Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 01 – Σκοπός – ορισμοίΣχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΣΚΟΥΔΗΣ | 23 Φεβρουαρίου 2017, 20:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΣΚΟΥΔΗΣ' | 23 Φεβρουαρίου 2017, 20:32

    σχετικά με το (ιδ) γιατί είναι τόσο αόριστο το θέμα ''εμπειρογνώμων'' και δεν περιλαμβάνει και στελέχη (που ίσως να ήταν και μισθωτοί) αλλά με ουσιαστική εμπειρία σε θέματα αναγκαστικής ρευστοποίησης (πχ συμμετοχών σε πλειστηριασμούς ως εκπρόσωποι πιστωτών ως επισπευδόντων πλειστηριασμων, εκπόνηση σχεδίων ρευστοποίησης), όπως πχ στελέχη τραπεζών σε τμήματα καθυστερήσεων, η στελέχη εταιριών με καθήκοντα credit contol, τα οποία έχουν και εμπειρία αλλά σχετικά σεμινάρια. Δεν είναι δυνατό ένας λογιστής η χρηματοοικομικος συμβουλος να μπορεί να κατανοήσει έννοιες όπως πχ ''αίτηση υποκατάστασης'' αν δεν έχει την ανάλογη εμπειρία. Σε μια οργανωμένη εταιρία ο credit manager εταιρίας η το στέλεχος καθυστερησεων μιας τραπεζας, θα μετρήσει νομικούς και οικονομικούς παράγοντες ρευστοποίησης, ώστε απλά να δεί αν αξίζει να κάνει νομικές ενέργειες, τι θα αποφέρουν και ποσό θα κοστίσουν. Αλλιώς θα υπάρχει η λογική των ΔΟΥ η του ΙΚΑ δηλαδή επιβάλω απλά κατάσχεση σε ότι υπάρχει χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα σε έσοδα (όλοι βλέπουμε απειρες κατασχεσεις Δημοσίου, το οποίο σπάνια προχωρά τον πλειστηριασμό αρα και το ουσιαστικό αποτέλεσμα-ενέργειες, που είναι το έσοδο απο την ρευστοποίηση). Από την κατάσχεση μέχρι την επισπεύση και πραγματοποίηση πλειστηριασμού ως κύριο έσοδο, υπάρχει τεράστια διαφορά που την γνωρίζουν σαφώς οι ανωτέρω ειδικότεροι επαγγελματίες και όχι μόνο γενικά χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι.