1. Τα κριτήρια χορήγησης άδειας με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης είναι:
α) για τους παραγωγούς πωλητές σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 1:
αα) ηλικία,
αβ) πολυτεκνία,
αγ) τίτλοι σπουδών,
αδ) εντοπιότητα και
αε) ορθή γεωργική πρακτική.
β) για τους επαγγελματίες, σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 2:
βα) ανεργία,
ββ) ηλικία,
βγ) τίτλοι σπουδών,
βδ) πολυτεκνία και
βε) προϋπηρεσία σε λαϊκή αγορά.
2. Ειδικά για το στάσιμο εμπόριο:
α) κάθε αρμόδια αρχή χορηγεί τις άδειες με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης επαγγελματιών πωλητών σε άνεργα άτομα με αναπηρία από οποιαδήποτε αιτία, με ποσοστό ανικανότητας τουλάχιστον 50%. Κριτήρια για τη χορήγηση είναι η ανεργία και η ανικανότητα, λόγω αναπηρίας.
β) Για τη χορήγηση αδειών με τις αντίστοιχες θέσεις επί αιτήσεων που υπερβαίνουν τον αριθμό εφαρμόζονται τα οριζόμενα στην προκήρυξη του οικείου δήμου.
γ) Οι θέσεις που καταλαμβάνουν οι δικαιούχοι χορηγούνται επίσης με κλήρωση. Η αρμόδια αρχή, κατά τον ορισμό των θέσεων, μεριμνά για την ασφαλή χωροθέτησή τους. Τα είδη επιλέγονται από τους πωλητές και ανήκουν στην κατηγορία ειδών, που αναφέρονται στην υπουργική απόφαση της παρ. 2 του άρθρου 53.
δ) Για τη χορήγηση των αδειών με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης εκδίδεται προκήρυξη από την αρμόδια αρχή στην οποία καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι. Τα δικαιώματα/θέσεις ισχύουν μέχρι τη συνταξιοδότηση, λόγω γήρατος των κατόχων, με την υποχρέωση υποβολής, ανά τριετία, από τους κατόχους στην αρμόδια αρχή των δικαιολογητικών του άρθρου 30.
3. Τα κριτήρια για τη χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης και δικαιώματος πλανόδιας δραστηριοποίησης σε αδειούχους είναι:
α) για τον παραγωγό πωλητή: ο χρόνος μη δραστηριοποίησης και η εντοπιότητα,
β) για τον επαγγελματία πωλητή: ο χρόνος μη δραστηριοποίησης
γ) στον αδειούχο χειροτέχνη-καλλιτέχνη η θέση χορηγείται σύμφωνα με τους όρους της διακήρυξης του φορέα.
Παρ. 2γ
Σε προηγούμενα άρθρα αναφέρεται σε οικονομική προσφορά και μοριοδότηση τι ισχύει;
παρ. 2γ
Σε προηγούμενα άρθρα αναφέρεται σε οικονομική προσφορά και μοριοδότηση τι ισχύει;
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη:
• την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»,
• τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012) -με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλο που τη συνοδεύει, γεγονός το οποίο συνεπάγεται την εφαρμογή της σε εθνικό επίπεδο- και δη τις παρακάτω απαιτήσεις:
– «1. […] Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να διασφαλίζουν και να προάγουν την πλήρη υλοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών για όλα τα άτομα με αναπηρίες, χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους βάσει της αναπηρίας. Προς το σκοπό αυτό, τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν:[…] β. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθετικών, προκειμένου να τροποποιήσουν ή να καταργήσουν τους ισχύοντες νόμους, κανονισμούς, έθιμα και πρακτικές που συνιστούν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες [..]» (Άρθρο 4 «Γενικές Υποχρεώσεις»),
• τις Τελικές Παρατηρήσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, και συγκεκριμένα τη Σύσταση 6
6. Η Επιτροπή συνιστά στο συμβαλλόμενο Κράτος, σε στενή διαβούλευση και με την ενεργό εμπλοκή των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία:
(α) Να εναρμονίσει το νομικό και διοικητικό πλαίσιο για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού αξιολόγησης της αναπηρίας, με την πλήρη ένταξη του δικαιωματικού μοντέλου της αναπηρίας στους νόμους, τους κανονισμούς και τις πρακτικές του, σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και σε όλη την επικράτεια, σύμφωνα με τη Σύμβαση.
(γ) Να εξαλείψει στη νομοθεσία του την υποτιμητική γλώσσα που αναφέρεται στα άτομα με αναπηρία
η Ε.Σ.Α.μεΑ. επισημαίνει τα παρακάτω:
Άρθρο 29 Κριτήρια χορήγησης άδειας και θέσης δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης
1. Στο άρθρο αυτό, ο όρος «ανικανότητα» θα πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο «αναπηρία». Η λέξη «ανικανότητα» δεν είναι σύμφωνη με τη δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία. Ο όρος αυτός είναι προσβλητικός, εμπεριέχει καταφανή ρατσιστικά χαρακτηριστικά και έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας και τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό της κύρωσε με τον Ν.4074/2012 και με το ν.4488/2017 θέσπισε τις κατευθυντήριες – οργανωτικές διατάξεις για την υλοποίησή της.
2. Από τα κριτήρια χορήγησης άδειας και αντίστοιχης θέσης δραστηριοποίησης στις λαϊκές αγορές και το υπαίθριο εμπόριο για τους επαγγελματίες πωλητές, έχει καταργηθεί η κατηγορία των ατόμων με αναπηρία και των γονέων και κηδεμόνων των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και έχει παραμείνει μόνο η κατηγορία των πολυτέκνων, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 4497/2017, υπήρχε η δυνατότητα μοριοδότησης της αναπηρίας.
Επιπρόσθετα, στο ίδιο άρθρο, στα κριτήρια χορήγησης άδειας για τους παραγωγούς πωλητές, έχει συμπεριληφθεί μόνο η κατηγορία των πολυτέκνων και όχι των ατόμων με αναπηρία, αλλά και στο στάσιμο εμπόριο, ενώ έχει προβλεφθεί η χορήγηση άδειας στα άτομα με αναπηρία, δεν έχει προβλεφθεί για τα μέλη των οικογενειών τους.
Οι προαναφερόμενες διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου έρχονται σε αντίθεση με τον προγενέστερο νόμο 4497/2017 για το υπαίθριο εμπόριο, αλλά και με την εθνική νομοθεσία που αφορά στην απασχόληση ατόμων με αναπηρία και γονέων και κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία.
Πιο συγκεκριμένα, όλοι οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται στη χώρα μας και αφορούν στην απασχόληση, όπως οι νόμοι 2643/98, 4440/2016, 4765/2021 προβλέπουν ποσόστωση ή αυξημένη μοριοδότηση για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα που προστατεύουν άτομα με αναπηρία, (γονείς, αδέλφια, τέκνα), αναγνωρίζοντας προφανώς τις δυσμενείς επιδράσεις που ασκεί η ύπαρξη της αναπηρίας στην ικανότητα βιοπορισμού και στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας, τόσο για τα άτομα με αναπηρία, όσο και για τα μέλη των οικογενειών τους.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. θεωρεί ότι ο ανωτέρω αποκλεισμός συνιστά διάκριση και κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων και έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 61 του ν. 4488, στο οποίο αναφέρεται:
« 1. Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ. Ιδίως υποχρεούται: α) […] β) […] γ) […] δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ, ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του».
Ως εκ τούτου, η ΕΣΑμεΑ προτείνει και αιτείται ανά άρθρο του παρόντος σχεδίου νόμου τις ακόλουθες τροποποιήσεις και προσθήκες:
1. Τα κριτήρια χορήγησης άδειας με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης είναι:
α) για τους παραγωγούς πωλητές σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 1:
αα) ηλικία,
αβ) πολυτεκνία,
αγ) αναπηρία,
αδ) τίτλοι σπουδών,
αε) εντοπιότητα και
αστ) ορθή γεωργική πρακτική.
