Δικαιούχοι των ενισχύσεων μπορούν να είναι μεμονωμένες επιχειρήσεις (όχι ενώσεις επιχειρήσεων), ιδιωτικού δικαίου, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δραστηριοποιούνται νόμιμα στην Ελληνική Επικράτεια. Επιλέξιμες προς χρηματοδότηση θεωρούνται οι επιχειρήσεις, για τις οποίες συντρέχουν αθροιστικά οι παρακάτω προϋποθέσεις:
• Έχουν κλείσει τουλάχιστον μια πλήρη δωδεκάμηνη διαχειριστική χρήση.
• Η Επιχείρηση απασχολεί κατ΄ ελάχιστο έναν (1) εργαζόμενο (1 Ετήσια Μονάδα Εργασίας) με σχέση εξηρτημένης εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, επιπλέον του/ων επιχειρηματία/ων – του/ων μετόχου/ων – του/ων εταίρου/ων.
• Ο κλάδος (κατά ΚΑΔ 2008) της κύριας δραστηριότητας και της δραστηριότητας με τα μεγαλύτερα έσοδα της επιχείρησης δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις του κανόνα De Minimis και η επιχείρηση ανήκει στον κλάδο του Λιανεμπορίου.
• H επιχείρηση κατά την τρέχουσα χρήση και κατά τις δύο προηγούμενες χρήσεις δεν έχει λάβει επιχορηγήσεις από Προγράμματα και Δράσεις Κρατικών Ενισχύσεων που εμπίπτουν στον κανόνα De Minimis, τα οποία αθροιστικά μαζί με την αιτούσα επιχορήγηση υπερβαίνουν τα 200.000€.
• Η Επιχείρηση δεν ήταν προβληματική την 1η Ιουλίου 2008 (σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παρ.2 και 3 της ΥΑ 34704/ΕΥΣ5629 (ΦΕΚ 1418/Β/15 Ιουλίου 2009)). Η Επιχείρηση μπορεί να λάβει επιχορήγηση αν κατέστη προβληματική μετά την 1η Ιουλίου 2008, συνεπεία της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης.
• H επιχείρηση λειτουργεί νόμιμα, διατηρώντας σε ισχύ όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο άδειες λειτουργίας.
Σημεία προς διαβούλευση:
Δ3. Εκτιμάτε ότι οι προϋποθέσεις συμμετοχής καλύπτουν μεγάλο ποσοστό του κλάδου επιχειρήσεων λιανικής; Αν όχι, ποιές προϋποθέσεις θα συμπληρώνατε ή θα αφαιρούσατε ώστε να απευθυνθεί σε ακόμη μεγαλύτερο πλήθος επιχειρήσεων λιανικής, που έχουν ανάγκη την ψηφιακή ενίσχυση της δράσης digi-retail;
Συμφωνώ με τον Ζαφείρη ότι πρέπει να δοθεί ειδική μέριμνα στις αλυσίδες καταστημάτων (π.χ. αλυσίδες franchisee ή cluster ομοιόμορφων καταστημάτων π.χ. αθλητικών ειδών τα οοία ΔΕΝ ανήκουν σε αλυσίδα franchising.
Επίσης θα πρέπει ο προύπολογισμός να σπάσει στις τέσσερεις κατηγορίες μεγέθους εταιρειών που απευθύνεται το πρόγραμμα με δυνατότητα αυτά τα ποσά να ανακατανεμηθούν ανάλογα με την ζήτηση ώστε να είναι δίκαιη και η συμμετοχή.
Δικαίωμα συμμετοχής πρέπει να έχουν εταιρείες χονδρικής και λιανικής πώλησης όχι όμως εταιρείες franchising.
Έμφαση πρέπει να δοθεί στις εταιρείες οι οποίες:
• Παράγουν προϊόντα (πχ μεταποίηση, χειροτεχνία)
• Παράγουν υπηρεσίες οι οποίες μπορούν να τυποποιηθούν και να προωθηθούν στην αγορά (πχ εταιρείες παραγωγής λογισμικού).
Ο σημαντικότερος παράγοντας πρέπει να είναι η ενίσχυση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων με το να απευθυνθούν σε μεγαλύτερο πλήθος δυνητικών πελατών τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Στο πρόγραμμα πρέπει να συμπεριληφθούν οπωσδήποτε επιχειρήσεις ακόμη και αν αυτές δεν απασχολούν προσωπικό, πρέπει να απαλειφθεί η προϋπόθεση του. Στόχος της δράσης πρέπει να είναι η ανάδυση νέων ή και υφιστάμενων μικρών επιχειρήσεων, ειδικά αυτών που μπορούν να έχουν δυνατότητα εξαγωγών.
Δ3
Από την περιγραφή της Δράσης προκύπτει ότι το πρόγραμμα απευθύνεται και σε πολύ μικρές εταιρείες. Το πρόγραμμα απαιτεί όπως η επιχείρηση απασχολεί κατ’ ελάχιστον έναν εργαζόμενο με σχέση εξαρτημένης εργασίας, επί πλέον του επιχειρηματία. Προβληματίζομαι για το κριτήριο αυτό και θέτω το ερώτημα. Γιατί να μπορεί να επιλεγεί μια επιχείρηση που έχει ένα μόνο υπάλληλο και να αποκλείεται μια επιχείρηση τριών νέων επιστημόνων που συνέστησαν την δική τους νέα καινοτόμο επιχείρηση? Προτείνω λοιπόν, να μην υπάρχει αυτός ο περιορισμός
Θεωρώ σημαντικό να υπαχθούν στην δράση και οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών. Δεν μπορεί να αποκλείονται οι εταιρείες παροχής και η δράση να επικεντρώνεται μόνο στον κλάδο του «Λιανεμπορίου».
Ως προς την μονάδα εργασίας θα συμφωνήσv με την προκήρυξη. Δεν μπορεί να ζητάμε απο το κράτος να επιδοτήσει μία δραστηριότητα μας και να μην απασχολούμαι ούτε μία θέση εργασίας. Αυτά τα οποία έχουν γραφτεί για έξυπνες επιχειρήσεις και λύσεις ηλεκτρονικού εμπορίου που δεν χρειάζονται προσωπικό για να υποsτηριχθούν ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας.
Επίσης δεν μπορεί να επιδοτούνται λύσεις ετοίμων πακέτων eshop και να «μαιμουδεύονται» λύσεις, μόνο και μόνο για να πάρουν επιχειρήσεις τα χρήματα της δράσης και να μην χρησιμοποιούν καθόλου τα προγράμματα που επιδοτήθηκαν. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει και μόνο έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά. Προτείνω λοιπόν οι προμηθεύτριες εταιρείες που παρέχουν τις λύσεις στις επιχειρήσεις να είναι πιστοποιημένες απο σύστημα διασφάλισης ποιότητας ISO 9001 :2008, για την ανάπτυξη και την φιλοξενία εφαρμογών και να είναι υφιστάμενες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά, με προσωπικό και portofolio εργασιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείονται «μικρες» εταιρείες αλλά αντιθέτως ευνοούνται έναντι των εταιρειών του ενός ατόμου, που προτείνουν «οικονομικές» λύσεις.
Πρέπει και η ανάπτυξη εφαρμογών στο διαδίκτυο να μπεί σε μία σειρά και να μην πιστεύει ο καθένας ότι μπορεί να προμηθεύσει επιχειρήσεις με λύσεις ηλεκτρονικού εμπορίου μην έχοντας καμμία υποδομή.
Η προσωπική μου εμπειρία στο συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ μεγάλη, γιατί χρειάστηκε δυστυχώς να πληρώσω τρείς φορές την δημιουργία ηλεκτρονικού καταστήματος, λόγω κακής υλοποίησης των «εταιρειών» που δραστηριοποιούνται στο χώρο αλλά και δικής μου επιμονής στην εξεέρευση ¨οικονομικής ¨λύσης.
Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα να έχουν όλες οι επιχειρήσεις που διενεργούν λιανικές πωλήσεις πάνω από ένα συγκεκριμένο όριο πχ 30% τη τελευταία χρήση ή το Μέσο Όρο της τριετίας/διετίας ανεξάρτητα από την κύρια δραστηριότητά τους (μεταποίηση ή χονδρικό εμπόριο), σύμφωνα με το έντυπο Ε3.
Αν προστεθούν οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών και οι εταιρίες εστίασης τότε θα πρέπει να αυξηθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός της δράσης.
Μια πρόταση είναι να υπάρξει αντίστοιχο πρόγραμμα για αυτούς τους κλάδους.
Θα συμφωνίσω με αρετούς ανγνώστες για την άρση της προυπόθεσης:
» Η Επιχείρηση απασχολεί κατ΄ ελάχιστο έναν (1) εργαζόμενο (1 Ετήσια Μονάδα Εργασίας) με σχέση εξηρτημένης εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, επιπλέον του/ων επιχειρηματία/ων – του/ων μετόχου/ων – του/ων εταίρου/ων.»
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι επιχειρήσεις που ασχολόυνται με το ηλεκτρονικό εμπόριο συστήνωνται απο 1 – 2 άτομα χωρίς αρχικά να απασχολούν μόνιμο προσωπικό.
Εαν και εφ’οσον μεγαλώσει η επιχείρηση και είναι οικονομκά βιώσιμη και αναγκαία η περαιτέρω στελέχωση, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να προβεί αυτή σε προσληψη προσωπικού.
Σε κάθε άλλη περίπτωση οδηγούμαστε ξανα στον φαύλο κύκλο που μας έφερε στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.
Ο μέγιστος αριθμός απασχολούμενων δεν σημειώνεται πουθενά, ενώ ο ελάχιστος είναι 1. Αρα ουσιαστικά οι πολύ μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, που ειδικά το τελευταίο έτος αντιμετωπίζουν μείωσει τζίρου ως και 50%, με αποτέλεσμα να μην απασχολούν προσωπικό, δεν θα μπορέσουν να μπουν στο πρόγραμμα. Ενώ τα μεγάλα εμπορικά πολυκαταστήματα δεν θα έχουν περιορισμό στα άτομα.
Το ηλεκτρονικό κατάστημα δεν απαιτεί προσωπικό για τη στήριξη του.
Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να είναι επιλέξιμες και νεοιδρυθείς επιχειρήσεις (χωρίς να έχουν κλείσει καμία χρήση). Καθημερινά μιλάω με ανθρώπους που έχουν εξαιρετικές ιδέες για e-Business, οι οποίες έχουν πολλές πιθανότητες να είναι βιώσιμες, όμως φοβούνται την όλη εικόνα της αγοράς. Θεωρώ ότι θα ήταν ένα σημαντικό κίνητρο γι’αυτούς να μπούνε σε μία τέτοια επιδότηση και να τρέξουν τις έξυπνες ιδέες τους.
Δεν μιλάω για ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κάτι τσάμπα και ότι γίνει έγινε. Μιλάω για ανθρώπους οι οποίοι έχουν ένα business plan, έχουν μία καλή ιδέα, έχουν το budget για να τρέξουν το project όμως δυστάζουν.
Με αυτή τη βοήθεια θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα λεφτά που θα διέθεταν για την υλοποίηση του eshop και την αγορά ενός ERP πιθανότατα, για διαφήμιση, κάνοντας έτσι ακόμα πιο βέβαιοι τη βιωσιμότητα της επιχείρησής τους. Πολλά business plans για e-Business είναι στο ράφι και είναι πραγματικά κρίμα
1) ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ
Πιστεύω ότι θα πρέπει να συμπεριληθφούν στο πρόγραμμα και οι επιχειρήσεις του κλάδου εστίασης και ψυχαγωγίας με την έννοια ότι και αυτές είναι επιχειρήσεις λιανικής και μάλιστα με πολλές ανάγκες και εφαρμογές σχετικά με όσα προτείνονται στο πρόγραμμα.
2) ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ
Επίσης θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να μπορούν να υποβληθούν προτάσεις σε συλλογικό επίπεδο π.χ. αν πρόκειται για αλυσίδα καταστημάτων ενός brand (franshise) ώστε να δύναται να χρηματοδοτηθεί και κατά κάποιο τρόπο εκτός από τα καταστήματα, και η κεντρική στους διαχείριση (μέσω του franshisor) σε περίπτωση που δεν ακολουθηθεί η λύση SAAS.
Έτσι μπορούν να υπάρξουν και οικονομίες κλίμακας αφού το κόστος για μεγάλο μέρος των εφαρμογών και υπηρεσιών θα μειωθεί αφού θα παρσασχεθεί κεντρικά. Για παράδειγμα ένα σύστημα Loyalty ή ένα BI αποκτά νόημα όταν συμμετέχουν στο πρόγρμμα πολλές ομοειδείς επιχηρήσεις και όχι ένα μόνο κατάστημα. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να μπορούν να χρηματοδοτηθούν εκτός από επιχειρήσεις εστίασης και εταιρείες συμμετοχών σε τέτοιες επιχειρήσεις (Holding) καθώς και δικαιοπάροχοι (Fronshisors).
Η αποδοχή επιχείρήσεων χονδρικής είναι πολύ βασικό διότι στην σημερινή κατάσταση της οικονομικής κρίσης οι χονδρικές επιχείρήσεις έχουν ώς μοναδικό δ΄ρομο την εξάπλωση στο λιανεμπόριο. Άλλωστε τα B2B ηλεκτρονικά καταστήματα στην χονδρική είναι ακόμα πιο αναγκαία και περίπλοκα από τα B2C ηλεκκτρονικά καταστήματα του Λιανεμπορίου.
Επίσης λιανική είναι και οι υπηρεσίες. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες υπηρεσιών που πλέον παρέχονται απομακρυσμένα.
Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να αποκλείονται οι χονδεμπορικές επιχειρήσεις και οι μεταποιητικές επιχειρήσεις από το δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα και τη δημιουργία ηλεκτρονικού καταστήματος. Πολλές δε από τις δράσεις (RFID, οργάνωση logistics, CRM)είναι εξίσου σημαντικές και στην περίπτωση των επιχειρήσεων χονδρικής (πολλές από τις οποίες είναι έμμεσα λιανικής απασχολώντας προσωπικό σε shops-in-a-shop πολυκαταστημάτων) και με καλύτερο ROI λόγω του de facto μεγαλύτερου μεγέθους και οργάνωσης.
Επίσης, να ενισχύεται η δράση, η ενεργεια και οχι η επιχείρηση ως νομική μορφή.
Μπορεί να υπάρχει εταιρεία πχ ΑΕ με ένα ξενοδοχείο στο Χ ορεινό χωριό και 2 καταστήματα λιανικής αγροτικών προιόντων. Ο κύκλος εργασιών να είναι 80-20. Γιατί να μένει έξω από το πρόγραμμα το κατάστημα αυτό ενώ αν ηταν 2 διαφορετικές επιχειρήσεις να εντάσσονταν!
πρόταση μου είναι να μην είναι τόσο «αυστηρό» το
«…η επιχείρηση ανήκει στον κλάδο του Λιανεμπορίου».
παράδειγμα:
Έχουμε μια επιχείρηση της οποίας η κύρια δραστηριότητα δεν είναι το λιανεμπόριο αλλά οι υπηρεσίες. Υπάρχει υποκατάστημα όπου πουλάει προιόντα λιανική, σημαντικό μέρος του κύκλου εργασιών της επιχείρησης προέρχεται από το κατάστημα λιανικής. Το κατάστημα διαθέτει ηλεκτρονικό κατάστημα, πουλάει στο εξωτερικό και ήδη μεταφράζεται σε μία σειρά γλωσσών ενώ στόχος είναι το άνοιγμα και άλλων καταστημάτων σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Λυση:
να μπορούν να ενταχθούν «πολυσύνθετες» επιχειρήσεις που όμως να έχουν
– είτε υποκατάστημα με προιόντα λιανικής
– είτε παρουσιάζουν σημαντική δραστηριότητα στον κύκλο εργασιών τους από λιανεμπόριο. Δλδ να υπάρχει τέτοιος ΚΑΔ που να είναι ενεργός ή να είναι τουλάχιστον 30% πχ του συνόλου/αθροίσματος των υπολοίπων ΚΑΔ
Στην ελληνική αγορά υπάρχουν πάρα πολλές μικροσκοπικές (ενός ή δύο ατόμων) επιχειρήσεις. Σε αυτές, το θέμα της διαχείρισης είναι στο κεφάλι του ιδιοκτήτη, και ότι και να του δώσεις, ακόμη και με επιδότηση, φασαρία θα του είναι και χρόνο για να το αξιοποιήσει δεν θα έχει.
Επίσης, μια δυναμική ιστοσελίδα σήμερα κοστίζει 1-2.000 ευρώ, ένα e-shop 2-4.000 ευρώ και ένα (μικρό) ERP 2.500 ευρώ, μαζί με φορολογικό κλπ.
Οπότε, αν θέλουμε να τους βάλουμε στο χορό αντί να κάνουμε γιγάντια σχέδια, προτείνω κάτι σαν το παλιό «go-online» (Δικτυωθείτε), που με μια αίτηση 2 σελίδων σου έδινε επιδότηση για pc ή ιστοσελίδα. Έτσι και για τους μικρούς, να τους δίνεις 35% για ERP/e-Shop/αυτοματοποίηση, μέχρι 5-10.000 ευρώ. Παραπάνω δε θέλουν. Και την αίτηση να την συντάσσουν οι εταιρείες που θα τους τα πουλήσουν, γιατί αυτοί οι μικροί ούτε ..αίτηση στον ΟΑΕΔ δεν μπορούν να γράψουν :-)))
1. Να πριμοδοτηθούν προτάσεις Πολύ Μικρών και Μικρών επιχειρήσεων Λιανεμπορίου που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ήδη μηχανογράφηση ώστε να αποκτήσουν βασικό Εξοπλισμό και Λογισμικό ηλεκτρονικής έκδοσης παραστατικών
Λόγοι:
• Υπάρχει μεγάλος αριθμός τέτοιων επιχειρήσεων (υπολογίζεται σε πάνω από 85% οι πολύ μικρές και πάνω από 70% οι μικρές επιχειρήσεις Λιανικής που δεν έχουν μηχανογράφηση)
• Ένταξή τους στην ηλεκτρονική διαχείριση θα έχει οφέλη τόσο για τους ίδιους όσο και για τους καταναλωτές αλλά ΚΑΙ για τα έσοδα του Κράτους
• Μειώνεται το ψηφιακό χάσμα μεταξύ εχόντων και μη με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο ανταγωνισμός και να γίνεται εξοικονόμηση πόρων
2. Να πριμοδοτηθούν προτάσεις Μεσαίων και Μεγάλων επιχειρήσεων Λιανεμπορίου για επενδύσεις σε σύγχρονα εργαλεία που βελτιώνουν την αγοραστική εμπειρία του καταναλωτή, αναλύουν και αξιοποιούν την καταναλωτική συμπεριφορά και μειώνουν τα λειτουργικά και επιχειρησιακά κόστη ΚΑΙ ΟΧΙ για απλές αντικαταστάσεις εξοπλισμού και λογισμικού.
