Αρχική Πλαίσιο Λειτουργίας Υπαίθριων Εμπορικών ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 37 – Αγορές των ΚαταναλωτώνΣχόλιο του χρήστη Σταμάτης Στεφανάκος | 9 Φεβρουαρίου 2017, 14:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σταμάτης Στεφανάκος' | 9 Φεβρουαρίου 2017, 14:25

    Διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο εξάγονται τα εξής: 1.Πρωτοβουλίες ή άτυπες οργανώσεις προσώπων που δεν έχουν νομική υπόσταση, δεν μπορούν να διοργανώσουν. 2.Ο Δήμος στην ουσία θα ελέγχει την διαδικασία, ενώ ο όποιος φορέας θα είναι για κάνει την δουλειά. Αρά καλούνται τα μέλη ή οι εθελοντές (!) μέσω νομικού προσώπου μόνο και μόνο για τρέχει την διαδικασία ;Ένα πρώτο ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι ότι: Αφού όμως ο Δήμος στην ουσία θα το ελέγχει γιατί δεν το διοργανώνει μόνος του; Και ακόμα περισσότερο γιατί δεν θεσμοθετούνται αλλιώς οι φορείς να το διοργανώνουν αυτή και ο Δήμος απλά να παρέχει χώρο ή καθαριότητα και να μην εμπλέκεται καθόλου στην διαδικασία; (Μάλλον αυτό απαντάει η παράγραφος 7 του συγκεκριμένου άρθρου) 3.Η λογική της διάθεσης από τους παραγωγούς προϊόντων στον φορέα προκείμενου να δοθούν αλληλέγγυα σε οικογένειες ή πρόσωπα μέσω αυτού ΔΕΝ προβλέπεται, ΟΥΤΕ εξασφαλίζεται. 4.Στην παράγραφο 7 στην ουσία κατοχυρώνεται ο Δήμος να καλύπτει τα όποια έξοδα προκύπτουν από την διοργάνωση. Αυτό που υπήρχε ένα ελάχιστο ποσοστό σε προϊόντα που διατίθεται στους διοργανωτές για να λόγους Αλληλεγγύης παύει να υπάρχει, αντίθετα επικρατεί μια καθαρή οικονομική συναλλαγή είτε σε χρηματικό πόσο είτε σε προϊόντα (!). Πολύ πιθανό καμία δομή πολιτών τυπική ή άτυπη που δραστηριοποιείται μέσα στα όρια του Δήμο να μην έχει στην διάθεση της πότε ξανά τα αλληλέγγυα προϊόντα από την διοργάνωση. Με δυο λόγια, το πνεύμα της Αλληλεγγύης και το αδιαμεσολάβητο μεταξύ πολιτών, εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από το σκεπτικό καταναλωτή- πωλητή, υπό την επιστασία θεσμικού φορέα. 5.Ο κάθε Δήμος θα έχει τον δικό του κανονισμό τον όποια θα συμφωνεί με τον εκάστοτε φορέα. Από την στιγμή που ο νομοθέτης το αφήνει χωρίς να το προσδιορίζει εγείρονται πολλά ερωτηματικά, αφού δεν θα υπάρχει καμία πρόβλεψη ελέγχου στο πως ορίζεται και πως διαφυλάσσεται ο εκάστοτε κανονισμός. Συνοψίζοντας: Ότι η δημιουργία ενός θεσμικού πλαίσιο ίσως να είναι υποχρεωτικό και ίσως να λύνει και διαδικαστικά θέματα. Αλλά, η δημιουργία ενός κανονιστικού πλαίσιο που φτάνει σε απόλυτο έλεγχο, κάθε ολοκληρία εξαρτώμενο και οριζόμενο στην ουσία από την εκάστοτε δημοτική αρχή. το τέλος του αδιαμεσολάβητο μεταξύ πολιτών και η εξαφάνιση του πνεύματος της Αλληλεγγύης και η αντικατάσταση της έννοιας του πωλητή-χρήστη από την έννοια του καταναλωτή, βρίσκονται μακριά από τον ουσία της κινηματικής δράσης των Χωρίς Μεσαζόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει ούτε ως ονομασία…. Από ένα πολίτη.