Άρθρο 6 – Νομική δεσμευτικότητα

1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης που εκδίδεται μετά από την ολοκλήρωση της διασύνδεσης των δεδομένων και την εξασφάλιση της διαλειτουργικότητας κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 3 του άρθρου 8 του παρόντος, ορίζεται διετής περίοδος πιλοτικής εφαρμογής του δεσμευτικού χαρακτήρα των στοιχείων που προκύπτουν από τον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη σε τουλάχιστον πέντε δήμους τριών περιφερειών της χώρας.
2. Με όμοια απόφαση που εκδίδεται μετά από την ολοκλήρωση της πιλοτικής εφαρμογής της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, καθορίζεται η ημερομηνία κατά την οποία τα στοιχεία που προκύπτουν από τον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη θα έχουν, στο σύνολό τους, δεσμευτικό χαρακτήρα για όλους τους φορείς του δημοσίου τομέα, χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια.
3. Δεν επιτρέπεται άρνηση αδειοδότησης της οποιασδήποτε επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας στη βάση γεωχωρικών δεδομένων που δεν συμπεριλαμβάνονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη.
4. Σε περίπτωση παραβίασης της παρούσας διάταξης, θεμελιώνεται ευθύνη προς αποζημίωση κατά τη διάταξη του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:12 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΚΑΛΛΙΓΑΙΑ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΓΗΣ ΕΝΤΟΣ Ε.Π. ΘΡΙΑΣΙΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

    Για να υπάρχει η έννοια του δικαίου θα πρέπει μαζί με τον νόμο, να οριστεί επ’ ακριβώς η διαδικασία, με στάδια διαβούλευσης και ενστάσεως που θα διασφαλίζουν σε ένα βαθμό την εγκυρότητα των χαρτών και των δεδομένων και η νομική δεσμευτικότητα του άρθρου 6 των παραγράφων 1 και 2 να μην υπερισχύει των εμπρόθεσμων δικαστικών αποφάσεων και όσων είναι σε εκκρεμοδικία. Ενδεικτικά, για τα σχέδια πόλεων για το επιχειρηματικό πάρκο «Βαμβακιάς» κατά της πράξης εφαρμογής έχουν κατατεθεί αρκετές αιτήσεις ακυρώσεως στο διοικητικό εφετείο, το οποίο μπορεί να αποφανθεί μετά τη λήξη οριστικοποίησης του δεσμευτικού χαρακτήρα. Άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση είναι το σχέδιο Λαιμού- Λουζιτάνιας Ασπροπύργου, στο οποίο έχει ακυρωθεί από το Συμβούλιο Επικρατείας η Πολεοδομική Μελέτη αλλά δεν έχει ακυρώσει η διοίκηση την πράξη εφαρμογής με αποτέλεσμα και βάσει του Κτηματολογίου όπως εφαρμόστηκε, σε άλλον ιδιοκτήτη να δίνουν την αρχική του ιδιοκτησία σε άλλον την τελική και σε άλλον τίποτα. Ποια δεδομένα θα οριστικοποιηθούν στο Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη. Δεν μπορείς να μην αφήνεις κανένα ένδικο μέσο είναι αντισυνταγματικό αλλά και ανήθικο.
    Άρα θα πρέπει να προστεθεί στην παράγραφο 2 «….χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια εκτός εάν υπάρχει εκκρεμοδικία.”

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:07 | ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

    Μέρος Γ, Αρθρο 6, παρ. 3
    Και μέχρι να τεθεί σε πλήρη λειτουργία ο Χάρτης;
    Και αφού τεθεί σε πλήρη λειτουργία και προκύψει κάπου στη χώρα ένα «κενό» το Υπουργείο Περιβάλλοντος δεν θα μπορεί να εξετάσει το αίτημα, αλλά θα υποχρεωθεί σε έγκριση περιβαλλοντικών όρων;

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:31 | Β.ΤΣΑΔΑΡΗ – Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΗ Α.Ε.

    Άρθρο 6
    Νομική δεσμευτικότητα
    3. Δεν επιτρέπεται άρνηση αδειοδότησης της οποιασδήποτε επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας στη βάση γεωχωρικών δεδομένων που δεν συμπεριλαμβάνονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη.

    Πρόταση
    Προσθήκη:
    Εγκαταστάσεις ενεργειακής βιομηχανικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας για τις οποίες είτε έχουν θεσμοθετηθεί χρήσεις γης που επιτρέπουν την εγκατάστασή τους, είτε οι εγκαταστάσεις αυτές είναι υφιστάμενες και προγενέστερες του καθορισμού χρήσεων γης, αδειοδοτούνται ως προς τον εκσυγχρονισμό ή/και την επέκτασή τους σύμφωνα με τη συνήθη διαδικασία αδειοδότησής τους, ακόμα και αν δεν έχουν περιληφθεί στην ψηφιακή βάση δεδομένων.

  • 17 Σεπτεμβρίου 2019, 13:13 | WWF Ελλάς

    Η προτεινόμενη παράγραφος, σύμφωνα με την οποία «δεν επιτρέπεται άρνηση αδειοδότησης της οποιασδήποτε επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας στη βάση γεωχωρικών δεδομένων που δεν συμπεριλαμβάνονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη», πρέπει να αποσυρθεί. Πρώτα από όλα, διότι η απαρίθμηση των γεωχωρικών δεδομένων που εισάγονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη κατά το άρθ. 5 παρ. 3 του νομοσχεδίου είναι ενδεικτική: με άλλα λόγια, δεν μπορεί να επιτρέπονται επενδύσεις βλαπτικές για το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία στη βάση ενός Ενιαίου Ψηφιακού Χάρτη που μπορεί να είναι ελλιπής, ή να ανακηρύσσεται η «νομική δεσμευτικότητα» του τελευταίου χωρίς ο νομοθέτης να έχει μία σαφή ιδέα των δεδομένων που πρέπει να περιλαμβάνει. Παραδείγματα γεωχωρικών δεδομένων που δεν αναφέρονται στο νομοσχέδιο είναι όσα περιλαμβάνονται σε Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών, όσα απορρέουν από μελέτες ασφαλείας που απαιτούνται από την νομοθεσία Seveso, ή όσα είναι απαραίτητα για την εφαρμογή διάφορων διατάξεων που προβλέπουν υποχρεωτικές αποστάσεις μεταξύ οχλουσών δραστηριοτήτων, και πολλά ακόμα.
    Όπως είναι διατυπωμένη, η διάταξη οδηγεί σε de facto κατάργηση νομικών ρυθμίσεων, οι οποίες μάλιστα δεν ορίζονται ρητά. Σε τελική ανάλυση, ο Ενιαίος Ψηφιακός Χάρτης πρέπει να ενισχύει, και όχι να υπονομεύει την ασφάλεια δικαίου.
    Η προτεινόμενη ρύθμιση έχει ένα ακόμα πρόβλημα: είναι με την ασύμβατη με όσες διατάξεις επιτάσσουν τη χρήση των πλέον προωθημένων επιστημονικών γνώσεων (που μπορεί να έχουν γεωχωρικό περιεχόμενο) κατά τη διαδικασία αδειοδότησης – π.χ., το άρθρο 6 παρ. 3 της οδηγίας 92/43 [πρβλ., μεταξύ άλλων, τον οδηγό «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 – Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους (Επίσημη Εφημερίδα 2019/C 33/01) ].

  • 12 Σεπτεμβρίου 2019, 14:31 | Δημ.Κ.

    Στο Άρθρο 6 παρ.3, η διατύπωση είναι ασαφής.