Λόγοι:
• Τέτοια εργαλεία, που αυξάνουν την αγοραστική εμπειρία και τον ανταγωνισμό είναι αξιοποιήσιμα ΜΟΝΟ από εταιρείες αυτού μεγέθους
• Η μείωση των λειτουργικών και επιχειρησιακών εξόδων που προκύπτουν μαζί με την αξιοποίηση των σχετικών αναλύσεων και την αύξηση της εξωστρέφειας από τέτοιες λύσεις, θα συμβάλουν σημαντικά στην μείωση των τιμών και στην αύξηση του ανταγωνισμού
• Οι εταιρείες αυτού του μεγέθους πρέπει να “δείξουν τον δρόμο” στις υπόλοιπες
3. Να ΜΗΝ αποκλειστούν εταιρείες Λιανικής με 0 απασχολούμενες Ετήσιες Μονάδες Εργασίας, τουλάχιστον στις κατηγορίες των πολύ μικρών και μικρών Επιχιρήσεων
Λόγος:
Υπάρχει μεγάλος αριθμός (και διαφορετικών επαγγελμάτων) επιχειρήσεων Λιανικής που δεν έχει μισθωτούς αλλά συντηρείται από την αυταπασχόληση του επιχειρηματία και μελών της οικογένειάς του (ειδικά στην επαρχία) πχ Περίπτερα, Καταστήματα Ψιλικών, Δώρων, Γαλακτοπωλεία, Φαρμακεία κλπ.
Αν δεν καταργηθεί η απαίτηση για τουλάχιστον 1 Ετήσια Μονάδα Εργασίας, όλες αυτές οι επιχειρήσεις θα μείνουν εκτός δράσης
Οι επιχειρήσεις Franchise είναι επιλέξιμες στην δράση?
Στην περίπτωση που επιχειρήσεις που λειτουργούν με το καθεστώς franchise μπορούν να είναι επιλέξιμες, μήπως πρέπει να ληφθεί υπόψιν μια τροποποίηση σχετικά με την επιλεξιμότητα των franchisor , οι οποίοι συνήθως ανήκουν στον κλάδο χονδρικού εμπορίου, αλλά διαχειρίζονται όλη την λιανική των franchisee τους.
Εκτός από το λιανεμπόριο, έχει μεγάλη σημασία και η λιανική διάθεση υπηρεσιών. Η σημασία του τομέα των υπηρεσιών για την οικονομία είναι μεγάλη δεδομένου ότι το 100% της προστιθέμενης αξία τους είναι εγχώρια.
Δεδομένου ότι ο τομέας των υπηρεσιών δεν είναι επιλέξιμος στο πρόγραμμα που αφορά ΜΜΕ και το οποίο απευθύνεται στην μεταποίηση, θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό να είναι επιλέξιμος στα υπό διαβούλευση έργα.
Τα λογισμικά που προβλέπονται στο DIGI-Retail (όπως CMS κλπ) είναι αναγκαία για την ανάπτυξη όχι μόνο επιχειρήσεων λιανεμπορίου αλλά και επιχειρήσεων λιανικής πώλησης υπηρεσιών (πχ κατάρτισης, τηλεκατάρτισης, παροχή υπηρεσιών τηλευποστήριξης κλπ).
Μάλιστα, η επιδιωκόμενη θετική επίδραση στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, κατά την άποψή μας θα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα επιτευχθεί στις εταιρίες του τυπικού λιανεμπορίου (κοινή λογική).
Άρα, για να έχει το σχέδιο μέγιστα αποτελέσματα, στη λιανική πώληση, θα πρέπει απαραίτητα να αφορά και τη λιανική πώληση υπηρεσιών.
Ένα θέμα που έχει προκύψει πλέον με το εν λόγω πρόγραμμα είναι η επιλεξιμότητα των περιπτέρων. Συγκεκριμένα, έχουμε πρόβλημα να καταλάβουμε κατά πόσο ανήκουν ή όχι στην περιβόητη λίστα De Minimis.
