Αρχική Θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία καθεστώτων Ενισχύσεων Ιδιωτικών Επενδύσεων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώραςΆρθρο 07 – Υπαγόμενα και εξαιρούμενα επενδυτικά σχέδιαΣχόλιο του χρήστη GRIVALIA PROPERTIES ΑΕΕΑΠ | 13 Μαΐου 2016, 22:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'GRIVALIA PROPERTIES ΑΕΕΑΠ' | 13 Μαΐου 2016, 22:15

    Στο άρθρο 7 παράγραφος 4 περίπτωση γ υποπερίπτωση στστ, έχουν εξαιρεθεί από το καθεστώς ενισχύσεων τα κτίρια των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων τα οποία προορίζονται για μεταβίβαση ή μακροχρόνια μίσθωση. Αυτό δεν είναι σωστό καθώς οι δραστηριότητες αυτές αποτελούν στις περιπτώσεις των σύνθετων τουριστικών αναπτύξεων αναγκαίους πυλώνες για τη χρηματοδότηση και τη βιωσιμότητα του όλου επενδυτικού σχεδίου. Ειδικά δε για την περίπτωση της μακροχρόνιας μίσθωσης, η εξαίρεση δεν έχει καμία λογική, καθώς το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο παραμένει στην κυριότητα του φορέα της επένδυσης. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο ο Επενδυτής όλου του έργου να μην θέλει να διατηρήσει την λειτουργία όλων των δομών ενός Σύνθετου Τουριστικού Καταλύματος το οποίο περιλαμβάνει διάφορες Εγκαταστάσεις Ειδικής Τουριστικής Υποδομής. Οπότε, σε αυτή την περίπτωση, έχουμε έναν Επενδυτή που διατηρεί στην κυριότητά του την όλη επένδυση, αλλά εκμισθώνει μερικές δομές αυτής σε εξωτερικούς συνεργάτες. Π.χ. μπορεί ο Επενδυτής να λειτουργεί το Κύριο Ξενοδοχειακό Κατάλυμα και τις Επιπλωμένες Επαύλεις και να εκμισθώνει τη λειτουργία του Συνεδριακού Κέντρου ή/και του Γκόλφ ή/και του Τουριστικού Λιμένα ή/και του Θεματικού Πάρκου ή/και τις Εγκαταστάσεις του Ιαματικού Τουρισμού, παρ’ ότι παραμένουν στην ιδιοκτησία του καθ’ όλη την διάρκεια των ορίων της επιδότησης. Στο άρθρο 7 παράγραφος 4 περίπτωση γ, υποπερίπτωση θθ, να επιτραπεί η υπαγωγή στο Νόμο της ίδρυσης ξενώνων νεότητας για το Σύνολο των Επιλέξιμων Φορέων. Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 7, η δυνατότητα εξαίρεσης τουριστικών περιοχών λόγω κορεσμού από το καθεστώς ενίσχυσης μεταγενέστερα με υπουργική απόφαση, δημιουργεί στους επίδοξους επενδυτές ανασφάλεια δικαίου, καθώς ήδη μπορεί να έχει ξεκινήσει να μελετάται ή να υλοποιείται μία περίπλοκη και πολυέξοδη επένδυση σε μία συγκεκριμένη τοποθεσία και λίγο μετά η τοποθεσία αυτή να εκφύγει του πλαισίου ενίσχυσης λόγω κορεσμού. Θεωρούμε ότι είναι πιο ασφαλές και δίκαιο να υπάρξει εξαρχής σχετικός κατάλογος κορεσμένων τουριστικών περιοχών στο σώμα του ίδιου του νόμου και απλά να καταλείπεται στους συναρμόδιους υπουργούς η δυνατότητα μεταγενέστερα, και εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (π.χ. εντός έξι μηνών) να αποφασίζουν αν θα εντάξουν σε καθεστώς ενίσχυσης ένα προτεινόμενο επενδυτικό σχέδιο σε εκ προοιμίου χαρακτηρισμένη κορεσμένη περιοχή. Στο άρθρο 7 παράγραφος 5, η εφαρμογή του Νόμου, τη στιγμή που απαιτεί την έκδοση Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΚΥΑ), καλό είναι να έχει συγκεκριμένη περίοδο εφαρμογής όπου οι Συναρμόδιοι Υπουργοί θα οφείλουν να τις εκδίδουν, έτσι ώστε να μην υπάρχουν επιπλέον καθυστερήσεις στην εφαρμογή του Νόμου και να μην χάνονται κονδύλια της ΕΕ. Π.χ. να εκδίδεται η αρμόδια ΚΥΑ μέχρι ένα έτος μετά από την ψήφιση του Αναπτυξιακού Νόμου.