Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 03 – Κριτήρια επιλεξιμότηταςΣχόλιο του χρήστη ANEK LINES | 3 Μαρτίου 2017, 13:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ANEK LINES' | 3 Μαρτίου 2017, 13:03

    ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 2 ΚΑΙ 3 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» Στο άρθρο 2 προστίθεται παράγραφος 3α «Στις εξαιρέσεις των περιπτώσεων (α), (β), (γ) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου δεν εμπίπτουν τα νομικά πρόσωπα, που, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, βρίσκονται, με δικαστική απόφαση, σε εκκρεμή διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990». Στο άρθρο 3 προστίθεται παράγραφος 3 «Για την υπαγωγή στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών του παρόντος νόμου των νομικών προσώπων της περίπτωσης της παραγράφου 3α του άρθρου 2 του παρόντος, δεν απαιτείται η συνδρομή των ως άνω κριτηρίων». ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Οι προσθήκες στο άρθρο 2 και 3 του σχεδίου νόμου κρίνονται αναγκαίες, ενόψει του ότι η ειδική εκκαθάριση των διατάξεων άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990 δεν αποτελεί ειδική εκκαθάριση νομικού προσώπου, αλλά περιουσίας. Σκοπός των διατάξεων αυτών είναι, πρωτίστως, η διάσωση και διατήρηση της επιχείρησης και όχι η λύση του νομικού προσώπου. Αυτός είναι ο λόγος που κατά τη διαδικασία των άρθρων αυτών ο ειδικός εκκαθαριστής διαθέτει νομοθετημένη εξουσία να λειτουργεί την επιχείρηση, να συνάπτει συμβάσεις με προσωπικό και μεταξύ άλλων να προβαίνει σε καταβολές προς πιστωτές, εκχωρήσεις απαιτήσεων, συμψηφισμούς ή ρυθμίσεις οφειλών. Κατά τούτο η διαδικασία των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990 διαφέρει ουσιωδώς: (α) από την κοινή διαδικασία της λύσης και εκκαθάρισης, που αποσκοπεί στην τακτοποίηση του παθητικού, μέσω ρευστοποίησης του ενεργητικού από τον εκκαθαριστή, ο οποίος ενεργεί ως διοικητικό όργανο στο τελευταίο αυτό στάδιο της ύπαρξης του νομικού προσώπου, (β) από τη διαδικασία της πτώχευσης, η οποία αποβλέπει στη σύμμετρη ικανοποίηση των πιστωτών, καθώς και την επιβολή κυρώσεων στον πτωχεύσαντα οφειλέτη, ως υπαίτιο για την περιέλευσή του σε κατάσταση παύσης πληρωμών.