Αρχική Θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία καθεστώτων Ενισχύσεων Ιδιωτικών Επενδύσεων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώραςΆρθρο 10 – Είδη Ενισχύσεων και ΚινήτρωνΣχόλιο του χρήστη ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ (ΣΕΒΤ) | 16 Μαΐου 2016, 15:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ (ΣΕΒΤ)' | 16 Μαΐου 2016, 15:26

    Απόψεις- προτάσεις της Ελληνικής Βιομηχανίας Τροφίμων & Ποτών Η Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων & Ποτών είναι ένας κλάδος δυναμικός, ανταγωνιστικός και εξωστρεφής. - Κατέχει το 25% του συνόλου της μεταποίησης, ενώ σε αυτήν δραστηριοποιούνται 1.225 επιχειρήσεις με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 14,2 δισ. €. - Έχει έντονη εξαγωγική δραστηριότητα, με εξαγωγές άνω των 4,2 δισ. €. - Απασχολεί περισσότερους από 360.000 άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους. Η πενταετία 2009 - 2014, ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την οικονομία της χώρας μας, τους πολίτες και τον επιχειρηματικό κόσμο. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι ακόμη πιο έντονα με την οικονομική κρίση, την αβεβαιότητα σε όλα τα επίπεδα αλλά και την ανασφάλεια των καταναλωτών μας. Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ο κλάδος με ιστορία που ξεκινάει το 1782, κάνει μεγάλη προσπάθεια να αντιμετωπίσει την κρίση και παρουσιάζει έντονη εξαγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη, Ασία και Αμερική. Τα τελευταία χρόνια οι εξαγωγές της αυξήθηκαν με μέσο όρο 20% ανά έτος, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014. Αποστολή του ΣΕΒΤ, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο κρίσης, είναι η εστίαση στην ποιότητα και την ανάδειξη νέων κατευθύνσεων σε τρόφιμα που θα στηρίζουν την ελληνική οικονομία, την μεγέθυνση του παραγόμενου όγκου και τη μείωση τιμών, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την διασφάλιση θέσεων εργασίας. Είναι κοινώς παραδεκτό ότι μία ουσιαστική προϋπόθεση για να εξέλθει η Ελλάδα από την κρίση είναι η ανάπτυξη. Μία ανάπτυξη θα πρέπει να έχει ουσιαστικό διαρθρωτικό περιεχόμενο, ώστε να είναι βιώσιμη και αποτελεσματική. Στην παρούσα φάση, πέρα από το χρέος, πολύ σοβαρό είναι το πρόβλημα της διαρθρωτικής κρίσης της ελληνικής οικονομίας, το ξεπέρασμα της οποίας απαιτεί σοβαρούς μετασχηματισμούς στην κλαδική της σύνθεση. Στην παρούσα φάση, οι παραγωγικοί κλάδοι –με ναυαρχίδα τα τρόφιμα και τα ποτά– είναι ζωτική ανάγκη να αυξήσουν την συμμετοχή τους τόσο στο ΑΕΠ όσο και στην εξαγωγική δραστηριότητα. Θα πρέπει, δηλαδή, προκειμένου το οικοδόμημα της ελληνικής οικονομίας να καταστεί βιώσιμο μεσο-μακροχρόνια, η σχέση «διεθνώς εμπορεύσιμων» προς «διεθνώς μη εμπορεύσιμων» προϊόντων, που σήμερα είναι διαστρεβλωμένη (σε σύγκριση με τα διεθνή πρότυπα) εις βάρος των πρώτων, να αλλάξει υπέρ τους – το 19% των «διεθνώς εμπορεύσιμων» να γίνει τουλάχιστον 35% ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτό είναι κάτι που απαιτεί χρόνο και πολλή προσπάθεια εκ μέρους όλων. Ο δρόμος για την ανάπτυξη προϋποθέτει μικρότερο και αποδοτικότερο κράτος και μια σύγχρονη επιχειρηματική τάξη, η οποία θα επενδύει χωρίς να εξαρτάται από επιδοτήσεις, θα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, θα διαθέτει πόρους στην έρευνα και την καινοτομία και θα εκφράζει έμπρακτα την ευθύνη της προς το κοινωνικό σύνολο. Προς αυτήν την κατεύθυνση, της ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, κρίσιμο ρόλο θα διαδραματίσει και η βελτίωση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αυτή ασκείται, μέσα από ουσιαστικές διαρθρωτικές και δημοσιονομικές αλλαγές, ώστε να μπορεί ο κλάδος μας να λειτουργεί σε ένα σταθερό θεσμικό και φορολογικό πλαίσιο, για να συνεχίσει την εκσυγχρονιστική του πορεία. Η Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων μπορεί να προσφέρει ουσιαστικό έργο στην ανάπτυξη της οικονομίας βασισμένη στην Ανταγωνιστικότητα, την Εξωστρέφεια, την Καινοτομία και την προώθηση Νέων Επενδύσεων με την βοήθεια της Κυβέρνησης όχι με επιδοτήσεις αλλά με άρση των προβλημάτων που δυσκολεύουν την ανάπτυξη των ανωτέρω βασικών στόχων. Η Έκθεση ΄΄10 Χρόνια Μπροστά΄΄ της εταιρείας Mc Kinsey, και σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ, ξεκάθαρα αναδεικνύουν την Βιομηχανία Τροφίμων ως έναν από τους βασικούς παράγοντες Ανάπτυξης, ο οποίος σε συνεργασία με την αγροτική παραγωγή έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν μελλοντικά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ένα παράδειγμα που αφορά την κλίμακα παραγωγής και την πρόσβαση στις ξένες αγορές είναι ότι η Ελλάδα είναι ο 3ος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου στον κόσμο και εξάγει το 60% της παραγωγής της χύδην στην Ιταλία. Με τον τρόπο αυτό όμως χάνει υπεραξία μεταποίησης. Είναι η Νο1 Χώρα στον Κόσμο στην εξαγωγή κομπόστας ροδάκινου. Επιπλέον, στη φέτα η Ελλάδα κατέχει μερίδιο της τάξης του 28% μόνο στη Παγκόσμια αγορά του επώνυμου προϊόντος ενώ στο προϊόν «ελληνικό γιαούρτι» κατέχει το 30% της αγοράς των ΗΠΑ. Τα παραδείγματα αυτά και πάρα πολλά άλλα, ιδιαίτερης ποιότητας, έξυπνης μεταποίησης, εισαγόμενης πρώτης ύλης, δείχνουν ότι υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες προς αξιοποίηση. Ενέργειες που μπορούν να πραγματοποιηθούν, από τις επιχειρήσεις, επικουρούμενες από τους Φορείς τους και Το Κράτος είναι: 1. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ανταγωνιστικότητα είναι πάντα μία κύρια προτεραιότητα της Ελληνικής Βιομηχανίας Τροφίμων. Ειδικά σήμερα, που η χώρα έχει χάσει την δημοσιονομική και νομισματική της αυτονομία, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας/ παραγωγικότητας είναι θέμα σοβαρών διαρθρωτικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων. Βασικά σημεία προώθησης της ανταγωνιστικότητας του Κλάδου εξαρτώνται από σωστές και γρήγορες παρεμβάσεις στους εξής τομείς : Οικονομία  Είναι βασικό να υπάρχει ένα σταθερό και απλό φορολογικό σύστημα για τις επιχειρήσεις και δέσμευση ισχύς του για τουλάχιστον 5 έτη.  Απλοποίηση των διατάξεων για τις νέες επενδύσεις. π.χ. με τις σημερινές διατάξεις θα πρέπει να υποβληθεί προς έγκριση πλήρης φάκελος εκ των πρoτέρων και για τα αφορολόγητα αποθεματικά.  Από την στιγμή που δεν υπάρχουν χρήματα για επιδοτήσεις, ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ανάπτυξη είναι η άμεση επαναφορά αυτών των διατάξεων και νόμων που θα ωθήσουν και θα βοηθήσουν ουσιαστικά τις επιχειρήσεις να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους.  Επιχειρήσεις στις οποίες βρίσκεται σε εξέλιξη επενδυτικό πλάνο, τουλάχιστον από την 1/1/2015, να έχουν το δικαίωμα να δικαιολογούν τις επιλέξιμες δαπάνες.  Με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της χώρας μας γενικότερα, αλλά και την ελαχίστη πιθανά ρευστότητα που θα έχει στην διάθεση του το Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού, σε σχέση με την δυνατότητα του να επιδοτεί νέα επενδυτικά προγράμματα, προτείνουμε την επαναφορά στο μέγιστο δυνατόν ποσοστό, στο 100%, του σχηματισμού Αφορολόγητων Αποθεματικών από τις επιχειρήσεις που θέλουν να υλοποιήσουν νέες επενδύσεις χρησιμοποιώντας τα δικά τους διαθέσιμα, με βάση τις διατάξεις και την σχετική μεθοδολογία προηγούμενων Αναπτυξιακών νόμων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον τελευταίο χρηστικό και αποτελεσματικό σχετικό νόμο 3299/2004.  Χορήγηση δανείων με ευνοϊκούς όρους για ενίσχυση της καινοτομίας και της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων. - Επιδότηση επιχειρήσεων για: - τη δημιουργία νέων προϊόντων - απασχόληση νέων επιστημόνων - εκπαίδευση προσωπικού - ενίσχυση των εξαγωγικών δραστηριοτήτων.  Περιορισμοί στη μεταφορά άδειων εμπορευματοκιβωτίων (containers): Η Γ5/19419/1676/15/4/2008 εγκύκλιος του Υπουργείου Μεταφορών, ερμηνεύοντας στενά τον ορισμό του φορτηγού που δίνει ο Ν1959/1991 (ΦΕΚ Α123) και θεωρώντας το εμπορευματοκιβώτιο ως φορτίο σύμφωνα με το άρθρο 1, εδάφιο 2 παράγραφο α, διευκρινίζει ότι οι εταιρείες που έχουν Φ.Ι.Χ. μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (container) μπορούν να μεταφέρουν αυτά μόνο όταν τα εμπορευματοκιβώτια περιέχουν προϊόντα ιδιοκτησίας τους και ότι τα κενά εμπορευματοκιβώτια μπορεί να μεταφέρονται μόνο με Φ.Δ.Χ. έναντι κομίστρου.  Κατάργηση της εισφοράς και επανεξέταση όλων των επιβαρύνσεων των δανείων των τραπεζών, προκειμένου να μειωθούν ή να καταργηθούν ορισμένες, ώστε να διευκολυνθεί η δανειοδότηση και κατ επέκταση η ρευστότητα. Επιβάρυνση των δανειακών συμβάσεων με εισφορά 0,6% επί των καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων και 0,12% επί των στεγαστικών δανείων (ν. 128/75).  Ενσωμάτωση της μορφής χρηματοδότησης προμηθευτή με εγγύηση κρατικού φορέα εξαγωγικών πιστώσεων στο εθνικό αναπτυξιακό πλαίσιο 1.Προτείνουμε για τον ισχύοντα αναπτυξιακό νόμο 4146/13 την τροποποίηση / επέκταση του άρθρου 8. παρ.7 με σκοπό τη διευκρίνιση/τροποποίηση ότι στην μορφή τραπεζικού δανείου ή δανείου από άλλους χρηματοδοτικούς οργανισμούς μπορούν να υπαχθούν πιστώσεις/δάνεια εξωτερικού, εγγυημένα από κρατικό ασφαλιστικό φορέα εξαγωγικών πιστώσεων του εξωτερικού, αναγνωρισμένου διεθνώς και από το Ελληνικό Δημόσιο, μέσω πίστωσης του προμηθευτή .διάρκειας άνω των τεσσάρων ετών και σύμφωνα με τους όρους που αναφέρονται στις παραγράφους γ,δ,ε & στ του Άρθρου 8,Παρ.7 2.