Οι δικαιούχοι των ενισχύσεων που θα επιλεγούν θα λάβουν επιχορήγηση για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου που θα υποβάλουν.
6.1 Κατηγορίες Ενεργειών που ενισχύονται
Κάθε δικαιούχος που θα συμμετάσχει στη δράση digi-retail μπορεί να υποβάλει επενδυτική πρόταση στο πλαίσιο των ακόλουθων ενεργειών (ενδεικτικά, με παράθεση και των αγγλικών όρων προς διευκόλυνση των ενδιαφερόμενων):
E (1): Αναδιοργάνωση και εξοικονόμηση πόρων, με αξιοποίηση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
Ενδεικτικά Παραδείγματα:
– Πλήρης αυτοματοποίηση και ηλεκτρονική παρακολούθηση προϊόντων και αποθεμάτων, με ηλεκτρονική έκδοση παραστατικών μέσω χρήσης φορολογικών μηχανισμών (ΕΑΦΔΣΣ) ή και φορολογικών εκτυπωτών (ΑΔΗΜΕ).
– Ηλεκτρονική τιμολόγηση (e-invoicing) ή/και έκδοση αποδείξεων λιανικής με ταυτόχρονη ηλεκτρονική αρχειοθέτηση σύμφωνα με την οδηγία 2001/115/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Ελληνικό ΚΒΣ
– Υπηρεσίες ηλεκτρονικών πληρωμών (e-payments)
– Αυτοματοποιημένη ανταλλαγή πληροφοριών για τη διακίνηση και διαθεσιμότητα προϊόντων μεταξύ υποκαταστημάτων, μέσω online επικοινωνίας
– Ηλεκτρονικός καθορισμός τιμών και σήμανσης (e-pricing) και δυναμική τιμολόγηση προϊόντων
– Ηλεκτρονική σήμανση ραφιού (electronic shelf tags)
– Εφαρμογές RFID (π.χ. έξυπνο καλάθι προϊόντων κλπ)
– Υπηρεσίες ολοκληρωμένης διαχείρισης λιανικής (διαχείριση πελατολογίου, αυτοματοποίηση εφοδιαστικής αλυσίδας, διασύνδεση με ηλεκτρονικά πολυκαταστήματα)
– Εφαρμογές Business Intelligence για τη βελτίωση της ανάλυσης της καταναλωτικής συμπεριφοράς και την αποτελεσματικότερη εσωτερική οργάνωση.
Ε(2): Εξωστρέφεια – προώθηση – διεύρυνση κύκλου εργασιών με χρήση προηγμένων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
Ενδεικτικά Παραδείγματα:
– Έξυπνες κάρτες επιβράβευσης πελατών (loyalty schemes και smart loyalty cards) για προσωποποιημένο marketing
– Ψηφιακή Σήμανση για την προβολή προϊόντων (Digital signage)
– Αυτόματες/ Έξυπνες προϊοντικές ετικέτες (smart tagging)
– Εφαρμογές και υπηρεσίες διαδραστικής επικοινωνίας και προώθησης που αξιοποιούν νέα τεχνολογικά εργαλεία και πλατφόρμες (διαδραστικές βιτρίνες, μέθοδοι marketing που αξιοποιούν συσκευές κινητής επικοινωνίας, Διαδικτυακές καμπάνιες ενημέρωσης και προβολής, Βελτιστοποίηση παρουσίας σε μηχανές αναζήτησης κλπ.)
– Υπηρεσίες Προώθησης, Προβολής και Διαφήμισης μέσω της αξιοποίησης μέσων εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης για τη διεύρυνση του πελατολογίου
– Δυναμική/ εξατομικευμένη προώθηση προϊόντων με ηλεκτρονικά μέσα
– Υπηρεσίες κατάρτισης εξατομικευμένων προτάσεων προς τους καταναλωτές, αξιοποιώντας παρελθούσες καταναλωτικές προτιμήσεις
– Εφαρμογές προώθησης συνδυασμένες με γεωγραφική πληροφόρηση (geo-location services)
– Ηλεκτρονικά κουπόνια, ή κουπόνια μέσω συσκευών κινητής επικοινωνίας (e-coupons, m-coupons).
Ο συνδυασμός των παραπάνω ενεργειών είναι υποχρεωτικός.
Επισημαίνεται ότι τα παραπάνω παραδείγματα ενεργειών μπορούν να αφορούν είτε σε μεμονωμένα καταστήματα, είτε σε ανταλλαγή δεδομένων με περισσότερα υποκαταστήματα, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς υλοποίησης που θα τεθούν στη δράση.
Μέσα από το πρόγραμμα θα χρηματοδοτείται η κατασκευή Ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop) μόνο υπό την προϋπόθεση ότι αυτή είναι εμπλουτισμένη με ολοκληρωμένες συναλλαγές και εξυπηρετεί λύσεις από την Κατηγορία Ενεργειών Ε(2): Εξωστρέφεια – προώθηση – διεύρυνση κύκλου εργασιών με χρήση προηγμένων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών.
Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να εξασφαλίσουν την ολοκλήρωση των ενεργειών που θα υλοποιήσουν στο πλαίσιο της δράσης, με τις υπάρχουσες διαδικασίες και τα συστήματα της επιχείρησης.
Σημεία προς διαβούλευση:
Δ6. Βάσει της κατηγοριοποίησης των Ενεργειών, παραθέσατε επιπρόσθετες τεχνολογικές κατηγορίες και προτάσεις που πιστεύετε ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη δράση. Στο πλαίσιο της διαβούλευσης, γίνονται δεκτοί και σύνδεσμοι (links) σε ηλεκτρονικές σελίδες που παρουσιάζουν διεθνείς καλές περιπτώσεις προηγμένων τεχνολογικών εφαρμογών σε επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου στην ΕΕ, τις ΗΠΑ και αλλού.
Δ7. Ποιες διαφοροποιήσεις θα πραγματοποιούσατε, αναλόγως της κατηγορίας της επιχείρησης;
6.2 Κατηγορίες Δαπανών
Οι Κατηγορίες Δαπανών (Κ.Δ.) που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση στο πλαίσιο της δράσης, είναι οι ακόλουθες:
Κ.Δ. (1): «Δαπάνες Προμήθειας Εξοπλισμού» -0% έως 40%
Κ.Δ.(2): «Δαπάνες Προμήθειας Λογισμικού και Υπηρεσιών Λογισμικού με τη μορφή Software as a Service» – 30% έως 50%
Κ.Δ. (3): «Δαπάνες Υπηρεσιών Υλοποίησης, προπληρωμένων και/ ή συνδρομητικών υπηρεσιών τεχνολογικού περιεχομένου για την υλοποίηση των Ενεργειών Ε(1) και Ε(2) και ψηφιακών υπηρεσιών ενημέρωσης-προβολής» – 40% έως 60%
Σημεία προς διαβούλευση:
Δ8. Για να πετύχει τους στόχους των δύο κατηγοριών Ενεργειών Ε(1) και Ε(2), η δράση digi-retail δίνει ιεραρχικά μεγαλύτερη έμφαση σε Κατηγορίες Δαπανών που αφορούν στις Υπηρεσίες Υλοποίησης, ακολούθως στο Λογισμικό και τελικά στις δαπάνες Προμήθειας Τεχνολογικού Εξοπλισμού. Θα προτείνατε διαφορετική κατανομή, και αν ναι με πιο σκεπτικό;
Σχόλια εκ μέρους της Alcatel-Lucent Ελλάδος.
Αναφορικά με την δράση digi-retail και σύμφωνα με το σχέδιο που έχει προταθεί προς δημόσια διαβούλευση θα θέλαμε να παραθέσουμε τα σχόλιά μας σχετικά με τον σκοπό και την υλοποίηση (Ενέργειες που ενισχύονται) της συγκεκριμένης δράσης.
