Αρχική Κανονισμός Απονομής Ελληνικού Σήματος στο Εξαιρετικό Παρθένο και Παρθένο ΕλαιόλαδοΆρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Πέτρος Στρατής | 5 Μαΐου 2016, 17:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Στρατής' | 5 Μαΐου 2016, 17:48

    Αξιότιμοι/ες κύριοι/ες, θεωρώ ότι η πρόταση για έναν κανονισμό που θα διασφαλίζει την πιστοποίηση ενός ελληνικού σήματος για τα αγροτικά μας προϊόντα είναι μία πολύ καλή κίνηση. Ωστόσο, διαπιστώνω την ύπαρξη κάποιων κενών στον εν λόγω κανονισμό. Έχοντας εργαστεί 9 χρόνια στην πιστοποίηση των βιολογικών προϊόντων, πολύ φοβάμαι ότι εαν δεν προσέξετε τις λεπτομέρειες του κανονισμού για το ελληνικό σήμα, θα έχει το αποτέλεσμα της βιολογικής πιστοποίησης. Δηλαδή οι καταναλωτές και οι παραγωγοί θα χάσουν την αξιοπιστία τους, συνεπώς δεν θα έχει καμία αξία να χρησιμοποιηθεί το εν λόγω σήμα. Κάποιες βασικές παρατηρήσεις, λοιπόν, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να ελέγγξετε εξ αρχής: Α. Άρθρο 8 παράγραφος1 ii) Θα πρέπει να υπάρχει πλήρης ιχνηλασιμότητα συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων λιανικής. Διαπιστώνεται ότι είναι εύκολο για κάποιων που θέλει να παρακάμψει το σύστημα, να δηλώνει ότι έδωσε και λιανική κάποια προϊόνταμ χωρίς να μπορούν να ελεγχθούν. Επίσης, το σημείο της ιχνηλασιμότητας είναι πολύ σημαντικό, θα πρέπει να οργανωθεί κάποιο σύστημα ελέγχου της ιχνηλασιμότητας, έτσι ώστε να αποφευχθούν παρατυπίες. Β. Άρθο 12 παράγραφος 1 iii) Γίνεται αναφορά ότι θα πραγματοποιείται έλεγχος μία φορά κάθε πέντε χρόνια! Θεωρώ ότι το διάστημα είναι πολύ μεγάλο, ιδίως αν το συγκρίνουμε με τα χρήματα που πρέπει να πληρώσει κάποιος στον φορέα που θα ελέγχει. Σε όλα τα συστήματα ποιότητας γίνονται ετήσιοι έλεγχοι, οι οποίοι και πάλι δεν επαρκούν για την τεκμηρίωση της ορθής λειτουργίας της επιχείρησης. Δεν γίνεται κάθε 5 χρόνια να διαπιστώνει κάποιος αν έχει γίνει παρατυπία από τον επιχειρηματία. Τέλος θεωρώ ότι χρειάζεται: Α. Να γίνουν σαφείς οι κυρώσεις προς τις εταιρείες που δεν θα εφαρμόζουν σωστά τις απαιτήσεις του κανονισμού και όχι γενικά και αόριστα, καθώς το τελευταίο βοηθάει στην ανάπτυξη των σχέσεων που είχαν παλαιότερα οι ελέγκτικοί φορείς στην Ελλάδα (λάδωμα). Β. Οι έλεγχοι να μην ορίζονται μόνο από έναν φορέα π.χ. ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ αφού ξέρω ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τους ελέγχους που απαιτείται να πραγματοποιήσει σε άλλα αντικείμενα, εκτός και αν προηγηθεί η βελτίωση της οργάνωσης του εν λόγω φορέα. π.χ. Γιατί για τα ενεργειακά πιστοποιητικά στα σπίτια ή τα πιστποιητικά των ηλεκτρολόγων τα εκδίδουν μηχανικοί και ηλεκτρολόγοι και δεν έχει οριστεί μία κεντρική δημόσια υπηρεσία να τα κάνει? Ο γεωπόνος πρέπει πάντα να βρίσκεται πίσω από μία δημόσια υπηρεσία ή έναν φορέα πιστοποίησης κτλ. με τα χέρια δεμένα προσπαθώντας να κρατήσει ψηλά τον επιστημονικό πήχη, ακόμα και αν χάνει την εργασία του? Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλετε? Με εκτίμηση, Πέτρος Στρατής Γεωπόνος Γ.Π.Α.