ΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ – Άρθρο 10

Επιτρέπεται στους Οργανωμένους Υποδοχείς Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41 του ν. 3982/2011, εφόσον τούτο προβλέπεται από το εκάστοτε ισχύον ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας-Αττικής, η εγκατάσταση και λειτουργία των δραστηριοτήτων οι οποίες κατατάσσονται στις κατηγορίες Α1 και Α2 σύμφωνα με τις προβλέψεις του ν. 4014/2011 και της Υπουργικής Απόφασης της παρ. 9 του άρθρου 20 ν. 3982/2011.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:17 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΚΑΛΛΙΓΑΙΑ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΓΗΣ ΕΝΤΟΣ Ε.Π. ΘΡΙΑΣΙΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

    Είναι προφανέστατα φωτογραφικό. Για να είναι λειτουργικό και να μην υπάρχει το απόλυτο «μπάχαλο», θα πρέπει με σαφήνεια να ορίσει τι κατισχύει Π.Δ, ή Υπουργική Απόφαση κ.α. βάζοντας σε σειρά τα Π.Δ., τις υπουργικές αποφάσεις, τα ειδικά χωροταξικά κα. Άρα θα πρέπει για να ισχύουν οι κατηγορίες Α1 και Α2 εντός οργανωμένων υποδοχέων, εφόσον το επιτρέπει το ρυθμιστικό της Αθήνας, να το επιτρέπει πρώτα η ζώνη οικιστικού ελέγχου αν υπάρχει, η οποία είναι Π.Δ., και εκ των υστέρων αν δεν υπάρχουν αυτά τα παραπάνω το ΓΠΣ. Ταυτόχρονα όμως, θα πρέπει να κριθεί εκ νέου εάν η περιοχή της Αττικής μπορεί να αντέξει βαριά βιομηχανία και αν την χρειάζεται, τηρώντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία σε κάθε περίπτωση. Προσωπικά θεωρώ ότι η Αττική δεν μπορεί να αντέξει άλλη βαριά βιομηχανία.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 18:54 | Παναγιώτης Κ. Παναγιωτόπουλος

    ΖΟΕ
    Εντός των ΖΟΕ – Γης Υψηλής Παραγωγικότητας, οι υφιστάμενες μονάδες οποιασδήποτε κατηγορίας, να μπορούν να επεκτείνουν την δραστηριότητά τους σε όμορρα γήπερα πλέον του αρχικού προ ύπαρξης ΖΟΕ.
    Να αναθεωρηθούν οι επιτρεπόμενες χρήσεις των ΖΟΕ με την προσθήκη και άλλων επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων.
    Να επιτρέπεται εντός ΖΟΕ η άσκηση ήπιων λατομικών εργασιών επιφάνειας με μηχανικά μέσα (εξόρυξη Α’ υλών).

    ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ
    Οι οικοδομικές άδειες που είχαν εκδοθεί και ίσχυαν προ της οικονομικής κρίσης, να έχουν ισχύ απεριόριστης διάρκειας, έως ότου να μπορέσουν οι επιχειρήσεις που τις είχαν αναστείλει, να τις υλοποιήσουν.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:28 | Σπύρος Πετρολέκας, χωροτάκτης – πολεοδόμος

    Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 17 του Ν.4067/2012, ο υποχρεωτικά ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου τουλάχιστον κατά τα 2/3 του πρέπει να παραμένει χωρίς επίστρωση και να φυτεύεται, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις. Ειδικά για πρατήρια υγρών καυσίμων, ο υποχρεωτικός χώρος φύτευσης ορίζεται στο 1/4 του αναφερόμενου στην παράγραφο 2α.

    Προτείνουμε – πέρα από τα πρατήρια υγρών καυσίμων – για τα ακίνητα που βρίσκονται στις περιοχές των άρθρων 8, 9 και 11 του Π.Δ. 59/2018 (ΦΕΚ 114/Α/2018), ο υποχρεωτικός χώρος φύτευσης να ορίζεται στο 1/4 του αναφερόμενου στην παράγραφο 2α, ήτοι στο 1/6 του υποχρεωτικά ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου.

    Η συγκεκριμένη διάταξη του ΝΟΚ, με την ισχύουσα σήμερα μορφή της, εκτιμούμε ότι δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στη λειτουργία εγκαταστάσεων σε παραγωγικές ζώνες, όπως Ζώνες Χονδρεμπορίου, Βιομηχανικών – Βιοτεχνικών Πάρκων κ.ά. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι τα ειδικά αυτά κτίρια, προκειμένου να είναι λειτουργικά βιώσιμα, απαιτείται η εξασφάλιση ενός ελάχιστου ποσοστού επιστρωμένου χώρου στον ακάλυπτό τους.

    Ειδικότερα, λαμβάνοντας ενδεικτικά τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε μια π.χ. Ζώνη Χονδρεμπορίου (βάσει του Π.Δ. 59/2018 για τις Χρήσεις Γης, ορισμένες από αυτές είναι: Εμπορικές Εκθέσεις – Εκθεσιακά Κέντρα, Γήπεδα Στάθμευσης, Αποθήκες, Υπεραγορές, Συνεργεία Επισκευής και Συντήρησης Αυτοκινήτων χωρίς περιορισμό είδους και βάρους – μηχανημάτων έργων (Σ.Ε.Μ.Ε.) και αγροτικών μηχανημάτων κ.ά.), προκύπτει ότι πρόκειται για δραστηριότητες για τις οποίες απαιτείται η διαμόρφωση ειδικά επιστρωμένων επιφανειών υψηλών αντοχών ως υποδοχείς βοηθητικών / συμπληρωματικών δραστηριοτήτων της κύριας χρήσης, που είναι απολύτως αναγκαίες και άμεσα συνδεδεμένες με τη ομαλή λειτουργία τους. Τέτοιες επιφάνειες μπορεί να είναι:
    -Ζώνες φορτοεκφόρτωσης προϊόντων μεγάλου βάρους ή/και όγκου
    -Διάδρομοι κυκλοφορίας – διέλευσης – προσωρινής στάθμευσης μεγάλων, επαγγελματικών οχημάτων και μηχανημάτων
    -Θέσεις στάθμευσης μεγάλων αυτοκινήτων (υποχρεωτικές βάσει του Π.Δ. 111/04)
    -Διάδρομοι για πρόσβαση ΑΜΕΑ (υποχρεωτικοί βάσει του Ν.4067/2012)
    -Κόμβοι εισόδων – εξόδων οχημάτων από και προς το ακίνητο
    -Χώροι προσωρινής απόθεσης container
    Επισημαίνεται ότι το ανωτέρω πρόβλημα καθίσταται οξύτατο ειδικά σε επαγγελματικά ακίνητα με υφιστάμενες, νόμιμες εγκαταστάσεις, καθότι:
    -Με την ένταξή τους στο σχέδιο, ο ακάλυπτος χώρος τους μειώνεται λόγω ρυμοτόμησης
    -Η δυνατότητα κάλυψης ορισμένων από τις παραπάνω βοηθητικές δραστηριότητες σε άλλους χώρους του ακινήτων (π.χ. υπόγεια) περιορίζεται λόγω της παλαιότητας των εγκαταστάσεων, με αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις, τα ακίνητα αυτά να καθίστανται ουσιαστικά ανενεργά.

    Μετά ταύτα, εκτιμούμε ότι, στο πλαίσιο του σκοπού και του πνεύματος του προς προώθηση Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου («Βελτίωση χωροταξικού σχεδιασμού για τη δημιουργία σταθερού και ασφαλούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος»), είναι σκόπιμο να αρθούν προβλήματα που, είτε λόγω ασαφών νομοθετημάτων, είτε λόγω καταχρηστικών ερμηνειών του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, έχουν καταστήσει αδρανείς μεγάλες, υφιστάμενες, νόμιμες εγκαταστάσεις μέσα σε ζώνες παραγωγικών δραστηριοτήτων (Ζώνες Χονδρεμπορίου, Βιομηχανικά – Βιοτεχνικά Πάρκα κλπ.).

    Τέλος, αναφορικά με την περιβαλλοντική διάσταση του ανωτέρω ζητήματος, θεωρούμε ότι αυτή θα πρέπει να αντιμετωπισθεί μέσα από τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό, με χωροθέτηση ζωνών πρασίνου είτε περιμετρικά, είτε εντός των ζωνών παραγωγικών δραστηριοτήτων.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:15 | Χρήστος Κουριέρης, τοπογράφος – πολεοδόμος

    Σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 25 του Ν.2508/97 οι διατάξεις της παρ. 10 του άρθρου 43 του Ν.1337/83, όπως ισχύει, καθώς και όλες οι διατάξεις του Ν.1337/83 που αναφέρονται σε διάκριση πυκνοδομημένων, αραιοδομημένων και αδόμητων περιοχών, εφαρμόζονται μόνο σε εκκρεμείς διαδικασίες πολεοδόμησης, που διέπονται από τον παραπάνω Ν.1337/83.

    Ειδικά για τη διάταξη της παρ.10 του Αρθ-43 του Ν-1337/83, που αφορά τη χορήγηση οικοδομικής άδειας μετά την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης και προ των πράξεων εφαρμογής, προτείνουμε να εφαρμόζεται τόσο σε εκκρεμείς διαδικασίες πολεοδόμησης, που διέπονται από το Ν. 1337/83, όσο και σε περιοχές που εντάσσονται στο σχέδιο βάσει του Νόμου Ν. 2508/97.

    Η παρ. 10 του Άρθρου 43 του Ν. 1337/1983 είναι μια διάταξη, η οποία θέτει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την έκδοση άδειας σε περιοχή με εγκεκριμένη Πολεοδομική Μελέτη και χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής. Οι σημαντικότερες αφορούν το αντικείμενο της άδειας (αλλαγή χρήσης, επισκευές για λόγους χρήσεως και υγιεινής), την πρότερη διαμόρφωση των κοινόχρηστων χώρων, τη μη παρεμπόδιση, κατά την κρίση της αρχής, της πραγματοποίησης της υποχρέωσης της ιδιοκτησίας για εισφορά σε γη και της καταβολής από τον ιδιοκτήτη προκαταβολής ποσού ίσου προς το 20% της υποχρέωσής του για εισφορά σε χρήμα.

    Ωστόσο, το πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης, όπως καθορίζεται από τη διατύπωσή της, αλλά και από την παρ. 8 του άρθρου 25 του Ν. 2508/1997, περιορίζεται αποκλειστικά στις «διαδικασίες πολεοδόμησης που διέπονται απ’ το Ν. 1337/1983» και όχι από το μεταγενέστερο Ν. 2508/1997.

    Εκτιμούμε ως επιβεβλημένη τη χρονική διεύρυνση – επέκταση του πεδίου εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης, με διατήρηση κατά τα υπόλοιπα, του πνεύματος και της ουσίας της, ώστε να περιλαμβάνει και περιοχές που πολεοδομήθηκαν με το Ν. 2508/1997 (που διαδέχθηκε το Ν. 1337/1983) – Νόμος βάσει του οποίου πολεοδομήθηκε η πλειοψηφία των περιοχών που εντάχθηκαν στο σχέδιο τις τελευταίες δεκαετίες.

    Ως βάσιμοι λόγοι για την παραπάνω τροποποίηση, αναφέρονται οι εξής:
    -Απουσιάζει από την ελληνική νομοθεσία αντίστοιχη, νεώτερη διάταξη που να ρυθμίζει με ποιο τρόπο μπορεί να εκδοθεί οικοδομική άδεια σε ένα ακίνητο που εντάχθηκε στο σχέδιο βάσει μεταγενέστερων του Ν. 1337/83 νομοθετημάτων, χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής (έστω μεμονωμένης).
    -Παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση (κατά πλειοψηφία, πέραν της δεκαετίας) στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της θεσμοθέτησης μιας Πολεοδομικής Μελέτης και στην κύρωση της Πράξης Εφαρμογής.

    Κατά συνέπεια των δύο ανωτέρω στοιχείων, μεγάλο πλήθος επαγγελματικών ακινήτων, με υφιστάμενες, νόμιμες κτιριακές εγκαταστάσεις, καθίστανται επί της ουσίας ανενεργά, με πλήρη αδυναμία υλοποίησης οποιασδήποτε επένδυσης, καθώς η περιοριστική ισχύς της παρ. 10 του Άρθρου 43 του Ν. 1337/1983 αποκλειστικά σε περιοχές που εντάχθηκαν στο σχέδιο με τον ανωτέρω Νόμο, καταργεί τη δυνατότητα έκδοσης οποιασδήποτε οικοδομικής άδειας, ακόμα και για τις πιο περιορισμένες εργασίες, σε ακίνητο περιοχής που εντάχθηκε στο σχέδιο μεταγενέστερα του Ν. 1337/1983, χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής (έστω μεμονωμένης).

    Τέλος, σε ό,τι αφορά την περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος, εκτιμούμε ότι συγκεκριμένες προϋποθέσεις που τίθενται από την ίδια τη διάταξη (και προτείνουμε να διατηρηθούν), όπως είναι η διαμόρφωση των κοινόχρηστων χώρων και η μη παρεμπόδιση της πραγματοποίησης της υποχρέωσης της ιδιοκτησίας για εισφορά σε γη, διασφαλίζουν ότι δεν θα προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις σε πολεοδομικό επίπεδο από την εφαρμογή της.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:22 | Β.ΤΣΑΔΑΡΗ – Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΗ Α.Ε.

    Πρόταση:
    Προσθήκη: «Yφιστάμενοι και λειτουργούντες Σταθμοί Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε Μικρά Απομονωμένα Συστημάτων (ΜΑΣ) ή/και Μικρά Συνδεδεμένα Συστήματα (ΜΣΣ), όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 2, σημεία 42 και 43 της Οδηγίας 2019/944/ΕΕ, των οποίων η εγκατάσταση και λειτουργία δεν προβλέπεται σε τοπικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού, πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχέδιο, προεδρικό διάταγμα καθορισμού ζώνης οικιστικού ελέγχου ή άλλα σχέδια χρήσεων γης, χωροθετούνται στο σημείο που ήδη βρίσκονται και συνεχίζουν να λειτουργούν, να εκσυγχρονίζονται ή και να επεκτείνονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, για την εξασφάλιση του απρόσκοπτου ενεργειακού εφοδιασμού του ΜΑΣ ή /και του ΜΣΣ. Επίσης, τα προγραμματιζόμενα ή αναγκαία για την απρόσκοπτη ηλεκτροδότηση του νησιού συνοδά έργα, χωροθετούνται ελεύθερα χωρίς κανέναν πολεοδομικό περιορισμό, εντός των ορίων του γηπέδου στο Σταθμού Παραγωγής και αδειοδοτούνται κατά παρέκκλιση οποιωνδήποτε όρων ή περιορισμών που ισχύουν στην περιοχή»

  • Σχόλιο της διαβούλευσης για το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο για το ΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ – Άρθρο 10:

    ΑΦΟΙ ΚΥΠΡΙΩΤΟΥ ΑΕΒΕ
    Είμαι ιδιοκτήτης κτιρίου αποθηκών, γραφείων και εκθεσιακού χώρου σε περιοχή Χονδρεμπορίου. Η υποχρεωτική φύτευση των 2/3 του υποχρεωτικού ακάλυπτου χώρου που ισχύει σήμερα, για όλα τα ακίνητα εντός σχεδίου, είναι καταδικαστική για τις επιχειρήσεις που θα πρέπει να έχουν χώρο για φορτοεκφόρτωση, λωρίδες φορτηγών κτλ. ώστε να μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Είναι αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε επένδυση που χρειάζεται πολεοδομική αλλαγή στο ακίνητο χωρίς να απαιτηθεί η υποχρεωτική φύτευση.
    Στα βενζινάδικα υπάρχει παρέκκλιση από τον νόμο. Το ίδιο τουλάχιστον θα έπρεπε να γίνει και με τις άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε περιοχές Χονδρεμπορίου. Οι επαγγελματίες αυτού του χώρου έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Θα πρέπει να συμπεριληφθούμε και εμείς στην παρέκκλιση αυτήν.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 11:50 | ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Σχόλιο της διαβούλευσης για το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο για το ΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ – Άρθρο 10:

    Είμαι ιδιοκτήτης κτιρίου αποθηκών, γραφείων και εκθεσιακού χώρου σε περιοχή Χονδρεμπορίου. Η υποχρεωτική φύτευση των 2/3 του υποχρεωτικού ακάλυπτου χώρου που ισχύει σήμερα, για όλα τα ακίνητα εντός σχεδίου, είναι καταδικαστική για τις επιχειρήσεις που θα πρέπει να έχουν χώρο για φορτοεκφόρτωση, λωρίδες φορτηγών κτλ. ώστε να μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Είναι αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε επένδυση που χρειάζεται πολεοδομική αλλαγή στο ακίνητο χωρίς να απαιτηθεί η υποχρεωτική φύτευση.
    Στα βενζινάδικα υπάρχει παρέκκλιση από τον νόμο. Το ίδιο τουλάχιστον θα έπρεπε να γίνει και με τις άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε περιοχές Χονδρεμπορίου. Οι επαγγελματίες αυτού του χώρου έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Θα πρέπει να συμπεριληφθούμε και εμείς στην παρέκκλιση αυτήν.

  • Άρθρο 10 Χωροταξία και Πολεοδομία
    Θεωρούμε ότι είναι άνιση μεταχείριση στην μείωση του ΕΝΦΙΑ μεταξύ νομικών και φυσικών προσώπων καθώς στα νομικά πρόσωπα δεν μειώνετε αναλόγως ο φόρος στις κτιριακές εγκαταστάσεις που διαθέτουν για την λειτουργικότητα των επιχειρήσεων.
    Στην περίπτωση αυτή η βιομηχανία πλήττεται σε μία περίοδο έλλειψης ρευστότητας και με υποχρεώσεις να πραγματοποιήσει επενδύσεις έστω και εκσυγχρονισμού. Ζητάμε την επέκταση της μείωσης του ΕΝΦΙΑ και στις κτιριακές εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα

  • Επί του άρθρου 10 (Χωροταξία-Πολεοδομία):
    Να λυθεί άμεσα το θέμα με τις χρήσεις γης και να δοθούν χρήσεις γης σε αγροτικές περιοχές. Ειδικά η Αττική να μη χάσει άλλη αγροτική γη και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σύνδεση του πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα με την εστίαση π.χ. αμπελώνας, οινοποιία, wine bar.
    Στην αγροτική χρήση να προστεθεί η εστίαση που στην Αττική δεν επιτρέπεται.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 22:42 | νεΟ ΡΕΥΜΑ- ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ, Νίκος Σπ. Φιλίππου

    ΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
    Να γίνουν θετικά όσα μπορεί να κάνει η χώρα. Είναι θετικά τα κίνητρα για μεταβιβάσεις, φορολογία, άδεια εγκατάστασης σε αυτά.
    Επειδή το 95% των δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης είναι εκτός πάρκων, θα προτείναμε για λόγους ισομερούς και ανταγωνιστικής βάσης να ισχύουν σε όλες τις μονάδες παραγωγής σε όλη τη χώρα!
    Το ισχυρότερο κίνητρο για τυχόν μετεγκαταστάσεις όταν το επιτρέπει η τεχνολογία και η κτιριακή δομή των μονάδων παραγωγής, είναι η θέσπιση ΔΙΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ, όπου η αστική προσέγγιση και η υπεραξίες μπορούν να είναι χρηματοδοτικό κίνητρο! Οι σκέψεις για βίαιες μετεγκαταστάσεις ύστερα από 10 χρόνια κρίσης και η τυχόν άγνοια της προίκας των υπαρχόντων μόνο ζημία θα προκαλέσει!

    Προτάσεις για τους σχετικούς νόμους της βιομηχανίας, μετεγκαταστάσεις, λουκέτα, επιχειρηματικά πάρκα. Νόμοι 4546/18, 4549/18 και 4605/19 για τις μετεγκαταστάσεις βιομηχανιών, καθώς και στην υπόλοιπη νομοθεσία της βιομηχανίας. Ο ν. 3325/2005 αφορά τις αρχικές μετεγκαταστάσεις χωρίς χρήσεις γης, ο ν.3298/11 αφορά τις μετεγκαταστάσεις μέχρι 31/12/14, ο ν.4155/14 δίνει παράταση μέχρι 31/12/17, ο ν. 4178/13 αφορά μόνο τις επεκτάσεις μάλλον αυθαιρέτων, ο ν.4442/16 δίνει παράταση μέχρι 09/08/19 και ο 4605/19 για το 2021. Δηλαδή η βιομηχανία θα ζήσει με ορίζοντες 3 ετίας?

    Να μην “θυσιάσουμε” στο όνομα των νέων επιχειρηματικών πάρκων όλη την υπάρχουσα παραγωγή δομή μετά 10 χρόνια κρίσης, που κατά 90-95% βρίσκεται εκτός οργανωμένων θυλάκων. Ειδικά για τη χαμηλή και μέση όχληση που λειτουργεί σήμερα ή τα κενά παραγωγικά κτίρια που είναι η ευκαιρία και η “προίκα” της χώρας! Ακούγονται …. και αρνητικές προτάσεις νέων λουκέτων στη χαμηλή και μέση όχληση!

    Η μετάθεση της αντιμετώπισης των προβλημάτων απλά σε άλλη διαδικασία, θα έχει τον κίνδυνο των ίδιων προβλημάτων από περιφερειακά χωροταξικά, ΓΠΣ/ΤΧΣ που δεν υπάρχουν παντού, δεκάδες νομοθετήματα αντιφατικά και αλληλοαναιρούμενα, ΓΠΣ που διώχνουν την χαμηλή όχληση, περιφερειακά χωροταξικά που βάζουν λουκέτα σε χιλιάδες επιχειρήσεις, διατάξεις που ερημώνουν ολόκληρη τη δυτική Θεσσαλονίκη με παράνομους χάρτες ερήμωσης.

    Μέγιστο θέμα είναι ότι η υπάρχουσα παραγωγική δομή βρίσκεται κατά 90-95% εκτός οργανωμένων θυλάκων. Καλά τα νέα πάρκα, αλλά κρίσιμο είναι οι υπάρχουσες παραγωγικές μονάδες να μην κλείσουν με νέα λουκέτα. Δεν μας περισσεύουν!

    Ακόμη μεγαλύτερο θέμα είναι, η αξιοποίηση των υπαρχόντων κενών κτιρίων, σε βιομηχανικά ακίνητα, καπναποθήκες, νέα ΑΦΜ, νέα ΚΑΔ, νέες δραστηριότητες. Αυτή είναι η μεγάλη προίκα της χώρας και ειδικά της Θεσσαλονίκης και της Κ. Μακεδονίας με πάνω από ~1.000.000 μ2 διαθέσιμα κτίρια!

    Θα προτείναμε να γίνουν πρώτα οι ουσιαστικές διορθώσεις και μετά οι διαδικαστικές!

    Αναλυτικά στους πρόσφατους ισχύοντες νόμους της βιομηχανίας:

    Προτείνεται να διατυπωθούν στο άρθρο 70 του ν. 4549/18- που δεν δίνει λύση στις μετεγκατάστασεις – λουκέτα για τα λεγόμενα 20 χρόνια, λόγω ασυμβατών χρήσεων που έχουν λήξει και παρεκκλίσεων. Δεν σώνονται ούτε η μέση, ούτε η χαμηλή όχληση:
    Να διαγραφούν- ΑΝΑΣΤΑΛΟΥΝ όλες οι διατάξεις σε διάφορους νόμους του ΥΠΕΝ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, όπως ν. 3255/2005, 3298/11 4155/14, 4442/16 και από το νόμο επίσημα Πρακτικά της ΡΛΑ ́, 5 Ιουνίου 2018, για τις μετεγκαταστάσεις παραγωγικών μονάδων καθώς και
    διατάξεις για περιορισμούς χρήσεων γύρω από τις εγκαταστάσεις Σεβέζο, όπως υποβλήθηκαν από την Περιφερειακή ‘Ενωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας και έχουν επίσημα περιληφθεί στην απόφαση για το χωροταξικό της ΠΚΜ υπ. αριθμ. 266/2015. Συμπλέουν δημόσια και ενυπόγραφα: 5 Δημάρχοι δυτικής Θεσσαλονίκης με 500.000 κατοίκους, 8 Βουλευτές, 4 Ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων, 4 οικονομικοί φορείς με 70.000 μέλη και οι 320 μεγάλες επιχειρήσεις και ενώσεις πολιτών με ~15.000 εργαζόμενους και πωλήσεις το ~1/2 ΑΕΠ της Περιφέρειας.

    Προσθήκη άρθρου από το ν. 4277/14 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας.
    – “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
    1. Διαγραφή ή αναστολή- όχι παράταση- από τον ν. 3255/05, ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.
    Προσθήκη άρθρου για τη ρύθμιση της υψηλής όχλησης Σεβέζο 2012 στη δυτική Θεσσαλονίκη.
    – Ακύρωση της απόφασης ΟΡΘΕ 2009 από το ΥΠΕΝ που έχει ήση ακυρωθεί λόγω ακύρωσης Σεβέζο 2007, που για αυθαίρετους λόγους και σκανδαλώδεις λόγους ενσωμάτωσε τότε κάποιους αυθαίρετους και παράνομους χάρτες ερήμωσης μόνο στη δυτική Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχουν χάρτες ερήμωσης στην ΕΕ, δεν υπάρχουν στην Αθήνα. 2 μέτρα, 2 σταθμά. Είναι επιλήψιμη από τότε αυτή η ρύθμιση. Δεν υφίστανται λόγοι ΜΗ συμβίωσης δεξαμενών με τον αστικό ιστό. Υποβλήθηκαν από Δημάρχους και επιχειρήσεις πολλά διεθνή παραδείγματα στην ΕΕ και ΗΠΑ. Το έχει επισημάνει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και για τυπικούς λόγους και για ουσιαστικούς.
    3. Νέο κείμενο όπως διατυπώθηκε στη Σεβέζο 2012 και από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής: “Στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων που εμπίπτουν στην οδηγία Σεβέζο, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα πρόσθετα τεχνικά μέτρα εντός των ορίων τους, ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (άρθρα 13.2.γ και 5 της Οδηγίας). Επισημαίνεται ότι, συμφώνως προς τα άρθρα 31 και 32 της Οδηγίας, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα Οδηγία έως την 31.5.2015 και εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα από την 1.6.2015. Η Οδηγία 96/82/ΕΚ καταργείται από την 1.6.2015. Υπό το φως των ανωτέρω, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και ότι δεν γίνεται σχετική αναφορά, η ρύθμιση που αφορά τη δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας για όλες τις υφιστάμενες «εγκαταστάσεις» και «μονάδες» Seveso να γίνει άμεσα” …. και να καταργηθούν άμεσα οι χάρτες ερήμωσης Σεβέζο ΙΙΙ στη δυτική Θεσσαλονίκη.

    Προσθήκη άρθρου στον ν. 4546/18 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας- που δίνει μόνο 3 ετή παράταση!

    – “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
    2. Διαγραφή- όχι παράταση- από τον ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.

    Προσθήκη άρθρου για τη ρύθμιση της υψηλής όχλησης Σεβέζο στη δυτική Θεσσαλονίκη.
    – Ακύρωση της απόφασης ΟΡΘΕ 2009 από το ΥΠΕΝ που έχει ήση ακυρωθεί λόγω ακύρωσης ΣεβέζοΙΙ, που για αυθαίρετους λόγους και σκανδαλώδεις λόγους ενσωμάτωσε τους χάρτες ερήμωσης μόνο στη δυτική Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχουν χάρτες ερήμωσης στην ΕΕ, δεν υπάρχουν στην Αθήνα. 2 μέτρα, 2 σταθμά. Είναι επιλήψιμη από τότε αυτή η ρύθμιση. Δεν υφίστανται λόγοι ΜΗ συμβίωσης δεξαμενών με τον αστικό ιστό. Υποβλήθηκαν από Δημάρχους και επιχειρήσεις πολλά διεθνή παραδείγματα στην ΕΕ και ΗΠΑ. Το έχει επισημάνει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και για τυπικούς λόγους και για ουσιαστικούς.
    – Νέο κείμενο όπως διατυπώθηκε από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής: “Στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων που εμπίπτουν στην οδηγία Σεβέζο, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα πρόσθετα τεχνικά μέτρα εντός των ορίων τους, ώστε να μην αυξάνεται η επικινδυνότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (άρθρα 13.2.γ και 5 της Οδηγίας). Επισημαίνεται ότι, συμφώνως προς τα άρθρα 31 και 32 της Οδηγίας, τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα Οδηγία έως την 31.5.2015 και εφαρμόζουν τα εν λόγω μέτρα από την 1.6.2015. Η Οδηγία 96/82/ΕΚ καταργείται από την 1.6.2015. Υπό το φως των ανωτέρω, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και ότι δεν γίνεται σχετική αναφορά, η ρύθμιση που αφορά τη δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας για όλες τις υφιστάμενες «εγκαταστάσεις» και «μονάδες» Seveso να γίνει άμεσα” και να μην υπάρχουν οι χάρτες ερήμωσης Σεβέζο για την δυτική Θεσσαλονίκη!

    ΥΠΟΒΛΗΘΗΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ για τον ν. 4605/19- που δεν διορθώνει κινδύνους μετεγκαταστάσεων με την διατύπωση των παρεκκλίσεων που ισχύει για το 90% της παραγωγής.

    Προσθήκη άρθρου ως από το ν. 4277/14 για την ανάπτυξη και την παραγωγή- όπως ακριβώς Ρυθμιστικό Αθήνας.

    Κείμενο: είτε σε νέο νόμο, είτε στο ΠΠΧΣΣΑ ΠΚΜ: “Στήριξη της βιομηχανίας και ενίσχυση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Ενθάρρυνση της παραμονής με βελτίωση των όρων λειτουργίας. Στήριξη της ίδρυσης νέων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης στις περιοχές μικτών χρήσεων και ιδιαίτερα όπου υπάρχει κατάλληλο κενό κτηριακό απόθεμα και ειδικότερα βιομηχανικό”.
    3. Διαγραφή ή αναστολή- όχι παράταση- από τον ν. 3255/05, ν. 3298/11, ν. 4155/13, ν. 4178/13 και ν.4442/16, ν.4546 και ν. 4549/18 των ημερομηνιών μετεγκατάστασης. Δεν ισχύουν για την χωροταξία και πολεοδομία. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση, γιατί βεβαιώνει τον επικείμενο θάνατο. Στο ρυθμιστικό Αθήνας καλώς εξαιρούνται.

    Νόμος 4605/19 της 29/03/19

    Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την προστασία της τεχνογνωσίας και των επιχειρηματικών πληροφοριών που δεν έχουν αποκαλυφθεί (εμπορικό απόρρητο) από την παράνομη απόκτηση, χρήση και αποκάλυψή τους (EEL 157 της 15.6.2016) – Μέτρα για την επιτάχυνση του έργου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης και άλλες διατάξεις

    Άρθρο 98 Μετεγκατάσταση λόγω αλλαγών χρήσεων γης
    Στον ν. 3325/2005 (Α ́68) επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις:
    1. Στο άρθρο 7, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθη- κε με το άρθρο 70 του ν. 4549/2018 (Α ́ 105), προστίθε- νται παράγραφοι 4 και 5 ως εξής:
    «4. Οι δραστηριότητες που ιδρύθηκαν νόμιμα και λει- τουργούν σε περιοχές χωρίς καθορισμένες χρήσεις γης, μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους σε περίπτω- ση καθορισμού της χρήσης γης με τον οποίο αυτές καθί- στανται μη συμβατές, εφόσον δεν επιβάλλεται ρητά η α- πομάκρυνσή τους. Η επέκταση των δραστηριοτήτων αυ- τών είναι δυνατή εντός του χώρου ή του γηπέδου όπου λειτουργούσαν πριν τον καθορισμό της χρήσης γης και μέσα στα όρια του βαθμού όχλησης, όπως αυτά προσ- διορίζονται βάσει της τελευταίας ισχύουσας έγκρισης ή γνωστοποίησης λειτουργίας.
    5. Για τις δραστηριότητες των παραγράφων 1 έως 4, στην περίπτωση κτηριακής επέκτασης για την οποία υποβάλλεται αίτηση μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος, δεν εφαρμόζονται οι παρεκκλίσεις για την εκτός σχεδίου πόλεως δόμηση.»
    2. Το τελευταίο εδάφιο των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 7 καταργείται.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 22:51 | ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ- ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ, Νίκος Σπ. Φιλίππου

    ΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ
    Τα θετικά μέτρα γιατί να ισχύουν μόνο σε οργανωμένους θύλακες που αντιπροσωπεύουν το 5% του παραγωγικού δυναμικού? Ποια είναι η μέριμνα για το 95% των επιχειρήσεων που βρίσκονται εκτός θυλάκων? Προτείνεται οι θετικές διατάξεις να ισχύουν παντού! Από το 2021 ή από τώρα σύμφωνα με παρακάτω άρθρο: Ζ 3!
    Άρθρο 10
    Επιτρέπεται στους Οργανωμένους Υποδοχείς Δραστηριοτήτων της παραγράφου 4 του άρθρου 41 του ν. 3982/2011, εφόσον τούτο προβλέπεται από το εκάστοτε ισχύον ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας- Αττικής, η εγκατάσταση και λειτουργία των δραστηριοτήτων οι οποίες κατατάσσονται στις κατηγορίες Α1 και Α2 σύμφωνα με τις προβλέψεις του ν. 4014/2011 και της Υπουργικής Απόφασης της παρ. 9 του άρθρου 20 ν. 3982/2011.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 20:27 | ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Θα μπορούσε στο παρόν Νομοσχέδιο να υπαχθεί και το άνοιγμα του Κτηματολογίου (π.χ. Παπάγου, Ψυχικού, Χολαργού, κ.λπ.) για τα διαμερίσματα που δεν έχουν δηλωθεί και τώρα πρέπει οι ιδιοκτήτες αυτών να τρέχουν στα δικαστήρια (με πρόδηλο λάθος) για να τα δηλώσουν, απασχολώντας τα δικαστήρια, δαπανώντας αρκετά χρήματα και χρόνο.

  • 16 Σεπτεμβρίου 2019, 20:34 | ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ

    ΣΧΟΛΙΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
    ( ΣΧΕΔΙΟ 15_ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ_ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019)
    Από την ΕΙΡΉΝΗ ΠΟΡΤΆΛΙΟΥ –Μ/Γ-Η/Γ ΜΗΧ/ΚΟΣ ΑΕΙ

    1. ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
    Δεν απλοποιούνται οι διαδικασίες, παραχωρούνται αρμοδιότητες των Δημοσίων Υπηρεσιών σε ιδιώτες όπου πολλές φορές ταυτίζονται ελεγκτής και ελεγχόμενος, απαξιώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι εμμέσως πλην σαφώς με την απογύμνωση των υπηρεσιών από τις αρμοδιότητες τους και την απόδοσή τους σε φορείς εν μέρει ή εν όλω παρά το γεγονός ότι οι «κακοί» δημόσιοι υπάλληλοι, οι «κακές» υπηρεσίες στήριζαν και στηρίζουν την λειτουργία του Κράτους υποστελεχομένες, από ανθρώπινο δυναμικό, υλικοτεχνική υποδομή, ηλεκτρονικά και λοιπά μέσα. Κυρίως κράτησαν όρθιο το Κράτος στα 10 χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης και με μειωμένους μισθούς περίπου 45%.

    2. Άρθρο 10 : Στην Περιφέρεια Αττικής απαγορεύεται η εγκ/ση και λειτουργία νέων δραστηριοτήτων υψηλής όχλησης. Οι υφιστάμενες λειτουργούν υπό προϋποθέσεις. Με τα αναγραφόμενα στο άρθρο αυτό αλλά και σε συνδυασμό με άλλα του πολυνομοσχεδίου δεν είναι σαφής η απαγόρευσή τους όπως δεν γίνεται αναφορά σε ειδικά πολεοδομικά διατάγματα ( π.χ Ακροπόλεως, Ψυρρή, Υμηττός, Κηφισός, Ελαιώνας κ.λπ.) αν εξακολουθούν να ισχύουν οι περιορισμοί τους. Αν δεν ισχύουν θα ιδρυθούν δραστηριότητες και πάνω στην Ακρόπολη…

    3. Άρθρο 11 : Επιχειρηματικά Πάρκα.
    Γιατί να μπορεί να αλλάζει κατηγορία περιβαλλοντικής αδειοδότησης μια δραστηριότητα που από τη φύση της είναι οχλούσα, ρυπογόνα ( π.χ βυρσοδεψεία , επιμεταλλωτήρια, χυτήρια κ.λπ.). Γιατί να χορηγείται κατά περίπτωση αναγγελία; Η αναγγελία – γνωστοποίηση είναι ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ και δεν παράγει «έργο» – έννομο αποτέλεσμα – δεν προσβάλλεται.

    4. Άρθρο 13 : Βιομηχανικές Δραστηριότητες.
    Είναι λάθος να υπάγονται δραστηριότητες σε καθεστώς γνωστοποίησης εφόσον εγκαθίστανται σε περιοχές με χρήση γης βιομηχανίας – βιοτεχνίας γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών ανήκει σε οχλούσες μονάδες, οπότε θα παραμένουν στο απυρόβλητο γιατί π.χ οι αέριοι ρύποι δεν είναι «συμπιεστοί» κ.λπ.

    5. Άρθρο 14 : Τροποποίηση Ν.4442/2016.
    Η §4 εδαφ. 3 και 4 να διαγραφούν ως απαράδεκτοι. Η §8 εδαφ. 1 να διορθωθεί και να αναγραφεί μόνο « εφόσον για την άσκηση δραστηριότητας εφαρμόζεται «πρότυπο» εναρμονισμένο ή μη στο εθνικό δίκαιο, η δραστηριότητα υπόκειται σε καθεστώς έγκρισης λειτουργίας με τους όρους του «προτύπου». Η συμμόρφωση με τα εν λόγω πρότυπα παραδίνεται σε πιστοποιημένους φορείς ( οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ανίκανοι ή υπολείπονται γνώσεις και εμπειρίας των φορέων;). Αρνητικό παράδειγμα των φορέων η ανάθεση πιστοποίησης – πιστότητας των ανελκυστήρων που από το 1988 μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί – πιστοποιηθεί περίπου το 1/3 αυτών από τους περίπου 80.000 εγκ/νους. Οι § 11,12,13 και 14 να διαγραφούν ως απαράδεκτοι. Αν όχι, σημαίνει ότι υπάρχει σκοπιμότητα απαξίωσης ή/και κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών.

    6. Άρθρο 20§9 και άρθρο 24§1γ. :
    Στην εγκ/ση κεραιών σε δασικές εκτάσεις να προστεθεί η υποχρεωτική ύπαρξη γείωσης και αλεξικέραυνου για ευνόητους λόγους.

    7. Άρθρο 22§3 : Απομάκρυνση δομικών κατασκευών, κεραιών.
    Είναι παντελώς λάθος άλλη αρχή να αδειοδοτεί και η Περιφέρεια με απόφαση να επιβάλει κυρώσεις ως και να απομακρύνει τα δομικά υλικά ενώ υποχρεούται ο φορέας της κεραίας να τα απομακρύνει. Να διαγραφεί η διάταξη και να αναγραφεί ότι η αδειοδοτούσα αρχή επιβάλει κυρώσεις, απομακρύνει κατασκευές κ.λπ.

    8. Άρθρο 24. : Να διαγραφούν οι αναφορές ότι μπορούν να αγκ/θουν κεραίες στις εντός σχεδίου περιοχές πάνω από την απόληξη κλιμακοστασίου και φρέατος ανελκυστήρα για ευνόητους διεθνείς όρους και standard, ασφάλειας ( προσπελάσιμοι χώροι, ηλεκτρικοί – ηλεκτρονικοί πίνακες κίνησης – φωτισμού κ.λπ.)

    9. Άρθρο 32§8 : Έλεγχοι ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
    Να διαγραφεί το β εδάφιο της εν λόγω παραγράφου ως επιεικώς απαράδεκτο γιατί η διοίκηση του νοσοκομείου δεν υποκαθιστά όλους τους ειδικούς επιστήμονες ( τεχνικούς κ.λπ. ).

  • Πρέπει να μελετηθεί πολύ προσεκτικά το παρόν άρθρο. Η διατύπωση που έχει επιλεγεί στο παρόν, μεταθέτει τη λύση στο μέλλον και φαίνεται να ρευστοποιεί το θεσμικό περιβάλλον αξιολόγησης και αποφάσεων (διοικητικών και δικαστικών), γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει ανασφάλεια δικαίου στις επιχειρήσεις που θα θελήσουν να κάνουν χρήση της διάταξης. Η δυνατότητα εγκατάστασης νέων δραστηριοτήτων μέσης όχλησης στην Αττική, αποκλειστικά εντός Επιχειρηματικών Πάρκων, επιδιώκεται επίμονα από τη ReDePlan AE τα τελευταία 8 χρόνια. Η πρόταση οδηγεί σε άμεση λύση με το καθεστώς των οχλήσεων και σε κάθε περίπτωση μπορεί να αναδιατυπωθεί όταν αυτό καταργηθεί και παραμείνει ως μοναδικό κριτήριο η περιβαλλοντική κατηγορία. Η εν λόγω πρόταση έχει ως ακολούθως:
    Άρση των περιορισμών ίδρυσης νέων επιχειρήσεων μέσης όχλησης στην Αττική, αποκλειστικά εντός Επιχειρηματικών Πάρκων
    Αιτιολογική Έκθεση
    Η διερεύνηση της άρσης των περιορισμών εγκατάστασης νέων δραστηριοτήτων μέσης όχλησης αποκλειστικά σε Επιχειρηματικά Πάρκα στην Αττική, έχει υποβληθεί δεκάδες φορές στις κυβερνήσεις που όλες προφορικά το έκαναν δεκτό αλλά καμία δεν το θεσμοθέτησε, παρά την οικονομική κρίση και τις συνέπειες της και όταν η περιβαλλοντική νομοθεσία και η περιβαλλοντική τεχνολογία μπορούν πλέον να διασφαλίσουν την προστασία του περιβάλλοντος.
    Το μέτρο αποσκοπεί και στη δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη των ΕΠ, ιδίως στην Αττική, όπου δεν υφίστανται (ΕΠ) και αντιθέτως οι ΑΒΣ (αρκετά οχλούσες) υπερβαίνουν τις 30.
    Η πρόταση έχει τύχει αποδοχής όλων των αρμοδίων υπουργών από το 2014 έως σήμερα και του ΟΡΣΑ πριν την κατάργηση του. Συνιστάται η αξιολόγηση και η αποδοχής της από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Αττικής. Υπενθυμίζεται ότι η ΚΕΕ έχει αιτηθεί τη συμμετοχή της σε αυτό (μέσω κοινού εκπροσώπου των Επιμελητηρίων της Αττικής).
    Πρόταση Νόμου
    Τροποποίηση της παρ. 2 του άρθ. 17 του Ν.3325/2005 ως εξής:
    «2. Σε περιοχές ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ, ΒΙΠΑ, EM, EO, σε περιοχές υποδοχής χρήσεων των Αρθ-5 και Αρθ-6 του ΠΔ/23-2-87 και σε περιοχές που, από ειδικές πολεοδομικές διατάξεις, προορίζονται για την εγκατάσταση βιοτεχνιών – βιομηχανιών επιτρέπεται η εγκατάσταση βιομηχανιών – βιοτεχνιών, επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης, καθώς και μηχανολογικών εγκαταστάσεων παροχής υπηρεσιών και αποθηκών της, όπως ορίζονται στο άρθρο 17 του ν. 3982/2011.
    Σε περιοχές Ε.Π. Τύπου Β΄ που έχουν εγκριθεί κατά τις διατάξεις του Ν.3982/2011 και για τις οποίες έχει διαπιστωθεί η ολοκλήρωση των έργων υποδομής τους κατά το Άρθ. 53 του ίδιου Νόμου, επιτρέπεται η εγκατάσταση βιομηχανιών-βιοτεχνιών, επαγγελματικών εργαστηρίων μέσης όχλησης, καθώς και μηχανολογικών εγκαταστάσεων παροχής υπηρεσιών και αποθηκών όπως ορίζονται στο άρθρο 17 του ν. 3982/2011.»

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:09 | Κώστας Τσιαπάρας

    Κείμενο διάταξης :
    Μετά την παράγραφο 5 του άρθρου 1 της Υ.Α. με αριθμ. οικ.655/60/15.01.2015 (Β΄70) προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
    «6. Η έγκριση κυκλοφοριακής σύνδεσης ακινήτου και των εγκαταστάσεών του με το οδικό δίκτυο, ως επίσης και η έγκριση εισόδου – εξόδου, ανακαλείται μόνο αν παύσουν να συντρέχουν οι όροι, βάσει των οποίων αυτή η έγκριση χορηγήθηκε και υπό τον όρο ότι αυτοί οι όροι ανάγονται στο ακίνητο, στις εγκαταστάσεις του και τη χρήση, για την οποία αυτό προορίζεται. Δεν επιτρέπεται ανάκληση έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης ή εισόδου -εξόδου για λόγους, οι οποίοι ανάγονται στο πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) του δικαιούχου της οικείας έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης ή εισόδου -εξόδου (ενδεικτικώς αναφερομένων ως τοιούτων της συγχώνευσης με απορρόφηση εταιρείας, της πτώχευσης, της υπαγωγής σε διαδικασία εξυγίανσης κλπ.) και δη ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για κυκλοφοριακή σύνδεση η οποία έχει χορηγηθεί κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση. Εγκρίσεις κυκλοφοριακής σύνδεσης ή εισόδου – εξόδου, οι οποίες έχουν τυχόν ανακληθεί για λόγους, οι οποίοι κατά τα ως άνω ανάγονται στο πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) του δικαιούχου της οικείας έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης ή εισόδου – εξόδου, επαναφέρονται σε ισχύ».
    Αιτιολογική έκθεση :
    Η παρούσα ρύθμιση εισάγεται διότι παρουσιάσθηκαν περιπτώσεις που η Διοίκηση κακώς ερμήνευσε τις σχετικές διατάξεις. Ως γνωστόν μία κυκλοφοριακή διάταξη (δηλ. είτε κυκλοφοριακή σύνδεση είτε «είσοδος – έξοδος»), έχει σχέση με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του ακινήτου, το είδος της οδού κ.ά. και όχι με την ιδιότητα του φυσικού ή νομικού προσώπου το οποίο είτε αιτείται την σύνδεση είτε κάνει χρήση της εγκεκριμένης σύνδεσης, ούτε βεβαίως και με την περιουσιακή του κατάσταση, την υπαγωγή σε διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα ή αν ευρίσκεται στη διαδικασία απορρόφησης από άλλη εταιρεία (ενδεικτικώς η ΑΦΟΙ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΙ από την ΜΕΤΡΟ ΑΕΒΕ, η ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ από την ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ) κ.τ.λ. Με την ως άνω ρύθμιση θεραπεύονται και περιπτώσεις για τις οποίες η Διοίκηση κακώς είχε ανακαλέσει εγκρίσεις κυκλοφοριακών συνδέσεων, οι οποίες επαναφέρονται σε ισχύ με την δημοσίευση της παρούσας, λόγω απορρόφησης μιας εταιρείας από άλλη ή πτώχευσης κ.ά.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:31 | Κωστας Τσιαπάρας

    Κείμενο διάταξης :
    Σε ειδικές περιπτώσεις ίδρυσης στεγασμένων ή και υπαίθριων σταθμών αυτοκινήτων όπως εντός εγκαταστάσεων Ολυμπιακών έργων, ιδρυμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα για την ανέγερση των οποίων το Κράτος έχει διαθέσει την αντίστοιχη έκταση, εντός αεροδρομίων ή εγγύς υδατοδρομίων, εντός λιμένων ή σε χιονοδρομικά κέντρα, εντός μεγάλων Κεντρικών Σταθμών ΚΤΕΛ και αλλαχού, όπου δεν είναι εφικτή η αδειοδότηση της εγκατάστασης του σταθμού με βάση τις κείμενες διατάξεις που ισχύουν για τους τυπικούς σταθμούς αυτοκινήτων, χορηγείται άδεια λειτουργίας από τη Διεύθυνση Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων και Εγκαταστάσεων Εξυπηρέτησης Οχημάτων του Υπουργείου ΥΠΟΜΕ, λαμβανομένης υπόψη για την χορήγηση της άδειας λειτουργίας της συνδρομής ορισμένων μόνο εκ των διατάξεων του Π.Δ. 455/76, όπως ισχύει.

    Αιτιολογική Έκθεση :
    Όπως προκύπτει από τους όρους και τις προϋποθέσεις της ίδρυσης σταθμών αυτοκινήτων, τους οποίους περιλαμβάνει το Π.Δ. 455/76 (Α΄ 169), όπως ισχύει, το νομοθέτημα αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε τυπικές περιπτώσεις ίδρυσης σταθμών αυτοκινήτων και με αυτό το στόχο συντάχθηκε από τον αρχικό νομοθέτη. Επειδή όμως οι ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας εξελίσσονται και διαφοροποιούνται, κρίνεται επιβεβλημένη η αντιμετώπιση και ειδικών περιπτώσεων λειτουργίας σταθμών (στεγασμένων ή υπαιθρίων) όπως, όλως ενδεικτικά α) σταθμός αυτοκινήτων εντός του κωπηλατοδρομίου του Μαραθώνα β) σταθμός αυτοκινήτων εντός του αεροδρομίου της Μυκόνου γ) σταθμός αυτοκινήτων στο Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού δ) σταθμός αυτοκινήτων εγγύς του υδατοδρομίου Κερκύρας ε) σταθμός αυτοκινήτων για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών του Ιδρύματος ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ στ) σταθμός αυτοκινήτων κάτωθεν του γηπέδου της ΑΕΚ ζ) σταθμός αυτοκινήτων στο νέο επιβατικό λιμάνι Μυκόνου κ.ά. Γι αυτό και επειδή η εν γένει στελέχωση των Υπηρεσιών Μεταφορών των Π.Ε. των Περιφερειών της χώρας είναι ελλιπής και εκτός τούτου οι υπάλληλοι δεν κατέχουν σε βάθος το αντίστοιχο αντικείμενο, πέραν δε τούτου είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν επακριβώς τις διατάξεις του ΠΔ 455/76, οι οποίες όμως δεν τυγχάνουν στο σύνολό τους εφαρμογής στις προαναφερθείσες περιπτώσεις, κρίνεται απαραίτητο οι αντίστοιχες άδειες λειτουργίας να χορηγούνται κατευθείαν από την Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΟΜΕ και ειδικότερα από τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων και Εγκαταστάσεων Εξυπηρέτησης Οχημάτων της Γενικής Διεύθυνσης Οδικής Ασφάλειας. Σημειώνεται ότι αντίστοιχη ρύθμιση υπάρχει και για τους Σταθμούς που δημιουργούνται από την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ όπως π.χ. Σταθμός στου ΦΙΞ. Είναι προφανές ότι στις περιπτώσεις αυτές της κατ΄ οικονομία αδειοδότησης, με χορήγηση άδειας λειτουργίας, θα λαμβάνονται υπόψη εκείνες μόνο οι διατάξεις τους Π.Δ. 455/76 (όπως ισχύει), οι οποίες είναι εφικτό να εφαρμοστούν, χωρίς σε κάθε περίπτωση να γίνεται καμία αναφορά σε θέσεις δεσμευμένες σύμφωνα με το ν.960/79.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:04 | Κώστας Τσιαπαρας

    Διατάξεις πρατηρίων καυσίμων

    1. Επιτρέπεται η ίδρυση ιδιωτικών πρατηρίων του άρθρου 22 των Π.Δ. 1224/81 και Β.Δ. 465/70 (όπως ισχύουν) σε περιοχές εντός οικισμού, εντός σχεδίου (εκτός αμιγούς κατοικίας) και εκτός σχεδίου, έστω και αν η χρήση πρατηρίου υγρών καυσίμων απαγορεύεται στη θέση αυτή, εφόσον αυτά αποτελούν συνοδές χρήσεις δηλ. συνυπάρχουν με την εξυπηρετούμενη κύρια εγκατάσταση, αν αυτή υφίσταται νομίμως είτε με νόμιμη άδεια οικοδομής είτε έχει τακτοποιηθεί σύμφωνα με τις εκάστοτε κείμενες διατάξεις. Για τα εκτός σχεδίου ιδρυόμενα ιδιωτικά πρατήρια της παρούσης παραγράφου, η ήδη υπάρχουσα «είσοδος έξοδος» ή η εν γένει κυκλοφοριακή σύνδεση της κύριας εγκατάστασης (εργοστάσιο, εκπαιδευτήριο κ.ά.) θα επέχει και θέση κυκλοφοριακής σύνδεσης του ιδιωτικού πρατηρίου με την οδό.

    2. Στις περιπτώσεις που κατά μήκος μιας εθνικής ή επαρχιακής οδού (χωρίς παράδρομο) ή επί του τυχόν βοηθητικού παράδρομου (S.R. – Service road) αυτών ή δημοτικής οδού, μεταξύ δύο περιοχών εντός σχεδίου πόλεως ή μιας περιοχής εντός σχεδίου και άλλης εντός οικισμού ή μεταξύ δύο οικισμών, παρεμβάλλεται περιοχή εκτός σχεδίου για μήκος έως και τέσσερα (4) χιλιόμετρα, στο υπόψη εκτός σχεδίου τμήμα της οδού για την σύνδεση των «εγκαταστάσεων» του άρθρου 24 του Β.Δ. 465/70, όπως ισχύει, αρκεί η έγκριση «εισόδου – εξόδου, κατά την έννοια του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119). Ειδικά για την ίδρυση πρατηρίων καυσίμων σ΄ αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να εφαρμόζονται (για τη κυκλοφοριακή σύνδεση και μόνο), τα υποδείγματα προσπελάσεων (αποτμήσεων) του Π.Δ. 1224/81, όπως ισχύει, με τις ισχύουσες περί ορατότητας δεσμεύσεις.

    3. Στα οικόπεδα και γήπεδα, που έχουν πρόσωπο επί του βασικού οδικού δικτύου της Αττικής, όπως αυτό έχει καθοριστεί με την με αρίθμ. 62556/5073/1990 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Ορισμός Βασικού Δικτύου Ν. Αττικής» (ΦΕΚ Δ΄ 701) και απεικονίζεται στους χάρτες που την συνοδεύουν, επιτρέπεται πολεοδομικά σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως των τυχόν απαγορεύσεων από χρήσεις γης, η ίδρυση πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας με τον απαράβατο όρο ότι θα περιλαμβάνουν απαραιτήτως κατ΄ ελάχιστο μία (1) θέση ηλεκτροφόρτισης αυτοκινήτων τα ιδρυόμενα επί οικοπέδων και δύο (2) θέσεις ηλεκτροφόρτισης αυτοκινήτων τα ιδρυόμενα επί γηπέδων. Από της ισχύος του παρόντος νόμου κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα το θέμα των χρήσεων γης για την ίδρυση πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας στο βασικό οδικό δίκτυο της Περιφέρειας Αττικής, καταργείται.

    4. Στις περιπτώσεις που ιδρύεται πρατήριο υγρών καυσίμων δημοσίας χρήσεως ή μικτό πρατήριο αερίων εν γένει καυσίμων, με τις τυχόν συμπληρωματικές του εγκαταστάσεις (πλυντήριο, λιπαντήριο, κέντρο καθαρισμού οχημάτων κ.ά.), εντός της ευρύτερης έκτασης γηπέδου ή οικοπέδου, την οποία καταλαμβάνει συγκρότημα υπεραγοράς ή μεγάλων καταστημάτων ή εμπορικών κέντρων, με ή χωρίς κινηματογραφικές αίθουσες και λοιπούς χώρους ή εν γένει εγκαταστάσεις εστίασης και αναψυχής, τότε η μεν κυκλοφοριακή διάταξη που έχει εγκριθεί από την αρμόδια για την συντήρηση της οδού υπηρεσία, ισχύει ως έχει και χωρίς άλλη διαδικασία και για την ίδρυση και λειτουργία του πρατηρίου. Στις περιπτώσεις αυτές επιτρέπεται η ίδρυση του πρατηρίου επί ιδιωτικής οδού, που έχει κατασκευαστεί (ή κατασκευάζεται) για την εσωτερική κυκλοφορία με άτυπη ρυμοτόμηση του συγκροτήματος, σύμφωνα με τα εντός σχεδίου υποδείγματα του Π.Δ. 118/06. Στην περίπτωση αυτή το πρατήριο θεωρείται συνοδό έργο της κύριας εγκατάστασης και εφαρμόζονται οι ευνοϊκότεροι όροι δόμησης (ποσοστό κάλυψης, συντελεστής δόμησης κ.ά.) που ισχύουν για το κύριο συγκρότημα.

    5. Εκείνες οι κυκλοφοριακές συνδέσεις πρατηρίων καυσίμων ή εγκαταστάσεων, που έχουν χορηγηθεί μετά την ισχύ του Β. Δ. 465/70 (ΦΕΚ Α΄ 150) και πριν την ισχύ του Π.Δ. 118/06 (Α΄119), έχουν δε υλοποιηθεί και παραληφθεί από τις αρμόδιες για τις οδούς υπηρεσίες, σε κάθε περίπτωση θεωρούνται ως κατά κανόνα και όχι κατά παρέκκλιση, κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 34 του Β. Δ. 465/70, όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119).

    6. Για πρατήρια καυσίμων και ενέργειας, ιδρυόμενα σε εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές, οι οποίες όμως τελούν υπό ένταξη στο σχέδιο πόλεως και έχει προς τούτο κινηθεί η σχετική διαδικασία που προβλέπεται από τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, τούτου βεβαιωμένου από την αρμόδια αρχή, εφαρμόζονται, αναφορικά με την σύνδεσή τους με την οδό/τις οδούς, οι διατάξεις και τα υποδείγματα απότμησης πεζοδρομίου του Π.Δ. 1224/81 (ΦΕΚ Α΄ 303) όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 118/06 ( ΦΕΚ Α΄ 119).

    7. Ως ειδικές περιπτώσεις ίδρυσης και λειτουργίας νοούνται εκείνα τα πρατήρια καυσίμων και ενέργειας, τα οποία αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση των αναγκών των πάσης μορφής οχημάτων – αλλά και των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών σε υγρά και αέρια καύσιμα – σε ειδικής μορφής εγκαταστάσεις και γενικώς όπου δεν μπορούν να τύχουν καθολικής εφαρμογής οι γενικές περί πρατηρίων διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας (Π.Δ. 1224/81- Β.Δ. 465/70 – Π.Δ. 595/84 όπως ισχύουν). Τέτοια ειδικά πρατήρια καυσίμων είναι μεταξύ άλλων και τα εξής :
    α) αυτά που τροφοδοτούν με πετρέλαιο κίνησης τους τροχήλατους γερανούς φορτοεκφόρτωσης στους λιμένες της χώρας
    β) αυτά που εξυπηρετούν με πετρέλαιο κίνησης τα χιονοδρομικά κέντρα είτε για τροφοδοσία των ειδικών μηχανημάτων τους (εκχιονισμού των οδών, διάστρωσης του χιονιού κ.ά.) είτε για την κάλυψη λειτουργικών τους αναγκών, όπως για την λειτουργία ηλεκτροπαραγωγών ζευγών, για την κίνηση των αναβατήρων των χιονοδρόμων κ.ά.
    γ) αυτά που εξυπηρετούν και τροφοδοτούν με πετρέλαιο τις ντηζελάμαξες του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
    δ) αυτά των Εμπορευματικών Κέντρων του ν.3333/2005 (ΦΕΚ Α΄ 91) όπως ισχύει
    ε) αυτά των προμηθευτικών συνεταιρισμών των Ενόπλων Δυνάμεων, στα οποία ανεφοδιάζονται όχι τα στρατιωτικά οχήματα αλλά τα οχήματα των πολιτών εργαζομένων, του ένστολου προσωπικού αλλά και λοιποί ιδιώτες
    στ) αυτά που ιδρύονται μέσα στους αερολιμένες της χώρας και είτε ανεφοδιάζουν με καύσιμα τα οχήματα του αεροδρομίου (δηλ. των εταιρειών HANDLING που έχουν την ευθύνη μεταφοράς των επιβατών από το κεντρικό κτήριο στα αεροσκάφη και αντιστρόφως, που μεταφέρουν τα πληρώματα από και προς τα αεροσκάφη κ.λπ.) είτε λειτουργούν ως πρατήρια δημοσίας χρήσεως
    ζ) αυτά λοιπών ειδικών εγκαταστάσεων, που δεν επιδέχονται σαφή τυποποίηση και δεν είναι εφικτή ή ένταξή τους στις διατάξεις των σχετικών με τα συνήθη πρατήρια καυσίμων νομοθετημάτων (Π.Δ. 1224/81 – Β.Δ. 465/70 – Π.Δ. 595/84, όπως ισχύουν).
    Με Αποφάσεις του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία των ως άνω ειδικών πρατηρίων, όπως και άλλων κατηγοριών αυτών, που ενδέχεται να προκύψουν στο μέλλον. Για τα ειδικά πρατήρια της παρούσας διάταξης δεν εξετάζεται η χρήση γης, κατά περίπτωση δε, όπως και αν προβλέπεται στην οικεία Υπουργική Απόφαση, δεν θα εκδίδεται οικοδομική άδεια.

    Αιτιολογική έκθεση
    1. Με την διάταξη αυτή επιλύεται ένα χρονίζον πρόβλημα. Ειδικότερα κατά την ίδρυση ιδιωτικών πρατηρίων, τα οποία – με βάση την κείμενη νομοθεσία – αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση οχημάτων που ανήκουν (με οιονδήποτε τρόπο) σε μία επιχείρηση ή σε ένα Δήμο ή μια εγκατάσταση (εργοστάσιο, ξενοδοχειακή μονάδα, αμαξοστάσιο, εγκατάσταση παραγωγής σκυροδέματος, μεγάλο σχολικό συγκρότημα, πρεσβεία κ.ά.) παρουσιάζεται συχνά το φαινόμενο να επιτρέπεται η κύρια χρήση όπως π.χ. ξενοδοχείο, εκπαιδευτήριο, πρεσβεία κ.ά. όχι όμως και αυτή του «πρατηρίου καυσίμων». Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης δεν επιθυμούσε στην περιοχή την ίδρυση πρατηρίων δημοσίας χρήσεως, όμως – ασφαλώς όχι εκ προθέσεως – δεν έλαβε μέριμνα ώστε να υπάρχει μια πρόβλεψη για ιδιωτικά πρατήρια που λειτουργούν ως συμπληρωματικές εγκαταστάσεις, δηλ. που είναι πολύ μικρής κλίμακας (συνήθως μια δεξαμενή και μια αντλία πετρελαίου) και συνοδεύουν ως παράρτημα – παρελκόμενο – βοηθητική χρήση την κύρια εγκατάσταση. Όμως αυτή η συμπληρωματική χρήση κρίνεται απαραίτητη για αρκετές εγκαταστάσεις, διότι εξυπηρετεί ουσιαστικές ανάγκες των, εξοικονομεί δαπάνες (διότι στο ιδιωτικό πρατήριο είναι ελεγχόμενος ο ανεφοδιασμός από πλευράς ποσοτήτων), περιορίζει άσκοπες μετακινήσεις των οχημάτων (για ανεφοδιασμό σε εκτός της εγκατάστασης πρατήρια) με την συνακόλουθη κυκλοφοριακή φόρτιση και μόλυνση με τα εκπεμπόμενα καυσαέρια και γενικά συνεισφέρει στην αυτάρκη λειτουργία της κύριας επιχείρησης /εγκατάστασης /δραστηριότητας. Επί πλέον εκτιμάται ότι η εισαγόμενη νομοθετική ρύθμιση θα βάλει τέλος στην ασύδοτη κατασκευή τέτοιων πρατηρίων και θα δώσει το έναυσμα για την νομιμοποίηση μεγάλου αριθμού παράνομων ιδιωτικών πρατηρίων, με παράλληλη λήψη των προβλεπόμενων από τις ισχύουσες διατάξεις μέτρων ασφαλείας. Αναφορικά με την κυκλοφ. σύνδεση αυτών των ιδιωτικών πρατηρίων σε σχέση με την οδό, προφανώς τα αυτοκίνητα που ανεφοδιάζονται ανήκουν (με τον ένα ή άλλο τρόπο) στην επιχείρηση και ούτως ή άλλως εισέρχονται και εξέρχονται από τον χώρο της. Απλώς κάποια στιγμή, ευρισκόμενα στον αύλειο χώρο, θα ανεφοδιάζονται με καύσιμα. Δηλ. τα αυτοκίνητα αυτά δεν εισέρχονται στον ιδιωτικό χώρο της επιχείρησης για να ανεφοδιασθούν, όπως γίνεται σε ένα τυπικό πρατήριο δημοσίας χρήσεως, αλλά σταθμεύουν, φορτώνουν, εκφορτώνουν, εισέρχονται και εξέρχονται για να εκπληρώνουν την επιχειρηματική λειτουργία για την οποία προορίζονται (μεταφορά πρώτων υλών, εμπορευμάτων, προσωπικού, μαθητών κ.λ.π.), παρεμπιπτόντως δε ανεφοδιάζονται με καύσιμα. Άρα ούτως ή άλλως χρησιμοποιούν ως σύνδεση (προσπέλαση) με την οδό αυτή που ήδη διαθέτει η επιχείρηση. Για τους λόγους αυτούς εισάγεται η παρούσα διάταξη, με την οποία επιλύεται το πρόβλημα αυτό.

    2. Η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στο να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα το οποίο προφανώς διέλαθε της προσοχής του νομοθέτη. Σε μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα όπως της Αττικής, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κ.ά. παρουσιάζεται το φαινόμενο μια εθνική ή επαρχιακή ή δημοτική οδός να διέρχεται μεταξύ δύο διαδοχικών περιοχών εντός σχεδίου, να παρεμβάλλεται όμως μεταξύ αυτών ένα μικρό τμήμα εκτός σχεδίου, όπως π.χ. κατά μήκος του άξονα ΠΑΘΕ από την εντός σχεδίου περιοχή του Δήμου Κηφισιάς (Νέα Κηφισιά) έως την εντός οικισμού περιοχή του Αγίου Στεφάνου. Στο διάστημα όμως αυτό ο service road της εθνικής οδού είναι πλήρως κατασκευασμένος, με πλήρη ηλεκτροφωτισμό και σήμανση, τυχόν δε προσπάθεια για κατασκευή κυκλοφ. σύνδεσης, με ζώνες επιβράδυνσης και επιτάχυνσης, θα οδηγούσε σε πλήρη καταστροφή του, με αποξήλωση πεζοδρομίων, φωτοστηλών, πινακίδων κ.ά. σε ένα μήκος της τάξεως των 230 μ. (για εθνική β΄ δικτύου), επίσης σε κατεδάφιση τοιχίων περίφραξης όμορων ιδιοκτησιών, δικαστικές περιπέτειες κ.ά. Άλλο ενδεικτικό παράδειγμα είναι η Λ. Μαραθώνος (προέκταση της Μεσογείων) στις περιοχές Γέρακα Παλλήνης, όπου επί της Λ. Μαραθώνος (που είναι χαρακτηρισμένη ως εθνική οδός β΄ δικτύου) έχουμε περιοχή του Γέρακα εντός σχεδίου, αμέσως μετά περιοχή εκτός σχεδίου (με πολλές όμως εγκαταστάσεις εμπορίας και συντήρησης αυτοκινήτων, διάφορες άλλες εκθέσεις κ.ά.) και αμέσως μετά την εντός σχεδίου περιοχή της Παλλήνης. Είναι προφανές ότι και οι νεοϊδρυόμενες εγκαταστάσεις ή πρατήρια καυσίμων αδυνατούν κατά κανόνα να τύχουν κυκλοφοριακής σύνδεσης, με αποτέλεσμα να ματαιώνονται επενδύσεις αλλά και οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις στο εκτός σχεδίου τμήμα λειτουργούν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς «ομηρίας», αφού σε μια εθνική β΄ δικτύου αδυνατούν να διαμορφώσουν νόμιμη κυκλοφοριακή σύνδεση, γιατί θα απαιτείτο ελάχιστο μήκος προσώπου 50 μ. και ζώνες 90 μ. εκατέρωθεν για «επιβράδυνση και επιτάχυνση», επίσης αποστάσεις από συμβολές οδών κ.ά. που – πρακτικά – δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής και που ασφαλώς δεν ήταν στις προθέσεις του νομοθέτη. Γι αυτό άλλωστε εισήχθη και με το Π.Δ. 118/06 η εναλλακτική λύση της δημιουργίας «εισόδου – εξόδου» που απαιτεί δημιουργία εισόδου εξόδου της τάξεως των 10 έως 20 μ. και ορατότητα μόλις 70 μ. πριν την «είσοδο – έξοδο», δηλ. απαιτήσεις ρεαλιστικές, χωρίς να μειώνονται τα στάνταρντ ασφάλειας. Ειδικά για τα τυχόν πρατήρια καυσίμων δημοσίας χρήσεως θα εφαρμόζονται τα αντίστοιχα υποδείγματα της εντός σχεδίου νομοθεσίας (Π.Δ. 1224/81, όπως ισχύει, με απότμηση του πεζοδρομίου για δημιουργία εισόδου και εξόδου), χωρίς αυτό να επηρεάζει τη δόμηση (κάλυψη, δόμηση, λοιποί όροι) που θα ακολουθεί τις οικείες διατάξεις. Με την εισαγόμενη λοιπόν ρύθμιση επιλύεται αυτό το θέμα.

    3. Η παρούσα ρύθμιση αποσκοπεί στην απάλειψη στρεβλώσεων στην αγορά, οι οποίες οφείλονται σε άστοχες πολεοδομικές ρυθμίσεις. Παρουσιάζεται το φαινόμενο κατά την θέσπιση χρήσεων γης κατά μήκος των αξόνων του βασικού οδικού δικτύου της Αττικής, όπως αυτό έχει οριστεί με την με αρίθμ. 62556/5073/1990 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Ορισμός Βασικού Δικτύου Ν. Αττικής» (ΦΕΚ Δ΄ 701 /1990 ), να απαγορεύονται τα πρατήρια καυσίμων και ενέργειας, στα οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αυτό το πλέγμα των οδικών αξόνων. Η απαγόρευση αυτή δεν στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά πολλές φορές υποκινείται από ανταγωνιστικά συμφέροντα ή προσωπικές παρεμβάσεις ιδιοκτητών που έχουν προσβάσεις στα αντίστοιχα κέντρα αποφάσεων, από φοβίες σχετικά με την επικινδυνότητα των πρατηρίων κ.τ.λ. Αυτή όμως η αντιμετώπιση αντίκειται στην αναγκαιότητα της χωροθέτησης των α) πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας και β) των σταθμών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως (με ή χωρίς αντλίες – διανομείς καυσίμων εν γένει) στο βασικό οδικό δίκτυο και στην υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίσει τον αριθμό εκείνο των σημείων ηλεκτρικής επαναφόρτισης, που προβλέπονται από το «Εθνικό Πλαίσιο Πολιτικής για την ανάπτυξη της αγοράς Υποδομών Εναλλακτικών Καυσίμων στον τομέα των Μεταφορών και την υλοποίηση των σχετικών υποδομών», όπως προβλέπεται από τη σχετική ΚΥΑ (ΦΕΚ Β΄ 3824/2017).
    Είναι προφανές ότι τα πρατήρια καυσίμων και ενέργειας (δηλ. υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου, υδρογόνου, ηλεκτροκίνητων οχημάτων), τα οποία συνήθως περιλαμβάνουν και εγκαταστάσεις πλύσεως, καθαρισμού και λίπανσης, από την άποψη της εμπορικής εκμεταλλεύσεως ενδείκνυται να ιδρύονται στο βασικό οδικό δίκτυο, αφού εκεί διοχετεύεται το μεγαλύτερο ποσοστό των αστικών και υπεραστικών μετακινήσεων, άρα και αναλογικά εκεί θα πραγματοποιείται και ο μεγαλύτερος όγκος ανεφοδιασμού με καύσιμα. Πέραν όμως του γεγονότος ότι με τη χωροθέτηση αυτή ευνοείται ο ενδιαφερόμενος επενδυτής, εξυπηρετείται και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον, αφού οι χρήσεις αυτές, για λόγους εμπορικής εκμετάλλευσης, θα απομακρύνονται ή έστω ποσοστιαία θα μειώνονται από τον αστικό ιστό (περιοχές γενικής κατοικίας κυρίως) και θα μεταφέρονται σε οικόπεδα και γήπεδα με πρόσωπο στο βασικό οδικό δίκτυο, όπου ούτως ή άλλως ο θόρυβος είναι εξαιρετικά αυξημένος και τα οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αυτό, δηλ. στο βασικό οδικό δίκτυο, εκ των πραγμάτων δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιηθούν ως κατοικία. Επίσης και η όποιας στάθμης όχληση από τη λειτουργία των πλυντηρίων αυτοκινήτων είναι προτιμότερο για την Πολιτεία να είναι μειωμένη σε περιοχές Γενικής Κατοικίας, ενώ στα οικόπεδα του βασικού οδικού δικτύου ο θόρυβος αυτός «απορροφάται» από τον ευρύτερο θόρυβο της οδικής κυκλοφορίας. Ένας πρόσθετος λόγος είναι ότι η κίνηση των μεγάλων βυτιοφόρων ανεφοδιασμού των πρατηρίων θα περιοριστεί ως επί το πλείστο στις κύριες οδικές αρτηρίες (βασικό οδικό δίκτυο), αφού τα εντός του αστικού ιστού πρατήρια ή θα έχουν μειωμένη κατανάλωση, άρα και πιο αραιό ανεφοδιασμό ή σταδιακά θα εξαναγκαστούν, λόγω της απώλειας πελατείας, να μεταφερθούν στους βασικούς άξονες. Αυτό είναι θετικό γιατί η προσπέλαση των βυτιοφόρων είναι πλέον ευχερής στους βασικούς κυκλοφοριακούς άξονες, σε σχέση με τους με μειωμένο κυκλοφορούμενο πλάτος οδούς μέσα στον «πυκνό» αστικό ιστό, όπου και η διαφυγή τους σε περίπτωση πυρκαγιάς θα είναι δυσχερέστερη, αλλά και η επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για κατάσβεση πλέον δυσχερής.
    Επίσης η δυνατότητα δημιουργίας περισσοτέρων πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας στο βασικό οδικό δίκτυο θα επιτρέψει τη δημιουργία θέσεων επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, που η Πολιτεία έχει αναλάβει τη δέσμευση να δημιουργήσει σε σημαντικό βαθμό εως το 2025 (βλ. Ν.4439/16 – Κεφάλαιο Α – ΦΕΚ Α΄ 222) και μέχρι τώρα υπάρχει εμφανής υστέρηση.
    Εκτός των ανωτέρω η εν λόγω ρύθμιση κρίνεται επίσης ως απολύτως επιβεβλημένη, διότι άλλως η αναιτιολόγητη απαγόρευση ίδρυσης πρατηρίων έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον ν. 4262/14 (ΦΕΚ Α΄114), ο οποίος αναφέρεται στην ελεύθερη άσκηση των οικονομικών δραστηριοτήτων. Σημειώνεται ότι οι παράγρ. 2 και 3 του άρθρου 1 του ν. 4262/14 προβλέπουν επί λέξει : 2. Η άσκηση των ανωτέρω οικονομικών δραστηριοτήτων είναι ελεύθερη. Περιορισμοί στην ελευθερία άσκησης συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας είναι ανεκτοί, εφόσον ισχύουν οι εξής σωρευτικά συ¬ντρέχουσες περιστάσεις:
    (α) δικαιολογούνται από συγκεκριμένους λόγους δη¬μοσίου συμφέροντος,
    (β) καθορίζονται σαφή και αντικειμενικού χαρακτήρα κριτήρια, βάσει των οποίων ανατίθενται
    και ασκούνται οι σχετικές αρμοδιότητες της Διοικήσεως,
    (γ) δικαιολογούνται επαρκώς από την ειδική φύση του αντικειμένου της ρυθμίσεως, και
    (δ) κινούνται εντός των ορίων που χαράσσει η συ¬νταγματική αρχή της αναλογικότητας.
    3. Η επιβολή περιορισμών στην άσκηση της ελευθερίας των ανωτέρω οικονομικών δραστηριοτήτων
    κατά την άσκηση διακριτικής ευχέρειας από τη Διοίκηση είναι ανεκτή μόνο κατά το μέτρο
    που ο επιβαλλόμενος πε¬ριορισμός δικαιολογείται από την ειδική φύση του αντι¬κειμένου της ρυθμίσεως. ιδίως σε περίπτωση ύπαρξης περισσότερων, εξίσου θαλπομένων, πτυχών δημοσίου συμφέροντος, περιορισμός στην ελευθερία άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας είναι ανεκτός μόνο αν προσδιορίζεται ο προέχων σκοπός δημοσίου συμ¬φέροντος, στην εξυπηρέτηση του οποίου αποβλέπει η εισαγωγή του συγκεκριμένου περιορισμού.
    Ως εκ τούτου με την προτεινόμενη ρύθμιση θεραπεύεται το πρόβλημα που περιεγράφηκε παραπάνω, προς αποφυγή δε παρερμηνειών επισημαίνεται ότι καταργείται κάθε διάταξη που εισάγει ή προβλέπει αντίθετη ρύθμιση, από πλευράς χρήσεων γης, αναφορικά με τη δυνατότητα ίδρυσης πρατηρίων, σε οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε οδούς του βασικού οδικού δικτύου της Αττικής. Η ρύθμιση περιορίζεται στην Αττική, γιατί είτε από σκοπιμότητα είτε από αφέλεια, η απαγόρευση οδήγησε σε περιπτώσεις μονοπώλησης της αγοράς. Παράδειγμα, στη Λ. Πεντέλης η οποία διήκει από το κέντρο του Χαλανδρίου (Πλατεία Δούρου) έως τις παρυφές της Πεντέλης και η οποία αποτελεί βασικό συλλεκτήριο άξονα της οδικής κυκλοφορίας, υπάρχουν ελάχιστα πρατήρια καυσίμων για τον ανεφοδιασμό των οχημάτων. Δεδομένου ότι πέραν της Λ. Πεντέλης η υπόλοιπη περιοχή χαρακτηρίζεται ως αμιγούς κατοικίας (δηλ. εκεί δεν επιτρέπεται η ίδρυση πρατηρίων καυσίμων), είναι προφανές ότι δημιουργούνται στρεβλώσεις στην αγορά καυσίμων, παρατηρείται έλλειψη ανταγωνισμού και δημιουργία άτυπων «καρτέλ» και γενικά φαινόμενα εκμετάλλευσης των καταναλωτών, που στη σημερινή εξόχως δυσμενή οικονομική συγκυρία επιτείνουν τα προβλήματα των καταναλωτών.

    4. Η υπόψη ρύθμιση αποσκοπεί στην κάλυψη αναγκών που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την σταδιακή μεταφορά και στην χώρα μας προτύπων, που έχουν εφαρμοσθεί εδώ και χρόνια στην αλλοδαπή, με την δημιουργία και στην χώρα μας μεγάλων συγκροτημάτων εμπορίου, εστίασης και αναψυχής (πολυδύναμες κινηματογραφικές αίθουσες, bowling, νεροτσουλήθρες κ.ά.). Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης, κατά την σύνταξη των σχετικών με τα πρατήρια διαταγμάτων (ΒΔ 465/70 και ΠΔ 1224/81) δεν μπορούσε να προβλέψει αυτές τις εξελίξεις και ευλόγως διαμόρφωσε υποδείγματα σύνδεσης πρατηρίων με δημόσιες οδούς. Η εισαγόμενη λοιπόν ρύθμιση επιδιώκει να καλύψει το αυτονόητο, ότι δηλ. η έγκριση κυκλοφοριακής σύνδεσης ή η εν γένει διάταξη προσπέλασης, που η Διοίκηση έχει χορηγήσει για το συγκρότημα, την οποία χρησιμοποιούν εκατοντάδες αυτοκίνητα ημερησίως για να εισέλθουν στην εγκατάσταση, προφανώς καλύπτει και το εντός της ευρύτερης έκτασης πρατήριο καυσίμων (και τις τυχόν συμπληρωματικές εγκαταστάσεις του δηλ. πλυντήριο, βουλκανιζατέρ, κέντρο καθαρισμού αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών κ.ά.), αφού χρήστες των υπηρεσιών του πρατηρίου είναι οι ίδιοι οι χρήστες του εμπορικού κέντρου και των λοιπών τυχόν εγκαταστάσεων (αναψυχής, εστίασης κ.ά.). Αυτό άλλωστε το προβλέπει και ο ν.4070/12 για τις περιπτώσεις των υπεραγορών. Επιπλέον, επειδή σ΄ αυτές τις περιπτώσεις δημιουργείται για τις λειτουργικές ανάγκες της όλης εγκατάστασης ένα πλέγμα ιδιωτικών οδών, με επιμελημένη κατασκευή (ασφαλτόστρωση, κράσπεδα κ.ά.), λαμβάνεται πρόνοια ώστε για την προσπέλαση στον χώρο του πρατηρίου και των τυχόν συνοδευτικών εγκαταστάσεων (π.χ. εγκατάσταση πλυντηρίου, βουλκανιζατέρ κ.ά.) να δημιουργείται μια διάταξη προσπέλασης, σύμφωνα με τα υποδείγματα που περιλαμβάνει το ΠΔ 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119) για τα εντός σχεδίου πρατήρια, χωρίς προφανώς εν προκειμένω να εξετάζεται η ορατότητα προ του πρατηρίου. Τέλος ορίζεται ότι επειδή το πρατήριο είναι αμελητέο ποσοστό της συνολικής κάλυψης και δόμησης του όλου συγκροτήματος και αποτελεί «συνοδό έργο», εφαρμόζονται και γι αυτό τα στοιχεία (κάλυψη, δόμηση, πλάγιες αποστάσεις κ.ά.) που ισχύουν για την κύρια χρήση δηλ. για το εμπορικό κέντρο ή υπεραγορά κ.ά. Σημειώνεται ότι ανάλογη είναι η αντιμετώπιση και από τον Κτιριοδομικό Κανονισμό (ΦΕΚ Δ΄ 59/03.02.89 – άρθρο 3 § 2 ).

    5. Η Διοίκηση με το Β.Δ. 465/70 καθιέρωσε τα εννέα υποδείγματα κυκλοφοριακών συνδέσεων πρατηρίων υγρών καυσίμων και λοιπών εγκαταστάσεων, με φέρουν αρίθμηση 1 έως 9. Με βάση αυτά εξεδόθησαν από τις κατά περίπτωση αρμόδιες υπηρεσίες (ΔΕΚΕ, ΔΤΥΝ, ΤΥΔΚ κ.ά.) αποφάσεις για εγκρίσεις κυκλοφοριακών συνδέσεων και κατασκευάσθηκαν εκατοντάδες πρατηρίων καυσίμων όπως και πολλές άλλες «εγκαταστάσεις» όπως ξενοδοχεία, μοτέλ, τουριστικά συγκροτήματα, κάμπινγκ, συνεργεία αυτοκινήτων, εργοστάσια κ.ά., συμποσούμενες τελικώς σε χιλιάδες, που έχουν σχέση με την κυκλοφορία της οδού, αφού αμέσως ή εμμέσως επιβαρύνουν την κυκλοφορία.
    Με την δημοσίευση του Π.Δ. 143/89 και στη συνέχεια του Π.Δ. 118/06 καθιερώθηκαν νέα υποδείγματα κυκλοφοριακών συνδέσεων, τα τύπου Α έως και Δ, τα οποία διαφέρουν ελαφρώς σε σχέση με τα αντίστοιχα 1 έως 9, προφανώς με βελτιωμένα (σε σχέση με τα προηγούμενα) γεωμετρικά χαρακτηριστικά. Όμως η Διοίκηση για εκείνες τις κυκλοφοριακές συνδέσεις που χορηγήθηκαν μετά την ισχύ του Β. Δ. 465/70 και πριν την ισχύ του Π.Δ. 143/89 ουδέποτε επέβαλε διατάξεις προσαρμογής, δηλ. θεώρησε τις εγκαταστάσεις αυτές ασφαλείς σε τέτοιο ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να μη χρειάζεται να επιβάλει προσαρμογές και βελτιώσεις. Ακολούθως με την διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄119) εισήχθη η ακόλουθη ρύθμιση : « 4. Σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν με εγκεκριμένη κυκλοφοριακή σύνδεση κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων, δεν επιτρέπονται νέες προσθήκες».
    Επειδή υπήρξαν αμφιβολίες σχετικά με το ποιες κυκλοφοριακές συνδέσεις θεωρούνται κατά παρέκκλιση ή κατά κανόνα, με την προτεινόμενη ρύθμιση επιδιώκεται η αναγκαία διασαφήνιση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε υπάρχοντα πρατήρια καυσίμων, που έχουν κόμβο σύνδεσης προγενέστερο του Π.Δ. 118/06 (με βάση τις διατάξεις του Β.Δ. 465/70) να προστεθούν και άλλες εγκαταστάσεις, όπως – ενδεικτικά – πλυντήριο, λιπαντήριο, σνακ μπαρ, καφετέρια, πρόχειρο φαγητό, μικρή αγορά τροφίμων κ.ά. με τις οποίες επιτυγχάνεται και καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού, αφού σε μία στάση εξυπηρετεί περισσότερες ανάγκες του, αλλά και βελτίωση των δεικτών βιωσιμότητας του πρατηρίου. Πέραν τούτου τυχόν διαφορετική ερμηνεία δηλ. η υπαγωγή χιλιάδων κυκλοφοριακών συνδέσεων σε ασφυκτικές συνθήκες λειτουργίας, με την απαγόρευση προσθήκης (δηλ. ουσιαστικά επενδύσεων, άρα τόνωσης της αγοράς, μείωσης της ανεργίας κ.τ.λ. ), έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις διατάξεις αλλά και το πνεύμα του ν. 3919/2011 « Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» (ΦΕΚ Α΄32 ). Τυχόν διαφορετική αντιμετώπιση μέσα στην εξαιρετικά δυσμενή οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας, εξ αιτίας μιας εντελώς «γραφειοκρατικής διαστροφής», θα ήταν ανεπίτρεπτη.

    6. Η ρύθμιση για τα πρατήρια καυσίμων τα ιδρυόμενα σε περιοχές οι οποίες τελούν υπό ένταξη στο σχέδιο πόλεως κρίθηκε επιβεβλημένη, διότι οι περιοχές αυτές δεν διαφέρουν (κυκλοφοριακά) από τις εντός σχεδίου περιοχές, αφού εκ των πραγμάτων στην περιοχή είναι διαμορφωμένα οικοδομικά τετράγωνα (Ο.Τ.) και απλώς σε εκκρεμότητα (π.χ. λόγω ενστάσεων, καθυστερήσεων εκδίκασης και λοιπών γραφειοκρατικών αγκυλώσεων) είναι η τυπική τους ένταξη στο σχέδιο πόλεως, με την δημοσίευση της σχετικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τη ρύθμιση αυτή δίνεται η δυνατότητα σε υπό ένταξη περιοχές (όπως π.χ. περιοχή του Δήμου Αχαρνών έναντι του Ολυμπιακού χωριού) να μπορούν να εξυπηρετηθούν από εγκατάσταση πρατηρίου ενταγμένη στην περιοχή και να μην αναγκάζονται οι κάτοικοι να διανύουν αποστάσεις για να ανεφοδιασθούν ή να τύχουν των συμπληρωματικών εξυπηρετήσεων (πλύσιμο, καθαρισμός, λίπανση κ.ά.). Επίσης με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται καταστροφές των κατασκευασμένων πεζοδρομίων, αφού με την εφαρμογή των διατάξεων του Π.Δ. 1224/81 όπως ισχύει δημιουργούνται απλές αποτμήσεις στο πεζοδρόμιο, ενώ σε περίπτωση δημιουργίας κόμβου κυκλοφοριακής σύνδεσης γίνεται εκτεταμένη καταστροφή των πεζοδρομίων (για τη δημιουργία των ζωνών επιβράδυνσης – επιτάχυνσης), χωρίς ουσιαστική ευμενή επίπτωση στην ασφάλεια της συγκοινωνίας, αφού πρόκειται για περιοχές που προσιδιάζουν απόλυτα με τις ήδη ενταγμένες στο σχέδιο και οι ταχύτητες των οχημάτων είναι αυτές που προβλέπει ο ΚΟΚ για τις κατοικημένες περιοχές.

    7. Η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στη δημιουργία του απαραίτητου νομοθετικού πλαισίου για τον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων αδειοδότησης και λειτουργίας ειδικών πρατηρίων καυσίμων, που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση υπαρκτών αναγκών, αλλά που – σε γενικές γραμμές – δεν μπορούν να υπαχθούν στην γενική νομοθεσία των πρατηρίων υγρών καυσίμων (ΠΔ 1224/81 – ΒΔ 465/70 – Π.Δ. 595/85, όπως ισχύουν). Τέτοια πρατήρια απαιτούνται (και τώρα λειτουργούν παρατύπως, είτε εν αγνοία είτε με την ανοχή της Διοίκησης σε σωρεία εγκαταστάσεων όπως – τελείως ενδεικτικά – οι εγκαταστάσεις του ΟΛΠ αλλά και άλλων λιμένων με τους μεγάλους τροχήλατους γερανούς φορτοεκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων, οι Κεντρικές εγκαταστάσεις διαλογής των ΕΛΤΑ στο Κρυονέρι, οι εγκαταστάσεις στα χιονοδρομικά κέντρα της χώρας, όπου ελλείψει νομοθετικού πλαισίου η τροφοδοσία των εκχιονιστικών μηχανημάτων και των μηχανημάτων διάστρωσης του χιονιού πραγματοποιείται ακόμη με μη ασφαλείς «τριτοκοσμικές» συνθήκες, στον υπό κρατικό έλεγχο ΟΣΕ , για την κάλυψη των αναγκών των ντηζελαμαξών, σε πρατήρια που ιδρύονται με πρωτοβουλία είτε των στρατιωτικών μονάδων είτε των διαφόρων προμηθευτικών συνεταιρισμών τους και ιδρύονται μέσα σε στρατόπεδα και χρησιμεύουν για τον ανεφοδιασμό όχι των στρατιωτικών οχημάτων αλλά των οχημάτων των αξιωματικών και των οπλιτών και του πολιτικού προσωπικού που εργάζεται στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις αλλά και ιδιωτών που τις επισκέπτονται. Ανάλογη είναι και η περίπτωση πρατηρίων στα αεροδρόμια (ενδεικτικά το πρατήριο δημοσίας χρήσεως στο Ελευθέριος Βενιζέλος αλλά και τα πρατήρια εντός άλλων αεροδρομίων που τροφοδοτούν τα λεωφορεία μεταφοράς των επιβατών κ.ά.)
    Επειδή η συνεχής εξέλιξη είναι αναπότρεπτος νόμος της Κοινωνίας, λαμβάνεται πρόνοια ώστε ο αρμόδιος Υπουργός να μπορεί να εκδίδει Υ.Α. με τις οποίες θα καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία και νέων ειδικών πρατηρίων για εγκαταστάσεις που θα προκύψουν στο μέλλον, θα δύναται να τις τροποποιεί ώστε να προσαρμόζονται στις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και στις ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς. Στόχος λοιπόν αυτής της διάταξης είναι η κάλυψη της ασφαλούς λειτουργίας αυτών των εγκαταστάσεων και η σύννομη λειτουργία των, αλλά και η ευχερής μελλοντική κάλυψη και νέων αναγκών, όποτε αυτές προκύψουν.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:55 | Κώστας Τσιαπάρας

    Κείμενο διάταξης
    Για πρατήρια καυσίμων ιδρυόμενα σε εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές, οι οποίες όμως τελούν υπό ένταξη στο σχέδιο πόλεως και έχει προς τούτο κινηθεί η σχετική διαδικασία που προβλέπεται από τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, τούτου βεβαιωμένου από την αρμόδια αρχή, εφαρμόζονται, αναφορικά με την σύνδεσή τους με την οδό/τις οδούς, οι διατάξεις και τα υποδείγματα απότμησης πεζοδρομίου του Π.Δ. 1224/81 (ΦΕΚ Α΄ 303) όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 118/06 ( ΦΕΚ Α΄ 119).

    Εισηγητική έκθεση

    Η ρύθμιση για τα πρατήρια καυσίμων τα ιδρυόμενα σε περιοχές οι οποίες τελούν υπό ένταξη στο σχέδιο πόλεως κρίθηκε επιβεβλημένη, διότι οι περιοχές αυτές δεν διαφέρουν (κυκλοφοριακά) από τις εντός σχεδίου περιοχές, αφού εκ των πραγμάτων στην περιοχή είναι διαμορφωμένα οικοδομικά τετράγωνα (Ο.Τ.) και απλώς σε εκκρεμότητα (π.χ. λόγω ενστάσεων, καθυστερήσεων εκδίκασης και λοιπών γραφειοκρατικών αγκυλώσεων) είναι η τυπική τους ένταξη στο σχέδιο πόλεως, με την δημοσίευση της σχετικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τη ρύθμιση αυτή δίνεται η δυνατότητα σε υπό ένταξη περιοχές (όπως π.χ. περιοχή του Δήμου Αχαρνών έναντι του Ολυμπιακού χωριού) να μπορούν να εξυπηρετηθούν από εγκατάσταση πρατηρίου ενταγμένη στην περιοχή και να μην αναγκάζονται οι κάτοικοι να διανύουν αποστάσεις για να ανεφοδιασθούν ή να τύχουν των συμπληρωματικών εξυπηρετήσεων (πλύσιμο, καθαρισμός, λίπανση κ.ά.). Επίσης με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται καταστροφές των κατασκευασμένων πεζοδρομίων, αφού με την εφαρμογή των διατάξεων του Π.Δ. 1224/81 όπως ισχύει δημιουργούνται απλές αποτμήσεις στο πεζοδρόμιο, ενώ σε περίπτωση δημιουργίας κόμβου κυκλοφοριακής σύνδεσης γίνεται εκτεταμένη καταστροφή των πεζοδρομίων (για τη δημιουργία των ζωνών επιβράδυνσης – επιτάχυνσης), χωρίς ουσιαστική ευμενή επίπτωση στην ασφάλεια της συγκοινωνίας, αφού πρόκειται για περιοχές που προσιδιάζουν απόλυτα με τις ήδη εντεταγμένες στο σχέδιο και οι ταχύτητες των οχημάτων είναι αυτές που προβλέπει ο ΚΟΚ για τις κατοικημένες περιοχές.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:32 | Κώστας Τσιαπάρας

    Θέμα : πρατήρια καυσίμων σε μεγάλα συγκροτήματα εμπορίου, αναψυχής κ.ά.

    Κείμενο νομοθ. ρύθμισης:
    Στις περιπτώσεις που ιδρύεται πρατήριο υγρών καυσίμων δημοσίας χρήσεως ή μικτό πρατήριο αερίων εν γένει καυσίμων, με τις τυχόν συμπληρωματικές του εγκαταστάσεις (πλυντήριο, λιπαντήριο, κέντρο καθαρισμού οχημάτων κ.ά.), εντός της ευρύτερης έκτασης γηπέδου ή οικοπέδου, την οποία καταλαμβάνει συγκρότημα υπεραγοράς, μεγάλων καταστημάτων ή εμπορικών κέντρων, με ή χωρίς κινηματογραφικές αίθουσες και λοιπούς χώρους ή εν γένει εγκαταστάσεις εστίασης και αναψυχής, τότε η μεν κυκλοφοριακή διάταξη που έχει εγκριθεί από την αρμόδια για την συντήρηση της οδού υπηρεσία, ισχύει ως έχει και χωρίς άλλη διαδικασία και για την ίδρυση και λειτουργία του πρατηρίου. Στις περιπτώσεις αυτές επιτρέπεται η ίδρυση του πρατηρίου επί ιδιωτικής οδού, που έχει κατασκευαστεί (ή κατασκευάζεται) για την εσωτερική κυκλοφορία (άτυπη ρυμοτόμηση) του συγκροτήματος, σύμφωνα με τα εντός σχεδίου υποδείγματα του Π.Δ. 118/06. Στην περίπτωση αυτή το πρατήριο θεωρείται συνοδό έργο της κύριας εγκατάστασης και εφαρμόζονται οι ευνοϊκότεροι όροι δόμησης (ποσοστό κάλυψης, συντελεστής δόμησης κ.ά.) που ισχύουν για το κύριο συγκρότημα.

    Εισηγητική έκθεση:
    Η υπόψη ρύθμιση αποσκοπεί στην κάλυψη αναγκών που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την σταδιακή μεταφορά και στην χώρα μας προτύπων, που έχουν εφαρμοσθεί εδώ και χρόνια στην αλλοδαπή, με την δημιουργία και στην χώρα μας μεγάλων συγκροτημάτων εμπορίου, εστίασης και αναψυχής (πολυδύναμες κινηματογραφικές αίθουσες, bowling, νεροτσουλήθρες κ.ά.). Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης, κατά την σύνταξη των σχετικών με τα πρατήρια Διαταγμάτων (ΒΔ 465/70 και ΠΔ 1224/81) δεν μπορούσε να προβλέψει αυτές τις εξελίξεις και ευλόγως διαμόρφωσε υποδείγματα σύνδεσης πρατηρίων με δημόσιες οδούς. Η εισαγόμενη λοιπόν ρύθμιση επιδιώκει να καλύψει το αυτονόητο, ότι δηλ. η έγκριση κυκλοφοριακής σύνδεσης ή η εν γένει διάταξη προσπέλασης, που η Διοίκηση έχει χορηγήσει για το συγκρότημα, την οποία χρησιμοποιούν εκατοντάδες αυτοκίνητα ημερησίως για να εισέλθουν στην εγκατάσταση, προφανώς καλύπτει και το εντός της ευρύτερης έκτασης πρατήριο καυσίμων (και τις τυχόν συμπληρωματικές εγκαταστάσεις του δηλ. πλυντήριο, βουλκανιζατέρ, κέντρο καθαρισμού αυτοκινήτων και μοτοσυκλεττών κ.ά.), αφού χρήστες των υπηρεσιών του πρατηρίου είναι οι ίδιοι οι χρήστες του εμπορικού κέντρου και των λοιπών τυχόν εγκαταστάσεων (αναψυχής, εστίασης κ.ά.). Επιπλέον, επειδή σ΄ αυτές τις περιπτώσεις δημιουργείται για τις λειτουργικές ανάγκες της όλης εγκατάστασης ένα πλέγμα ιδιωτικών οδών, με επιμελημένη κατασκευή (ασφαλτόστρωση, κράσπεδα κ.ά.), λαμβάνεται πρόνοια ώστε για την προσπέλαση στον χώρο του πρατηρίου και των τυχόν συνοδευτικών εγκαταστάσεων (π.χ. εγκατάσταση πλυντηρίου, βουλκανιζατέρ κ.ά.) να δημιουργείται μια διάταξη προσπέλασης, σύμφωνα με τα υποδείγματα που περιλαμβάνει το ΠΔ 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119) για τα εντός σχεδίου πρατήρια, χωρίς προφανώς εν προκειμένω να εξετάζεται η ορατότητα προ του πρατηρίου. Τέλος ορίζεται ότι επειδή το πρατήριο είναι αμελητέο ποσοστό της συνολικής κάλυψης και δόμησης του όλου συγκροτήματος και αποτελεί «συνοδό έργο», εφαρμόζονται και γι αυτό τα στοιχεία (κάλυψη, δόμηση, πλάγιες αποστάσεις κ.ά.) που ισχύουν για την κύρια χρήση δηλ. για το εμπορικό κέντρο. Σημειώνεται ότι ανάλογη είναι η αντιμετώπιση και από τον Κτιριοδομικό Κανονισμό (ΦΕΚ Δ΄ 59/03.02.89 – άρθρο 3 § 2 ).

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:12 | Κώστας Τσιαπάρας

    Θέμα : Ίδρυση ιδιωτικών πρατηρίων σε θέσεις που δεν επιτρέπεται η χρήση τους
    Κείμενο διάταξης
    Επιτρέπεται η ίδρυση ιδιωτικών πρατηρίων του άρθρου 22 των Π.Δ. 1224/81 και Β.Δ. 465/70 (όπως ισχύουν) σε περιοχές εντός οικισμού, εντός σχεδίου (εκτός αμιγούς κατοικίας) και εκτός σχεδίου, έστω και αν η χρήση πρατηρίου υγρών καυσίμων απαγορεύεται στη θέση αυτή, εφόσον αυτά αποτελούν σύνοδες χρήσεις δηλ. συνυπάρχουν με την εξυπηρετούμενη κύρια εγκατάσταση, αν αυτή υφίσταται νομίμως είτε με νόμιμη άδεια οικοδομής είτε έχει τακτοποιηθεί σύμφωνα με τις εκάστοτε κείμενες πολεοδομικές διατάξεις. Για τα εκτός σχεδίου ιδρυόμενα ιδιωτικά πρατήρια της παρούσης παραγράφου, η ήδη υπάρχουσα «είσοδος έξοδος» ή η εν γένει κυκλοφοριακή προσπέλαση της κύριας εγκατάστασης (εργοστάσιο, εκπαιδευτήριο κ.ά.) θα επέχει και θέση κυκλοφοριακής σύνδεσης του ιδιωτικού πρατηρίου με την οδό.

    Εισηγητική έκθεση
    Με την διάταξη αυτή επιλύεται ένα χρονίζον πρόβλημα. Ειδικότερα κατά την ίδρυση ιδιωτικών πρατηρίων, τα οποία – με βάση την κείμενη νομοθεσία – αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση οχημάτων που ανήκουν (με οιονδήποτε τρόπο) σε μία επιχείρηση ή μια εγκατάσταση (εργοστάσιο, ξενοδοχειακή μονάδα, αμαξοστάσιο, εγκατάσταση παραγωγής σκυροδέματος, μεγάλο σχολικό συγκρότημα, πρεσβεία κ.ά.) παρουσιάζεται συχνά το φαινόμενο να επιτρέπεται η κύρια χρήση όπως π.χ. ξενοδοχείο, εκπαιδευτήριο, πρεσβεία κ.ά. όχι όμως και αυτή του «πρατηρίου καυσίμων». Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης δεν επιθυμούσε στην περιοχή την ίδρυση πρατηρίων δημοσίας χρήσεως, όμως – ασφαλώς όχι εκ προθέσεως – δεν έλαβε μέριμνα ώστε να υπάρχει μια πρόβλεψη για ιδιωτικά πρατήρια που λειτουργούν ως συμπληρωματικές εγκαταστάσεις, δηλ. που είναι πολύ μικρής κλίμακας (συνήθως μια δεξαμενή και μια αντλία πετρελαίου) και συνοδεύουν ως παράρτημα – παρελκόμενο – βοηθητική χρήση την κύρια εγκατάσταση. Όμως αυτή η συμπληρωματική χρήση κρίνεται απαραίτητη για αρκετές εγκαταστάσεις, διότι εξυπηρετεί ουσιαστικές ανάγκες των, εξοικονομεί δαπάνες (διότι στο ιδιωτικό πρατήριο είναι ελεγχόμενος ο ανεφοδιασμός από πλευράς ποσοτήτων και ποιότητας καυσίμου), περιορίζει τις άσκοπες μετακινήσεις των οχημάτων για ανεφοδιασμό σε εκτός της εγκατάστασης πρατήρια, με την συνακόλουθη κυκλοφοριακή φόρτιση και μόλυνση με τα εκπεμπόμενα καυσαέρια και γενικά συνεισφέρει στην αυτάρκη λειτουργία της κύριας επιχείρησης /εγκατάστασης /δραστηριότητας. Επί πλέον εκτιμάται ότι η εισαγόμενη νομοθετική ρύθμιση θα βάλει τέλος στην ασύδοτη παράνομη κατασκευή τέτοιων πρατηρίων και θα δώσει το έναυσμα για την νομιμοποίηση μεγάλου αριθμού παράνομων ιδιωτικών πρατηρίων, με παράλληλη λήψη των προβλεπόμενων από τις ισχύουσες διατάξεις μέτρων ασφαλείας. Αναφορικά με την κυκλοφ. σύνδεση αυτών των ιδιωτικών πρατηρίων σε σχέση με την οδό, προφανώς τα αυτοκίνητα που ανεφοδιάζονται ανήκουν (με τον ένα ή άλλο τρόπο) στην επιχείρηση και ούτως ή άλλως εισέρχονται και εξέρχονται στο χώρο της. Απλώς κάποια στιγμή, ευρισκόμενα στον αύλειο χώρο, θα ανεφοδιάζονται με καύσιμα. Δηλ. τα αυτοκίνητα αυτά δεν εισέρχονται στον ιδιωτικό χώρο της επιχείρησης για να ανεφοδιασθούν, όπως γίνεται σε ένα τυπικό πρατήριο δημοσίας χρήσεως, αλλά σταθμεύουν, φορτώνουν, εκφορτώνουν, εισέρχονται και εξέρχονται για να εκπληρώνουν την επιχειρηματική λειτουργία για την οποία προορίζονται (μεταφορά πρώτων υλών, εμπορευμάτων, προσωπικού, μαθητών κ.λ.π.), παρεμπιπτόντως δε ανεφοδιάζονται με καύσιμα. Άρα ούτως ή άλλως χρησιμοποιούν ως σύνδεση με την οδό αυτή που ήδη διαθέτει η επιχείρηση. Για τους λόγους αυτούς εισάγεται η παρούσα διάταξη, με την οποία επιλύεται το πρόβλημα αυτό.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:38 | Κώστας Τσιαπαρας

    ΠΡΑ 05
    Θέμα : βιωσιμότητα πρατηρίων με κατά παρέκκλιση κυκλοφοριακή σύνδεση

    Κείμενο διάταξης
    Εκείνες οι κυκλοφοριακές συνδέσεις πρατηρίων καυσίμων ή εγκαταστάσεων, που έχουν χορηγηθεί μετά την ισχύ του Β. Δ. 465/70 (ΦΕΚ Α΄ 150) και πριν την ισχύ του Π.Δ. 143/89, έχουν δε υλοποιηθεί και παραληφθεί από τις αρμόδιες για τις οδούς υπηρεσίες, σε κάθε περίπτωση θεωρούνται ως κατά κανόνα και όχι κατά παρέκκλιση, κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 34 του Β. Δ. 465/70, όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119).

    Εισηγητική έκθεση
    Η Διοίκηση με το Β.Δ. 465/70 καθιέρωσε τα εννέα υποδείγματα κυκλοφοριακών συνδέσεων πρατηρίων υγρών καυσίμων και λοιπών εγκαταστάσεων, με φέρουν αρίθμηση 1 έως 9. Με βάση αυτά εξεδόθησαν από τις κατά περίπτωση αρμόδιες υπηρεσίες (ΔΕΚΕ, ΔΤΥΝ, ΤΥΔΚ κ.ά.) αποφάσεις για εγκρίσεις κυκλοφοριακών συνδέσεων και κατασκευάσθηκαν εκατοντάδες πρατηρίων καυσίμων όπως και πολλές άλλες «εγκαταστάσεις» όπως ξενοδοχεία, μοτέλ, τουριστικά συγκροτήματα, κάμπινγκ, συνεργεία αυτοκινήτων, εργοστάσια κ.ά., συμποσούμενες τελικώς σε χιλιάδες, που έχουν σχέση με την κυκλοφορία της οδού, αφού αμέσως ή εμμέσως επιβαρύνουν την κυκλοφορία.
    Με την δημοσίευση του Π.Δ. 143/89 καθιερώθηκαν νέα υποδείγματα κυκλοφοριακών συνδέσεων, τα τύπου Α έως και Δ, τα οποία διαφέρουν ελαφρώς σε σχέση με τα αντίστοιχα 1 έως 9, προφανώς με βελτιωμένα (σε σχέση με τα προηγούμενα) γεωμετρικά χαρακτηριστικά.
    Όμως η Διοίκηση για εκείνες τις κυκλοφοριακές συνδέσεις που χορηγήθηκαν μετά την ισχύ του Β. Δ. 465/70 και πριν την ισχύ του Π.Δ. 143/89 ουδέποτε επέβαλε διατάξεις προσαρμογής, δηλ. θεώρησε τις εγκαταστάσεις αυτές ασφαλείς σε τέτοιο ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να μη χρειάζεται να επιβάλει προσαρμογές και βελτιώσεις. Ακολούθως με την διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄119) εισήχθη η ακόλουθη ρύθμιση : « 4. Σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν με εγκεκριμένη κυκλοφοριακή σύνδεση κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων, δεν επιτρέπονται νέες προσθήκες».
    Επειδή υπήρξαν αμφιβολίες σχετικά με το ποιες κυκλοφοριακές συνδέσεις θεωρούνται κατά παρέκκλιση ή κατά κανόνα, με την προτεινόμενη ρύθμιση επιδιώκεται η αναγκαία διασαφήνιση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε υπάρχοντα πρατήρια καυσίμων, που έχουν κόμβο σύνδεσης προγενέστερο του Π.Δ. 143/89 (με βάση τις διατάξεις του Β.Δ. 465/70) να προστεθούν και άλλες εγκαταστάσεις, όπως – ενδεικτικά – πλυντήριο, λιπαντήριο, σνακ μπαρ, καφετέρια, πρόχειρο φαγητό, μικρή αγορά τροφίμων κ.ά. με τις οποίες επιτυγχάνεται και καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού, αφού σε μία στάση εξυπηρετεί περισσότερες ανάγκες του, αλλά και βελτίωση των δεικτών βιωσιμότητας του πρατηρίου. Πέραν τούτου τυχόν διαφορετική ερμηνεία δηλ. η υπαγωγή χιλιάδων κυκλοφοριακών συνδέσεων σε ασφυκτικές συνθήκες λειτουργίας, με την απαγόρευση προσθήκης (δηλ. ουσιαστικά επενδύσεων, άρα τόνωσης της αγοράς, μείωσης της ανεργίας κ.τ.λ. ), έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις διατάξεις αλλά και το πνεύμα του ν. 3919/2011 « Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» (ΦΕΚ Α΄32 ). Τυχόν διαφορετική αντιμετώπιση μέσα στην εξαιρετικά δυσμενή οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας, εξ αιτίας μιας εντελώς «γραφειοκρατικής διαστροφής», θα ήταν ανεπίτρεπτη.

  • 15 Σεπτεμβρίου 2019, 18:53 | Κώστας Τσιαπάρας

    Κείμενο διάταξης
    Στις περιπτώσεις που κατά μήκος μιας εθνικής ή επαρχιακής οδού (που δεν έχουν παράδρομο) ή επί του τυχόν βοηθητικού παράδρομου (S.R. – Service road) αυτών ή και επί δημοτικής οδού, μεταξύ δύο περιοχών κειμένων εντός σχεδίου πόλεως ή μιας περιοχής εντός σχεδίου και άλλης εντός οικισμού ή μεταξύ δύο οικισμών, παρεμβάλλεται περιοχή εκτός σχεδίου, για μήκος έως και τέσσερα (4) χιλιόμετρα, στο υπόψη εκτός σχεδίου τμήμα της οδού, για την σύνδεση των «εγκαταστάσεων» του άρθρου 24 του Β.Δ. 465/70, όπως ισχύει, αρκεί η έγκριση «εισόδου – εξόδου, κατά την έννοια του άρθρου 21 του Π.Δ. 118/06 (ΦΕΚ Α΄ 119), με την απαίτηση της ύπαρξης ελάχιστης ορατότητας προ της «εισόδου – εξόδου» και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αποστάσεις από συμβολές οδών. Ειδικά για την ίδρυση πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας, σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να εφαρμόζονται (για τη κυκλοφοριακή σύνδεση και μόνο), τα υποδείγματα προσπελάσεων (αποτμήσεων πεζοδρομίου) του Π.Δ. 1224/81, όπως ισχύει, με τις ισχύουσες περί της προ του πρατηρίου ορατότητας δεσμεύσεις.

    Εισηγητική έκθεση
    Η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στο να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα, το οποίο προφανώς διέλαθε της προσοχής του νομοθέτη. Σε μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα όπως της Αττικής, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κ.ά. παρουσιάζεται το φαινόμενο μια εθνική ή επαρχιακή ή δημοτική οδός να διέρχεται μεταξύ δύο διαδοχικών περιοχών εντός σχεδίου, να παρεμβάλλεται όμως μεταξύ αυτών ένα μικρό τμήμα εκτός σχεδίου. Στο διάστημα όμως αυτό κατά κανόνα η οδός ή ο τυχόν service road αυτής είναι πλήρως κατασκευασμένος, με εγκατάσταση ηλεκτροφωτισμού και σήμανσης, τυχόν δε προσπάθεια για κατασκευή κυκλοφ. σύνδεσης, με ζώνες επιβράδυνσης και επιτάχυνσης, θα οδηγούσε σε πλήρη καταστροφή του, με αποξήλωση πεζοδρομίων, φωτοστηλών, πινακίδων κ.ά. σε ένα μεγάλο μήκος (π.χ. της τάξεως των 230 μ. για εθνική β΄ δικτύου, όπως είναι η Λ. Μαραθώνιος στην Αττική), ακόμη και σε κατεδάφιση τοιχίων περίφραξης όμορων ιδιοκτησιών, δικαστικές περιπέτειες κ.ά. Είναι προφανές ότι και οι νεοϊδρυόμενες εγκαταστάσεις ή πρατήρια καυσίμων και ενέργειας αδυνατούν να τύχουν κυκλοφοριακής σύνδεσης, με αποτέλεσμα να ματαιώνονται επενδύσεις αλλά και οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις στο εκτός σχεδίου τμήμα λειτουργούν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς «ομηρίας», με συνδέσεις παράνομες ή παράτυπες, αφού π.χ. σε μια εθνική β΄ δικτύου αδυνατούν να διαμορφώσουν νόμιμη κυκλοφοριακή σύνδεση, γιατί θα απαιτείτο ελάχιστο μήκος προσώπου 50 μ. και ζώνες 90 μ. εκατέρωθεν για «επιβράδυνση και επιτάχυνση», επίσης αποστάσεις από συμβολές οδών κ.ά. που – πρακτικά – δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής και που ασφαλώς δεν ήταν στις προθέσεις του νομοθέτη. Πέραν τούτου ο επενδυτής αυτός «μειονεκτεί» έναντι ενός άλλου που ευρίσκεται σε απόσταση ακόμη και 100 μ. αλλά εντός σχεδίου και ο οποίος δεν έχει αντίστοιχη υποχρέωση, ενώ είναι προφανές ότι ο ίδιος κυκλοφοριακός φόρτος διέρχεται και από τον ένα και από τον άλλο. Γι αυτό άλλωστε εισήχθη και με το Π.Δ. 118/06 η εναλλακτική λύση της δημιουργίας «εισόδου – εξόδου» που απαιτεί δημιουργία εισόδου εξόδου της τάξεως των 10 έως 20 μ. και ορατότητα μόλις 70 μ. πριν την «είσοδο – έξοδο», δηλ. απαιτήσεις ρεαλιστικές, χωρίς να μειώνονται τα στάνταρντ ασφάλειας. Ειδικά για τα τυχόν πρατήρια καυσίμων δημοσίας χρήσεως θα εφαρμόζονται τα αντίστοιχα υποδείγματα της εντός σχεδίου νομοθεσίας (Π.Δ. 1224/81, όπως ισχύει, με απότμηση του πεζοδρομίου για δημιουργία εισόδου και εξόδου), χωρίς αυτό να επηρεάζει τη δόμηση (κάλυψη, δόμηση, λοιποί όροι) που θα ακολουθεί τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις. Με την ως ανωτέρω εισαγόμενη ρύθμιση επιλύεται αυτό το πρόβλημα.

    Περαιτέρω επεξηγήσεις :
    Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η Λ. Μαραθώνος (προέκταση της Μεσογείων) στις περιοχές Γέρακα και Παλλήνης, όπου επί της Λ. Μαραθώνος (που είναι χαρακτηρισμένη ως εθνική οδός β΄ δικτύου) έχουμε περιοχή του Γέρακα εντός σχεδίου, αμέσως μετά περιοχή εκτός σχεδίου (με πολλές όμως εγκαταστάσεις εμπορίας και συντήρησης αυτοκινήτων, διάφορες άλλες εκθέσεις κ.ά.) και αμέσως μετά την εντός σχεδίου περιοχή της Παλλήνης.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 16:00 | Κυριάκος Χαρακίδης

    Πρέπει να προστεθεί και η κατηγορία των Οργανομενων Υποδοχέων Τουριστικών Επενδύσεων με προϋποθέσεις τις 50ΕΜΕ, τα 100στρ. και επένδυση 15εκ€., αλλά σε μη κορεσμένες περιοχές και στόχο τον εναλλακτικό τουρισμό-ιαματικό, ιατρικό κλπ-των 365 ημερών.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 13:56 | Χαρακίδης Κυριάκος

    Να τροποποιηθεί η παρ. 3γ του άρθρου 12 του Ν. 4002/2011: οι άδειες δόμησης για τα ΣΤΚ να εκδίδονται απευθείας από το Γραφείο Πολεοδομίας της ΕΥΠΑΤΕ του Υπ. Τουρισμού σε πεντε(5) εργάσιμες ημέρες, όπως προβλέπει ο ίδιος Νόμος.

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 12:03 | Κυριακος Χαρακίδης

    Το σύνολο της έκτασης μιας ιαματικής Πηγής (δλδ η ακτίνα των 500μ πέριξ της πηγής όπως προβλέπεται από τον Νόμο) όπου προϋπάρχουν εγκαταστάσεις λουτρών, χαρακτηρίζεται αυτόματα ως « υποδοχεας ολοκληρωμένων τουριστικών δραστηριοτήτων».