Θεωρούμε ότι η εφαρμογή ή/και ενίσχυση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στις μικρές/μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον χώρο του λιανικού/χονδρικού εμπορίου δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική και κυρίως ανταγωνιστική προς τις αντίστοιχες υπηρεσίες των μεγάλων επιχειρήσεων / αλυσίδων λιανικής που διαθέτουν την πελατειακή βάση να δρούν αυτόνομα) μέσα από δράσεις που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την κάθε επιχείρηση ως αυτόνομη οντότητα. Η επιτυχία ή μη κάποιων από τις αναφερόμενες τεχνολογίες εξαρτάται από την ευρεία και «συντεταγμένη» αποδοχή και υλοποίησή τους (από το σύνολο της αγοράς). Ένα ορθό μοντέλο ανάπτυξης τέτοιων τεχνολογιών προϋποθέτει κατά τη γνώμη μας την ενεργή συνεργασία των:
1. Τελικός Καταναλωτής (End Customer / Consumer)
2. Μικρή/Μικρομεσαία επιχείρηση (Retailer)
3. Πάροχος Υπηρεσιών(Service Provider)
4. Κρατική Αρχή (Governmental Authority)
Στο μοντέλο αυτό, οι τελικοί καταναλωτές αλληλεπιδρούν με τις επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας το δίκτυο και τις υπηρεσίες που παρέχουν οι πιστοποιημένοι πάροχοι υπηρεσιών (π.χ. πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών πληρωμών) ενώ οι κρατικές αρχές/φορείς έχουν την αρμοδιότητα τόσο της πιστοποίησης (των παρόχων αυτών) όσο και του ελέγχου των συναλλαγών. Οι πάροχοι υπηρεσιών είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση και θέση σε λειτουργία των κατάλληλων υπηρεσιών (με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιες “off-line” υπηρεσίες) ενώ οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις και οι αρχές είναι οι «χρήστες» (με διαφορετικές απαιτήσεις και δικαιώματα χρήσης) αυτών των υπηρεσιών. Το παραπάνω θα μπορούσε να αποτελέσει το Digital Retail Framework (DRF) με στόχους να επιτευχθεί η αναγκαία διαλειτουργικότητα των εφαρμογών, να απλοποιηθεί η πρόσβαση της μικρομεσαίας επιχείρησης σε νέες (και ανανεούμενες) τεχνολογίες (που υπό άλλες συνθήκες απαιτούν σημαντικά κεφάλαια) και να υπάρξει η απαραίτητη κλίμακα εφαρμογής ώστε οι υπηρεσίες αυτές να υιοθετηθούν από την αγορά.
Οι υπηρεσίες προς χρήση από τους καταναλωτές/επιχειρήσεις/αρχές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν αναλόγως όπως παρακάτω:
1. Βάσει της απαιτούμενης συνδεσιμότητας
α. On-line (με χρήση τηλεπικοινωνιακού δικτύου κινητής/σταθερής επικοινωνίας)
β. Off-line
2. Βάσει της απαιτούμενης λειτουργικότητας
α. Διαφημιστικές/Προωθητικές εφαρμογές («προσωποποιημένου/στοχευομένου» χαρακτήρα, ομαδοποίησης καταναλωτών/επιχειρήσεων, κτλ)
γ. Εφαρμογές ηλεκτρονικών/απομεμακρυσμένων συναλλαγών
δ. Εφαρμογές παροχής σημαντικών πληροφοριών (προφίλ καταναλωτή/επιχείρησης, ιστορικό καταναλωτή/επιχείρησης, τοποθεσία καταναλωτή/επιχείρησης, καιρικές πληροφορίες, κυκλοφοριακή κίνηση, κτλ)
ε. Εφαρμογές διαδραστικής επικοινωνίας (μεταξύ επιχειρήσεων/καταναλωτών και μεταξύ επιχειρήσεων/επιχειρήσεων)
στ. Εφαρμογές βελτίωσης/αυτοματοποίησης διαδικασιών των επιχειρήσεων
Η κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να επιλέξει την υλοποίηση μιας υπηρεσίας/εφαρμογής αναλόγως των απαιτήσεών της από έναν πάροχο υπηρεσιών ενώ ο τελευταίος θα έχει την ευθύνη της υλοποίησής της σύμφωνα με τις απαιτήσεις συνδεσιμότητας και λειτουργικότητας και με συγκεκριμένα πρότυπα τηρώντας την απαραίτητη λειτουργικότητα ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση των αντιστοίχων κρατικών φορέων/αρχών αλλά και ενδεχομένως η επικοινωνία με αντίστοιχες εφαρμογές άλλων παρόχων όπου αυτό είναι αναγκαίο. Για παράδειγμα, κάποιες επιχειρήσεις είναι πιθανόν να έχουν καθιερώσει κάρτες προνομίων (“bonus/loyalty cards”) και εν συνεχεία να επιθυμούν την υλοποίηση μιας προωθητικής υπηρεσίας «ομαδοποίησης» της πελατειακής τους βάσης που απολαμβάνουν τα συγκεκριμένα προνόμια ή και την ένταξη επιπλέων επιχειρήσεων σε αυτή την προωθητική υπηρεσία. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν την δυνατότητα εγγραφής όχι απαραιτήτως με φυσική παρουσία και κάνοντας χρήση μιας κάρτας αλλά χρησιμοποιώντας είτε το κινητό τους είτε τεχνολογία βασισμένη σε RFIDs ή και με την χρήση διαδικτύου.
