Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 12 – Επικύρωση από το δικαστήριοΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Αντωνιάδης (Δικηγόρος) | 28 Φεβρουαρίου 2017, 22:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Αντωνιάδης (Δικηγόρος)' | 28 Φεβρουαρίου 2017, 22:09

    Η υπαγωγή της δικαστικής επικύρωσης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών στην αρμοδιότητα των Πολυμελών Πρωτοδικείων καθιστά τη ρύθμιση δυσεφάρμοστη, όπως έχει συμβεί και με ανάλογες ρυθμίσεις στο παρελθόν. Ο λόγος είναι τα σημαντικά και συγκεκριμένα μειονεκτημάτων των Πολυμελών Πρωτοδικείων, έναντι των Ειρηνοδικείων, τα οποία ήδη έχουν με επιτυχία αντιμετωπίσει το βάρος του τεράστιου αριθμού αιτήσεων του Ν. 3869/2010. Ειδικότερα: 1) τα Πρωτοδικεία είναι περιορισμένα σε αριθμό, ευρισκόμενα σε συγκεκριμένες μεγάλες πόλεις, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η πρόσβαση σε αυτά για φυσικά και νομικά πρόσωπα άλλων, μικρότερων πόλεων, 2) το κόστος για την προσφυγή στα Πολυμελή Πρωτοδικεία είναι πολύ υψηλό, καθιστώντας δυσχερή την πρόσβαση σε αυτά και επιβαρύνοντας το συνολικό κόστος μίας διαδικασίας, η οποία αφορά αποκλειστικά ήδη οικονομικά επιβαρυμένα πρόσωπα, 3) ως γνωστόν τα Πολυμελή Πρωτοδικεία, λόγω του όγκου και της φύσεως των υποθέσεων που έχουν ήδη αναλάβει, αλλά και λόγω του ίδιου του χαρακτήρα τους ως πολυμελή, παρουσιάζουν μεγάλη καθυστέρηση στη διεκπεραίωση των υποθέσεων, ενώ και η δυνατότητα δημιουργίας ελεύθερων πινακίων για την εκδίκαση υποθέσεων είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα αφενός οι αιτήσεις του υπό διαβούλευση νόμου να προσδιορίζονται σε μακρινές δικασίμους, αφετέρου να υπάρχει καθυστέρηση στην επεξεργασία των υποθέσεων και την έκδοση αποφάσεων, προβλήματα που ήδη συναντώνται στα Πολυμελή Πρωτοδικεία και προ της υπαγωγής των συγκεκριμένων υποθέσεων σε αυτά. Με τον τρόπο αυτό καταστρατηγείται ο σκοπός του νόμου που είναι η ταχεία διεκπεραίωση των συγκεκριμένων υποθέσεων και η ανάκαμψη των υπαγόμενων επιχειρήσεων, 4) τα Ειρηνοδικεία, έχοντας ήδη αναλάβει και επεξεργαστεί έναν τεράστιο όγκο υποθέσεων του Ν. 3869/2010, οι διατάξεις και το πνεύμα του οποίου ομοιάζουν με τον υπό διαβούλευση νόμο, έχουν τόσο την εμπειρία (αναφέρομαι κυρίως στους Ειρηνοδίκες, αλλά και στους Γραμματείς) όσο και την υποδομή και την οργάνωση, ώστε να υποδεχθούν το μεγάλο όγκο των αιτήσεων υπαγωγής στις διατάξεις του συγκεκριμένου νόμου, δυνατότητα που δεν υπάρχει στα Πρωτοδικεία, τα οποία είναι άγνωστο αν και πώς μπορούν να υποδεχθούν ένα μεγάλο κύμα κατάθεσης αιτήσεων, 5) στην περίπτωση που καταστεί αναγκαία η αύξηση του αριθμού των Δικαστών, ώστε να αντιμετωπιστεί τυχόν μεγάλος όγκος αιτήσεων, η πρόσληψη Ειρηνοδικών εν σχέσει με την πρόσληψη Πρωτοδικών αφενός είναι ευκολότερη, με την έννοια ότι ήδη υπάρχει Πίνακας Επιτυχόντων από το Διαγωνισμό του 2014 και δε θα απαιτηθεί νέος Διαγωνισμός, αφετέρου το δημοσιονομικό κόστος θα είναι μικρότερο, λόγω του χαμηλότερου μισθού των Ειρηνοδικών. Σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, σημαντικό είναι και το γεγονός ότι με τη διεκπεραίωση του συνόλου των υποθέσεων του Ν. 3869/2010 (μετά το 2018 δε θα είναι δυνατή η κατάθεση νέων αιτήσεων), θα υπάρχει σημαντική ελάφρυνση του όγκου των υποθέσεων στα Ειρηνοδικεία, τα οποία θα μπορούν να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη ευχέρεια τις αιτήσεις του υπό διαβούλευση νόμου. Θεωρώ ότι για όλους τους ανωτέρω λόγους καθίσταται ενδεδειγμένο να προκριθούν ως αρμόδια για τη δικαστική επικύρωση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών τα Ειρηνοδικεία, θέση που επιβεβαιώνει και η ίδια η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με αίτημά της προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.