Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ Θ΄ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – Άρθρο 15

ΜΕΡΟΣ Θ΄ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – Άρθρο 15

Άρθρο 15
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 3 του ν. 4014/2011 τροποποιείται ως εξής:
«5. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορούν να ζητήσουν τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 13, εντός δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών, κατόπιν τεκμηριωμένης εισήγησης της αρμόδιας διεύθυνσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εφόσον είτε: α) δεν έχουν διαβιβασθεί γνωμοδοτήσεις από υπηρεσίες των οποίων το περιεχόμενο εκτιμάται ως ουσιώδες για τον πληρέστερο καθορισμό των περιβαλλοντικών όρων ως προς την κατασκευή και λειτουργία του συγκεκριμένου έργου ή δραστηριότητας αυτού είτε β) από τις διαβιβασθείσες γνωμοδοτήσεις προκύπτουν αντιφατικά δεδομένα που χρήζουν ιδιαίτερης τεκμηρίωσης. Στην περίπτωση αυτή, η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων γίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»
2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 4 του ν. 4014/2011 τροποποιείται ως εξής:
«1. Αρμόδια περιβαλλοντική αρχή για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων και δραστηριοτήτων της υποκατηγορίας Α2 του άρθρου 1 είναι η οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων γίνεται με απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.».
3. Η παράγραφος 4 του άρθρου 4 του ν. 4014/2011 τροποποιείται ως εξής:
«4. Ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή ο προϊστάμενος της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης μπορούν να ζητήσουν τη γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 13, εντός δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών, κατόπιν τεκμηριωμένης εισήγησης της αρμόδιας διεύθυνσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, εφόσον είτε: α) δεν έχουν διαβιβασθεί γνωμοδοτήσεις από υπηρεσίες των οποίων το περιεχόμενο εκτιμάται ως ουσιώδες για τον πληρέστερο καθορισμό των περιβαλλοντικών όρων ως προς την κατασκευή και λειτουργία του συγκεκριμένου έργου ή δραστηριότητας αυτού είτε β) από τις διαβιβασθείσες γνωμοδοτήσεις προκύπτουν αντιφατικά δεδομένα που χρήζουν ιδιαίτερης τεκμηρίωσης. Στην περίπτωση αυτή, η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων γίνεται με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.»
4. Προστίθεται παράγραφος 1α μετά την παρ. 1 του άρθρου 6 ν. 4014/2011 (Α’ 209), η οποία έχει ως εξής:
«1α. Ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας δύναται να υποβάλει προς την αρμόδια περιβαλλοντική αρχή, αντί για φάκελο τροποποίησης ΑΕΠΟ, μόνο την τεχνική έκθεση της περ. α’ της παρ. 6 του άρθρου 11 του παρόντος νόμου, εάν ο σκοπούμενος εκσυγχρονισμός, επέκταση, βελτίωση ή τροποποίηση των παραπάνω έργων είναι σύμφωνος με τους όρους της ισχύουσας ΑΕΠΟ. Στην περίπτωση αυτή, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή οφείλει να αποφασίσει σε αποκλειστική προθεσμία ενός (1) μηνός εάν απαιτείται υποβολή φακέλου τροποποίησης ΑΕΠΟ, οπότε και ακολουθείται η διαδικασία που περιγράφεται στις ακόλουθες παραγράφους, ή εάν δεν απαιτείται τροποποίηση της ισχύουσας ΑΕΠΟ. Εάν η ως άνω προθεσμία παρέλθει άπρακτη, τότε τεκμαίρεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση της ισχύουσας ΑΕΠΟ.»
5. Προστίθεται παράγραφος 3 στο άρθρο 9 του ν. 4014/2011, ως εξής:
«3. Η διαδικασία υποβολής τυχόν συμπληρωματικών στοιχείων καθορίζεται κάθε φορά με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»
6. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4014/2011, προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Οι πιστοποιημένοι αξιολογητές ΜΠΕ μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και μέσω νομικών προσώπων, στα οποία συμμετέχουν ή με τα οποία συνδέονται συμβατικά. Τα νομικά αυτά πρόσωπα εγγράφονται επίσης στο Μητρώο Πιστοποιημένων Αξιολογητών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η έννοια του όρου Πιστοποιημένος Αξιολογητής ΜΠΕ περιλαμβάνει και τα νομικά πρόσωπα που έχουν εγγραφεί στο σχετικό μητρώο.»
7. 2. Η περ. α’ της παρ. 6 του άρθρου 16 ν. 4014/2011 αντικαθίστατα ως εξής:
«α) τα προσόντα των Πιστοποιημένων Αξιολογητών οι κανόνες που διέπουν την εκτέλεση του έργου τους και τα ζητήματα που αφορούν τη διαδικασία πιστοποίησής τους για την εγγραφή τους στο μητρώο, είτε πρόκειται για φυσικά, είτε για νομικά πρόσωπα,»
8. Προστίθεται εδάφιο στο τέλος της περίπτωσης (στ) της παρ. 3 στο του άρθρου 18 του ν. 4014/2011, ως εξής:
«Για τις επιχειρήσεις, οι οποίες διατηρούν εγκαταστάσεις σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές προβλέπεται η δυνατότητα πρόσβασης στο ΗΠΜ ξεχωριστά για κάθε εγκατάσταση για την υποβολή φακέλου περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Η εταιρεία διατηρεί την κεντρική πρόσβαση στο ΗΠΜ στο σύνολο των φακέλων αδειοδότησης των εγκαταστάσεων της.»
9. Προστίθεται η περίπτωση (η) στην παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4014/2011, ως εξής:
(η) Οι μελετητές των περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχουν πρόσβαση στο ΗΠΜ και αποκλειστικά στον φάκελο αδειοδότησης που τους έχει ανατεθεί, μόνο κατόπιν έγκρισης του φορέα του έργου. »

Σχόλια
  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:14 | Παναγιώτης Κ. Παναγιωτόπουλος ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΒΕΕ

    ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ
    Η Περιβαλλοντική αδειοδότηση να πραγματοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα.
    Χρειάζεται να ελαχιστοποιηθεί η απαίτηση για γνωμοδοτήσεις από πολλές συναρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες είναι που καθυστερούν την αδειοδοτική διαδικασία λόγω της πολύπλοκης νομοθεσίας που τις αφορά.
    Πρέπει και αυτές με την σειρά τους να στελεχωθούν, το προσωπικό τους να καταρτισθεί και να απλοποιηθεί η νομοθεσία που τις διέπει, ώστε οι γνωμοδοτούντες να μπορούν να διαχειριστούν τον όγκο και την ευθύνη των αιτημάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα και με σαφήνεια να χορηγούν τις γνωμοδοτήσεις τους.

    ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΕΠΟ
    Η ανανέωση ΑΕΠΟ να χορηγείται άμεσα με απλή αίτηση του φορέα της δραστηριότητας, συνοδευόμενη από τεχνική έκθεση.

    Σε περίπτωση επέκτασης – εκσυγχρονισμού χωρίς να αλλάζει η ουσία και η κατηγορία της δραστηριότητας, αυτή να μπορεί να γίνει χωρίς την υποβολή αιτήματος τροποποίησης, με ενημέρωση της αδειοδοτούσας αρχής και τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας με ευθύνη του φορέα της δραστηριότητας

    ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
    Να συσταθεί μητρώο ιδιωτών επιθεωρητών βιομηχανίας, οι οποίοι θα παρακολουθούν την περιβαλλοντική λειτουργία των βιομηχανιών και θα ενεργούν τόσο ελεγκτικά όσο και συμβουλευτικά, με έκδοση πιστοποιητικών περιβαλλοντικού ελέγχου, κατά τα πρότυπα των επιθεωρήσεων/πιστοποιητικών ISO 14001 – EMAS κλπ.
    Η ανωτέρω διαδικασία θα αυξήσει την συμμόρφωση των βιομηχανιών στην περιβαλλοντική νομοθεσία καθώς με τις συμβουλές των επιθεωρητών θα βελτιώνονται και θα συμμορφώνονται στις απαιτήσεις έχοντας μπει σε μια διαδικασία τακτικών ελέγχων. Με τις συμβουλές και την συμμόρφωση αυτή οι επιχειρήσεις θα είναι λιγότερο εκτεθειμένες και σε τυχόν επιβολή προστίμων, από φορείς της δημόσιας διοίκησης.
    Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται αφενός η μεγιστοποίηση της συμμόρφωσης, αφετέρου ελαχιστοποιείται η ανάγκη πραγματοποίησης ελέγχων από επιθεωρητές της δημόσιας διοίκησης.
    Τέλος, με την παροχή των ανωτέρω πιστοποιητικών περιβαλλοντικού ελέγχου, σε περίπτωση εκσυγχρονισμού – επέκτασης μιας δραστηριότητας, αυτή θα μπορεί να θεωρείται αδειοδοτημένη εφόσον έχει λάβει πιστοποίηση από ελεγκτή ενταγμένο στο μητρώο.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 17:38 | ΘΕΚ ΑΕ

    Δεδομένου των μεγάλων χρόνων που απαιτούνται για την έκδοση των ΑΕΠΟ και της διαπιστωθείσας υπέρβασης των προβλεπόμενων προθεσμιών της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, παρακαλώ να λάβετε υπόψιν σας τις παρακάτω παρατηρήσεις μας, που σαν στόχο έχουν την επιτάχυνση έκδοσης των ΑΕΠΟ.

