Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 02 – Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο | 2 Μαρτίου 2017, 12:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο' | 2 Μαρτίου 2017, 12:20

    Παράγραφος 3, περίπτωση (γ) Η ως άνω διάταξη εξαιρεί από τη δυνατότητα υπαγωγής στη διαδικασία οφειλέτες που έχουν διακόψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Δεν προκύπτει η σκοπιμότητα της εν λόγω εξαίρεσης, δεδομένου ιδιαιτέρως του γεγονότος ότι ένας επιχειρηματίας μπορεί μεν να έχει διακόψει την επιχειρηματική του δραστηριότητα (λόγω ενδεχομένως της ύπαρξης συσσωρευμένων οφειλών), αλλά με την δυνατότητα ρύθμισης που παρέχει το εν λόγω σχέδιο νόμου να επιδιώκει και να μπορεί να ξεκινήσει πάλι την ίδια ή/και άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα. Παράγραφος 5 Δεν προκύπτει η σκοπιμότητα θέσπισης της εν λόγω εξαίρεσης. Δεν είναι σαφές γιατί να μην μπορεί να κάνει χρήση της δυνατότητας ρύθμισης του εν λόγω σχεδίου νόμου ο οφειλέτης ο οποίος έχει κατά 85% και άνω, συγκεντρωμένες τις οφειλές του σε ένα πιστωτή (πιθανότατα ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή το Δημόσιο), και να υπάγεται στις ευεργετικές διατάξεις του εν λόγω σχεδίου νόμου, οφειλέτης με συγκεντρωμένες κατά 84% οφειλές σε ένα πιστωτή. Έτσι οφειλέτης με συνολικές οφειλές 100.000€ αν οφείλει 84.000€ σε ένα πιστωτικό ίδρυμα θα μπορεί να προχωρήσει σε εξωδικαστική ρύθμιση αν όμως οφείλει 86.000€ σε ένα πιστωτικό ίδρυμα δεν θα μπορεί. Επιχείρημα υπέρ του εν λόγω περιορισμού δεν αντλείται ούτε από τις λοιπές συλλογικές διαδικασίες ρύθμισης οφειλών καθώς κανένας τέτοιος περιορισμός δεν εντοπίζεται π.χ. στον Πτωχευτικό Κώδικα όσον αφορά τη δυνατότητα υπαγωγής στη διαδικασία της εξυγίανσης των άρθρων 99 επ.