1. Ο καθορισμός των θέσεων δραστηριοποίησης γίνεται κατόπιν απόφασης του οικείου δήμου, βάσει χωροταξικής μελέτης, λαμβανομένων υπόψη κριτηρίων, όπως η ομαλή πρόσβαση σε κατοικίες και επιχειρήσεις, η διέλευση ατόμων με κινητικά προβλήματα και η κυκλοφοριακή επίπτωση.
2. Κάθε σημείο/θέση μπορεί να διατίθενται σε διαφορετικούς πωλητές (παραγωγούς και επαγγελματίες πωλητές), ανάλογα με τις ώρες/ημέρες δραστηριοποίησης και το χρονικό διάστημα του έτους για το οποίο τα ζητούν οι τελευταίοι. Δεν επιτρέπεται η ταυτόχρονη δραστηριοποίηση περισσότερων του ενός πωλητών στην ίδια θέση.
3. Κατ’ εξαίρεση και για την εξυπηρέτηση του καταναλωτικού κοινού, κατά την καλοκαιρινή περίοδο μπορεί να χορηγούνται με απόφαση του οικείου δήμου:
α. θέση δραστηριοποίησης σε ανέργους για παρασκευή και διάθεση πρόχειρων γευμάτων.
β. θέση δραστηριοποίησης σε υφιστάμενους κατόχους θέσης στάσιμου εμπορίου ή δικαιώματος για πλανόδια δραστηριοποίηση με αντικείμενο εκμετάλλευσης κινητή καντίνα και φορητή εγκατάσταση έψησης.
Στην ως άνω απόφαση του οικείου δήμου ορίζονται οι όροι, η διαδικασία, η χρονική διάρκεια χορήγησης, καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια.
4. Κατ’ εξαίρεση, με την αφορμή διοργάνωσης εκθέσεων, αθλητικών, ψυχαγωγικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, ο οικείος δήμος μπορεί να χορηγεί σε κατόχους άδειας – θέσης δραστηριοποίησης άσκησης υπαίθριου στάσιμου και άδειας πλανόδιου εμπορίου, με αντικείμενο κινητή καντίνα και φορητή εγκατάσταση έψησης, άδεια κατάληψης χώρου για τη διάθεση τροφίμων και ποτών στο πλαίσιο της εκδήλωσης.
Με απόφαση του δήμου καθορίζονται τα σημεία χορήγησης και κάθε σχετική λεπτομέρεια σχετικά με τη διάθεση αυτών.
5. Οι διατάξεις του παρόντος δεν εφαρμόζονται για τις καντίνες που δραστηριοποιούνται σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, για τις οποίες εφαρμόζεται ο ν. 2971/2001 (Α΄ 285).
Στο αρ. 1
παρ. 5
Να προστεθούν στους φορείς και τα Λ. Τ. και οι Εκκλησιαστικές αρχές.
Παρ. 12
Στο αρ. 8 αναφέρεται ο κανονισμός των λαϊκών αγορών και όχι τα είδη.
Στο αρ. 5
Παρ. 1
Να προστεθούν τα Λ.Τ. και οι εκκλησιαστικές αρχές.
Παρ. 5
Στο αρ. 48 αναφέρει την διαδικασία είσπραξης διοικητικών προστίμων
Αρ. 13
Παρ.4
Το αρ. 51 μιλάει για τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες
Αρ. 14
παρ. 1
Η λέξη παζαριών πρέπει να φύγει διότι παζάρια έχει καθιερωθεί και λέγονται οι παραδοσιακές επταήμερες εμποροπανηγύρεις που γίνονται μία φορά το χρόνο.
Παρ. 2
Οι Πασχαλινές αγορές να δύνανται να διαρκούν μέχρι 15 ημέρες και οι Χριστουγεννιάτικες αγορές τουλάχιστον 25 ημέρες. Σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες αυτού του είδους οι αγορές διαρκούν τουλάχιστον ένα μήνα.
Αρ. 15
Παρ. 1
Να φύγουν τα αρ. 24 & 25 σε ότι αφορά τις εμποροπανηγύρεις. Αντιφένεται με το αρ. 13 παρ. 1 όπου αναφέρεται ότι οι Δήμοι αποφασίζουν με κανονιστική πράξη.
Παρ. βα)
Να παραμείνει το ποσοστό για όσους έχουν άδεια λαϊκής αγοράς ως είχε στον 4497/17 δηλ για 20% και αντίστοιχα οι έχοντες βεβαίωση Υπαίθριας Δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας και έχουν ως κύριο βιοποριστικό επάγγελμα το υπαίθριο εμπόριο να έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε προκήρυξη που θα γίνει μελλοντικά από τους εκάστοτε φορείς δικαίωμα συμμετοχής σε αντίστοιχο ποσοστό. Να φύγει και ο περιορισμός των 4 ημερών.
