Αρχική Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και την Υπεύθυνη ΕπιχειρηματικότηταΆρθρο 01 – Πλαίσιο αρχών και στόχων του «Σχεδίου Εθνικής Στρατηγικής για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και Υπεύθυνη Επιχειρηματικότητα των επιχειρήσεων και των οργανισμών»Σχόλιο του χρήστη ΓΑΛΑΝΗ ΑΘΗΝΑ | 24 Ιουλίου 2017, 16:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΑΛΑΝΗ ΑΘΗΝΑ' | 24 Ιουλίου 2017, 16:16

    Παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Στρατηγικής για την Ε.Κ.Ε. Το Σχέδιο αναδεικνύει την πρόθεση της κυβερνητικής δράσης για «ρύθμιση του πλαισίου ανάπτυξης της Ε.Κ.Ε./Υπεύθυνης Επιχειρηματικότητας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα», πέντε σχόλια –παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Στρατηγικής: α)το ότι τέθηκε το παρόν Σχέδιο απ’ ευθείας σε διαβούλευση ενώ θα μπορούσε βάσει των δυνατοτήτων και των καινοτομιών που ήδη έχει εφαρμόσει η παρούσα κυβέρνηση να το θέσει σε μια προ-διαβούλευση (βλ. προ-διαβούλευση για Ανοιχτή Διακυβέρνηση, Νομοσχέδιο ΑΜΕΑ) δίνοντας την ευκαιρία στα ενδιαφερόμενα μέρη να τοποθετηθούν και να συν-διαμορφώσουν το παρόν Σχέδιο ώστε να είναι πιο τεκμηριωμένο και πληρέστερο. β)ένα από τα πρώτα ζητήματα που τίθενται για την ανάπτυξη ενός πλαισίου δημόσιας πολιτικής για την Ε.Κ.Ε. είναι η διακυβέρνησή της. Στο παρόν Σχέδιο Στρατηγικής χρήζει περαιτέρω επεξεργασίας και αποσαφήνισης για το ποιος φορέας θα έχει την ευθύνη για το σύστημα διαχείρισης και εφαρμογής του Σχεδίου Στρατηγικής όπως και για τον τρόπο και το χρονοδιάγραμμα παρακολούθησης και την επανεξέτασή του. γ)επίσης, η Ε.Κ.Ε. ως μια προσέγγιση διαχείρισης που συμβάλλει στον κοινωνικό μοντέλο για τη βιώσιμη ανάπτυξη (SD) δεν αλλάζει μόνο τις σχέσεις των επιχειρήσεων και της κοινωνίας, αλλά και των επιχειρήσεων και του κράτους/δημόσιας διοίκησης. Οι τύποι των μέσων που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή των πολιτικών της Ε.Κ.Ε. επηρεάζονται τόσο από τον εθνικό ορισμό της ΕΚΕ (όπως καταγράφεται στο παρόν Σχέδιο) όσο και από την έκταση που λαμβάνει ο εθελοντικός της χαρακτήρας. Το εν λόγω Σχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στο υπό διαμόρφωση Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και τους στρατηγικούς στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Διεθνών Συνθηκών όπως η Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ / Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, δύο Σχέδια που θα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται και να έχουν μια συνεκτικότητα. Επίσης, στο Σχέδιο γίνεται αναφορά σε ρυθμίσεις αλλά δεν αποσαφηνίζει αν θα είναι νομοθετικές προσεγγίσεις -π.χ. προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2014/95/ ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Ε.