1. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 43 του Ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο περιορισμός της παρούσας παραγράφου ως προς το ανωτέρω ποσοστό ορίζεται σε 40% όταν σε Επιχειρηματικά Πάρκα εγκαθίστανται δραστηριότητες της περίπτωσης (η) της προηγούμενης παραγράφου και δεν έχει καθόλου εφαρμογή σε Επιχειρηματικά Πάρκα Ειδικού Τύπου.»
2. Στην περίπτωση «θ» της παραγράφου 1 του άρθρου 43 του Ν. 3982/2011 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Οι δραστηριότητες του εδαφίου αυτού, μπορούν να εγκαθίστανται και στους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων που διέπονται από τις διατάξεις των Ν. 4458/1965 και Ν. 2545/1997.»
3. Οι παράγραφοι 1 και 7 του άρθρου 47 του Ν. 3982/2011 αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Με κοινή απόφαση των αρμόδιων Γενικών Διευθυντών του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εγκρίνεται η ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου. Όπου στην κείμενη νομοθεσία γίνεται λόγος για την κοινή Υπουργική απόφαση του άρθρου 47 του ν. 3982/2011, νοείται εφεξής η απόφαση των αρμόδιων Γενικών Διευθυντών της παραγράφου 1 του άρθρου 47, όπως τροποποιείται με το παρόν.
7. Η μεταβολή της έκτασης και των ορίων του Επιχειρηματικού Πάρκου, καθώς και των λοιπών δεδομένων ίδρυσης και λειτουργίας αυτού, μετά την έγκριση ανάπτυξής του, επιτρέπεται με κοινή απόφαση των αρμόδιων Γενικών Διευθυνών του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων καιτου Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας , σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 46 και 47, με την προϋπόθεση ότι η χρήση γης δεν απαγορεύει την επέκταση ή μεταβολή της έκτασης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Στην περίπτωση αυτή τα ποσοστά που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου αυτού θα υπολογίζονται επί της τελικής συνολικής έκτασης, μετά την έγκριση της επέκτασης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Για μεταβολές που αφορούν συνολικά σε έκταση γης μικρότερη από το δεκαπέντε τοις εκατό (15 %) της αρχικής έκτασης και για ήσσονος σημασίας μεταβολές των λοιπών δεδομένων ίδρυσης και λειτουργίας των ΕΠ, δεν απαιτείται η εκ νέου προσκόμιση των μελετών και στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 46, αλλά μόνο η τοπογραφική αποτύπωση της έκτασης και η τεκμηρίωση με τα αντίστοιχα στοιχεία και δικαιολογητικά ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου αυτού και η χρήση γης είναι συμβατή με την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου. Η ρύθμιση αυτή ισχύει για μια μόνο φορά. Σε περίπτωση νέας αύξησης της συνολικής έκτασης του ΕΠ, έστω και αν αυτή είναι πάλι μικρότερη του δεκαπέντε τοις εκατό (15%), ακολουθείται κανονικά η διαδικασία των άρθρων 46 και 47.»
4. Μετά το τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του Ν. 3982/2011 προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Οι επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στα Επιχειρηματικά Πάρκα αποκτούν δικαίωμα επι του χώρου εγκατάστασής τους είτε με τη μεταβίβαση σε αυτές από τον ιδιοκτήτη της κυριότητας οικοπέδων και οικοδομημάτων που βρίσκονται σε αυτά είτε με τη σύσταση επ` αυτών άλλου εμπράγματου δικαιώματος είτε με την εκμίσθωση αυτών ή με άλλη ενοχική σχέση. Επιπροσθέτως με τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4458/1965 και στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 ν. 2545/1997, η εγκατάσταση επιχείρησης μπορεί να γίνει και με σύσταση δικαιώματος επιφάνειας όπως αυτό ορίζεται και ρυθμίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 18 έως 26 Ν. 3986/2011. Όπου στις διατάξεις των άρθρων αυτών γίνεται λόγος για δημόσιο κτήμα θα νοείται για τις ανάγκες του παρόντος γήπεδο σε Οργανωμένο Υποδοχέα Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41 Ν. 3982/2011, ενώ ως «κύριος» που μπορεί να συστήσει το δικαίωμα επιφάνειας νοείται: α) η ΕΑΝΕΠ προκειμένου για γήπεδα Επιχειρηματικών Πάρκων του παρόντος μέρους, β) ο φορέας ίδρυσης Β.Ε.ΠΕ. προκειμένου για γήπεδα Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών του Ν. 2545/1997 και γ) ο φορέας οργάνωσης και εκμετάλλευσης προκειμένου για γήπεδα Βιομηχανικών Περιοχών του Ν. 4458/1965. Στο περιεχόμενο του δικαιώματος επιφάνειας του παρόντος άρθρου είναι δυνατό να περιλαμβάνονται, εκτός από τους όρους της παραγράφου 1 του άρθρου 20 του Ν. 3986/2011, και πρόσθετοι όροι που αφορούν στην άσκηση της δραστηριότητας της επιχείρησης του Επιφανειούχου, τη συμμόρφωσή της με τον Κανονισμό Λειτουργίας και γενικά όροι που αποσκοπούν στην διασφάλιση της κανονικής λειτουργίας και βιωσιμότητας του Οργανωμένου Υποδοχέα».
5. Στο άρθρο 54 του ν. 3982/2011, προστίθεται παράγραφος 11 ως εξής:
«11. Οι επιχειρήσεις με οικονομική δραστηριότητα που ασκείται υπό καθεστώς έγκρισης λειτουργίας του ν. 4442/2016 που εγκαθίστανται σε Επιχειρηματικά Πάρκα απαλλάσσονται από την υποχρέωση λήψης έγκρισης λειτουργίας και υπόκεινται σε καθεστώς γνωστοποίησης του άρθρου 5 του ν. 4442/2016.»
6. Στο άρθρο 54 του Ν. 3982/2011 προστίθεται παράγραφος 12 ως εξής:
«12. Οι όροι που διέπουν τις εγκαταστάσεις και την άσκηση της δραστηριότητας των εγκατεστημένων επιχειρήσεων ανεξάρτητα από την κανονιστική προέλευσή τους (Περιβαλλοντική Αδειοδότηση, έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας, Κανονισμός Λειτουργίας, πρότυπα λειτουργίας κ.λπ.) δεσμεύουν τον φορέα της επιχείρησης ακόμη και αν οι εγκαταστάσεις της εν λόγω επιχείρησης δεν λειτουργούν. Σε περίπτωση οριστικής διακοπής της λειτουργίας της δραστηριότητας και διαπιστωμένης αφερεγυότητας της εγκατεστημένης επιχείρησης, η ΕΑΝΕΠ ή η ΕΔΕΠ δεν ευθύνεται για τυχόν κινδύνους που προκαλούνται από τις μη λειτουργούσες εγκαταστάσεις, εφόσον ενημέρωσε εγγράφως τις αδειοδοτούσες αρχές προκειμένου να τεθούν σε εφαρμογή οι όροι και οι διατάξεις που αφορούν στην πρόληψη και αποκατάσταση των κινδύνων σε περίπτωση διακοπής της αδειοδοτημένης εγκατάστασης ή δραστηριότητας».
7. H παράγραφος 13 του άρθρου 56 του ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«13. Στις περιοχές όπου υπάρχουν ή πρόκειται να ιδρυθούν μεμονωμένες
μεγάλες μονάδες, μπορεί να ιδρυθεί Επιχειρηματικό Πάρκο Μεμονωμένης
Μεγάλης Μονάδας (ΕΠΜΜΜ). Ως μεμονωμένες μεγάλες μονάδες που υπάγονται στην
παρούσα περίπτωση θεωρούνται αυτές που ασκούν δραστηριότητες υπαγόμενες
στο Δεύτερο Μέρος του παρόντος νόμου και έχουν έκταση τουλάχιστον εκατόν
πενήντα (150) στρέμματα για δραστηριότητες υψηλής όχλησης και εκατό (100)
στρέμματα για δραστηριότητες μέσης όχλησης. Υφιστάμενες μονάδες που
επιθυμούν να υπαχθούν στο καθεστώς των ΕΠ ΜΜΜ, μπορούν να καλύπτουν την
υποχρέωση της ελάχιστης έκτασης και στις περιπτώσεις που δεν αναπτύσσονται
σε ενιαία έκταση και παρεμβάλλονται δημόσια κτήματα και περιοχές με ίδιο
καθεστώς. Η διαδικασία καθορισμού, οριοθέτησης και οργάνωσης, τα απαιτούμενα
δικαιολογητικά, ο τρόπος λειτουργίας και διαχείρισης αυτής της κατηγορίας
των Επιχειρηματικών Πάρκων, καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών
Οικονομίας και Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»
8. Η παράγραφος 3 του άρθρου 58 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ Α΄ 143) αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στα Επιχειρηματικά Πάρκα ή στην Άτυπη Βιομηχανική Συγκέντρωση για την οποία έχει εκδοθεί η απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 56, τα ανταποδοτικά τέλη για τις υπηρεσίες καθαριότητας, φωτισμού κοινοχρήστων χώρων, συλλογής απορριμμάτων και τις άλλες υπηρεσίες για τις οποίες οι Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού εισπράττουν ανταποδοτικά τέλη, υπολογίζονται με βάση την κοστολόγηση των υπηρεσιών που γίνεται ειδικά για το συγκεκριμένο Επιχειρηματικό Πάρκο λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 17 του Ν. 1080/1980. Τις υπηρεσίες αυτές μπορεί να τις παρέχει στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις η ΕΑΝΕΠ, ή η ΕΔΕΠ μετά τη μεταβίβαση της παραγράφου 2, μετά από έγγραφη δήλωση που απευθύνει προς τον οικείο Ο.Τ.Α. το αργότερο έως την 31 Αυγούστου της προηγούμενης οικονομικής χρήσης και ειδικά για την οικονομική χρήση 2020 μέχρι την 31.12.2019. Η έγγραφη δήλωση συνοδεύεται υποχρεωτικά από έγγραφα που αποδεικνύει ότι οι πάροχοι των σχετικών υπηρεσιών αναδείχθηκαν κατόπιν διαγωνιστικής διαδικασίας.
Σε περίπτωση που η ΕΑΝΕΠ ή η ΕΔΕΠ ασκήσουν το εν λόγω δικαίωμα και για τις διαχειριστικές χρήσεις στις οποίες αφορά η Δήλωση της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ: α) ο Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού υποχρεούται να απέχει από την παροχή των υπηρεσιών στα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου ή της Άτυπης Βιομηχανικής Συγκέντρωσης για την οποία έχει εκδοθεί η απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 56, β) Το ογδόντα τοις εκατό (80%) των ανταποδοτικών τελών που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις δια του λογαριασμού κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας προορίζεται για την κάλυψη των δαπανών των ανταποδοτικών υπηρεσιών και αποδίδεται απευθείας από τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας με κατάθεσή του στον ειδικό τραπεζικό λογαριασμό της ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ που έχει γνωστοποιηθεί με τη Δήλωση των προηγούμενων εδαφίων. Το υπόλοιπο είκοσι τοις εκατό (20%) των καταβαλλομένων τελών αποδίδεται στον οικείο Ο.Τ.Α., λογιζόμενο ως ανταποδοτικό τέλος για την λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου ή της Άτυπης Βιομηχανικής Συγκέντρωσης εντός των διοικητικών του ορίων. Σε κάθε περίπτωση ο συντελεστής χρέωσης των δημοτικών τελών και φόρων στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στο Επιχειρηματικό Πάρκο και στην ΕΑΝΕΠ ή στην ΕΔΕΠ δεν μπορεί να υπερβαίνει το χαμηλότερο συντελεστή που καθορίζει ο Ο.Τ.Α. για την αντίστοιχη κατηγορία ακινήτου που βρίσκεται εκτός του Επιχειρηματικού Πάρκου ή της Άτυπης Βιομηχανικής Συγκέντρωσης. Οι προβλέψεις της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται, με ανάλογη προσαρμογή, και στους λοιπούς Οργανωμένους Υποδοχείς Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 4. Το τέλος ακίνητης περιουσίας, που προβλέπεται στο άρθρο 24 του Ν. 2130/1993, επιβάλλεται αποκλειστικά επί των δομημένων επιφανειών στο Επιχειρηματικό Πάρκο, όπως αυτές προκύπτουν από την άδεια δόμησής τους. Προϋπόθεση για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου σε Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις, είναι να έχει συσταθεί ΕΑΝΕΠ με σκοπό την ίδρυση Επιχειρηματικού Πάρκου του άρθρου 43 του παρόντος.»
9. Στο άρθρο 58 του Ν. 3982/2011 μετά την παράγραφο 6 προστίθεται νέα παράγραφος 7, ως εξής:
«7. Η ΕΑΝΕΠ ή η ΕΔΕΠ σε περίπτωση μεταβίβασης της διοίκησης και διαχείρισης σύμφωνα με την παράγραφο 2, δύναται κατόπιν έγγραφης ενημέρωσης προς τον Δήμο στα διοικητικά όρια του οποίου εμπίπτει το Επιχειρηματικό Πάρκο, να εκτελεί αντί του Δήμου τις ενέργειες συλλογής και διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν. 4039/2012 (Α΄ 15).»
10. Τα δυο πρώτα εδάφια της παραγράφου 1 του άρθρου 62 του Ν. 3982/2011 αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Κάθε σύμβαση αγοραπωλησίας και δωρεάς έκτασης προς την ΕΑΝΕΠ για τη διασφάλιση της έκτασης κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 46 καθώς και έκτασης εντός Επιχειρηματικού Πάρκου από την ΕΑΝΕΠ ή από επιχείρηση που έχει εγκατασταθεί, πρόκειται να εγκατασταθεί ή να μετεγκατασταθεί εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης και το φόρο δωρεάς, αντιστοίχως. Η επιχείρηση που ωφελείται αυτού του κινήτρου, οφείλει για 5 έτη από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης να μην μεταβιβάσει σε τρίτο την εν λόγω έκταση και να λειτουργήσει σε αυτήν δραστηριότητα του άρθρου 43 παρ. 1 για το ίδιο χρονικό διάστημα τουλάχιστον. Ομοίως απαλλάσσεται από τον φόρο η μεταβίβαση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 48.»
11. Η παράγραφος 4 του άρθρου 62 του Ν. 3982/2011 καταργείται.
12. Η παράγραφος 9 του άρθρου 62 του Ν. 3982/2011 τροποποιείται ως εξής:
«9. Τα κίνητρα του παρόντος άρθρου αφορούν μόνο τα Επιχειρηματικά Πάρκα των περιπτώσεων α έως και ε` της παρ. 1 του άρθρου 41, καθώς και τις ΒΙΠΕ του Ν. 4458/1965 και ΒΕΠΕ του ν. 2545/1997 για τις οποίες εξακολουθούν να εφαρμόζονται παράλληλα και τα κίνητρα που προβλέπονται στους νόμους αυτούς, με την προϋπόθεση τήρησης των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί κρατικών ενισχύσεων.»
13. Μετά το άρθρο 62 του Ν. 3982/2011 εισάγεται άρθρο 62Α εξής:
«Άρθρο 62Α
Διαμεσολάβηση
Κάθε διαφορά εκ συμβάσεως ή εκ του Νόμου, η οποία ανακύπτει μεταξύ εγκατεστημένης επιχείρησης αφ΄ ενός και του φορέα διαχείρισης του Οργανωμένου Υποδοχέα Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων (ΟΥΜΔ) αφ’ ετέρου, δύναται να υπάγεται στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, αναλογικά εφαρμοζόμενων των διατάξεων των άρθρων 183-185 του Ν. 4512/2018 (ΦΕΚ Α’ 5/17.01.2018).»
14. Το εδάφιο γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52 Ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«γ. Ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων 25%, υπολογιζόμενο επί της συνολικής επιφάνειας του ΕΠ. Στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνονται χώροι εντός του ΕΠ με ήδη διαμορφωμένη τέτοια χρήση (ενδεικτικά αυτοκινητόδρομοι, εθνικές και επαρχιακές οδοί, κόμβοι κλπ.) καθώς και η τυχόν ζώνη κατά μήκος του Ενεργού Δικτύου της Εθνικής Σιδηροδρομικής Υποδομής όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 9 του Ν. 3891/2010 και για τη χρήση που προβλέπεται στο στοιχ. ε της παραγράφου 1 του άρθρου 6α του ίδιου αυτού νόμου. Οι χώροι υψηλού πρασίνου περιμετρικά του ΕΠ ορίζονται σε 6% κατ` ελάχιστον επί της συνολικής επιφάνειας για ΕΠ Τύπου Α` και σε 5% επί της συνολικής επιφάνειας για ΕΠ Τύπου Β` και Γ`. Οι χώροι υψηλού πρασίνου περιμετρικά του ΕΠ συνυπολογίζονται στην έκταση των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων του ΕΠ. Οι χώροι κοινωφελών εγκαταστάσεων και κτιρίων ανέρχονται κατά ανώτατο όριο σε 3% στη συνολική επιφάνεια του ΕΠ».
15. Η προσθήκη μετά την παράγραφο 12 του άρθρου 52 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ Α 143) νέας παραγράφου 13 με το εξής περιεχόμενο:
«13. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και στους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41. Κατά παρέκκλιση διατηρούνται εγκεκριμένα πολεοδομικά μεγέθη (ενδεικτικά ποσοστό κάλυψης και συντελεστής δόμησης, μέγιστο ύψος κλπ.) τα οποία υπερβαίνουν αυτά της παραγράφου 2».
16. Η φράση «στον Φορέα ΒΕΠΕ» στην περίπτωση (γ) της παραγράφου 5 του άρθρου 45 Ν. 3982/2011, όπως αυτή παράγραφος προστέθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου Ν. 4605/2019, αντικαθίσταται με τη φράση «στην ΕΑΝΕΠ».
17. Στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 55Α του ν. 3982/2011, όπου αναφέρεται ο «Ν. 4085/1965» διορθώνεται σε «Ν. 4458/1965».
18. Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 13 του άρθρου 56Β του Ν. 3982/2011 προστίθεται η φράση:
«με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων κατόπιν αίτησης της ΕΑΝΕΠ».
19. Στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 1 ν. 4014/2011 (Α’ 209) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Με την ίδια ή με όμοια απόφαση δύναται να κατατάσσονται σε χαμηλότερη κατηγορία έργα που ευρίσκονται ή οι δραστηριότητες που ασκούνται εντός επιχειρηματικών πάρκων του μέρους τρίτου του ν. 3982/2011 (Α’ 143) που έχουν λάβει έγκριση περιβαλλοντικών όρων».
Παράγραφος 3
Η εμπειρία μας, από το πρώτο πάρκο που επιχειρείται να δημιουργηθεί, δείχνει οτι υπάρχει πληθώρα παρανομιών και παρατυπιών χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει έλεγχος από την πολιτεία, για πράξεις που δεν έχουν προέρθει από την διοίκηση, άρα δεν έχουν το τεκμήριο της νομιμότητας. Σε συνδυασμό με το υπόλοιπο πλαίσιο, στην ουσία είναι μία προσπάθεια κατάργησης των ένδικων μέσων του ιδιοκτήτη ο οποίος είναι και ο επενδυτής και μάλιστα καταναγκαστικά μέσω της ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων. Πόσα πάρκα θα γίνουν που δεν μπορεί να τα υπογράφει ο υπουργός. Γεγονός είναι ότι από την στιγμή που δεν βασίζονται τα Ε.Π. σε ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο, αλλά σε ένα νόμο με ελλείψεις και ασάφειες χωρίς συγκεκριμένες διαδικασίας και χωρίς συγκεκριμένο στόχο πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος από την πολιτεία.
Παραγραφος 4
Προφανώς το ΕΑΝΕΠ είναι λάθος ΕΔΕΠ πρέπει να γραφεί. Καθώς κατά την διάρκεια εκτέλεσης των έργων που τα κάνει η ΕΑΝΕΠ υπάρχει αναστολή αδειών εκτός των κοινοχρήστων και των έργων υποδομής. Αυτό αλλοιώνει το έργο της ΕΑΝΕΠ, που εκτος από τον ρόλο εκτέλεσης των έργων παίρνει άλλο ρόλο.
Παράγραφος 6
Δίνουμε όλα τα δικαιώματα σε μία ανώνυμη κερδοσκοπική εταιρεία την ΕΑΝΕΠ χωρίς όμως να έχει καμία ευθύνη, μόνο για να εισπράττει. Εφόσον, είναι εταιρείες ανώνυμες να κάνουν ασφάλειες αστικής ευθύνης, και να μην γίνεται αποποίηση ευθυνών. Τι θα προσφέρουν αν δεν προσφέρουν την ασφάλεια των επιχειρήσεων; Αν θέλουν να ισχύσει αυτό, θα πρέπει να υποχρεούνται από το νόμο να μην πληρώνουν τα αδόμητα ή μη εκμισθωμένα ακίνητα τέλη προς την ΕΑΝΕΠ ή την ΕΔΕΠ, έστω και ας το ορίζει ο κανονισμός λειτουργίας του πάρκου.
Παραγραφος 8
Πρέπει να οριστεί ευθύς εξαρχής η διαγωνιστική διαδικασία η οποία και να αναρτάται στην διαύγεια. Επίσης, θα πρέπει να κριθεί αν η ΕΑΝΕΠ είναι αξιόπιστη να εισπράττει. Και αν τελικά η ΕΑΝΕΠ εισπράττει τα τέλη από την ΔΕΗ ή όποια άλλα τέλη και τελικά δεν εφαρμόζει την σύμβαση και δεν δίνει τις παροχές που θα έπρεπε που θα πρέπει να απευθυνθεί ο πολίτης-ιδιοκτήτης στα αστικά δικαστήρια;
Ενώ η ανώνυμη εταιρεία θα εισπράττει μέσω του δημοσίου; Το θεωρώ αντισυνταγματικό να εισπράττει από το δημόσιο η ανώνυμη εταιρεία, αυτό θεωρείται παράνομη κρατική ενίσχυση. Ποια άλλη εταιρεία έχει αυτό το προνόμιο. Να πάει να τα εισπράξει μόνη της η ΕΑΝΕΠ και όχι μέσω της ΔΕΗ.
Παράγραφος 10
Μόνο η ΕΑΝΕΠ έχει δικαιώματα; Ο ιδιοκτήτης δεν έχει δικαιώματα. Η ΕΑΝΕΠ είναι κατά των ιδιοκτητών γιατί θα πουλάει φθηνότερα. Είναι νόθευση του ανταγωνισμού και παράβαση λειτουργίας της συνθήκης λειτουργίας της ευρωπαϊκής ένωσης και του συντάγματος. Ποια είναι αυτή η εταιρεία η ΕΑΝΕΠ που μόνο εισπράττει για λογαριασμό της και δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Παράγραφος 14
Αυτό το άρθρο πραγματικά καταργεί το πράσινο και τις ελεύθερες ζώνες στα επιχειρηματικά πάρκα. Εάν θα έπρεπε κάτι να μετράει θα πρέπει καταναγκαστικά να είναι και στην πράξη εφαρμογής, όχι όπως στην περίπτωση του πάρκου «Βαμβακιάς» Ελευσίνας η οποία διαχωρίζεται από σιδηροδρομική γραμμή κατά παράβαση του νόμου 3982/11 που θεωρητικά ανήκει στον ΟΣΕ δεν έχει συμπεριληφθεί στους πίνακες της πράξης εφαρμογής. Και πως αυτό θα πραγματοποιηθεί εφόσον οι τελικοί οδοί θα ανήκουν στην ΕΑΝΕΠ. Θα τους χαρίσουμε και τις εθνικές και επαρχιακές οδούς. Μήπως θα μας βάλουν διόδια;
Παράγραφος 18
Εφόσον και η ΕΑΝΕΠ έχει την έγκριση των ιδιοκτητών. Για πόσα χρόνια θα έχει όμηρους τους ιδιοκτήτες η ΕΑΝΕΠ ανεξαρτήτων αν εισπράττει ή κάνει έργα.
