Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 12 – Επικύρωση από το δικαστήριοΣχόλιο του χρήστη Ερατώ Δικαίου | 3 Μαρτίου 2017, 13:40
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ως προς την προέλευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των σχολίων, ας ληφθεί υπόψη ότι προέρχονται από περιλαμβανόμενους στη λίστα διοριστέων ειρηνοδικών, ο διορισμός των οποίων σαφώς και συναρτάται άμεσα με την «επείγουσα απονομή και άλλων ασφυκτικών αρμοδιοτήτων στα ειρηνοδικεία». Ως προς τα προτεινόμενα επιχειρήματα, ιδίως όσα εξέφρασε σε πρόσφατη ανακοίνωσή της και η Ε.Δ.Ε. (με κίνητρο την αύξηση των θέσεων των ειρηνοδικών) προφανώς στερούνται βασιμότητας. 1. Η αξιοποίηση της «εμπειρίας των Ειρηνοδικών από την εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων» συνίσταται κατά βάση στην ολιγόμηνη ενασχόληση νεοδιορισθέντων και άπειρων, που τοποθετήθηκαν στα συσταθέντα τμήματα ιδίως των μεγάλων ειρηνοδικείων, όπου και ο κύριος όγκος των υποθέσεων του Ν. 3869/2010, ενώ και οι «παλιοί ειρηνοδίκες» (κατά βάση απασχολούμενοι σε επαρχιακά ειρηνοδικεία με μικρό όγκο σχετικών υποθέσεων), χρειαζόμαστε πολλά ακόμη σεμινάρια, προκειμένου να εμπεδώσουμε τις μεταρρυθμίσεις των Ν. 4335/2016 και 4346/2015 και να παγιώσουμε νομολογία. Το αυτό ισχύει για τους δικάζοντες κατ΄ έφεση (σε μονομελή σύνθεση) Πρωτοδίκες, των οποίων η λειτουργική αρμοδιότητα ενδεχόμενα προσκρούει σε θεμελιώδεις αρχές κατοχύρωσης των δύο βαθμών δικαιοδοσίας. 2. Η άποψη ότι οι υποθέσεις των «κόκκινων επιχειρηματικών δανείων» στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο θα πρέπει να περιέλθουν στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων για λόγους ενότητας των διαδικασιών, δεδομένου ότι στο Ειρηνοδικείο εκδικάζονται και οι συναφείς υποθέσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών παραβλέπει την κύρια διαφορά των υπαγομένων υποθέσεων, ήτοι της αφερεγγυότητας των εμπορικών επιχειρήσεων, που είναι συμβατή με την υπαγόμενη στο Πολυμελές Πρωτοδικείο πτωχευτική διαδικασία, της οποίας –και αυτής- η υπαγωγή στα ειρηνοδικεία, ευτυχώς, δεν υποστηρίχθηκε ακόμη. Η «υπερχρέωση» των εμπόρων και το «κούρεμα χρεών» τους δεν αποτελεί κριτήριο αναλογίας με τις διαδικασίες της αστικής αφερεγγυότητας, που ταλαιπωρούν αποκλειστικά τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων και, κυρίως, τα ειρηνοδικεία. Άλλωστε, και μόνο το ποσοτικό αντικείμενο των ρυθμιζομένων χρεών αποκλείει την υπαγωγή τους στα ειρηνοδικεία, δηλαδή σε δικαστήρια προορισμένα προς εκδίκαση απλών υποθέσεων (χωρίς συνέπειες στην εν γένει οικονομία της χώρας) και προσβάσιμα εύκολα από πολίτες μικρής οικονομικής επιφάνειας. 3. Αν και δεν αξίζει σχολιασμού η έπαρση των υποψηφίων συναδέλφων περί «εμπειρίας, ταχύτητας και ικανότητας» μεγαλύτερης αυτής των πρωτοδικών (ιδίως λ.χ. σε αντικείμενα, όπως το εμπορικό και οικογενειακό δίκαιο, αλλά και το διοικητικό, φορολογικό και ασφαλιστικό, με την ένταξη εσχάτως και των δημοσίων οφειλών!!!), ίσως θα ήταν χρήσιμη η συμβουλή να αναλώσουν τη δυναμικότητά τους στην προώθηση της συνταγματικά επιτασσόμενης ενοποίησης του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας. Ομάδα Υπηρετούντων Ειρηνοδικών