ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ – ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – Άρθρο 54 – Καθυστέρηση δεδουλευμένων αποδοχών

Το άρθρο 56 του ν. 4487/2017 όπως ισχύει, με το οποίο προστέθηκε τρίτο εδάφιο στο άρθρου 7 του ν. 2112/1920 (Α`67), αντικαθίσταται, και το άρθρο 56 του ν. 4487/2017 διαμορφώνεται ως εξής:
Στο άρθρο 7 του ν. 2112/1920 (Α` 67), όπως αυτό ισχύει μετά την προσθήκη του δεύτερου εδαφίου αυτού, δυνάμει του άρθρου 5 του ν. 4558/1930 (Α` 124), προστίθεται τρίτο εδάφιο που έχει ως εξής:
Επίσης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου πέραν των δύο (2) μηνών από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης.»

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 15:14 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΕΡΑΜΟΤΟΥΒΛΟΠΟΙΙΑ

    Α)1.Να επιτρέπεται η εργασία τα Σάββατα
    2.Να επιτρέπεται η υπερωριακή απασχόληση όσο συμφωνούν εργαζόμενος και εργοδότης 4 ώρες ημερησίως
    3.Η επιπλέον αμοιβή υπερωρίας να είναι έως 12%,Σάββατα-Νύχτα.
    4.Η αμοιβή τής κυριακής να έχει να έχει προσαύξηση 24%.Ετσι θα μπορούμε νά αντισταθούμε στόν ξενόφερτο ανταγωνισμό καί στη μαύρη εργασία.
    Β)Τώρα πού υπάρχει οικονομική κρίση να μπορούν οι επιχειρήσεις πού σταματούν ,όταν ξεκινούν πάλι και πέρνουν επιπλέον προσωπικό να επιδοτούνται,γιά το επιπλέον προσωπικό, για όσους μήνες εργάζονται.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 16:10 | THEROS INTERNATIONAL GAMING ING

    Καταργείται η δεύτερη πρόταση του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 18 του άρθρου 378 του νόμου 4512/2018 (από «καθώς…» έως «…προσωπικού».)

    Αιτιολογία : η εισαγωγή μιας εξαιρετικής, αποκλειστικά για τις επιχειρήσεις καζίνο, διοικητικής κύρωσης αναστολής λειτουργίας του καζίνο για δύο μήνες σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής μισθοδοσίας άνω του ενός μήνα και οριστικής ανάκλησης της αδείας σε περίπτωση υποτροπής, διασπά την ενότητα των κυρώσεων σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής της μισθοδοσίας από εργοδότες, χωρίς επίκληση λόγων ιδιαίτερου δημοσίου συμφέροντος. Η διάταξη αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της οικονομικής ελευθερίας αφού προβλέπει διοικητική κύρωση μόνο για μια κατηγορία επιχειρήσεων. Επιπλέον η διάταξη παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας αφού για καθυστέρηση ακόμα και λίγων ημερών προβλέπει μια δυσανάλογης βαρύτητας κύρωση η οποία εν τέλει λειτουργεί σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων αφού : α) στερεί την επιχείρηση από έσοδο άρα αποστερεί την πηγή πληρωμής της μισθοδοσίας και β) δεν προβλέπει καν διαδικασία επαναλειτουργίας.
    Προτείνεται η κατάργησή της και η αντικατάστασή της από την προτεινόμενη διάταξη.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 22:02 | Αλέξιος Παγκοζίδης

    Όταν 49% των φορολογικών δηλώσεων αφορούν εισοδήματα κάτω των €12.000, περίπου 2,5 εκατομμύρια κόσμος, σημαίνει ότι ίσα-ίσα βγάζουν τον μήνα με το μηνιάτικο μισθό που παίρνουν. Δύο μήνες χωρίς σημαντική αιτία εργοδότη είναι υπερβολικά μεγάλος χρόνος για να επιβιώσει κάποιος και να καλύψει τα έξοδα του στην ώρα του. Η προσθήκη κρίνεται αδύναμη καθώς δεν προωθεί κίνητρα στους εργοδότες να είναι συνεπείς στις πληρωμές αλλά δίνει κίνητρο να καθυστερούν την πληρωμή των εργαζομένων.
    Αν δοθούν τέτοια κίνητρα στου εργοδότες θα έχουμε αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας καθώς θα μειώσει την κυκλοφορία του χρήματος και θα μειώσει την κατανάλωση ειδικότερα από απασχολούμενους σε εποχιακής εργασία (τουρισμός, αγροτικός τομέας κτλ) οι οποίοι δεν θα μπορούν να πληρώνουν ενοίκιο στην ώρα τους, δεν θα μπορούν να κάνουν τα ψώνια τους κτλ.
    Προτείνω το ανώτερο 15 ημέρες καθυστέρηση μόνο με γραπτή συγκατάθεση του εργαζόμενου και σε περιπτώσεις μόνο αν υπάρχει σοβαρή αιτία η οποία θα πρέπει να αναγράφεται στην συγκατάθεση και να μπορεί να ελεγχθεί από αρμόδιο έλεγχο . Επίσης ο εργαζόμενος θα πρέπει να δικαιούται με κάθε καθυστερημένη πληρωμή την καταβολή του νόμιμου τόκου υπερημερίας.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 13:02 | Αλέξανδρος

    Πέρα από τις νομοθετικές ρυθμίσεις που ενισχύουν τη νομική διεκδίκηση των δεδουλευμένων πρέπει να βρεθούν λειτουργικοί τρόποι να ελέγχονται οι εργοδότες για το αν έχουν πραγματική αδυναμία εμπρόθεσμης πληρωμής ή υπάρχει καταχρηστική καθυστέρηση πληρωμών, ακόμη και με αυτεπάγγελτο φορολογικό έλεγχο μετά από καταγγελία εργαζομένων για καθυστέρηση πληρωμών πάνω του εξαμήνου.
    Πχ τα ΚΕΚ που διαχειρίζονται προγράμματα κατάρτισης και βασίζονται εν πολλοίς στην εκταμίευση ευρωπαϊκών και κρατικών χρηματοδοτήσεων για τα λειτουργικά και το κέρδος τους θα πρέπει να έχουν ναι μεν μεγαλύτερο χρόνο από τους 2 μήνες για την καταβολή δεδουλευμένων όταν υπάρχει αντικειμενική και ελεγχόμενη αδυναμία καταβολής τους, αλλά κατά την εκταμίευση από το πρόγραμμα να υπάρχει υποχρεωτική παρακράτηση ποσού για την πληρωμή των εργαζομένων τους.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 11:52 | ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΤΣΙΛΗ

    Νομίζω ότι το διάστημα είναι πολύ μικρό για να θεωρηθεί σαν μονομερής βλαπτική μεταβολή η δίμηνη καθυστέρηση των αποδοχών, ειδικά για μη κερδοσκοπικά Ιδρύματα που η καθυστέρηση οφείλεται στη καθυστερημένη είσπραξη των νοσηλίων από το Δημόσιο.
    Μήπως το διάστημα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο,γιατί αν ψηφιστεί ο Νόμος, όλοι οι εργαζόμενοι της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ που δεν έχουν λάβει τις αποδοχές των δύο τελευταίων μηνών θα καταγγείλουν τη σύμβασή τους.
    Αφού στη φαρέτρα των εργαζομένων υπάρχει η δυνατότητα της επίσχεσης, πιστεύω ότι τα διάστημα πρέπει να γίνει μεγαλύτερο.