Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 02 – Πεδίο Εφαρμογής

Άρθρο 02 – Πεδίο Εφαρμογής

1. Κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και κάθε νομικό πρόσωπο το οποίο αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 (Α’ 167) και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, δύναται να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, εφόσον:
(α) κατά την 31η Δεκεμβρίου 2016 είχε προς χρηματοδοτικό φορέα οφειλή από δάνειο σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή είχε βεβαιωθεί η μη πληρωμή επιταγών εκδόσεώς του λόγω μη επαρκούς υπολοίπου κατά το άρθρο 40 του ν. 5960/33 (ΦΕΚ 401 Α’) ή είχαν εκδοθεί διαταγές πληρωμής ή δικαστικές αποφάσεις λόγω ληξιπροθέσμων απαιτήσεων εις βάρος του,
(β) οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές του ξεπερνούν το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ και
(γ) πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 3.
2. Δεν δύνανται να υποβάλλουν αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών οι ακόλουθοι: :
(α) τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα, καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών πιστωτικών ή χρηματοδοτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα,
(β) οι πάροχοι επενδυτικών υπηρεσιών, καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών παρόχων επενδυτικών υπηρεσιών που λειτουργούν στην Ελλάδα,
(γ) οι Οργανισμοί Συλλογικών Επενδύσεων σε Κινητές Αξίες (ΟΣΕΚΑ), καθώς και οι Οργανισμοί Εναλλακτικών Επενδύσεων (ΟΕΕ) καθώς και οι διαχειριστές αυτών και
(δ) οι ασφαλιστικές εταιρίες.
3. Φυσικό ή νομικό πρόσωπο δεν δύναται να καταθέσει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών εφόσον:
(α) έχει υποβάλει αίτηση ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου για υπαγωγή στις διατάξεις των άρθρων 62 επ. του ν. 4307/2014 (Α’ 246) ή, εφόσον έχει πτωχευτική ικανότητα, στις διατάξεις του ν. 3588/2007 (Α‘ 153), εκτός εάν έχει υπάρξει έγκυρη παραίτησή του από τις εν λόγω διαδικασίες μέχρι την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών ή
(β) έχει εκδοθεί οριστική απόφαση υπαγωγής του οφειλέτη σε μία από τις αναφερόμενες στην προηγούμενη περίπτωση (α) διαδικασίες ή έχει συζητηθεί ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου η αίτηση υπαγωγής του στις παραπάνω διαδικασίες και εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης ή
(γ) έχει διακόψει την επιχειρηματική του δραστηριότητα ή, σε περίπτωση νομικού προσώπου, βρίσκεται σε διαδικασία λύσης και εκκαθάρισης, εκτός εάν αποφασισθεί από το αρμόδιο όργανο η αναβίωση του νομικού προσώπου, πριν την υποβολή της αίτησης για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών ή
(δ) έχει καταδικασθεί με αμετάκλητη απόφαση το ίδιο το φυσικό πρόσωπο ή στην περίπτωση των νομικών προσώπων οι πρόεδροι, ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι, ή οι διαχειριστές, ή οι εταίροι ή και κάθε πρόσωπο εντεταλμένο είτε από το νόμο, είτε από ιδιωτική βούληση, είτε με δικαστική απόφαση στη διαχείριση αυτών για φοροδιαφυγή (εξαιρουμένης της μη απόδοσης φόρου προστιθέμενης αξίας, φόρου κύκλου εργασιών, φόρου ασφαλίστρων, παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων τελών ή εισφορών ή φόρου πλοίων), απάτη κατά του Δημοσίου ή των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ή για το κακούργημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της υπεξαίρεσης, της απάτης, της εκβίασης, της πλαστογραφίας, της δωροδοκίας, της δωροληψίας, της λαθρεμπορίας, της καταδολίευσης δανειστών ή της χρεοκοπίας.
Η καταδίκη των πρόεδρων, ή των διευθύνοντων σύμβουλων, ή των διαχειριστών, ή των εταίρων ή και κάθε πρόσωπου εντεταλμένου είτε από το νόμο, είτε από ιδιωτική βούληση, είτε με δικαστική απόφαση στη διαχείριση των νομικών προσώπων για τα αδικήματα της παραπάνω περίπτωσης θα πρέπει να αφορά σε αξιόποινη πράξη τους που να σχετίζεται με την επιχειρηματική δραστηριότητα του νομικού προσώπου που αιτείται την ένταξή του στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών του παρόντος νόμου.
4. Στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου δεν υπάγονται οφειλές του οφειλέτη που έχουν γεννηθεί μετά την 31η Δεκεμβρίου 2016.
5. Δεν υποβάλλεται αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου, σε περίπτωση που οι απαιτήσεις ενός πιστωτή υπερβαίνουν ποσοστό 85% των συνολικών απαιτήσεων κατά του οφειλέτη. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου το Ελληνικό Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης λογίζονται ως δύο πιστωτές.
6. Πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων (α) δεν υπερβαίνουν ατομικά για κάθε πιστωτή το ποσό των δύο εκατομμυρίων (2.000.000) ευρώ και ποσοστό 1,5% του συνολικού χρέους του οφειλέτη και (β) δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) ευρώ και ποσοστό 15% του συνολικού χρέους του οφειλέτη δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών. Σε περίπτωση που οι απαιτήσεις που εμπίπτουν στο κριτήριο του στοιχείου (α) υπερβαίνουν αθροιστικά το κριτήριο του στοιχείου (β), δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών οι πιστωτές με τις μικρότερες απαιτήσεις έως τη συμπλήρωση του ποσοστού του 15% ή του ποσού των είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) ευρώ. Οι λοιποί πιστωτές, ακόμα και εάν οι απαιτήσεις τους δεν υπερβαίνουν τα κριτήρια του στοιχείου (α), συμμετέχουν κανονικά στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου.
7. Δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου απαιτήσεις από ανακτήσεις κρατικών ενισχύσεων λόγω παραβίασης των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 3 του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.)

Σχόλια 1 2
  • 2 Μαρτίου 2017, 23:19 | Παναγιώτης Γεωργιάδης Συνταξιούχος Τραπεζοϋπάλληλος

    Άρθρο 2
    Παράγρ 1α
    Να προστεθούν και οι οφειλές προς ΟΤΑ που αφορουν χρήσεις έως 31/12/2016 από οποιαδήποτε αιτία

    Παράγρ 4
    Να διευκρινισθεί οτι μπορούν να συμπεριληφθούν στη Ρύθμιση και οι οφειλές που αφορούν χρήσεις έως 31/12/2016 προς το Ελληνικό Δημόσιο, τους ΟΤΑ,τα πασης φύσεως ΝΠΔΔ και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης,που έχουν με οποιοδήποτε νόμιμο ή μη τρόπο καταλογισθεί,αλλά δεν έχουν βεβαιωθεί ακόμη για οποιαδήποτε αιτία,όπως για παράδειγμα αυτές για τις οποίες εκκρεμούν Ενστάσεις , Ανακοπές ή Αναστολές ή Εφέσεις ή Αιτήσεις Αναιρέσεων ή άλλα νόμιμα ένδικα μέσα σε οποιοδήποτε βαθμό δικαιοδοσίας επιτροπών ή δικαστηρίων ώστε να συμπεριληφθούν στη συμφωνία τα ποσά αυτών των οφειλών,εντός της συνολικής ικανότητας ετήσιας αποπληρωμής κάθε ενεχόμενου, χωρίς πρόστιμα και προσαυξήσεις και να συμφωνηθεί η αποληρωμή τους,χωρίς να υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις και οι τυχόν συνοφειλέτες ή εγγυητές να παραιτηθούν απο τα ένδικα μέσα που έχουν ήδη ασκήσει,ή δικαιούνται να ασκήσουν σε οποιοδήποτε βαθμό και να μπορούν να διατηρήσουν τις επιφυλάξεις τους μέχρι την έκδοση αμετάκλητων αποφάσεων επί της ουσίας της διαφοράς,για καταβολή-απόδοση των ποσών που τελικά θα αποδειχθούν Αχρεωστήτως Καταβληθέντα, απο τον φορέα που θα τα έχει εισπράξει,προς τους υπόλοιπους πιστωτές,εντόκως απο την εκάστοτε καταβολή κάθε ποσού,σε απόσβεση των υπολοίπων οφειλών.