Παράγραφος 19
Γιατί θα αλλάξει η κατηγορία αφού δεν θα αλλάξει η δραστηριότητα ή η όχληση. Πως αιτιολογείται αυτό; Τι ανάπτυξη θέλουμε, αυτή που θα μολύνει δίχως όρους; Αυτή είναι η αειφόρος ανάπτυξη;
Η λογική της λογιστικής ικανοποίησης των όρων για ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα είναι διαχρονική ακόμα και σε περιπτώσεις που εθνικά αυτό ήταν ζημιογόνο. Αυτό που απαιτείται περισσότερο από την λογιστική διευθέτηση, είναι η χάραξη συγκεκριμένης αναπτυξιακής στρατηγικής για τη Χώρα μας, που θα στηρίζεται στις δυνατότητες στις ανάγκες και στις απαιτήσεις της.
Με λίγα λόγια χρειάζεται ένα μακρόπνοο όραμα, το οποίο θα υποστηριχθεί εμφατικά και με ολιστικό τρόπο από την πολιτεία. Αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως βάση και σε αυτό, εφαρμόζοντας τους σχετικούς επενδυτικούς αλγορίθμους τους, θα κληθούν να επενδύσουν οι ξένοι και ντόπιοι επενδυτές.
Τα τελευταία πέντε χρόνια η μοναδική εθνική στρατηγική που γνωρίζω να απόκτησε επίσημο χαρακτήρα, μέσω της έγκρισής της από το ΚΥΣΕΑ τον Μάρτη του 2017, ήταν η Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (ΕΑΒΣ), η οποία τελικά ήταν και αυτή θύμα της γραφειοκρατίας. Η ΕΑΒΣ αν και έγινε προσπάθεια τον Νοέμβρη του 2018 (!), δεν μπόρεσε να ενταχθεί σε ένα νόμο που θα αντικαθιστούσε τον μνημονιακό Ν. 3978/2011, που αφορούσε τη συμμόρφωση της Χώρας μας με τους όρους της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/81/ΕΚ. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της ΕΕ που υιοθέτησε αυτήν την οδηγία, με σκοπό “να προάγει τον ανταγωνισμό και να εισάγει τη διαφάνεια στις προμήθειες που σχετίζονται με τους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας”. Το αποτέλεσμα αυτού του νόμου ήταν, όπως προαναφέρθηκε, η Χώρα μας να “αγοράζει Γερμανικά”. Η λογική της παραπάνω οδηγίας ήταν καθαρά λογιστική, συγχέοντας σκόπιμα το “επιχειρησιακό” με το “επιχειρηματικό” και εγείρει προβληματισμό για τον ρόλο της αντιπροσωπείας μας στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης και αρχικής συγγραφής της. Ο νέος νόμος θα αξιοποιούσε τις προβλέψεις του άρθρου 346 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ) και θα επέβαλλε ειδικούς όρους σχετικά με την εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων προς όφελος των Ελληνικών εταιρειών αλλά, κυρίως, της διατήρησης της στρατιωτικής εφοδιαστικής αλυσίδας.
Οι περιστάσεις είναι τέτοιες, ιδίως στο πεδίο της άμυνας, που η επιλογή ενός σχετικού αναπτυξιακού οράματος βασισμένο στην ΕΑΒΣ είναι αναγκαία και άμεση.
Με γνώμονα τις δυνατότητες Ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών αλλά και εγχώριων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών στους τομείς ασφάλειας και άμυνας, η ανάπτυξη που μπορεί να έλθει σαν αποτέλεσμα αυτού του οράματος είναι δεδομένη, με την προϋπόθεση ότι θα επιλεγεί και ο κατάλληλος Φορέας για την υλοποίησή του. Αυτό θα αποτελέσει και ένα ισχυρό οργανωτικό πλεονέκτημα, κατά την αξιολόγηση από τους επενδυτικούς αλγόριθμους. Ενδεικτικά η γείτων και σύμμαχος χώρα, έχει προβλέψει για τον ρόλο αυτό ξεχωριστό Υπουργείο.
Το υπό διαβούλευση αναπτυξιακό νομοσχέδιο, επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης, δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση και, στην προκειμένη περίπτωση, επενδύσεων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην κάλυψη κρίσιμων Εθνικών απαιτήσεων. Εκτιμώ ότι με το νομοσχέδιο αυτό δίδεται μια ευκαιρία να αναδειχθούν οι βιομηχανικές και τεχνολογικές δυνατότητες της χώρας μας στους τομείς της άμυνας και ασφάλειας (και των συναφών προϊόντων διττής χρήσης) και να αποδεσμευτούμε θεσμικά από την υλοποίηση των προβλέψεων Ευρωπαϊκών Οδηγιών που μας έχουν επιβληθεί από τους εταίρους μας, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν παρόμοιες με τις δικές μας προκλήσεις ασφάλειας.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια οι Εθνικοί κρίσιμοι τομείς άμυνας και ασφάλειας και να τύχουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το παρόν νομοσχέδιο χαρακτηριζόμενοι ως τομείς “υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος”, λόγω της έκτασης των Εθνικών επιπτώσεων που αυτοί επιφέρουν. Στο πλαίσιο αυτό οι τομείς αυτοί θα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο “fast track” διαδικασιών επιλογής και ως Στρατηγικές Επενδύσεις να επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς όχι μόνο σε θέματα χωροταξίας αλλά να προβλέπονται κίνητρα και προνόμια, που θα αποτελέσουν αντικείμενο ΚΥΑ, μεταξύ των Υπουργείων Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας.
Αυτού του τύπου οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μπορούν να κατευθύνονται προς ειδικά οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα, τα οποία να τελούν υπό ειδικό νομοθετικό καθεστώς, αξιοποιώντας τη συνεργασία Ευρωπαϊκών Φορέων, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA), η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και το Ευρωπαικό Ταμείο για την Άμυνα (EDF), λαμβάνοντας υπόψη τις διαδικασίες της Ετήσιας Συντονισμένης Ανασκόπισης Άμυνας (CARD).
Οι προϋποθέσεις επιτυχίας μιας τέτοιας προσέγγισης είναι σημαντικές, με δεδομένο ότι πλέον τα σύνορα μεταξύ των Αμυντικών και Εμπορικών επιχειρήσεων είναι δυσδιάκριτα και ότι η Καινοτομία & Τεχνολογία ρέει αυξανόμενα από τον Εμπορικό προς τον Αμυντικό τομέα, ενώ κατά το παρελθόν συνέβαινε το αντίθετο.
Οι παραγωγικές δυνατότητες της Εθνικής Αμυντικής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Βάσης (ΕΑΤΒΒ), σύμφωνα και με τον ΗELDIC (Hellenic Defense Industrial Catalogue), που θα μπορούσαν να ενταχθούν στις παραπάνω προβλέψεις του νομοσχεδίου είναι οι ακόλουθες:
Παραγωγή Κατασκευή, ανάπτυξη, παραγωγή και παροχή υπηρεσιών αδρανοποίησης επικίνδυνων υλικών.
Παροχή υπηρεσιών διασύνδεσης – διαλειτουργικότητας συστημάτων.
Παραγωγή μηχανολογικών – μηχανουργικών απαρτίων εξαρτημάτων και ανταλλακτικών τεχνικού υλικού ποικίλης φύσεως.
Παραγωγή συσσωρευτών πάσης φύσεως και λοιπού ηλεκτρολογικού και ηλεκτρομηχανολογικού υλικού, όπως το υλικό διασύνδεσης συστημάτων και υποσυστημάτων ενσωματωμένων σε κύρια συστήματα (καλώδια).
Κατασκευή σύγχρονων συστημάτων ασφαλούς ρεαλιστικής εκπαίδευσης προσωπικού ( training simulators κλπ).
Η συντήρηση, υποστήριξη και αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων και μέσων.
Προηγμένο λογισμικό και οι εφαρμογές κυβερνοάμυνας.
Ασφαλείς επικοινωνίες και Συστήματα Διοίκησης Ελέγχου (C4ISR), συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων χερσαίας και θαλάσσιας εποπτείας (έλεγχος συνόρων).
Επιχειρησιακή προστασία του προσωπικού, αντίστοιχα συστήματα ενεργητικής και παθητικής προστασίας.
Η προστασία του προσωπικού στο επιχειρησιακό περιβάλλον, μέσω της απόκτησης σχετικών δυνατοτήτων ασφάλειας στους τομείς της φυσικής σωματικής προστασίας και των ατομικών οπτικών και υπερύθρων αισθητήρων και επικοινωνιών.
Τεχνολογίες βελτιστοποίησης της ενεργειακής κατανάλωσης – Ανάπτυξη συστημάτων παραγωγής ενέργειας υβριδικής τεχνολογίας.
Η ναυπήγηση πλοίων και άλλων πλωτών μέσων.
Κρίσιμα ανταλλακτικά χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων οχημάτων και μέσων.
Τεχνολογικά εξελιγμένα υλικά συμπεριλαμβανομένων των κραμάτων χάλυβα και αλουμινίου, τα ανθρακονήματα και τα νανοϋλικά, καθώς και οι συναφείς τεχνολογίες που αφορούν σε επικαλύψεις, βαφές, κατεργασίες λέιζερ και τρισδιάστατη εκτύπωση.
Πολυεπιστημονικές εφαρμογές – συστήματα αυτομάτου ελέγχου – αισθητήρες.
Με Εκτίμηση
Δημήτρης Παντελάτος
Υποπτέραρχος (Ι) ε.α.
Γραμματέας της σχετικής Επιτροπής του ΥΠΕΘΑ
για τη σύνταξη του σχεδίου της ΕΑΒΣ Νοε 2015
Αυτό το νομοθέτημα δεν αποτελεί κατ’ ουσία αναπτυξιακό νόμο. Διαιωνίζει και κάνει χειρότερη τη ζοφερή πραγματικότητα που έχει προκληθεί με την εφαρμογή του ν.3982/2011 στο επιχειρηματικό πάρκο «Βαμβακιάς» στην Ελευσίνα, στο οποίο μεγάλο ποσοστό των ιδιοκτητών έχει προσφύγει στην δικαιοσύνη εδώ και 3,5 χρόνια. Θα περιμέναμε σε ένα αναπτυξιακό νόμο με όραμα και προοπτικές να υπάρχουν οι λύσεις στα θέματα των ιδιοκτητών γης και της ανάπτυξης των ακινήτων με όρους αειφορίας και όχι να δοθούν οι λύσεις μέσω των ελληνικών ή των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Ως Σωματείο Ιδιοκτητών γης Εντός Επιχειρηματικών Πάρκων εντός Θριασίου Πεδίου θα θέλαμε εμείς, οι οποίοι έχουμε σηκώσει στους ώμους μας την βαριά φορολογία του ΕΝΦΙΑ και της ακίνητης περιουσίας και στην ουσία είμαστε ο επενδυτής σε αυτή την υπόθεση, διότι μόνο με τα δικά μας χρήματα, χρηματοδοτούνται τα επιχειρηματικά πάρκα, ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα μας προστατεύει από τις καλοστημένες παγίδες υφαρπαγής της γης μας, και όχι να είμαστε έρμαια μίας ΕΑΝΕΠ ανώνυμης κερδοσκοπικής εταιρείας που δεν δίνει λόγο σε κανένα.
Είναι αντιληπτό ότι, πρέπει να υπάρξει μια σημαντική βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου, για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, πριν προχωρήσουν στην προσπάθεια υλοποίησης ενός ακόμα, χωρίς να διαθέτει τις προϋποθέσεις βιωσιμότητας.
Συγκεκριμένα προτείνουμε:
1. Για το Άρθρο 42: Ο Σκοπός «1. Για την οικονοµική πρόοδο και την επιχειρηµατική ανάπτυξη της χώρας, στο πλαίσιο εφαρµογής του εθνικού χωροταξικού σχεδιασµού, την προστασία του περιβάλλοντος, την προώθηση της πράσινης ανάπτυξης και επιχειρηµατικότητας και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών αναπτύσσονται και οργανώνονται Επιχειρηµατικά Πάρκα…»
Να είναι δεσμευτικός και αποκλειστικός σκοπός της ΕΑΝΕΠ.
2.Για το άρθρο 45, παρ.3: Να μπουν δικλείδες ασφαλείας, στα φυσικά και νομικά πρόσωπα που θα απαρτίζουν την ΕΑΝΕΠ. Έτσι ώστε, να αποκλείονται εταιρείες πτωχευμένες, αλλά και φυσικά πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν φορολογική ενημερότητα.
Επίσης, θα πρέπει κάθε μέλος του Δ.Σ. να κατέχει μετοχές, μέχρι του ποσού που θα αντιστοιχεί στην έκταση της ιδιοκτησίας του, και όχι μεγαλύτερο. Κι αυτό να ισχύει και για το Δημόσιο και για τους Δήμους.
Τέλος, όσοι έχουν θέση στο Δ.Σ., με τη θεσμική ιδιότητα, να μην μπορούν να έχουν μετοχές ως φυσικά πρόσωπα, είτε οι ίδιοι είτε οι συγγενείς τους πρώτου βαθμού
3.Το ποσοστό της παρ 4, του ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, να μην είναι κατώτερο από 50%, το ήμισυ σε τραπεζικό λογαριασμό, πριν από την έκδοση της ΚΥΑ, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η αξιοπιστία της επένδυσης και η εν τοις πράγμασι συναίνεση.
«Η ΕΑΝΕΠ είναι ειδικού σκοπού και το μετοχικό της κεφάλαιο δεν μπορεί να είναι κατώτερο του δέκα τοις εκατό (10%) του εγκεκριμένου προϋπολογισμού των έργων υποδομής, όπως περιγράφονται στα σχέδια που περιλαμβάνονται στο Επιχειρηματικό Σχέδιο και προβλέπονται στην υποπερίπτωση ββ΄ της περίπτωσης γ΄ και στις περιπτώσεις δ΄και ε΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 46, από το οποίο το μισό τουλάχιστον σε μετρητά. Αν ο προϋπολογισμός των έργων υποδομής αυξηθεί με απόφαση τροποποίησης της απόφασης του άρθρου 47 παράγραφος 1, η εταιρεία υποχρεούται σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου για την κάλυψη του ανωτέρω ποσοστού. Η ΕΑΝΕΠ υποχρεούται να υποβάλει στην αρμόδια διεύθυνση της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, μέσα σε έξι μήνες από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης του άρθρου 47 παράγραφος 1, βεβαίωση κατάθεσης του πιο πάνω ποσού σε τραπεζικό λογαριασμό»
4.Στο άρθρο 46, παρ. 1: «Για την ίδρυση του Επιχειρηματικού Πάρκου η ΕΑΝΕΠ πρέπει να έχει διασφαλίσει σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα πέντε τοις εκατό (55%) την έκταση που θα καταλάβει το ΕΠ».
Αυτό το 55% χωρίς καμιά παρέκκλιση από τις μεταβατικές διατάξεις.
«Ως διασφάλιση της έκτασης νοείται η κυριότητα της ΕΑΝΕΠ ή η συναίνεση των ιδιοκτητών γης για τη δημιουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου και επί της τεχνοοικονομικής μελέτης σκοπιμότητας − βιωσιμότητας και του σχεδίου κανονισμού λειτουργίας και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, ώστε να καλύπτεται συνολικά το πενήντα πέντε τοις εκατό (55%) της απαιτούμενης έκτασης»
5.Και, η συναίνεση των ιδιοκτητών να διασφαλίζεται, με τη συμμετοχή τους στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΑΝΕΠ, η οποία πρέπει να είναι πολυσυμμετοχική, αλλά και κάθε ιδιοκτήτης να είναι αποδεδειγμένα ενημερωμένος για το σχέδιο Κανονισμού Λειτουργίας, του Άρθρου 46, παρ. 5ζ, αλλά και για το ύψος του προϋπολογισμού και της εισφοράς που του αναλογεί.
6. Το άρθρο 56: «Απόφαση οριοθέτησης των λοιπών κατηγοριών Επιχειρηµατικών Πάρκων 1. Περιοχές άτυπων βιοµηχανικών συγκεντρώσεων µπορεί να χαρακτηρίζονται ως περιοχές που χρήζουν περιβαλλοντικής εξυγίανσης µε κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονοµίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής. Για το χαρακτηρισµό αυτό προηγείται υποβολή σχετικής µελέτης στην αρµόδια Υπηρεσία της ΓΓΒ του Υπουργείου Οικονοµίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, η οποία συντάσσεται είτε από τον οικείο Ο.Τ.Α. Α` και Β` βαθµού είτε από ιδιώτη που έχει έννοµο συµφέρον είτε από τα αρµόδια για τις δραστηριότητες του παρόντος νόµου Επιµελητήρια είτε από το Τεχνικό Επιµελητήριο Ελλάδος είτε από το Υπουργείο Οικονοµίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και τεκµηριώνει την αναγκαιότητα περιβαλλοντικής ή λειτουργικής εξυγίανσης της περιοχής και τα προτεινόµενα έργα και όρια. 2. Στις περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί κατά τα ανωτέρω ως περιοχές…»
Να εξετάζεται υποχρεωτικά, για τις περιοχές της Αττικής, πριν την έκδοση οιασδήποτε ΚΥΑ έγκρισης – ανάπτυξης ΕΠ.
7. Στο άρθρο 6 της τροπολογίας θα πρέπει να προστεθεί …από Σωματείο που να εκπροσωπεί τουλάχιστον το 20% των εγκατεστημένων επιχειρήσεων και ιδιοκτητών γης σε ΒΙΠΕ του ν 4458/11 ΒΕΠΕ του ν 2545/99 ΕΠ ν 3982/11.
Καθώς όλοι έχουν σημαντικές συνέπειες από τον κανονισμό λειτουργίας και κυρίως οι ιδιοκτήτες γης των οποίων και μειώνεται το ιδιοκτησιακό τους δικαίωμα με τον κανονισμό λειτουργίας αλλά και επιβαρύνονται με τέλη έστω και αν το ακίνητο τους μένει ανεκμετάλλευτο .
8. Τέλος στο Άρθρο 52, παρ. 6
«6. Η εισφορά σε χρήμα υπολογίζεται στο εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής και ανέρχεται στο δεκαπέντε τοις εκατό (15%) της αξίας που έχει αυτή κατά το χρόνο της έγκρισης της πράξης εφαρμογής. Η εισφορά αυτή βεβαιώνεται από την αρμόδια υπηρεσία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, καταβάλλεται μετά την έγκριση της πράξης εφαρμογής στην οικεία Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) σε έξι ισόποσες δόσεις και αποδίδεται αυτούσια, χωρίς να υποβάλλεται σε φόρο ή οποιεσδήποτε κρατήσεις, στην ΕΑΝΕΠ για την υλοποίηση των κοινόχρηστων»
ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ: Η εισφορά σε χρήμα καταβάλλεται μετά την έγκριση της Πράξης Εφαρμογής στην οικεία Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) σε Ειδικό Ταμείο, και δεν υπόκειται στις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ). ΟΠΩΣ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ και έχει απαντήσει δύο φορές η Γ.Γ.Β. με έγγραφά της, αλλά, μέχρι σήμερα, δεν έχουν γίνει οι ενέργειες, ώστε να διορθωθεί !!
Για την οικονομική πρόοδο και την επιχειρηματική ανάπτυξη της χώρας, στο πλαίσιο εφαρμογής του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού, την προστασία του περιβάλλοντος, την προώθηση της πράσινης ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών θα μπορούσαν να αναπτύσσονται και οργανώνονται Επιχειρηματικά Πάρκα και οι νόμοι θα πρέπει να διασφαλίζουν αυτούς και μόνο τους σκοπούς και να μην αφήνουν παραθυράκια και κενά, τα όποια μπορούν μα γίνουν καλοστημένες παγίδες για τους ιδιοκτήτες.
Ήλθαν σε γνώση μας οι προτάσεις του Ενιαίου Συνδέσμου Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΣΕΠΠΑ) ως συνημμένο, σχετικά με την υπό διαβούλευση τροποποίηση του ν. 3982/2011.
Ως φορέας διαχείρισης του Επιχειρηματικού Πάρκου Σχιστού δηλώνουμε ότι οι προτάσεις του ΕΣΕΠΠΑ δεν προήλθαν από διαβούλευση μεταξύ των μελών του, δεν μας εκφράζουν και δηλώνουμε την πλήρη και κατηγορηματική διαφωνία μας. Κατωτέρω παραθέτουμε ορισμένα σημεία όπου από τη σύντομη ανάγνωση των προτάσεων του ΕΣΕΠΠΑ προκύπτει έντονος προβληματισμός σε σχέση με τους σκοπούς και τα αποτελέσματα των επιχειρούμενων τροποποιήσεων:
1) Διαπιστώνουμε ότι ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει την τροποποίηση του άρθρου 48 παρ. 2 ν. 3982/2011 κατά τρόπο ώστε να μην μπορούν να μεταβιβάζονται οι κοινωφελείς χώροι που έχουν δημιουργηθεί μέσα σε Επιχειρηματικά Πάρκα προς τις εταιρείες διαχείρισης, παρά μόνο με πολύ δυσμενέστερους όρους, από αυτούς που υφίστανται ήδη. Η επιχειρούμενη τροποποίηση εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, που είναι φορέας ίδρυσης του συνόλου σχεδόν των επιχειρηματικών – βιομηχανικών πάρκων στην Ελλάδα, και κατά συνέπεια ιδιοκτήτης του συνόλου των εκτάσεων επί των οποίων ιδρύονται βιομηχανικά πάρκα, αλλά βλάπτει τα συμφέροντα των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, και όσων θέλουν να εγκατασταθούν.
Από τη δική μας εμπειρία, η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ κρατά στην κυριότητά της τα ακίνητα που κατά το ρυμοτομικό σχέδιο του πάρκου μας προορίζονται για κοινόχρηστους / κοινωφελείς σκοπούς και δεν τα μεταβιβάζει στην εταιρεία μας (ΕΔΕΠ) ως οφείλει. Η εταιρεία μας με δύο δικαστικές αποφάσεις (5046/2017 Πολ. Πρωτ. Πειραιά και 679/2018 Εφετείου Πειραιά) πέτυχε την καταδίκη της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ σε δήλωση βούλησης μεταβίβασης ακινήτων που κατά το ρυμοτομικό σχέδιο ήταν προορισμένα για κοινωφελείς σκοπούς, αλλά αρνείτο να μεταβιβάσει προς την εταιρεία μας.
Ειδικότερα το άρθρο 48 ν. 3982/2011 έχει ως εξής: «1. Μέχρι την υπογραφή της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, οι εκτάσεις που προέρχονται από εισφορά σε γη περιέρχονται στην αποκλειστική κατοχή και κυριότητα της ΕΑΝΕΠ, για να δημιουργηθούν οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι, καθώς και κτίρια και πάσης φύσεως εγκαταστάσεις που κρίνονται αναγκαίες για τη λειτουργία του ΕΠ. 2. Με την απόφαση έγκρισης της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, οι κοινόχρηστοι χώροι και κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις περιέρχονται υποχρεωτικά με σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο συμβολαιογραφικού εγγράφου άνευ ανταλλάγματος στην κυριότητα της ΕΔΕΠ.» (Η παράγραφος 2 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.8 άρθρου 44 Ν.4155/2013, ΦΕΚ Α 120/29.5.2013)
Ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει την ακόλουθη τροποποίηση, χωρίς έγκριση εκ των μελών του, προς εξυπηρέτηση των σκοπών της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, όπως εκθέσαμε: Στην παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 να προστεθεί δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση υπαγωγής ΒΙ.ΠΕ. του Ν. 4458/1965 ή Β.Ε.ΠΕ. του Ν. 2545/1997 στο Ν. 3982/2011 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63, οι κοινωφελείς χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά μόνον εφόσον έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, οι δε κοινόχρηστοι χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά ανεξάρτητα αν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, εφόσον εξαντληθεί το ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52».