Κλείνοντας τα σχόλιά μας στα πλαίσια του παρόντος διαδικτυακού τόπου διαβουλεύσεων, θα θέλαμε να επισημάνουμε την απαραίτητη ύπαρξη του πλαισίου που αναφέρθηκε παραπάνω (Digital Retail Framework) ώστε να καταστεί δυνατή η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και υλοποίηση των στόχων της εν λόγω δράσης.
Είμαστε στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Παυλίδης
Alcatel-Lucent Hellas.
Πέρα από τις όποιες επιλέξιμες δαπάνες για αγορά & υλοποίηση συστημάτων, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δοθούν κίνητρα στους δικαιούχους και στο προσωπικό τους (εάν αυτό υπάρχει), έτσι ώστε να εκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες που θα κληθούν να αξιοποιήσουν. Πρέπει να είναι υποχρεωτική η κατασκευή e-shop και προαιρετικά να συνδυάζεται με ενέργειες που θα επιλέξουν οι επιχειρήσεις (Ε2). Να μην απαιτείται υποχρεωτικός συνδυασμός ενεργειών στο (Ε2), δυσκολεύει τις μικρές επιχειρήσεις στην ανάπτυξη συνδυαστικών ενεργειών σε σημείο που να το καθιστά απαγορευτικό, στις μεγαλύτερες πάλι επιχειρήσεις ενδεχομένως να τους χρειάζεται μόνο μία από τις ενέργειες και όχι συνδυασμός.
Επιπλέον πιθανές δαπάνες:
– Υπηρεσίες επίσημης μετάφρασης (και όχι google translate)
– Υπηρεσίες επαγγελματικής Φωτογράφισης και λήψης/επεξεργασίας βίντεο
Δ7. Στις κατηγορίες ενεργειών που ενισχύονται θα θέλαμε να προσθέσουμε τα εξής:
Ε(1). – Αυτοματοποιημένη ανταλλαγή πληροφοριών για τη διακίνηση και διαθεσιμότητα προϊόντων μεταξύ υποκαταστημάτων ή/και κέντρων διανομής ή/και προμηθευτών εμπορευμάτων, μέσω online επικοινωνίας.
Ε(1). – Υπηρεσίες βάσης δεδομένων στοιχείων προϊόντων όπου οι προμηθευτές καταχωρούν τα πλήρη στοιχεία των προϊόντων τους (υπάρχουν 100 – 150 πεδία όπως διάφορα στοιχεία για την συσκευασία των εμπορευμάτων, μονάδες πώλησης, περιγραφή, τιμή, ημέρες ζωής, κλπ.) και οι πελάτες (λιανέμποροι) τα αντλούν απευθείας.
Δ8.
Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό να μπορούν να επιδοτηθούν και δαπάνες που κάνει η επιχείρηση που αναπτύσσει μόνη της ένα Λογισμικό (in house). Θα μπορούσαν να τεθούν συγκεκριμένες απλές προϋποθέσεις και τρόποι μέτρησης της δαπάνης αυτής, χωρίς να αποκλείονται δαπάνες μισθοδοσίας ήδη απασχολούμενων ατόμων.
