Αρχική Νόμος Πλαίσιο για την Εποπτεία των Οικονομικών Δραστηριοτήτων και την Εποπτεία αγοράς προϊόντωνΆρθρο 11 – Γενικές λειτουργίες εποπτευουσών αρχώνΣχόλιο του χρήστη ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ-CISD | 10 Νοεμβρίου 2017, 03:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ-CISD' | 10 Νοεμβρίου 2017, 03:11

    Στο άρθρο 11, γενική παρατήρηση: Η προβλεπόμενη στο άρθρο διαδικασία αντιβαίνει σε υφιστάμενες διατάξεις, αλλά και στον κοινό νου: Στις αρμοδιότητες ελέγχων θα πρέπει να εμπίπτει οπωσδήποτε και η διενέργεια ελέγχων σε δραστηριότητες που δεν διαθέτουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα (άδειες), καθώς γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των υφιστάμενων δραστηριοτήτων δεν είναι νόμιμες και δεν υφίστανται ούτε με τη μορφή οικονομικού φορέα. Σε κάθε περίπτωση ο έλεγχος θα πρέπει να οδηγεί στην επιβολή προστίμων, διοικητικών κυρώσεων, ακόμη και στην παύση της λειτουργίας μιας παράνομης δραστηριότητας. Σε περίπτωση που ακολουθείται διαδικασία συμμόρφωσης τα παραπάνω θα μπορούν να ισχύσουν μετά τον έλεγχο προς διακρίβωση της επιτυγχανόμενης συμμόρφωσης. Στο άρθρο 11, παρ. 14.1.2: Η προτεινόμενη διάταξη έρχεται σε αντίθεση με την υφιστάμενη νομοθεσία για τους περιβαλλοντικούς ελέγχους (ν.4014/2011 άρ.20, όπως επίσης ν.4409/16 άρθρου 51) όπου ορίζεται ότι «δεν απαιτείται η ειδοποίηση του ελεγχόμενου». Επίσης έρχεται σε αντίθεση με την πρακτική που εφαρμόζεται από τις αρχές που διενεργούν τον περιβαλλοντικό έλεγχο και το έλεγχο μεταλλείων. Τόσο οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος όσο και οι Επιθεωρητές Μεταλλείων θεωρούν ότι είναι καθοριστικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα του ελέγχου αυτός να είναι απροειδοποίητος, έτσι ώστε να διαπιστώνονται οι πραγματικές συνθήκες λειτουργίας & εργασίας, η κατάσταση του μηχανολογικού εξοπλισμού/μηχανημάτων έργου, η ύπαρξη αποβλήτων, πρώτων υλών, εκρηκτικών υλών κλπ. Η μέχρι σήμερα εμπειρία από τους ελέγχους, έχει δείξει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων που ο ελεγχόμενος έχει ενημερωθεί με οποιοδήποτε τρόπο για τη διενέργεια του ελέγχου, προβαίνει σε παύση των εργασιών καθιστώντας μη αποτελεσματικό τον έλεγχο αφού δεν παρουσιάζονται οι πραγματικές συνθήκες. Στο άρθρο 11, παρ. 14.1.3: Για την προετοιμασία του ελέγχου θα πρέπει να αναφερθεί ότι θα χρησιμοποιούνται τα δεδομένα της αδειοδότησης, των προηγούμενων ελέγχων, καθώς επίσης των στοιχείων που περιλαμβάνονται στα Ολοκληρωμένα Πληροφοριακά Συστήματα κάθε Αρμόδιας Αρχής (για παράδειγμα του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου – ΗΠΜ του άρθρου 18 του ν. 4014/11, όταν αυτό καταστεί λειτουργικό), τα οποία θα πρέπει να είναι αυτόματα συνδεδεμένα με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Άσκησης Δραστηριοτήτων και Ελέγχων (ΟΠΣ-ΑΔΕ) όταν και αυτό καταστεί λειτουργικό σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν.4442/16. Στο άρθρο 11, παρ. 14.2.4: Η παράγραφος αυτή θα πρέπει να διαγραφεί ή να γίνει πιο σαφής. Ο έλεγχος συμμόρφωσης είτε εξ΄ ορισμού θα αφορά στη συμμόρφωση με τη νομοθεσία είτε σε σχέδιο συμμόρφωσης που θα έχει συνταχθεί από την αρμόδια Αρχή. Σε κάθε περίπτωση πάντως που κατά τον έλεγχο διαπιστωθεί μη-συμμόρφωση με τη νομοθεσία, δηλαδή παραβατική συμπεριφορά, τότε θα πρέπει να επιβληθούν και οι προβλεπόμενες κυρώσεις ανεξάρτητα ενός σχεδίου συμμόρφωσης, το οποίο θα πρέπει να έχει τη λογική της διευκόλυνσης του ελεγχόμενου να ανταποκριθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα στην τήρηση της νομοθεσίας. Πρέπει να γίνει σαφές ότι εφόσον η προτεινόμενη παράγραφος παραμείνει ως έχει τότε σημαίνει ότι η όποια παράβαση απλά θα «σημειώνεται» αορίστως, χωρίς επιβολή των προβλεπόμενων εντολών συμμόρφωσης και των κυρώσεων, με το σκεπτικό ότι η παράβαση αυτή «δεν είχε προβλεφθεί στη λίστα ελέγχου», γεγονός που ακυρώνει την ουσία του ελέγχου. Οι εντολές συμμόρφωσης και βελτίωσης θα πρέπει να είναι πάντα υποχρεωτικές, ανεξάρτητα με το πόσο σημαντικός κρίνεται ο κίνδυνος που εντοπίστηκε κατά τον έλεγχο, δεδομένου ότι όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και άρα ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται από όλους το ίδιο και όχι να εξαρτάται από υποκειμενικές/αυθαίρετες ερμηνείες σχετικά με την «σημαντικότητα του κινδύνου» κάθε παράβασης. Επομένως η τελευταία περίοδος της παρ. 14.2.4 πρέπει να διαγραφεί και για το λόγο αυτό. Στο άρθρο 11, παρ. 14.2.10: Η προτεινόμενη διατύπωση καταργεί τις υφιστάμενες διατάξεις που έχουν θεσμοθετηθεί ακριβώς για να καταστήσουν αποτελεσματικό τον έλεγχο, καθώς δίνει τη δυνατότητα στον ελεγχόμενο να αποφύγει τον έλεγχο, με το να μην επιτρέψει την πρόσβαση στους χώρους της εγκατάστασης και θα πρέπει να διαγραφεί. Ο κάθε ελεγχόμενος φορέας θα πρέπει να υποχρεούται να επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του και να παρέχει κάθε αιτούμενη από τις ελεγκτικές αρχές συνδρομή κατά την εκτέλεση του ελέγχου, ιδίως όσον αφορά στην επίσκεψή στο χώρο, τη δειγματοληψία και τη συλλογή κάθε στοιχείου που απαιτείται για τον έλεγχο. Στο άρθρο 11, παρ. 14.3.1: Η ονομασία «Μοντέλο Διαχείρισης Εφαρμογής» θεωρούμε ότι είναι άστοχη και απολύτως αόριστη. Θα πρέπει να διευκρινισθεί τι ακριβώς σημαίνει και εάν το μοντέλο αυτό αντιστοιχεί με Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, τότε θα πρέπει να καθορίζεται με απόφαση του ανώτερου διοικητικά προϊσταμένου της εκάστοτε εποπτεύουσας αρχής. Στο άρθρο 11, παρ. 14.3.6: Τα αποτελέσματα των ελέγχων θα πρέπει να καταγράφονται στα επιμέρους πληροφοριακά συστήματα κάθε ελεγκτικής αρχής (πχ ΗΠΜ), τα οποία να συνδέονται αυτόματα με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Άσκησης Δραστηριοτήτων και Ελέγχων. Στο (πρώτο) άρθρο 11, παρ. 14.4.1 και 14.4.2: Θα πρέπει να αποσαφηνιστούν οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία, η έλλειψη συμμόρφωσης θα κρίνεται «ήσσονος σημασίας» και μικρού κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, προκειμένου να αποφευχθούν αυθαίρετες ερμηνείες και διακριτική μεταχείριση των ελεγχόμενων (βλέπε και σχολιασμό προηγούμενων άρθρων). Στο (πρώτο) άρθρο 11, παρ. 14.4.10: Ο καθορισμός του ύψους των προβλεπόμενων προστίμων θα πρέπει να γίνεται με την έκδοση Υπουργικής Απόφασης όπου θα επικυρωθεί ένας ενιαίος τρόπος υπολογισμού των προστίμων από όλες τις αρχές, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, με σαφή αναφορά σε σύστημα βαθμονόμησης και ιεράρχησης της σοβαρότητας των παραβάσεων. Στο (πρώτο) άρθρο 11, παρ. 14.5.1: Δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση των ελεγχόμενων ούτε και για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας μιας δραστηριότητας, όπως προτείνει το εν λόγω άρθρο, για λόγους ίσης μεταχείρισης των ελεγχόμενων δραστηριοτήτων. Στο (δεύτερο) άρθρο 11, παρ. 15.1: Προτείνεται ο όρος «συμβουλή» να αντικατασταθεί από τον όρο «συνδρομή», η οποία θα μπορούσε να οριστεί ως η «επίσημη πληροφορία της εποπτεύουσας αρχής ή προσδιορισμός των αρμόδιων εκτελεστικών αρχών για ειδικές νομικές απαιτήσεις σχετικά με το περιβάλλον που έχουν κριθεί εφαρμοστέες». Στο (δεύτερο) άρθρο 11, παρ. 15.3.5: Προτείνεται τα κριτήρια αξιολόγησης κινδύνου και η κατάταξη κινδύνου να μην εγκρίνονται με ΚΥΑ, αλλά να είναι στην ευχέρεια της κάθε εποπτεύουσας αρχής, δεδομένο ότι το θέμα αυτό είναι τεχνικής φύσεως και όχι θέμα πολιτικής απόφασης.