Αρχική Πλαίσιο Λειτουργίας Υπαίθριων Εμπορικών ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 04 – ΔικαιούχοιΣχόλιο του χρήστη maria | 13 Φεβρουαρίου 2017, 02:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'maria' | 13 Φεβρουαρίου 2017, 02:28

    ΥΠΟΜΝΗΜΑ Των Χειροτεχνών-καλλιτεχνών, που δραστηριοποιούνται στην επικράτεια και κυρίως στην Αθήνα. Για το προτεινόμενο προς την Ελληνική Βουλή από Δεκεμβρίου 2016, σχέδιο νόμου με τον τίτλο « ΠΡΟΤΑΣΗ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ από το Υπουργείο Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού. Κύριοι Βουλευτές, είμαστε χειροτέχνες-καλλιτέχνες, οι οποίοι έως πρόσφατα είχαμε λάβει πιστοποίηση χειροτέχνη από τον ΕΟΜΕΧ και το Υπουργείο Ανάπτυξης και άδεια υπαίθριου εμπορίου με ισχύ έως τη συνταξιοδότησή μας και για όλη την επικράτεια, από τις αρμόδιες Νομαρχίες Τα τελευταία χρόνια σταμάτησαν οι χορηγήσεις και οι ανανεώσεις των αδειών αυτών, με αποτέλεσμα να βρεθούμε εκτεθειμένοι και αυτό σε καιρούς κρίσης. Μελετήσαμε το προσχέδιο του νόμου ο οποίος αφορά στο υπαίθριο εμπόριο και μας συμπεριλαμβάνει αποσπασματικά και όχι ξεκάθαρα. Γι αυτό ζητάμε κάποιες διευκρινήσεις και αλλαγές. Εκ των πραγμάτων οι καλλιτέχνες και χειροτέχνες δεν έχουν τη δυνατότητα μεγάλης παραγωγής και επακόλουθα μεγάλων πωλήσεων. Επιπροσθέτως, η διάθεση και προώθηση των παραγόμενων προϊόντων σε υπαίθριους χώρους, μειώνει λόγω καιρικών συνθηκών (βροχή, ψύχος, καύσωνας, αέρας) τις ημέρες και ώρες κατά τις οποίες μπορούμε να διαθέσουμε τα προϊόντα μας.. Συμπερασματικά οι καλλιτέχνες και χειροτέχνες του υπαίθριου εμπορίου δεν έχουν τη δυνατότητα μεγάλου εισοδήματος, τέτοιου που να τους εξασφαλίζει μια ανεκτή επιβίωση, πόσο μάλλον δε, την φορολόγηση και την υποχρεωτική ασφάλιση. Γι αυτό ζητάμε: Α) Τον σαφή διαχωρισμό των καλλιτεχνών και χειροτεχνών που παράγουν και πουλούν οι ίδιοι τα προϊόντα τους, από την εξίσωση και εξομοίωση με τους παραγωγούς τροφής και τους πωλητές λαϊκών αγορών, που δεν παράγουν οι ίδιοι και το προϊόν δεν είναι αποτέλεσμα πρωτότυπης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Β) Την απαλλαγή από την υποχρεωτική έναρξη επαγγέλματος, την χρήση ταμειακής μηχανής και την υποχρεωτική ασφάλιση. Προτείνουμε, ειδικά για τους καλλιτέχνες και χειροτέχνες, να ισχύει το προηγούμενο καθεστώς κατά το οποίο πληρωνόταν στην εκάστοτε αρχή χορήγησης της άδειας κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, το ορισμένο αντίτιμο. Γ) Οι προηγούμενες προτάσεις μας, συναρτώνται με την βιωσιμότητα του δικού μας κλάδου, η οποία δεν προβλέπεται στην εισαγωγή υπό στοιχείο (δ) την οποία είχε αρχικά η πρόταση του νόμου και πρέπει ο νομοθέτης να την λάβει υπόψιν του με τις τελικές ρυθμίσεις. Δ) Στο άρθρο 1, παρ. 11 που αφορά τις «κυριακάτικες αγορές». Η συγκεκριμένη θεώρηση έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα του υπαίθριου εμπορίου όπως έχει διαμορφωθεί παγκόσμια. Οι κυριακάτικες αγορές είναι ανοιχτές σε όλα τα είδη, και οι όποιοι περιορισμοί ως προς τα πωλούμενα είδη εφαρμόζονται μόνο σε περιπτώσεις εξειδικευμένων αγορών. Επίσης η διατύπωση ’’οι κυριακάτικες υπαίθριες αγορές που λειτουργούν εθιμικά’’ είναι ανασταλτική έως και απαγορευτική για την δημιουργία καινούργιων κυριακάτικων αγορών Προτείνεται η εξής διατύπωση: «Κυριακάτικες αγορές»: Στις Κυριακάτικες υπαίθριες αγορές οι οποίες λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν στο μέλλον δραστηριοποιούνται όλων των ειδών οι υπαίθριοι έμποροι και παραγωγοί. Ε) Στο άρθρο 3 παρ. 3, που υποχρεώνει τους πωλητές υπαίθριου εμπορίου να καταγράφουν τις διακινούμενες ποσότητες. Στο συγκεκριμένο άρθρο πρέπει να γίνει εξαίρεση των χειροτεχνών-καλλιτεχνών για τους εξής λόγους: Πολλοί από εμάς δίπλα στους πάγκους μας όταν δεν υπάρχει εμπορική κίνηση, κατασκευάζουμε ή ολοκληρώνουμε τα προϊόντα μας. Η καταγραφή πρώτων υλών π.χ. σε διακινούμενες ποσότητες μπορεί να αλλάξει κάθε στιγμή. Δεν είναι εφικτό να έχουμε κάθε στιγμή σωστούς καταλόγους. Δηλαδή έχουμε αποδείξεις αγοράς πρώτων υλών , οι οποίες μετατρέπονται σε ένα περαιτέρω στάδιο της επεξεργασίας των προϊόντων μας. Αν μας αφαιρεθεί αυτή η δυνατότητα, της κατασκευής δίπλα στους πάγκους μας κάποιου σταδίου των προϊόντων μας, θα μειωθεί έτι περαιτέρω η παραγωγή των ολίγων ούτως η άλλως παραγόμενων χειροποίητων προϊόντων όπως αναλύσαμε παραπάνω. Δεν είναι λογικό και δυνατόν να καταγράφεται αριθμός χαντρών, μήκος κορδονιών, βάρος κόλλας που χρησιμοποιήθηκε, αριθμός κουμπωμάτων κλπ. κλπ. πριν την αναχώρηση και κάτι αντίστοιχο να γίνεται πριν την επιστροφή, όταν αυτή μπορεί να επισπευσθεί λόγω βροχής πχ. Εξάλλου δεν υπάρχει τέτοια υποχρέωση με το υπάρχον καθεστώς για τους μικροπωλητές των πανηγυριών, που και για αυτούς ισχύουν τα περί καιρού. Στ) Αρθρο 5. Στο άρθρ. 5 παρ. γ απαιτείται η άδεια να αναγράφει και τον ασφαλιστικό φορέα μας, προϋπόθεση η οποία δεν υπήρχε πριν. Αν ληφθεί υπόψη η οικονομική μας στενότητα το ποσόν των ασφαλιστικών εισφορών ( οι οποίες ακόμη και στην κατώτερη κλίμακά τους ανέρχονται σε ένα ποσόν το οποίο δεν δυνάμεθα να καταβάλουμε) το οποίο με τον προτεινόμενο νόμο θα υποχρεωνόμαστε να καταβάλουμε δεν επιτρέπει την βιωσιμότητα μας και για τον λόγο αυτό πρέπει να εξαιρεθούμε από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών και επομένως την υποχρέωση καταγραφής του ασφαλιστικού φορέα στην εκδοθείσα άδεια. Ζ) Άρθρο 6. και 8. Αρμόδια αρχή ο δήμος μόνιμης κατοικίας. Σύμφωνα με το άρθρο 6 και 8 της παρούσας πρότασης νόμου, αρμόδια αρχή έκδοσης αδειών παραγωγού είναι ο δήμος στον οποίο υπάγεται ο παραγωγός βάση της μόνιμης κατοικίας του και η δραστηριότητά του περιορίζεται στα γεωγραφικά όρια του δήμου που έχει εκδώσει την άδεια. Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί κοινωνική και οικονομική ανισότητα ανάμεσα στους παραγωγούς δεδομένου ότι στην επικράτεια υπάρχουν δήμοι με μεγαλύτερη οικονομική ευμάρεια, άλλοι δήμοι είναι οικονομικά ασθενέστεροι, άλλοι είναι μητροπολιτικοί, άλλοι έχουν λιγότερο πληθυσμό κ.ο.κ. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να ισχύει η άδεια παραγωγού για όλη την επικράτεια (όπως και πριν), να εκδίδεται από την περιφέρεια και ο χειροτέχνης να έχει την δυνατότητα να αιτείται άμεσα (ο ίδιος) θέση στον κάθε δήμο που επιθυμεί να εργαστεί. Ιστορικοί, πολιτισμικοί και πρακτικοί λόγοι, επιβάλουν την δραστηριοποίηση των χειροτεχνών και καλλιτεχνών σε κεντρικά σημεία της πόλης. Σε άλλη περίπτωση, εξοβελισμού μας σε σημεία χωρίς εμπορική ή και τουριστική κίνηση, δεν εξασφαλίζεται η επιβίωσή μας, που ούτως ή άλλως είναι επισφαλής. Η) Αρθρ. 9.3. Πολλοί από εμάς κατέχουμε ήδη βεβαίωση του ΕΟΜΕΧ ως αρμοδίου τότε φορέα, εκπρόσωποι του οποίου ήλεγξαν όλη την διαδικασία ιδιοπαραγωγής του πρωτότυπου προϊόντος μας και εξέδωσαν ειδική πιστοποίηση χειροτέχνη, για τα συγκεκριμένα χειροτεχνήματα και μάλιστα με καταβολή χρηματικού παραβόλου Για την αποφυγή περαιτέρω γραφειοκρατικής διαδικασίας προτείνουμε να εξαιρεθούν της υποχρέωσης αυτής. Να προστεθεί δηλαδή στο άρθρο 9, παρ. 3 α η πρόταση «πλην όσων κατέχουν ήδη πιστοποίηση του ΕΟΜΕΧ.» Το συγκεκριμένο άρθρο, όπως διατυπώθηκε πρόσφατα μας υποχρεώνει σε έναρξη επαγγέλματος, στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. επομένως εγγραφή σε ασφαλιστικό φορέα και καταβολή ασφαλιστικών εισφορών. Αυτή η ρύθμιση θα έχει σαν αποτέλεσμα την διακοπή της δραστηριότητά μας, διότι το ολίγιστο εισόδημά μας δεν είναι δυνατόν να επιβαρυνθεί περαιτέρω. Το αίτημά μας είναι η πλήρη εξαίρεσή μας από αυτήν την υποχρέωση. Θ) Άρθρο 26 Συμφωνούμε ότι πρέπει να απέχουμε από εισόδους σχολείων, νοσοκομείων, καταστημάτων. Ο αποκλεισμός όμως από τουριστικούς και αρχαιολογικούς χώρους, απομονώνει τον χειροτέχνη παραγωγό από το ζωντανό πολιτισμικό γίγνεσθαι της χώρας με το οποίο είναι συνυφασμένη η λαϊκή τέχνη και δημιουργία. Το έργο του εικαστικού χειροτέχνη συνδέεται με χώρους τουριστικού ενδιαφέροντος καθότι, ο χειροτέχνης λειτουργεί και βασίζει την ύπαρξή του πάνω σε παραδοσιακές και σύγχρονες εικαστικές δημιουργίες οι οποίες χρίζουν αστικής, μητροπολιτικής και τουριστικής προβολής. Προτείνουμε ότι οι αποστάσεις να είναι τέτοιες ώστε να μην εμποδίζεται η είσοδος και η λειτουργία των παραπάνω. Ι) Άρθρο 38. 1 και 2 Υπαίθριες και Κυριακάτικες αγορές. Δεν προβλέπεται σε αυτές η συμμετοχή χειροτεχνών και των Κοινωνικών συνεταιρισμών χειροτεχνών. Σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου ο θεσμός των Κυριακάτικων αλλά και των καθημερινών υπαίθριων αγορών έχει ρυθμιστεί εδώ και δεκαετίες και σε κάποιες χώρες εκατονταετίες, με στεγασμένους χώρους και μικρό αντίτιμο συμμετοχής σε αυτές. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθούν οι διακρίσεις και οι περιορισμοί εις βάρος του υπαίθριου εμπορίου συνολικά, αλλά και να ιδωθεί μέσα από το πρίσμα της δυνατότητας άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Η ποσότητα και η ποικιλία εμπορεύματος και τιμών ενός καταστήματος είναι τελείως εκτός βεληνεκούς της οποιαδήποτε υπαίθριας αγοράς. Δεν υφίσταται μεταξύ τους ανταγωνισμός αλλά αντίθετα, λειτουργούν συμπληρωματικά και συνεργατικά μεταξύ τους. Η φτωχοποιημένη