Με εκτίμηση
Δημήτρης Μαρούτσος
Δ8.
Το υπάρχον σκεπτικό με το οποίο δίνεται έμφαση στις υπηρεσίες και όχι στην προμήθεια εξοπλισμού είναι ορθό. Με δεδομένο ότι οι υπηρεσίες θα πρέπει να αξιοποιούν νέες τεχνολογικές συνθήκες ανάπτυξης ψηφιακών υπηρεσιών εμπορίου, σχετικές δράσεις ανάπτυξης υπηρεσιών θα πρέπει να λαμβάνουν ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό επιδότησης.
Ανεξάρτητα των επιλέξιμων δαπανών για αγορά & υλοποιήση συστημάτων, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δοθούν κίνητρα στους δικαιούχους και στο προσωπικό τους να εκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες που θα κληθούν να αξιοποιήσουν. Να πριμοδοτείται η απομεμακρυσμένη εκπαίδευση μέσω διαδικτύου.
Επίσης καλό θα ήταν να αποτελούσε μέρος της βαθμολόγησης των προτάσεων η αποδεδειγμένη εμπειρία σε νέες τεχνολογίες των δικαιούχων / προσωπικού, καθώς και η πρόθεση της επιχείρησης να εκπαιδεύσει το προσωπικό της στις νέες τεχνολογίες.
εκτιμώ επίσης οτι θα πρέπει να ενισχυθούν
– οι υπηρεσίες μετάφρασης ηλεκτρονικών καταστημάτων
– η προμήθεια από εταιρείες 3ων χωρών υπηρεσιών σχετικών με προώθηση και διαφήμιση (πχ Θέλω να λανσάρω το κατάστημα στη Νορβηγία, το ιδανικότερο είναι να βρώ μία εταιρεία που είνα εκεί και υλοποιεί marketing & e-marketing campaigns)
– το κόστος συμμετοχής σε εκθέσεις του εξωτερικού (τουλάχιστον μία ανά επιχείρηση, υποχρεωτικά στο εξωτερικό και αναγνωρισμένη έκθεση – πχ να έχει τουλάχιστον 10 χρόνια λειτουργίας)
Ως επιπρόσθετες τεχνολογικές κατηγορίες και προτάσεις που πιστεύετε ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη δράση, θα ήθελα να αναφέρω την τεχνολογία Bluetooth marketing(proximity marketing είναι ο όρος, http://en.wikipedia.org/wiki/Proximity_marketing) η οποία υλοποιείται με τα κατάλληλα bluetooth hotspots. Τo bluetooth marketing είναι καινοτόμο τοπικής εμβέλειας marketing μια που επιτρέπει την επικοινωνία και ενημέρωση των καταναλωτών/πελατών του καταστήματος σε εμβέλεια έως και 200 μέτρων. Όπως η τεχνολογία digital signage (ψηφιακή σήμανση),διαδραστικής βιτρίνας που πολύ σωστά συμπεριλάβατε στις καινοτομικές δράσεις marketing του καταστήματος, έτσι και το bluetooth marketing θα πρέπει πιστεύω να συμπεριληφθεί. Είναι κάτι που λειτουργεί πετυχημένα σε χώρες της Ευρώπης (όπως και οι ψηφιακές βιτρίνες) και παρέχει διαδραστικότητα αλλά αξιοποιεί συγχρόνως τις multimedia δυνατότητες του κινητού τηλεφώνου των πελατών.
Links
http://en.wikipedia.org/wiki/Proximity_marketing
http://www.bluetooth-advertising.co.uk/
http://www.newmedia.gr/bluetooth-marketing.php
http://www.bluetoothon.com/BluetoothOn.com%20Bluetooth%20Network.html
Χρειάζεται μια αποσαφήνιση για τεχνολογίες οι οποίες εμπίπτουν στις ενέργειες Ε1 και Ε2, δεν φαίνεται όμως να έχουν ληφθεί υπ’ όψιν στα σχετικά παραδείγματα και πρέπει να αναφερθούν ονομαστικά ότι εμπίπτουν σε αυτές ώστε να αποφευχθούν παρερμηνείες. Αναφέρω ενδεικτικά μερικά παραδείγματα:
Α. Εφαρμογές μέτρησης απόδοσης προωθητικών ενεργειών, καταμέτρησης πλήθους (Intelligent video, people counting) στις εφαρμογές Business Intelligence
Β. IP τηλεφωνικά κέντρα (IPBX) και σχετικές υπηρεσίες που είναι προϊόντα που μειώνουν το λειτουργικό και επιχειρησιακό κόστος, εξοικονομούν πόρους, ενοποιούν δίκτυα φωνής και data και αξιοποιούν προηγμένες τεχνολογίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.