Για παράδειγμα, στο e-security τα περίπτερα ήταν επιλέξιμα, ενώ στο Δικτυωθείτε και το Μετέχω δεν ήταν.
Όλα τα παραπάνω προγράμματα συμπεριελάμβαναν (σύμφωνα με τον κανόνα De Minimis) λίστα με κωδικούς που εξαιρούνται από την επιδότηση, η οποία όμως σε κάθε πρόγραμμα ήταν διαφορετική με αποτέλεσμα να μην έχουμε καταλάβει ποιοι εντάσσονται και ποιοι όχι.
Τελικά στο πρόγραμμα digi-retail ποια είναι η λίστα De Minimis, και ποιος την καθορίζει ή ερμηνεύει;
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό αφού από αυτήν την επιδότηση θα κριθεί ένας μεγάλος αριθμός περιπτερούχων που πραγματικά τους έχει γονατίσει η οικονομική κρίση και τα νέα μέτρα και συνεπώς θα πρέπει πάση θυσία αυτή η ομάδα να θεωρηθεί επιδοτήσιμη γιατί πλέον κρίνεται η ίδια η επιβίωσή της.
Προς διευκόλυνσή σας να σας υπενθυμίσουμε πως ο ΚΑΔ (1997) για τα περίπτερα είναι ο 52111201 ο οποίος μεταφράζεται στον, από 2008 νέο ΚΑΔ, 47191002.
Θεωρούμε οτι πρέπει να ενταχθούν στο πρόγραμμα οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών ανεξαρτήτως μεγέθους, πλήν των τραπεζικών ιδρυμάτων, δεδομένου οτι είναι όμορες εταιρείες των εταιρειών λιανικής πώλησης.
Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις όπου μόνο ο ιδιοκτήτης εργάζεται και δεν έχει κανένα υπάλληλο πρέπει επίσης να έχουν την δυνατότητα ένταξης.
Έχουμε μια οικογενειακή επιχείρηση που κατασκευάζει μικρογλυπτά και παραδοσιακά κοσμήματα, χωρίς όμως κανένα υπάλληλο.
Θα θέλαμε να ενισχυθούμε οικονομικά ώστε να κάνουμε ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, ώστε να αυξήσουμε τους υποψήφιους πελάτες μας, πέραν της μικρής μας πόλης !
Στις μικρές επαρχιακές πόλεις και χωριά οι περισσότερες επιχειρήσεις λειτουργούν μόνο από τον ιδιοκτήτη και την οικογένειά του.
Ευχαριστώ πολύ.
Ένας άλλος κλάδος επιχειρήσεων που έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη τη μηχανογράφηση είναι οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, για την αποτελεσματικότερη διαδικασία παροχής των υπηρεσιών τους.
Η μεγάλη ανομοιογένεια χαρακτηριστικών που υπάρχει ανάμεσα στις διαφορετικές προσφερόμενες υπηρεσίες, δεν επιτρέπει τη χρήση μιας έτοιμης οριζόντιας πλατφόρμας (πχ ενός ERP γενικής χρήσης). Συνεπώς καθιστά την παραμετροποίηση και την εγκατάσταση ενός συστήματος μηχανογράφησης απαγορευτική λόγω του πολύ υψηλού κόστους.
Θα ήταν καλό πιστεύω με κάποια τροποποίηση να δοθεί η ευκαιρία και σε κάποιες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών να ενταχθούν στην Δράση.
Ακόμα και με ένα μικρό ποσό θα πρέπει να ενισχυθούν εταιρείες μικρές ακόμα και χωρίς εργαζόμενο, όπως και νέες επιχειρήσεις. Είναι μία ευκαιρία για αυτές τις μικρές επιχειρήσεις να εξοπλιστούν, να γίνουν αποδοτικότερες ώστε να υπάρξει η δυνατότητα να προσλάβουν και τον ένα υπάλληλο.
Ο όρος της 12μηνης τουλάχιστον επιχείρησης είναι πολύ μεγάλος. θα πρέπει να ισχύει και σε νέες επιχειρήσεις ώστε αν για παράδειγμα κάποιος θέλει να δημιουργήσει μία επιχείρηση λιανικού εμπορίου στο διαδύκτιο να μπορεί να επιδοτηθεί.
Μία τέτοια επιχείρηση δεν χρειάζεται υπάλληλο από την αρχή. μπορείν να λειτουργήσει μόνο με την προσωπική δουλεία του επιχειρηματία. Έτσι λοιπόν ο όρος της τουλάχιστον μίας θέσης εργασίας είναι απαγορευτικός για τις περισσότερες περιπτώσεις.
Ο περιορισμός της 12 μηνης χρησης απογορεύει τη συμμετοχή τον νέων επαγγελματιών, που έχουν όραμα για την νέα τους επιχείρηση και δύναμη , επιπλέων ‘εχουν την ανάγκη για οποιαδήποτε βοήθεια που μπορούν να λάβουν για να σταθούν στον χώρο τους, ενα άνοιγμα σε αυτοί την ομάδα θα έδινε ώθηση και ούριο άνεμο στα φτερά τους
Ευχαριστώ
ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.
ΠΡΟΤΑΣΗ. ΤΟ ΜΑΧ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 10.000 ΑΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΝΟ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΗΔΕΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ 10 Η 20.000.
ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΕ 1 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΛΙΑΝΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ 100.000?
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ Ο DE MINIMIS KAI ΕΔΩ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΑ 200.000!
ΟΙ ΜΕΙΚΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ?
Πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα για την συμμετοχή καταναλωτικών συνεταιρισμών
Οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί στην υπόλοιπη Ευρώπη πουλώντας σε χαμηλές τιμές κόστους, λειτουργούν ως κυματοθραύστες στην άνοδο των τιμών, ως ένας εναλλακτικός τρόπος αγοράς που αναγκάζει και τον επενδυτικό ιδιωτικό τομέα να συνετιστεί στην πολιτική πωλήσεων του, προσφέροντας ένα πρόσθετο σταθεροποιητικό σύστημα στην αγορά. Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν 25.000.000 μέλη καταναλωτικών συνεταιρισμών (σχετική ιστοσελίδα Καταναλωτικών Συνεταιρισμών Ευρώπης http://www.eurocoop.coop/ )
Με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/64/136) στις 18 Δεκεμβρίου κατά την 64η σύνοδο του ΟΗΕ. ( http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/gsOHE.pdf)η Γ.Σ. του ΟΗΕ ανακήρυξε το 2012 ως «Έτος Προώθησης των Συνεταιρισμών», υιοθετώντας την Έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας « Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε περιόδους κρίσης» http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/anthektikotita.pdf
Η έκθεση αυτή αναφέρεται εκτός των άλλων, στην συμβολή των συνεταιρισμών στην ανάκαμψη από την κρίση των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την μεγάλη Κρίση στις αρχές του περασμένου αιώνα, της Σουηδίας και της Φιλανδίας μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και στην υιοθέτηση των καταναλωτικών συνεταιρισμών από την Γερμανία και την Ιαπωνία μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, που βοήθησε στην ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.
Σύμφωνα με την Σύσταση 193 http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/Sistasi193.pdf του Διεθνές Γραφείου Εργασίας που έχει αποδεχτεί και η Ελλάδα. «III 11 (1) Οι κυβερνήσεις οφείλουν να διευκολύνουν την πρόσβαση των συνεταιρισμών σε υπηρεσίες στήριξης με σκοπό να ενισχύσουν και να βελτιώσουν την οικονομική τους βιωσιμότητα και την ικανότητά τους να δημιουργούν θέσεις εργασίας και διαχείρισης εισοδημάτων. (3) Οι κυβερνήσεις οφείλουν να διευκολύνουν την οργάνωση υπηρεσιών στήριξης. Οι συνεταιρισμοί και οι οργανώσεις τους πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στην οργάνωση και στη διαχείριση αυτών των υπηρεσιών και αν τούτο είναι δυνατό και ωφέλιμο, στη χρηματοδότησή τους (4) Οι κυβερνήσεις οφείλουν να αναγνωρίζουν το ρόλο των συνεταιρισμών και των οργανώσεών τους, δημιουργώντας το κατάλληλο πλαίσιο και τα μέσα για να ιδρυθούν και να αναπτυχθούν οι συνεταιρισμοί σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.»
Παρακαλούμε βοηθήστε τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς στην προσπάθειά τους να ρίξουν τις τιμές, για να απελευθερωθούν πόροι για κοινωφελή έργα που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος μας, αυτήν την δύσκολη στιγμή. Οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί είναι ένας ενδεδειγμένος και καταξιωμένος τρόπος παγκοσμίως με ιστορία και συσσωρευμένη τεχνογνωσία τουλάχιστον ενός αιώνα. Οι συνεταιρισμοί σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα, μέρος του κοινού πλεονάσματος, περί του 10%,το αφιερώνουν σε κοινωφελείς δράσεις για τα μέλη τους ή όλη την κοινωνία. Η κοινωνική παράλληλα με την οικονομική τους υπόσταση αναγνωρίζεται διεθνώς.