β) για τους επαγγελματίες, σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 2:
βα) ανεργία,
ββ) ηλικία,
βγ) τίτλοι σπουδών,
βδ) πολυτεκνία
βε) αναπηρία
βστ) ιδιότητα γονέων – νόμιμων κηδεμόνων ανηλίκων τέκνων με αναπηρία τουλάχιστον 50% ή ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης και βστ) βε) προϋπηρεσία σε λαϊκή αγορά. και
βζ) προϋπηρεσία σε λαϊκή αγορά.
2. Ειδικά για το στάσιμο εμπόριο:
«α) κάθε αρμόδια αρχή χορηγεί τις άδειες με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης επαγγελματιών πωλητών σε άνεργα άτομα με αναπηρία από οποιαδήποτε αιτία, με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 50%, καθώς και σε γονείς και νόμιμους κηδεμόνες ανηλίκων τέκνων με αναπηρία τουλάχιστον 50% ή ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης. Κριτήρια για τη χορήγηση είναι η ανεργία και η αναπηρία του προσώπου για το οποίο ασκείται είτε το προσωποπαγές είτε το έμμεσο δικαίωμα προστασίας από την αναπηρία».
β) […]
γ) Οι θέσεις που καταλαμβάνουν οι δικαιούχοι χορηγούνται επίσης με μοριοδότηση. Η αρμόδια αρχή, κατά τον ορισμό των θέσεων, μεριμνά για την ασφαλή χωροθέτησή τους. Τα είδη επιλέγονται από τους πωλητές και ανήκουν στην κατηγορία ειδών, που αναφέρονται στην υπουργική απόφαση της παρ. 2 του άρθρου 53».
Αρ. Πρωτ. Ένωσης 368/28-04-2021
Άρθρο 29 : Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η προσθήκη και άλλων κριτηρίων για τους επαγγελματίες πωλητές. Και αυτό διότι, όπως προαναφέρθηκε, το μοναδικό κριτήριο των ημερών μη δραστηριοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές ισοψηφίες. Η προσθήκη και άλλων κριτηρίων, όπως η παλαιότητα της άδειας, η εντοπιότητα και θα αποφευχθεί ή περιοριστεί σημαντικά η πιθανότητα πολλαπλών ισοψηφιών.
Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η προσθήκη και άλλων κριτηρίων για τους επαγγελματίες πωλητές. Και αυτό διότι, όπως προαναφέρθηκε, το μοναδικό κριτήριο των ημερών μη δραστηριοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές ισοψηφίες. Η προσθήκη και άλλων κριτηρίων, όπως η παλαιότητα της άδειας, η εντοπιότητα και θα αποφευχθεί ή περιοριστεί σημαντικά η πιθανότητα πολλαπλών ισοψηφιών.
Τα κριτήρια χορήγησης άδειας και αντίστοιχης θέσης δραστηριοποίησης στις λαϊκές αγορές και το στάσιμο εμπόριο και άδειας για το πλανόδιο εμπόριο της προωθούμενης ρύθμισης εισάγουν, κατά την εκτίμησή μας, μια αναιτιολόγητη εξαίρεση / κατάργηση του θεσμοθετημένου βαθμού προστασίας των γονέων και κηδεμόνων των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, όπως, με τον υπό κατάργηση Νόμο 4497/2017 (Α’ 171), συγκαταλέγονται στους/στις δικαιούχους των αδειών επαγγελματιών πωλητών υπαίθριου εμπορίου.
Παύει, συνεπώς, η ισχύς της πρόβλεψης περί δυνατότητας μοριοδοτούμενης συμμετοχής σε σχετική προκήρυξη, επί της ειδικής κατηγορίας κατανομής του 60% των θέσεων, για τα πρόσωπα που είναι: «δ. οι γονείς και κηδεμόνες ανηλίκων τέκνων με αναπηρία τουλάχιστον 50% ή προστάτες ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης» (άρθρο 19, παράγραφος 2, περίπτωση δ) του Ν.4497/2017).
