Αρχική Νόμος Πλαίσιο για την Εποπτεία των Οικονομικών Δραστηριοτήτων και την Εποπτεία αγοράς προϊόντωνΆρθρο 06 – Σχεδιασμός και Στόχευση των ΕλέγχωνΣχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 9 Νοεμβρίου 2017, 12:51
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1. Το άρθρο 6 αφορά τον σχεδιασμό των ελέγχων. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική (βλ., μεταξύ άλλων, άρθρο IV σύστασης 2001/331/ΕΚ «για τον καθορισµό ελάχιστων κριτηρίων σχετικά µε τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις στα κράτη µέλη»), θα έπρεπε επίσης να περιλαμβάνονται και τα εξής στοιχεία: α) γενική αξιολόγηση των υγειονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Για το θέμα αυτό, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο ο «βαθμός κινδύνου» και το «μέγεθος» «κάθε» οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και οι σωρευτικές του επιπτώσεις. Πολλές δραστηριότητες μικρού μεγέθους και κινδύνου δημιουργούν σημαντικά σωρευτικά και πολλαπλασιαστικά προβλήματα. Σχετική πρόβλεψη υπάρχει και στο άρθρο 9§4.3, για τις «χαμηλού ρίσκου» δραστηριότητες. β) πρόβλεψη για έκτακτες και αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις. Πρόκειται για σημαντική παράλειψη: το πρόγραμμα ελέγχων οφείλει να υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα της εποπτείας, και όχι να την υπονομεύει. Κατά τη Σύσταση 2001/331, ένα πρόγραμμα ελέγχων πρέπει να περιλαμβάνει και «διαδικασίες έκτακτων περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων, σε περιπτώσεις καταγγελιών, ατυχηµάτων, περιστατικών, σε περιπτώσεις µη συµµόρφωσης, καθώς και για σκοπούς που επιτρέπουν τη χορήγηση άδειας». γ) συνοπτική έκθεση των νομικών απαιτήσεων που θα ελεγχθούν από το πρόγραμμα ελέγχου. δ) πρόβλεψη για περιφερειακά ή τοπικά προγράμματα ελέγχων, καθώς υπάρχουν περιοχές με σημαντικές ιδιαιτερότητες (π.χ. βιομηχανικές περιοχές). ε) ειδικά για τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η κατάσταση των στοιχείων του περιβάλλοντος (ο βαθμός συμμόρφωσης με τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος), και ο βαθμός επίτευξης των κάθε είδους ορίων εκπομπών. Πρόκειται για προφανή, και σημαντική παράλειψη. στ) μία γενική, αλλά σαφή περιγραφή των βημάτων που θα υιοθετήσει απαρέγκλιτα η εποπτεύουσα αρχή μέχρι την επίτευξη συμμόρφωσης ζ) πρόβλεψη για δημόσια διαβούλευση πριν τη θέσπιση του προγράμματος ελέγχων η) σύμφωνα με την αρχή της διαφάνειας, που εξήγγειλε το νομοσχέδιο στο άρθρο 4, πρόβλεψη για δημοσίευση του προγράμματος ελέγχων, με ανάρτηση στο διαδίκτυο. 2. Ειδικά όσον αφορά τα κριτήρια κατάρτισης του προγράμματος ελέγχων, προτείνεται η προσθήκη των εξής κριτηρίων: «5.5 τις σωρευτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας 5.6 τον αριθμό των καταγγελιών κατά του εποπτευόμενου φορέα 5.7 τον αριθμό των ατυχημάτων και δυσλειτουργιών στην συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα 5.8 όλες τις πληροφορίες από προγράμματα παρακολούθησης, εκθέσεις, αξιολογήσεις, μελέτες και καταγραφές, και ιδίως όσες προκύπτουν από δημόσιες αρχές 5.9 τον εποχικό χαρακτήρα ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων, που επιβάλλει τη διεξαγωγή ελέγχων σε ορισμένες περιόδους του έτους 5.10 την εξέλιξη των επιστημονικών γνώσεων.» 3. Ειδικά όσον αφορά τον έλεγχο προϊόντων (6η παράγραφος), το πρόγραμμα ελέγχων δεν θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη μόνο τη «σκοπούμενη» χρήση, και τον αριθμό των καταναλωτών για τους οποίους «προορίζεται» το προϊόν. Αντιθέτως, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κάθε χρήση που μπορεί να προβλεφθεί, και κάθε ομάδα που μπορεί να θιγεί από μία μη σκοπούμενη (αλλά προβλέψιμη) χρήση. Για παράδειγμα, ο έλεγχος δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι κάποιο φυτοφάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δηλητήριο («φόλα») ή ναρκωτικό (μη σκοπούμενη χρήση), ότι κάποιο δομικό υλικό είναι τοξικό όταν απορριφθεί στο περιβάλλον (μη σκοπούμενη χρήση), ότι κάποιο προϊόν είναι εύφλεκτο ή παρουσιάζει κίνδυνο βραχυκυκλώματος σε περίπτωση κάποιου απλού λάθους του χειριστή (περίπτωση μη σκοπούμενης χρήσης), ή ότι κάποιο προϊόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από παιδιά, χωρίς να φέρει σχετική σήμανση (ομάδα για την οποία δεν προορίζεται, και μάλιστα ευάλωτη). Σχετικό σχόλιο έχει υποβληθεί και στο άρθρο 2. Προτείνεται η αναδιατύπωση των παραγράφων 6.1 και 6.2 ως εξής: «η μεθοδολογία κατάρτισης του προγράμματος ελέγχων των προϊόντων …περιλαμβάνει ιδίως δύο κριτήρια: α. τον βαθμό κινδύνου του προϊόντος, ο οποίος προσδιορίζεται με βάση … κάθε γνωστή χρήση του προϊόντος, ή κάθε χρήση του που μπορεί να προβλεφθεί…. β. την ομάδα και τον αριθμό των καταναλωτών που μπορεί να επηρεαστεί από την κάθε γνωστή χρήση του προϊόντος, ή από κάθε χρήση του που μπορεί να προβλεφθεί….»