Για τον επικείμενο νέο αναπτυξιακό νόμο προτείνεται να γίνει σχετική πρόβλεψη υπαγωγής της ανωτέρω μορφής χρηματοδότησης. Η ανωτέρω πρόταση δύναται να διευκολύνει τις βιομηχανικές επιχειρήσεις στην εξεύρεση των αναγκαίων πιστωτικών πόρων και από το εξωτερικό, ώστε απρόσκοπτα να υλοποιηθούν προγραμματισμένες επενδύσεις και ταυτόχρονα να ενισχυθούν τα επενδυτικά σχέδια των ελληνικών επιχειρήσεων με την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ.  Από τα άμεσα αυτά μέτρα που απαιτούνται, δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί η απλούστευση και σταθεροποίηση του φορολογικού πλαισίου που θα στηρίζεται στη σταθερότητα και την προβλεπτικότητα και θα βασίζεται στη συγκέντρωση και ενοποίηση των μηχανισμών είσπραξης, καθώς και η κωδικοποίηση του φορολογικού νόμου προκειμένου να μειωθούν οι ασάφειες και το περιθώριο της εκτίμησης των επιθεωρητών.  Είναι απαραίτητο να λυθεί το πρόβλημα της ρευστότητας, να κτιστεί πάλι η εμπιστοσύνη της Ελλάδος και των ελληνικών επιχειρήσεων προς το εξωτερικό. Είναι αναγκαίο να λειτουργήσει ξανά η Ελληνική οικονομία.  Επιπλέον, για να υπάρχουν ανταγωνιστικά προϊόντα θα πρέπει σε όλα τα επίπεδα τα κόστη να είναι λογικά (και κυρίως τα του Δημοσίου), και όχι αύξηση 100% στην ενέργεια και το αέριο, όπως συμβαίνει από το 2010 και στα δημοτικά τέλη κατά βούληση του κάθε Δήμου.  Εστίαση των όποιων κινήτρων και επιδοτήσεων σε εκείνους τους κλάδους στους οποίους η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα και ως εκ τούτου μπορούν να δώσουν τις υψηλότερες αποδόσεις σε ανάπτυξη και απασχόληση.  Προτεραιότητα σε μονάδες μεγάλης κλίμακας (ιδιωτικές ή συνεταιριστικές) και η εφαρμογή και αξιολόγηση αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων παρακολουθείται από εξωτερικούς συμβούλους / ορκωτούς λογιστές.  Παράλληλα, οριστική κατάργηση κάθε σχήματος επιδοτήσεων και ενισχύσεων για βιομηχανική παραγωγή, για να σταματήσει η αθέμιτη ανταγωνιστικότητα από παραμεθόριες μονάδες ή άλλες με αδιαφανή πρόσβαση σε κρατικούς πόρους σε σχέση με το επιχειρηματικό ρίσκο που αναλαμβάνει οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας.  Να μην υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου οι συμβάσεις παραχώρησης χρήσης παγίων επιχειρήσεων, όπως ίσχυε σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 269/1995 γνωμοδότηση του ΝΣΚ.  Έχουν καταμετρηθεί τουλάχιστον 20 παρακρατούμενοι υπέρ τρίτων φόροι, τέλη και άλλες εισφορές, στην πλειονότητα τους μη ανταποδοτικοί, μερικοί εκ των οποίων αντίκεινται στο κοινοτικό δίκαιο. Παραδείγματα αυτών παρατίθενται στον κατωτέρω πίνακα των οποίων η ύπαρξη και το ύψος πρέπει άμεσα να αναθεωρηθούν δεδομένης της επιβάρυνσης που δημιουργούν στο κόστος των επιχειρήσεων και ως εκ τούτου στα προϊόντα και στις προσφερόμενες υπηρεσίες. •Εισφορά 1% προς τον Τομέα Πρόνοιας των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ, από κάθε λογαριασμό και το 1% από κάθε προμήθεια της ΕΥΔΑΠ. •Εισφορά 0,01 ευρώ, προς το επικουρικού ταμείου των χημικών ΕΤΕΑ. επί των παραγόμενων ποσοτήτων τσιμέντου, οινοπνεύματος, ζύμης αρτοποιίας. •Εισφορά 0,40 ευρώ προς το Επικουρικό Ταμείο των Αρτοποιών, ,για κάθε 25 χιλιόγραμμα αλεύρων και το 2,9% του ποσού που αποδίδεται στην Ομοσπονδία των Αρτοποιών. •Τα έσοδα από τις κρατήσεις 1,5% - 3% επί των δημοσίων πληρωμών, λειτουργικών δαπανών, ενοικίων, προμηθειών, εκτελούμενων έργων προς το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. •Εισφορά - Δικαίωμα εκτελωνιστικών εργασιών (ΔΕΤΕ) που βεβαιώνεται κατά την εισαγωγή, εξαγωγή και μεταφόρτωση αγαθών και καυσίμων κατά Αριθ.Τ.4363/1236 ΦΕΚ Β` 1775/22-9-1999. •Εισφορά 2% επί αξίας παραγόμενου λαδιού υπέρ δακοκτονίας κατά το N.Δ. 4100/1960 (ΦΕΚ Α 133). •Εισφορά Ν. 128/75 - 0,6% επιβάρυνση στους τόκους δανείων. •2% δημοτικός φόρος για προωθητικές ενέργειες προς τον καταναλωτή έστω και αν η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ενεργειών δεν γίνεται σε ανοικτούς δημόσιους χώρους αλλά εντός των Super Markets. •1,1% φόρος για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. (το 0,1% καταβάλλεται υπέρ της επιτροπής ανταγωνισμού). •Ποινικά έσοδα προς τον ΕΤΑΑ (Τομέας Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών). Το 0,85% από τα ποσά των επιβαλλόμενων σε χρήμα ποινών καθώς και τα ποσά που προκύπτουν από την μετατροπή των στερητικών της ελευθερίας των ποινών. •Εισφορά προς τον τομέα ΕΤΑΑ (Τομέας Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών ως για την δημοσίευση - τροποποίηση καταστατικού εταιρείας ως εξής: 1. Αναλογικό τέλος (ποσοστό 1% και του κεφαλαίου των προσωπικών εταιρειών και των εταιρειών περιορισμένης ευθύνης) για τα δημοσιευμένα στο Πρωτοδικείο Αθηνών καταστήματα των εταιρειών και 2. Ποσοστό ίσο προς τα 2/3 του τέλους χαρτοσήμου (0,5% του κεφαλαίου) κατά τη δημοσίευση των πράξεων παραστάσεων της διάρκειας των άνω εταιρειών. •Αγγελιόσημο στην διαφήμιση. Το ύψος του ανέρχεται σε 21.5% επί της τιμολογούμενης διαφημιστικής επένδυσης, επιβαρύνει δε τον διαφημιζόμενο άρα τα προϊόντα αντί τους εργοδότες των ΜΜΕ. Το αγγελιόσημο από μόνο του έχει μια μέση επίπτωση 1-2% στις τιμές των προϊόντων. Πέραν αυτού σε αναστολή για την 1/1/2013 αλλά όχι διαγραφή είναι και έκτακτος φόρος 20% στην διαφημιστική δαπάνη. •Εισφορά 1,2% στην προ εισφορών και φόρων αξία των πετρελαιοειδών υπέρ ειδικού λογαριασμού με την επωνυμία «Λογαριασμός Χρηματοδότησης Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών για Μεταφορές Καυσίμων στις Προβληματικές Περιοχές της Χώρας» (Ν3054/2002 (ΦΕΚ Α 230, άρθρο 19). •Πλήθος χαρτοσήμων και τελών που προβλέπονται στα 75 άρθρα του Προεδρικού Διατάγματος 28/1931 (ΦΕΚ Α 239)« Κώδικας Τελών Χαρτοσήμου», όπως αυτά ισχύουν. •Εισφορές και υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις στα τιμολόγια του Εθνικού Τυπογραφείου Τιμολόγια Εθνικού Τυπογραφείου 36% (Ν. 3469/2006 (ΦΕΚ Α 131). •Εισφορά 0,15% (ΚΥΑ 25323/1960 που κυρώθηκε με το άρθρο 64 του Ν.1249/1982, ΦΕΚ Α 43) επί της τιμολογιακής αξίας CIF των εισαγόμενων ειδών από τρίτες χώρες σε πίστωση του τηρούμενου Λογαριασμού Ενίσχυσης Εξωτερικού Εμπορίου. •Εισφορά 0,5% του Ν.Δ. 3883/1958 (ΦΕΚ Α 181) επί της αξίας όλων των εισαγομένων εμπορευμάτων που διατίθενται «κατά το ένα τρίτο προς ενίσχυση του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου Αθηνών, παρακρατουμένου του ενός δέκατου τούτου υπέρ της Ακαδημίας Αθηνών, κατά το έτερον τρίτον προς ενίσχυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κατά το υπόλοιπον τρίτον διά την προώθηση της εξαγωγής των Ελληνικών προϊόντων. •Τέλος 1€ / τόνο υπέρ του δημοσίου που ισχύει για τη διενέργεια φυτοϋγειονομικών ελέγχων και ελέγχων ποιότητας – καταλληλόλητας γεωργικών προϊόντων προς εξαγωγή (Ν. 3460/2006, άρθρο 14). •Επιβολή τέλους (2%) επί της διαφημιστικής δαπάνης προς όφελος των Δήμων, όπου αυτή πραγματοποιείται. •Εισφορά 1%ο επί κύκλου εργασιών εταιρειών πετρελαίου υπέρ Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιρειών Πετρελαιοειδών (Ν3655/08 (ΦΕΚ Α 58, άρθρο 150 περίπτωση 10).  Ο Κοινοτικός Κανονισμός (ΕΚ) 3/2008, δίνει την δυνατότητα συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων προώθησης αγροτικών προϊόντων προς τρίτες η/και κοινοτικές χώρες (ελαιόλαδο, γιαούρτι, φέτα, μέλι κτλ). Η χρηματοδότηση των προγραμμάτων αυτών γίνεται κατά 50% από την Κοινότητα, 20% από το ΥΠΑΑΤ και κατά 30% από τους κλαδικούς φορείς των προϊόντων. Η κοινότητα και το ΥΠΑΑΤ δεν καταβάλλουν τον ΦΠΑ που αναλογεί στην δική τους συμμετοχή (70% του προγράμματος) με αποτέλεσμα οι ενέργειες προώθησης Ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό να έχουν πλέον δραματικά συρρικνωθεί, δεδομένου ότι ι λόγω της κρίσης οι κλαδικοί φορείς δεν μπορούν να φέρουν πλέον το σύνολο του κόστους του ΦΠΑ. Παρότι έχουν προταθεί λύσεις για το πρόβλημα αυτό στις φορολογικές αρχές, δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση με αποτέλεσμα άλλες ανταγωνίστριες χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία να επωφελούνται των κοινοτικών αυτών κονδυλίων και να εφαρμόζουν μια επιθετική πολίτικη στις αγορές που ανταγωνιζόμαστε. Κατάργηση Αγορανομικών Διατάξεων, οι οποίες δεν επιτέλεσαν τον σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκαν ενώ αντίθετα δημιούργησαν σημαντικό διοικητικό κόστος στις επιχειρήσεις αλλά και στις Δημόσιες Υπηρεσίες ελέγχου. Τέτοια είναι η ΑΔ 5/2011 η οποία ρυθμίζει περιοριστικά την δυνατότητα διενέργειας προωθήσεων στα Super Markets. Αποτελεί αίτημα της αγοράς και μέσω των μέτρων του ΟΟΣΑ. Το βασικό άρθρο αυτής της ΑΔ (ΑΔ 5/2011 της 4/11/2011) είναι το άρθρο 5, του οποίου την κατάργηση συνολικά έχει ζητήσει η βιομηχανία. Από τις 9 παραγράφους του άρθρου 5, οι πλέον προβληματικές είναι οι παράγραφοι 2, 8 και 9, δεδομένου ότι δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της αγοράς, στερούν δε την δυνατότητα ο καταναλωτής να επωφεληθεί ακόμα περισσοτέρων προσφορών στα ράφια των καταστημάτων. Κάθε τρίμηνο υπάρχει η υποχρέωση των εταιριών να υποβάλουν λίστα ηλεκτρονικά, όλες τις συμβάσεις και συμβόλαια που έχει συνάψει η εταιρία χωρίς ποτέ να ζητηθεί από τις αρχές κάποια από αυτές. Δεδομένου του μεγάλου αριθμού των συμβάσεων και συμφωνιών που συνάπτουν η τροποποιούν κυρίως οι μεγάλες εταιρίες, ερωτάται γιατί πρέπει να υποβάλλεται μια τέτοια λίστα και να μην είναι διαθέσιμη η πληροφορία κατόπιν αιτήματος των αρχών. Η πολυπλοκότητα του φορολογικού συστήματος (νόμοι, διευκρινιστικές, ΠΟΛ, απαντήσεις σε ατομικές ερωτήσεις) και η μη διάθεση όλων των φορολογικών νόμων σε απλή μορφή στο internet, δημιουργεί την ανάγκη στις εταιρίες ανεξαρτήτως μεγέθους στο να απασχολούν συμβούλους με υψηλό κόστος. Άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, πλήρη απελευθέρωση εμπορευματικών