• Σχόλιο του χρήστη 'Nansy' | 30 Οκτωβρίου 2009, 15:23

    κ.Υπουργέ, Προσωπικά είμαι από εκείνους που αναγκάστικα εις γνώση μου να οφείλω και τώρα να τρέχω για να αποπληρώνω και να μη φτάνω. Αναγκάστικα γιατί πολλές φορές τα προβλήματα ενός δανεισμού ξεκινούν από πιο βαθια. Ο σύζυγος μου πριν από λίγο καιρό ήταν για 5 χρόνια άνεργος ουσιαστικά. Έκανε δουλειές του ποδαριού δίχως ασφάλιση και σωστές αποδοχές και τα έσοδα του έφταναν μόλις για να πληρώνουμε το ενοίκιο και τους λογαριασμούς μας (ΔΕΗ,ΕΥΔΑΠ). Εγώ μετά από περίπου 3 χρόνια δουλειάς σε έναν απατεώνα έφυγα γιατί δεν με πλήρωνε και αργότερα βρέθηκα να εργάζομαι σε μια μεγάλη εταιρεία με προοπτική - γιατί και την προυπηρεσία είχα και τα προσόντα για κάτι τέτοιο. Έφόσον είχα καλή δουλειά και διάφοροι είχαν υποσχεθεί και σε εκείνον άμεση εργασιακή λύση (στον ιδιωτικό τομέα εννοώ), είπαμε να πάρουμε ένα δάνειο για να τα βγάλουμε πέρα στα δύσκολα και σιγά σιγά να το αποπληρώνουμε. Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι μετά από λίγο καιρό και αυτός ο όμιλος που εργαζόμουν να μας έχει απλήρωτους (περίπου 8 μήνες τελικα) αλλά και για το σύζυγο μου "άνθρακες ο θησαυρός", οι υποχρεώσεις όμως έτρεχαν και τρέχουν. Έμεινε η ζωή μας πίσω και η εξέλιξη μας πίσω. Κι όλα αυτά γιατί όπως λέει ο λάος, ο πνιγμένος απ΄τα μαλλιά του πιάνεται... Και τώρα μας λέτε πως για να έχουμε μια ρύθμιση θα πρέπει να μπούμε σε διαδικασίες δικαστηρίων, δικηγόρων και ατέλειωτης γραφειοκρατείας που συνηθώς συνοδεύει αυτές τις καταστάσεις. Αφήστε μας στο πόνο μας και στο τρέξιμο μας γιατί τελικά όπως είναι η κατάσταση της χώρας έτσι είναι και των κατοίκων της. Χάλια. Και ίσως τελικά οι ηγέτες μας και οι εκάστοτε κυβερνώντες μας να μας αξίζουν... Μετά τιμής.