Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 03 – Κριτήρια επιλεξιμότηταςΣχόλιο του χρήστη Nick | 28 Φεβρουαρίου 2017, 15:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Nick' | 28 Φεβρουαρίου 2017, 15:37

    Προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος να μετατραπούν πολλοί εγγυητές σε ισόβιους οφειλέτες δανείων που δεν έλαβαν, το Υπουργείο Οικονομίας θα πρέπει να θεσπίσει ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο Εγγυητής να διαχειρίζεται διαφορετικά απο τις Τράπεζες και όχι σαν πρωτοφειλέτης . Βάσει του νόμου και των συμβάσεων που υπογράφονται με τις τράπεζες, οι εγγυητές του δανείου ευθύνονται για όλο το ποσό που έχουν εγγυηθεί, ξεχωριστά από τον κυρίως οφειλέτη. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όπου χιλιάδες επαγγελματίες έχουν υποθηκεύσει τα σπίτια τους και μικρούς εργασιακούς χώρους για να δανειστούν κεφάλαια από τις τράπεζες, ενώ και σ' αυτήν την περίπτωση ο αριθμός των εγγυητών είναι πολύ μεγάλος μεταξύ συγγενικών και φιλικών προσώπων. Εγκληματική επίσης, η εμπλοκή από τις τράπεζες, κατά των εγγυητών οι οποίοι παραπλανήθηκαν και υπέγραψαν ως εγγυητές σε δάνεια. Στις περιπτώσεις αυτές οι τράπεζες γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια τις δυνατότητες και την φερεγγυότητα των δανειοληπτών και τις αιτίες καθυστέρησης αποπληρωμής των δανείων που αναπότρεπτα θα οδηγούσαν τελικά στην εξασφάλιση της απαίτησης από τον εγγυητή. Θα πρέπει να υπάξει μια παράγραφος που θα ξεχωρίζει τον πρωτοοφειλετη από τον εγγυητή και να διαχειρίζονται διαφορετικά από την Πολιτεία έως και διαγραφή της ευθύνης του εφόσον αποδειχθει ότι έπεσε θύμα του πρωτοφειλέτη και των Τραπεζών . Οι Τράπεζες ήδη έχουν πάρει τα χρήματα των κόκκινων δανείων από την ανακεφαλοποίηση ,ας μην ζητάνε άλλα από τους εγγυητές