Αρχική Πλαίσιο Λειτουργίας Υπαίθριων Εμπορικών ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 39 – Άδεια κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, τέλη, ελάχιστες αποστάσειςΣχόλιο του χρήστη ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ | 15 Φεβρουαρίου 2017, 11:14
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουμε τις ακόλουθες προτάσεις στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου περί υπαιθρίου εμπορίου: Να δοθεί προτεραιότητα συμμετοχής σε φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας σε όλων των ειδών τις υπαίθριες αγορές, παζάρια, πανηγύρια κλπ. Επίσης πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα παροχής άδειας κατάληψης κοινοχρήστου χώρου σε φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας από τις κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές. Η βιωσιμότητα και το θετικό κοινωνικό πρόσημο εμπλέκονται και αλληλοκαλύπτονται. Η περιορισμένη παραγωγή των χειροτεχνών συνεπάγεται πολύ μικρά εισοδήματα. Σε αυτά τα πλαίσια για την έκδοση άδειας χειροτέχνη παραγωγού να απαιτείται μόνο η βεβαίωση-πιστοποίηση από το καλλιτεχνικό επιμελητήριο. Οι χειροτέχνες παραγωγοί έχουν ισχυρό καλλιτεχνικό και πολιτιστικό πρόσημο και ως εκ τούτου οι θέσεις δραστηριοποίησης τους πρέπει να είναι σε αντίστοιχα σημεία,όπως ιστορικά και εμπορικά κέντρα πόλεων, πλησίον αρχαιολογικών χώρων, εντός χώρων πολιτιστικού ενδιαφέροντος, εντός χώρων τουριστικού ενδιαφέροντος κλπ. Επιπρόσθετα, οι ελάχιστες αποστάσεις από εισόδους αρχαιολογικών χώρων, καταστημάτων κλπ. που τίθενται, λειτουργούν υπερπεριοριστικά γιατί μετά την εφαρμογή των τιθέμενων κριτηρίων απομένουν ελάχιστοι πιθανοί χώροι αδειοδότησης. Οι χώροι που πληρούν τα κριτήρια του σ/ν είναι κατ' ουσίαν εκτός κέντρων και εκτός κάθε είδους κίνησης, πολιτιστικού, εμπορικού και τουριστικού περιεχομένου. Η άδεια για τους χειροτέχνες πρέπει να έχει πανελλήνια ισχύ και όχι τοπική, όπως εισάγεται, στα όρια του Δήμου κατοικίας του δικαιούχου. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα έχει και εποχιακά χαρακτηριστικά ως προς τους χώρους άσκησης. Με την προτεινόμενη διάταξη εισάγεται διάκριση και υπάρχει κίνδυνος αποκλεισμού συμπολιτών μας από μέρη επαγγελματικού ενδιαφέροντος, λόγω μη εντοπιότητας. Ο προτεινόμενος από το σ/ν μηχανισμός, της επικοινωνίας μεταξύ Δήμων, δεν εγγυάται το επιζητούμενο. Στο σ/ν προτείνεται η λειτουργία μιας υπαίθριας κυριακάτικης αγοράς ανά Δήμο, με πρόβλεψη κριτήριων για εβδομαδιαίες αγορές που είναι άκρως απαγορευτικά. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να λειτουργήσουν πάρα ελάχιστες υπαίθριες αγορές στην επικράτεια βάσει αυτών των διατάξεων. Η Ευρωπαϊκή και παγκόσμια πρακτική μας δείχνει ότι οι υπαίθριες αγορές είναι κοινή και απόλυτα αποδεκτή πρακτική με θεσμοθετημένες υπαιθριες αγορές, μόνιμες και επετειακές, εδώ και δεκαετίες ή και εκατονταετίες. Ενδεικτικά, οι 4-5 χριστουγεννιάτικες αγορές του Στρασβούργου λειτουργούν από το 1571(!), οι μόνιμες υπαίθριες αγορές του Λονδίνου από τον 17ο αιώνα κλπ. Προτείνεται η λειτουργία μιας υπαίθριας κυριακάτικης αγοράς ανά πληθυσμό 50000 κατοίκων ανεξαρτήτως γεωγραφικής κατανομής Δήμων, και η λειτουργία υπαίθριων αγορών τις καθημερινές χωρίς πληθυσμιακούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς.