Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ του 2007, ο τομέας του εμπορίου συνολικά απαρτιζόταν από 305.724 επιχειρήσεις κάθε νομικής μορφής, οι οποίες αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 35,4% του συνόλου των ελληνικών επιχειρήσεων. Σε αυτές, το λιανικό εμπόριο κυριαρχεί τόσο από πλευράς αριθμού επιχειρήσεων, όσο και από πλευράς απασχόλησης. Συγκεκριμένα, στο λιανικό εμπόριο δραστηριοποιούνται 194.164 επιχειρήσεις, που αντιστοιχούν στο 23,4% του συνόλου των ελληνικών επιχειρήσεων ενώ η μέση απασχόληση ανέρχεται σε 535.058 άτομα που αντιστοιχούν στο 20% των απασχολούμενων στο σύνολο της οικονομίας. Στις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, όπως και στις λοιπές κατηγορίες εμπορικών επιχειρήσεων, κυριαρχούν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις (με έως 9 απασχολούμενους). Το πλήθος των πολύ μικρών επιχειρήσεων αντιστοιχεί σε ποσοστό 96% του συνόλου των εμπορικών επιχειρήσεων και στο 80% του συνόλου των απασχολούμενων στο εμπόριο.
Είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα έχει επηρεάσει βασικούς τομείς της οικονομίας και ιδιαιτέρως το λιανικό εμπόριο, που βάσει των παραπάνω στοιχείων αποτελεί βασικό κλάδο της. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών που παρουσιάσθηκε στο 6ο Ετήσιο Συνέδριο του ΣΕΛΠΕ με θέμα: «Η οικονομική κρίση και το ελληνικό εμπόριο», το 77% των ελληνικών επιχειρήσεων εκτιμά ότι ο κλάδος τους έχει επηρεαστεί αρνητικά από την οικονομική κρίση. Ο κλάδος του εμπορίου, έχει ήδη υποστεί μέχρι στιγμής μεγαλύτερη μείωση πωλήσεων απ’ ότι οι Υπηρεσίες και η Βιομηχανία.
Για να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, αλλά και για να αξιοποιήσουν νέες αναπτυξιακές δυνατότητες, οι επιχειρήσεις του κλάδου λιανικού εμπορίου, στρέφονται με αυξανόμενους ρυθμούς στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών ώστε να πετύχουν:
- βελτίωση των εσωτερικών διαδικασιών, αυξάνοντας την παραγωγικότητα, και
- ενίσχυση του κύκλου εργασιών του με το να απευθυνθούν σε μεγαλύτερο πλήθος δυνητικών πελατών.
Σύμφωνα με την τελευταία σχετική αναφορά του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, ο κλάδος του λιανικού εμπορίου παρουσιάζει αρκετά θετικά στοιχεία σε ό,τι αφορά το ηλεκτρονικό επιχειρείν (Σχήμα 1). Παρ’ όλα αυτά, οι επιδόσεις του και ιδιαιτέρως οι επιδόσεις των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων υπολείπονται σημαντικά του Ευρωπαϊκού μέσου όρου. Επιπρόσθετα, επιχειρήσεις του κλάδου λιανικού εμπορίου σε αρκετές περιπτώσεις υποχρεούνται λόγω νομοθετικού πλαισίου, στην υιοθέτηση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών για φορολογικούς και άλλους λόγους (ενδεικτικά: περίπτωση α’ της παραγράφου 25 του άρθρου 19 του νέου φορολογικού νόμου 3842/2010 που αφορά στις διαδικασίες τιμολόγησης της αγοράς αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ και άνω).
Σχήμα 1: Το ηλεκτρονικό επιχειρείν στο λιανικό εμπόριο
Πηγή: Παρατηρητήριο για την ΚτΠ
«Στο σφυρί» λέει ότι θα βγάλει άμεσα ο υπουργός Οικονομικών ένα κάρο πολυτελείς βίλες σε Μύκονο και Σαντορίνη, λόγω χρεών των ιδιοκτητών τους στην εφορία
Αφού τους βρήκατε, σκίστε τους… Και αν καταφύγουν στα δικαστήρια για να κερδίσουν χρόνο, να τους «καθαρίσουν» σαν τσόφλι από αυγό οι δικαστές. Για να πάρουν παράδειγμα και οι άλλοι κατσαπλιάδες που δεν κόβουν απόδειξη, που δεν παγώνουν τα ενοίκια, που αυξάνουν τις τιμές, που κλέβουν στο ζύγι, που νοθεύουν την πραγμάτια και την αγορά.