    Παράγρ. 5
    Να υποβάλεται και να εξετάζεται η Αίτηση ακόμη και εάν οι απαιτήσεις ενός πιστωτή υπερβαίνουν το 85% του συνόλου των οφειλών,τουλάχιστον στην περίπτωση που εχουν παρασχεθεί οικειοθελώς εξασφαλίσεις για τις απαιτήσεις αυτές οπότε υπάρχει τεκμήριο οτι δεν υπήρξε δόλος εκ μέρους του οφειλέτη,ενώ θα μπορούσε να προστεθεί και κάποιο κριτήριο ενημερότητας των οφειλών μεχρι κάποια χρονική στιγμή,ή και κάποιο κριτήριο συνολικής συναλλακτικής συμπεριφοράς των ενεχομένων έναντι του συγκεκριμένου πιστωτή απο την έναρξη της συνεργασίας τους μαζί του.

    Παράγρ. 6
    Να συμμετέχουν,να αναγγέλονται και να καταγράφονται,όλες οι οφειλές προς τρίτους έστω και εάν δεν υπόκεινται σε αναδιάρθρωση,ανεξαρτήτως ποσοστού οφειλών και σχέσης με τον οφειλέτη.
    (π.χ. Συνδεδεμένα Πρόσωπα, Νομικά ή Φυσικά, όπως μέλη της οικογένειας ή εγγυητές για αποδεδειγμένη κάλυψη Οικογενειακών Δαπανών Διαβίωσης, Φορολογικών, Ασφαλιστικών και λοιπών υποχρεώσεων, οφειλών προς Τράπεζες , προμηθευτές κλπ , που βοήθησαν τους οφειλέτες να κρατήσουν την επιχείρηση σε λειτουργία και να μειώσουν τα υπόλοιπα των οφειλών)

  • 2 Μαρτίου 2017, 20:08 | ΕΥΓΝΩΣΙΑ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ

    Στο άρθρο 2 § 6, αναγράφεται: «Πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων (α) ΔΕΝ υπερβαίνουν …… το ποσό των δύο εκατομμυρίων (2.000.000) ευρώ ……. δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών….».
    Μήπως κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή τη διάταξη; Εννοείτε πράγματι ότι η απαίτηση πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 2.000.000 €;

  • 2 Μαρτίου 2017, 14:30 | ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

    Παρ. 5. Να απαλειφθεί το κριτήριο της συγκέντρωσης του ποσοστού του 85% των συνολικών οφειλών της επιχείρησης προς έναν πιστωτή, δεδομένου ότι αρκετές επιχειρήσεις είτε έχουν ένα ή περισσότερα προβληματικά δάνεια σε μία τράπεζα, είτε είχαν προχωρήσει σε τραπεζικό δανεισμό από ένα ή περισσότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία λόγων των δομικών αλλαγών του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, έχουν απορροφηθεί από άλλα.

  • 2 Μαρτίου 2017, 14:22 | ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

    Παρ. 1 α) κατά την 31η Δεκεμβρίου 2016 είχε προς χρηματοδοτικό φορέα οφειλή από δάνειο σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή είχε βεβαιωθεί η μη πληρωμή επιταγών εκδόσεώς του λόγω μη επαρκούς υπολοίπου κατά το άρθρο 40 του ν. 5960/33 (ΦΕΚ 401 Α’) ή είχαν εκδοθεί διαταγές πληρωμής ή δικαστικές αποφάσεις λόγω ληξιπροθέσμων απαιτήσεων εις βάρος του.
    Πρότασή του ΒΕΠ να γίνει τροποποίηση και να έχει ισχύ η παρούσα κάθε ημερολογιακό εξάμηνο μετά την 31η Δεκεμβρίου 2016 αλλά και το όριο των 90 ημερών να γίνει 40 – 60 κερδίζοντας χρόνο για τις επιχειρήσεις. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς τη γραφειοκρατία που θα επικρατεί όταν η επιχείρηση έχει οφειλές προς το Δημόσιο και ειδικά προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

  • 2 Μαρτίου 2017, 13:59 | ΦΕΛΕΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

    Π Ρ Ο Τ Α Σ Η του Νομικου Προσώπου με την επωνυμία »ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΠΑΡΑΘ/ΚΟΣ ΟΙΚΟΔ/ΚΟΣ ΣΥΝ/ΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΙΚΑ (Π.Π.Ο.Σ.Π.Ι.Κ.Α.)που εδρεύει στην Αθήνα και επι της οδού Σωκράτους αρ. 41, όπως νόμιμα εκπροσωπείται.

    Θ Ε Μ Α . Ανάγκη υπαγωγής των ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΣΥΝ/ΣΜΩΝ που έχουν οφειλή σε ΕΝΑΝ ΠΙΣΤΩΤΗ και ΔΕΝ ασκούν Εμπορική- Επιχ/κη δραστηριότητα ,στις διατάξεις του του υπο διαβούλευση νομασχεδίου για τα Κόκκινα Επιχ/κά δάνεια.

