Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 12 – Επικύρωση από το δικαστήριοΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Ζακυνθινός | 2 Μαρτίου 2017, 23:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Ζακυνθινός' | 2 Μαρτίου 2017, 23:40

    Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων υποστηρίζουν η αρμοδιότητα να περάσει στα ειρηνοδικεία είναι στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού ειρηνοδικών και επιδιώκουν, σχολιάζοντας μαζικά στο συγκεκριμένο άρθρο, την πρόσληψή τους ούτε στο γεγονός ότι η μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων της ένωσης δικαστών είναι οι πρωτοδίκες, οι πρόεδροι πρωτοδικών και οι εφέτες, και προς τούτο η σχετική ανακοίνωσή της, ούτε στο ότι η μικρή διαφορά του γραμματίου ανάμεσα σε ειρηνοδικείο και πρωτοδικείο δεν είναι άξια λόγου μπροστά στο αντικείμενο του νομοσχεδίου. Θα σταθώ μονάχα σε δύο γεγονότα: 1) Παρά την αύξηση οργανικών θέσεων και τους επαναπροσδιορισμούς των αιτήσεων υπερχρεωμένων, τα ειρηνοδικεία συνεχίζουν να βουλιάζουν με τον όγκο δικογραφιών, καθώς συνεχίζουν να προσδιορίζονται ή να είναι προσδιορισμένες αιτήσεις υπερχρεωμένων μέχρι το 2027. Οι μικροδιαφορές προσδιορίζονται μετά από δύο και πλέον έτη και οι άλλες διαδικασίες αρμοδιότητας ειρηνοδικείου (τακτική, αυτοκίνητα, εργατικά μέχρι 20.000 ευρώ και μισθώσεις έως 600 ευρώ) προσδιορίζονται να εκδικαστούν το νωρίτερο έναν χρόνο μετά την κατάθεση των σχετικών δικογράφων, οι δε αναβολές προσδιορίζονται τουλάχιστον ενάμιση έτος μετά τον χρόνο αρχικής συζήτησης, καθώς οι περισσότεροι ειρηνοδίκες είναι αποσπασμένοι στα τμήματα υπερχρεωμένων. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα, ενδεικτικά, ο ιδιοκτήτης ακινήτου να ανέχεται επί χρόνια τον δυστροπούντα μισθωτή του ή να μην μπορεί να κάνει ιδιόχρηση του ακινήτου του αν ο μισθωτής αρνείται να αποχωρήσει, ενώ ο ιδιοκτήτης αυτός καταβάλλει κανονικά τον ΕΝΦΙΑ και τις λοιπές υποχρεώσεις του για ακίνητο από το οποίο ούτε μισθώματα εισπράττει ούτε μπορεί να κάνει χρήση του. Αντίστοιχα προβλήματα στα πρωτοδικεία τη στιγμή αυτή δεν υφίστανται, επειδή έχει ήδη μεταφερθεί στα ειρηνοδικεία υπερβολικά μεγάλη ύλη. Διαφορετική θα ήταν η σχετική επιχειρηματολογία προ 10ετίας, καθώς τότε, πράγματι, οι υποθέσεις στα μεγάλα πρωτοδικεία προσδιορίζονταν ακόμα και μετά από τέσσερα χρόνια. 2) Η μοναδική φορά που το ειρηνοδικείο χειρίστηκε υποθέσεις εταιρειών και επιχειρήσεων ήταν με τις αιτήσεις διορισμού προσωρινής διοίκησης που ανατέθηκαν σε αυτό με το Ν.4055/2012. Χωρίς ανακοινώσεις της ένωσης δικαστών, χωρίς 961 σχόλια επιτυχόντων και συγγενών τους, χωρίς κανέναν απολύτως θόρυβο, η σχετική ύλη μεταφέρθηκε εκ νέου και σχεδόν αμέσως στα πρωτοδικεία. Την άμεση μεταφορά της σχετικής ύλης και πάλι στα πρωτοδικεία δεν την υπαγόρευσαν ανακοινώσεις συνδικαλιστικών ενώσεων ούτε μαζικές αποστολές σχολίων, αλλά μονάχα η κοινή λογική, καθώς τα ειρηνοδικεία δεν είναι εξοικειωμένα με το εταιρικό δίκαιο, τα δάνεια και, εν γένει, τις υποθέσεις των επιχειρήσεων ούτε γνωρίζουν τα συμφέροντα που διακυβεύονται μεταξύ εταίρων και μετόχων, αλλά και γενικότερα για την ελληνική οικονομία. Εξάλλου, οι υποθέσεις υπερχρεωμένων, όπου σταθμίζονται οι βιοτικές ανάγκες του οφειλέτη και το ποσό που απομένει από το εισόδημά του διατίθεται προς εξυπηρέτηση των στεγαστικών και καταναλωτικών του δανείων, ουδόλως ομοιάζει με το παρόν σχέδιο νόμου που αφορά σε αλληλόχρεους, επιχειρηματικά δάνεια και λοιπές υποχρεώσεις επιχειρήσεων και εταιρειών. Περαιτέρω, οι εταιρείες εκδίδουν ισολογισμούς και αποτελέσματα χρήσης, με τα οποία είναι πρόδηλο ότι δεν είναι καθόλου εξοικειωμένος ένας ειρηνοδίκης. Η κοινή λογική, λοιπόν, είναι αυτή που θα υπαγορεύσει και τώρα αρμόδιο δικαστήριο για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια να είναι το πολυμελές πρωτοδικείο που έχει και το επιπρόσθετο πλεονέκτημα της διάσκεψης και της προδιάσκεψης.