μεταφορών, με άμεση κατάργηση του δαιδαλώδους πλαισίου Υπ. Συγκοινωνιών/ Οικονομικών. Θα πρέπει να αντικειμενικοποιηθεί η αναγνώριση του κόστους από τις φορολογικές αρχές με στόχο να μην παρατηρείται το φαινόμενο των εκτεταμένων λογιστικών διαφορών. Οι πρόσθετοι φόροι που προκύπτουν λόγω των ασαφειών του φορολογικού πλαισίου σχετικά με το κόστος όπως για παράδειγμα τα management fees, central service fees, εταιρικά ασφαλιστικά προγράμματα για το προσωπικό, έξοδα φιλοξενίας, παροχές στο προσωπικό, τροποποιούν σημαντικά και συνήθως απρόβλεπτα τον φορολογικό συντελεστή τις χρονιές που κλείνουν τις χρήσεις οι επιχειρήσεις. Ο κλάδος των αλκοολούχων ποτών συνεισφέρει σημαντικά στα φορολογικά έσοδα μέσω του ΕΦΚΟΠ, του ΦΠΑ, καθώς και μέσω των φόρων εισοδήματος και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, αποδίδοντας φορολογικά έσοδα €353,5 εκατ. (€282εκατ. από ΕΦΚΟΠ, €128,5από ΦΠΑ), έσοδα τα οποία θα ήταν πολλαπλάσια, αν το φορολογικό περιβάλλον ήταν ευνοϊκό και δεν προκαλούσε στρεβλώσεις στην αγορά. Το λαθρεμπόριο αλκοολούχων ποτών εκτιμάται σε 8,2 εκατ. φιάλες, με την απώλεια φορολογικών εσόδων να αγγίζει τα €130εκατ. Ταυτόχρονα το παράνομα διακινούμενο τσίπουρο αγγίζει τα 10,8 εκατ. λίτρα και η αντίστοιχη απώλεια φορολογικών εσόδων ανέρχεται στα €97,7εκατ. Ενώ παράλληλα ασκεί αθέμιτο ανταγωνισμό στα επώνυμα προϊόντα, που καταβάλουν φόρο οινοπνεύματος και τα οποία χάνουν μερίδιο αγοράς ιδιαίτερα αυτή την περίοδο κρίσης, έναντι του ανώνυμου χύμα. Γραφειοκρατία Η ελληνική βιομηχανία πάσχει ιδιαίτερα από την εξοντωτική γραφειοκρατία σε επίπεδο δανειοδοτήσεων που αποτελεί πραγματικό τροχοπέδη στην συνέχιση της δραστηριότητας, πόσο μάλλον στο ξεκίνημα νέας δραστηριότητας. Η βιομηχανία τροφίμων εποπτεύεται ή ελέγχεται από 5 Υπουργεία και υπηρεσίες: 1. Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων 2. Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού 3. Υπουργείο Υγείας, 4. Υπουργείο Οικονομικών, 5. Υπουργείο Εργασίας. •Για να ιδρύσει κάποιος μια βιομηχανία σήμερα πρέπει να συγκεντρώσει δεκάδες πιστοποιητικά από 5-6 Υπουργεία. Η διαδικασία αυτή μπορεί να πάρει χρόνια. •Οι αντιπρόσωποι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν για τη διανομή των προϊόντων μιας επιχείρησης τα δικά τους Ι.Χ. φορτηγά, πρέπει απαραιτήτως να χρησιμοποιούν φορτηγά Δ.Χ. Η βιομηχανία αντιμετωπίζεται από το ελληνικό κράτος πολλές φορές ως απατεώνας, κερδοσκόπος και ρυπαντής. Απαιτείται πραγματική κατάργηση γραφειοκρατικών εμποδίων, άμεσα μετά από σοβαρή και ειλικρινή συζήτηση με τους φορείς των επιχειρήσεων που πλήττονται : •Αποτελεσματική λειτουργία των κέντρων μίας στάσης, για την έναρξη και λειτουργία των επιχειρήσεων. •Δημιουργία νομοθετικής επιτροπής για τον εξ ορθολογισμό της νομοθεσίας. •Δημιουργία ενός ισχυρού ενιαίου φορέα ανεξάρτητου παρακολούθησης και ελέγχου της διαφθοράς μέσα από την ενοποίηση όλων των υφιστάμενων οργανισμών παρακολούθησης. •Βελτίωση της διαφάνειας των διαδικασιών και η απλοποίηση των συναλλαγών με το δημόσιο, αποτελούν άμεσα μέτρα που θα λειτουργούσαν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης της Βιομηχανίας Τροφίμων και Ποτών. •Ο εκσυγχρονισμός του ΚΤΠ (Κώδικα Τροφίμων και Ποτών) είναι αναγκαίος, με στόχο να γίνει πιο απλός, κατανοητός από όλους και να προστατεύει τόσο τον καταναλωτή όσο και τις βιομηχανίες από αθέμιτο ανταγωνισμό. •Το ίδιο ισχύει και για τον αγορανομικό κώδικα. •Πλήρης περιορισμός αψυχολόγητων παρεμβάσεων της επιτροπής ανταγωνισμού με στόχο τον εντυπωσιασμό ή την πολιτική σκοπιμότητα. Ζητάμε να καταργηθεί το άρθρο 40 του Ν.3982/2011, που δεν επιτρέπει σε βιομηχανίες που εδρεύουν εντός Αττικής να προχωρήσουν στην όποια αλλαγή, επέκταση, εκσυγχρονισμό εγκαταστάσεων ή μηχανολογικού εξοπλισμού. Σήμερα ισχύει το άρθρο 40 του Ν.3982/2011 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 5 Ν. 4013/2011 και άρθρο 228 Ν. 4072/2012, όπου αλλάζει η νομοθεσία για την υπόλοιπη χώρα αλλά έχουν διατηρηθεί τα άρθρα που αφορούν την Αττική. Σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ο ΕΦΕΤ θα έπρεπε να είναι μία ανεξάρτητη αρχή η οποία θα είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων στην αγορά. Η θέση του ΣΕΒΤ ήταν ανέκαθεν ότι ο ΕΦΕΤ είναι ένας οργανισμός, που πρέπει να έχει τις δυνατότητες να γνωρίζει και να πληροφορεί, να ελέγχει, να διορθώνει και να συγκεντρώνει την καλύτερη επιστημονική γνώση στον τομέα του. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1998 έτος ιδρύσεως του ΕΦΕΤ, ο φορέας έχει αλλάξει εποπτεύον Υπουργείο τρεις φορές. Διαρκής επανάληψη και αλληλοεπικάλυψη υγειονομικών ελέγχων από διαφορετικούς φορείς (π.χ. Ε.Φ.Ε.