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία που κατοχυρώθηκε με τον παραπάνω νόμο θεμελιώθηκε, προφανώς, στο πνεύμα της αντιστάθμισης των δυσμενών επιδράσεων που ασκεί η ύπαρξη της αναπηρίας στην ικανότητα βιοπορισμού και στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας, εν προκειμένω της εμπορικής δραστηριότητας στις υπαίθριες αγορές, τόσο για τα άτομα με αναπηρία, όσο και για τα μέλη των οικογενειών τους, φρονούμε ότι η εν λόγω κατάργησή της είναι τουλάχιστον ασυμβίβαστη με τους λόγους που την εξέθρεψαν. Με βάση τα διαλαμβανόμενα στην αιτιολογική έκθεση του Ν.4497/2017 για το άρθρο 19 και δη του σκοπούμενου κοινωνικού χαρακτήρα της αδειοδότησης στο υπαίθριο εμπόριο, με τη διευκόλυνση της εισόδου στην αγορά εργασίας προσώπων που συναντούν δυσχέρειες και χρήζουν κοινωνικής στήριξης, εγείρεται εύλογα το ερώτημα αναφορικά με το ποιας από αυτές τις συνθήκες εκτιμάται πως έχει εκλείψει η συνδρομή της στη σημερινή περίοδο της έντονης κοινωνικής και οικονομικής διακινδύνευσης, προκειμένου να θεωρηθεί αιτιολογημένη η περιστολή της εγγυητικής προστασίας της πολιτείας για τα πρόσωπα αυτά.
Συνεκτιμώντας πως στο ίδιο πνεύμα, της εισαγωγής κοινωνικά αποδεκτών λύσεων, κινήθηκαν και στο παρελθόν οι αντίστοιχες νομοθετικές προβλέψεις – όπως λ.χ. η κατά προτεραιότητα, με βάση κοινωνικά κριτήρια, ποσόστωση 5% για γονείς / κηδεμόνες ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες αναφορικά με τις άδειες επαγγελματία πωλητή λαϊκών αγορών, υπαίθριου πλανόδιου και στάσιμου εμπορίου του Ν.4264/2014, άρθ.14, 22 (Α’ 118) – καθίσταται ακόμη πιο δυσχερής η κατανόηση του λόγου για τον οποίο τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν προστατεύονται από τις ρυθμίσεις του παρόντος σχεδίου, όχι μόνο αναφορικά με τις θέσεις δραστηριοποίησης επαγγελματιών πωλητών στο στάσιμο εμπόριο (άρθ. 29, παρ.2), αλλά ούτε καν με το σύστημα μοριοδότησης του Παραρτήματος 2 (παρ.1, περ.β άρθ. 29) για τις άδειες των επαγγελματιών πωλητών, από τη στιγμή που, περαιτέρω, διακρίνεται ότι άλλες ιδιότητες, παρεμφερούς ευαλωτότητας, όπως της πολυτεκνίας, εξακολουθούν να εμπίπτουν έστω στις μοριοδοτούμενες προσαυξήσεις.
Κατόπιν των ανωτέρω, θεωρούμε ως θεμιτή και δίκαιη και, συνεπώς, ζητάμε να διατηρηθεί η προστασία των γονέων και κηδεμόνων ένεκα της αναπηρίας ατόμων που έχουν στη φροντίδα τους στις ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου, με τη μοριοδότηση της ιδιότητας αυτής στις περιπτώσεις δικαιούχων αδειών επαγγελματιών πωλητών ή/και τη συμπερίληψη της κατηγορίας τους στους/στις δικαιούχους αδειών για το στάσιμο εμπόριο.
Στη βάση αυτή, οι προτεινόμενες προσθήκες ή/και αναδιατυπώσεις για τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 29 (με υπογράμμιση και έντονη γραμματοσειρά) έχουν ως εξής:
Παράγραφος 1, κριτήρια περίπτωσης β): Προσθήκη κατηγορίας / περίπτωσης κριτηρίων που μοριοδοτείται, ως ακολούθως:
«β) για τους επαγγελματίες, σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 2:
βα) ανεργία,
ββ) ηλικία,
βγ) τίτλοι σπουδών,
βδ) πολυτεκνία και
βε) ιδιότητα γονέων – νόμιμων κηδεμόνων ανηλίκων τέκνων με αναπηρία τουλάχιστον 50% ή ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης και
βστ) βε) προϋπηρεσία σε λαϊκή αγορά.
Προσέτι, από τη συνδυαστική θεώρηση του προβλεπόμενου συστήματος μοριοδότησης της προωθούμενης ρύθμισης και εκείνου του Ν.4497/2017, θεωρούμε ως εύλογη την προσαύξηση της βαθμολογίας με 15 μόρια για τους γονείς και κηδεμόνες που έχουν στη φροντίδα τους ένα άτομο με αναπηρία, των περιπτώσεων που παραπάνω προσδιορίζεται, και με 20 μόρια στις περιπτώσεις ύπαρξης περισσότερων του ενός προστατευόμενων ατόμων με αναπηρία ή/και μονογονεϊκής οικογένειας.
Σημειώνουμε, επίσης, πως η αποδοχή της μοριοδότησης της συγκεκριμένης κατηγορίας συμπαρασύρει, αναμενόμενα, τροποποιήσεις στο περιεχόμενο του Παραρτήματος 2 του σχεδίου νόμου, καθιστώντας αναπόφευκτα τούτο, υποκείμενο σε εσωτερικές αναθεωρήσεις για την απόδοση της κατ’ ανώτατο όριο πρόβλεψης των 100 μορίων (άρθρο 28, παρ. 1 σχεδίου νόμου).
Παράγραφος 2, περίπτωση α): Προσθήκη κατηγορίας που περιλαμβάνεται στους/στις δικαιούχους αδειών ως εξής:
«α) κάθε αρμόδια αρχή χορηγεί τις άδειες με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης επαγγελματιών πωλητών σε άνεργα άτομα με αναπηρία από οποιαδήποτε αιτία, με ποσοστό αναπηρίας ανικανότητας τουλάχιστον 50%, καθώς και σε γονείς και νόμιμους κηδεμόνες ανηλίκων τέκνων με αναπηρία τουλάχιστον 50% ή ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης. Κριτήρια για τη χορήγηση είναι η ανεργία και η ανικανότητα λόγω αναπηρίας του προσώπου για το οποίο ασκείται είτε το προσωποπαγές είτε το έμμεσο δικαίωμα προστασίας από την αναπηρία».
Στην παρ.3 εδ.β είναι απολύτως αναγκαίο στο μοναδικό κριτήριο μοριοδότησης που αποτελεί ο χρόνος μη δραστηριοποίησης να προστεθεί και το κριτήριο της παλαιότητας της άδειας, δηλαδή όσο παλαιότερη η άδεια τόσο περισσότερα μόρια να λαμβάνει ο πωλητής. Μόνο με την πρόσθεση και του κριτηρίου αυτού θα αποφευχθεί η βεβαιότητα των πολλαπλών ισοβαθμιών και θα απονεμηθεί δικαιοσύνη.
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3
Τα κριτήρια μοριοδότησης για να διεκδικήσουν οι υφιστάμενοι σήμερα πωλητές νέες θέσεις είναι για τους επαγγελματίες μόνο οι ημέρες που δεν έχουν λαϊκή αγορά ,δηλαδή ένα μόριο για κάθε ημέρα μη εργασίας σύμφωνα με το παράρτημα 3Α, το οποίο ισχύει και για τους παραγωγούς μαζί με την εντοπιότητα των κυρίως καλλιεργειών τους που αποδίδει άλλα δέκα μόρια.Κατά συνέπεια ειδικά για τους επαγγελματίες το ένα και μοναδικό κριτήριο μοριοδότησης καθιστά ΒΕΒΑΙΑ την ύπαρξη πολλαπλών ισοβαθμιών κατά τη διεκδίκηση μιας θέσης με άμεσο επακόλουθο η θέση να κατακυρώνεται, κατά το άρθρο 28παρ 2εδβ, στον πλειοδότη πωλητή,δηλαδή σε αυτόν με την υψηλότερη οικονομική προσφορά.Δυστυχώς η ανεπάρκεια κι άλλων κριτηρίων μοριοδότησης ,όπως πχ η παλαιότητα της άδειας,καθιστούν την μοριοδότηση απλά μια προδικασία ,αφού η ισοβαθμίες πολλών είναι δεδομένες, και η θέση θα κρίνεται από το ποιος θα προσφέρει το μεγαλύτερο αντίτιμο.