Ε. L 330/1 της 15ης Νοεμβρίου 2014) «για την τροποποίηση της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ όσον αφορά στη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και πληροφοριών για την πολυμορφία από ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους»- ή θα ακολουθήσει την υιοθέτηση ήπιων, μη δεσμευτικών πρωτοβουλιών με στόχο τη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ευαισθητοποίηση και την τόνωση της δημόσιας συζήτησης για τις προκλήσεις και τα θέματα που διαπραγματεύεται η Ε.Κ.Ε., ή ακόμη ένα συνδυασμό και των δύο. δ) Όντως, η Δημόσια Διοίκηση έχει διπλό ρόλο να παίξει στο πεδίο εφαρμογής της Ε.Κ.Ε. Αφ’ ενός να επικυρώσει και να υποστηρίξει την έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στην Αγορά, στις επιχειρήσεις και αφ’ ετέρου να λειτουργήσει η ίδια ως παράδειγμα τήρησης των αρχών και εφαρμογής της Ε.Κ.Ε. Η υποενότητα 10.3.2. θα πρέπει να αναλυθεί και να τεκμηριωθεί περισσότερο λαμβάνοντας υπ’όψιν 1) την πολλαπλότητα του ρόλου της Δημόσιας Διοίκησης ως εργοδότη, αγοραστή, παρόχου υπηρεσιών, βασικού συνδιαμορφωτή της βιωσιμότητας των τοπικών κοινωνιών όπου έχει ένα σημαντικό ρόλο στο να διασφαλίσει ότι ο τρόπος λειτουργίας της είναι σύμφωνος με τις ορθές πρακτικές Ε.Κ.Ε. 2) Η εφαρμογή της Ε.Κ.Ε. στο δημόσιο τομέα (ως Κοινωνική Ευθύνη των Δημοσίων Οργανισμών) που συμπεριλαμβάνει Κεντρική Διοίκηση, Δήμους και Κοινότητες θα δώσει τη δυνατότητα να βελτιωθούν η οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική επιδόσεις ενώ θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες – μέσω μιας σειράς μηχανισμών- που θα του επιτρέψουν να ελέγχει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα πιθανούς κινδύνους και να δημιουργεί ή να αξιοποιεί νέες ευκαιρίες. 3) Τα πεδία εφαρμογής της Ε.Κ.Ε. στο Δημόσιο τομέα. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να προσδιοριστούν σε πρώτη φάση σε 6 βασικούς άξονες: •Ευαισθητοποίηση και επίγνωση των εργαζομένων. Κατανόηση της έννοιας Ε.Κ.Ε. και βελτίωση της γνώσης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα •Επαναπροσδιορισμός των κανόνων δεοντολογίας και του χάρτη υποχρεώσεων κάθε δημόσιου φορέα βάσει των αρχών της Ε.Κ.Ε. •Απολογιστικές Εκθέσεις κοινωνικής ευθύνης. Συγκέντρωση και διάδοση της πληροφορίας του δημοσίου σε σχέση με την Ε.Κ.Ε. ακολουθώντας τις κατευθυντήριες οδηγίες για έκδοση αναφορών βάσει των θεμάτων κοινωνικής ευθύνης του ΕΛΟΤ ISO 26000 και των προτύπων αναφοράς επιδόσεων(GRI). •Προώθηση κοινωνικά υπεύθυνων επενδύσεων. •Προώθηση κριτηρίων αξιολόγησης και επιλογής προμηθευτών στις δημόσιες συμβάσεις και κρατικές προμήθειες για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιδόσεις των έργων, υλικών και υπηρεσιών . •Ευαισθητοποίηση πολιτών. Ανάπτυξη εργαλείων ενημέρωσης για τους πολίτες σχετικά με την Ε.Κ.Ε. ε) Αναφορικά με την ενότητα 10.2 Παρατηρητήριο Ε.Κ.Ε., η αρμοδιότητά του περιγράφεται μόνο ως παρακολούθηση του βαθμού ενσωμάτωσης της Ε.Κ.Ε. από τις επιχειρήσεις υπάρχει ένα κενό, του ρόλου και των στόχων του, όπως επίσης σχετικά με την αντίστοιχη παρακολούθηση του βαθμού ενσωμάτωσης της Ε.Κ.Ε. στο Δημόσιο Τομέα. Αθηνά Γαλάνη Εμπειρογνώμονας σε θέματα Ε.Κ.Ε., Επικοινωνίας, και Διαλόγου με τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.