Με την επιχειρούμενη τροποποίηση ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει να ανατρέψει τα δεδομένα από τις αποφάσεις 5046/2017 Πολ. Πρωτ. Πειραιά και 679/2018 Εφετείου Πειραιά και να αποκλείσει το ενδεχόμενο άλλες εταιρείες διαχείρισης να διεκδικήσουν διά της δικαστικής οδού τα ακίνητα που προορίζονται για κοινωφελείς εγκαταστάσεις, που η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ αρνείται να τους μεταβιβάσει.
Ειδικότερα ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει να είναι υποχρεωτική η μεταβίβαση των κοινωφελών χώρων στην ΕΔΕΠ (Εταιρεία Διαχείρισης Επιχειρηματικού Πάρκου) μόνο αν αυτοί έχουν προκύψει από εισφορά σε γη. Αν οι χώροι αυτοί έχουν προκύψει από παραχώρηση από το Ελληνικό Δημόσιο (δηλ. σε βάρος του Ελληνικού Λαού και της Δημόσιας Περιουσίας) οι κοινωφελείς χώροι αποκλείονται από την παραχώρηση και μένουν στην ιδιοκτησία της ΕΑΝΕΠ!!!
Ακόμη προβληματική είναι η επιχειρούμενη νέα διάταξη στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 48 σύμφωνα με την οποία κοινόχρηστοι χώροι μεταβιβάζονται στην ΕΔΕΠ αλλά μόνο εφόσον εξαντληθεί το ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52. Δεν εξηγείται και δεν γίνεται αντιληπτός ο σκοπός της προτεινόμενης τροποποίησης.
2) Ο ΕΣΕΠΠΑ προτείνει μετά την παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 να προστεθεί παρ. 3 ως εξής: «Κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις που δεν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη και ανήκουν στον Φορέα ίδρυσης ή Φορέα Διοίκησης και Διαχείρισης, δύναται κατόπιν σχετικής τροποποίησης της έγκρισης πολεοδομικής μελέτης, να αλλάξουν χρήση σε χρήση γραφείων ή άλλων συναφών υπηρεσιών, εφόσον μετά την τροποποίηση συνεχίσουν να πληρούνται τα ελάχιστα απαιτούμενα ποσοστά κοινοχρήστων και κοινωφελών που προβλέπονται από το θεσμικό πλαίσιο από το οποίο διέπεται ο ΟΥΜΕΔ.». Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται με μία τροποποίηση της περιβαλλοντικής μελέτης και μόνον (!!!) να αλλάζει η χρήση κοινωφελών χώρων και αυτοί να μετατρέπονται σε κτίρια γραφείων ή συναφών υπηρεσιών, δηλ. σε ιδιωτική περιουσία της εκάστοτε ΕΑΝΕΠ, εις βάρος του περιβαλλοντικού ισοζυγίου του κάθε Επιχειρηματικού Πάρκου και των δεδομένων με βάση τα οποία οι επιχειρήσεις εγκαταστάθηκαν εκεί.
3) Με την επιχειρούμενη τροποποίηση του άρθρου 43, σύμφωνα με την οποία κάθε νέα δραστηριότητα πρέπει να εγκαθίσταται εντός ΟΥΜΕΔ καταργείται η μικρή επιχειρηματικότητα, καθώς επιβάλλεται σε κάθε νέα επιχείρηση, όσο μικρή και αν είναι, να εγκαθίσταται μέσα σε ΟΥΜΕΔ.
4) Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις προτεινόμενες τροποποιήσεις του άρθρου 47 ν. 3982/2011, σύμφωνα με τις οποίες η έγκριση ανάπτυξης επιχειρηματικού πάρκου συνοδεύεται από υποβάθμιση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης των Επιχειρηματικών Πάρκων, αγνοώντας τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης, βάσει της οποίας έχει σχεδιαστεί η βιομηχανική ανάπτυξη στη χώρα μας ως τώρα.
5) Μεροληπτική υπέρ της εκάστοτε ΕΑΝΕΠ είναι και η επιχειρούμενη τροποποίηση του άρθρου 52 παρ. 2 σύμφωνα με την οποία οι χώροι υψηλού πρασίνου και κοινωφελών εγκαταστάσεων και κτιρίων ανέρχονται κατ’ ανώτατο όριο σε 6% και 3% αντίστοιχα στη συνολική επιφάνεια του Επιχειρηματικού Πάρκου, και δη και για υφιστάμενα ΕΠ κατ’ ανατροπή του ισοζυγίου κοινοχρήστων & κοινωφελών έναντι ιδιωτικών χώρων. Δηλ. με την επιχειρούμενη τροποποίηση, η ΕΑΝΕΠ θα μπορεί να αποχαρακτηρίζει και να οικοπεδοποιεί ζώνες υψηλού πρασίνου και κοινωφελείς εγκαταστάσεις και κτίρια, ή προορισμένα προς τούτο οικοδομικά τετράγωνα, εφόσον αυτά εκτείνονται σε ποσοστό άνω του 6% η 3% αντιστοίχως της συνολικής επιφάνειας του πάρκου, εις βάρος των εγκατεστημένων επιχειρήσεων. Σημειώνουμε ότι Επιχειρηματικά Πάρκα με υψηλό ισοζύγιο κοινοχρήστων / κοινωφελών γηπέδων είναι πιο ελκυστικά για τις εγκαθιστάμενες επιχειρήσεις, αλλά αυτό το ισοζύγιο επιχειρεί τώρα να ανατρέψει ο ΕΣΕΠΠΑ και μάλιστα για ήδη λειτουργούντα ΕΠ.
6) Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις επιχειρούμενες τροποποιήσεις του άρθρου 54 ν. 3982/11 σύμφωνα με τις οποίες καταργείται η έκδοση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται σε Επιχειρηματικά Πάρκα. Η εγκατάσταση σε επιχειρηματικό πάρκο δεν μπορεί να υποκαθιστά την περιβαλλοντική νομοθεσία. Οι φορείς διαχείρισης, όπως είναι η εταιρεία μας δεν έχουν τα μέσα, το προσωπικό και την τεχνογνωσία να αξιολογούν επιχειρήσεις και να αδειοδοτούν αυτές, σε αντίθεση με το Δημόσιο.
7) Επίσης δεν πρέπει να υιοθετηθεί η τροποποίηση του άρθρου 58 παρ. 2 σύμφωνα με την οποία η ΕΑΝΕΠ (δηλ. η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ) θα ελέγχει ποιες επιχειρήσεις μπορούν να συστήσουν ΕΔΕΠ, απονέμοντας στον εαυτό της το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης βεβαίωσης συμμόρφωσης με τον Κανονισμό του εκάστοτε Πάρκου, προκειμένου να μπορέσουν να συστήσουν ΕΔΕΠ.
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Στα Επιχειρηματικά Πάρκα η δόμηση που κυριαρχεί είναι αυτή των μεταλλικών κτιρίων σε ένα επίπεδο. Το υποχρεωτικό πράσινο και η «πράσινη στέγη» στερούν παραγωγικό χώρο και σε συνδυασμό με τις υποχρεωτικές θέσεις στάθμευσης ακυρώνουν στη πράξη το συντελεστή κάλυψης. Το κοινόχρηστο πράσινο του Ε.Π. και ιδιαίτερα το περιφερειακό ψηλό καλύπτει τις ανάγκες του Πάρκου το οποίο δεν είναι χώρος περιπάτου. Οι θέσεις στάθμευσης θα πρέπει να μειωθούν και αυτές και να προσαρμοστούν στις πραγματικές ανάγκες λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των εργαζομένων και όχι τα τετραγωνικά της επιχείρησης. Με τον περιορισμό του πράσινου και των θέσεων στάθμευσης αυξάνεται ο χώρος φορτοεκφόρτωσης και κίνησης και ελιγμών επαγγελματικών οχημάτων και η δυνατότητα εκμετάλλευσης του συντελεστή κάλυψης.
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ & ΤΕΛΗ: Η γη των Ε.Π. θα πρέπει να είναι ενταγμένη στο σύστημα προσδιορισμού αντικειμενικών αξιών για να περιοριστεί η εκτίμηση της ΔΟΥ βάση κάποιων επιλεκτικά καταγεγραμμένων μεταβιβάσεων και να μπορεί να υπολογιστούν δίκαια τα τέλη ακίνητης περιουσίας (ΤΑΠ) από τον αρμόδιο Δήμο.
Ο διαχωρισμός ατομικών επιχειρήσεων και νομικών προσώπων στον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ στις επιχειρήσεις οδηγεί σε άνιση μεταχείριση. Πρόσθετα δικαίωμα μείωσης στον ΕΝΦΙΑ πρέπει να έχουν και τα νομικά πρόσωπα, η δε μείωση να γίνεται κλιμακωτά όχι όπως εφαρμόστηκε πρόσφατα που με αύξηση περιουσίας 1 ευρώ αυτή εμπίπτει ολόκληρη σε διαφορετικό ποσοστό μείωσης.
ΟΤΑ: Δυνατότητα «προσφυγής» στο Υπουργείο που εποπτεύει τα Επιχειρηματικά Πάρκα όταν ο συντελεστής χρέωσης των Δημοτικών Τελών και Φόρων στις επιχειρήσεις εντός του Πάρκου που ορίζει ο ΟΤΑ δεν ακολουθεί τους περιορισμούς του παρόντος «νόμου».
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΔΕΠ: Μετά την έγγραφη ενημέρωση της ΕΔΕΠ προς τον ΟΤΑ ότι θα αναλάβει τις υπηρεσίες που αντιστοιχούν στα ανταποδοτικά τέλη που εισπράττει ο Δήμος, η ΕΔΕΠ να έχει τη δυνατότητα να παράσχει η ίδια το σύνολο ή μέρος των υπηρεσιών που δεν θα παρέχει πλέον ο Δήμος (καθαριότητα, αποκομιδή απορριμάτων κλπ) και να μην είναι υποχρεωτική η επιλογή παρόχου μετά από διαγωνισμό για τις συγκεκριμένες υπηρεσίες.
Ως φορέας διαχείρισης του Επιχειρηματικού Πάρκου Σχιστού δηλώνουμε ότι οι προτάσεις του ΕΣΕΠΠΑ δεν προήλθαν από διαβούλευση μεταξύ των μελών του, δεν μας εκφράζουν και δηλώνουμε την πλήρη και κατηγορηματική διαφωνία μας. Κατωτέρω παραθέτουμε ορισμένα σημεία όπου από τη σύντομη ανάγνωση των προτάσεων του ΕΣΕΠΠΑ προκύπτει έντονος προβληματισμός σε σχέση με τους σκοπούς και τα αποτελέσματα των επιχειρούμενων τροποποιήσεων:
1) Διαπιστώνουμε ότι ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει την τροποποίηση του άρθρου 48 παρ. 2 ν. 3982/2011 κατά τρόπο ώστε να μην μπορούν να μεταβιβάζονται οι κοινωφελείς χώροι που έχουν δημιουργηθεί μέσα σε Επιχειρηματικά Πάρκα προς τις εταιρείες διαχείρισης, παρά μόνο με πολύ δυσμενέστερους όρους, από αυτούς που υφίστανται ήδη. Η επιχειρούμενη τροποποίηση εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, που είναι φορέας ίδρυσης του συνόλου σχεδόν των επιχειρηματικών – βιομηχανικών πάρκων στην Ελλάδα, και κατά συνέπεια ιδιοκτήτης του συνόλου των εκτάσεων επί των οποίων ιδρύονται βιομηχανικά πάρκα, αλλά βλάπτει τα συμφέροντα των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, και όσων θέλουν να εγκατασταθούν.
Από τη δική μας εμπειρία, η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ κρατά στην κυριότητά της τα ακίνητα που κατά το ρυμοτομικό σχέδιο του πάρκου μας προορίζονται για κοινόχρηστους / κοινωφελείς σκοπούς και δεν τα μεταβιβάζει στην εταιρεία μας (ΕΔΕΠ) ως οφείλει. Η εταιρεία μας με δύο δικαστικές αποφάσεις (5046/2017 Πολ. Πρωτ. Πειραιά και 679/2018 Εφετείου Πειραιά) πέτυχε την καταδίκη της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ σε δήλωση βούλησης μεταβίβασης ακινήτων που κατά το ρυμοτομικό σχέδιο ήταν προορισμένα για κοινωφελείς σκοπούς, αλλά αρνείτο να μεταβιβάσει προς την εταιρεία μας.
Ειδικότερα το άρθρο 48 ν. 3982/2011 έχει ως εξής: «1. Μέχρι την υπογραφή της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, οι εκτάσεις που προέρχονται από εισφορά σε γη περιέρχονται στην αποκλειστική κατοχή και κυριότητα της ΕΑΝΕΠ, για να δημιουργηθούν οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι, καθώς και κτίρια και πάσης φύσεως εγκαταστάσεις που κρίνονται αναγκαίες για τη λειτουργία του ΕΠ. 2. Με την απόφαση έγκρισης της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, οι κοινόχρηστοι χώροι και κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις περιέρχονται υποχρεωτικά με σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο συμβολαιογραφικού εγγράφου άνευ ανταλλάγματος στην κυριότητα της ΕΔΕΠ.» (Η παράγραφος 2 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.8 άρθρου 44 Ν.4155/2013, ΦΕΚ Α 120/29.5.2013)
Ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει την ακόλουθη τροποποίηση, χωρίς έγκριση εκ των μελών του, προς εξυπηρέτηση των σκοπών της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, όπως εκθέσαμε: Στην παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 να προστεθεί δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση υπαγωγής ΒΙ.ΠΕ. του Ν. 4458/1965 ή Β.Ε.ΠΕ. του Ν. 2545/1997 στο Ν. 3982/2011 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63, οι κοινωφελείς χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά μόνον εφόσον έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, οι δε κοινόχρηστοι χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά ανεξάρτητα αν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, εφόσον εξαντληθεί το ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52».
Με την επιχειρούμενη τροποποίηση ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει να ανατρέψει τα δεδομένα από τις αποφάσεις 5046/2017 Πολ. Πρωτ. Πειραιά και 679/2018 Εφετείου Πειραιά και να αποκλείσει το ενδεχόμενο άλλες εταιρείες διαχείρισης να διεκδικήσουν διά της δικαστικής οδού τα ακίνητα που προορίζονται για κοινωφελείς εγκαταστάσεις, που η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ αρνείται να τους μεταβιβάσει.
Ειδικότερα ο ΕΣΕΠΠΑ επιδιώκει να είναι υποχρεωτική η μεταβίβαση των κοινωφελών χώρων στην ΕΔΕΠ (Εταιρεία Διαχείρισης Επιχειρηματικού Πάρκου) μόνο αν αυτοί έχουν προκύψει από εισφορά σε γη. Αν οι χώροι αυτοί έχουν προκύψει από παραχώρηση από το Ελληνικό Δημόσιο (δηλ. σε βάρος του Ελληνικού Λαού και της Δημόσιας Περιουσίας) οι κοινωφελείς χώροι αποκλείονται από την παραχώρηση και μένουν στην ιδιοκτησία της ΕΑΝΕΠ!!!
Ακόμη προβληματική είναι η επιχειρούμενη νέα διάταξη στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 48 σύμφωνα με την οποία κοινόχρηστοι χώροι μεταβιβάζονται στην ΕΔΕΠ αλλά μόνο εφόσον εξαντληθεί το ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52. Δεν εξηγείται και δεν γίνεται αντιληπτός ο σκοπός της προτεινόμενης τροποποίησης.
2) Ο ΕΣΕΠΠΑ προτείνει μετά την παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 να προστεθεί παρ. 3 ως εξής: «Κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις που δεν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη και ανήκουν στον Φορέα ίδρυσης ή Φορέα Διοίκησης και Διαχείρισης, δύναται κατόπιν σχετικής τροποποίησης της έγκρισης πολεοδομικής μελέτης, να αλλάξουν χρήση σε χρήση γραφείων ή άλλων συναφών υπηρεσιών, εφόσον μετά την τροποποίηση συνεχίσουν να πληρούνται τα ελάχιστα απαιτούμενα ποσοστά κοινοχρήστων και κοινωφελών που προβλέπονται από το θεσμικό πλαίσιο από το οποίο διέπεται ο ΟΥΜΕΔ.». Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται με μία τροποποίηση της περιβαλλοντικής μελέτης και μόνον (!!!) να αλλάζει η χρήση κοινωφελών χώρων και αυτοί να μετατρέπονται σε κτίρια γραφείων ή συναφών υπηρεσιών, δηλ. σε ιδιωτική περιουσία της εκάστοτε ΕΑΝΕΠ, εις βάρος του περιβαλλοντικού ισοζυγίου του κάθε Επιχειρηματικού Πάρκου και των δεδομένων με βάση τα οποία οι επιχειρήσεις εγκαταστάθηκαν εκεί.
3) Με την επιχειρούμενη τροποποίηση του άρθρου 43, σύμφωνα με την οποία κάθε νέα δραστηριότητα πρέπει να εγκαθίσταται εντός ΟΥΜΕΔ καταργείται η μικρή επιχειρηματικότητα, καθώς επιβάλλεται σε κάθε νέα επιχείρηση, όσο μικρή και αν είναι, να εγκαθίσταται μέσα σε ΟΥΜΕΔ.
4) Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις προτεινόμενες τροποποιήσεις του άρθρου 47 ν. 3982/2011, σύμφωνα με τις οποίες η έγκριση ανάπτυξης επιχειρηματικού πάρκου συνοδεύεται από υποβάθμιση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης των Επιχειρηματικών Πάρκων, αγνοώντας τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης, βάσει της οποίας έχει σχεδιαστεί η βιομηχανική ανάπτυξη στη χώρα μας ως τώρα.
5) Μεροληπτική υπέρ της εκάστοτε ΕΑΝΕΠ είναι και η επιχειρούμενη τροποποίηση του άρθρου 52 παρ. 2 σύμφωνα με την οποία οι χώροι υψηλού πρασίνου και κοινωφελών εγκαταστάσεων και κτιρίων ανέρχονται κατ’ ανώτατο όριο σε 6% και 3% αντίστοιχα στη συνολική επιφάνεια του Επιχειρηματικού Πάρκου, και δη και για υφιστάμενα ΕΠ κατ’ ανατροπή του ισοζυγίου κοινοχρήστων & κοινωφελών έναντι ιδιωτικών χώρων. Δηλ. με την επιχειρούμενη τροποποίηση, η ΕΑΝΕΠ θα μπορεί να αποχαρακτηρίζει και να οικοπεδοποιεί ζώνες υψηλού πρασίνου και κοινωφελείς εγκαταστάσεις και κτίρια, ή προορισμένα προς τούτο οικοδομικά τετράγωνα, εφόσον αυτά εκτείνονται σε ποσοστό άνω του 6% η 3% αντιστοίχως της συνολικής επιφάνειας του πάρκου, εις βάρος των εγκατεστημένων επιχειρήσεων. Σημειώνουμε ότι Επιχειρηματικά Πάρκα με υψηλό ισοζύγιο κοινοχρήστων / κοινωφελών γηπέδων είναι πιο ελκυστικά για τις εγκαθιστάμενες επιχειρήσεις, αλλά αυτό το ισοζύγιο επιχειρεί τώρα να ανατρέψει ο ΕΣΕΠΠΑ και μάλιστα για ήδη λειτουργούντα ΕΠ.
6) Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις επιχειρούμενες τροποποιήσεις του άρθρου 54 ν. 3982/11 σύμφωνα με τις οποίες καταργείται η έκδοση άδειας εγκατάστασης και της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται σε Επιχειρηματικά Πάρκα. Η εγκατάσταση σε επιχειρηματικό πάρκο δεν μπορεί να υποκαθιστά την περιβαλλοντική νομοθεσία. Οι φορείς διαχείρισης, όπως είναι η εταιρεία μας δεν έχουν τα μέσα, το προσωπικό και την τεχνογνωσία να αξιολογούν επιχειρήσεις και να αδειοδοτούν αυτές, σε αντίθεση με το Δημόσιο.
7) Επίσης δεν πρέπει να υιοθετηθεί η τροποποίηση του άρθρου 58 παρ. 2 σύμφωνα με την οποία η ΕΑΝΕΠ (δηλ. η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ) θα ελέγχει ποιες επιχειρήσεις μπορούν να συστήσουν ΕΔΕΠ, απονέμοντας στον εαυτό της το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης βεβαίωσης συμμόρφωσης με τον Κανονισμό του εκάστοτε Πάρκου, προκειμένου να μπορέσουν να συστήσουν ΕΔΕΠ.
Προτείνεται η ακόλουθη προσθήκη:
«Σε οριοθετημένες βιομηχανικές περιοχές, όπως στις περιπτώσεις βιομηχανικών και επιχειρηματικών περιοχών (ΒΕΠΕ), επιχειρηματικών πάρκων (Ε.Π.), βιομηχανικών περιοχών (ΒΙΠΕ), και βιοτεχνικών πάρκων (ΒΙΟΠΑ), στις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί το ρυμοτομικό σχέδιο, επιτρέπεται η ανάπτυξη, εγκατάσταση και λειτουργία βιομηχανικών μονάδων βάσει του άρθρου 4 του Π.Δ. 24/1985 χωρίς να απαιτείται η ολοκλήρωση του ρυμοτομικού σχεδίου στο σύνολο της σχετικής έκτασης αλλά με υποχρεωτική ένταξη στο ρυμοτομικό σχέδιο και κατά συνέπεια στην πράξη εφαρμογής όταν εκείνη ολοκληρωθεί.»
Αιτιολογική Έκθεση
Με την ανωτέρω παρέμβαση διευκολύνονται οι κάτοχοι γηπέδων εντός εκτάσεων βιομηχανικών και επιχειρηματικών περιοχών (ΒΕΠΕ), επιχειρηματικών πάρκων (Ε.Π.), βιομηχανικών περιοχών (ΒΙΠΕ), και βιοτεχνικών πάρκων (ΒΙΟΠΑ), στις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί η ρυμοτόμηση και η πράξη εφαρμογής δια την άμεση αξιοποίηση των ακινήτων τους προχωρώντας στην έκδοση αδειών δόμησης για ίδρυση ή επέκταση βιομηχανικών μονάδων. Με τον τρόπο αυτό ενθαρρύνεται η εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων στις ανωτέρω βιομηχανικές εκτάσεις χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος χρονικής καθυστέρησης της αξιοποίησης των ακινήτων αυτών.
Απόστολος Ευθυμιάδης
Διπλ. Μηχ/γος-Ηλ/γος Μηχ., Δρ. Μηχανικός
μέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων
μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Μηχανολόγων του ΤΕΕ
Γιατί να «κατατάσσονται σε χαμηλότερη κατηγορία έργα που ευρίσκονται ή οι δραστηριότητες που ασκούνται εντός επιχειρηματικών πάρκων»; Τα επιχειρηματικά πάρκα να δέχονται τις δραστηριότητες που έχουν τις κατάλληλες προδιαγραφές και το ανάποδο (δηλ. οι δραστηριότητες να γίνονται σε κατάλληλα πάρκα, ΒΙΠΕ κλπ).
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις αναμένονται να συμβάλλουν – ενόψει της καθολικής απαίτησης για βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος – στην εναρμόνιση της βιομηχανικής χωρικής οργάνωσης με τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, στην ενίσχυση της Βιομηχανικής Πολιτικής και κυρίως στη διαμόρφωση του νέου παραγωγικού μοντέλου για να παραχθεί προστιθέμενη αξία για την επιχείρηση και την οικονομία συνολικά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην παρούσα φάση, προ των πυλών της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης να τονιστεί σημασία των Επιχειρηματικών Πάρκων στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον, στην προστασία του περιβάλλοντος, στην ποιότητα ζωής, στην επιχειρηματικότητα και στην κυκλική οικονομία.
Τα βασικά σημεία είναι:
• Η θέσπιση και ο σχεδιασμός των ΕΠ γίνεται πρωταρχικά για λόγους δημόσιας ωφέλειας.
• Τα ΕΠ αποτελούν σημαντικότατο παράγοντα για την οικονομική πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας.
• Ρυθμίζουν έμμεσα, αλλά ουσιαστικά, την άναρχη χωροθέτηση επιχειρήσεων και τα προβλήματα που επιφέρει στις τοπικές κοινωνίες η άτυπη και διάσπαρτη συγκέντρωση διαφόρων κατηγοριών εγκαταστάσεων. Είναι το εργαλείο για τον έλεγχο της εκτός σχεδίου δόμησης.
• Θεσπίζουν όρους και κανόνες εκ των προτέρων γνωστούς για την εγκατάσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων, καθώς και διαδικασίες διαρκούς ελέγχου εφαρμογής του θεσμοθετημένου κανονισμού λειτουργίας που διέπει υποχρεωτικά κάθε ΕΠ.
Η ευελιξία των Φορέων Ανάπτυξης ΕΠ μέσω του νόμου πλαισίου είναι πρωταρχικής σημασίας.
Επί των άρθρων του Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου για το Μέρος ΣΤ Επιχειρηματικά Πάρκα
Άρθρο 11 – σημείο 1
Απαιτείται περεταίρω διευκρίνιση του άρθρου γιατί εγείρονται απορίες για την ποσόστωση στα Επιχειρηματικά Πάρκα Ειδικού Τύπου.
Άρθρο 11 – σημείο 3
Απαιτείται περεταίρω διευκρίνιση της έκφρασης «ήσσονος σημασίας».
Άρθρο 11 – σημείο 15
Απαιτείται περεταίρω διευκρίνιση για τον όρο «εγκεκριμένα πολεοδομικά μεγέθη». Εύλογα διερωτάται κανείς αν αυτά προκύπτουν από άλλες διατάξεις (πχ διατάξεις εφοδιαστική αλυσίδα). Στη βάση αυτή προτείνει η προσθήκη τους εξής εδαφίου στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ν. 3982/2011:
«Μέγιστο ύψος κτιρίου όχι ανώτερο των είκοσι πέντε (25) μέτρων.
Κατ` εξαίρεση, είναι δυνατή η καθ` ύψος υπέρβαση για την ανέγερση αποθηκών κατακόρυφου τύπου (SILOS), ρομποτικών αποθηκών, δεξαμενών υγρών καυσίμων, καθώς και καμινάδων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Η εξαίρεση ισχύει για όλους τους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41.»
Νέες Προσθήκες
Στο άρθρο 43 του ν. 3982/2011 η παρ. 4 αναριθμείται σε 3 και προστίθεται παρ. 4, ως εξής:
«Η εγκατάσταση νέων δραστηριοτήτων εκτός Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων (ΟΥΜΕΔ) της παρ. 4 του άρθρου 41 του παρόντος νόμου επιτρέπεται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου μόνον εφόσον συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. δεν υφίσταται ΟΥΜΕΔ που έχει ολοκληρωθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου όπου πρόκειται να εγκατασταθεί η νέα δραστηριότητα, που να μπορεί να υποδεχθεί την νέα δραστηριότητα, κατόπιν σχετικής χορήγησης βεβαίωσης του φορέα διαχείρισης του ΟΥΜΕΔ ή
β. υφίσταται ΟΥΜΕΔ αλλά η τιμή γης ανά στρέμμα που προσφέρεται εντός αυτού σύμφωνα με έγγραφη προσφορά του φορέα διαχείρισης του ΟΥΜΕΔ, είναι υψηλότερη από την τιμή ανά στρέμμα εκτός ΟΥΜΕΔ κατά έως +50% κατόπιν σχετικής χορήγησης βεβαίωσης της ΔΟΥ, την οποία η ΔΟΥ υποχρεούται να χορηγήσει βάσει συγκριτικών στοιχείων 5ετίας από αγοραπωλησίες στην εν λόγω περιοχή.»
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη προωθείται η εγκατάσταση των επιχειρήσεων με οργανωμένο τρόπο (στους ΟΥΜΕΔ). Η διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης στο πλαίσιο εφαρμογής του χωροταξικού σχεδιασμού και η αντιμετώπιση των οξυμένων περιβαλλοντικών προβλημάτων σε περιοχές με αυξημένη συγκέντρωση της βιομηχανίας αποτελούσαν διαχρονικά την βασική στόχευση του ν. 3982/2011. Ο βαθμός εκπλήρωσης του στόχου αυτού συνδέεται με την περεταίρω ενίσχυση του ρόλου των Επιχειρηματικών Πάρκων. Αναμένεται ότι η ενεργοποίηση διατάξεων για την ενίσχυση ένταξης των επιχειρήσεων στα Επιχειρηματικά Πάρκα θα λειτουργήσει θετικά στο θεσμό αυτό και θα συμβαδίσει με τους άξονες πολιτικής που θέτει το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Η ρύθμιση επιπλέον εξυπηρετεί και τις βασικές αρχές της οικονομίας κλίμακας και εξοικονόμησης πόρων, καθώς οι εγκατεστημένες στους ΟΥΜΕΔ επιχειρήσεις λόγω των κοινοχρήστων έργων υποδομής που απολαμβάνουν μειώνουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις λειτουργίας τους συγκριτικά με την λειτουργία τους εκτός οργανωμένων υποδοχέων.
Η παρ. 3 του άρθρου 44 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ Α΄ 143) αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Η έκταση κάθε ΕΠ και οι υποδομές του προορίζονται, αποκλειστικά, για την εξυπηρέτηση των σκοπών ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου και απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται χωρίς την άδεια της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του άρθρου 49. Για το σκοπό αυτόν η ΕΑΝΕΠ ή η ΕΔΕΠ:
(α) Υποχρεούται να τοποθετεί στις εισόδους της οριοθετημένης περιοχής του ΕΠ διακριτή σήμανση, που να υποδηλώνει την ύπαρξη οργανωμένου υποδοχέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
(β) Δύναται, κατά την κρίση της, να εγκαθιστά κατάλληλα συστήματα ελέγχου της εισόδου στο ΕΠ και της χρήσης των υποδομών του και να αποτρέπει, ακόμη και με τη συνδρομή της οικείας αστυνομικής αρχής, εφόσον απαιτείται, τη μη αδειοδοτημένη ή αντισυμβατική χρήση τους. Το τελευταίο εδάφιο της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται και στους λοιπούς Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41 Ν. 3982/2011.»
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου ενισχύεται η λειτουργική αυτοτέλεια του ΕΠ και αποσαφηνίζονται οι δυνατότητες που έχει η ΕΑΝΕΠ ή, αναλόγως, η ΕΔΕΠ προκειμένου να αποτρέψουν την αντικανονική χρήση της έκτασης του ΕΠ και των υποδομών του. Οι δυνατότητες αυτές ορίζεται ότι εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις των υπολοίπων Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41 Ν. 3982/2011, καθώς δεν δικαιολογείται η ύπαρξη διαφορετικής ρύθμισης μόνο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα.
Η παρ. 4 του άρθρου 44 του ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«Η ελάχιστη έκταση για την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία Επιχειρηματικών Πάρκων ορίζεται σε 600 στρέμματα για ΕΠ τύπου Α΄, σε 150 στρέμματα για ΕΠ τύπου Β΄ και 80 στρέμματα για ΕΠ τύπου Γ΄ και για ΕΠ Ειδικού Σκοπού. Παρεκκλίσεις για ΟΥΜΕΔ που ιδρύονται σε νησιά εγκρίνονται με έκδοση ΚΥΑ Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας».
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη αυξάνονται οι ελάχιστες εκτάσεις για την ίδρυση Επιχειρηματικών Πάρκων. Ειδικότερα, σημειώνεται αύξηση από 150 σε 600 στρέμματα για τα ΕΠ τύπου Α και αύξηση από 100 σε 150 στρέμματα για τα ΕΠ τύπου Β, ενώ τα Πάρκα τύπου Γ και Ειδικού Σκοπού από 50 σε 80 στρέμματα.
Ο ν. 3982/2011 θεσμοθέτησε, για πρώτη φορά έναντι των άλλων νομοθετικών ρυθμίσεων, ελάχιστες απαιτούμενες εκτάσεις για την ίδρυση διακριτών τύπων ΕΠ. Ωστόσο, στην πράξη εφαρμογής του Νόμου οι εκτάσεις αυτές, κυρίως για τα ΕΠ τύπου Α΄ και τύπου Β΄, αποδείχθηκαν
μικρές για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας τους. Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό οριοθετούνται μικρές διάσπαρτες βιομηχανικές ζώνες οι οποίες «θωρακίζουν» την εκτός σχεδίου δόμηση ενώ δημιουργούνται μεμονωμένα έργα υποδομής. Η διάταξη αυτή αντιβαίνει με τους βασικούς κανόνες της χωροταξίας και περιβαλλοντικής εξοικονόμησης πρώτων υλών και πόρων.
Συνέπεια των μικρών μεγεθών θα είναι οι Δήμοι να έχουν διάσπαρτες μικρές βιομηχανικές περιοχές, το δε Δημόσιο να επιβαρύνεται για κάθε μια απ’ αυτές ξεχωριστά με έργα υποδομής και λειτουργίας (δρόμοι, κόμβοι, δίκτυα, ελεγκτικοί μηχανισμοί κλπ.), αντίθετα σε κάθε όφελος που δημιουργούν οι «οικονομίες κλίμακας» ενός μεγάλου ΕΠ. Επίσης, είναι εναντίον του κοινωνικού συνόλου, αφού θα υποβαθμίζει το περιβάλλον αναμιγνύοντας οικιστικές και βιομηχανικές χρήσεις, ενώ αντίθετα οι βιομηχανικές θα έπρεπε να περιορίζονται σε συγκεκριμένες περιοχές που δεν θα επηρεάζουν τις οικιστικές.
Υιοθετώντας μεγαλύτερα μεγέθη αξιοποιείται η χωροταξική διάσταση για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση για την ενίσχυση της παραγωγικής/οικονομικής δραστηριότητας στη βιομηχανία, μέσω της βελτίωσης των συνθηκών και προοπτικών λειτουργίας των υφιστάμενων επιχειρήσεων, αλλά και της προσέλκυσης και προοπτικών επιτυχίας νέων. Η παρούσα ρύθμιση στη βάση αυτή επανεξετάζοντας σε πιο βιώσιμη βάση τη λειτουργία των Πάρκων, αυξάνει τις ελάχιστες απαιτούμενες εκτάσεις για την ίδρυση των τριών τύπων Επιχειρηματικού Πάρκου με στόχο την μεγαλύτερη συγκέντρωση επιχειρήσεων, την ριζική χωροταξική αναδιάρθρωση και την επίτευξη κυκλικής οικονομίας και αποτελεσματικής περιβαλλοντικής προστασίας.
Στο άρθρο 44 του ν. 3982/2011, προστίθεται νέα παράγραφος 8, ως εξής:
«8. Σε περιοχές που είναι θεσμοθετημένες Περιφερειακές Αγορές βάσει του άρθρου 26 του ν.1337/83 (ΦΕΚ 33/Α΄) όπως ισχύει, επιτρέπεται η ίδρυση Επιχειρηματικών Πάρκων Τύπου Β’ ή Γ’ ή Ειδικού Τύπου ή Επιχειρηματικών Πάρκων Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics).»
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη γίνεται προσπάθεια αξιοποίησης αυτών των χώρων όπου ακόμη υπάρχουν. Οι Περιφερειακές Αγορές διαθέτουν θεσμοθετημένες χρήσεις προ περίπου τριών δεκαετιών, ως εμπορευματικά κέντρα για την αποθήκευση, συσκευασία, διακίνηση, έκθεση και εμπορία κυρίως αγροτικών προϊόντων, σε συγκεκριμένες περιοχές της Επικράτειας. Είχαν εγκριθεί ως «Τοπικά Ρυμοτομικά Σχέδια σε εκτός σχεδίου περιοχές» για τον καθορισμό χώρων ανέγερσης Περιφερειακής Αγοράς και με συγκεκριμένους όρους δόμησης.
Σκοπός της θεσμοθέτησης των Περιφερειακών Αγορών ήταν να αποτελέσουν ένα πολεοδομικό εργαλείο για συνεταιρισμούς ή για ιδιωτικές επιχειρήσεις, προκειμένου να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό του εφοδιασμού και διακίνησης των προϊόντων τους μέσω οργανωμένων εγκαταστάσεων. Λόγω της σπουδαιότητάς τους, είχε επίσης τότε διασφαλιστεί και πλαίσιο χρηματοδότησης με συμμετοχή και του Ελληνικού Δημοσίου και της ΑΤΕ μέσω δανείων για την κατασκευή των κτιριακών εγκαταστάσεων και προμήθειας του εξοπλισμού.
Ωστόσο, μέχρι και σήμερα, αρκετά από αυτά παραμένουν αναξιοποίητα. Επομένως, για την αξιοποίησή τους με βάση τις σημερινές ανάγκες της οικονομίας επιβάλλεται η υπαγωγή τους στα Επιχειρηματικά Πάρκα Τύπου Β’ ή Γ’ ή Ειδικού Τύπου ή Επιχειρηματικών Πάρκων Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics).
Η παρ. 6 του άρθρου 46 του ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων, και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθορίζονται ο τύπος και το περιεχόμενο της αίτησης και των μελετών σκοπιμότητας − βιωσιμότητας και τεχνικής οργάνωσης, τα δικαιολογητικά που τις συνοδεύουν, τα ενδεικτικά έργα υποδομής των ΕΠ και οι προδιαγραφές που αυτά πρέπει να πληρούν, τα απαιτούμενα παράβολα και τα ποσά αυτών, η διαδικασία της εξέτασης της αίτησης και του σχετικού φακέλου, τα όργανα, τα ειδικότερα κριτήρια και ο τρόπος αξιολόγησής τους, οι σχετικές προθεσμίες, οι προδιαγραφές, ο τύπος και το περιεχόμενο των πολεοδομικών και εν γένει τεχνικών μελετών και τα έγγραφα που τις συνοδεύουν, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.»
Αιτιολόγηση:
Με τις παρούσες τροποποιήσεις επιχειρείται να βρεθεί μια κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των οικονομικών δυνατοτήτων των ΕΑΝΕΠ που, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν περιοριστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, και της προώθησης του θεσμού των ΟΥΜΕΔ και των περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων τους. Στο πλαίσιο της παρούσας τροποποίησης οι ΕΑΝΕΠ δύναται ουσιαστικά, στα συμβόλαια αγοράς των οικοπέδων εντός των ΕΠ, να παρέχουν τη δυνατότητα στους αγοραστές να ολοκληρώνουν οι ίδιοι ορισμένα από τα έργα υποδομής τα οποία συνδέονται με τα οικόπεδα τους.
Στην παρ. 7 του άρθρου 47 του ν. 3982/2011 προστίθεται τελευταία παράγραφος ως εξής:
«Η ρύθμιση αυτή ισχύει και σε περίπτωση επέκτασης του ΕΠ σε γη που έχει χαρακτηριστεί ως γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, με την προϋπόθεση ότι στο τμήμα της επέκτασης του ΕΠ θα εγκαθίστανται μόνο δραστηριότητες που δεν παράγουν υγρά απόβλητα ή είναι συναφείς με τις γεωργικές δραστηριότητες ή την Εφοδιαστική Αλυσίδα (Logistics).»
Αιτιολόγηση:
Με την ρύθμιση αυτή επιχειρείται να καλυφθεί, υπό προϋποθέσεις, η περίπτωση όπου υφιστάμενο ΕΠ ζητά την επέκταση του σε παρακείμενες εκτάσεις και οι πέριξ του ΕΠ εκτάσεις έχουν χαρακτηριστεί ως γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας.
Η παρ. 8 του άρθρου 47 του ν. 3982/2011 τροποποιείται ως εξής:
«Η απόφαση έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου της παραγράφου 1 επέχει θέση Έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων για το ΕΠ κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Στις περιπτώσεις των οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων, δηλαδή στις ΒΙ.ΠΕ. του ν. 4458/2011 και στις Β.Ε.ΠΕ. του ν. 2545/1997 ακολουθείται η προβλεπόμενη διαδικασία του ν. 4014/2011».
Στην παρ. 8 του άρθρου 47 του ν. 3982/2011 προστίθεται στο τέλος αυτής νέο εδάφιο ως εξής:
«Τροποποιείται η υπ’ αρ.: ΔΙΠΑ/οικ.37674/2016 (ΦΕΚ 2471/Β’/10.8.2016) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/2011 (Α’ 209) όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει ως εξής:
Η Ομάδα 9η «Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις» του Πίνακα του Παραρτήματος IX αντικαθίσταται το έργο με α/α 221 σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:
Πίνακας 1: Ομάδα 9η – Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις
Επιχειρηματικά Πάρκα
α/α Είδος έργου Υποκατηγορία Α1 Υποκατηγορία Α2 Κατηγορία Β Παρατηρήσεις
221 Εργασίες διαρρύθμισης Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων (ΟΥΜΕΔ), όπως ορίζονται στην παρ.4 του άρθρο 41 του Ν.3982/11. ΟΥΜΕΔ για δραστηριότητες υψηλής όχλησης, και για δραστηριότητες μέσης όχλησης έκτασης άνω των 400 στρεμμάτων ΟΥΜΕΔ για δραστηριότητες μέσης όχλησης έκτασης μέχρι 400 στρεμμάτων και χαμηλής όχλησης έκτασης άνω των 600 στρεμμάτων ΟΥΜΕΔ για δραστηριότητες χαμηλής όχλησης έκτασης μέχρι 600 στρεμμάτων
Αιτιολόγηση:
Η τροποποίηση που θα συμβάλει στην επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων των επενδύσεων και ενισχύει τον ρόλο των Επιχειρηματικών Πάρκων. Με την προτεινόμενη διάταξη τροποποιείται η απόφαση για την κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/2011 όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Ειδικότερα, στο Πίνακα του Παραρτήματος IX της απόφασης, το έργο με α/α 221 «Εργασίες διαρρύθμισης Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων (ΟΥΜΕΔ), όπως ορίζονται στην παρ. 4 του άρθρο 41 του Ν.3982/2011» της Ομάδας 9ης «Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις» κατατάσσεται σήμερα, στο σύνολό του, στην υποκατηγορία 1 της κατηγορίας Α, δίχως κριτήρια κατάταξης και δυνατότητα μετάπτωσης σε χαμηλότερες κατηγορίες περιβαλλοντικής κατάταξης. Η κατηγορία Α1 σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4014/2011 αναφέρεται σε έργα με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οπότε προκειμένου για κατά την εκτίμηση και αξιολόγηση των επιπτώσεων ενεργοποιούνται χρονοβόρες διαδικασίες και γνωμοδοτήσεις πλέγματος φορέων. Επιπλέον, η εν λόγω απόφαση σε αντίθεση με άλλα έργα και δραστηριότητες δεν προβλέπει κριτήρια κατάταξης ή μοριοδότηση με βάση τον τύπο του Πάρκου, των χαρακτηριστικών επιχειρήσεων που θα εγκατασταθούν (λ.χ. βαθμός όχλησης) ή την έκταση του Πάρκου ή άλλα χαρακτηριστικά (λ.χ. Πάρκο Ειδικού Τύπου) με στόχο την μετάβαση σε μικρότερη κατηγορία έργου.
Ο νομοθέτης κατά την ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο της Οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για τις επιπτώσεις έργων και τις σχετικές τροποποιήσεις της με τις οδηγίες 97/11/ΕΕ και 2011/92/ΕΕ στην 1958/2012 απόφαση κατέδειξε ως υποχρεωτική την εν λόγω κατάταξη (και όχι δυνητική). Εξαντλώντας την αυστηρότητα του όπως έχει αναφερθεί, ο νομοθέτης δεν επέλεξε να δημιουργήσει κλιμακωτές κατατάξεις με βάση τα χαρακτηριστικά του ΕΠ σε αντίθεση με μεμονωμένες μεταποιητικές μονάδες χαμηλής όχλησης που έχουν καταταγεί στο σύνολο τους στην Β Κατηγορία, ανεξάρτητα από την έκταση που καταλαμβάνουν (λ.χ. εκατοντάδες στρέμματα).
Με την προτεινόμενη διάταξη γίνεται ανακατάταξη των ΕΠ στις προβλεπόμενες κατηγορίες (Α1, Α2 σύμφωνα με προϋποθέσεις όπως ο βαθμός όχλησης των δραστηριοτήτων που υποδέχεται ο ΟΥΜΕΔ και η έκταση του. Η ρύθμιση αυτή εκτιμάται πως θα μειώσει σημαντικά το χρόνο αδειοδότησης κυρίως των ΟΥΜΕΔ που υποδέχονται δραστηριότητες χαμηλής όχλησης, ο οποίος σήμερα υπερβαίνει κατά πολύ το ένα έτος.
Στην παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση υπαγωγής ΒΙ.ΠΕ. του Ν. 4458/1965 ή Β.Ε.ΠΕ. του Ν. 2545/1997 στο Ν. 3982/2011 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63, οι κοινωφελείς χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά μόνον εφόσον έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, οι δε κοινόχρηστοι χώροι μεταβιβάζονται υποχρεωτικά ανεξάρτητα αν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη, εφόσον εξαντληθεί το ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 52».
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη αποσαφηνίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων των ΒΙΠΕ του ν. 4458/1965, ΒΕΠΕ του ν. 2545/1997 και ΕΠ του ν. 3982/2011 οι οποίοι δεν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη. Σύμφωνα με την προτεινόμενη ρύθμιση οι χώροι αυτοί παραμένουν στην κυριότητα του φορέα που ανέπτυξε τον ΟΥΜΕΔ στου οποία άλλωστε την κυριότητα ήταν εξ’ αρχής.
Μετά την παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 3982/2011 προστίθεται παρ. 3 ως εξής:
«Κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις που δεν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη και ανήκουν στον Φορέα ίδρυσης ή Φορέα Διοίκησης και Διαχείρισης, δύναται κατόπιν σχετικής τροποποίησης της έγκρισης πολεοδομικής μελέτης, να αλλάξουν χρήση σε χρήση γραφείων ή άλλων συναφών υπηρεσιών, εφόσον μετά την τροποποίηση συνεχίσουν να πληρούνται τα ελάχιστα απαιτούμενα ποσοστά κοινοχρήστων και κοινωφελών που προβλέπονται από το θεσμικό πλαίσιο από το οποίο διέπεται ο ΟΥΜΕΔ.»
Αιτιολόγηση:
Με την προτεινόμενη διάταξη δίνεται στον Φορέα Ίδρυσης ή Φορέα Διοίκησης και Διαχείρισης η δυνατότητα μιας περιβαλλοντικά ήπιας και υπό ορισμένες προϋποθέσεις, αξιοποίησης των κοινωφελών χώρων και εγκαταστάσεων που δεν έχουν προκύψει από εισφορά σε γη. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των χώρων αυτών είναι ξεκάθαρο (Φορέας Ίδρυσης), ενώ η παρούσα ρύθμιση παρέχει τη δυνατότητα διαχείρισης παγίων περιουσιακών στοιχείων και παροχή σημαντικών ευκολιών και ενίσχυσης κοινόχρηστων υποδομών στις εγκατεστημένες δραστηριότητες. Το επενδυτικό εγχείρημα ενός ΟΥΜΕΔ με τον τρόπο αυτό ενισχύεται σημαντικά.
Στο άρθρο 54 του Ν. 3982/2011 προστίθεται παρ. 12 ως εξής:
«12. Η ΕΑΝΕΠ ή, μετά τη μεταβίβαση της διοίκησης και διαχείρισης του Επιχειρηματικού Πάρκου, η ΕΔΕΠ έχουν πρόσβαση στα στοιχεία του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ) που αφορούν στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις των Επιχειρηματικών Πάρκων ευθύνης τους. Η διαδικασία να προβλέπεται ειδικά στον Κανονισμό Λειτουργίας.»
Αιτιολόγηση:
Σύμφωνα με τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) οι ΕΔΕΠ έχουν την ευθύνη για την οργάνωση της διαχείρισης αποβλήτων στα Επιχειρηματικά Πάρκα ευθύνης τους (χωρίς να παύει να ισχύει η ευθύνη παραγωγού).
Η παρ. 4 του άρθρου 54 του ν. 3982/2011 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Όλες οι δραστηριότητες ανεξαρτήτου κατηγορίας και βαθμού όχλησης που ασκούνται από επιχειρήσεις που εγκαθίστανται σε Επιχειρηματικά Πάρκα απαλλάσσονται από την περιβαλλοντική αδειοδότηση, εφόσον στον Κανονισμό Λειτουργίας του ΕΠ περιλαμβάνονται περιβαλλοντικοί όροι που καλύπτουν τις ως άνω απαλλασσόμενες κλαδικές δραστηριότητες. Στην περίπτωση αυτή στην άδεια λειτουργίας, με την επιφύλαξη των οριζομένων στο Ν. 4442/2016 επιβάλλονται συγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι σύμφωνα με τον Εγκεκριμένο Κανονισμό Λειτουργίας του ΕΠ.»
Αιτιολόγηση:
Οι παράγραφοι 4 και 5 του άρθρου 54 απλοποίησαν την περιβαλλοντική αδειοδότηση των δραστηριοτήτων που εγκαθίστανται στα Επιχειρηματικά Πάρκα για λόγους πλήρους εναρμόνισης του καθεστώτος και στα πλαίσια των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού. Ωστόσο, όπως διαφαίνεται η προαναφερόμενη απλοποίηση πρέπει να αναπροσαρμοστεί περεταίρω. Σε αυτό το πλαίσιο η έκδοση του ν. 4442/2016 για την απλούστευση της αδειοδότησης των δραστηριοτήτων είναι αναγκαίο να συνδυαστεί με την αναμόρφωση των διατάξεων του νόμου.
Η μακρά και συχνά δαιδαλώδης διαδικασία έκδοσης αδειών για την έναρξη οικονομικής δραστηριότητας, ακόμα και εντός αδειοδοτημένων Οργανωμένων Υποδοχέων Δραστηριοτήτων, είναι ανασταλτικός παράγοντας στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και στην προσέλκυση νέων επενδύσεων. Ο Ν. 4442/2016 με τις σχετικές αποφάσεις του προέβλεψε το καθεστώς της γνωστοποίησης. Για εντός ΟΥΔ, είτε τελούν υπό καθεστώς γνωστοποίησης λειτουργίας είτε υπό καθεστώς έγκρισης λειτουργίας, ο Φορέας Ίδρυσης ή ο Φορέας Διαχείρισης του ΟΥΜΕΔ προτείνεται να συνιστά τον φορέα αναζήτησης, αξιολόγησης και διατήρησης των δικαιολογητικών. Οι αποφάσεις αδειοδότησης της λειτουργίας του ΟΥΔ, εφόσον προβλέπουν τις δυνάμενες να ασκηθούν δραστηριότητες και τους όρους αυτής της άσκησης, υποκαθιστούν την έγκριση που απαιτείται για τις δραστηριότητες οι οποίες τελούν υπό καθεστώς έγκρισης λειτουργίας. Με τον τρόπο αυτό γίνεται ένα σημαντικό βήμα διευκόλυνσης της αδειοδότησης.
Στο άρθρο 55 του ν. 3982/2011, προστίθεται παρ. 5, ως εξής:
«5. Υφιστάμενες εξωτερικές υποδομές, ιδιωτικές ή δημόσιες, δύναται να χρησιμοποιούνται από τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις σε ένα ΕΠ, εφόσον συμφωνεί ο Φορέας διαχείρισης τους. Οι διευκολύνσεις που τυχόν απαιτούνται όπως, τροποποίηση της άδειας λειτουργίας της υποδομής, τεχνικές μεταβολές των εγκαταστάσεων της υποδομής κλπ., γίνονται με φροντίδα και δαπάνες του Φορέα του ΕΠ.»
Αιτιολόγηση:
Οι εξωτερικές αυτές υποδομές μπορεί να είναι δίκτυα, κόμβοι, βιολογικοί καθαρισμοί, λιμενικές ζώνες, σιδηροδρομικοί σταθμοί, κλπ. και μπορεί να ανήκουν είτε στο ελληνικό δημόσιο και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, είτε σε οποιοδήποτε άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Η θεσμοθέτηση της χρήσης υφιστάμενων εξωτερικών υποδομών από τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις ενός Επιχειρηματικού Πάρκου, με την αυτονόητη προϋπόθεση ότι συμφωνεί δια σχετικής συμβάσεως και ο Φορέας διαχείρισής τους, είναι βέβαιον ότι θα δημιουργήσει αμοιβαία οφέλη, άμεσα και έμμεσα, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους Φορείς διαχείρισης των υποδομών, τα οποία θα είναι σημαντικά από οικονομικής και περιβαλλοντικής πλευράς. ΟΙ οικονομίες κλίμακας που δημιουργούνται θα είναι σημαντικές για όλους τους εμπλεκόμενους, ενώ η χρήση υφιστάμενων υποδομών είναι σαφώς ηπιότερη περιβαλλοντικά από την κατασκευή νέων, αποκλειστικά και μόνο για τις εγκατεστημένες σε ένα επιχειρηματικό πάρκο επιχειρήσεις.
Στο άρθρο 56 του Ν. 3982/2011 στην παρ. 2, προστίθεται εδάφιο ζ ως εξής:
«ζ) Για την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης οριοθέτησης μιας περιοχής ως Επιχειρηματικού Πάρκου Εξυγίανσης (ΕΠΕ) βάσει του άρθρου 56 παρ 2 του Ν. 3982/2011, δεν ισχύουν οι περιοριστικές αποστάσεις για τις υφιστάμενες εγκατεστημένες δραστηριότητες, από τις παρακείμενες πόλεις και οικισμούς, είτε της παρ.3 του άρθρου 4 του από 24-5-1985 Π.Δ. (ΦΕΚ 270/Δ΄/31-5-1985) όπως εκάστοτε ισχύει, είτε της παρ. 3 του άρθρου 7 του από 24-4-1985 Π.Δ. (ΦΕΚ 181/Δ΄/3-5-1985) όπως εκάστοτε ισχύει, για την εγκατάσταση επιχειρήσεων εντός του ΕΠΕ. Οι αποστάσεις αυτές δεν ισχύουν ούτε στην περίπτωση τυχόν επέκτασης παρακείμενου οικισμού εντός των ανωτέρω ζωνών των λοιπών κατηγοριών Επιχειρηματικών Πάρκων, μετά την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Στις περιπτώσεις γηπέδων που βρίσκονται στα όρια του ΕΠΕ και τέμνονται από την οριογραμμή του, όλο το γήπεδο λαμβάνεται υπόψη στη συνολική επιφάνεια βάσει της οποίας υπολογίζονται οι πολεοδομικοί συντελεστές, εφόσον η συνολική έκταση του γηπέδου ως αυτό υφίστατο κατά την ημερομηνία έκδοσης της ΚΥΑ οριοθέτησης του ΕΠΕ έχει περιληφθεί στον υπολογισμό υποχρέωσης εισφορών σε γη και χρήμα.».
Αιτιολόγηση:
Η τήρηση των περιοριστικών αποστάσεων των 700 και 1.000 μέτρων, από τις παρακείμενες πόλεις και οικισμούς, βάσει της παρ.3 του άρθρου 4 του από 24-5-1985 Π.Δ. (ΦΕΚ 270/Δ΄/31-5-1985) και των 500 μέτρων βάσει της παρ. 3 του άρθρου 7 του από 24-4-1985 Π.Δ. (ΦΕΚ 181/Δ΄/3-5-1985), για τις δραστηριότητες εγκατεστημένες εντός των ΕΠΕ, εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατή καθότι είναι πιθανό να απαξίωνε μεγάλα τμήματα του ΕΠΕ. Εξάλλου οι αποστάσεις αυτές θεσμοθετήθηκαν με τα εν λόγω Π.Δ. για την περιβαλλοντική προστασία των παρακείμενων οικισμών από την ρύπανση των βιομηχανιών εγκατεστημένων εκτός σχεδίου πόλεως η οποία εξ ορισμού για τις εντός των ΟΥΜΕΔ βιομηχανίες είναι μειωμένη.
Στο άρθρο 58 του ν. 3982/2011 προστίθενται παράγραφοι 8 και 9 ως εξής:
8. Οι Εταιρείες Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΑΝΕΠ) ή οι Εταιρείες Διαχείρισης των Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΔΕΠ) δύνανται να ασκούν αρμοδιότητες Αδειοδότησης της παρ. 14 του άρθρου 17 του ν. 3982/2011, μετά από κατάλληλη πιστοποίηση και αίτηση της ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ στο ΥΠΕΝ, το πλαίσιο της οποίας καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση εντός 6 μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
9. Οι Εταιρείες Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΑΝΕΠ) ή οι Εταιρείες Διαχείρισης των Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΔΕΠ) στο πλαίσιο της εφαρμογής του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) και της προώθησης της κυκλικής οικονομίας έχουν πρόσβαση στα στοιχεία του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ) που αφορούν στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις των Επιχειρηματικών Πάρκων ευθύνης τους.
Η παρ. 1 του άρθρου 59 του ν. 3982/2011, όπως έχει αντικατασταθεί από την παρ. 6 του άρθρου 10 του ν. 4605/2019 αντικαθίσταται ως εξής:
«Η διοίκηση, η διαχείριση και η, εν γένει, λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου ρυθμίζονται από τον Κανονισμό Λειτουργίας που καταρτίζεται από την ΕΑΝΕΠ, υποβάλλεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων μαζί με τα υπόλοιπα δικαιολογητικά της παρ. 5 του άρθρου 46 και εγκρίνεται με την απόφαση του άρθρου 47. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων τροποποιείται ο παραπάνω Κανονισμός κατόπιν αίτησης του φορέα που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση του Επιχειρηματικού Πάρκου. Στην περίπτωση που έχει μεταβιβαστεί η διοίκηση και διαχείριση στην ΕΔΕΠ σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 59 αλλά η ΕΑΝΕΠ εξακολουθεί να διαθέτει απόθεμα βιομηχανικών γηπέδων, για την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της. Εκτός από την τροποποίηση, οι Κανονισμοί Λειτουργίας εναρμονίζονται, με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων κατόπιν αίτησης της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ αντίστοιχα, σε περίπτωση που από την έγκρισή τους έχουν επέλθει σχετικές αλλαγές στη νομοθεσία οι οποίες επηρεάζουν όρους τους. Η πρόβλεψη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει για τους Κανονισμούς Λειτουργίας και των λοιπών Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41.
Οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 59 του Ν. 3982/2011 όπως προστέθηκαν με το άρθρο 10 παρ. 6 του Ν. 4605/2019 καταργούνται.
Αιτιολόγηση:
Με τη νέα διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 59, αποσαφηνίζεται ότι οι Κανονισμοί Λειτουργίας προτείνονται στον Υπουργό για έγκριση από τον φορέα (ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ) που είναι επιφορτισμένος με τη διοίκηση και διαχείριση του Πάρκου. Επίσης προβλέπεται ότι εάν μετά τη μεταβίβαση της διοίκησης και διαχείρισης η ΕΑΝΕΠ διατηρεί απόθεμα βιομηχανικής γης, η ΕΔΕΠ θα πρέπει να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της για την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας. Παράλληλα, οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 καταργούνται διότι εισήγαγαν προβλέψεις που θα κατέληγαν σε έλλειψη ασφάλειας δικαίου όσον αφορά στη ρύθμιση των σχέσεων του φορέα διοίκησης με τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις.
Η παρ. 1 του άρθρου 62 του Ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Κάθε σύμβαση αγοραπωλησίας και δωρεάς έκτασης προς την ΕΑΝΕΠ για τη διασφάλιση της έκτασης κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 46 καθώς και έκτασης εντός Επιχειρηματικού Πάρκου από την ΕΑΝΕΠ ή από επιχείρηση που έχει εγκατασταθεί, πρόκειται να εγκατασταθεί ή να μετεγκατασταθεί εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης και το φόρο δωρεάς, αντιστοίχως. Η επιχείρηση που ωφελείται αυτού του κινήτρου, οφείλει για 5 έτη από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης να μην μεταβιβάσει σε τρίτο την εν λόγω έκταση και να λειτουργήσει σε αυτήν δραστηριότητα του άρθρου 43 παρ. 1 για το ίδιο χρονικό διάστημα τουλάχιστον. Ομοίως απαλλάσσεται από τον φόρο η μεταβίβαση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 48. Το ποσό που αποτελεί αντικείμενο απαλλαγής συνυπολογίζεται στο ποσό της Δημόσιας Επιχορήγησης εφόσον η επιχορηγούμενη επιχείρηση ενταχθεί σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα σε ποσοστό μέχρι το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο, που προβλέπεται από τον εκάστοτε ισχύοντα Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων για κάθε περιφέρεια της Χώρας.»
Αιτιολόγηση:
Ζητούμενο είναι να επεκταθεί το κίνητρο της απαλλαγής και στις αποκτήσεις που κάνει η ΕΑΝΕΠ για τη δημιουργία του ΕΠ.
Στο άρθρο 62 του Ν. 3982/2011 προστίθεται 2 νέα εδάφια στην παρ. 3, ως εξής:
«Οι δαπάνες μετεγκατάστασης επιχειρήσεων εντός Επιχειρηματικών Πάρκων να αποσβένονται σε ποσοστό τουλάχιστον 15%.»
και
«Το ποσό της εισφοράς σε γη καθώς και η αξία της εισφερόμενης γης, που παρέχονται για τις ανάγκες πολεοδόμησης του Επιχειρηματικού Πάρκου συνιστά εκπιπτόμενη δαπάνη σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4172/2013.»
Αιτιολόγηση:
Πρόκειται για διατάξεις που αποτελούν εργαλεία- κίνητρα για τα ΕΠ.
Στην παρ. 5 του άρθρου 62 του Ν. 3982/2011 προστίθεται νέο εδάφιο, ως εξής:
«Για τα έργα υποδομής των ΕΑΝΕΠ, έργα εκσυγχρονισμού των ΕΔΕΠ και τις επενδύσεις επιχειρήσεων εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων, ισχύει προσαύξηση 10% στο ποσοστό επιχορηγήσεων-ενισχύσεων και ανεξάρτητα του μεγέθους των επιχειρήσεων πέραν του προβλεπόμενου ανώτατου ποσοστού που ορίζει ο Χάρτης Περιφερειακών Ενισχύσεων για κάθε περιοχή και με ανώτατο όριο συνολικού ποσοστού επιχορήγησης 40% επί της αξίας της προγραμματιζόμενης επένδυσης σύμφωνα με τον Αναπτυξιακό Νόμο ως εκάστοτε ισχύει.»
Αιτιολόγηση:
Στους αναπτυξιακούς νόμους γενικά προβλέπεται κίνητρο μεγαλύτερης επιχορήγησης για τις επενδύσεις που υλοποιούνται εντός Επιχειρηματικών Πάρκων. Για την υλοποίηση των Επιχειρηματικών Πάρκων, οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις καλούνται να αναλάβουν το κόστος των εισφορών σε γη και σε χρήμα στο πλαίσιο του ν.3982/11, και το αναλογούν κόστος των έργων υποδομής.
Στο άρθρο 63 Ν. 3982/2011 προστίθεται νέα παράγραφος 10, ως εξής:
«10. Στις διατάξεις του παρόντος μέρους οι οποίες εφαρμόζονται και στους λοιπούς οργανωμένους υποδοχείς της παραγράφου 4 του άρθρου 41, όπου αναφέρεται η «ΕΑΝΕΠ» και η «ΕΔΕΠ», νοείται αντίστοιχα: α) ο Φορέας Οργάνωσης και Εκμετάλλευσης και ο Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης στις ΒΙ.ΠΕ. του Ν. 4458/1965 ή β) ο Φορέας Ίδρυσης και ο Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης στις Β.Ε.ΠΕ. του Ν. 2545/1997».
Αιτιολόγηση:
Με προσθήκες και τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στο Γ΄ Μέρος του Ν. 3982/2011 από την αρχική ψήφισή του, πολλές από τις προβλέψεις του έχουν επεκταθεί και στους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων που διέπονται από τους Ν. 4458/1965 (ΒΙ.ΠΕ.) και Ν. 2545/1997 (Β.Ε.ΠΕ.). Με τη διάταξη του Νομοσχεδίου αποσαφηνίζεται η αντιστοίχιση των φορέων των εν λόγω τύπων Υποδοχέων στην έννοια αντίστοιχα της ΕΑΝΕΠ και της ΕΔΕΠ.
Με αφορμή τη διαβούλευση του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου και εξαιτίας των περιορισμένων νομοθετικών προβλέψεων για την εγκατάσταση και λειτουργία σύγχρονων Εμπορευματικών Κέντρων, παρακαλούμε να λάβετε υπόψιν σας τις παρατηρήσεις μας, οι οποίες κατά τη γνώμη μας οδηγούν στην επιτάχυνση των αδειοδητικών διαδικασιών.
Διευκρίνιση της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου:
1. Η κύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων της Συμφωνίας των Παρισίων τον Οκτώβριο του 2016 με τον Ν. 4426/2016, έχει δεσμεύσει την Ελλάδα για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ο δείκτης της έντασης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αν και έχει μειωθεί, εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλές τιμές συγκριτικά με τα υπόλοιπα Κράτη-Μέλη. Η περαιτέρω μείωση θα επιτευχθεί με μεγαλύτερη διείσδυση ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση.
Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δίνονται κίνητρα επιπλέον διείσδυσης των ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και συνεπώς ο περιορισμός ως προς το ανώτερο ποσοστό των δραστηριοτήτων της περίπτωσης (η), σύμφωνα με τη πρόβλεψη της §11.1 του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου, θα πρέπει να απαλειφθεί.
Επιπλέον θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η παραπάνω πρόβλεψη (§11.1 του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου) δεν επηρεάζει την πρόβλεψη της §41.1 (δ) (δδ) του Ν.3982/2011.
Προσθήκες παραγράφων στο άρθρο 11:
1. Για την περιβαλλοντική τους αδειοδότηση, τα ΕΠ κατατάσσονται στην κατηγορία Α1, σύμφωνα με τη ΔΙΠΑ/οικ37674/27.7.2016. Οπότε τα ΕΠ Ειδικού Τύπου και ειδικότερα τα ΕΠ όπου εγκαθίστανται και ασκούνται επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας (αποθήκες και συγκροτήματα αποθηκών οι οποίες δεν αποτελούν τμήματα των βιομηχανικών – βιοτεχνικών εγκαταστάσεων) κατατάσσονται στην παραπάνω κατηγορία.
Όμως με το Ν.4302/2014 που αφορά τη ρύθμιση θεμάτων εφοδιαστικής, στο άρθρο 1 εισάγετε ο όρος των Κέντρων Αποθήκευσης Διανομής. Τα Κέντρα Αποθήκευσης Διανομής είναι το σύνολο των εγκαταστάσεων που εξυπηρετεί αποκλειστικά την άσκηση μίας ή περισσοτέρων κύριων δραστηριοτήτων Εφοδιαστικής. Για την περιβαλλοντική του αδειοδότηση, το έργο κατατάσσεται στην κατηγορία Α2, σύμφωνα με τη ΔΙΠΑ/οικ2307/26.1.2018.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι σε Επιχειρηματικά Πάρκα και Κέντρα Αποθήκευσης, όπου εγκαθίστανται επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου, κατατάσσονται σε διαφορετική περιβαλλοντική κατηγορία.
Για την απαλοιφή της παραπάνω διαπιστωθείσας αντίφασης, θα πρέπει να γίνει επανεξέταση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης των ΕΠ επιχειρήσεων εφοδιαστικής αλυσίδας και η κατάταξη τους στην κατηγορία Α2.
Η ίδια αντίφαση διαπιστώνεται στην περιβαλλοντική κατάταξη Εμπορευματικών Κέντρων. Συνεπώς θα πρέπει να γίνει επανεξέταση της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης και των Εμπορευματικών Κέντρων και η κατάταξη τους στην κατηγορία Α2.
2. Για τον προσδιορισμό του Ελάχιστου ποσοστού κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι συμπεριλαμβάνονται:
– το οδικό δίκτυο (περιλαμβανομένων των οδών (ανεξαρτήτου κατηγορίας) και κόμβων
– τη σιδηροδρομική γραμμή που ενδέχεται να διέρχεται από το ΕΠ (περιλαμβάνει το πλάτος της σιδηροδρομικής υποδομής στη στάθμη έδρασης της επί του εδάφους).
3. Τα ακίνητα που έχουν πρόσωπο στο ήδη σήμερα διαμορφωμένο παράλληλο και κάθετο οδικό δίκτυο (αρμοδιότητας Ο.Τ.Α. Α’ και Β’ βαθμού ή άλλου) -εκατέρωθεν των σιδηροδρομικών γραμμών-, καθώς σε χώρους πέραν αυτού -επίσης εκατέρωθεν των σιδηροδρομικών γραμμών, που έχουν δημιουργηθεί από τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις προγενεστέρων του παρόντος νόμου για τις ανάγκες δημιουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής ανά την επικράτεια από την ίδρυση των φορέων υλοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών μέχρι σήμερα, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης σχετικής διάταξης, εφ’ όσον πληρούνται και οι λοιπές οριζόμενες προϋποθέσεις δόμησης αυτών. Η συντήρησή του ήδη σήμερα διαμορφωμένου παράλληλου και κάθετου οδικού δικτύου -εκατέρωθεν των σιδηροδρομικών γραμμών-, καθώς χώροι πέραν αυτού -επίσης εκατέρωθεν των σιδηροδρομικών γραμμών-, που έχουν δημιουργηθεί από τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις προγενεστέρων του παρόντος νόμου για τις ανάγκες δημιουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής ανά την επικράτεια από την ίδρυση των φορέων υλοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών μέχρι σήμερα, ανατίθεται στους οικείους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού.
4. Για την κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων και έργων εντός των Εμπορευματικών Κέντρων (σε ακίνητα που διαχειρίζεται η ΓΑΙΑΟΣΕ ή της ανήκουν) και εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων, να προβλεφθεί στο άρθρο 14 του Ν. 4495/2017, ότι δεν απαιτείται γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής (ΚΕ.Σ.Α.), αφού έχει υποβληθεί Σχέδιο Γενικής Διάταξης και έχει εγκριθεί με την ΚΥΑ του άρθρου 6Α, παρ.6β του Ν.3891/2010.
5. Να προστεθεί στο τέλος του Άρθρου 47 του Ν.4495/2019, το εδάφιο: «Εφόσον επιτρέπεται η ανέγερση περισσότερων του ενός κτιρίων/εγκαταστάσεων στο γήπεδο, είναι δυνατή η έκδοση Πιστοποιητικού Ελέγχου Κατασκευής (Π.Ε.Κ.) για κάθε κτίριο ξεχωριστά. Οπότε θεώρηση της οικοδομικής άδειας μπορεί να γίνει για κάθε ένα κτίριο. Μετά τη θεώρηση της για σύνδεση με τα δίκτυα, η οικοδομική άδεια παύει να ισχύει για το κτίριο το οποίο αποπερατώθηκε».
6. Οι ΟΚΩ στις οποίες το Επιχειρηματικό Πάρκο αιτήθηκε τη σύνδεση του με τα δίκτυά τους, θα μεριμνούν για τη διάθεση των δικτύων τους στα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου με δικές τους δαπάνες.
Το κόστος σύνδεσης με τις αντίστοιχες υποδομές θα βαρύνει το ΕΠ.
Αντίστοιχη πρόβλεψη να ισχύσει για τα Εμπορευματικά Πάρκα.
Μέρος ΣΤ, Αρθρο 11, παρ. 19
Μέχρι τώρα η κατηγοριοποίηση βασίζεται στις προκαλούμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης. Η αλλαγή κατηγορίας (από Α2 σε Β κατηγορία) μπορεί να οδηγήσει σε μη απαίτηση εκτίμησης περιβαλλοντικών όρων.
Μέρος ΣΤ, Αρθρο 11, παρ. 7
Στον Ν. 3982 υπάρχει παράγραφος 13;
Με τη λογική του κειμένου, μπορεί να αλλάξουν περιβαλλοντικά όρια (ενδεικτικά, για τον θόρυβο), χωρίς να αλλάξει οτιδήποτε άλλο;
Μέρος ΣΤ, Αρθρο 11, παρ. 3
Σε δύο σημεία: «οι χρήσεις γης», αντί «η χρήση γης».
ΜΕΡΟΣ ΣΤ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
Θετική κρίνεται η υπαγωγή σε καθεστώς γνωστοποίησης της λειτουργίας επιχειρήσεων εντός Επιχειρηματικών πάρκων όπως θετική είναι και η δυνατότητα υπαγωγής σε χαμηλότερη κατηγορία δραστηριοτήτων που ασκούνται εντός επιχειρηματικών πάρκων.
ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Προτάσεις επί της Δημόσιας Διαβούλευσης
Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου 11/09/2019
Πρόταση 1:
Παρ. 4 άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους
Στο άρθρο 11, Παράγραφος 4., στο 2ο εδάφιο προτείνεται να εισαχθεί η φράση «ή και λοιπών οντοτήτων (όπως Δημοσίων Υπηρεσιών, ΝΠΔΔ, Ιδιωτών κ.λπ., που προβλέπονται στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων)» και συγκεκριμένα:
«Οι επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στα Επιχειρηματικά Πάρκα αποκτούν δικαίωμα επι του χώρου εγκατάστασής τους είτε με τη μεταβίβαση σε αυτές από τον ιδιοκτήτη της κυριότητας οικοπέδων και οικοδομημάτων που βρίσκονται σε αυτά είτε με τη σύσταση επ` αυτών άλλου εμπράγματου δικαιώματος είτε με την εκμίσθωση αυτών ή με άλλη ενοχική σχέση. Επιπροσθέτως με τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4458/1965 και στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 ν. 2545/1997, η εγκατάσταση επιχείρησης ή και λοιπών οντοτήτων ( όπως Δημοσίων Υπηρεσιών, ΝΠΔΔ, Ιδιωτών κ.λπ. που προβλέπονται στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων) μπορεί να γίνει και με σύσταση δικαιώματος επιφάνειας, όπως αυτό ορίζεται και ρυθμίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 18 έως 26 Ν. 3986/2011. …».
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
Η ρητή αυτή προσθήκη διευκολύνει την ανάπτυξη εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων και κοινόχρηστων-κοινωφελών δραστηριοτήτων, προς βέλτιστη οργάνωση και παροχή κοινωφελών υπηρεσιών προς τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις, με την εγκατάσταση και οντοτήτων, όπως Δημόσιες Υπηρεσίες, ΝΠΔΔ ή και λοιποί Ιδιώτες σε προοριζόμενες για αυτό “κοινωφελείς” εκτάσεις.
Ενδεικτικά στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Κανονισμούς Λειτουργίας των Πάρκων/Περιοχών προβλέπεται η εγκατάσταση δραστηριοτήτων – οντοτήτων, όπως γραφείο των ΕΛ.ΤΑ., Καταστήματα Τραπεζών, Πυροσβεστική Υπηρεσία – Σώματα Ασφαλείας, Ιατρείο και Σταθμός Πρώτων Βοηθειών, Γραφεία Εξυπηρέτησης και Υποστήριξης των Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων, Κτήρια Εκπαίδευσης και Εκδηλώσεων, Νηπιαγωγείο, Παιδικός σταθμός κ.λ.π. καθώς και επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (εστιατόριο, αναψυκτήριο) κ.α. .
Πρόταση 2
Παρ.14, άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους
Προσθήκη και εδαφίων δ. και ε. στην παράγραφο 2. του άρθρου 52 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ 143Α), ως εξής:
“δ. Ο υποχρεωτικά ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου δεν είναι απαραίτητο να φυτευτεί για τις βιοτεχνικές χρήσεις, ενώ για τις λοιπές χρήσεις πρέπει να παραμένει χωρίς επίστρωση και να φυτεύεται, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις, τουλάχιστον κατά το 1/12 του. Η φύτευση δώματος/στέγης επιτρέπεται αλλά δεν είναι υποχρεωτική.
ε. Για οικόπεδα μικρότερα των 2.000 τ.μ. ή με βάθος μικρότερο των 20 μ. επιτρέπεται η δόμηση ως το πίσω όριό τους, ακόμα και αν το όμορο οικόπεδο είναι αδόμητο. Στην περίπτωση δε που αφεθεί απόσταση από το πίσω όριο, αυτή μπορεί κατ’ελάχιστον να είναι Δ/2”
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
Κατά την έκδοση των οικοδομικών αδειών έχει εμφανιστεί η απαίτηση του Ν.Ο.Κ. για φύτευση των 2/3 του ακάλυπτου χώρου των οικοπέδων (ή εναλλακτικά δημιουργία πράσινης στέγης και μείωση της απαιτούμενης φύτευσης ισόποσα) ακόμα και εντός Επιχειρηματικών Πάρκων, ενώ στην πράξη οι βιοτεχνίες χρειάζονται τον περιβάλλοντα χώρο για ασφαλή είσοδο – έξοδο, για φορτοεκφόρτωση κλπ. Υπάρχει ήδη το προηγούμενο τροποποίησης του Νόμου, ως προς τα πρατήρια υγρών καυσίμων (μείωση στο 1/4 του “γενικού” ποσοστού, δηλ. 2/12=1/6).
Σημειώνουμε ότι οι βιοτεχνικές περιοχές του 2545/1997 έχουν κοινόχρηστους χώρους – πράσινο >30% (και οι του 3982/2011 >25%), οπότε εξυπηρετείται άρτια η προστασία του περιβάλλοντος από το Πάρκο συνολικά, χωρίς να υπάρχει ανάγκη τόσο εκτεταμένης φύτευσης του περιβάλλοντος χώρου της κάθε μίας επιχείρησης χωριστά.
Θεωρούμε ότι η φύτευση το πολύ του 1/12 του ακαλύπτου χώρου είναι (σε συνδυασμό με το κοινόχρηστο πράσινο) υπεραρκετή ως περιβαλλοντική πρόνοια για τις λοιπές επιτρεπόμενες χρήσεις, που εγκαθίστανται εντός ΒΕΠΕ/ Επιχειρηματικών Πάρκων, ενώ για τις χρήσεις βιοτεχνίας/ βιομηχανίας η φύτευση δεν πρέπει να είναι υποχρεωτική, ούτε κατά αυτό το μικρό ποσοστό. Διαφορετικά οδηγούμαστε ουσιαστικά στην ακύρωση της βιοτεχνικής-επαγγελματικής χρήσης των οικοπέδων ή σε καταστρατήγηση του ποσοστού φύτευσης στην πράξη.
Ως προς τη δυνατότητα οικοδόμησης ως το πίσω όριο ή κοντύτερα στο πίσω όριο σε σχέση με τα προβλεπόμενα κατά κανόνα στο Ν.Ο.Κ. (Δ/2 και όχι Δ), αυτή προκύπτει από την ανάγκη δημιουργίας κατά το δυνατόν μεγαλυτέρων ισογείων χώρων στα βιοτεχνικά κτίρια και την αξιοποίηση του Συντελεστή Κάλυψης 70%, ακόμα και στα “μικρότερα” ή με μικρό βάθος οικόπεδα. Χωρίς αυτήν την πρόνοια, η κάλυψη του 70% είναι νεκρό γράμμα, λόγω των μεγάλων απαιτουμενων αποστάσεων από το πίσω όριο, που προβλέπονται κατά κανόνα από το Ν.Ο.Κ.
Πρόταση 3
Παρ. 15, άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους
Προσθήκη και 2ης νέας παραγράφου 14. στο άρθρο 52 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ 143Α), ως ακολούθως:
“14. Τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο Πολεοδομικά Μεγέθη (ενδεικτικά, μέγιστο ποσοστό κάλυψης, μέγιστος συντελεστής δόμησης, ελάχιστη επιφάνεια φύτευσης, φύτευση δώματος, ελάχιστη απόσταση από πίσω όριο) ορίζονται και ισχύουν για τα Επιχειρηματικά Πάρκα ως Ειδικές Περιοχές, ακόμα και αν είναι διαφορετικά από τα κατά κανόνα προβλεπόμενα στο Νέο Οικοδομικό Κανονισμό Ν. 4067/2012, όπως αυτός εκάστοτε ισχύει. Επίσης η Πολεοδομική Μελέτη Επιχειρηματικού Πάρκου μπορεί να έχει διαφορετικές προβλέψεις-απαιτήσεις από αυτές του ν. 4067/2012 και για τους λοιπούς όρους δόμησης, όπως η θέση του κτιρίου εντός του οικοπέδου, οι αποστάσεις από τα πίσω και πλαϊνά όρια, το ελάχιστο μήκος κτιρίου κ.λπ. Για ό,τι δεν προβλέπεται στον παρόντα νόμο και στην Πολεοδομική Μελέτη του κάθε Επιχειρηματικού Πάρκου (αρχική ή και μετά από τροποποίηση), ισχύουν οι αντίστοιχες διατάξεις του ν. 4067/2012”
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ:
Κατά την έκδοση Οικοδομικών Αδειών, κάποιες Υπηρεσίες Δόμησης ΔΕΝ δέχονται ότι υπερισχύουν οι ειδικοί όροι δόμησης, που έχουν προβλεφθεί για τα Βιοτεχνικά Πάρκα- Περιοχές (π.χ. ποσοστό κάλυψης 70%) αλλά επιμένουν να κάνουν χρήση αδιακρίτως του Άρθρου 12 του ν. 4067/2012 και να περιορίζουν το Ποσοστό Κάλυψης στο 60%.
Καθώς οι βιοτεχνίες και οι λοιπές σχετικές δραστηριότητες έχουν ανάγκη από κατά το δυνατόν μεγαλύτερους ισόγειους χώρους, ο περιορισμός αυτός προφανώς δημιουργεί πρόβλημα στην ανάπτυξη των μονάδων και αυξάνει αφενός το κόστος κατασκευής, αφετέρου το λειτουργικό κόστος, στην περίπτωση ανάγκης χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων σε όροφο.. Άλλωστε τα βιοτεχνικά και λοιπά κτίρια εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων χαρακτηρίζονται a priori ως Ειδικά Κτίρια και δεν θα έπρεπε να υπόκεινται στις γενικές διατάξεις του Ν.Ο.Κ.
Ως εκ των ανωτέρω ζητούμε την μη ισχύ του Ν.Ο.Κ. για ό,τι ειδικότερα ορίζεται αφενός στον ν. 3982/2011, όπως εκάστοτε ισχύει και αφετέρου στις κατά περίπτωση Πολεοδομικές Μελέτες – Κανονισμούς.
Πρόταση 4:
Παρ. 11, άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους
Προτείνεται η τροποποίηση και της Παρ. 6. του Άρθρου 62 του Ν. 3982/2011, ως εξής:
“6. Για τις δραστηριότητες, που είναι εγκατεστημένες σε περιοχή, όπου σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις έχει επέλθει μεταβολή της χρήσης γης ή, για οποιονδήποτε λόγο, επιβάλλεται η απομάκρυνσή τους (είτε διαθέτουν είτε όχι άδεια λειτουργίας), οι δαπάνες μετεγκατάστασης ……. ….. ….. της Χώρας. Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνεται το κόστος ……………………………………………. το κόστος αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και συναρμολόγησης αυτού.”
Προτείνεται δε παράλληλα, για να έχει πράγματι εφαρμογή η ως άνω Παρ.6 του Άρθρου 62 του Ν. 3982/2011, η τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του ισχύοντος Ν. 4399/2016 για την Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων (και φυσικά τυχόν αντίστοιχου νέου νόμου), ως εξής:
Προσθήκη περίπτωσης «στ.» μετά την περίπτωση ε. της παρ. 3 του άρθρου 5 του Ν. 4399/2016 (Όροι και Προϋποθέσεις Υπαγωγής) , ως εξής :
“στ. Μετεγκατάσταση υφιστάμενης Επιχείρησης από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ (με ή και χωρίς άδεια λειτουργίας σε ισχύ) προς ΒΕΠΕ, με ανέγερση νέου κτιρίου ή/και κτιριακό εκσυγχρονισμό υφισταμένου κτιρίου, με ή χωρίς αντικατάσταση – εκσυγχρονισμό μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού”
Προσθήκη περιεχομένου στο τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης α. της παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν. 4399/2016 (Επιλέξιμες δαπάνες περιφερειακών ενισχύσεων), ως εξής:
“Ο ως άνω συντελεστής διαμορφώνεται στο 80% για επενδυτικά σχέδια που υλοποιούνται σε κτήρια, τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα, όπως επίσης και στην περίπτωση Μετεγκατάστασης υφιστάμενης Επιχείρησης από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ σε ΒΕΠΕ”
Προσθήκη περίπτωσης στ. στην παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν. 4399/2016 (Επιλέξιμες δαπάνες περιφερειακών ενισχύσεων), ως εξής:
“στ. το κόστος αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και συναρμολόγησης του από μετεγκατάσταση υφιστάμενου εξοπλισμού επιχειρήσεων, που μετεγκαθίστανται από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ προς ΒΕΠΕ”
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ:
Σημαντικό μέρος των επιχειρήσεων, που προβλέπεται να εγκασταθούν εντός των Βιοτεχνικών Πάρκων και Βιομηχανικών Περιοχών (όπως π.χ. το ΒΙΟ.ΠΑ. Αγίου Νικολάου), είναι υφιστάμενες και στεγάζονται σήμερα σε κτίρια, που δεν τους εξυπηρετούν και στα οποία, αρκετές φορές, δεν μπορούν να εκδώσουν καν τις απαιτούμενες άδειες λειτουργίας.
Οι επιχειρήσεις αυτές επιθυμούν ουσιαστικά να μετεγκατασταθούν εντός των Βιοτεχνικών Πάρκων, δημιουργώντας κυρίως Νέο Κτίριο κατάλληλο για την επιθυμητή χρήση, στο οποίο θα μεταφέρουν – εγκαταστήσουν το σύνολο ή μέρος (μικρότερο ή μεγαλύτερο) του υφιστάμενου εξοπλισμού τους (Συνήθως βέβαια προβλέπεται η αγορά και νέου εξοπλισμού παραγωγής ή/και μηχανοργάνωσης, προς εκσυγχρονισμό των παραγωγικών διαδικασιών).
Αναμένεται όμως το κόστος της δημιουργίας του νέου κτιρίου να είναι η κύρια συνιστώσα του συνολικού κόστους της αρχικής αυτής, εντός των ΒΕΠΕ, επένδυσης, ξεπερνώντας και το 80% του συνολικού προϋπολογισμού.
Ως εκ των ανωτέρω, προκειμένου να διευκολυνθεί η λειτουργία των Βιοτεχνικών Επιχειρηματικών Περιοχών, με προφανή οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη (τόσο για τις επιχειρήσεις όσο για τις περιοχές από τις οποίες “φεύγουν” – συνήθως αστικός ιστός και ζώνες τουριστικής και γεωργικής ανάπτυξης) και να επιτευχθεί η αξιοποίηση των κεφαλαίων, που έχει επενδύσει σε αυτές τις υποδομές τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας, ζητούμε να περιληφθεί ρητά στα Επενδυτικά Σχέδια, που έχουν το Χαρακτήρα Αρχικής Επένδυσης (άρθρο 5 παρ. 3 του 4399/2016 Αναπτυξιακού Νόμου) και η περίπτωση της Μετεγκατάστασης Επιχείρησης προς Β.Ε.ΠΕ., στην περίπτωση δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων / κτιρίων, με ή χωρίς εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους.
Επίσης προτείνεται στα ζητούμενα δικαιολογητικά ένταξης στον αναπτυξιακό νόμο, να μην είναι απαραίτητη η ύπαρξη άδειας λειτουργίας της προς Μετεγκατάσταση Επιχείρησης, ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν και να αποκτήσουν σύγχρονες νόμιμες εγκαταστάσεις και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν διαθέτουν άδεια λειτουργίας (συνήθως για λόγους περιβαλλοντικούς ή πολεοδομικούς, που αρκετές φορές έχουν προκύψει εκ των υστέρων, καθιστώντας τη χρήση ασύμβατη στην αρχική της θέση και καθιστώντας ουσιαστικά απαραίτητη τη μετεγκατάσταση).
Συμπληρωματική παρατήρηση:
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 62 του ν.3982/2011 προστίθεται το εξής:
Οι δαπάνες μετεγκατάστασης επιχειρήσεων εντός Επιχειρηματικών Πάρκων αποσβένονται σε ποσοστό 150%.
Η ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ. με την εμπειρία διαχείρισης 25 Βιομηχανικών Περιοχών σε όλη την Ελλάδα από το 1965 και την καθημερινή επαφή με περισσότερες από 2.000 εγκατεστημένες επιχειρήσεις, καταθέτει τις προτάσεις της επί θεμάτων που δεν έχουν περιληφθεί στο υπό διαβούλευση Πολυνομοσχέδιο με την πεποίθηση ότι αυτές θα βελτιώσουν σημαντικά το επιχειρηματικό περιβάλλον εντός των οργανωμένων υποδοχέων αλλά και συνολικά στην Ελλάδα.
Α. Αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας στο πλαίσιο της υποχρεωτικής μεταβίβασης της διοίκησης και διαχείρισης
A1. Διάταξη:
Η παράγραφος 8 του άρθρου 44 του Ν. 4155/2013 (Α 120) καταργείται από τότε που ίσχυσε και η παράγραφος 2 του άρθρου 48 του 3982/2011 (ΦΕΚ Α 143) και αντικαθίσταται ως εξής: «Με την απόφαση έγκρισης της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, η ΕΑΝΕΠ δύναται να μεταβιβάσει στην ΕΔΕΠ άνευ ανταλλάγματος κατά κυριότητα τους κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους και εγκαταστάσεις. Η μεταβίβαση είναι υποχρεωτική προκειμένου για τους κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους που έχουν περιέλθει στην ΕΑΝΕΠ με εισφορά σε γη, κατά τα οριζόμενα στις παραγράφους 2 περίπτωση γ΄ και 5 του άρθρου 52.»
A2. Αιτιολογική Έκθεση:
Με την παράγραφο 8 του άρθρου 44 του Ν. 4155/2013 αντικαταστάθηκε η παράγραφος 2 του άρθρου 48 του Ν. 3982/2011 και προβλέφθηκε ότι η ΕΑΝΕΠ υποχρεούται να μεταβιβάσει κάθε έκταση κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων του Επιχειρηματικού Πάρκου, ανεξαρτήτως εάν αυτή είχε αποκτηθεί στο πλαίσιο εισφοράς σε γη και μάλιστα ακόμη και εκτάσεων τις οποίες η ΕΑΝΕΠ είχε στην κυριότητά της και πριν την έγκριση ανάπτυξης του Πάρκου. Με την προτεινόμενη τροποποίηση που εισάγει η παράγραφος 3, επαναφέρεται η διάταξη όπως είχε στην αρχική εκδοχή της κατά την ψήφιση του Ν. 3982/2011 έτσι ώστε η προβλεπόμενη μεταβίβαση να εναρμονίζεται με το νομοθετικό της σκοπό και να αρθούν επιφυλάξεις συνταγματικής φύσεως.
A3. Τροποποιούμενη διάταξη:
Με την παράγραφο 3 αντικαθίσταται η παράγραφος 2 του άρθρου 48 του 3982/2011, η οποία είχε ως εξής: «2. Με την απόφαση έγκρισης της σύμβασης μεταβίβασης της διαχείρισης του άρθρου 58, οι κοινόχρηστοι χώροι και κοινωφελείς χώροι και εγκαταστάσεις περιέρχονται υποχρεωτικά με σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο συμβολαιογραφικού εγγράφου άνευ ανταλλάγματος στην κυριότητα της ΕΔΕΠ.»
Β. Προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση της Διοίκησης και Διαχείρισης
B1. Διάταξη:
…Η παράγραφος 2 του άρθρου 58 Ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής: «2. Η Διοίκηση και Διαχείριση Επιχειρηματικού Πάρκου γίνεται από την ΕΑΝΕΠ και μεταβιβάζεται υποχρεωτικά στην ΕΔΕΠ όταν: α) έχουν εγκατασταθεί και λειτουργούν επιχειρήσεις τουλάχιστον στο 70% της έκτασης του ΕΠ, μη προσμετρούμενων σε αυτήν των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, και σωρευτικά β) το ζητούν επιχειρήσεις που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 51% των εν λειτουργία επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν λάβει από την ΕΑΝΕΠ βεβαίωση ότι είναι ενήμερες ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους που απορρέουν από τον Κανονισμό Λειτουργίας και έχουν συστήσει ανώνυμη εταιρεία, με σκοπό τη Διοίκηση και διαχείριση του ΕΠ (ΕΔΕΠ). Στην περίπτωση αυτή η Διοίκηση και διαχείριση μεταβιβάζεται υποχρεωτικά από την ΕΑΝΕΠ στην ΕΔΕΠ με σχετική σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Δικαίωμα συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΔΕΠ έχουν οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΕΑΝΕΠ εφόσον είναι ιδιοκτήτης γης. Οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ συμμετέχουν στην ΕΔΕΠ κατ` αναλογία της έκτασης που διαθέτουν στο ΕΠ και μόνο για όσο διάστημα είναι ιδιοκτήτες αυτής. Η ΕΔΕΠ μπορεί να συσταθεί και από έναν μόνο ιδιοκτήτη, αν αυτός είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης γης στο ΕΠ. Οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ που εκμισθώνουν εδαφική έκταση στο ΕΠ ή οικοδόμημα, μπορούν να μεταβιβάζουν στον μισθωτή, για όσο διάστημα διαρκεί η μίσθωση, και το δικαίωμα συμμετοχής τους στην ΕΔΕΠ.»
B2. Αιτιολογική Έκθεση
Με τη διάταξη της παραγράφου … τροποποιείται η προϋπόθεση για την υποχρεωτική μεταβίβαση της διοίκησης και διαχείρισης του Επιχειρηματικού Πάρκου από την ΕΑΝΕΠ στην ΕΔΕΠ. Χωρίς να μεταβάλλονται τα ποσοστά της διατεθείσας έκτασης και των αιτουσών επιχειρήσεων, προβλέπεται ότι τα ποσοστά αυτά θα πρέπει να συγκεντρώνουν επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν και είναι ενήμερες ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους που απορρέουν από τον Κανονισμό Λειτουργίας. Με την ρύθμιση αυτή απονέμεται η πρωτοβουλία για την διοίκηση και διαχείριση του Πάρκου στις υγιώς λειτουργούσες επιχειρήσεις και αποκλείεται η δημιουργία στρεβλώσεων με τη συμμετοχή για το σχηματισμό των ποσοστών επιχειρήσεων που είτε δεν λειτουργούν είτε δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
B3. Τροποποιούμενη Διάταξη
Με την παράγραφο … του άρθρου … του νομοσχεδίου αντικαθίσταται η παράγραφος 2 του άρθρου 58 Ν. 3982/2011, η οποία πριν την τροποποίησή της έχει ως εξής: «2. Η Διοίκηση και διαχείριση Επιχειρηματικού Πάρκου γίνεται από την ΕΑΝΕΠ και μεταβιβάζεται υποχρεωτικά στην ΕΔΕΠ όταν: α) έχουν εγκατασταθεί ή λειτουργούν επιχειρήσεις τουλάχιστον στο 70% της έκτασης του ΕΠ, μη προσμετρούμενων σε αυτήν των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων και σωρευτικά, β) το ζητούν επιχειρήσεις που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 51% των εγκατεστημένων ή εν λειτουργία επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν συστήσει ανώνυμη εταιρεία, με σκοπό τη Διοίκηση και διαχείριση του ΕΠ (ΕΔΕΠ). Στην περίπτωση αυτή η Διοίκηση και διαχείριση μεταβιβάζεται υποχρεωτικά από την ΕΑΝΕΠ στην ΕΔΕΠ με σχετική σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Δικαίωμα συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΔΕΠ έχουν οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΕΑΝΕΠ εφόσον είναι ιδιοκτήτης γης. Οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ συμμετέχουν στην ΕΔΕΠ κατ` αναλογία της έκτασης που διαθέτουν στο ΕΠ και μόνο για όσο διάστημα είναι ιδιοκτήτες αυτής. Η ΕΔΕΠ μπορεί να συσταθεί και από έναν μόνο ιδιοκτήτη, αν αυτός είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης γης στο ΕΠ. Οι ιδιοκτήτες γης στο ΕΠ που εκμισθώνουν εδαφική έκταση στο ΕΠ ή οικοδόμημα, μπορούν να μεταβιβάζουν στον μισθωτή, για όσο διάστημα διαρκεί η μίσθωση, και το δικαίωμα συμμετοχής τους στην ΕΔΕΠ.»
Γ. Αποσαφήνιση μεταβατικών διατάξεων Ν.3982 – Αντιστοίχιση φορέων
Γ1. Διάταξη
Μετά την παράγραφο 9 του άρθρου 63 Ν. 3982/2011 προστίθεται παράγραφος 10, ως εξής: «10. Στις διατάξεις του παρόντος μέρους οι οποίες εφαρμόζονται και στους λοιπούς οργανωμένους υποδοχείς της παραγράφου 4 του άρθρου 41, όπου αναφέρεται η «ΕΑΝΕΠ» και η «ΕΔΕΠ», νοείται αντίστοιχα: α) ο Φορέας Οργάνωσης και Εκμετάλλευσης και ο Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης στις ΒΙ.ΠΕ. του Ν. 4458/1965 ή β) ο Φορέας Ίδρυσης και ο Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης στις Β.Ε.ΠΕ. του Ν. 2545/1997».
Γ2. Αιτιολογική Έκθεση
Με προσθήκες και τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στο Γ΄ Μέρος του Ν. 3982/2011 από την αρχική ψήφισή του, πολλές από τις προβλέψεις του έχουν επεκταθεί και στους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων που διέπονται από τους Ν. 4458/1965 (ΒΙ.ΠΕ.) και Ν. 2545/1997 (Β.Ε.ΠΕ.). Με τη διάταξη …. του Νομοσχεδίου αποσαφηνίζεται η αντιστοίχιση των φορέων των εν λόγω τύπων Υποδοχέων στην έννοια αντίστοιχα της ΕΑΝΕΠ και της ΕΔΕΠ.
Γ3. Τροποποιούμενη διάταξη:
Εισάγεται νέα παράγραφος στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 63 Ν. 3982/2011, η ρύθμιση της οποίας δεν υπήρχε.
Δ. Σύνταξη και Τροποποίηση Κανονισμών Λειτουργίας
Δ1. Διάταξη
…. Η παράγραφος 1 του άρθρου 59 Ν. 3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής: «Η διοίκηση, η διαχείριση και η, εν γένει, λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου ρυθμίζονται από τον Κανονισμό Λειτουργίας που καταρτίζεται από την ΕΑΝΕΠ, υποβάλλεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων μαζί με τα υπόλοιπα δικαιολογητικά της παρ. 5 του άρθρου 46 και εγκρίνεται με την απόφαση του άρθρου 47. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων τροποποιείται ο παραπάνω Κανονισμός κατόπιν αίτησης του φορέα που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση του Επιχειρηματικού Πάρκου. Στην περίπτωση που έχει μεταβιβαστεί η διοίκηση και διαχείριση στην ΕΔΕΠ σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 59 αλλά η ΕΑΝΕΠ εξακολουθεί να διαθέτει απόθεμα βιομηχανικών γηπέδων, για την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της. Εκτός από την τροποποίηση, οι Κανονισμοί Λειτουργίας εναρμονίζονται, με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων κατόπιν αίτησης της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ αντίστοιχα, σε περίπτωση που από την έγκρισή τους έχουν επέλθει σχετικές αλλαγές στη νομοθεσία οι οποίες επηρεάζουν όρους τους. Η πρόβλεψη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει για τους Κανονισμούς Λειτουργίας και των λοιπών Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41.
… Οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 59 του Ν. 3982/2011 όπως προστέθηκαν με το άρθρο 10 παρ. 6 του Ν. 4605/2019 καταργούνται.
Δ2. Αιτιολογική έκθεση
Με τη νέα διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 59, αποσαφηνίζεται ότι οι Κανονισμοί Λειτουργίας προτείνονται στον Υπουργό για έγκριση από τον φορέα (ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ) που είναι επιφορτισμένος με τη διοίκηση και διαχείριση του Πάρκου. Επίσης προβλέπεται ότι εάν μετά τη μεταβίβαση της διοίκησης και διαχείρισης η ΕΑΝΕΠ διατηρεί απόθεμα βιομηχανικής γης, η ΕΔΕΠ θα πρέπει να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της για την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας. Παράλληλα, οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 καταργούνται διότι εισήγαγαν προβλέψεις που θα κατέληγαν σε έλλειψη ασφάλειας δικαίου όσον αφορά στη ρύθμιση των σχέσεων του φορέα διοίκησης με τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις..
Δ3. Τροποποιούμενες διατάξεις.
Η παράγραφος 1 του άρθρου 59 που τροποποιείται, ορίζει τα εξής: «1. Η διοίκηση, η διαχείριση και η, εν γένει, λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου ρυθμίζονται από τον Κανονισμό Λειτουργίας που καταρτίζεται από την ΕΑΝΕΠ, υποβάλλεται στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας μαζί με τα υπόλοιπα δικαιολογητικά της παρ. 5 του άρθρου 46 και εγκρίνεται με την απόφαση του άρθρου 47. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας τροποποιείται ο παραπάνω Κανονισμός κατόπιν αίτησης της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ.»
Οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 59 που καταργούνται, προβλέπουν τα εξής:
«3. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Βιομηχανίας, μετά από αίτημα που υποβάλλεται από τον Φορέα Διαχείρισης ή από επιχειρήσεις ή σωματείο αυτών που εκπροσωπεί τουλάχιστον το είκοσι τοις εκατό (20%) των εγκατεστημένων επιχειρήσεων σε ΒΙΠΕ του ν. 4458/1965, ΒΕΠΕ του ν. 2545/1997 και ΕΠ του ν. 3982/2011, συστήνεται Επιτροπή Διαβούλευσης για την εξέταση των προτάσεων τροποποίησης υφιστάμενου κανονισμού λειτουργίας. Στην Επιτροπή συμμετέχουν εκπρόσωποι της αρμόδιας Διεύθυνσης της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, του Φορέα Διαχείρισης, του πλέον αντιπροσωπευτικού Σωματείου με μέλη τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις ή ελλείψει αυτού εκπροσώπου τους, καθώς και του αρμόδιου Επιμελητηρίου. Των εργασιών της Επιτροπής προεδρεύει ο εκπρόσωπος της αρμόδιας Διεύθυνσης της ΓΓΒ. Έργο της Επιτροπής Διαβούλευσης είναι η διατύπωση έκθεσης, η οποία διαβιβάζεται στον Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, με απόφαση του οποίου συντελείται η τροποποίηση του κανονισμού λειτουργίας.
4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, καθορίζεται πλαίσιο κοινών κανόνων και κατευθύνσεων οργάνωσης και λειτουργίας των επιχειρηματικών πάρκων για τις αρμοδιότητες και υποχρεώσεις της ΕΔΕΠ, τους όρους και προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας των επιχειρήσεων εντός του επιχειρηματικού πάρκου, τις παρεχόμενες υπηρεσίες και οικονομικές υποχρεώσεις ιδιοκτητών ακινήτων και επιχειρήσεων, τα δικαιώματα και υποχρεώσεις ιδιοκτητών ακινήτων και επιχειρήσεων, τις ρυθμίσεις οργάνωσης και διαχείρισης κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, πραγμάτων και εγκαταστάσεων, τα θέματα περιβαλλοντικής διαχείρισης και ελέγχων, τα θέματα που διασφαλίζουν την διοικητική αποτελεσματικότητα της ΕΔΕΠ και εξασφαλίζουν τον ανταποδοτικό χαρακτήρα των επενδύσεων ανάπτυξης επιχειρηματικών πάρκων, καθώς και κάθε άλλο τεχνικό και ειδικό θέμα αναγκαίο για τη λειτουργία των επιχειρηματικών πάρκων και τίθεται προθεσμία για την εναρμόνιση όλων των εγκεκριμένων Κανονισμών Λειτουργίας σε αυτό.»
Ε. Ελεγχόμενη Πρόσβαση στις ΒΙ.ΠΕ.
Ε1. Διάταξη
Η παράγραφος 3 του άρθρου 44 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ Α΄ 143) αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Η έκταση κάθε ΕΠ και οι υποδομές του προορίζονται, αποκλειστικά, για την εξυπηρέτηση των σκοπών ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου και απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται χωρίς την άδεια της ΕΑΝΕΠ ή της ΕΔΕΠ, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του άρθρου 49. Για το σκοπό αυτόν η ΕΑΝΕΠ ή η ΕΔΕΠ:
(α) Υποχρεούται να τοποθετεί στις εισόδους της οριοθετημένης περιοχής του ΕΠ διακριτή σήμανση, που να υποδηλώνει την ύπαρξη οργανωμένου υποδοχέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
(β) Δύναται, κατά την κρίση της, να εγκαθιστά κατάλληλα συστήματα ελέγχου της εισόδου στο ΕΠ και της χρήσης των υποδομών του και να αποτρέπει, ακόμη και με τη συνδρομή της οικείας αστυνομικής αρχής, εφόσον απαιτείται, τη μη αδειοδοτημένη ή αντισυμβατική χρήση τους. Το τελευταίο εδάφιο της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται και στους λοιπούς Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41 Ν. 3982/2011.»
Ε2. Αιτιολογική Έκθεση
Με την προτεινόμενη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου Χ ενισχύεται η λειτουργική αυτοτέλεια του ΕΠ και αποσαφηνίζονται οι δυνατότητες που έχει η ΕΑΝΕΠ ή, αναλόγως, η ΕΔΕΠ προκειμένου να αποτρέψουν την αντικανονική χρήση της έκτασης του ΕΠ και των υποδομών του. Οι δυνατότητες αυτές ορίζεται ότι εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις των υπολοίπων Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της παρ. 4 του άρθρου 41 Ν. 3982/2011, καθώς δεν δικαιολογείται η ύπαρξη διαφορετικής ρύθμισης μόνο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα.
Ε3. Τροποποιούμενη Διάταξη
Με την παράγραφο 1 του άρθρου ….. αντικαθίσταται η παράγραφος 3 του άρθρου 44 Ν. 3982/2011, η οποία είχε ως εξής: «3. Το ΕΠ προορίζεται, αποκλειστικά, για την εξυπηρέτηση των σκοπών ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου και οι υποδομές του απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται από οποιονδήποτε τρίτο χωρίς την άδεια της ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του άρθρου 49. Για το σκοπό αυτόν η ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ υποχρεούται να τοποθετεί στις εισόδους της οριοθετημένης περιοχής του ΕΠ διακριτή σήμανση που να υποδηλώνει την ύπαρξη οργανωμένου υποδοχέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.»
ΣΤ. Παρατήρηση επί του μέρους ΣΤ «Επιχειρηματικά Πάρκα» άρθρο 11, παρ. 19
Η εν λόγω προσθήκη στον ν. 4014/2011 για τα Επιχειρηματικά Πάρκα είναι μια εξαιρετική διάταξη και διευκολύνει σημαντικά τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των εγκατεστημένων ή των προς εγκατάσταση επιχειρήσεων εντός οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων (ΟΥΔ). Το γεγονός ότι οι ΟΥΔ διαθέτουν ήδη περιβαλλοντική αδειοδότηση της υψηλότερης κατηγορίας (Α1), φέρουν ευθύνη για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και ελέγχονται τακτικά από τις αρμόδιες αρχές, διασφαλίζει πολλαπλώς την νομιμότητα. Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο πνεύμα απλοποίησης καλό είναι να διέπει το σύνολο των διατάξεων για την άσκηση της επιχειρηματικότητας εντός των ΟΥΔ.
Παράγραφος 3: Είναι προφανές ότι, όπου αλλάζουν οι χρήσεις γης, θα πρέπει να υπάρχουν μεταβατικές διατάξεις. Παράλληλα, όμως, και ειδικά σε μία περίοδο κατά την οποία προχωράει η θεσμική ολοκλήρωση του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και του χωροταξικού σχεδιασμού, θα πρέπει να προβλέπεται περιβαλλοντική αξιολόγηση των υφιστάμενων δραστηριοτήτων (οι οποίες έχουν εγκατασταθεί με βάση τις «εκτός σχεδίου» ρυθμίσεις, άναρχα δηλαδή, και ενίοτε αυθαίρετα) ενόψει του νέου καθεστώτος. Ωστόσο, η νέα διάταξη του 20 παρ. 9β ν. 3982/2011 (που προστίθεται με την 3η παράγραφο), η οποία εναρμονίζεται με ορισμένες ισχύουσες διατάξεις, στην ουσία όχι μόνο εξαιρεί τις μεταποιητικές επιχειρήσεις από αλλαγές σε χρήσεις γης, αλλά επιτρέπει και την επέκτασή τους (όπου υπάρχουν παρόμοιες αλλαγές). Από κανένα σημείο της ρύθμισης δεν θα έπρεπε να προκύπτει ότι οι μεταποιητικές επιχειρήσεις είναι υπεράνω των χρήσεων γης. Η διάταξη είναι επίσης αντιφατική, διότι αφενός προϋποθέτει αλλαγή χρήσεων γης, αφετέρου ισχύει μέχρι τη θέσπιση «εργαλείου χωρικού σχεδιασμού».
Η προτεινόμενη παράγραφος, σύμφωνα με την οποία «δεν επιτρέπεται άρνηση αδειοδότησης της οποιασδήποτε επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας στη βάση γεωχωρικών δεδομένων που δεν συμπεριλαμβάνονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη», πρέπει να αποσυρθεί. Πρώτα από όλα, διότι η απαρίθμηση των γεωχωρικών δεδομένων που εισάγονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη κατά το άρθ. 5 παρ. 3 του νομοσχεδίου είναι ενδεικτική: με άλλα λόγια, δεν μπορεί να επιτρέπονται επενδύσεις βλαπτικές για το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία στη βάση ενός Ενιαίου Ψηφιακού Χάρτη που μπορεί να είναι ελλιπής, ή να ανακηρύσσεται η «νομική δεσμευτικότητα» του τελευταίου χωρίς ο νομοθέτης να έχει μία σαφή ιδέα των δεδομένων που πρέπει να περιλαμβάνει. Παραδείγματα γεωχωρικών δεδομένων που δεν αναφέρονται στο νομοσχέδιο είναι όσα περιλαμβάνονται σε Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών, όσα απορρέουν από μελέτες ασφαλείας που απαιτούνται από την νομοθεσία Seveso, ή όσα είναι απαραίτητα για την εφαρμογή διάφορων διατάξεων που προβλέπουν υποχρεωτικές αποστάσεις μεταξύ οχλουσών δραστηριοτήτων, και πολλά ακόμα.
Όπως είναι διατυπωμένη, η διάταξη οδηγεί σε de facto κατάργηση νομικών ρυθμίσεων, οι οποίες μάλιστα δεν ορίζονται ρητά. Σε τελική ανάλυση, ο Ενιαίος Ψηφιακός Χάρτης πρέπει να ενισχύει, και όχι να υπονομεύει την ασφάλεια δικαίου.
Η προτεινόμενη ρύθμιση έχει ένα ακόμα πρόβλημα: είναι με την ασύμβατη με όσες διατάξεις επιτάσσουν τη χρήση των πλέον προωθημένων επιστημονικών γνώσεων (που μπορεί να έχουν γεωχωρικό περιεχόμενο) κατά τη διαδικασία αδειοδότησης – π.χ., το άρθρο 6 παρ. 3 της οδηγίας 92/43 [πρβλ., μεταξύ άλλων, τον οδηγό «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 – Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους (Επίσημη Εφημερίδα 2019/C 33/01) ].
Πολεοδομικά θέματα επιχειρηματικών περιοχών.
Παρατηρήσαμε στην πράξη ότι υπάρχουν ατέλειες σε πολεοδομικά θέματα που είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτούν με τις τρέχουσες διαδικασίες. Επίσης ισχύουν οι γενικές διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού οι οποίες δεν είναι λειτουργικές για τα επιχειρηματικά πάρκα.
Παράδειγμα:
Η κάλυψη είναι 65%
Η υποχρεωτική φύτευση είναι 2/3 του υπολοίπου (δηλαδή 23%)
Οι θέσεις στάθμευσης είναι 1 ανά 60 τετραγωνικά. Υπολογίζοντας περίπου 15 τετραγωνικά/θέση στάθμευσης(μαζί με τους διαδρόμους πρόσβασης και τις θέσεις στάθμευσης βαρέων οχημάτων)η επιφάνεια που απαιτείται είναι 16,25%
Το άθροισμα είναι 104,25% και αυτό είναι σε μία ιδανική κατάσταση που το σχήμα του οικοπέδου επιτρέπει την πλήρη αξιοποίησή του και η επιχείρηση δεν έχει επεκταθεί καθ’ύψος.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα οικόπεδα εντός βιομηχανικών περιοχών έχουν ήδη δώσει το 30% της έκτασής τους για την δημιουργία κοινόχρηστων χώρων και πρασίνου. Επίσης, οι υποχρεωτικές θέσεις στάθμευσης, είναι κατά περίπτωση υπερβολικές. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η λειτουργία αυτοματοποιημένων αποθηκών που τεράστιες δομημένες εκτάσεις χρειάζονται ελάχιστους εργαζόμενους. Άρα οι αναγκαίες θέσεις στάθμευσης θα πρέπει να προκύπτουν από την μελέτη του υπεύθυνου μηχανικού με την έγκριση του Φορέα και όχι με αντικειμενικό τρόπο.
θέματα διοίκησης/διαχείρισης.
η πρόβλεψη του νόμου για:
«Στα Επιχειρηματικά Πάρκα ή στην Άτυπη Βιομηχανική Συγκέντρωση για την οποία έχει εκδοθεί η απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 56, τα ανταποδοτικά τέλη για τις υπηρεσίες καθαριότητας, φωτισμού κοινοχρήστων χώρων, συλλογής απορριμμάτων και τις άλλες υπηρεσίες για τις οποίες οι Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού εισπράττουν ανταποδοτικά τέλη, υπολογίζονται με βάση την κοστολόγηση των υπηρεσιών που γίνεται ειδικά για το συγκεκριμένο Επιχειρηματικό Πάρκο»
είναι στην σωστή κατεύθυνση, πιστεύουμε όμως ότι θα πρέπει να θεσμοθετηθούν ασφαλιστικές δικλείδες για έλεγχο του τρόπου που κοστολογεί ο κάθε δήμος. Από την εμπειρία μας, οι δήμοι δεν κρατούν αναλυτικά στοιχεία κόστους ανά περιοχή/δραστηριότητα, οπότε καταμερισμός του συνολικού κόστους υπηρεσιών του δήμου/ κατηγορία γίνεται ως επί το πλείστον με αυθαίρετο τρόπο. Για τον λόγο αυτό πιστεύουμε ότι η κοστολόγηση του Δήμου θα πρέπει να υπόκειται στον τελικό έλεγχο/έγκριση της ΓΓΒ.
Σχετικά με το άρθρο 11 (Επιχειρηματικά Πάρκα):
Αξιοποίηση εκτάσεων του Δημοσίου με συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Αξιοποίηση, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, διαθέσιμων ακινήτων που δεν χρησιμοποιούνται.
Σε άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις ζητάμε παρεμβάσεις εξυγίανσης των χώρων (π.χ. μονοδρομήσεις, πυρόσβεση, κ.α.).
Να γίνονται Επιχειρηματικά Πάρκα σε εκτάσεις του Δημοσίου για να ελαχιστοποιείται το κόστος γης για τον επιχειρηματία δεδομένου οτι έτσι όπως ισχύει οι ευνοούμενοι είναι οι ιδιοκτήτες γης και τα «θύματα» είναι οι βιοτέχνες, π.χ. πριν η χρήση γίνει βιοτεχνική η αξία της γης είναι το πολύ 5 ευρώ το τ.μ. Όταν χωροθετηθεί και γίνει βιομηχανική περιοχή αυτομάτως ξεπερνάει τα 100 ευρώ το τ.μ. Και αυτά τα χρήματα δυστυχώς καλούνται να τα πληρώσουν οι βιοτέχνες!
Η πρότασή μας είναι τα Επιμελητήρια να δύνανται να δημιουργούν επιχειρηματικά πάρκα μέσα σε δημόσιες εκτάσεις με χαμηλό κόστος για τους βιοτέχνες και για την προσέλκυση επενδύσεων. Επίσης να μη χρεώνονται με υπέρογκα ποσά για τα πάγιά τους πριν μπουν μέσα και λειτουργήσουν.
Οι διατάξεις για τα Επιχειρηματικά Πάρκα πρέπει να γίνουν πιο γενναίες και πιο φιλόδοξες. Να αντιμετωπίσουν τόσο προβλήματα στρατηγικού χαρακτήρα, όσο και ρυθμίσεις βελτίωσης επί του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου. Οι προτάσεις που ακολουθούν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά και όλως προσφάτως υπεβλήθησαν ξανά από την ΚΕΕ στην Κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας τη σθεναρή υποστήριξη του Προέδρου της Ένωσης κ. Κ. Μίχαλου. Οι προτάσεις αυτές αποσκοπούν:
α) στην επανεκπόνηση του Επιχειρησιακού Σχεδίου Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων της ΓΓΒ,
β) στον ορισμό νέου τύπου διχωρικού Πάρκου για την υποστήριξη του τομέα της Εφοδιαστικής στα λιμάνια της χώρας.
γ) σε σημειακές βελτιώσεις της διοικητικής διαδικασίας για την απλοποίηση της αδειοδότησης των πάρκων
δ) στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την άσκηση αρμοδιοτήτων αδειοδότησης επιχειρήσεων εντός ΕΠ από Φορείς ΕΔΕΠ
ε) στη δημιουργία ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ εποπτείας και παρακολούθησης της εξέλιξης ανάπτυξης ΕΠ στην Ελληνική επικράτεια.
Τέλος στο άρθρο 15 του παρόντος Ν/Σ, προτείνεται δέσμη προτάσεων που αφορούν στη σημειακή αναθεώρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας για τα Επιχειρηματικά Πάρκα
Αναλυτικά οι παραπάνω προτάσεις έχουν ως ακολούθως:
α) Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων Βιομηχανίας και Εφοδιαστικής
Αιτιολογική έκθεση
Η ριζική αναθεώρηση/επανεκπόνηση του «Επιχειρησιακού Σχεδίου (ΕΣ) Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων στην Ελληνική Επικράτεια/ ΓΓΒ», το οποίο θεσμοθετήθηκε με την απόφαση ΚΥΣΟΙΠ 82/2018 (ΦΕΚ 2231Β), αποτελεί κοινή συνείδηση και κοινή απαίτηση από όλους τους φορείς των επιχειρήσεων και των τοπικών κοινωνιών.
Ο στόχος που πρέπει να τεθεί είναι η κατάρτιση και υλοποίηση ενός νέου Εθνικού Σχεδίου Δράσης Επιχειρηματικών Πάρκων, με προτεραιότητα την Οργάνωση των Άτυπων Συγκεντρώσεων Βιομηχανίας και Εφοδιαστικής στην ελληνική επικράτεια, σε πλήθος, μεγέθη και περιοχές που εξασφαλίζουν την αναγκαία χωροταξική συμβατότητα και οικονομική βιωσιμότητα.
Κατά τη διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε, πριν την θεσμοθέτηση του ΕΣ/ΓΓΒ από το ΚΥΣΟΙΠ, υπήρξε έντονη αντίδραση από όλους τους φορείς επιχειρηματικότητας κ.λπ. (ΚΕΕ, ΣΕΒ, ΣΥΝΔΕΕL, Συμβούλιο Εφοδιαστικής κ.λπ.) που ισοδυναμούσε με την πλήρη απόρριψη του.
Οι ελλείψεις που διαπιστώθηκαν και συγκέντρωσαν την έντονη κριτική και απόρριψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ είναι πολλές. Ενδεικτικά επισημαίνονται η απουσία χαρτών για τις προτάσεις σε νέους χώρους, η απουσία αξιολόγησης της κατάστασης των υφιστάμενων οργανωμένων επιχειρηματικών υποδοχέων, η απουσία ενσωμάτωσης της ανάγκης για οργάνωση και εξυγίανση των ΑΒΣ, ο αυθαίρετος τρόπος υπολογισμού μεγεθών τόσο της βιομηχανίας όσο και της εφοδιαστικής, ο αυθαίρετος διαχωρισμός κατηγοριών υποδοχέων, ο αναιτιολόγητος αποκλεισμός 21 Περιφερειακών Ενοτήτων (πρώην νομών) από την ανάπτυξη ΕΠ, κ.λπ..
Πρόταση νόμου
«Η παράγραφος 3 του άρθ. 42 του Ν.3982/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
3. Το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων μεριμνά για την εκπόνηση και εφαρμογή Εθνικού Σχεδίου για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων στην Ελληνική Επικράτεια. Με ΚΥΑ των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθορίζονται οι προδιαγραφές για την εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου, οι διαδικασίες που θα το καταστήσουν τυπικό προσάρτημα στο υπό αναθεώρηση Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για την Βιομηχανία (Ν.4447/2016), καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Κάθε διοικητική πράξη που συντάχθηκε ή θεσμοθετήθηκε δυνάμει της διάταξης που αντικαθίστανται με την παρούσα, καταργείται και παύει να ισχύει.»
β) Θεσμοθέτηση νέου τύπου ΕΠ με τη μορφή του Διχωρικού Επιχειρηματικού Πάρκου
Αιτιολογική Έκθεση
Σύμφωνα με τις πρόσφατες προγραμματικές σας δηλώσεις, τα λιμάνια της χώρας μπορούν και πρέπει να εξελιχθούν σε ατμομηχανές ανάπτυξης της εθνικής και περιφερειακής ανάπτυξης, ενταγμένα σε ένα ενιαίο σύστημα μεταφορών και εφοδιασμού, καθώς οι εν λόγω λιμενικές υποδομές επιβεβαιώνουν την θέση ισχύος της χώρας στην διεθνή αγορά, ως κομμάτι της αλυσίδας των διεθνών μεταφορών, των logistics και της ενέργειας.
Για την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών των λιμένων στον τομέα της εφοδιαστικής (Logistics), έχει κριθεί απαραίτητη η ανάπτυξη επαρκών εκτάσεων αποθήκευσης. Αυτή την ανάγκη καλείται να καλύψει η παρούσα πρόταση. Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση αποσκοπεί στην έγκριση νέου τύπου Επιχειρηματικού Πάρκου, με τη μορφή του Διχωρικού Επιχειρηματικού Πάρκου, για την κάλυψη αναγκών εφοδιαστικής σε λιμάνια, με την πρόβλεψη δημιουργίας ΕΠ “dry port” εκτός λιμένα.
Πρόκειται για τύπο πάρκου που θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες εφοδιαστικής σε θέσεις λιμένων ή άλλες θέσεις που δεν διαθέτουν επαρκή έκταση για την κάλυψη των αναγκών τους, αλλά μπορούν να χρησιμεύσουν για την προσωρινή εναπόθεση ασυνόδευτων φορτίων. Ο σχεδιασμός αποβλέπει στην έγκριση ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου και σε δεύτερη θέση στην ενδοχώρα (dry port logistics), η οποία συνδέεται άρρηκτα λειτουργικά, επιχειρησιακά και επιχειρηματικά με τη ζώνη εναπόθεσης ασυνόδευτων φορτίων εντός του λιμένα. Ενδεικτικό παράδειγμα Ρότερνταμ Ολλανδίας.
Πρόταση νόμου
Στο Άρθ. 41, παρ. 1 του Ν.3982/2011 προστίθεται εδαφ. (στστ)
«στστ. Επιχειρηματικό Πάρκο Διχωρικού Τύπου Εφοδιαστικής Αλυσίδας: είναι το Επιχειρηματικό Πάρκο που αναπτύσσεται σε δύο διακριτές γεωγραφικά περιοχές. Η μία εξ αυτών βρίσκεται εντός λιμενικής ζώνης και λειτουργεί ως περιοχή προσωρινής εναπόθεσης και διαχείρισης φορτίων. Η δεύτερη, στην ενδοχώρα, καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, για να λειτουργήσει αυτόνομα αλλά και σε συνδυασμό με την πρώτη ως χώρος υποδοχής επιχειρήσεων, όπου οι δραστηριότητες εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics) καταλαμβάνουν τουλάχιστον το εξήντα τοις εκατό (60%) της συνολικής εκτάσεως των γηπέδων του ΕΠ, το δε υπόλοιπο καταλαμβάνεται από τις λοιπές δραστηριότητες του άρθ. 43 του παρόντος, όπως εξειδικεύονται κατά περίπτωση στο ΠΔ περί «χρήσεων γης». Η περιοχή της λιμενικής ζώνης δεν υπάγεται στις δεσμεύσεις της ελάχιστης έκτασης της παρ. 4 του άρθ. 44 του παρόντος, υποδεικνύεται με οριογραμμή, οργανώνεται για τις ανάγκες που προορίζεται και δεν πολεοδομείται.»
γ) Σημειακές βελτιώσεις της διοικητικής διαδικασίας για την απλοποίηση της αδειοδότησης των Πάρκων
Οι προτάσεις νόμου που ακολουθούν αποσκοπούν στην απλοποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης των Επιχειρηματικών Πάρκων, με σκοπό το δραστικό περιορισμό του χρόνου έγκρισης ανάπτυξης ενός Πάρκου που σήμερα εκτιμάται ότι διαρκεί έως και 5 χρόνια. Οι εν λόγω βελτιώσεις αφορούν:
1. Στην θεσμική ισχυροποίηση του Πρακτικού Κοινής Σύσκεψης των αρμοδίων υπηρεσιών, προκειμένου αυτό να αποτελέσει την μοναδική και εφάπαξ, μη ανατρέψιμη, προϋπόθεση για την έκδοση της ΚΥΑ έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ
2. Στην απλοποίηση της αδειοδότησης μεταβολής των ορίων ενός ΕΠ, όταν αυτή (μεταβολή) είναι μικρότερη του 15%
Ειδικότερα:
γ1) Αναθεώρηση του Ν.3982/11 ώστε το Πρακτικό Κοινής Σύσκεψης της παρ. 3 του άρθ. 47, να αποτελεί εφάπαξ το τυπικό και ουσιαστικό συμπέρασμα της συνεργασίας των αρμόδιων υπηρεσιών, ως προς την τήρηση των νομίμων προϋποθέσεων έγκρισης της ανάπτυξης Ε.Π.
Στο τέλος της παρ. 3 του άρθ. 47, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Το κατά τα ανωτέρω σχετικό Πρακτικό αποτελεί το τυπικό και ουσιαστικό συμπέρασμα της συνεργασίας των αρμόδιων υπηρεσιών, ως προς την τήρηση των νομίμων προϋποθέσεων έγκρισης της ανάπτυξης του Ε.Π. και το περιεχόμενό του δε μπορεί να μεταβληθεί, εκτός αν προκύψει μεταγενέστερη μεταβολή των νομικών συνθηκών έγκρισης του Ε.Π. ή αν μέσω των γνωμοδοτήσεων της παρ.2 του Αρθ.47 του Ν.3982/11 μεταβληθούν τα δεδομένα που οδήγησαν στην έκδοση του Πρακτικού της Κοινής Σύσκεψης.»
γ2) Θεσμοθέτηση της δυνατότητας μεταβολής της έκτασης και των ορίων του Επιχειρηματικού Πάρκου με απόφαση του Γενικού Διευθυντή της Διεύθυνσης Εφαρμογής, Κανονισμών, Υποδομών και Ελέγχου έναντι της προβλεπόμενης συνυπογραφής από τους Υπουργούς ΥΠΕΝ, ΥΠΑΝ και τους ανά περίπτωση συναρμόδιους Υπουργούς, για ήσσονος σημασίας μεταβολές και για συνολική έκταση γης μικρότερης του 15% τη αρχικής
Αιτιολογική έκθεση
Το όριο του 15% που θέτει ο νόμος αφορά περιπτώσεις μη ουσιώδους μεταβολής του περιεχομένου της ΚΥΑ, ως εκ τούτου θα ήταν χρήσιμο να υιοθετηθεί η πρόταση που αποσκοπεί στη δραστική συντόμευση του χρόνου έγκρισης για τροποποιήσεις μικρής κλίμακας.
Η μέχρι σήμερα τηρούμενη πρακτική είναι η νέα ΚΥΑ, για οποιαδήποτε μεταβολή, ανεξαρτήτως του μεγέθους της, να απαιτεί χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τους 12 – 18 μήνες, όπως και μία αρχική ΚΥΑ.
Πρόταση Νόμου
«Προσθήκη εδαφίου στο τέλος της παρ.7 του άρθρου 47 ως εξής:
Η ρύθμιση αυτή ισχύει για μια μόνο φορά και εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Διευθυντή της Δ/νσης Εφαρμογής Κανονισμών, Υποδομών και Ελέγχου (ΥΠΑΑΝ). Σε περίπτωση νέας αύξησης της συνολικής έκτασης του ΕΠ, έστω και αν αυτή είναι πάλι μικρότερη του δεκαπέντε τοις εκατό (15%), ακολουθείται κανονικά η διαδικασία των άρθρων 46 και 47.»
δ) ΠΡΟΣΘΗΚΗ παρ. 5 στο άρθ. 59 του Ν.3982/2011, όπως τροποποιήθηκε με το άρθ. 10, παρ.6 του Ν.4605/2019.
Η πρόταση αφορά στην πρόβλεψη της κατάλληλης δευτερεύουσας νομοθεσίας, με την οποία θα θεσμοθετηθούν οι προϋποθέσεις για την άσκηση αρμοδιοτήτων αδειοδότησης επιχειρήσεων εντός ΕΠ από Φορείς ΕΔΕΠ, όταν αυτό εγκριθεί (μεταφορά αρμοδιοτήτων αδειοδότησης στις ΕΔΕΠ).
Αιτιολογική έκθεση
Με τη παρ. 6 του άρθ. 10 του Ν.4605/2019 προστέθηκαν οι παρ. 3 και 4 στο άρθ. 59 του Ν.3982/2011 και ετέθησαν οι βάσεις για έναν γενναίο εκσυγχρονισμό του πλαισίου των ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ των ΕΠ. Με την έκδοση της ΥΑ της παρ. 4 θα προσδιοριστεί με ακρίβεια το νέο πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης των ΕΔΕΠ που θα διασφαλίζει τόσο τα συμφέροντα και τη βιωσιμότητα τους, όσο και αυτά των εγκατεστημένων επιχειρήσεων. Είναι ορθό στο πλαίσιο των νέων κανονισμών, να προβλεφθούν και οι κατάλληλες διαδικασίες και προδιαγραφές αμεροληψίας, ανεξαρτησίας, αντικειμενικότητας και διαφάνειας στις δομές των ΕΔΕΠ, που θα επιτρέψουν την άσκηση αδειοδοτικών αρμοδιοτήτων που τυχόν εκχωρηθούν σε αυτούς (φορείς ΕΔΕΠ), εις τρόπον ώστε να διευκολύνονται αδειοδοτικά οι επιχειρήσεις, με απόλυτη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.
Πρόταση Νόμου
«Προσθήκη παρ. 5 στο αρθ.59 του Ν.3982/2011 ως εξής:
5. Με την ΥΑ της παρ. 4 είναι δυνατόν να καθορίζονται και το πλαίσιο και οι διαδικασίες δημιουργίας, στελέχωσης και λειτουργίας ανεξάρτητων δομών εντός των ΕΔΕΠ, καθώς και ο τρόπος και οι φορείς πιστοποίησης τους ως αδειοδοτικών αρχών, όσον αφορά στην ανεξαρτησία, την αντικειμενικότητα, την αμεροληψία και τη διαφάνεια στον τρόπο λειτουργίας τους, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια σχετικά με τον έλεγχο και την εποπτεία των επιλογών και αποφάσεων τους, τις σχέσεις και υποχρεώσεις τους προς δημόσιες δομές, την τήρηση αρχείων κλπ για κάθε αδειοδοτική αρμοδιότητα που τυχόν εκχωρηθεί στις ΕΔΕΠ, αποκλειστικά για τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις σε ΕΠ και ΕΠΕ. Οι ΕΔΕΠ που επιθυμούν να κάνουν χρήση αυτών των αρμοδιοτήτων, υποχρεούνται να ενσωματώσουν το ως άνω πλαίσιο λειτουργίας αδειοδοτούσας αρχής, σε διακριτό κεφάλαιο του κανονισμού λειτουργίας που εγκρίνεται με την ΥΑ της παρ. 1 του παρόντος.»
ε) Δημιουργία ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ εποπτείας και παρακολούθησης της εξέλιξης ανάπτυξης ΕΠ στην Ελληνική επικράτεια
Προτείνεται η τροποποίηση του Ν.3982/2011, με εισαγωγή διάταξης για τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής και αποτελεσματικότητας του νόμου καθώς και των επιπτώσεων της πολιτικής βιομηχανικής εγκατάστασης σε συνεργασία με τους φορείς διαχείρισης και τους θεσμούς εκπροσώπησης της επιχειρηματικότητας, βάσει συστήματος δεικτών. (Παρατηρητήριο Επιχειρηματικών Υποδομών). Η πρόταση αυτή μπορεί να συνδυαστεί με τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου για τη Βιομηχανία.
Η θεσμοθέτηση αυτής της διαδικασίας εποπτείας και παρακολούθησης της εφαρμογής των νομοθετημάτων, που αφορούν στα Επιχειρηματικά Πάρκα, με αντικείμενο τη διατύπωση στόχων, την παρακολούθηση της εξέλιξης τους και τη συνεχή βελτίωση των επιλογών, θα αποτελέσει μια σημαντική θεσμική καινοτομία για την προστασία του περιβάλλοντος και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Η προτεινόμενη τροποποίηση αφορά στη θεσμοθέτηση μίας Συντονιστικής Επιτροπής Παρακολούθησης της εφαρμογής του Ν.3982/2011, με ενδεικτική σύνθεση ως κάτωθι:
1) Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας, ως Πρόεδρος, με αναπληρωτή τον Γενικό Διευθυντή Εφαρμογής Κανονισμών, Υποδομών και Ελέγχου
2) Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας με αναπληρωτή τον Διευθυντή Χωροταξικού Σχεδιασμού
3) Γενικό Γραμματέα Περιβάλλοντος με αναπληρωτή τον Διευθυντή Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης
4) Γενικό Γραμματέα Ιδιωτικών Επενδύσεων και ΣΔΙΤ με αναπληρωτή τον Γενικό Διευθυντή Ιδιωτικών Στρατηγικών Επενδύσεων
5) Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ με αναπληρωτή ανώτατο υπηρεσιακό στέλεχος της υπηρεσίας
6) Εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) με τον αναπληρωτή του
7) Εκπρόσωπο της Ένωσης Περιφερειών με τον αναπληρωτή του
8) Εκπρόσωπο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ)
9) Εκπρόσωπο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ)
10) Εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων (ΚΕΕ)
Διευκρινιστικά – συμπληρωματικά στις παρατηρήσεις μας αναφορικά με το άρθρο 11 του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου, σημειώνεται (σχετικά με την παρατήρηση 3 που υποβάλαμε) ότι τα αναφερόμενα εδάφια της παραγράφου 2 του άρθρου 58 του ν. 3982/2011, για τα οποία προτείνεται να μην έχουν εφαρμογή στην περίπτωση της ΕΔΕΠ των άρθρων 56Α και 56Β του ν. 3982/2011 είναι τα εξής:
Εδάφιο 1:
Η διοίκηση και διαχείριση Επιχειρηματικού Πάρκου γίνεται από την ΕΑΝΕΠ και μεταβιβάζεται υποχρεωτικά στην ΕΔΕΠ όταν: α) έχουν εγκατασταθεί ή λειτουργούν επιχειρήσεις τουλάχιστον στο 70% της έκτασης του ΕΠ, μη προσμετρούμενων σε αυτήν των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων και σωρευτικά, β) το ζητούν επιχειρήσεις που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 51% των εγκατεστημένων ή εν λειτουργία επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν συστήσει ανώνυμη εταιρεία, με σκοπό τη διοίκηση και διαχείριση του ΕΠ (ΕΔΕΠ). Στην περίπτωση αυτή η διοίκηση και διαχείριση μεταβιβάζεται υποχρεωτικά από την ΕΑΝΕΠ στην ΕΔΕΠ με σχετική σύμβαση που περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
Εδάφιο 3:
«Με τη σχετική σύμβαση η ΕΔΕΠ αναλαμβάνει με αναδοχή χρέους κάθε μη ληξιπρόθεσμη οφειλή της ΕΑΝΕΠ από τυχόν δανειακούς πόρους που έχουν αντληθεί για την κατασκευή των έργων υποδομής, εκτός αν άλλως συμφωνηθεί μεταξύ των δύο φορέων, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και τα οριζόμενα στον Κανονισμό Λειτουργίας του Αρθ-59».
Λαμβάνοντας αφορμή αυτή την διαβούλευση και το μόνο σημείο που έχει σχέση με το υπουργείο εργασίας θέλουμε να κάνουμε μια υπενθύμιση σχετικά με την αναμενόμενη χρηματοδότηση των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων που χιλιάδες ΚοινΣΕπ του νόμου 4430/16 είναι σε αναμονή για αυτό έτσι ώστε να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να συμβάλουν στην καταπολέμηση της ανεργίας και στην ανάπτυξη του τόπου
Δράση «Ανάπτυξη της Επιχειρηματικότητας Υφιστάμενων και Νεοϊδρυόμενων Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚοινΣΕπ)». Αφορά στην υλοποίηση βιώσιμων επιχειρηματικών σχεδίων από Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις που θα σχεδιαστούν με γνώμονα τον κοινωνικό αντίκτυπό τους. Ο συνολικός προϋπολογισμός της δράσης ανέρχεται σε 31,2 εκατ. Ευρώ.
οι παρατηρήσεις του ΣΒΣΕ επί του άρθρου 11 του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου:
1) Στο Άρθρο 52 παρ. 2 του ν. 3982/2011 προστίθενται εδάφια στ και ζ ως εξής:
στ) Κατ’ εξαίρεση, είναι δυνατή η καθ’ ύψος υπέρβαση για την ανέγερση κτιρίων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το ύψος αυτό δεν δύναται να υπερβαίνει τα τριάντα δύο (32) μέτρα.
ζ) Δεν προσμετρώνται στον συντελεστή όγκου κτίρια μέχρι 32μ., για τα οποία δεν απαιτείται έγκριση παρέκκλισης, εφόσον δεν υπερβαίνουν το 20% της συνολικής έκτασης.
2) Το άρθρο 56 παρ. 2 εδάφιο α του 3982 διατυπώνεται ως ακολούθως, ώστε η ειδική διάταξη περί Οινοφύτων να γίνει καθολικής εφαρμογής σε όλα τα Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης:
Η εισφορά σε γη αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας της κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της, το οποίο ανέρχεται σε είκοσι τοις εκατό (20%) της αρχικής έκτασης της ιδιοκτησίας. Σε ειδικές περιπτώσεις συγκεκριμένων ακινήτων και αν αυτό επιβάλλεται για πολεοδομικούς λόγους, η εισφορά σε γη μπορεί να περιορίζεται και σε χαμηλότερο ποσοστό κατά περίπτωση, με αντίστοιχη αύξηση της εισφοράς σε χρήμα των συγκεκριμένων ακινήτων. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται γνώμη του αρμόδιου Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
3) Στο άρθρο 56Β του ν.3982/2011 προστίθεται παράγραφος 16 ως εξής:
Στην περίπτωση της ΕΔΕΠ του Επιχειρηματικού Πάρκου των άρθρων 56 Α και 56 Β του Ν-3982/11 δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του πρώτου και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 58 του ν. 3982/2011.
4) Η παράγραφος 3 του άρθρου 58 του ν. 3982/2011 προτείνεται να υπάρξουν 2 προσθήκες στη διατύπωση που υπάρχει στο πολυνομοσχέδιο:
Μετά το «αποδίδεται στον οικείο Ο.Τ.Α., λογιζόμενο ως ανταποδοτικό τέλος για την λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου ή της Άτυπης Βιομηχανικής Συγκέντρωσης εντός των διοικητικών του ορίων.»
Προσθήκη 2: [Είναι δυνατή η άσκηση του ως άνω δικαιώματος από την ΕΑΝΕΠ ή την ΕΔΕΠ για μέρος των υπηρεσιών που παρέχει ο οικείος ΟΤΑ Α΄ Βαθμού στα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου ή της Άτυπης Βιομηχανικής Συγκέντρωσης για την οποία έχει εκδοθεί η απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 56. Στην περίπτωση αυτή συνάπτεται σύμβαση μεταξύ ΕΑΝΕΠ ή ΕΔΕΠ και του οικείου Ο.Τ.Α. στην οποία καθορίζεται η κατανομή και η κοστολόγηση των εν λόγω υπηρεσιών.]
Πριν δηλαδή από το:»Σε κάθε περίπτωση ο συντελεστής χρέωσης των δημοτικών τελών και φόρων στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται …»
5) Στο άρθρο 58 του ν. 3982/2011 προστίθενται παράγραφοι 8 και 9 ως εξής:
8) Οι Εταιρείες Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΑΝΕΠ) ή οι Εταιρείες Διαχείρισης των Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΔΕΠ) δύνανται να ασκούν αρμοδιότητες Αδειοδότησης της παρ. 14 του άρθρου 17 του ν. 3982/2011, μετά από κατάλληλη πιστοποίηση, το πλαίσιο της οποίας καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση εντός 6 μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
9) Οι Εταιρείες Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΑΝΕΠ) ή οι Εταιρείες Διαχείρισης των Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΔΕΠ) στο πλαίσιο της εφαρμογής του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) και της προώθησης της κυκλικής οικονομίας έχουν πρόσβαση στα στοιχεία του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ) που αφορούν στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις των Επιχειρηματικών Πάρκων ευθύνης τους.