    Προσθήκη παραγράφων στο άρθρο 15:

    1. Για την περιβαλλοντική τους αδειοδότηση, τα ΕΠ κατατάσσονται στην κατηγορία Α1, σύμφωνα με τη ΔΙΠΑ/οικ37674/27.7.2016. Οπότε τα ΕΠ Ειδικού Τύπου και ειδικότερα τα ΕΠ όπου εγκαθίστανται και ασκούνται επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας (αποθήκες και συγκροτήματα αποθηκών οι οποίες δεν αποτελούν τμήματα των βιομηχανικών – βιοτεχνικών εγκαταστάσεων) κατατάσσονται στην παραπάνω κατηγορία.
    Όμως με το Ν.4302/2014 που αφορά τη ρύθμιση θεμάτων εφοδιαστικής, στο άρθρο 1 εισάγετε ο όρος των Κέντρων Αποθήκευσης Διανομής. Τα Κέντρα Αποθήκευσης Διανομής είναι το σύνολο των εγκαταστάσεων που εξυπηρετεί αποκλειστικά την άσκηση μίας ή περισσοτέρων κύριων δραστηριοτήτων Εφοδιαστικής. Για την περιβαλλοντική του αδειοδότηση, το έργο κατατάσσεται στην κατηγορία Α2, σύμφωνα με τη ΔΙΠΑ/οικ2307/26.1.2018.
    Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι σε Επιχειρηματικά Πάρκα και Κέντρα Αποθήκευσης, όπου εγκαθίστανται επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου, κατατάσσονται σε διαφορετική περιβαλλοντική κατηγορία.
    Για την απαλοιφή της παραπάνω διαπιστωθείσας αντίφασης, θα πρέπει να γίνει επανεξέταση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης των ΕΠ επιχειρήσεων εφοδιαστικής αλυσίδας και η κατάταξη τους στην κατηγορία Α2.
    Η ίδια αντίφαση διαπιστώνεται στην περιβαλλοντική κατάταξη Εμπορευματικών Κέντρων. Συνεπώς θα πρέπει να γίνει επανεξέταση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης και των Εμπορευματικών Κέντρων και η κατάταξη τους στην κατηγορία Α2.

    2. Απλούστευση των διαδικασιών τροποποίησης ΑΕΠΟ στην περίπτωση Επιχειρηματικών Πάρκων Ειδικού Τύπου για επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας.
    Λόγω της φύσης της δραστηριότητας των επιχειρήσεων εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics), ενδέχεται να κριθεί αναγκαία η εναλλακτική διάταξη εντός του ακινήτου μέρους ή/και όλων των κτισμάτων (κύριων και βοηθητικών), καθώς επίσης και των γεωμετρικών στοιχείων ή/και του πλήθους των κτισμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον δεν μεταβάλλονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που είχαν εκτιμηθεί και αξιολογηθεί, προκειμένου να εκδοθεί η αρχική ΑΕΠΟ καθώς και το σύνολο των γεωμετρικών στοιχείων του έργου είναι σύμφωνα με τους εγκεκριμένους όρους και περιορισμούς δόμησης, τότε η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή (μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης) αποφαίνεται ότι δεν επέρχεται ουσιαστική μεταβολή και εκδίδει την τροποποιημένη ΑΕΠΟ.
    Η παραπάνω πρόβλεψη θα πρέπει να εφαρμοστεί και στα Εμπορευματικά Κέντρα αφού και στις δύο περιπτώσεις εγκαθίστανται επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου.

    3. Επιτάχυνση των διαδικασιών έκδοσης και τροποποίησης στην περίπτωση Επιχειρηματικών Πάρκων Ειδικού Τύπου για επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας.
    – Στην παράγραφο 2. β. δδ) του Άρθρου 3 του ν. 4014/2011 το «…χρονικό διάστημα σαράντα πέντε εργάσιμων ημερών…» να αντικατασταθεί με «…χρονικό διάστημα τριάντα εργάσιμων ημερών..». Επιπλέον να προστεθεί το εδάφιο «Μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αυτής τεκμαίρεται η συλλογή των γνωμοδοτήσεων».
    – Στην παράγραφο 2. β. εε) του Άρθρου 3 του ν. 4014/2011 το «…εντός είκοσι εργάσιμων ημερών…» να αντικατασταθεί με «…εντός δέκα εργάσιμων ημερών..». Επιπλέον να προστεθεί το εδάφιο «Μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αυτής τεκμαίρεται η συλλογή των γνωμοδοτήσεων».

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:50 | ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

    Μέρος Θ, άρθρο 15, παρ. 4
    Απαιτείται διευκρίνιση για το ότι το κείμενο αφορά τις μικροτροποποιήσεις. Δεν μπορεί να μην αξιολογούνται, ενδεικτικά, σημαντικές επεκτάσεις χωρίς αύξηση των εκπομπών (π.χ. λόγω υπερεπάρκειας του αντιρρυπαντικού εξοπλισμού).

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 15:48 | Β.ΤΣΑΔΑΡΗ – Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΗ Α.Ε.

    Άρθρο 15
    1. Το άρθρο 7 παρ. 1 του Ν. 4014 τροποποιείται ως εξής:
    «Σε περίπτωση διαφοροποίησης του σχεδιασμού περιβαλλοντικά αδειοδοτημένου έργου ή δραστηριότητας σε στάδια της τεχνικής μελέτης που έπονται της έκδοσης ΑΕΠΟ, ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας δύναται, πριν από την έναρξη της κατασκευής, ή/και μετά την ολοκλήρωση κατασκευής αυτού να υποβάλει Φάκελο Συμμόρφωσης Τελικού Σχεδιασμού, όπως αυτός καθορίζεται στην παράγραφο 7 του άρθρου 11 του παρόντος, με τον οποίο τεκμηριώνεται ότι δεν επέρχονται σημαντικές αρνητικές διαφοροποιήσεις ως προς τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και, επομένως, εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με την ισχύουσα ΑΕΠΟ. Ο φάκελος αυτός αποτελεί στοιχείο για την ενημέρωση του φακέλου της ΜΠΕ».

    2. Στο άρθρο 1 παρ. 5 του Ν. 4014 προστίθεται διάταξη ως εξής:
    «Σύμφωνα με τη διαδικασία αδειοδότησης που προβλέπεται για την κατηγορία έργων στην οποία εντάσσονται», χωρίς η εξέλιξη της διαδικασίας αδειοδότησής τους να επηρεάζει τη λειτουργία του κυρίως έργου»

    3. Προσθήκη στο άρθρο 2, του Νόμου 4014 νέων παραγράφων 15 και 16 ως εξής:
    «15. Εντός τριών μηνών από την έκδοση του παρόντος νόμου τροποποιείται η Υ.Α. Αριθμ. Οικ.: 167563/ΕΥΠΕ «Εξειδίκευση των διαδικασιών και των ειδικότερων κριτηρίων περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων και δραστηριοτήτων των άρθρων 3, 4, 5, 6 και 7 του Ν. 4014/2011, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παράγραφος 13 αυτού, των ειδικών εντύπων των ανωτέρω διαδικασιών, καθώς και κάθε άλλου σχετικού με τις διαδικασίες αυτές θέματος» προκειμένου να προβλεφθεί δυνατότητα αποστολής συμπληρωματικών/διευκρινιστικών στοιχείων, που ενδέχεται να απαιτηθούν από την αρμόδια αρχή, κατά τον έλεγχο της τυπικής πληρότητας του φακέλου ΜΠΕ και ανανέωσης ή/και τροποποίησης ΑΕΠΟ, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.»

    «16. Σε περίπτωση που δεν έχει εκδοθεί η σχετική ΑΕΠΟ νέου έργου/δραστηριότητας, εντός έξι μηνών από την υποβολή της, το έργο/δραστηριότητα θεωρείται κατ’ αρχήν αδειοδοτηθέν και μπορεί να κατασκευαστεί/λειτουργεί σύμφωνα με την υποβληθείσα ΜΠΕ.

    4. Το Άρθρο 5 παράγραφος 4 του Νόμου 4014/2011, να τροποποιηθεί ως εξής:
    «4. Για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της εμπρόθεσμης υποβολής Φακέλου Ανανέωσης ΑΕΠΟ και της ολοκλήρωσης της διαδικασίας νέας αδειοδότησης, η υφιστάμενη ΑΕΠΟ διατηρείται σε ισχύ. Ως εμπρόθεσμη υποβολή ορίζεται αυτή που διενεργείται τουλάχιστον δύο μήνες πριν τη λήξη της υφιστάμενης ΑΕΠΟ. Σε περίπτωση που έχουν παρέλθει έξι μήνες από την εμπρόθεσμη υποβολή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική ΑΕΠΟ, η ανανέωση θεωρείται εγκεκριμένη και το έργο/δραστηριότητα συνεχίζει να λειτουργεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον υποβληθέντα φάκελο.»

    5. Το Άρθρο 6 παράγραφος 5 του Νόμου 4014/2011 να τροποποιηθεί ως εξής:
    «5. Για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της εμπρόθεσμης υποβολής Φακέλου Τροποποίησης ΑΕΠΟ και της ολοκλήρωσης της διαδικασίας νέας αδειοδότησης, η υφιστάμενη ΑΕΠΟ διατηρείται σε ισχύ. Ως εμπρόθεσμη υποβολή ορίζεται αυτή που διενεργείται τουλάχιστον δύο μήνες πριν τη λήξη της υφιστάμενης ΑΕΠΟ. Σε περίπτωση που έχουν παρέλθει έξι μήνες από την εμπρόθεσμη υποβολή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική ΑΕΠΟ οι τροποποιήσεις θεωρούνται εγκεκριμένες και, το έργο/δραστηριότητα συνεχίζει να λειτουργεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον υποβληθέντα φάκελο.»

    6. Τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Νόμου 4014/2011 ως εξής:
    «4. Πλήρεις φάκελοι ΠΠΕ, ΜΠΕ, καθώς και αντίστοιχοι φάκελοι αιτημάτων για ανανέωση ή τροποποίηση ΑΕΠΟ, που έχουν υποβληθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, ολοκληρώνονται ως προς την αξιολόγησή τους και εκδίδονται αντίστοιχα οι ΠΠΕΑ και ΑΕΠΟ, καθώς και αποφάσεις ανανέωσης ή τροποποίησης ΑΕΠΟ, σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις, εκτός εάν ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας ζητήσει την υπαγωγή του στις διατάξεις του παρόντος νόμου. Για τις περιπτώσεις αιτημάτων ανανέωσης ή τροποποίησης ΑΕΠΟ, που υποβλήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, διατηρείται σε ισχύ μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας η υφιστάμενη ΑΕΠΟ, ανεξάρτητα από το χρόνο υποβολής των αντίστοιχων φακέλων. Στην περίπτωση αλλαγής φορέα περιβαλλοντικής αδειοδότησης η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης πραγματοποιείται εξολοκλήρου από το νέο φορέα».

    7. Προσθήκη στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του Ν. 4014/2011, ως εξής:
    «Αν κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικού ελέγχου δεν διαπιστωθεί υποβάθμιση του περιβάλλοντος, οι Περιβαλλοντικοί Ελεγκτές δύνανται να μην προβούν σε επιβολή προστίμου αλλά σε σύσταση και υποχρέωση συμμόρφωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας ενημερώνει εντός του χρόνου αυτού για τη λήψη των μέτρων που έλαβε σε συμμόρφωση προς τη σύσταση».

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 15:58 | Αναστάσιος Καπνοπώλης

    ΜΕΡΟΣ Θ
    ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

    Το άρθρο 15 του πολυνομοσχεδίου αφορά κυρίως στη μεταφορά αρμοδιοτήτων με στόχο την επίσπευση των διαδικασιών. Για παράδειγμα για τα έργα Υποκατηγορίας Α2 προτείνεται η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) να εκδίδεται με απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και όχι με απόφαση Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

    Η σημαντικότερη προτεινόμενη τροποποίηση αφορά στη διαδικασία Τροποποίησης της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ενός έργου (παρ. 4). Η διάταξη στοχεύει στην επίσπευση και απλοποίηση των διαδικασιών και κρίνεται θετική.

    Προτείνεται επίσης να εισαχθεί διάταξη, είτε σ’ αυτό είτε σε άλλο νομοσχέδιο, που θα αφορά τον Νέο Κανονισμό Πυροπροστασίας (Π.Δ 41/2018) και ειδικά το Πεδίο Εφαρμογής του καθώς το εν λόγω διάταγμα αποτελεί σημαντική τροχοπέδη στην ανάπτυξη.

    Σύμφωνα με το άρθρο 2 του προαναφερθέντος διατάγματος στις περιπτώσεις κτιρίων που ανεγέρθησαν πριν τη ισχύ του Π.Δ 71/1988 και στα οποία συντελείται συνολική αλλαγή χρήσης επιβάλλεται η εφαρμογή του νέου κανονισμού πυροπροστασίας.
    Το ίδιο ισχύει και για κτίρια που ανεγέρθησαν μετά την ισχύ του Π.Δ. 71/88, στα οποία ακόμη και για μερική αλλαγή χρήσης επιβάλλεται η εφαρμογή του νέου κανονισμού πυροπροστασίας.
    Στις περισσότερες φορές αυτό πρακτικά σημαίνει την κατεδάφιση του κτιρίου και την ανέγερση ενός νέου κτιρίου ειδικά για κτήρια μεγάλου μεγέθους (βιοτεχνικά), άρα η επένδυση δεν μπορεί αν πραγματοποιηθεί. Αυτά τα κτίρια θα πρέπει να εξετάζονται με τις διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο ανέγερσης τους και εφόσον η αρμόδια πυροσβεστική υπηρεσία το κρίνει απαραίτητο να επιβάλλει πρόσθετα μέτρα ενεργητικής πυροπροστασίας.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:16 | Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων

    Άρθρο 15 παράγραφος 4

    Θεωρούμε ιδιαίτερα θετική τη διάταξη αυτή γιατί απλοποιεί την περιβαλλοντική αδειοδότηση των τροποποιήσεων. Προτείνουμε την εξής προσθήκη στη διάταξη:

    «Σε κάθε περίπτωση μη ουσιαστική αλλοίωση των περιβαλλοντικών όρων δεν στοιχειοθετεί ανάγκη τροποποίησης της ισχύουσας ΑΕΠΟ, ακόμη και αν υπάρχει διαφοροποίηση ως προς το αρχικώς αδειοδοτηθέν έργο»

    Άρθρο 15 παράγραφος 5

    Η προσθήκη του εδαφίου αυτού μπορεί να προκαλέσει καθυστερήσεις.Προτείνουμε η διαδικασία υποβολής τυχόν συμπληρωματικών στοιχείων να καθορίζεται με απόφαση Γενικού Γραμματέα.

    Άρθρο 15 παράγραφοι 6 και 7

    Στοιχειοθετεί το outsourcing στην περιβαλλοντική αδειοδότηση σε πιστοποιημένους αξιολογητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μεμονωμένα πρόσωπα είτε νομικά πρόσωπα είτε αξιολογητές που παρέχουν υπηρεσίες και μέσω νομικών προσώπων. Το θεωρούμε ιδιαίτερα θετικό και ικανοποιεί πάγιο αίτημά μας.

    Πρόταση:

    Προκειμένου να λειτουργήσει πλήρως και άμεσα το σύστημα των πιστοποιημένων αξιολογητών ΜΠΕ, προτείνουμε να προβλεφθεί συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο εντός του παρόντος νόμου, μέσα στο οποίο θα εκδοθούν όλες οι απαιτούμενες πράξεις (ΠΔ και ΥΑ)

    Άρθρο 15 παράγραφος 8

    Είναι πολύ θετικό το ότι δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στο ΗΠΜ ξεχωριστά για κάθε εγκατάσταση και περιοχή.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 13:08 | WWF Ελλάς

    Παράγραφος 4: Με την προτεινόμενη 4η παράγραφο, επιχειρείται η θέσπιση μίας διαδικασίας τροποποίησης της ΑΕΠΟ που παρακάμπτει την ισχύουσα νομοθεσία (άρθ. 6 ν. 4014/2011) .
    Πρώτα από όλα, για όσα έργα και δραστηριότητες υπάγονται στο ενωσιακό δίκαιο (ενδεικτικά, οδηγίες 2011/92, 2010/75 και 92/43), η θέσπιση της δυνατότητας επέκτασης ή τροποποίησης της ΑΕΠΟ με άδεια που «τεκμαίρεται» από την σιωπή της διοίκησης (τελευταίο εδάφιο) είναι αντίθετη στο δίκαιο αυτό, και ειδικά σε όσες διατάξεις επιβάλλουν την δημοσίευση και την τήρηση συγκεκριμένης διαδικασίας για την έκδοση των περιβαλλοντικών αδειών. Με την σιωπηρή τροποποίηση της ΑΕΠΟ, η προτεινόμενη διάταξη θεσπίζει ένα καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και συνδιαλλαγής μεταξύ του αδειοδοτούμενου και της διοίκησης. Ακόμα χειρότερα, η προτεινόμενη διάταξη παρέχει την δυνατότητα αυτή όχι μόνο σε περίπτωση εκσυγχρονισμού ή βελτίωσης, αλλά και επέκτασης του έργου ή δραστηριότητας.
    Επισημαίνεται ότι οι «αλλαγές ή επεκτάσεις» των έργων που εντάσσονται στο Παράρτημα Ι ή ΙΙ της οδηγίας 2011/92 πρέπει να έχουν την ίδια μεταχείριση με τα νέα έργα ή δραστηριότητες (βλ. σημεία 24 του Παραρτήματος Ι της οδηγίας 2011/92, και σημείο 13 του Παραρτήματος II της ίδιας οδηγίας). Επίσης, η αδειοδότηση των «αλλαγών ή τροποποιήσεων» απαιτείται από τη Σύμβαση Άαρχους για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE).
    Στην καλύτερη περίπτωση, η διάταξη είναι περιττή και δυσνόητη: όλα αυτά τα θέματα ρυθμίζονται ήδη από το άρθ. 6 ν. 4014/2011, και δεν είναι σαφές τι καινούργιο προστίθεται. Σε τελική ανάλυση, αν ο εκσυγχρονισμός ή επέκταση της δραστηριότητας είναι σύμφωνος με συγκεκριμένους όρους της ΑΕΠΟ, δεν χρειάζεται τροποποίηση της τελευταίας. Αντιθέτως, αν η ΑΕΠΟ προβλέπει τον εκσυγχρονισμό ή την επέκταση απλώς σαν απλή δυνατότητα, τότε δεν υπάρχουν αρκούντως συγκεκριμένες προβλέψεις της ΑΕΠΟ, και απαιτείται διαδικασία αδειοδότησης.
    Πρακτικά, η προτεινόμενη ρύθμιση καταργεί την υποβολή των εξής δικαιολογητικών για τις αλλαγές και επεκτάσεις: α) Στοιχεία περιγραφής της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος (ενν. φυσικά, σε σχέση με την αιτούμενη τροποποίηση ή επέκταση του έργου ή της δραστηριότητας). Β) Συνοπτική περιγραφή των στοιχείων που έχουν προκύψει από την εφαρμογή του προγράμματος παρακολούθησης και ελέγχων. Γ) Εκτίμηση και αξιολόγηση ενδεχόμενων επιπτώσεων στο περιβάλλον που συνδέονται με την αιτούμενη τροποποίηση ή επέκταση. Η σημασία των στοιχείων αυτών είναι προφανής, ειδικά για παλιά (και κατεξοχήν ρυπογόνα) έργα [στοιχείο α)] , ή έργα που προκαλούν περιβαλλοντικά προβλήματα [στοιχείο β)]. Το γεγονός ότι ο νομοθέτης «δηλώνει» ότι τα στοιχεία αυτά είναι εφεξής αδιάφορα αποτελεί απαράδεκτη υποχώρηση από την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος και τήρησης του ενωσιακού δικαίου. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν επιμέρους διατάξεις (πχ., στην οδηγία 2010/75), που επιτάσσουν την συνεκτίμηση των στοιχείων αυτών.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 09:03 | ΕΛΕΤΑΕΝ

    Άρθρο 15, παρ. 1 και 2

    Η παράγραφος 1 του άρθρου 15 τροποποιεί την παρ. 5 του άρ. 3 του ν. 4014/2011 και καθορίζει ότι στην εκεί περιγραφόμενη περίπτωση (ΚΕΣΠΑ), η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων γίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

    Σημειώνεται ότι η παρ. 1 του άρ. 3 του ν.4014/2011 (που δεν τροποποιείται) καθορίζει ότι τη σχετική αρμοδιότητα έχει ούτως ή άλλως ο Υπουργός ΠΕΝ. Όμως σύμφωνα με το πρόσφατο ν.4622/2019 για το επιτελικό κράτος και ειδικότερα το άρ. 109, παρ. 1 αυτού, ανατέθηκε (και ορθώς) «(…) στους Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων των Υπουργείων που επιλέγονται και τοποθετούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως ισχύει, καθώς και στους νόμιμους αναπληρωτές αυτών, η αρμοδιότητα τελικής υπογραφής σε κάθε ατομική διοικητική πράξη για τα θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υπηρεσιών των οποίων προΐστανται (…)». Θα αναμενόταν λοιπόν πιθανά να τροποποιηθεί με την ευκαιρία, η παρ. 1 του άρ. 3 του ν. 40114/2011. Ως προς δε την αρμοδιότητα έκδοσης της ΑΕΠΟ έπειτα από γνωμοδότηση του ΚΕΣΠΑ από τον Υπουργό ΠΕΝ, σύμφωνα με την εισαγόμενη με το υπό διαβούλευση Πολυνομοσχέδιο, διάταξη δημιουργείται σύγχυση λόγω πιθανής σύγκρουσής της με την παρ. 1 του αρ. 109 του ν.4622/2019.

    Η σύγχυση μάλλον επιτείνεται με την παρ. 2 του άρ. 15 του Πολυνομοσχεδίου. Με τη διάταξη αυτή, τροποποιείται η παρ. 1 του άρ. 4 του ν.4014/2011 και καθορίζεται ρητώς ότι την αρμοδιότητα για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων (της κατηγορίας των έργων που αφορά η συγκεκριμένη διάταξη) έχει ο προϊστάμενος της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και όχι πια ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (όπως ήταν στην προηγούμενη διατύπωση της τροποποιούμενης διάταξης). Δηλαδή εδώ, έχουμε εναρμόνιση με την μεταγενέστερη παρ. 1 του άρ. 109 του ν.4622/2019 (κάτι που δεν συμβαίνει με την παρ. 1 του άρ. 3 του ν. 40114/2011).

    Άρθρο 15, παρ. 3

    Με τη διάταξη καθορίζεται ότι για την έκδοση της ΑΕΠΟ έπειτα από γνωμοδότηση του ΠΕΣΠΑ παύει να έχει αρμοδιότητα ο προϊστάμενος της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και την αποκτά πλέον ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Τίθεται και πάλι το ερώτημα αν αυτό είναι συμβατό με την παρ. 1 του άρ. 109 του ν.4622/2019.
    Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με την αλλαγή της αρμοδιότητας, πιθανόν να δημιουργείται (έστω και ασυνείδητα) η τάση στα υπηρεσιακά στελέχη να προκρίνουν τη διαβίβαση των φακέλων των επενδύσεων στο ΠΕΣΠΑ προκειμένου την ευθύνη για την τελική αδειοδότηση να μην έχουν τα ίδια αλλά να την αποκτήσει ένα πολιτικό πρόσωπο, ήτοι ο Συντονιστής της ΑΠΔ (ο ίδιος φυσικά κίνδυνος υπάρχει και για τα έργα της ανώτερης κατηγορίας, στο βαθμό που η γνωμοδότηση του ΚΕΣΠΑ συνεπάγεται αλλαγή της αρμοδιότητας). Θεωρούμε λοιπόν ότι μια διοικητική διαδικασία που μεσολαβεί (όπως είναι η πιθανή ανάγκη να γνωμοδοτήσει το ΠΕΣΠΑ -ή το ΚΕΣΠΑ) δεν θα πρέπει να οδηγεί σε αλλαγή του οργάνου που έχει την αρμοδιότητα έκδοσης της ΑΕΠΟ.