Τ., υγειονομικές υπηρεσίες των Νομαρχιών, Γενικό Χημείο του Κράτους κτλ.) για τον ίδιο σκοπό, λόγω σύμπτωσης και αλληλοεπικάλυψης αρμοδιοτήτων. Ως συνέπεια έχουμε την παρακώλυση των διαδικασιών των επιχειρήσεων από παράλληλους ελέγχους για το ίδιο θέμα, αντικρουόμενες αποφάσεις από τις επιμέρους αρχές και επιβάρυνση των επιχειρήσεων με διπλά η πολλαπλά πρόστιμα. Προτείνεται να υιοθετηθεί αυτό που ισχύει στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών, δηλαδή ο ΕΦΕΤ να είναι ο ένας ανεξάρτητος Φορέας που θα έχει την πλήρη και αποκλειστική αρμοδιότητα της χάραξης και συντονισμού των ελέγχων πανελλαδικά στα τρόφιμα και να απαρτίζεται το Δ.Σ., από εξέχουσες προσωπικότητες του χώρου ασφάλειας διατροφής και υγείας. Ο ΕΦΕΤ πρέπει να αποκτήσει πιο ενεργό και ουσιαστικό έλεγχο στα εκατοντάδες ανεξέλεγκτα εισαγόμενα προϊόντα από χώρες όπως Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ. Χώρες όπου δεν υπάρχει έλεγχος κατά την εισαγωγή λόγω του ελεύθερου εμπορίου, με αποτέλεσμα να εισάγονται στην Ελλάδα, πολλά είδη διατροφής, τα οποία δεν πληρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές, χωρίς τα απαραίτητα lables και πολλές φορές να πωλούνται και χωρίς τιμολόγια δημιουργώντας έτσι έναν αθέμιτο ανταγωνισμό. Δυστυχώς ο ΕΦΕΤ, αλλά και το «ΣΔΟΕ» στην Ελλάδα έχει την τάση να ελέγχει τους μεγάλους παίκτες ενός κλάδου και να αφήνει ανεξέλεγκτους μικρούς παραγωγούς εγχώριους ή από τρίτες χώρες. Επίσης θέσπιση κοινής ομάδας «Διαχείρισης Κρίσεων» προκειμένου να αντιμετωπίζονται από κοινού διατροφικές κρίσεις κ.α., αποτελούμενη από Μέλη της Ελληνικής Βιομηχανίας Τροφίμων, εκπροσώπους των Υπουργείων Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας, Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Υγείας, ΕΦΕΤ, και άλλων εμπλεκόμενων Φορέων. Ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι η δικαιοσύνη και τα δικαστήρια της χώρας λειτουργούν με έναν ρυθμό υπερβολικά αργό και το νομικό σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε να προστατεύει τον οφειλέτη. Είναι άμεση ανάγκη, το κράτος να μεριμνήσει για την ταχύτατη απονομή της δικαιοσύνης, γεγονός που θα ενισχύσει και τις επενδύσεις. 2. ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ Πιστεύουμε, ότι η εξωστρέφεια αποτελεί κομβικό παράγοντα για την ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων και την αντιστροφή του κλίματος στην οικονομία της χώρας. Η ανάπτυξη της Ελληνικής Βιομηχανίας Τροφίμων πρέπει να έχει στόχευση την ποιότητα, την τυποποίηση και την ανάδειξη νέων κατευθύνσεων σε τρόφιμα που θα στηρίζουν την μεσογειακή Ελληνική διατροφή ως συγκριτικό πλεονέκτημα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα σήμερα εξάγει ακατέργαστα αγροτικά προϊόντα, ενώ θα μπορούσε να εξάγει τελικά Ελληνικά Προϊόντα! Η γρήγορη εκμετάλλευση των πόρων από προγράμματα επενδύσεων (ΕΣΠΑ κλπ.), με ιδιαίτερη βαρύτητα στον κλάδο των τροφίμων, θα βοηθούσε να αναπτυχθούν παραγωγικές μονάδες μεταποίησης προς όφελος όλων των παραμέτρων της οικονομίας. Βασικά σημεία προώθησης της εξωστρέφειας του Κλάδου εξαρτώνται από σωστές και γρήγορες παρεμβάσεις στους εξής τομείς : Απαιτείται η πλήρης καταγραφή, για επίλυση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στην διαδικασία των εξαγωγών ή εισαγωγών από το ίδιο το κράτος, τα κλειστά επαγγέλματα και τις συντεχνίες. Απαιτείται επίσης στοχευμένη προώθηση και εστιασμένες εκστρατείες ανάδειξης και προβολής των επιχειρηματικών ευκαιριών, συνοδευόμενες από σταθερή πολιτική δέσμευση για τη συνεχή βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και το βασικότερο να πηγάζουν σαν ιδέες και στρατηγικές από τους ίδιους τους εξαγωγείς. Μια σημαντική δράση θα ήταν η ίδρυση μιας «Εταιρείας Προώθησης Ελληνικών Τροφίμων» (ιδιωτική εταιρεία ή ΣΔΙΤ, κατά τα πρότυπα του ΕΟΤ) που θα φρόντιζε να εξασφαλίσει πρόσβαση στις σημαντικές εξαγωγικές αγορές για ανταγωνιστικά ελληνικά προϊόντα και παραγωγούς, συντονίζοντας καμπάνιες μάρκετινγκ με σταθερό και μακροχρόνιο προγραμματισμό, που θα διοικείται και θα διαχειρίζεται από φορείς της Βιομηχανίας και θα βασίζεται στους ίδιους τους εξαγωγείς. Οι πόροι υπάρχουν αλλά δεν αποδίδονται εκεί που πρέπει. •Εισφορά 0,15% (ΚΥΑ 25323/1960 που κυρώθηκε με το άρθρο 64 του Ν.1249/1982, ΦΕΚ Α 43) επί της τιμολογιακής αξίας CIF των εισαγόμενων ειδών από τρίτες χώρες σε πίστωση του τηρούμενου Λογαριασμού Ενίσχυσης Εξωτερικού Εμπορίου. •Εισφορά 0,5% του Ν.