Αρχική Διαμόρφωση ενός ενιαίου κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιώνΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ – ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – ΤΙΤΛΟΣ Ι – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ – ΤΜΗΜΑ ΠΡΩΤΟ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ – Αρθρο 1 – Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη IOANNIS | 28 Ιανουαρίου 2014, 20:45
Το παρόν σχέδιο νόμου έχει πολλά σημαντικά προβλήματα που θα δημιουργήσουν πολύ περισσότερες δυσκολίες από αυτές που προβάλει ότι θα λύσει. Με το άρθρο 195 καταρρίπτεται το επιχείρημα ότι θα συγκεράσει τα 400 διαφορετικά νομοθετήματα. Στο συγκεκριμένο άρθρο καταργούνται μόνο άρθρα των νόμων περί προμηθειών και όχι το σύνολο των νόμων (στο τμήμα τους που αφορά τις προμήθειες). Αυτό θα δημιουργήσει μια επιπλέον σύγχυση στο προσωπικό που διενεργεί τις προμήθειες. Οι νόμοι από 400 θα γίνουν 401!! Χαρακτηριστικά θα ήθελα να σας γνωρίσω ότι ο νόμος 3918/2011 (διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις) στην πραγματικότητα δεν εφαρμόσθηκε ποτέ από κανένα νοσοκομείο ή υπηρεσία του υπουργείου υγείας αφού ταυτόχρονα ίσχυαν άρθρα του 3580/2007 και τα οποία επέτρεπαν την εφαρμογή κάποιων άρθρων του 2955/2001. Στην αιτιολογική έκθεση του ν 3580 αναγραφόταν ότι «η κυβέρνηση αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη να επιτύχει την εξοικονόμηση των χρημάτων που σπαταλώνται και να προστατέψει την δημόσια οικονομία». Όμως και πάλι απέτυχε ο νόμος αλλά και οι υπηρεσίες αφού τα παράθυρα του 2955 παρέμεναν ανοικτά. Αυτό το παραδέχεται ο νομοθέτης στην αιτιολογική έκθεση του ν 3846 όπου αναγράφει «Άλλωστε, καίτοι παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από την έναρξη εφαρμογής του νόμου 3580, δεν κατέστη δυνατή η υλοποίηση πολλών διατάξεων του, αντιθέτως δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα και στρεβλώσεις στον ομαλό εφοδιασμό των νοσοκομείων και των λοιπών φορέων και επηρεάστηκε η εύρυθμη λειτουργία τους» Ο λόγος ψήφισης του 3918 όμως ήταν να ακυρώσει τις στρεβλώσεις και τις διεφθαρμένες πρακτικές των νόμων 3580 και 2955. Τα νοσοκομεία από την ασάφεια όμως που δημιουργούσε η κατάργηση συγκεκριμένων άρθρων των παλαιοτέρων νόμων εφάρμοζε μόνο αυτούς και όχι τον 3918. Στην αιτιολογική έκθεση του ν 3918 αναγραφόταν «Κεφάλαιο 1ο 1. Με τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 10 του νόμου επιχειρείται διαρθρωτική αλλαγή στο σύστημα προμηθειών των φορέων υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, που υπάγονται στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και κυρίως των νοσοκομείων του ΕΣΥ. Αποτελεί κοινή διαπίστωση η συσσώρευση υπερβολικού χρέους των νοσοκομείων εντός της τελευταίας εξαετίας, όπως και η αδυναμία ελέγχου και συγκράτησης των δαπανών υγείας. Σοβαρά προβλήματα χρήζουν αντιμετώπισης, όπως η υπερτιμολόγηση υλικών και φαρμάκων, σε συνδυασμό με τη σπατάλη μεγάλων ποσοτήτων αυτών, η αδυναμία ελέγχου των πραγματοποιούμενων προμηθειών προϊόντων σε όλα τους στάδια, δηλαδή κατά τη διατύπωση των αναγκών των φορέων υγείας, την παραγγελία των προϊόντων, την παράδοση, την αποθήκευση και την κατανάλωσή τους, όπως επίσης η καταστρατήγηση του εθνικού και κοινοτικού δικαίου σχετικά με το σεβασμό των αρχών του υγιούς ανταγωνισμού και της διαφάνειας, κυρίως με τη διενέργεια διαγωνισμών μικρής εμβέλειας και με απευθείας ανάθεση. Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου στοχεύει στην αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων και στην εξυγίανση του συστήματος προμηθειών, καταρχήν, μέσω της διασύνδεσης των εγκεκριμένων προϋπολογισμών, σε επίπεδο φορέων υπηρεσιών υγείας και περιφέρειας με τα ετήσια προγράμματα προμηθειών και μέσω της «αυτοδέσμευσης» των εμπλεκόμενων φορέων όσον αφορά το σεβασμό στους διαθέσιμους πόρους και τα όρια δαπάνης. Επιπλέον, με τη συνέχιση και ενίσχυση των διαδικασιών διατίμησης προϊόντων και υπηρεσιών και σύνταξης τεχνικών προδιαγραφών και προτύπων, όπως και με τη θέσπιση νέων ευέλικτων μορφών συμβάσεων και συμφωνιών προμηθειών.» «Σύμφωνα με το άρθρο 77 παρ.1 Ν.3918/2011,ΦΕΚ Α 31/2.3.2011: "Από την πάροδο της προθεσμίας της παρ. 1 του άρθρου 15 του παρόντος καταργούνται τα άρθρα 1 έως 14 του ν. 3580/2007 (ΦΕΚ 134 Α`), όπως και κάθε αντίθετη στο παρόν γενική ή ειδική διάταξη νόμου. Εξαιρείται η διάταξη περί του Κεφαλαίου Κοινωνικής και Ανθρωπιστικής Αντίληψης του εδαφίου υπ` αριθμ. δ` της περίπτωσης εε` του άρθρου 3 του εν λόγω νόμου". Ν.3918/2011,ΦΕΚ Α 31/2.3.2011(…) Άρθρο 15 Έναρξη ισχύος1. Η ισχύς των διατάξεων των άρθρων 1 έως 12 του παρόντος νόμου αρχίζει από 1.1.2012, πλην των άρθρων 8, 9 και 10, η ισχύς των οποίων αρχίζει με την έγκριση του Συνολικού Προγράμματος Προμηθειών Προϊόντων και Υπηρεσιών έτους 2012 «και πλην της παραγράφου 2 του άρθρου 11, η ισχύς της οποίας αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου».2. Η ισχύς του άρθρου 13 αρχίζει από τη δημοσίευση του ν. 3867/2010.3. Η ισχύς του άρθρου 14 αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.» Ενώ δηλαδή αναγνωριζόταν η διαφθορά και η σπατάλη με την προηγούμενη νομοθεσία, ο νέος νόμος (3918) δεν εφαρμόσθηκε ποτέ μέχρι σήμερα!! Γιατί? Για να μην γίνει η ΕΠΥ, Ε.Π!! Για αυτό και τα φαινόμενα διαφθοράς ,ανικανότητας, διασπάθισης του δημόσιου χρήματος συνεχίζονται ακόμα και σήμερα. Οι πόροι του ΕΣΠΑ για την ανανέωση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού χάθηκαν εξαιτίας ,κυρίως, των παραπάνω. Και σήμερα αναζητείται η λύση του προβλήματος σε πανάκριβες συμπράξεις όπου η ακτινοβολία ενός καρκινοπαθούς θα κοστίζει 5πλασια και ο νέος ΕΟΠΥΥ θα χρεωκοπήσει και αυτός και μαζί του και η εθνική οικονομία. Δεν είναι δυνατόν να ψηφισθεί ο νέος νόμος πριν την ψήφιση των νέων οδηγιών 17& 18/2004 λαμβάνοντας υπόψιν μόνο την μέχρι σήμερα διαβούλευση και την 2η ανάγνωση. Η Ελλάδα δεν κατάφερε να υιοθετήσει πλήρως και σωστά τις οδηγίες 17,18/2004 τα 10 χρόνια που πέρασαν. Αποσπασματικά,κακοδιατυπωμένα και λανθασμένα μεταφέρθηκαν στο εθνικό δίκαιο. Και σήμερα , πριν ακόμα υιοθετηθούν οι νέες οδηγίες από το ευρωκοινοβούλιο, πριν γίνει η παρουσίαση των μεταβολών που θα επέλθουν (θα γίνει τον Μάρτιο) η Ελλάδα θα ψηφίσει έναν νόμο που θα βασίζεται σε οδηγίες που δεν θα έχει ακόμα ψηφισθεί!!! Δηλαδή ενώ ήταν 10 χρόνια πίσω, τώρα θα είναι μπροστά από όλη την Ε.Ε.?? Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) η εφαρμογή των Οδηγιών είναι υποχρεωτική για τα Κράτη- Μέλη ακόμα και αν δεν ενσωματωθούν στο εθνικό δίκαιο εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, αρκεί οι διατάξεις τους να είναι εφαρμόσιμες, δηλαδή επαρκώς ακριβείς και απαλλαγμένες αιρέσεων (βλέπε απόφαση του ΔΕΚ επί της υποθέσεως C – 103/88, FRATELLI COSTANZO SPA κ.λ.π). Το ίδιο έγινε και με το ΑΓΟΡΑ. Εκπαιδεύτηκαν εκατοντάδες δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΝΕΠ ενώ το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων, γνωστό με το διακριτικό όνομα «Αγορά», δεν ήταν έτοιμο να λειτουργήσει κανονικά(!!!!) και ήταν σε πιλοτική φάση. Έτσι οι εκπαιδευόμενοι όχι μόνο δεν αποκόμισαν τα προσδοκώμενα οφέλη αλλά μια λανθασμένη γνώση η οποία τους καθιστούσε ανίκανους να παρακολουθήσουν το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων αφού οι αλλαγές που επήλθαν ήταν πολλές και σημαντικές και συγχρόνως αρνητικούς αφού πίστευαν ότι είχαν ενημερωθεί επαρκώς κάτι το οποίο δεν συνέβη ποτέ στα αλήθεια με τις μετέπειτα αλλαγές. Δαπανήθηκαν δηλαδή πάνω από 300.000€ για να ενημερωθούν «δήθεν» έγκαιρα οι αρμόδιοι υπάλληλοι. Τα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας θα πρέπει να παραμείνουν τρία γιατί οι φάσεις της διαγωνιστικής διαδικασίας είναι απόλυτα διακριτές και από αυτές απορρέουν δικαιώματα και υποχρεώσεις τόσο για την διοίκηση όσο και για τους συμμετέχοντες. Οι διαγωνισμοί δεν καθυστερούν 2 και 3 χρόνια επειδή υπάρχει ένα στάδιο παραπάνω αλλά λόγω της πολυνομίας και της κακής ή ελάχιστης πληροφόρησης τόσο των υπαλλήλων όσο και των συμμετεχόντων. Στις δημόσιες συμβάσεις υπάρχουν 3 αρχές. Δεν μπορεί αυτές να μην τηρούνται δήθεν για να συντομευτεί ο χρόνος υλοποίησης των προμηθειών. Οι 10-20 ημέρες που απαιτούνται για ένα στάδιο επιπλέον δεν κάνουν την διαφορά στους 18-36 μήνες που απαιτούνται σήμερα. Θα πρέπει να γνωρίζουν οι συντάκτες του σχεδίου νόμου ότι σε κάθε στάδιο οι συμμετέχοντες μπορούν να βλέπουν τις προσφορές των ανταγωνιστών τους σε ώρα και ημέρα που ορίζεται από την υπηρεσία. Κάποιος λοιπόν που δεν έχει τα σωστά δικαιολογητικά, εκ του πονηρού όμως θα συμμετέχει, θα μπορεί να βλέπει την τεχνική προσφορά των υπολοίπων, που ενδεχομένως έχουν κάποιο πραγματικά ελάχιστο πρόβλημα και θα μπορεί να ξέρει που κινείται ο ανταγωνισμός και να υποβάλει άλλη προσφορά σε άλλη διαδικασία. Και βέβαια αφού έχουν ανοίξει οι τεχνικές προσφορές θα μπορεί να επικαλείται ότι ένα απλό δικαιολογητικό που του έλειπε δεν κάνει την διάφορα. Κάτι που δυστυχώς το περιλαμβάνει και το παρόν σχέδιο νόμου. Οι κανόνες είναι γνωστοί εκ των προτέρων και τους ξέρουν όλοι. Ξέρουν τι απαιτείται και πως πρέπει να προσκομισθεί. Έχουν πληρώσει για να ικανοποιήσουν την προσκόμιση των δικαιολογητικών και κάποιος κακής ποιότητας προμηθευτής, που δεν κουράστηκε και δεν πλήρωσε, θα έχει την ίδια δυνατότητα συμμετοχής. Επιβάλλεται από το σχέδιο νόμου λοιπόν ο αθέμιτος ανταγωνισμός αλλά και η μη υλοποίηση των διαγωνιστικών διαδικασιών αφού και οι έντιμοι θα κάνουν ενστάσεις για τους υπόλοιπους που ήταν ανεπαρκείς ή δεν ήταν πλήρεις οι προσφορές τους. Ποιος θα κρίνει τα πρόδηλα τυπικά σφάλματα στις προσφορές ή τις επουσιώδεις πλημμέλειες για να μην απορρίπτεται η προσφορά και να μπορεί να γίνεται δεκτή η προσφορά?? Αυτός που θα παίρνει τη μεγαλύτερη μίζα ή που θα έχει τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις? Επιδιώκεται να αυξηθεί η διαφθορά και η συναλλαγή? Η Ελλάδα κατετάγη το 2013 από την διεθνή διαφάνεια στην 80η θέση παγκοσμίως και τελευταία στην ευρωπαϊκή ένωση. Αν ισχύσει η πρόταση αυτή η κατάταξη θα είναι πολύ χειρότερη και θα επηρεάσει και τα δημόσια οικονομικά και τις επενδύσεις (Σημείωση:Το ελληνικό δημόσιο άφησε να χαθούν δισεκατομμύρια από το ΕΣΠΑ και ματαιώθηκαν χιλιάδες διαγωνισμοί επειδή δεν μπόρεσε να εκδώσει μια διευκρινιστική εγκύκλιο για το πότε ακριβώς πρέπει να είναι θεωρημένη η δήλωση του ν 105, που προσκομίζουν οι συμμετέχοντες, από το ΚΕΠ. Εκδόθηκε μια εγκύκλιος στο τέλος του 2013 όταν πλέον ήταν πάρα πολύ αργά). Η διαβούλευση των προδιαγραφών θα πρέπει να γίνεται με κανόνες διαφάνειας( αφού πραγματικά αυτό πρέπει να επιδιώκεται). Παλαιότερα τα σχόλια της διαβούλευσης στην ΓΓΕ τα έβλεπαν όλοι [(συμμετέχοντες και μη, γνώστες του αντικειμένου, ανταγωνιστές,…..), όπως γίνεται και στην παρούσα διαβούλευση].Σήμερα στο νέο σύστημα της ΓΓΕ στέλνει μόνο ο καθένας τις απόψεις του και δεν μπορεί κάποιος γνώστης ή ανταγωνιστής να δει τι προτείνεται που θα φωτογραφίσει ένα προϊόν ή μια υπηρεσία. Πρέπει όλοι να τα βλέπουν όλα για να υπάρχει διάφανος διάλογος και ουσιαστική παρέμβαση από όλους. Αλλιώς είναι υποκριτικό να λέγεται ότι κάποιοι επιφορτισμένοι υπάλληλοι τα ξέρουν όλα και θα λάβουν θέση για όλα για να συντάξουν τις προδιαγραφές. Αυτό δεν έγινε 2000 χρόνια, δεν μπορεί να γίνει τώρα και μάλιστα χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό Δεν πρέπει να καταργηθεί η υποχρέωση των προσφοροδοτών να προσκομίζουν τα απαραίτητα έγγραφα για τι το μητρώο έπρεπε να γίνει από το 1996 ( προβλεπόταν στο Π.Δ 394/96) και ακόμα δυστυχώς δεν έχει γίνει. Φανταστείτε ότι ενώ μέχρι σήμερα προσκομίζουν τα δικαιολογητικά , παρ όλα αυτά δημιουργούν προβλήματα και καθυστερήσεις στην εξέλιξη των διαγωνισμών. Αν καταργηθούν και οι εγγυητικές επιστολές όποιος δεν έχει τι να κάνει, θα συμμετέχει στους διαγωνισμούς δημιουργώντας καθυστερήσεις, θα αναζητά ένα ποσοστό για να μην συμμετάσχει κα θα δημιουργηθούν καρτέλ που θα κατεβαίνουν με 5-6 εταιρείες φαντάσματα αφού θα είναι δωρεάν η συμμετοχή τους. Έτσι θα έρθει η ανάπτυξη και επενδύσεις και οι τιμές? Με καρτέλ και στημένους διαγωνισμούς? Με δεκαπλάσιο όγκο δουλειάς για το λιγότερο προσωπικό που θα έχει απομείνει στις υπηρεσίες του δημοσίου? Συμπερασματικά θα πρέπει : -Να αναμένεται πρώτα η ψήφιση της νέας οδηγίας 18/2004, να υπάρξει η κατάλληλη ενημέρωση των κρατών και αργότερα να μεταφερθεί αυτούσια στο εθνικό μας δίκαιο. - Να παραμείνουν οι εγγυητικές επιστολές για να αποκλειστούν οι κακοί επαγγελματίες που ταλαιπωρούν χωρίς κόστος τις υπηρεσίες του δημοσίου με ενστάσεις και προδικαστικές προσφυγές και προσπαθούν να τις εκβιάσουν (άμεσα και έμμεσα). Να καταργηθούν καθολικά όλοι οι νόμοι που αναφέρονται στο άρθρο 195 και αφορούν προμήθειες και δημόσιες συμβάσεις άλλως ο νέος νόμος θα περιπλέξει τα πράγματα και θα γιγαντώσει την διαφθορά και την δημόσια δαπάνη. - Να προβλεφθεί πραγματική εκπαίδευση και εξέταση των υπεύθυνων χειριστών των δημοσίων συμβάσεων και όχι όπως αυτή γίνεται μέχρι σήμερα στο ΙΝΕΠ από ανθρώπους που απλά έχουν μια υψηλή θέση στο δημόσιο και καλές δημόσιες σχέσεις.