    Άρθρο 15, παρ. 4

    α) Είναι θετική η διάταξη για την υποβολή μόνο τεχνικής έκθεσης σε περίπτωση αλλαγής του σχεδιασμού ενός έργου. Θα πρέπει όμως, αν υπάρξει τέτοια αλλαγή, να καθορισθεί με σαφήνεια πότε ο επενδυτής θα πρέπει να υποβάλει αυτή την τεχνική έκθεση και πότε το Φάκελο Συμμόρφωσης Τελικού Σχεδιασμού (ΦΣΤΣ) του άρ. 7 του ν. 4014/2011. Με την εισαγόμενη διάταξη πιθανά να υπάρξει σύγχυση για το ποια από τις δύο διαδικασίες ακολουθείται κατά το χρόνο από την έκδοση της ΑΕΠΟ έως την έναρξη της κατασκευής και από το χρόνο από την έναρξη της κατασκευής και μετά.
    β) Είναι θετικό ότι τίθεται αποκλειστική προθεσμία ενός μηνός στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή για να αποφασίσει εάν απαιτείται υποβολή φακέλου τροποποίησης ΑΕΠΟ. Ανάλογη υποχρέωση απάντησης εντός όμοιας αποκλειστικής προθεσμίας πρέπει να υπάρξει και για την διαδικασία του ΦΣΤΣ του άρ. 7 του ν. 4014/2011.

    Άρθρο 15, παρ. 6

    Θετική διάταξη ώστε οι πιστοποιημένοι αξιολογητές ΜΠΕ να μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και μέσω νομικών προσώπων.
    Η γενική μας παρατήρηση είναι ότι το μητρώο των πιστοποιημένων αξιολογητών ΜΠΕ πρέπει να ενεργοποιηθεί τάχιστα και κατά τρόπο που δεν θα καταλείπει πλήρη και υπερβολική ευθύνη στους δημόσιους λειτουργούς, διότι άλλως θα πρέπει και αυτοί να επαναλάβουν εκ τους μηδενός τους ελέγχους και την εργασία των αξιολογητών.
    Περαιτέρω για λόγους ταχύτερης ενεργοποίησης του μητρώου, θα μπορούσε ίσως να εξεταστεί η θέσπισή του να γίνει με υπουργική απόφαση αντί του Π.Δ. που προβλέπεται σήμερα με την παρ. 6 του άρ. 16 του ν. 4014/2011.

    Γενική παρατήρηση για το άρθρο 15

    Τα ανωτέρω σχόλια δεν εξαντλούν τις παρατηρήσεις και προτάσεις μας για τις αλλαγές που πρέπει να επέλθουν στην διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης και το ν.4014/2011, αλλά περιορίζονται στα συγκεκριμένα θέματα που άγγιξαν οι διατάξεις του Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου.
    Προσδοκούμε στην στενή συνεργασία σας ώστε να εφαρμοσθούν διαδικασίες αδειοδότησης που θα ενσωματώνουν μερικές βασικές αρχές, ιδιαίτερα σημαντικές για τις αιολικές επενδύσεις όπως:
    • η ανάγκη ευελιξίας και απλοποίησης των διαδικασιών τροποποίησης του σχεδιασμού του αιολικού πάρκου μετά την ΑΕΠΟ, εντός τους ευρύτερου αδειοδοτημένου πολυγώνου,
    • η ανάγκη να υπάρχουν και να τηρούνται αποκλειστικές προθεσμίες,
    • η ανάγκη τυποποίησης των γνωμοδοτήσεων των επί μέρους υπηρεσιών που θα πρέπει να γνωμοδοτούν αποκλειστικά εντός των αρμοδιοτήτων τους.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 20:01 | ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Θα μπορούσε στο παρόν Νομοσχέδιο να υπαχθεί και το άνοιγμα του Κτηματολογίου (π.χ. Παπάγου, Ψυχικού, Χολαργού, κ.λπ.) για τα διαμερίσματα που δεν έχουν δηλωθεί και τώρα πρέπει οι ιδιοκτήτες αυτών να τρέχουν στα δικαστήρια (με πρόδηλο λάθος) για να τα δηλώσουν, απασχολώντας τα δικαστήρια, δαπανώντας αρκετά χρήματα και χρόνο.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 17:16 | Re.De-Plan AE Consultants, Σύμβουλοι Επιχειρήσεων