    Ο (Π.Π.Ο.Σ.Π.Ι.Κ.Α.) ο οποιος ιδρύθηκε υην 31/03/1978 και αριθμεί σήμερα 785 μέλη – υπαλλήλους ΙΚΑ , απέκτησε κατα πλήρη κυριότητα μια έκταση 682 στρεμμάτων στην περιοχή Βιστρίτσα Ιστιαίας για δημιουργία οικισμού αποτελούμενο απο 816 άρτια ,οικοδομίσημα και εντός σχεδίου οικόπεδα.Για την κατασκευή των έργων υποδομής που προέβλεπε ο νόμος,ελήφθη δάνειο απο Τράπεζα ποσού 8.000.000,00 €, 1Οετούς διάρκειας.Το συνολικό κόστος των έργων υποδομής ανήλθε στο συνολικό ποσο των 13.000.000,00 € το οποίο έχει πλήρως και ολοσχερώς εξοφληθεί. Μέχρι σήμερα έναντι του αρχικώς δανεισθέντος ποσού των 8.000.000,00 € έχει καταβληθεί συνολικό ποσον περίπου 7.000.000,00€ και οφείλεται περίπου απο κεφαλαιο και τόκους υπόλοιπο ποσόν 2.500.000,00€.
    Πλην όμως τα τελευταία έτη,λόγω της πρωτόγνωρης οικονομικής ύφεσης και της συνακόλουθης ραγδαίας μείωσης των πάσης φύσεως εισοδημάτων (μισθών,συντάξεων,κ.λ.π.) τα μέλη του Συν/σμού αδυνατούν,εξ αντικειμένου και χωρις υπαιτιότητά τους, να καταβάλλουν τις μηνιαίες εισφορές τους,που αποτελούν και την μοναδική πηγή εσόδων του Συν/σμού, με συνέπεια να έχουν μειωθεί κατακόρυφα τα έσοδα και να αντιμετωπίζει ο Συν/σμός οξύ πρόβλημα, όσον αφορά την αποπληρωμή των δόσεων του δανείου προς την Τράπεζα.
    Για τους λόγος αυτούς, θεωρούμε ότι είναι όχι μόνο φρόνιμο και ηθικό, αλλά και επιβεβλημένο,να ληφθεί υπόψη το οξύ οικονομικό πρόβλημα του Συν/σμού και να υπάρξει μέριμνα, ώστε να συμπεριληφθεί διάταξη στο υπο διαβούλευση νομοσχέδιο για τα κ ο κ κ ι ν α ε π ι χ ε ι ρ η μ α τ ι κ α δάνεια,που θα προβλέπει και θα αφορά και τους ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟΥΣ ΣΥΝ/ΣΜΟΥΣ οι οποίοι ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΙΣΤΩΤΗ και δεν ασκουν ΕΜΠΟΡΙΚΗ -ΕΠΙΧΕΙΡ/ΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ώστε να υπαχθεί και ο Συν/σμός μας και να καταστεί εφικτή η αποπληρωμή του δανείου.
    Και τουτο γιατι το υπο διαβούλευση νομοσχέδιο,αφορά αποκλειστικά επιχειρήσεις και δεν καταλαμβάνει τους ΟΙΚΟΔ/ΚΟΥΣ ΣΥΝ/ΣΜΟΥΣ, όπως και τον ΣΥΝ/ΣΜΟ μας,ο οποίος δεν ασκει Εμπορική- Επιχειρηματική δραστηριότητα και δεν αποκομίζει κέρδη, καθώς τα εισοδήματά του προέρχονται αποκλειστικά απο τις εισφορές των μελών του.
    ΣΕ διαφορετική περίπτωση υφίσταται άμεσος και ορατός ο κίνδυνος αδυναμίας καταβολής των δόσεων αποπληρωμής του δανείου προς την Τράπεζα γεγονός, που θα ενεργοποιήσει την λήψη αναγκαστικών μέτρων κατά του συν/σμού με απρόβλεπτες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.
    Ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Ο Γενικός Γραμματέας

    Πολυχρόνης Λυμπεροπουλος Στέφανος Ρηγόπουλος

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:20 | AKIOE

    Παρατηρήσεις
    Το όριο του 85% των οφειλών σε ένα πιστωτή που προτείνεται θεωρούμε ότι αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα ειδικά για τις περιπτώσεις που είχε γίνει παλαιότερη ρύθμιση με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν οι οφειλές σε ένα μόνο πιστωτή πχ σε μια Τράπεζα ή σε λίγους πιστωτές πχ σε δύο Τράπεζες . Μπορεί να υπάρξουν επιχειρήσεις με τα ίδια οικονομικά δεδομένα αλλά με διαφορετική σύνθεση πιστωτών , να είναι επιπλέον και στον ίδιο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας και λόγω ακριβώς της διαφορετικής συνθέσεως των οφειλών η μια να ενταχθεί στον υπόψιν μηχανισμό και για την άλλη να μην είναι εφικτή η ένταξη . Εδώ έχουμε θέματα διαφοροποίησης τεχνητής των συνθηκών ανταγωνισμού . .

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:20 | Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

    Παράγραφος 3, περίπτωση (γ)
    Η ως άνω διάταξη εξαιρεί από τη δυνατότητα υπαγωγής στη διαδικασία οφειλέτες που έχουν διακόψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Δεν προκύπτει η σκοπιμότητα της εν λόγω εξαίρεσης, δεδομένου ιδιαιτέρως του γεγονότος ότι ένας επιχειρηματίας μπορεί μεν να έχει διακόψει την επιχειρηματική του δραστηριότητα (λόγω ενδεχομένως της ύπαρξης συσσωρευμένων οφειλών), αλλά με την δυνατότητα ρύθμισης που παρέχει το εν λόγω σχέδιο νόμου να επιδιώκει και να μπορεί να ξεκινήσει πάλι την ίδια ή/και άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα.

    Παράγραφος 5
    Δεν προκύπτει η σκοπιμότητα θέσπισης της εν λόγω εξαίρεσης. Δεν είναι σαφές γιατί να μην μπορεί να κάνει χρήση της δυνατότητας ρύθμισης του εν λόγω σχεδίου νόμου ο οφειλέτης ο οποίος έχει κατά 85% και άνω, συγκεντρωμένες τις οφειλές του σε ένα πιστωτή (πιθανότατα ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή το Δημόσιο), και να υπάγεται στις ευεργετικές διατάξεις του εν λόγω σχεδίου νόμου, οφειλέτης με συγκεντρωμένες κατά 84% οφειλές σε ένα πιστωτή. Έτσι οφειλέτης με συνολικές οφειλές 100.000€ αν οφείλει 84.000€ σε ένα πιστωτικό ίδρυμα θα μπορεί να προχωρήσει σε εξωδικαστική ρύθμιση αν όμως οφείλει 86.000€ σε ένα πιστωτικό ίδρυμα δεν θα μπορεί.
    Επιχείρημα υπέρ του εν λόγω περιορισμού δεν αντλείται ούτε από τις λοιπές συλλογικές διαδικασίες ρύθμισης οφειλών καθώς κανένας τέτοιος περιορισμός δεν εντοπίζεται π.χ. στον Πτωχευτικό Κώδικα όσον αφορά τη δυνατότητα υπαγωγής στη διαδικασία της εξυγίανσης των άρθρων 99 επ.

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:47 | Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

    Παράγραφος 1, περίπτωση (α)
    Η ως άνω διάταξη ρητά θέτοντας το πεδίο εφαρμογής του νόμου δεν συμπεριλαμβάνει ως επαρκές στοιχείο για την δυνατότητα υπαγωγής στο νόμο την ύπαρξη οφειλής(ών) που ρυθμίστηκε(αν) πριν την 1η Ιουλίου 2016, δεν προκύπτει όμως το κριτήριο επιλογής και η σκοπιμότητα του εν λόγω περιορισμού. Δεδομένης της βαθιάς οικονομικής ύφεσης στην οποία βρίσκεται η χώρα τα τελευταία χρόνια (και πάντως πολύ πριν την 1η Ιουλίου 2016) και του ποσοστού των επιχειρήσεων που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους και προβαίνουν σε ρυθμίσεις, δεν φαίνεται ως δίκαιο ή/και σκόπιμο να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διαδικασίας οφειλέτες που ρύθμισαν τις οφειλές τους πριν την 1η Ιουλίου 2016 και να «επιβραβεύονται» οφειλέτες που, τις ρύθμισαν μετά την ως άνω ημερομηνία.

  • 1 Μαρτίου 2017, 20:31 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ

    Είναι σημαντικό η νέα διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης να έχει οριζόντιο χαρακτήρα, συμπεριλαμβάνοντας το σύνολο των επαγγελματιών και μικρών επιχειρήσεων, αφενός για λόγους ίσης πρόσβασης όλων στα πλεονεκτήματα της εξωδικαστικής επίλυσης και αφετέρου λόγω της ανάγκης το νέο υγιές περιβάλλον της αγοράς και της επιχειρηματικότητας να έχει προκύψει από ένα ενιαίο και ομοιόμορφο πλαίσιο διαδικασιών. Με την εξαίρεση δεκάδων χιλιάδων ελεύθερων επαγγελματιών που έχουν ανάλογο πρόβλημα μη εξυπηρετούμενων οφειλών η προσπάθεια εξυγίανσης της αγοράς μένει μισή. Επιπλέον θα πρέπει να επανεξετασθεί ο περιορισμός της παραγράφου 5 ο οποίος εξαιρεί χιλιάδες οφειλέτες από τη δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης επειδή η κύρια οφειλή τους αφορά σε έναν πιστωτή που μπορεί να είναι ένα τραπεζικό ίδρυμα (χιλιάδες περιπτώσεις) δημιουργώντας το παράδοξο να έχει ένας οφειλέτης πρόσβαση στον μηχανισμό ανάλογα με την διασπορά των οφειλών του και όχι ανάλογα με το ύψος τους.

  • 1 Μαρτίου 2017, 20:06 | ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ- ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ, Νίκος Σπ. Φιλίππου

    ΓΕΝΙΚΑ:
    Ο λόγος για τον εξωλογιστικό συμβιβασμό είναι η απαλλαγή των επιχειρήσεων από τα υπέρμετρα χρέη, λόγω της παρατεταμένης κρίσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του οφειλέτη.
    Ποιο είναι το πρόβλημα κατά την κρίση μας, για να υπάρχει λύση και αποτέλεσμα ?
    1) Η φυγή καταθέσεων και ο συνεπαγόμενος “στραγγαλισμός” χρηματοδότησης των επιχειρήσεων. Τα κόκκινα δάνεια από 20-30 δις € εκτινάχθηκαν στο ποσό των ~120 δις €. “Λείπουν” από το τραπεζικό σύστημα ~100 δις € καταθέσεις, που είναι το ~60% του ΑΕΠ και του συνόλου των καταθέσεων, πρωτάκουστο για τα οικονομικά δεδομένα οποιασδήποτε χώρας. Με την καταγγελία των δανείων χρεώνονται τόκοι υπερημερίας και ποινές στα εκάστοτε ληξιπρόθεσμα και άληκτα ποσά, που όλα μαζί γίνονται νέα ληξιπρόθεσμα.
    Βασική μέριμνα εκτιμούμε ότι πρέπει να είναι η συντεταγμένη πανστρατιά επαναπατρισμού των καταθέσεων, χωρίς κατασχέσεις και ποινές για οποιοδήποτε λόγο. Χωρίς καταθέσεις οι τράπεζες δεν έχουν δυνατότητα χρηματοδότησης και οι επιχειρήσεις θα οδηγηθούν σε σταδιακό ή ξαφνικό στραγγαλισμό. Η πώληση των δανείων σε τέτοιο βαθμό και ύψος δεν είναι χρηματοδοτικό εργαλείο.
    2) Τα ληξιπρόθεσμα ποσά της εφορίας ~ 95 δις και των ταμείων ~30 δις = ~120 δις €, ήτοι ~ 60% του ΑΕΠ (πρωτάκουστα διεθνώς) περιέχουν καταχρηστικά και μη διορθωμένα (όπως προβλέπει το μνημόνιο) πρόστιμα και προσαυξήσεις. π.χ εφορία: προσαυξήσεις ~500% (300% μέχρι τον έλεγχο και κατά ΚΕΔΕ μετά) και εξωλογιστικούς προσδιορισμούς που πολλαπλασιάζουν τις οφειλές 10-20 φορές (ενώ έχουν καταργηθεί από το 2014, δεν καταργήθηκαν για τα προηγούμενα έτη) και ταμεία: προσαυξήσεις 300% και ΟΑΕΕ χρεώσεις ~ 500 €/ μήνα μη δυνάμενα να πληρωθούν.
    Το μνημόνιο με το ν.4336/15 προβλέπει την διαγραφή όλων των προστίμων και προσαυξήσεων του ν.2523/97, δηλ των παραπάνω.
    Προτείνουμε για να εξυγιανθεί η οικονομία και οι επιχειρήσεις θα έπρεπε αρχικά να εκκαθαριστούν και να διαγραφούν συντεταγμένα και με ενιαίους κανόνες οίκοθεν όλες οι καταχρηστικές χρεώσεις εφορίας, ταμείων, ΟΑΕΕ, και τραπεζών, έτσι ώστε ο εξωδικαστικός συμβιβασμός να γίνει από την σωστή αρχική βάση. π.χ. να μείνουν τα αρχικά ποσά χωρίς προσαυξήσεις ή μία ποινή 10% και για τις τράπεζες μπορεί να χρεωθεί επιτόκιο βάσης + 2-3%. Είναι μνημονιακή υποχρέωση. Πως θα λειτουργήσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τις προσαυξήσεις “πλασματικού- καταχρηστικού” ύψους που ανέρχονται κατά εκτίμηση “χωρίς μεγάλο λάθος” 50-60 δις €. Ίδια πρόβλεψη θετικά θεράπευσε η ΠΝΠ 27/03/2015, που διέγραψε όλα τα πρόστιμα και προσαυξήσεις. Καμία ρύθμιση 100 ή και παραπάνω δόσεων, δεν θεραπεύει τον πολλαπλασιασμό 5-10 φορές της αρχικής οφειλής, δεν υπάρχουν τέτοιες χρεώσεις πουθενά στο γνωστό κόσμο.
    ΑΡΘΡΟ 01:
    παρ 2 ζ: Να επιτρέπεται στην συμμετοχή των πιστωτών οι απαιτήσεις συνδεδεμένων νομικών και φυσικών προσώπων. Τόσες εταιρείες και τόσα πολλά πρόσωπα κράτησαν ζωντανές τις επιχειρήσεις με προσωπικές καταθέσεις. Θα πρέπει να ανταμειφθούν που στήριξαν τις εταιρείες τους, αντί να τιμωρηθούν! Ειδικά θα μπορούσαν να συμμετέχουν οι καταθέσεις ή οφειλές που κατευθύνθηκαν προς εφορίες, ταμεία, τράπεζες!
    ΑΡΘΡΟ 02:
    παρ. 3 β: να μην λογίζονται οι προσφυγές και οι εκκρεμείς δικαστικές αποφάσεις ως αποτρεπτικό του συμβιβασμού. Αφού μειώθηκαν οι προθεσμίες προσφυγών, όλες οι υποθέσεις εκκρεμούν ή έχουν δικαστεί. Άλλωστε στα φορολογικά πάντοτε η νεώτερη νομοθεσία υποκαθιστά την προγενέστερη, βάσει της οποίας έγιναν οι προσφυγές και εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις.
    παρ. 3 δ: να μην θεωρούνται ως απαγορευτικό στοιχείο οι δικαστικές καταδίκες απλής καθυστέρησης φόρων.

    ΑΡΘΡΟ 03

    παρ 1: να καταργηθεί η κερδοφορία 1 χρήσεως της 3ετίας, αφού όλη η χώρα είναι ζημιογόνος για 7-8 χρόνια. Η βιωσιμότητα θετικά κρίνεται και από την καθαρή θέση -equity. Οι περισσότερες οφειλές στην χώρα προέκυψαν εκτός από την ύφεση και από καθαρά τεχνικούς λόγους των εφοριών, ταμείων, πανωτοκίων τραπεζών.

