Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 4. Σχέδιο Διευθέτησης ΟφειλώνΣχόλιο του χρήστη Δημήτριος Ζαπώνης | 30 Οκτωβρίου 2009, 10:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ζαπώνης' | 30 Οκτωβρίου 2009, 10:40

    Κατ' αρχήν να δούμε την "φιλοσοφία", άλλως σκοπό του νόμου, που είναι να αποφευχθεί η δημιουργία κοινωνικής αναταραχής και ενδεχομένως ο κίνδυνος κατάρρευσης της οικονομίας, όπως συνέβη στις ΗΠΑ με τα στεγαστικά δάνεια. Ο υπό κρίση νόμος όμως δεν αφορά μόνο στεγαστικά δάνεια, αλλά και καταναλωτικά. Εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και άλλα παρόμοια τραπεζικά προϊόντα, τα οποία κατασπαταλήθηκαν από τους δανειολήπτες σε πολυτελή (για τα μέτρα του καθενός)διαβίωση. Συνεπώς τα καταναλωτικά δάνεια πρέπει να εξαιρεθούν από τις ειδικές ρυθμίσεις και η μόνη προστασία αυτών των δανειοληπτών να είναι οι γενικές διατάξεις που ήδη ισχύουν σε ό,τι αφορά τις κατοικίες και τον πλειστηριασμό τους υπό όρους. Αλλιώς το κράτος θα επιβραβεύσει τους κακοπληρωτές που συνειδητά πήραν δάνεια για σπάταλη διαβίωση, σε βάρος των συνεπών και συνετών πολιτών, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση θα επιβαρυνθούν, αφού είναι βέβαιο ότι τις απώλειές τους οι τράπεζες θα τις επιρρίψουν στους υπόλοιπους πελάτες τους. Και σε κάθε περίπτωση κανείς δεν επιθυμεί η κυρά Κατίνα που πήγε διακοπές στις Μπαχάμες ή αγόρασε BMW με ξένα λεφτά να γελάει σε βάρος όλων μας. Ακόμη όμως και στεγαστικά δάνεια δόθηκαν χωρίς επαρκείς εγγυήσεις από τις τράπεζες σε ανθρώπους που είτε υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους, είτε δόλια προχώρησαν στη σύναψη δανείου με το σκεπτικό (ή και χωρίς σκεπτικό) ότι "δε βαριέσαι, κάπως θα τη βολέψουμε". Και αυτοί οι δανειολήπτες δεν είναι άξιοι ιδιαίτερης προστασίας. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στη χώρα μας υπάρχει εκτεταμένη φοροδιαφυγή, οπότε τα φορολογικά στοιχεία δεν αποτελούν παρά μόνο ένδειξη και όχι απόδειξη, πράγμα που δυσκολεύει αν δεν υπονομεύει τελείως το κύρος της προτεινόμενης διαδικασίας. Επιπλέον, υπάρχουν πλήθος αδήλωτα και αφανή εισοδήματα, τα λεγόμενα "μαύρα". Συνεπώς και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άδικες απαλλαγές από οφειλές προς τις τράπεζες. Για να γίνει αντιληπτό το πνεύμα μου, αναφέρω ως χαρακτηριστικό το παράδειγμα πολυμελούς οικογένειας στην οποία εργάζεται μόνο ο πατέρας και η οποία δαπανά 1200 ευρώ το μήνα σε ενοίκιο κατοικίας στη Γλυφάδα, ενώ διαθέτει ιδόκτητη κατοικία στη Δραπετσώνα!!!, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τα καθημερινά έξοδά τους. Η δε μητέρα, αφενός αρνείται να εργαστεί ή ίδια, αφετέρου- κατά δήλωσή της-θεωρεί ότι τα παιδιά της θα υποστούν ψυχολογικό τραύμα αν πάνε στη Δραπετσώνα όπου το σπίτι δεν έχει μάρμαρα κλπ. Όλα αυτά παρουσιάστηκαν σε τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο "οικονομικός σύμβουλος" ή κάπως έτσι. Αυτή είναι η μικροαστική λογική στη χώρα μας, την οποία φυσικά ενθάρρυνε και εκμεταλλεύτηκε η τραπεζική αρπακτικότητα. Ερωτάται όμως, είναι άξιος προστασίας κάποιος που παίζει στο καζίνο, επειδή και μόνο το καζίνο, που του έφαγε τα λεφτά, κάνει επιθετική και παραπλανητική διαφήμιση; Φτάνουμε σε κοινωνιολογικά και φιλοσοφικά ερωτήματα που δεν μπορούν ν' απαντηθούν εδώ. Συνοψίζοντας, υπογραμμίζω ότι πρέπει στις διατάξεις του νομοσχεδίου να περιληφθούν αυστηρότατες προϋποθέσεις και σκληροί όροι για την υπαγωγή του σε αυτό, αλλιώς θα έχουμε την γνωστή κωμωδία του άρθρου 44, με την οποία πολλές ΠΑΕ απέφυγαν τις οφειλές τους. Επειδή δε, ως δικηγόρος, γνωρίζω τη δικαστηριακή πρακτική, πιστεύω ότι η μέσω Ειρηνοδικείου διαδικασία δεν θα είναι πρακτική και αποτελεσματική. Καλύτερα να προτιμηθεί μια διαδικασία εξωδικαστική μέσω των οργανώσεων προστασίας του καταναλωτή και ενδεχομένως ad hoc δημιουργηθησόμενων οργάνων. Και βέβαια, το πιο σημαντικό είναι να καθιερωθούν αυστηρότατοι κανόνες δανειοδότησης στο μέλλον και να δημιουργηθούν ειδικοί αδιάβλητοι και κατά το δυνατόν αδιάφθοροι μηχανισμοί ελέγχου των τραπεζών. Σαν γενικό συμπέρασμα και πρόταση προς την νέα κυβέρνηση, αναφέρω ότι θα πρέπει να πάψει η κρατική μηχανή να ανέχεται την παρανομία ενός, δύο, τριών, χιλίων μέχρι να φτάσουμε να λέμε: "ε, τώρα δημιουργείται κοινωνικό πρόβλημα αν πάμε να σταματήσουμε την παρανομία και να την τιμωρήσουμε. Γιαυτό, ας την νομιμοποιήσουμε!". Παράδειγμα, η αυθαίρετη δόμηση, οι συμβασιούχοι κλπ.