χώρα μας των εκατομμυρίων ανέργων έχει ανάγκη άμεσα θέσεων εργασίας. Το υπαίθριο εμπόριο είναι διέξοδος σε εμάς ώστε να βγάζουν τα προς το ζην, έστω και στοιχειωδώς. Προτείνουμε την δυνατότητα ίδρυσης κυριακάτικων αγορών όχι μια ανά δήμο, αλλά μια ανά 50.000 κατοίκους ανεξαρτήτως δημοτικών ορίων. Η ίδρυση ανά δήμο δεν είναι σωστό κριτήριο επειδή οι δήμοι έχουν ανομοιόμορφα μεγέθη και πληθυσμό. Άλλη η δυναμική ενός δήμου 25.000 κατοίκων(Δήμος Περάματος), και άλλη ενός με 660.000 κατοίκους(Δήμος Αθηναίων). Επίσης προτείνεται η δημιουργία καθημερινών υπαίθριων αγορών ανά 50.000 κατοίκους, ανεξαρτήτως δημοτικών ορίων. Κ) Αρθρ. 39 παρ. 8 Η εξαίρεση μας από τις διάφορες διοργανώσεις πολιτιστικού, και ψυχαγωγικού χαρακτήρα, φεστιβάλ, συναυλίες κ.λ.π. και η δυνατότητα να δίδεται η άδεια από τους οικείους δήμους μόνο σε καντίνες για διάθεση τροφίμων και ποτών, είναι αντισυνταγματική καθιερώνει διακρίσεις σε βάρος μας αλλά το κυριότερο είναι η φύση των χειροτεχνημάτων μας τέτοια που συνάδει με την επαφή μας και την διάθεση των προϊόντων μας, με τους πολίτες ( κυρίως νεολαία) που παρακολουθούν πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επομένως, η εξαίρεση που καθιερώνει η παρ. 8 του άρθρου 39 πρέπει να περιλαμβάνει και εμάς , τους χειροτέχνες-καλλιτέχνες. Μ) Αρθρ. 41 . Σύστημα Μοριοδότησης Να διευκρινισθεί αν αφορά και τους χειροτέχνες , δεδομένου ότι τα δύο μόρια ανά κάθε πωλούμενο προϊόν δεδομένης της ποικιλίας και της ιδιαιτερότητας κάθε καλλιτεχνήματος, που εμφανίζουν διαφορές, ανάμεσα σε παρόμοια καθιστά την μοριοδότηση δυσχερή. Κάποιος που ζωγραφίζει πίνακες θα θεωρείται ότι έχει ένα είδος και κάποιος που φτιάχνει κοσμήματα (σκουλαρίκια, βραχιόλια, κ.λ.π) πολλά είδη, άρα περισσότερα μόρια; Πρέπει να διευκρινισθεί. Ν) Αρθρ. 50. Φορείς ελέγχου. Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι υπαίθριους πάγκους κατέχουν και άτομα τα οποία δεν κάνουν ιδιοπαραγωγή οικοτεχνημάτων, αλλά μεταπώληση αντικειμένων. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται από αρμοδίους που μπορούν να ελέγξουν ότι πρόκειται για ιδιοπαραγωγή χειροτεχνήματος και όπως είναι φυσικό ο έλεγχος απαιτεί ειδικές γνώσεις από ειδική επιτροπή ή του Υπουργείου Πολιτισμού ή του Εικαστικού Επιμελητηρίου, ταυτόχρονα με την επίδειξη της πιστοποίησης χειροτέχνη. Ξ) Αρθρ. 56. Κανόνες επιεικείας. Δυστυχώς με αυτό το άρθρο καθιερώνεται ένας κανόνας απαράδεκτος. Η καταγγελία τους ενός από τον άλλο προκειμένου να απαλλαγεί από πρόστιμα, θα γίνει μια συνήθης πρακτική αδιέξοδη για ένα ευνομούμενο κράτος και μπορεί να επιφέρει άδικες καταγγελίες που αφορούν σε προσωπικά και όχι επαγγελματικά θέματα. Κλείνοντας θέλουμε να τονίσουμε την σημασία της χειροτεχνικής ανθρώπινης παραγωγής σε αντίθεση με την τεχνολογία και την βιομηχανοποίηση που τυποποιεί και παραγκωνίζει δημιουργικές δυνατότητες του ανθρώπου, που αποτυπώνονται στο καλλιτεχνικό χειροτέχνημα. Την σημασία επίσης, της αδιαμεσολάβητης προώθησης των προϊόντων που παράγουμε, στον τελικό αποδέκτη, καθώς και την διάδοση, την