Για να αποφευχθούν φαινόμενα «μαιμούδων» αγορών ίσα-ίσα για την επιδότηση, συμφωνώ με τον ΓΙΩΡΓΟ για παρακολούθηση σε βάθος χρόνου.
Αυτό γίνεται με την παρακολούθηση υλοποίησης ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ. Ενδεικτικά: ανάλυση αγοράς, σχεδιασμός μάρκετιγκ /πωλήσεων, και προβλέψεις πωλήσεων / εξόδων, αλλά να εξεταστεί αν πιάνονται οι προβλέψεις, και δεν μπήκαν μόνο για να μπουν. Και αν το σχέδιο είναι στον αέρα, να ΚΟΒΕΣΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ, όχι να μην σε πληρώνει το 20% της επιδότησης.
Δεν υπάρχει πλέον θέση για αεριτζήδες.
Θα σταθώ στην πραγματικότητα ότι αυτές οι επιχειρήσεις στη πλειοψηφία τους χαρακτηρίζονται από έλλειψη διαχειριστικών διαδικασιών.
Αν λοιπόν η λύση μέσω του προγράμματος έχει στόχο να εγκαταστήσει μέσω των ΤΠΕ σε αυτές τις επιχειρήσεις μία πιό ανπτυγμλενη τεχνολογικά Ταμειακή μηχανή το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
Η λύση πρέπει να συμπεριλαμβάνει απαραίτητα την ελάχιστη λογιστική παρακολούθηση (κυρίως Β΄ κατηγορίας βιβλία) μέσα στην επιχείρηση έτσι ώστε οι επιχειρηματίες να «μπουν» σε αυτή τη απαραίτητη υποχρέωση και ταυτόχρονα οι λογιστές να απαλλαχθούν από ένα τεράστιο για αυτούς διαχειριστικό κόστος.
Η τεχνική λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει την αυτόματη ενημέρωση των πωλήσεων και αγορών στις αρμόδιες ΔΟΥ
Ένα γενικό σχόλιο προερχόμενο από την προσωπική εμπειρία των τελευταίων 5 χρόνων:
Ο όλος σχεδιασμός, θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε να αποτρέψει φαινόμενα του παρελθόντος, όπου οι επιδοτούμενες δράσεις αποτελούσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους επιχειρηματίες, να «βάλουν λεφτά στην τσέπη», μέσω των υπερτιμολογήσεων.
Συνέπεια αυτού, ήταν εκτός από την προφανή κατασπατάληση πόρων, την οπισθοδρόμηση ουσιαστικά της τεχνολογικής προόδου, αφού οι επιδοτούμενες επιχειρήσεις, δεν ενδιαφέρονταν ΤΙ έπαιρναν και ΠΟΥ θα το αξιοποιούσαν, αρκεί τα λεφτά της επιδότησης να κάλυπταν το φόρο κι ένα μικρό κέρδος γι αυτόν που υλοποιούσε και ένα ποσό «κέρδος» για τον επιχειρηματία.
Μιά πρόταση που μου έρχεται έτσι στα γρήγορα στο μυαλό, είναι, να υποχρεωθεί ο επιδοτούμενος, ένα ποσοστό της επένδυσης να αφορά στην σε βάθος χρόνου (διετίας κατ’ ελάχιστον), συντήρηση και αξιολόγηση χρήσης, του υλοποιούμενου έργου.
Αυτό είναι πιθανόν να δράσει αποτρεπτικά γι αυτόν που ενδιαφέρεται μόνο να «τσεπώσει» το ζεστό χρήμα της επιδότησης, ενώ θα είναι ελκυστικό γι αυτόν που πραγματικά θέλει να κάνει μια επένδυση με σκοπό να βελτιώσει την λειτουργία της επιχείρησής του.