    Καταρχήν θεωρούμε θετική την εφαρμογή του θεσμού των αξιολογητών ΜΠΕ μέσα και από πιστοποιημένα εταιρικά σχήματα. Πρέπει όμως άμεσα να θεσμοθετηθεί η προβλεπόμενη, από το Ν.4014/2011, δευτερογενής νομοθεσία για την ενεργοποίηση του θεσμού.
    Στο παρόν, αξιοποιώντας την εξειδίκευση της ReDePlan στα Επιχειρηματικά Πάρκα, παίρνουμε την αφορμή για να εισηγηθούμε 6 προτάσεις Βελτίωσης της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας για αυτά.
    Γενικό Σχόλιο:
    Με την ψήφιση του Ν.4605/2019 πραγματοποιήθηκε σημαντική βελτίωση του θεσμικού περιβάλλοντος αδειοδότησης των ΕΠ, στο πλαίσιο αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης. Μετά από αυτό είναι απαραίτητο και επείγον να αναληφθεί ανάλογη νομοθετική πρωτοβουλία και από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, με σκοπό τη θεσμική βελτίωση κρίσιμων θεμάτων της αρμοδιότητας του, που δημιουργούν χρόνιες καθυστερήσεις στην αδειοδότηση των υποδοχέων. Προτάσεις νομοθετικής πρωτοβουλίας που κατά προτεραιότητα πρέπει να εξεταστούν:
    1) Ανακατάταξη περιβαλλοντικής κατηγορίας ΕΠ
    Δεδομένου ότι το ΕΠ που εγκρίνεται με την ΚΥΑ, είναι ένα απλό και σύνηθες οικοδομικό έργο οδοποιίας και υδραυλικών δικτύων, προτείνεται διάταξη που προβλέπει τη μετάπτωση του ΕΠ Τύπου Β και Γ (χαμηλής και μέσης όχλησης) καθώς και Ειδικού Τύπου, στην Β’ Κατηγορία Περιβαλλοντικής Κατάταξης αντί της Α1 που ισχύει σήμερα (ΠΠΔ αντί ΑΕΠΟ κ.λπ.). Εναλλακτικά, η περιβαλλοντική κατηγορία του ΕΠ μπορεί και πρέπει να απορρέει από τα μεγέθη των έργων υποδομής που προτείνονται να κατασκευαστούν και πιο συγκεκριμένα από την περιβαλλοντική κατηγορία των έργων αυτών διακριτά. Σε κάθε περίπτωση, είναι αναγκαίο να θεσμοθετηθούν συγκεκριμένα πρότυπα και διαδικασίες έγκρισης ΜΠΕ, κατ’ αναλογία προς τα εφαρμοζόμενα στις ΠΠΔ. Η ρύθμιση αυτή, θα μειώσει το χρόνο αδειοδότησης κατά 1,5 έως 2 χρόνια.
    2) Εφαρμογές Δασικής Νομοθεσίας στα ΕΠ
    i.Θεσμοθέτηση ειδικού αδειοδοτικού καθεστώτος διαχείρισης δασικών θεμάτων, με σκοπό τη δραστική μείωση του χρόνου αδειοδότησης κατά δύο χρόνια και πλέον χρόνια, με ταυτόχρονη διασφάλιση του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων εντός του ΕΠ. Η πρόταση αφορά περιπτώσεις εντοπισμένων εκτάσεων για τις οποίες δεν υπάρχει τελεσιδικία δασικού χαρακτηρισμού και με εμβαδόν που δεν υπερβαίνει το 15% της έκτασης του ΕΠ.
    ii.Τροποποίηση του δικαίου έγκρισης επέμβασης σε δασικές εκτάσεις, ειδικώς για τα ΕΠ, για την πρόβλεψη της δυνατότητας παραχώρησης της κυριότητας όπως ίσχυε στο άρθ. 56 παρ.2 του Ν.998/1979 πριν καταργηθεί, με σκοπό τη δημιουργία ενιαίου καθεστώτος Ιδιοκτησίας προς ανάπτυξη και αξιοποίηση εντός του ΕΠ.
    3) Νομοθεσία περί ρεμάτων
    Τροποποίηση του άρθ. 44 του Ν. 3982/2011 ώστε η ύπαρξη ρεμάτων, εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου, που δεν ανήκουν σε περιοχές ή σε ειδικό καθεστώς προστασίας, να μην εμποδίζει την έγκριση ανάπτυξης του ΕΠ, δηλαδή την έκδοση της απόφασης του άρθρου 47 παρ. 1. Η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στην εναρμόνιση της διαδικασίας πολεοδόμησης του ΕΠ, με αυτήν του γενικού δικαίου, όπου οριοθέτηση και διευθέτηση ρεμάτων εγκρίνεται ταυτόχρονα με την Πολεοδομική Μελέτη. Σχετικές δεσμεύσεις του άρθ. 8 του Ν.4447/2016 που δεν αρμόζουν και δεν συνίσταται η εφαρμογή τους στην περίπτωση των ΕΠ, πρέπει να διορθωθούν με την ίδια ως άνω ρύθμιση.
    4) Κατάργηση περιμετρικού πρασίνου επί εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών οδών στην περίπτωση των άτυπων συγκεντρώσεων που έχουν εγκριθεί ή θα εγκριθούν για να αναπτυχθούν ως ΕΠ.
    Με την περίπτωση β’ της παρ. 2 του άρθρου 56 του Ν.3982/2011, όπως ψηφίστηκε στο Ν.4442/2016 (άρθ. 52), καταργήθηκε και ορθώς, η υποχρέωση δημιουργίας περιμετρικού πρασίνου επί οδών εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών για περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων που εγκρίνονται για να αναπτυχθούν ως Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης (ΕΠΕ). Ωστόσο, υπάρχουν περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων με έντονη/ πυκνή παρόδια δόμηση που έχουν ήδη εγκριθεί να αναπτυχθούν ως ΕΠ (πχ Βαμβακιά, Ασπρόπυργος) ή θα εγκριθούν κατά περίπτωση. Και στις περιπτώσεις αυτές είναι ανέφικτη η δημιουργία περιμετρικού πρασίνου επί των εν λόγω οδών . Κατά συνέπεια, προτείνεται να καταργηθεί η σχετική υποχρέωση, χωρίς να θίγεται το γενικό ποσοστό πρασίνου του άρθ. 52 εδαφ.2γ του Ν. 3982/11.
    5)Απαλλαγή σύνταξης και υποβολής ΠΠΔ για επιχειρήσεις κατηγορίας Β εντός ΕΠ
    Για τη διευκόλυνση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων που ανήκουν στην περιβαλλοντική κατηγορία Β προτείνεται σχετική τροποποίηση του Ν.3982/2011.
    Πλήρη κείμενα διατάξεων της ενότητας αυτής, με την κατάλληλη νομοτεχνική διατύπωση και τις αιτιολογικές εκθέσεις, επισυνάπτονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.
    Οι παραπάνω προτάσεις κωδικοποιούνται νομικοτεχνικά σε αιτιολογικές εκθέσεις και άρθρα νομου που ακολουθούν
    1) Ανακατάταξη περιβαλλοντικής κατηγορίας ΕΠ
    Αιτιολογική Έκθεση
    Το ΕΠ που εγκρίνεται με την ΚΥΑ του άρθ. 47 παρ. 1 του Ν.3982/2011 είναι ένα απλό και σύνηθες τεχνικό έργο οδοποιίας, υδραυλικών δικτύων, οδοφωτισμού και τηλεπικοινωνίας. Σε κάποιες περιπτώσεις προβλέπεται η κατασκευή Μονάδας Καθαρισμού Αποβλήτων (ΜΚΑ), εάν δεν υπάρχει ΜΚΑ στην πλησιέστερη πόλη και αν τα απόβλητα επιβάλλουν αυτήν την υποδομή. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα Επιχειρηματικά Πάρκα Εφοδιαστικής δεν έχουν λύματα πέραν των χώρων υγιεινής για προσωπικό/ επισκέπτες. Στο πλαίσιο της ΚΥΑ εγκρίνεται και η ΜΠΕ που αφορά στα έργα υποδομής και μόνον αυτά. Οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις ή αυτές που πρόκειται να εγκατασταθούν υπόκεινται στη δική τους περιβαλλοντική αξιολόγηση (ΠΠΔ, ΜΠΕ/ ΑΕΠΟ κ.λπ.). Για τους λόγους αυτούς, οι ΜΠΕ/ ΑΕΠΟ που εγκρίνονται με τις ΚΥΑ έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ ταυτίζονται κυριολεκτικά σε ποσοστό άνω του 90% και η μόνη διαφορά που προκύπτει μπορεί να οφείλεται αποκλειστικά στον αν υπάρχει ή όχι ΜΚΑ ή στην πηγή ύδρευσης ή σε εντελώς ειδικές και εξειδικευμένες απαιτήσεις συγκεκριμένου ΕΠ.
    Τα τεχνικά μεγέθη των έργων υποδομής, για Επιχειρηματικά Πάρκα μικρού και μεσαίου μεγέθους, είναι σημαντικά μικρότερα από τα αντίστοιχα μεγέθη έργων υποδομής που κατατάσσονται στην Περιβαλλοντική Κατηγορία Β. Προς απόδειξη αυτού, αναφέρεται ότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην «2η Ομάδα: Υδραυλικά Έργα» της ΥΑ 1958/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης ομβρίων κ.λπ. κατατάσσονται στην κατηγορία Β εάν έχουν συνολικό μήκος αγωγών μεταξύ 2χλμ και 20 χλμ. Αντίστοιχα αναφέρεται ότι σε ένα Πάρκο, 500 στρ. περίπου, τα δίκτυα ύδρευσης και ομβρίων δεν υπερβαίνουν τα 6,5 χλμ και 3,5 χλμ αντιστοίχως. Ανάλογη είναι και η εικόνα που δημιουργείται από τη συγκριτική αξιολόγηση του έργου «δίκτυο εσωτερικής οδοποιίας» (1η Ομάδα), με τη φύση και τα μεγέθη του έργου υποδομής οδοποιίας ενός Επιχειρηματικού Πάρκου.
    Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται να ψηφιστεί διάταξη, με την οποία να προβλέπεται ότι τα έργα ΕΠ Τύπου Β και Γ (χαμηλής και μέσης όχλησης) καθώς και τα ΕΠ Ειδικού Τύπου κατατάσσονται στην Περιβαλλοντική Κατηγορία Β εάν τα έργα υποδομής που προβλέπεται να κατασκευαστούν σε αυτά, με βάση τις μελέτες που κατατίθενται, κατατάσσονται επίσης στην Περιβαλλοντική Κατηγορία Β. Περαιτέρω και εάν στο ΕΠ προβλέπεται η κατασκευή ΜΚΑ, αυτή δύναται να αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά, με διακριτή απόφαση, μετά την έκδοση της ΚΥΑ του άρθ. 47 παρ. 1 του Ν.3982/2011, εντός συγκεκριμένης χρονικής προθεσμίας που καταχωρείται στην εν λόγω ΚΥΑ. Με τον τρόπο αυτό, οι αποφάσεις έγκρισης ανάπτυξης Πάρκων, στην συντριπτική πλειοψηφία ΕΠ που αναπτύσσονται στη χώρα, θα επισπευθούν κατά 1,5 έως 2 χρόνια. Στην περίπτωση ύπαρξης ΜΚΑ, με τεχνικές προδιαγραφές που την κατατάσσουν στην Κατηγορία Α, η περιβαλλοντική αδειοδότησης της (της ΜΚΑ) θα πραγματοποιείται μετά την ΚΥΑ, παράλληλα με την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης και τις λοιπές εργασίες και μελέτες που πρέπει να υλοποιηθούν για την ανάθεση και κατασκευή των έργων υποδομής.
    Πρόταση Νόμου:
    Η με αριθ. α/α 221 «Εργασίες διαρρύθμισης Επιχειρηματικών Πάρκων και Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων, όπως ορίζονται στο άρθρο 41 του Ν. 3982/11» της «Ομάδα 9η – Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις» της ΥΑ 1958/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, αντικαθίσταται ως κάτωθι:
    «Τα ΕΠ Τύπου Β και Γ (χαμηλής και μέσης όχλησης) καθώς και ΕΠ Ειδικού Τύπου κατατάσσονται περιβαλλοντικά, στην κατηγορία Β ή Α, ανάλογα με την περιβαλλοντική κατάταξη των έργων υποδομής που προβλέπεται να κατασκευαστούν εντός αυτών. Προς τον σκοπό αυτό και στο πλαίσιο της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της περίπτωσης 5β του άρθ. 46 του Ν.3982/2011 που συνοδεύει την αίτηση έγκρισης ανάπτυξης του ΕΠ, κατατίθεται Τεχνική Έκθεση Τεκμηρίωσης από την οποία απορρέει η περιβαλλοντική κατηγορία του ΕΠ, Β ή Α, σε συνάρτηση με τις περιβαλλοντικές κατηγορίες των έργων υποδομής και τις λοιπές ειδικές και τοπικές συνθήκες της έκτασης ανάπτυξης του ΕΠ. Στις περιπτώσεις κατασκευής ΜΚΑ ή έργων υποδομής ή ειδικών και τοπικών συνθηκών της έκτασης, περιβαλλοντικής κατηγορίας Α, το ΕΠ κατατάσσεται, στο σύνολο του, στην Περιβαλλοντική Κατηγορία Α1. Ομοίως στην κατηγορία Α1 κατατάσσεται και το ΕΠ Τύπου Α (υψηλή όχληση). Ο Φορέας μπορεί να αιτηθεί την περιβαλλοντική αδειοδότηση ΜΚΑ, με διακριτή διοικητική πράξη, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος που ρητά ορίζεται στην ΚΥΑ του άρθ. 47 παρ. 1 του Ν.3982/2011 έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ.
