατακλείδι, το σχέδιο νόμου τόσον από πλευράς σκοπού όσον και από πλευράς χρονοδιαγράμματος, αλλά και από πλευράς προυποθέσεων πρόσβασης έναν σκοπό έχει να διατηρήσει το αιώνιο μονοπωλιακό καθεστώς των ΚΤΕΛ ΑΕ και των μετόχων αυτών. Δεν μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση να πείσει διεθνείς επενδυτές ότι θέλει την ανάπτυξη γιατί στο συγκεκριμένο παράδειγμα αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να προστατεύσει μια απαρχαιωμένη συντεχνία. Και μετά περιμένετε επενδύσεις;