Δ. 3883/1958 (ΦΕΚ Α 181) επί της αξίας όλων των εισαγομένων εμπορευμάτων που διατίθενται «κατά το ένα τρίτο προς ενίσχυση του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου Αθηνών, παρακρατουμένου του ενός δεκάτου τούτου υπέρ της Ακαδημίας Αθηνών, κατά το έτερον τρίτον προς ενίσχυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κατά το υπόλοιπων τρίτον διά την προώθηση της εξαγωγής των Ελληνικών προϊόντων. Σύμφωνα με τον νόμο 3842/2010 προϊόντα τα οποία εξάγονται σε χώρες οι οποίες έχουν προτιμησιακούς φορολογικούς συντελεστές κερδών (max 60% του Ελληνικού), δεν επιτρέπεται να εξάγονται σε τιμή χαμηλότερη αυτής που τα ίδια προϊόντα διατίθενται στην εσωτερική αγορά, Αυτό θέτει τις Ελληνικές επ/σεις σε δυσμενή θέση και πρέπει να καταργηθεί. Πολλές φορές προϊόντα τα οποία εξάγονται δεν φέρουν κόστη όπως έξοδα διανομής, προώθησης, έμμεσα κόστη κτλ. και ως εκ τούτου είναι σύνηθες να πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές. Αγροτική Παραγωγή – συνεργασία Η Ελληνική παραγωγή θα πρέπει να στηρίζεται σε περισσότερες εγχώριες πηγές, πράγμα που σημαίνει ισχυρότερη σύνδεση ελληνικής γεωργικής παραγωγής με την αντίστοιχη μεταποίηση. Σε μία περίοδο που κρίνεται αναγκαίος ο αναπροσδιορισμός του παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας, από την παραγωγή «διεθνώς μη εμπορεύσιμων» σε «διεθνώς εμπορεύσιμων» αγαθών και υπηρεσιών, σημαντικός θεωρείται ο ρόλος του αγροτικού τομέα στην διαμόρφωση του νέου αναπτυξιακού προτύπου της χώρας. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, που ξεκίνησε ήδη από την 1η Ιανουαρίου 2015 και ολοκληρώνεται το 2020, θα διαθέσει περισσότερα από 19,5 δισεκατ. ευρώ στην Ελλάδα με προσανατολισμό την αύξηση της ποιότητας παραγωγής και την αύξηση των εξαγωγών. Δεδομένου ότι ο αγροτροφικός τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα της ελληνικής οικονομίας, θεωρούμε ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια προοπτικών και ανάπτυξης και, ως εκ τούτου, βελτίωσης του αγροτικού εισοδήματος στην Ελλάδα –ιδιαίτερα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις γεωργικές αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης την επόμενη δεκαετία. Σε ό,τι αφορά τις προοπτικές της Ελλάδας σε σχέση με τις μεγάλες αγορές βασικών γεωργικών προϊόντων της ΕΕ, τα γαλακτοκομικά προϊόντα συμμετέχουν στο 11,5% του συνόλου της γεωργικής παραγωγής, τα δημητριακά στο 10% και η ζωική παραγωγή στο 14,5%. Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη και τις προοπτικές του αγροτροφικού τομέα στην χώρα μας είναι η σταδιακή αναπροσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου σε παραγωγή και διάθεση προϊόντων υψηλής ποιότητας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η συγκεκριμένη αγορά αναμένεται να διευρυνθεί περαιτέρω, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Χρειάζεται έτσι ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για την αγροτική παραγωγή στις προτεραιότητες του οποίου θα πρέπει να ενταχθούν: Η στήριξη των αγροτών σε θέματα τεχνολογίας και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Η ενθάρρυνση της τοπικής γεωργικής παραγωγής, μέσα από Προγράμματα Συμβολαιακής Καλλιέργειας (κατά το πρότυπο των Προγραμμάτων των εταιρειών ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑ Α.Ε., ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗΣ, ΜΥΛΟΙ ΛΟΥΛΗ Α.Ε., ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΙΚΙΖΑΣ Α.Β.Ε.Ε. ΤΡΟΦΙΜΩΝ*) ή Συμβολαιακής Κτηνοτροφίας (κατά το πρότυπο του Προγράμματος της ΔΕΛΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ*). Το Υπουργείο να διαχειριστεί τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις προς τους παραγωγούς, με τρόπο ώστε να ενθαρρύνονται και να κατευθύνονται προς συνεργασίες με την Ελληνική Βιομηχανία Μεταποίησης. Παράδειγμα: ένα μέρος της επιδότησης των καλλιεργειών να δίνεται με προϋπόθεση ότι υπάρχει προηγούμενη σύμβαση με μια Βιομηχανία Τροφίμων. * Ενδεικτική αναφορά εταιρειών. Αυτό θα δώσει μια ώθηση συνεργασίας, διασφάλισης, δημιουργίας, καινοτομίας και ποιότητας. Η εστίαση στη ποιότητα και τη μεγέθυνση του παραγόμενου όγκου και η μείωση τιμών, για την ενίσχυση της εσωτερικής και εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της αγροτικής παραγωγής. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα υστερεί έντονα στο κομμάτι που λέγεται ποιοτική παραγωγή. Αυτό δεν οφείλεται ούτε στην έλλειψη του κατάλληλου εδάφους ούτε στην απουσία καλών καιρικών συνθηκών, αλλά οφείλεται στο γεγονός πως ο Έλληνας αγρότης δεν χρησιμοποιεί τις σωστές πρακτικές για την σωστή καλλιέργεια και συγκομιδή. Το Υπουργείο να διαχειριστεί τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις προς τους παραγωγούς, με τρόπο ώστε να ενθαρρύνονται και να κατευθύνονται προς συνεργασίες με την Ελληνική Βιομηχανία Μεταποίησης. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί κάποιος ανεξάρτητος φορέας με ιδιώτες, ο οποίος θα παρακολουθεί την πορεία της σοδειάς και θα μπορεί να εκδίδει κάποια βασικά στοιχεία και στατιστικά για τις ποσοτικές και ποιοτικές αποδόσεις. Πολύ σημαντικό ρόλο στην εξυγίανση της παραγωγής και εμπορίας αγροτικών προϊόντων θα παίξει η εξάλειψη των «παράνομων Ελληνοποιήσεων» που διαστρεβλώνουν το υγιές εμπόριο και παραπλανούν τον καταναλωτή. Επίσης η όποια άμεση πώληση αγροτικών προϊόντων από τον παραγωγό στον καταναλωτή να γίνεται μέσα από νόμιμες θεσμοθετημένες διαδικασίες για αποφυγή νοθείας, παραπλάνησης, αισχροκέρδειας και φοροδιαφυγής. 3. ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΕΡΕΥΝΑ Για να υπάρξει μία αποτελεσματική και βιώσιμη πολιτική καινοτομίας στην χώρα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η υποστήριξη και ο συντονισμός των ερευνητικών προσπαθειών στη χώρα. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα ενισχύσει τις επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη και θα βελτιώσει την σχετική απορροφητικότητα πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σημειώνουμε ότι στην σημερινή διεθνή οικονομική πραγματικότητα, οι καινοτομίες πρέπει να είναι βιώσιμες, αποδοτικές και ικανές να δημιουργούν αγορές. Διότι, όπως προκύπτει από την εμπειρία, μόνον οι καινοτομίες που δημιουργούν αγορές φέρνουν μόνιμες θέσεις εργασίας και προσφέρουν ευημερία. Η Καινοτομία & σταδιακή βελτίωση της αξίας του προϊόντος, είναι ο γρήγορος και επικερδέστερος δρόμος ανάπτυξης.  Ένας νέος δρόμος προς την καινοτομία θα ήταν η ενίσχυση της συνεργασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, εταιρειών του κλάδου και παραγωγών για την παροχή τεχνογνωσίας με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και την επέκταση καινοτόμων πρακτικών, όπως οι πειραματικές καλλιέργειες. Δημιουργία ενός παγκόσμια αναγνωρίσιμου μηχανισμού πιστοποίησης πρωτότυπων ελληνικών προϊόντων και ανάληψη δράσεων που σχετίζονται ειδικά με το κάθε προϊόν όπως η συσκευασία και το ονοματεπώνυμο/branding. Η ανάπτυξη εθνικής στρατηγικής για την έρευνα και την καινοτομία μέσω της οποίας: θα καθορίζονται οι εθνικές προτεραιότητες, θα αξιοποιούνται τα αποτελέσματα της έρευνας, και θα διευκολύνεται η συνεργασία των ερευνητικών δυνάμεων με τις επιχειρήσεις. Στo πλαίσιο αυτό με πρωτοβουλία του ΣΕΒΤ, συγκροτήθηκε και λειτουργεί από το 2009 η Ελληνική Τεχνολογική Πλατφόρμα Τροφίμων «Food for Life», κατά τα πρότυπα της αντίστοιχης Ευρωπαϊκής. Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ των επιχειρήσεων του Κλάδου των Τροφίμων και της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας με κύριους στόχους την προώθηση των εθνικών ερευνητικών προτεραιοτήτων γύρω από τα τρόφιμα και της καινοτομίας, ως σημαντικού πυλώνα της ανάπτυξης. Παράλληλα ο ΣΕΒΤ προωθεί & στηρίζει τις καινοτομίες της νέας γενιάς για τη δημιουργία καινοτόμων προϊόντων διατροφής με τη διοργάνωση του Διαγωνισμού ECOTROPHELIA σε εθνικό επίπεδο. Σκοπός του διαγωνισμού είναι αφενός να υποστηρίξει νέους Έλληνες φοιτητές, που ασχολούνται με την επιστήμη των τροφίμων και να τους δώσει ένα επιπλέον κίνητρο για έρευνα και δημιουργία και αφετέρου να αποτελέσει ένα φυτώριο καινοτόμων ιδεών οι οποίες θα μπορούσαν να αποδειχτούν χρήσιμες για τη Βιομηχανία Τροφίμων. 4. ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΝΕΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ Θα πρέπει να υπάρχει παροχή επενδυτικών και φορολογικών κινήτρων, απλοποίηση διαδικασιών και ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό. Για να γίνουν καινούριες επενδύσεις πρέπει να διορθωθούν τα κακώς κείμενα όπως έχει προαναφερθεί και να υπάρξει η εμπιστοσύνη ότι ο επενδυτής θα αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και αξιοκρατία, μέσα σε ένα σταθερό διοικητικό και φορολογικό πλαίσιο. Είναι απαραίτητο να υπάρξει η μέγιστη δυνατή στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με την επιδίωξη ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου, που θα διευκολύνει την επιχειρηματικότητα και θα αναδεικνύει την επιχειρηματική δράση. Σήμερα όλες ανεξαιρέτως οι προοδευτικές κοινωνίες αναγνωρίζουν ότι οι οργανωμένες επιχειρήσεις αποτελούν τον κύριο και αποτελεσματικότερο μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας, προωθώντας καινούρια προϊόντα και υπηρεσίες, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, αποδίδοντας φόρους, παράγοντας, με άλλα λόγια, πολλαπλό κοινωνικό μέρισμα. Και ενώ όλες οι ανεπτυγμένες χώρες εντάσσουν την επιχειρηματική δράση σε περίοπτη θέση για τη διέξοδο από τα μεγάλα και κρίσιμα θέματα, εδώ και χρόνια στη χώρα μας η επιχειρηματικότητα δαιμονοποιείται και στοχοποιείται, καθώς το επιχειρηματικό κέρδος ταυτίζεται με την αισχροκέρδεια και προκαλεί ένα αίσθημα εχθρότητας στην κοινωνία για τον επιχειρηματικό κόσμο συνολικά. Η διέξοδος από την κρίση θα έρθει μόνο όταν ως κοινωνία περάσουμε από την αντεπιχειρηματική νοοτροπία στην ανάδειξη της δημιουργικότητας και την ενίσχυση της πρωτοβουλίας και από τη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας στη δημιουργία συνθηκών ελεύθερης δράσης με σταθερούς κανόνες.