Αρχική Αναμόρφωση, τροποποίηση και συμπλήρωση των διατάξεων του ν. 2251/1994 για την «Προστασία των καταναλωτών»Άρθρο 01Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Παρασκευάκης | 22 Ιουνίου 2017, 13:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Παρασκευάκης' | 22 Ιουνίου 2017, 13:10

    Επί χρόνια είχε επιχειρηθεί, με λαθεμένες δικαστικές αποφάσεις, να εξαιρεθούν της ιδιότητας του Καταναλωτή του Νόμου 2251/1994 οι επαγγελματίες, που συναλλάσσονταν με τον Προμηθευτή (π.χ Τράπεζες) στα πλαίσια της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Τη λύση έδωσε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ερμηνεύοντας τη διαυγή (!!!) διατύπωση του Νόμου 2251/1994, λογίζοντας ότι Καταναλωτής είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ασχέτως αν συναλλάσσεται με Προμηθευτή για την κάλυψη ατομικών ή επαγγελματικών αναγκών. Μάλιστα, η 13/2015 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου κατέληξε στην ανωτέρω κρίση, παρά την αρνητική εισήγηση της αξιότιμης κας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Αφού λοιπόν εδραιώθηκε η ανωτέρω δίκαιη κρίση (ότι δηλαδή Καταναλωτής είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ασχέτως αν συναλλάσσεται με Προμηθευτή για την κάλυψη ατομικών ή επαγγελματικών αναγκών) και οι δικαστικές αποφάσεις δεν μπορούσαν να παρεκκλίνουν αυτής, έρχεται η προτεινόμενη τροπολογία του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης να δώσει νομοθετικό έρεισμα στην αυθαιρεσία των Τραπεζών, προκειμένου να συνεχίσουν να επιβάλλουν δυσμενείς όρους σε επαγγελματίες που συναλλάσσονται μαζί τους (με Τράπεζες), "εξαιρώντας" τους από τις προστατευτικές διατάξεις του Νόμου 2251/1194. Πόσο ηθικό μπορεί να είναι, η πρώτη φορά Αριστερά Κυβέρνηση να εξυπηρετεί τόσο απροκάλυπτα - και δη με εν κρυπτώ τροπολογία - τα συμφέροντα των Τραπεζών, όταν δεν τόλμησαν να πράξουν το αντίστοιχο οι Καπιταλιστικές Κυβερνήσεις που υπηρέτησαν τον τόπο? Δεν πρέπει εξάλλου να παραβλεφθεί το γεγονός, ότι ο Νόμος 2251/1994 συνιστά βελτίωση του Νόμου 1961/1191. Δίκην κατακλείδας, θα πρέπει οι νομοθετούντες να αναλογισθούν ότι η ερμηνεία της τροπολογίας - έκτρωμα θα κριθεί από τα Δικαστήρια, όχι με βάση τη λεκτική διατύπωση αυτής (της τροπολογίας), αλλά κατά πόσο είναι συμβατή (η τροπολογία) με την Κοινοτική Οδηγία 13/93 [βλ. άρθρο 2 της Κοινοτικής Οδηγίας 13/93, όπου είναι διαυγής η διατύπωση, πόσο δε μάλλον όταν ο γνωρίζων περί τη νομικήν θα προσφύγει σε σχετική απόφαση του ΔΕΕ, όπου στα πλαίσια προδικαστικού ερωτήματος (Ρουμανικού) Δικαστηρίου, ερμηνεύεται το άρθρο 2 της Οδηγίας]. Ευχαριστώ