    Όλα τα ανωτέρω κατά περίπτωση ενσωματώνονται στην απόφαση έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθ. 47 του Ν.3982/2011»
    2) Εφαρμογές Δασικής Νομοθεσίας & Ρεμάτων στα ΕΠ
    1. Αιτιολογική Έκθεση
    Α) Πράξη Δασικού Χαρακτηρισμού (άρθ. 14 του Ν. 998/1979)
    Προτείνεται τροποποίηση του άρθ. 44 του Ν. 3982/11, ώστε η ύπαρξη εντοπισμένων εκτάσεων εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου, για τις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χαρακτηρισμού κατά το άρθρο 14 του Ν. 998/1979 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, να μην εμποδίζει την έγκριση της επένδυσης, δηλαδή την έκδοση της απόφασης ΚΥΑ του άρθρου 47 παρ. 1, με την προϋπόθεση ότι το συνολικό εμβαδόν αυτών των εκτάσεων δεν υπερβαίνει το 15% της συνολικής έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του ΕΠ. Με την προτεινόμενη ρύθμιση, η σχετική διαδικασία μεταφέρεται στο στάδιο εκπόνησης και έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης, όπως γίνεται για όλα τα σχέδια πόλης, δηλαδή μετά την ΚΥΑ ανάπτυξης του ΕΠ που εκδίδεται χωρίς καθυστερήσεις. Η διαδικασία αυτή είναι γενικής εφαρμογής και μπορεί να εφαρμοστεί και στην περίπτωση των ΕΠ, έστω και αν αυτό θα επιβάλλει μερική διόρθωση της οριογραμμής και νέα ΚΥΑ για μεταβολές ήσσονος σημασίας. Εξάλλου, σύμφωνα με το Ειδικό Χωροταξικό Βιομηχανίας, εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου μπορούν να παραμένουν δασικές νησίδες, χωρίς να πολεοδομούνται.
    Η παρούσα πρόταση αποβλέπει:
    – Στην αντιμετώπιση τυχόν δασικών προβλημάτων σε χρόνο (μετά την ΚΥΑ) όπου η ΕΑΝΕΠ είναι φορέας με αρμοδιότητες και εξουσία διαχείρισης της έκτασης, όπως έχει εγκριθεί και όχι μια απλή ΑΕ που σκοπεύει να γίνει ΕΑΝΕΠ και αναπτύσσει πρωτοβουλίες που μπορούν να καταστρέψουν περιουσίες τρίτων που θα μπορεί να χαρακτηριστούν δασικές αδίκως και τελεσιδίκως και μάλιστα χωρίς τη γνώση των ιδιοκτητών και χωρίς δικαίωμα διατύπωσης αντιρρήσεων από αυτούς, σύμφωνα με το άρθ. 14 του Ν.998/1979
    – στη μείωση του χρόνου αδειοδότησης κατά ένα έως δύο χρόνια, κατά περίπτωση. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το ΕΠ Ασπροπύργου/ Νότιος Τομέας, όπου σε συνολική έκταση 2.100 στρ, η ΚΥΑ καθυστέρησε 2,5 χρόνια τουλάχιστον αποκλειστικά και μόνο για το λόγο ότι υπήρχαν 6 διάσπαρτες δασικές εκτάσεις, συνολικής επιφάνειας 35 στρ., οι οποίες εξάλλου είχαν χωροθετηθεί στην Πολεοδομική Μελέτης ως χώροι ΚΧ- Πρασίνου.
    Β) Εφαρμογή νομοθεσίας περί ρεμάτων στα ΕΠ
    Κατά την εκπόνηση πολεοδομικών μελετών για την ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης και εφόσον υπάρχουν ρέματα στην υπό ένταξη περιοχή, οι μελέτες οριοθέτησης/ διευθέτησης αυτών των ρεμάτων εγκρίνονται ταυτόχρονα με την πολεοδομική μελέτη. Στην περίπτωση των ΕΠ, ενώ η πολεοδομική μελέτη (σύνταξη και έγκριση) έπεται της ΚΥΑ αδειοδότησης και μάλιστα είναι η πρώτη διοικητική πράξη που εγκρίνεται για την υλοποίηση του Πάρκου, οι υπηρεσίες επιβάλουν στους φορείς να εκπονήσουν μελέτες οριοθέτησης ως προϋπόθεση για την έκδοση της ΚΥΑ.
    Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται η τροποποίηση του άρθ. 44 του Ν. 3982/11 ώστε η ύπαρξη ρεμάτων, εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου, που δεν ανήκουν σε περιοχές ή σε ειδικό καθεστώς προστασίας, να μην εμποδίζει την έκδοση της απόφασης του άρθρου 47 παρ. 1. Ειδικότερα προτείνεται η Μελέτη Οριοθέτησης και Διευθέτησης Ρεμάτων να γίνεται μετά την έκδοση της ΚΥΑ κατά τη φάση έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης, όπως επιβάλει το γενικό πολεοδομικό δίκαιο για την ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης.
    Η νομοθέτηση θα αντιμετωπίσει και θα διορθώσει και την ατυχή σχετική ρύθμιση που θεσμοθετήθηκε στο άρθ. 8 του Ν.4447/2016 και δυστυχώς αφορά και τα ΕΠ (ΕΧΣ).
    Πρόταση Νόμου:
    Προσθήκη στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 44 του Ν.3982/2011
    «Η ύπαρξη εντοπισμένων εκτάσεων εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου, για τις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία δασικού χαρακτηρισμού κατά το άρθρο 14 του Ν. 998/1979 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, δεν εμποδίζει την έκδοση ΚΥΑ του άρθρου 47 παρ. 1, υπό την προϋπόθεση ότι το εμβαδόν αυτών των εκτάσεων δεν υπερβαίνει το 15% της συνολικής επιφάνειας του Επιχειρηματικού Πάρκου.
    Μετά την έκδοση της ΚΥΑ του άρθρου 47 παρ. 1 και πριν την έγκριση της Πολεοδομικής Μελέτης, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία του άρθρου 14 του Ν. 998/1979 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία. Τυχόν μεταβολές ή δεσμεύσεις που επέρχονται στην έκταση του Επιχειρηματικού Πάρκου, ενσωματώνονται σε νέα ΚΥΑ που εκδίδεται για αυτό το σκοπό.
    Αντιστοίχως η ύπαρξη ρεμάτων, εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου, που δεν ανήκουν σε περιοχές ή σε ειδικό καθεστώς προστασίας δεν εμποδίζει την έκδοση ΚΥΑ του άρθρου 47 παρ. 1. Η μελέτη οριοθέτησης των υπόψη ρεμάτων, εγκρίνεται κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 3 του Ν. 4258/2014, μετά την έκδοση της ΚΥΑ. Στην περίπτωση που από την υδραυλική μελέτη του φακέλου οριοθέτησης, προβλέπονται έργα διευθέτησης/ αντιπλημμυρικά έργα, εφαρμόζεται η διαδικασία της παρ. β του άρθρου 3 του Ν. 4258/2014. Οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι ενσωματώνονται στην ΚΥΑ έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου με την έκδοση νέας ΚΥΑ.»
    2. Αιτιολογική Έκθεση
    Έγκριση Επέμβασης
    Με το άρθ. 56 παρ.2 του Ν.998/1979 πριν καταργηθεί, ήταν επιτρεπτή η επέμβαση σε δασικές εκτάσεις και η ενσωμάτωση τους σε Επιχειρηματικό Πάρκο, με παραχώρηση της κυριότητας τους στο Φορέα Υλοποίησης (ΕΑΝΕΠ) έναντι ανταλλάγματος. Με το άρθ. 36 του Ν.4280/2014, συνεχίζει να υφίσταται η δυνατότητα αυτή, με τη διαφορά ότι αντί της κυριότητας παραχωρείται η χρήση. Όμως, κατά την εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης δημιουργούνται οικόπεδα μικτής «καταγωγής» που εν μέρει έχουν τμήματα ιδιόκτητα του Φορέα ή τρίτων και εν μέρει τμήματα παραχωρημένα κατά χρήση ως πρώην δασικές εκτάσεις. Τα οικόπεδα αυτά, λόγω του ιδιόμορφου καθεστώτος «ιδιοκτησίας», δύσκολα γίνονται αποδεκτά προς αξιοποίησης από επενδυτές. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, προτείνεται τροποποίηση του δικαίου έγκρισης επέμβασης σε δασικές εκτάσεις, ειδικώς για τα ΕΠ, προκειμένου με την έγκριση επέμβασης να εγκρίνεται η παραχώρηση της κυριότητας των δασικών εκτάσεων (υπό προϋποθέσεις και αιρέσεις), όπως ίσχυε, αντί της παραχώρησης χρήσης που πλέον ισχύει.
    Πρόταση Νόμου:
    Προσθήκη εδαφίου στο τέλος της παρ. 14 του άρθ. 45 του Ν.998/1979:
    «Από τις παραπάνω απαγορεύσεις εξαιρείται η περίπτωση των Επιχειρηματικών Πάρκων του Ν.3982/2011. Για την περίπτωση αυτή αντί της χρήσης, με την απόφαση έγκρισης επέμβασης, παραχωρείται, με αντάλλαγμα, η κυριότητα της έκτασης. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος στο σύνολο τους.
    3) Κατάργηση περιμετρικού πρασίνου επί εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών οδών στην περίπτωση των άτυπων συγκεντρώσεων που έχουν εγκριθεί ή θα εγκριθούν για να αναπτυχθούν ως ΕΠ.
    Αιτιολογική Έκθεση
    Με την περίπτωση β’ της παρ. 2 του άρθρου 56 του Ν.3982/2011, όπως ψηφίστηκε στο Ν.4442/2016 (άρθ. 52), καταργήθηκε και ορθώς, η υποχρέωση δημιουργίας περιμετρικού πρασίνου επί οδών εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών για περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων που εγκρίνονται για να αναπτυχθούν ως Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης (ΕΠΕ). Ωστόσο, υπάρχουν περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων με έντονη/ πυκνή παρόδια δόμηση που έχουν ήδη εγκριθεί να αναπτυχθούν ως ΕΠ (πχ Βαμβακιά, Ασπρόπυργος) ή θα εγκριθούν κατά περίπτωση. Και στις περιπτώσεις αυτές είναι ανέφικτη η δημιουργία περιμετρικού πρασίνου επί των εν λόγω οδών . Κατά συνέπεια, προτείνεται να καταργηθεί η σχετική υποχρέωση, χωρίς να θίγεται το γενικό ποσοστό πρασίνου του άρθ. 52 εδαφ.2γ του Ν. 3982/11.
    Πρόταση Νόμου / Προσθήκη εδαφ. Στη παρ. 2γ του άρθ. 52
    Στο τέλος της παρ. 2γ του άρθ. 52 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
    «Δεν απαιτείται περιμετρικό πράσινο στις περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων που οργανώνονται ως ΕΠ και ειδικότερα στα όρια αυτών με δημοτικές, επαρχιακές και εθνικές οδούς.»
    4) Απαλλαγή σύνταξης και υποβολής ΠΠΔ για επιχειρήσεις κατηγορίας Β εντός ΕΠ
    Αιτιολογική Έκθεση
    Για τη διευκόλυνση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων εντός ΕΠ έχουν θεσμοθετηθεί ειδικές διατάξεις στην παρ. 3 του άρθ. 54 του Ν.3982/2011, που πρόσφατα τροποποιήθηκε με το Ν.4605/2019, προκειμένου στις διευκολύνσεις να υπαχθούν και οι επιχειρήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας του άρθ. 1 του Ν.4302/2014. Όμως η βασική διάταξη του Ν.3982/2011 έχει ψηφιστεί πριν την ψήφιση του Ν.4014/2011 και ακολουθεί διαφορετική ορολογία, η οποία οδηγεί στην μη εφαρμογή αυτών των διευκολύνσεων. Για το λόγο αυτό προτείνεται η αντικατάσταση της παρ. 3 του άρθρου 54 με νέα παράγραφο και με διατύπωση που εναρμονίζει το περιεχόμενο της με τις διατάξεις του Ν.4014/2011.
    Πρόταση Νόμου
    Αντικατάσταση της παρ. 3 του άρθ. 54 του Ν.3982/2011 ως εξής:
    «3. Οι επιχειρήσεις που ασκούν δραστηριότητες του δεύτερου μέρους του παρόντος, καθώς και οι επιχειρήσεις του άρθρου 1 του ν. 4302/2014, που ανήκουν στην Περιβαλλοντική Κατηγορία Β της ΥΑ 1958/2012, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει, οι οποίες εγκαθίστανται σε επιχειρηματικά πάρκα, δεν υποχρεούνται στην εκπόνηση και υποβολή Μελέτης Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων (ΠΠΔ), με την επιφύλαξη των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 43.»

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 11:57 | ΠΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Στο ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ θα ήταν χρήσιμο (και για το Δημόσιο Ταμείο) να δοθεί κίνητρο σε όσους έχουν ήδη υπαχθεί στο Ν.4495/17 και προηγούμενους (4014/11, 4178/13) και συνεχίζουν την πληρωμή των δόσεων,/ έτσι ώστε να μπορέσουν με εφ’ άπαξ καταβολή του συνόλου της οφειλής τους, να εξοφλήσουν το σύνολο του προστίμου, επωφελούμενοι σχετικής έκπτωσης.

    Με εκτίμηση,
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
    Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ
    Αρ. ΤΕΕ 26803
    6944353959

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 11:00 | Κητής Κωνσταντίνος

    Το σημαντικότερο, ίσως, πρόβλημα της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι η αδυναμία των, πολυπληθών, γνωμοδοτούντων φορέων να διατυπώσουν την άποψη τους εντός του νομοθετικά προκαθορισμένου χρονικού διαστήματος. Συνεπώς, φορείς έργων και μελετητές αναγκάζονται να επισκέπτονται τις υπηρεσίες αυτές, προσπαθώντας να επιτύχουν την όσο το δυνατόν γρηγορότερη γνωμοδότηση, ενώ ήδη έχει παρέλθει το απαιτούμενο χρονικό διάστημα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η έκδοση ΑΕΠΟ σε 6 – 7 μήνες κατ’ ελάχιστον και αυτό όταν δεν προκύπτουν σημαντικά προβλήματα και ζητήματα κατά τις γνωμοδοτήσεις.

    Πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο υποχρεωτικής εισαγωγής της ΜΠΕ στο ΠΕΣΠΑ ή στο ΚΕΣΠΑ (εντός 15 ημερών όπως προβλέπει ο Νόμος 4014/2011), εφόσον οι γνωμοδοτούσες υπηρεσίες έχουν υπερβεί τα χρονικά περιθώρια διατύπωσης άποψης επί της ΜΠΕ ή εναλλακτικά η γνωμοδότηση των σχετικών υπηρεσιών να τεκμαίρεται ως θετική όταν περάσει άπρακτο το νομοθετικά καθορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτή τη στιγμή, η πρόβλεψη που υπάρχει στην υπ’ αριθμόν 167563/ΕΥΠΕ/2013 (ΦΕΚ 964 Β’) Υπουργική Απόφαση είναι ότι «Αν οι αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες ή το κοινό, δεν αποστείλουν τις γνωμοδοτήσεις και απόψεις τους μέσα στην ανωτέρω προθεσμία, δεν εμποδίζεται η πρόοδος της διοικητικής διαδικασίας», πρακτικά δεν εφαρμόζεται.

    Κητής Κωνσταντίνος
    Μηχανικός Περιβάλλοντος
    M.Eng. Οργάνωση και Διοίκηση Τεχνικών Συστημάτων
    Περιβαλλοντικός μελετητής

Σχόλια