  • 1 Μαρτίου 2017, 18:38 | Αλεξάνδρα Στουραΐτη

    Σαφώς και χρειάζεται να επανεξετασθεί η ένταξη των ελευθέρων επαγγελματιών στον παρόντα μηχανισμό – η ίδια η πραγματικότητα υποδεικνύει την επιτακτική ανάγκη να συμπεριλαμβάνονται στους οφελούμενους.
    Η διάταξη περί μη υπαγωγής των οφειλετών, οφειλές των οποίων αφορούν σε ποσοστό 85% έναν πιστωτή, έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 22:18 | Νίκος Λαγός

    EΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ
    Να καταργηθεί το 85%.
    Το νομοσχέδιο να συμπεριλάβει όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες.Αν κάποιος μπορεί ή θέλει να ενταχθεί σε άλλο νόμο (π.χ. Κατσέλη)να μπορεί να το κάνει.Δηλαδή να έχει το δικαίωμα επιλογής σε ένα εκ των δύο .
    Το χρονικό όριο των ρυθμίσεων (Ιούλιος 2016)θα πρέπει να μην συμπεριληφθεί στο υπο κρίση νομοσχέδιο .Οι περισσότεροι έχουμε ρυθμήσεις προ της χρονολογίας που έχει προταθεί .
    Οι περιορισμοί -τα όρια που τίθονται σε κάθε περίπτωση-ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ για να βρούμε όσο γίνεται περισσότεροιμια λύση .Αν πράγματι η πολιτεία θέλει να βοηθήσει τότε θα πάψει να θέτει όρια χρονικά και ποσοτικά.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 16:42 | Θοδωρής Χ

    Στην διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης θα πρέπει να υπάγονται οφειλές που έχουν γεννηθεί μέχρι την υποβολή του σχετικού αιτήματος και όχι μέχρι την 31η Δεκ 2016. Εφόσον ο νόμος θα ισχύει μέχρι 31/12/18 ενδέχεται να δημιουργηθούν στο μεταξύ χρονικό διάστημα νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές.
    Επιπρόσθετα θα πρέπει να υπάρξει δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης σε οφειλές που ρυθμίστηκαν πριν την 1/7/2016, καθόσον νέα, ευνοϊκότερη ρύθμιση υποβοηθήσει στην βιωσιμότητα της επιχείρησης
    Ο περιορισμός του 85% των συνολικών απαιτήσεων ανά οφειλέτη θα πρέπει να καταργηθεί.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 14:55 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΑΣΠΡΟΥΤΣΟΥ

    Θεωρώ ότι ο περιορισμός της εφαρμογής του νόμου σε πρόσωπα με πτωχευτική ικανότητα δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Επίσης οι παράγραφοι 3α β και γ περιορίζουν αδικαιολόγητα την εφαρμογή του νόμου, καθώς επίσης και οι παράγραφοι 5 και 6. Τέλος, οι επιχειρηματίες που έκλεισαν τις επιχειρήσει τους τα προηγούμενα χρόνια και μέσα στην κρίση θα έπρεπε να συμπεριληφθούν, καθώς δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο σήμερα να μπορούν να υπαχθούν.

    Ασπρούτσου Αλ. Αναστασία, Δικηγόρος

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 14:12 | katselinomos2

    «αποτελούν οφειλές από άλλη αιτία»
    Το σχέδιο περιορίζεται αυστηρά στις επιχειρηματικές οφειλές;

    Με αυτήν την διατύπωση οι οφειλές που μπορούν να ενταχθούν στη ρύθμιση
    είναι όλες (και αυτές που είναι εκτός από την επιχειρηματική
    δραστηριότητα του οφειλέτη). να γίνει σαφές.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 14:23 | Ζαμανακου Θεοδοσια

    Η παραγραφος 5 του αρθρου 2 δεν εχει καμια λογικη.Καποιος που προσπαθει τα τελευταια χρονια να κρατησει τη δουλεια του με νυχια και με δοντια, να πληρωνει εφορια, ικα, τεβε και υπαλληλους ειναι φυσικο να εχει το μεγαλυτερο ποσοστο του χρεους του σε μια τραπεζα. Προσωπικα προσπαθω τα τελευταια τρια χρονια να φερω σε ρυθμιση τα χρεη μου προς την τραπεζα αλλα οι προτασεις τους ειναι απαραδεκτες, και τωρα φερνετε αυτην την προυποθεση ( και καποιες αλλες βεβαια εξισου αδικες) και μας πετατε εξω απο καθε προσπαθεια τακτοποιησης….νομιζω οτι η προυποθεση του 85% πρεπει να καταργηθει διοτι αποκλειει μεγαλο αριθμο επιχειρησεων και τις οδηγει σε κλεισιμο…

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 14:33 | Ελευθέριος Μπαρμπάτσαλος

    Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και σε όσους έχουν κάνει διακοπή δραστηριότητας και ενδεχομένως ακόμη έχουν οφειλές. Οι επιχειρηματίες φυσικά πρόσωπα που έχουν διακόψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα δεν μπορούν να υπαχθούν στον Νόμο Κατσέλη (Ν. 3869/2010), εφόσον η μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών επήλθε κατά τον χρόνο που ασκούσαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Θα πρέπει να υπάρχει κάποια πρόβλεψη και για τα πρόσωπα αυτά καθώς με τη μη ένταξη τους τόσο στο Νόμο Κατσέλη όσο και της δυνατότητας ρύθμισης των οφειλών τους με τον εξωδικαστικό μηχανισμό παραμένουν απροστάτευτα χωρίς δυνατότητα ρύθμισης οφειλών. Επίσης καμία εξαίρεση δεν πρέπει να υπάρχει και για τη συμμετοχή του συνόλου των ελευθέρων επαγγελματιών.
    Η απαγορευτική προϋπόθεση για υποβολή αίτησης αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου, σε περίπτωση που οι απαιτήσεις ενός πιστωτή υπερβαίνουν ποσοστό 85% των συνολικών απαιτήσεων κατά του οφειλέτη δεν έχει καμία λογική και επίσης εξαιρεί μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τη διαδικασία να ρυθμίσουν τις οφειλές και να συνεχίσουν να λειτουργούν παράγοντας πλούτο, διατηρώντας τις θέσεις εργασίας και το συναλλακτικό κύκλωμα με πελάτες – προμηθευτές. Οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις συνηθίζουν να συναλλάσσονται και τα δάνεια τους χορηγούνται ως επί το πλείστον από μία τράπεζα όπου έχει αναπτυχθεί σχέση εμπιστοσύνης και θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να υπαχθούν στη ρύθμιση. Επίσης πολλές επιχειρήσεις προκειμένου να συνεχίσουν να λειτουργούν εξόφλησαν τις οφειλές τους προς ασφαλιστικά ταμεία και εφορία για να μπορέσουν να λειτουργούν έχοντας ως ληξιπρόθεσμο ένα δάνειο. Το σύνολο αυτών των επιχειρήσεων που μπορεί να είναι βιώσιμες δεν θα έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν στη συγκεκριμένη ρύθμιση.

  • 26 Φεβρουαρίου 2017, 23:56 | ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΠΤΣΕ

    οσοι χρωστουν σε μια Τράπεζα , αποκλείονται από το Νόμο. Με αυτόν τον τροπο εκατοντάδες επιχειρήσεις μένουν » απ’ εξω» και δεν επιτυγχάνεται ο σκοπός του παρόντος νόμου, ήτοι η εξυγιανση των επιχειρήσεων και η ανάκαμψη της οικονομίας.
    επίσης θα έπρεπε υπό προυποθέσεις , να μπορούν να ενταχθούν και οι ελεύθεροι επαγγελματιες. Κάποιοι από τους ελεύθερους επαγγελματίες δεν μπορούν να υπαχθούν ούτε στις διατάξεις του Νόμου 3869/2010 και έτσι βρίσκονται απροστάτευτοι. Κρίνεται λοιπόν αναγκαία η υπαγωγή και των ελευθερων επαγγελματιών υπό προυποθέσεις στο νόμο.

  • 26 Φεβρουαρίου 2017, 18:38 | dick malori

    Το κριτίριο του 85% αποκλείεει την συντριπτική πληοψηφία των επιχειρήσεων με χρέη είτε στην Τράπεζα είτε στην εφορία.
    Εκτος αν επιλέχτηκε ή επιβλήθηκε γι αυτό το σκοπό , να απαληφθεί άμεσα.

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 23:26 | Κυριακος Δ

    Με αυτες τις ρυθμισεις ουσιαστικα βγαζετε εκτος πεδιου εφαρμογης αρα και αφηνεται στο ελεος του Θεου τις λιγες βιωσιμες και εντιμες επιχειρησεις που προσπαθουν με νυχια και με δοντια να κρατηθουν στην » ζωη» και πατε να σωσετε επιχειρησεις που ειναι ηδη ξεγραμμενες εδω και αρκετο καιρο. Συνεπώς αυτοι οι επιχειρηματιες που δεινοπαθουσαν και ακομα δεινοπαθουν για να παραμεινουν φορολογικα, ασφαλιστικα και δανειακα ενημεροι , ουσιαστικα » πιανονται΄΄ κοροιδα ενω αρκετοι επιχειρηματιες που ειτε σκοπιμως ειτε λογω κακης διαχειρισης ειτε λογω αλλων ιδιοτελών λογων τα ειχαν ολα γραμμενα στα παλαιοτερα των υποδηματων τους, αυτοι λοιπον ευνοουνται εις βαρος των πρωτων χωρις να σημαινει οτι αυτοι οι τελευταιοι μετα και απο αυτη την »ελαφρυνση» θα μπορεσουν να διατηρησουν ζωντανη την επιχειρηση τους. Αυτους που πρεπει πρωτιστως να σωσουμε ειναι αυτους που μεχρι σημερα παλευουν να ειναι σωστοι απεναντι στις υποχρεωσεις τους ετσι ωστε η ελληνικη οικονομια να ξεκινησει την επανεκκινηση της πανω σε σωστες, καθαρες , λειτουργικες και το βασικοτερο σε οικονομικα υγιεις βασεις. Αυτες οι ρυθμισεις δυστυχως κινουνται προς την αντιθετη κατευθυνση..

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 22:48 | Κυριακος Β

    … ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 …. Κυριοι του υπουργειου να λαβετε υποψιν σας οτι οι περισσοτερες ρυθμισεις σε bad δανεια εγιναν πριν την 1η Ιουλιου του 2016 οποτε μην πατε να » καψετε » μια ρυθμιση πριν ακομα την εισαγετε. Καλο ειναι πριν εισαγουμε κανονες και κριτηρια , πρωτα να ζηταμε και μια ενημερωση απο τους τραπεζες σχετικα με χρονικο διαστημα που καλυπτουν τα σχετικα χαρτοφυλακια.

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 00:12 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΔΗΜΑΤΑΣ

    θεωρώ εκτός πραγματικότητας να μην εντάσσεται κάποιος με πάνω από το 85% των οφειλών του σε έναν πιστωτή. Οι μικρές επιχειρήσεις-στην πλειονότητα τους τουλάχιστον-χρωστάνε σε μία τράπεζα…με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξοφλούν τους προμηθευτές τους παίρνοντας δάνειο από τράπεζα (έτσι γίνονταν πρίν 5-6 χρόνια)… άλλωστε ο προμηθευτής αν του χρωστάς δεν σου δίνει επί πιστώσει εμπόρευμα…Δε έχει λογική ο οφειλέτες σε μια τράπεζα να ααποκλείονται…

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 23:35 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

    Για τις επιχειρησης που ειναι ενεργες μονο στα χαρτια και εχουν χρεη τι θα γινει? Στους μεγαλομετοχους/ιδιοκτητες που διορισαν αχυρανθρωπους στις διοικησεις των εταιριων τους και στη συνεχεια αφησαν τα παντα απληρωτα θα γινει κατι? Αυτα τα χρεη θα χαριστουν στους πραγματικους ενοχους ?? Ολος ο νομος ειναι μια αχρηστη πολυπλοκοτητα.
    Αν καποιος δεν πληρωνει και δεν μπορει να πληρωσει επειδη αποδεδειγμενα δεν εχει και οχι απο δολο,τοτε διαγραφει των χρεων. Τοσο απλο τοσο αποτελεσματικο. Αν καποιος δεν εχει τα κριτηρια αλλα ουτε τα χρηματα για να ρυθμισει ή να πληρωσει τι θα κανει? Θα αυτοκτονησει???
    Προσωπικα γνωριζω επιχειρηματια που εβαλε αχυρανθρωπο και αφησε απληρωτα χρεη 1.500.000€ στο θυμα και αυτος δεν μπορει να μπει σ εκαμια ρυθμιση και ο συγκεκριμενος νομος δεν τον καλυπτει. Αυτος τι θα κανει???

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 19:55 | Βιρβίλης Χρίστος

    Το κριτήριο του 85% σε έναν δανειστή κλπ, ή άλλου ποσοστού θα πρέπει να εκλείψει παντελώς.

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 13:33 | ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΜΗΤΣΟΥ

    Το κριτήριο του 85% για οφειλές σε έναν πιστωτή με τι σκοπό επιλέχθηκε και σε τι διευκολύνει;Γιατί είναι 85% και όχι 80% ή 90%;
    Υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που προτιμούσαν να τακτοποιούν φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις μέσω τραπεζικού δανεισμού πριν εφαρμοστούν οι ρυθμίσεις των πολλών δόσεων παρά να τις αφήσουν ανοικτές.Κάτι το οποίο είναι απολύτως έντιμο και δείχνει και επαγγελματισμό.
    Το τραπεζικό τους χρέος σε μια και μόνο τράπεζα υπάρχει περίπτωση να υπερβαίνει ακόμη και το συνολικό χρέος άλλων επιχειρήσεων που είναι ανοικτές σε ταμείο και εφορία μαζί.Επίσης είναι αδικία να μείνει εκτός, κάποιος ο οποίος προσπάθησε και κατάφερε να αφήσει ανοικτό μόνο ένα μέτωπο ή μία τράπεζα.
    Αντιθέτως πιστεύω ότι η όλη διαδικασία θα είναι συντομότερη και πιο εύκολη αφού τα εμπλεκόμενα μέρη είναι λιγότερα.

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 12:14 | F.BS-Δρ.ΔΗΜ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ

    Διατυπώνουμε έντονες επιφυλάξεις στα πεδία εφαρμογής αναφορικά με την ρύθμιση οφειλών μετά την 1-7-2016 ως και τη μη υπαγωγή στην περίπτωση που οι οφειλές ενός μόνο πιστωτή υπερβαίνουν το 85%. Για το πρώτο θα λέγαμε ότι πολλές επιχειρήσεις κάνανε ρυθμίσεις πριν 1-7-2016 και συνεπώς είναι πολύ άδικο μόνο από αυτό να αποκλείονται.
    Όσον αφορά το 85% του ενός πιστωτή, αυτό το συναντάμε κυρίως σε εκείνες τις επιχειρήσεις που συνεργάζονται με μία τράπεζα και αυτό συμβαίνει κυρίως στην επαρχία.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 23:52 | ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΝΕΤΟΣ

    Οι περιορισμοί του άρθρου 2 και ειδικώτερα αυτοί των παραγράφων 5 και 6 θα πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία με την γενική δυνατότητα του επιχειρηματία να προσφεύγει στην εν λόγω εξωδικαστική διαδικασία εφόσον οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές του ανέρχονται σε ποσό μεγαλύτερο από το ποσό των 20.000 €.Οι ποσοτικοί περιορισμοί ( ποσό οφειλής πάνω από 2 εκ €, που να αντιστοιχεί και σε ποσοστό πάνω ( ; ) από το 1,5 % του συνολικού χρέους του οφειλέτη ) ανά πιστωτή φαίνεται να τελούν σε προφανή δυσαρμονία με το γενικό δικαίωμα του οφειλέτη να προσφεύγει στην εν λόγω διαδικασία εφόσον οφείλει ποσό πάνω από 20.000 €. Οι όποιοι περιορισμοί προβλεφθούν για την προσφυγή στην εξωδικαστική αυτή διαδικασία θα πρέπει να βρίσκονται σε μια εύλογη συνοχή μεταξύ τους και να εξυπηρετούν την ευελιξία και ταχύτητα που απαιτεί το σοβαρότατο θέμα της αντιμετώπισης των πιστωτικών ανοιγμάτων. Νομίζω ότι όλοι οι αναφερόμενοι περιορισμοί χρειάζονται αναδιατύπωση και απλοποίηση.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 21:41 | Dimitrios Bakalakos

    Να καταργηθεί η παρ.3 (γ)του Άρθρου 2 . Κάποιος που τα τελευταία χρόνια αύξανει σταδιακά τα χρέη του προς εφορία, ταμεία, τράπεζες τι ποιο λογικό από το να κάνει διακοπή εργασιών.
    Να θυμίσω επίσης ότι μέχρι (αν θυμάμαι καλά) το 2012 ή 2013 οι περισσότεροι επιτηδευματίες θεωρούσαν (τρυπούσαν) στην εφορία τα παραστατικά των πωλήσεων τους πριν τα χρησιμοποιήσουν. Για να γίνει αυτή η θεώρηση απαιτούνταν ενημερώτητα από τα ασφαλιστικά ταμεία και το επιμελητήριο (απίστευτη γραφειοκρατία.
    Πως μπορούσε να μείνει ανοιχτή μία τέτοια επιχείρηση? Και πως θα επανενταχθεί αυτός που έκλεισε στην παραγωγική διαδικασία αν δεν μπορεί με έναν τέτοιο νόμο να εξυγιανθεί;

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 13:37 | Ελένη Ιακωβίδου

    Δηλαδή αποκλείονται όσοι έχουν το 85% των οφειλών σε ένα Τραπεζικό Ίδρυμα?!! Που είναι και η πλειοψηφία! Αυτοαναιρείται η προσπάθεια!
    Αν κάποιος έχει κλείσει κάποια μέτωπα στο Δημόσιο- ασφαλιστικές εισφορές και το 85% ανήκει σε τράπεζες αποκλείεται!Είναι δίκαιο? οχι !
    πρεπει να γίνει διορθωση διοτι συμπεριλαμβάνεται η πλειοψηφία των επιχειρήσεων!

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 10:46 | Χρήστος

    Δηλαδή όσοι είναι ένα βήμα πριν τον γκρεμό να βοηθηθούν όσοι όμως είναι 2 ή 3 βήματα πριν τον γκρεμό να παν να πνιγούν ;
    Θα έπρεπε να συμπεριληφθούν και όσες επιχειρήσεις δυσκολεύονται να πληρώσουν άλλα ήταν ενήμερες 31/12/16 ή έχουν ρυθμίσει έστω και μία φορά τα δάνεια τους ή υπήρξαν ληξιπρόθεσμες στο παρελθόν

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 09:59 | Χρήστος Φωτιάδης

    Η περιοριστικός όρος σχετικά με το 85% ουσιαστικά λειτουργεί ως δούρειος ίππος προκειμένου να τεθούν εκτός εξωδικαστικού μηχανισμού πολλές κατά τα άλλα επιλέξιμες επιχειρήσεις.
    Δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο που επιχειρήσεις οι οποίες με μεγάλη προσπάθεια έχουν κλείσει όλα τα μέτωπα πλην ενός (πχ τράπεζα) αντιμετωπίζονται τιμωριτικά αντί να επιβραβεύονται.
    Ο σχεικός όρος πρέπει να απαληφθεί εάν το ζητούμενο είναι η ουσία και όχι η δημιουργία εντυπώσεων.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 00:52 | Dimitrios Bakalakos

    να βγει το 85%. οι περισσότεροι που έχουμε στο γραφείο μας χρωστάνε μόνο εφορία. να βγει το κώλυμα της υπεξαίρεσης. υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χρεωθεί το αδίκημα της υπεξαίρεσης επειδή ήταν εγγυητές στον κωτσόβολο ή λήζινγκ αυτοκινήτου. Αντιληπτό το προαπαιτούμενο της μίας στις τρεις χρήσεις να είναι κερδοφόρα, αλλά προτείνω να γίνει μία στις πέντε. Πετάει πολλούς απέξω διότι οι χρήσεις 2015,4,3 είναι το ναδίρ της οικονομικής δραστηριότητας των τελευταίων οκτώ,εννιά ετών.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 23:27 | Κωνσταντινος

    Δε θα έπρεπε να απαιτείται παραίτηση του οφειλέτη από αιτήσεις ένταξής του σε προηγούμενους νόμους, γιατι παραμένει τελείως απροστάτευτος σε περίπτωση αποτυχίας υπαγωγής του στον εξωδικαστικό μηχανισμό που συζητάμε τώρα.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 23:18 | Κωνσταντινος

    Η εξαίρεση για όσους εχουν οφειλές σε ένα πιστωτή ή τουλάχιστον 85% εξυπηρετεί σε κάτι ή δυσχεραίνει και πόσο δίκαιο είναι όταν όλοι μας προσπαθούμε να βρουμε λύση, καθένας στο πρόβλημά του;

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 17:49 | ΑΝΝΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

    ΚΥΡΙΟΙ, ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ 85% ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ (1) ΠΙΣΤΩΤΗ. ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΦΟΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 15:12 | Niκολαος Ανδριοπουλος

    Θεωρούμε ότι ο περιοριστικός όρος του 85% για οφειλές σε εναν πιστωτή δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό.
    Προτείνουμε να απαληφθεί ωστε να καλύψει μεγαλύτερο αριθμό ενδιαφερομένων

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 12:13 | ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ

    Παρακαλώ όπως εξετάσετε το ενδεχόμενο να υπαχθούν στις διατάξεις του άρθρου 2 του Νομοσχεδίου για επιχειρήσεις για τις οποίες υπήρξε διαδοχή

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 12:25 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΛΕΣΙΟΣ

    Γιατί πρέπει να αποκλείονται: α) όσοι δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και β) όσων οι οφειλές είναι συγκεντρωμένες κατά ποσοστό 85% σε έναν δανειστή?
    Αυτός ο περιορισμός θέτει αυτόματα εκτός νόμου χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 12:50 | ΦΩΤΩ ΟΛΥΜΠΙΔΟΥ

    Αρθρο 2 παρ 5
    Στο πεδίο εφαρμογής υπάρχει ο περιοριστικός όρος του 85% για οφειλές σε ενα πιστωτή.Τοιυτοτρόπως αν χρωστάς μόνο σε τράπεζα δεν υπάγεσαι στις διατάξεις αυτού του νόμου.
    Μα ο μεγαλύτερος αριθμός των επιχειρήσεων χρωστά κυρίως σε Τράπεζες
    Να απαληφθεί ο σχετικός όρος αν μας ενδιαφέρει πραγματικά η εξυγίανση των επιχειρήσεων και όχι η δημιουργία εντυπώσεων.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:51 | Κρυπαρακος Γεώργιος

    «Δεν υποβάλλεται αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου, σε περίπτωση που οι απαιτήσεις ενός πιστωτή υπερβαίνουν ποσοστό 85% των συνολικών απαιτήσεων κατά του οφειλέτη.»

    Δεν καταλαβαίνω το λόγο υπάρξης αυτής της προυπόθεσης καθώτι μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας συγκέντρωσης του τραπεζικού συστήματος που είχε ως αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε μόνο 4 συστημικές Τράπεζες είναι πολύ πιθανό κάποιος επιλέξιμος κατά τ’άλλα δανειολήπτης (τίμιος δίοτι δεν οφείλει σε Δημόσιο και ΙΚΑ) να οφείλει άνω του 85% σε μία και μόνο Τράπεζα.

    Η προυπόθεση αυτή υπαγωγής δεν έχει καμία λογική και δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τη λογική και την επιδίωξη του Νομοθέτη.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:11 | ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΛΑΧΟΣ

    Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΧΡΕΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ , ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΙΚΟΝΙΚΩΝ ΤΙΜΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΦΠΑ
    ΕΜ.ΒΛΑΧΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΡΟΔΟΥ

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:17 | ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

    Για το άρθρο 2: πεδίο εφαρμογής

    Στην ευκολία με την οποία ελάμβαναν οι πολίτες δάνεια, ωθούμενοι και από τις προτροπές των ίδιων των τραπεζών, σας παρουσιάζω σύντομα περίπτωση δανεισμού φυσικού προσώπου: Λήψη δανείου το έτος 2003 κατονομαζόμενο ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ για την ανέγερση ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ. Η λήπτης κάποια στιγμή το ΕΞΟΦΛΕΙ, με την ευκαιρία πώλησης ΟΙΚΙΑΣ. Η τράπεζα προτρέπει τους συν-δικαιούχους (παιδιά της μητέρας – υπόχρεης στο δάνειο) να το χρησιμοποιήσουν ξανά προκειμένου να βοηθηθούν στις ατομικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται, επιχειρήσεις που έχουν έδρα δύο από τα ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ που ανεγέρθηκαν με χρήση του αρχικού δανείου.

    Η μορφή δανείου που αρχικά είναι ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ, μετατρέπεται στην συνέχεια σε ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ή ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ στο όνομα πάντα της μητέρας.

    Θεωρώ λογικό και προτείνω, το ΑΡΘΡΟ 2, με κάποιο τρόπο να περιλαμβάνει και τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν ‘’βάρη’’ συν-δικαιούχων, (ή να αφορά και τους συν-δικαιούχους), ή ανεξάρτητα της μορφής του δανείου (ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ, ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ή ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ) να διευκολύνονται οι πολίτες που μπορούν να αποδείξουν ότι υποκρύπτεται δάνειο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 10:01 | Αναστασιος Φράγκος

    Προσωπικά θεωρώ μείζον ατόπημα τον περιορισμό της εφαρμογής του νόμου σε πρόσωπα με πτωχευτική ικανότητα. Επίσης οι παράγραφοι 3α β και γ δεν έχουν λογικό έρεισμα και περιορίζουν αδικαιολόγητα την εφαρμογή του νόμου. Οι παράγραφοι 5 και 6 επίσης εισάγουν περιορισμούς που δεν δικαιολογούνται λογικά και θα έπρεπε να απαλειφθούν.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 07:57 | Χρήστος Παπαϊωάννου

    Κάποιος που με κόπο δηλαδή , προσπαθεί να κλείσει τις οικονομικές πληγές, τράπεζες, εφορία κλπ, και χρωστάει, μόνο σε ασφαλιστικό φορέα, δεν μπορεί;
    Πάλι τιμωρία για κάποιον που με νύχια και με δόντια προσπαθεί να είναι συνεπής;

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 22:46 | Αγγελος Πολίτης

    Η παράγραφος 5 του άρθρου 2 δεν είναι δίκαιη

    Κάποιος που έχει ανεξόφλητες οφειλές μόνο σε μία τράπεζα γιατί να βγαίνει έξω? ενώ προσπαθεί να πληρώνει εφορεία κ.λ.π.

    Μήπως τελικά αυτό γίνεται για να βγάζουν οι τράπεζες επιχειρήσεις σε πλειστηριασμό?

    Δηλαδή η επιχείρηση που προσπαθεί να πληρώνει ότι μπορεί αντί να επιβραβεύεται και να ΄της δίνεται η δυνατότητα να ορθοποδ’ησει ρίχνεται στον καιάδα

    Πρέπει να το ξαναδείτε

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 20:02 | Βασίλειος

    Στο άρθρο 2 – παράγραφος 3 θα πρέπει να επιτρέπεται σε φυσικά πρόσωπα – επιτηδευματίες οι οποίοι θέλουν να επαναδραστηριοποιηθούν στο επάγγελμα τους και οι οποίοι έκλεισαν τα βιβλία τους για διάφορους λόγους να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία αναβίωσης της ατομικής τους επιχείρησης.

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 19:48 | ΠΑΝΟΣ

    Δεδομένου της κρίσης, συσσωρεύτηκαν ζημίες τέτοιου μεγέθους όπου οδήγησαν πάρα πολλές εταιρείες σε διακοπή της δραστηριότητας τους και αδυναμία πληρωμής των χρεών τους. Ακόμη και αν η εταιρεία είναι σε εκκαθάριση θα έπρεπε να προβλεφθεί κάποιος τρόπος είσπραξης των χρεών. Η δωδεκάμηνη ρύθμιση η οποία ισχύει σήμερα δεν δημιουργεί καμία ευελιξία σε ανθρώπους οι οποίοι ουσιαστικά έχασαν τα κεφάλαια τους, αδυνατούν να επιχειρήσουν ξανά και τα εισοδήματα τους κάθε άλλο παρά υψηλά μπορεί να είναι.
    Η εισαγωγή σε πτώχευση είναι κάτι το οποίο δεν συστήνεται από κανέναν και έχει επίσης και υψηλό κόστος. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις οι οποίες έκλεισαν αδυνατούν να καταβάλουν τα χρέη τους.
    Το κράτος δεν εισπράττει, τα άτομα είναι εγκλωβισμένα και αντιπαραγωγικά. Η αγορά αναμένει εδώ και καιρό μία λύση

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 19:25 | Μενέλαος Κουμίδης

    H συντριπτικη πλειοψηφία των οφειλετών που χρωστάνε μόνο στις Τράπεζες (ή και μόνο στην Εφορία) δεν επωφελούνται καθ όσον δεν μπορουν να συμμετάσχουν.
    Τελικά ο νόμος αφορά πολύ μικρό αριθμό επιχειρήσεων μια και οι Τράπεζες επέβαλλαν τις απόψεις τους.
    Αν θέλουμε πραγματική ρύθμιση τό οριο του 85% να καταργηθεί πλήρως.

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 18:56 | ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΟΥΜΑΝΟΣ

    Γιατί το νομοσχέδιο αποκλείει όλους αυτούς που έχουν οφειλές προς τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, αλλά εντάχθηκαν σε ρυθμίσεις (με χειρότερους όρους) σε προγενέστερο χρόνο αλλά εν μέσω κρίσης και παρότι δυσκολεύονται καταφέρνουν να κρατήσουν την ρύθμισή τους;
    Γιατί αυτοί δεν αξίζουν να εξεταστεί η μείωση οφειλών τους;

    Δεν εξετάζω τα κριτήρια αλλά το πεδίο εφαρμογής.
    Παλαιότερα με την ρύθμιση 100 δόσεων είχαν δικαίωμα ένταξης και αυτοί που είχαν ρυθμίσει παλαιότερα με δυσχερέστερους όρους.
    Με αυτούς τους όρους που προτείνονται τιμωρούνται όσοι μάτωσαν για να είναι συνεπείς

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 17:07 | Marilena

    Όσον αφορά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς Δημόσιους ή/και Ασφαλιστικούς Φορείς, θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν συμπεριλαμβάνονται και όσες έχουν τεθεί υπό ρύθμιση. Η πρόταση «οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016» στην 1η παράγραφο αφορά μόνο σε δάνεια ή στο σύνολο των οφειλών που περιγράφονται στην εν λόγω παράγραφο;

Σχόλια 1 2