Ένας ενδεδειγμένος τρόπος λειτουργίας καταναλωτικών συνεταιρισμών είναι το ηλεκτρονικό εμπόριο μέσω διαδικτύου, μιας και κατά την έναρξή τους συνήθως δεν διαθέτουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους να ανοίξουν κατάστημα
Με την παρόν διαβούλευση έχουμε την γνώμη ότι πρέπει να δοθεί ειδική μέριμνα για την προώθηση του ηλεκτρονικού εμπορίου καταναλωτικών συνεταιρισμών
Με τιμή
μη κερδοσκοπικό
Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και
Περιφερειακής ανάπτυξης
για την προώθηση του ανθρωποκεντρικού
συνεταιριστικού μοντέλου στον τόπο μας
Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται «βαριά» συστήματα, συνήθως είναι καλυμμένες με μια ταμειακή ή μια λύση-πακέτο των 1.000 ευρώ.
Ο σκοπός είναι να δώσουμε σοβαρές λύσεις αυτοματισμών (πχ ERP, CRM, VOIP) καθώς και αλληλοδιασύνδεσης μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να προσφέρουν νέες υπηρεσίες που ζητά ο καταναλωτής. Μια επιχείρηση του ενός ατόμου, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
Επίσης, δεν μπορεί να το κάνει και η πλειοψηφία των επιχειρήσεων κάτω των 50 ατόμων, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν έχει τους πόρους (και την ανάγκη). Στην Ευρώπη, μια επιχείρηση θεωρείται μικρομεσσαία όταν είναι από 50 έως 500 άτομα. Αυτό θα γίνει και στην Ελλάδα, και όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα. Γενικά, με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, οι μικροί πρέπει να μεγαλώσουν. Δεν χωράει η αγορά 500 μικρές, αλλά 5 μεγάλες επιχειρήσεις.
ΝΟμίζω ότι θα πρέπει να μείνει ο περιορισμός αλλά μόνο για τις ατομικές επιχειρήσεις
Και εγώ νομίζω ότι ο περιορισμός του ενός εργαζομένου θέτει εκτός δικαιώματος συμμετοχός σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων.
O περιορισμός που επιβάλλει το πρόγραμμα για τουλάχιστον ένα εργαζόμενο με εξαρτημένη σχέση εργασίας αφαιρεί το δικαιώμα συμμετοχής στη δράση του μεγαλύτερου μέρους των ΜΜΕ εμπορικών επιχειρήσεων της επαρχίας. Σε τι διαφέρει μία ατομική επιχείρηση με ένα εργαζόμενο από μια Ομόρρυθμη εταιρία όπου εργάζονται οι τρείς έταιροι και δεν έχει προσωπικό; Στην πρώτη περίπτωση εργάζονται δύο άτομα ενώ στη δεύτερη τρία. Η πρώτη είναι επιλέξιμη για τη δράση ενώ η δεύτερη όχι.
Η λογική του αποκλεισμού των επιχειρήσεων που δεν αποσχολούν προσωπικό με εξαρτημένη σχέση εργασίας δεν βοηθάει πουθενά στο σχεδιασμό της δράσης απλά αποκλείει το μεγαλύτερο κομμάτι των επαρχιακών επιχειρήσεων που είναι οικογενειακές.
Το όριο του ενός εργαζόμενου αποκλείει ένα σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων που χαρακτηρίζουν την ελληνική πραγματικότητα
οι λύσεις digi-retail θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και σε αυτές τις επιχειρήσεις οι οποίες είναι οικογενειακές
Το όριο λοιπόν του ενός εργαζόμενου πρέπει να αφαιρεθεί
Ευχαριστώ
Το όριο που θέτει ο κανόνας de-minimis έχει αυξηθεί στις 500.000 ευρώ. Γιατί στο πρόγραμμα αναφέρεται το παλιό όριο των 200.000 ευρώ;
Ο περιορισμός του κατ΄ελάχιστον ενός εργαζομένου απαγορεύει τη συμμετοχή στη δράση ενός πολύ σημαντικού ποσοστού επιχειρήσεων που έχει ανάγκη τη συγκεκριμένης επιδότησης.
Στην επαρχία το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρήσεων δεν έχει εκτός από τους μετόχους άλλους εργαζόμενους, γιατί θα πρέπει να αποκλειστούν αυτές οι επιχειρήσεις που είναι υγιείς και αν βοηθηθούν, θα μπορέσουν ενδεχομένως να προσλάβουν μελλοντικά ένα άτομο;
Καλύτερα να ορισθεί ένα όριο στο μέγιστο προϋπολογισμό αυτών των επιχειρήσεων παρά να αποκλεισθούν εντελώς.
Ευχαριστώ