Αρχική Ανάθεση και Εκτέλεση Συμβάσεων Έργων, Μελετών, Προμήθειας Αγαθών και Υπηρεσιών - Βιβλίο ΙΆρθρο 41 – Ειδικές ρυθμίσεις σχετικά με τις συγκεντρωτικές αγορές και τον προγραμματισμό δημοσίων συμβάσεωνΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Παπαϊωάννου | 25 Μαρτίου 2016, 16:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Παπαϊωάννου' | 25 Μαρτίου 2016, 16:47

    Ο ορισμός του Υπουργείου Υγείας ως Κεντρικής Αρχής Αγορών, ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 41 παρ. 1β), είναι σίγουρα προβληματικός. Πρόκειται οπωσδήποτε για την μόνη διάταξη που ο χρόνος της διαβούλευσης επαρκεί. 1. Το Υπουργείο Υγείας δεν λειτούργησε ποτέ ως αναθέτουσα αρχή στις προμήθειες της Υγείας. Τον ρόλο αυτόν είχε αναλάβει η Γενική Διεύθυνση Κρατικών Προμηθειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και ,από το 2007, η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας μαζί με τις ΔΥΠΕ και τα νοσοκομεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάταξη δεν αναφέρεται διεύθυνση, υπηρεσία ή γραμματεία του εν λόγω Υπουργείου (αφού, προφανώς, δεν υπάρχει) σε αντίθεση με τις δύο άλλες Κεντρικές Αρχές Αγορών, οργανωμένες σε Διεύθυνση και Γραμματεία, αντίστοιχα. Επομένως η ίδια η γραμματική διατύπωση της διάταξης προδίδει κατά τρόπο εμφατικό το λειτουργικό κενό που θα δημιουργήσει η εφαρμογή της. 2. Η ανωτέρω διαπίστωση οδηγεί σε ακόμη πιο δυσοίωνες σκέψεις δεδομένης της ισχύος του ν.3580/2007 που ρυθμίζει ειδικά τις προμήθειες της υγείας. Με βάση το συγκεκριμένο νόμο συγκροτήθηκε η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας, η οποία, σύμφωνα με τις διατάξεις του, έχει κεντρικό ρόλο στην διεξαγωγή των προμηθειών της υγείας. Εξ αυτού του λόγου οριζόταν ως «Κεντρική Αρχή Προμηθειών» στο άρθρο 19 ν. 4281/2014. Στο μέτρο που η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας αντικαθίσταται από το Υπουργείο, τίθεται εν αμφιβόλω η ισχύς και ο τρόπος λειτουργίας του ν. 3580/2007 με προφανείς συνέπειες για τις προμήθειες των νοσοκομείων τις οποίες ρυθμίζει. Επομένως η διάταξη απορρυθμίζει και τους ισχύοντες κανόνες χάριν ενός φορέα που, όπως αναφέρθηκε, είναι ανύπαρκτος. Αν η σκέψη του νομοθέτη ήταν να αντικαταστήσει όλο το σύστημα προμηθειών υγείας, οι λέξεις «Υπουργείο Υγείας» σε μία και μόνη διάταξη είναι αδύνατο να αντικαταστήσουν ειδικούς νόμους και κανόνες κατά τρόπο ομαλό. Σε κάθε περίπτωση οι δύο λέξεις στο υπό διαβούλευση νομοθέτημα δεν μπορούν να υποκαταστήσουν νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Υγείας που έπρεπε να έχουν προηγηθεί. 3. Πέραν των ανωτέρω η ρύθμιση είναι προβληματική και αναφορικά με τον έλεγχο και την εποπτεία της οριζόμενης ως Κεντρικής Αρχής Αγοράς, εν προκειμένω του Υπουργείου Υγείας. Ο έλεγχος των δύο άλλων Κεντρικών Αρχών θα γίνεται από τον αρμόδιο προϊστάμενο Υπουργό ,Οικονομίας και Ανάπτυξης αφ’ ενός, και Υποδομών αφ’ ετέρου, όπως προβλέπει ο νόμος και οι Οργανισμοί των Υπουργείων. Στο Υπουργείο Υγείας ελεγκτής και ελεγχόμενος ταυτίζονται στο πρόσωπο του εκάστοτε Υπουργού, κατά παράβαση κάθε αρχής του διοικητικού δικαίου. Η Συνταγματική επιταγή για έλεγχο νομιμότητας (αλλά και ο έλεγχος σκοπιμότητας) καθίσταται με την εν λόγω ρύθμιση κενό γράμμα. 4. Εξόχως προβληματική, εκ του ιδίου ανωτέρω λόγου, είναι και η εφαρμογή του συνόλου του άρθρου 41 για το Υπουργείο Υγείας καθώς «Υπουργός της Κεντρικής Αρχής Αγορών της παρ. 1» (με τις περιγραφόμενες αποφασιστικές αρμοδιότητες) και «Κεντρική Αρχή Αγορών» (η οποία θα εφαρμόζει αυτές τις αποφάσεις) είναι το αυτό πρόσωπο: ο Υπουργός Υγείας. Δηλαδή η ρύθμιση της παρ. 1β) αντιφάσκει με αυτές των παραγράφων 3Β, 4 και 6 του άρθρου 41 καθώς ο Υπουργός Υγείας θα ασκεί τις αρμοδιότητες των διατάξεων αυτών περιορίζοντας τον εαυτό του ως Κεντρική Αρχή Αγορών. Δηλαδή η ρύθμιση στερείται λογικής. Σε ένα τόσο δύσκολο και απαιτητικό νομοθέτημα (για την μελέτη του οποίου ο χρόνος της διαβούλευσης πράγματι δεν αρκεί) τέτοιου είδους ρυθμίσεις στα πλέον απλά θέματα προκαλούν σοβαρές ανησυχίες για την πληρότητα, συνοχή και λειτουργικότητα των υπολοίπων άρθρων.