Γ. Touch screen οθόνες και all-in-one POS προϊόντα που αυξάνουν την αποτελεσματικότητα, εξοικονομούν πόρους και βελτιώνουν την αγοραστική εμπειρία του καταναλωτή
Όλα τα προαναφερόμενα στα Ε1 και Ε2 είναι αποδεκτά και χρήσιμα. Βέβαια, τη στιγμή που αναφερόμαστε σε Εμπορική Λιανική Δραστηριότητα νομίζω πως θα πρέπει να λάβομε υπόψη μας και το κομμάτι εκείνο που αφορά στη Ταμειακή Ρευστότητα της Λιανεμπορικής Επιχείρησης. Κατα την άποψη μου, σήμερα, το σπουδαιότερο κομμάτι για τη λιανική είναι εκείνο που αφορά στη παρακολούθηση της είσπραξης των πιστωτικών καρτών, ιδιαίτερα δε εκείνων που χρησιμοποιούν διαφοροτρόπως άτοκες δόσεις και που είναι σχεδόν αδύνατο για τις πλείστες των πολυ μικρών και μικρών επιχειρήσεων να παρακολουθήσουν σωστά. Σήμερα, οι περισσότερες επιχειρήσεις και διοικήσεις εταιρειών πιστωτικών καρτών προσφέρουν πολλαπλά άτοκες δόσεις. Επίσης, η σχέση στη λιανική πώληση μεταξύ είσπραξης μετρητών και πληρωμης με πιστωτική κάρτα ανάγεται περίπου σε 65/35 υπερ των πιστωτικών καρτών. Ιδιαίτερα, σε είδη λαϊκής κατανάλωσης όπου η μέση τιμή είναι χαμηλή και η πώληση ψηλή είναι παρα πολύ δύσκολη ( εως αδύνατη ) η παρακολούθηση της είσπραξης των πιστωτικών καρτών εκείνων που γίνονται με δόσεις. Για όλα τα παραπάνω πιστεύω ότι θα πρέπει να συμπεριληφθή και η χρηματοδότηση ανάπτυξης λογισμικών που θα παρέχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης των εισπράξεων των πιστωτικών καρτών και το σωστό έλεγχο της εκτέλεσης των Πιστωτικών Ιδρυμάτων στη δραστηριότητα αυτή.
Η ανάπτυξη ηλεκτρονικού καταστήματος αν και έχει επιδοτηθεί σε άλλες δράσεις θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια μιας και αποτελεί υποχρεωτική επένδυση για μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων.
Όσον αφορά στο σημείο Δ8:
Συμφωνώ απόλυτα στην έμφαση που δίνεται στις υπηρεσίες υλοποίησης των προτάσεων, εξάλλου αυτό είναι που δίνει και την μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία, αφού αυτοί που θα κληθούν να υλοποιήσουν τέτοιες προτάσεις, θα είναι αντικειμενικά ντόπιοι developers και σύμβουλοι.
Θα πρότεινα μάλιστα να προχωρήσετε ακόμη περισσότερο, συνδέοντας τις δαπάνες για εξοπλισμό με τις πραγματικές ανάγκες που θα δημιουργεί η υλοποίηση: Δεν έχει νόημα να επιδοτήσουμε την αγορά υπολογιστών, έτσι γενικά κι αόριστα, αλλά εργαλείων που θα είναι απαραίτητα για την λειτουργία των προτεινόμενων λύσεων, για παράδειγμα διακομιστές για δημιουργία τηλεφωνικού κέντρου που θα μπορεί να «τρέχει» καμπάνιες προώθησης και παραγγελιοληψίας κλπ.