προστασία και την προβολή της λαϊκής τέχνης και της σύγχρονης πρωτότυπης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ακολουθούν υπογραφές: ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ GENTI HAXHIAJ ΡΗΝΑ ΑΡΕΤΗ ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΜΠΑΜΠΑΤΣΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΧΛΒΑΝΙΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΡΑΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΟΥΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΥΜΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΣΑΙΤΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΡΙΩΡΗΣ ΦΩΤΗΣ ΣΠΙΝΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΑΣΩΝ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΥ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΤΕΣΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΑΡΑΜΠΙΔΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΟΥΡΙΚΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΙΑ ΔΡΙΤΣΑ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΝΤΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΑΡΡΑΣ (Πλην των άρθρων για τις κυριακάτικες αγορές λόγω θρησκευτικής συνείδησης) ΑΜΟΡΙΑΝΟΥ Δ. ΔΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΒΑΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΕΥΦΡΑΙΜΙΔΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΠΕΡΛΕΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΤΑΡΑΣ ΝΙΚΟΣ ΛΥΚΑΚΗ ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΡΟΧΑΛΑΚΗΣ ΑΡΗΣ ΖΕΡΒΟΥ ΤΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ NORAPORN BOURAK ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΣΑΒΒΑΝΤΗ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΕΣΣΑΛΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΛΑΧΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΛΙΤΟΥ ΣΟΦΙΑ ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΑΛΑ ΕΛΕΝΗ ΜΠΙΜΠΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΙΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΝΤΟΝΙΚΑΣ ΒΑΛΜΑ ΚΩΝ/ΝΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ. Μέλη χειροτεχνών καλλιτεχνών Σωματείου Νεφέλη. ΓΚΕΖΟΥ ΜΙΛΙΚΑ DIMITROV IVAN DIMITROVA KAVYA ΜΙΚΕΛΙΑ ΣΥΒΡΙΔΗ ΓΑΒΡΑ ΕΥΓΕΝΙΑ GUSTAVO ZAMUDIU APENA EΠΑΙΝΕΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ LEIVA INES CHANDI MONTALVO MARCO AURELIO ZAMUDIO APENA EDISON AVDIU IRENA AVDIU ΛΟΥΔΟΥΡΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΙΜΙΑΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΕΡΓΟΥ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΗΛΙΑ ΗΛΙΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΤΟΥΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΑΙΔΗ ΒΙΚΗ ΜΑΡΙΑ ΜΥΛΩΝΑ ΑΝΝΑ ΜΑΚΕΔΟΝΑ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΗΙΣ ΚΥΤΤΗΚΗ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΦΟΥΦΑΗ ΛΙΤΣΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΛΟΥΠΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΕΤΑΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΕΙΛΕΛΗ