Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 12 – Επικύρωση από το δικαστήριοΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Δάτσικας (Δικηγόρος) | 22 Φεβρουαρίου 2017, 13:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Δάτσικας (Δικηγόρος)' | 22 Φεβρουαρίου 2017, 13:17

    Σύμφωνα με το άρθρο 2 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «Κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και κάθε νομικό πρόσωπο το οποίο αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 (Α’ 167) και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, δύναται να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών…». Σύμφωνα με το άρθρο 12 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «Ο οφειλέτης ή συμμετέχων πιστωτής δύναται να υποβάλλει στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου έχει έδρα ο οφειλέτης, αίτηση επικύρωσης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Η υπόθεση εκδικάζεται κατά τις διατάξεις της εκούσιας δικαιοδοσίας.». Σύμφωνα με το άρθρο 14 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «…η μη καταβολή από τον οφειλέτη προς οποιονδήποτε πιστωτή οποιουδήποτε οφειλόμενου ποσού σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των ενενήντα (90) ημερών, παρέχει σε αυτόν τον πιστωτή το δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας ως προς όλους, καταθέτοντας αίτηση στο δικαστήριο που επικύρωσε τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο… Η αίτηση εκδικάζεται κατά τις διατάξεις της εκούσιας δικαιοδοσίας.». Η διαδικασία όπως περιγράφεται από των συνδυασμό των διατάξεων του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τις διαδικασίες του Ν. 3588/2007 (ΠτΚ) όσο και με τις διαδικασίες του Ν. 3869/2010 (Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων). Αμφότερες οι διαδικασίες (Ν. 3588/2007 και Ν. 3869/2010) εκδικάζονται με την διαδικασία της Εκουσίας Δικαιοδοσίας, όπως προτείνεται και στο υπό Διαβούλευση Νομοσχέδιο. Οι διαφορές τους όμως και οι εντεύθεν συνέπειες εντοπίζονται στο ότι ο Ν. 3869/2010 δικάζεται από τα Ειρηνοδικεία, σε Μονομελή δηλαδή σύνθεση, ενώ ο Ν. 3588/2007 από τα Πολυμελή Πρωτοδικεία, άρα σε Τριμελή σύνθεση, ενώ προηγείται και της συζήτησης η σχετική εισήγηση από τον Εισηγητή Πρόεδρο. Κατά την άποψη του γράφοντος, οι υποθέσεις του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου δέον όπως υπαχθούν στα Ειρηνοδικεία για τους κάτωθι λόγους: 1. Ταχύτερη απονομή Δικαιοσύνης. Η Μονομελής σύνθεση επιτρέπει στον ίδιο χρόνο να συζητούνται περισσότερες υποθέσεις παράλληλα σε σύγκριση με την καθομολογουμένη και ευρέως γνωστή χρονοβόρο διαδικασία των Πολυμελών Δικαστηρίων. 2. Οικονομικότερη πρόσβαση στη Δικαιοσύνη, μέσω των χαμηλότερων ελάχιστων αμοιβών (Γραμμάτια Προκαταβολής Εισφορών) που προβλέπονται για τις διαδικαστικές πράξεις ενώπιον του Ειρηνοδικείου σε σχέση με αυτές ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου. 3. Ευκολότερη πρόσβαση στη Δικαιοσύνη, λόγω του μεγάλου αριθμού Ειρηνοδικείων και την άρα τοπική εγγύτητα προς τον αιτούντα, σε σχέση με τα Πρωτοδικεία που, κατά κύριο λόγο, βρίσκονται στην πρωτεύουσα κάθε Νομού. 4. Ύπαρξη πίνακα επιτυχόντων Ειρηνοδικών διαγωνισμού 2014, οι οποίοι έχουν αποδεδειγμένα υψηλό επιστημονικό και γνωστικό επίπεδο, εφάμιλλο των Πρωτοδικών. Η ύπαρξη του πίνακα επιτρέπει την άμεση απορρόφηση Ειρηνοδικών, χωρίς να απαιτείται προκήρυξη νέου διαγωνισμού ΕΣΔΙ. 5. Οικονομικότερη για το Κράτος λύση, λόγω του χαμηλότερου μισθολογικού κόστους των Ειρηνοδικών συγκριτικά με τους Πρωτοδίκες και τους Προέδρους Πρωτοδικών. Σε κάθε περίπτωση, τα έσοδα του Κράτους δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα από τη διαφορά των Γραμματίων, καθώς τα κύρια έσοδά του προέρχονται από τυχόν Παράβολα υπέρ Δημοσίου (πρβλ. παρ. 9, αρ. 5 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου όπου «Με απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών μπορούν να καθορίζονται και νέα δικαιολογητικά ως υποχρεωτικώς συνυποβαλλόμενα με την αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία του παρόντος νόμου έγγραφα ή και να τροποποιούνται τα δικαιολογητικά της προηγούμενης παραγράφου»). Τέλος, αναφορικά με τα εχέγγυα ορθής απονομής Δικαιοσύνης, σημειώνεται πως δεν προβλέπεται διαφορά ποιότητας μεταξύ αποφάσεων Ειρηνοδικείων και αποφάσεων Πρωτοδικείων, καθώς το αντικείμενο του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου ομοιάζει με αυτό που ήδη έχει ανατεθεί στα Ειρηνοδικεία (Ν. 3869/2010), άρα δεν τίθεται εν αμφιβόλω η δικαιοδοτική ικανότητα των Ειρηνοδικών, δεδομένου δε ότι τα Ειρηνοδικεία έχουν αντεπεξέλθει επιτυχώς στις απαιτήσεις αυτού του Νόμου. Σε κάθε περίπτωση, τυχόν ένδικα μέσα –αν ψηφιστούν στο παρόν Νομοσχέδιο– κατά αποφάσεων του Ειρηνοδικείου δικάζονται είτε από αυτό (ανακοπή ερημοδικίας, αναψηλάφηση), είτε από το Μονομελές Πρωτοδικείο (έφεση), άρα πάλι απαιτείται Μονομελής σύνθεση, άρα χαμηλότερο κόστος και ταχύτητα απονομής Δικαιοσύνης. Αντίθετα, οι αποφάσεις των Πολυμελών Πρωτοδικείων γενικά προσβάλλονται ενώπιον του ιδίου (ομοίως ως άνω) ή ενώπιον των Τριμελών Εφετείων.