Εξάλλου οι πωλητές βιομηχανικών ειδών στις λαϊκές αγορές έχουν τον ίδιο ΚΑΔ είναι το ίδιο επάγγελμα. Την στιγμή που ο κάθε ένας ο οποίος έχει μαγαζί ή βιοτεχνία και μπορεί με επέκταση δραστηριότητας να βγάλει βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας, δεν τον αποκλείει από το να συμμετέχει στις εμποροπανηγύρεις αν έχει δουλειά και τις 6 ημέρες της εβδομάδας. Είναι διάκριση έναντι ειδικότερα στους πωλητές της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Κεν. Μακεδονίας και γενικά σε όσους
τυχαίνει και έχουν άδεια λαϊκής αγοράς και δουλεύουν 6 ημέρες. Επιπλέον ο περιορισμός αυτός εμποδίζει χωρίς λόγο την ελεύθερη πρόσβαση στο επιχειρεί. Να μπορεί να έρθει στις εμποροπανηγύρεις όποιος θέλει γιατί έτσι αυξάνεται ο ανταγωνισμός και βελτιωνόμαστε όλοι. Μέσα από τον ανταγωνισμό πέφτουν και τιμές και κερδίζει και ο καταναλωτής.
Παρ. 3
Το ίδιο που ισχύει και για τους χειροτέχνες – καλλιτέχνες αναφέρεται στις μεταβατικές διατάξεις αρ. 52 παρ. 7 να ισχύει το ίδιο και για τις βραχυχρόνιες αγορές και συγκεκριμένα για τις κατηγορίες α, β, γ, για όσους έχουμε βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας με προγενέστερο νόμο να συμμετέχουμε απευθείας στις εμποροπανηγύρεις καταβάλλοντας μόνο το τέλος όπως ορίζεται στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς από τον φορέα.
Αρ. 16
Παρ. 1
Να φύγει ο περιορισμός για τις συγκεκριμένες Περιφέρειες γιατί θέτει εμπόδια χωρίς λόγο στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας
Παρ. 2 β
Να προστεθεί η ίδια παράγραφος και για τα Λ. Τ.
Αρ. 23
Παρ. 3 α, β.
Ειδικότερα για τις συγκεκριμένες δράσεις να δύναται να συμμετέχουν και όσοι έχουν βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας με συναφές αντικείμενο ( κινητή επιφάνεια έψησης, ή ζαχαρώδη κλπ)
Αρ. 24
Παρ. 2 δ
Να υπάρξει εξαίρεση για τις εμποροπανηγύρεις. Είναι καταστρατήγηση της απόδοσης των θέσεων.
Είναι ανέφικτο να αναγράφονται εκ των προτέρων στις θέσεις τα προϊόντα πώλησης. Το πρακτικότερο είναι να αναγράφονται εφόσον αποδοθούν οι θέσεις. Αν υπάρχουν κενές θέσεις σε μία εμποροπανήγυρη και είναι π.χ. για είδη υαλοπωλείου , υποδήματα και υπάρχουν ενδιαφερόμενοι με ενδύματα και παιχνίδια δεν μπορούν να συμμετέχουν. Έπειτα εάν ένας δήμος επιλέξει να αποδώσει τις θέσεις με κλήρωση πως θα χαρακτηρίσει τις θέσεις εκ των προτέρων. Συνηθίζεται στις μεγάλες εμποροπανηγύρεις ( Ν. Φιλαδέλφεια, Αθηνών, Λάρισας – 7ήμερο παζάρι- , Ναυπακτίας κ.ά. να μένουν κενές θέσεις οι οποίες δίνονται σε όσους αιτούνται να συμμετέχουν.
Παρ. 10
Αντίφαση με το αρ. 13 παρ, 1 και 2 σύμφωνα με τα οποία ο δήμος αποφασίζει με κανονιστική απόφαση. Η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Ο όρος οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει. Και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.
ΑΡ. 25
Παρ. 7
Στις εν λόγο επιτροπές να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των 2βάθμιων οργάνων του κλάδου των υπαίθριων.
εμπόρων. Επίσης ο όρος οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει. Στα αρ. 13 παρ. 1 & 2 αναφέρει ότι οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστικές αποφάσεις και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι για τους πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς
Αρ. 27
Παρ.1 β.
Να γίνει διευκρίνηση ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις, διότι το αρ. 9 παρ. 2 αναφέρει ότι οι άδειες παραχωρούνται σε άνεργα άτομα με αναπηρία…. ότι οι θέσεις χορηγούνται με κλήρωση .
Παρ.2
Ως αναφορά τις βραχυχρόνιες αγορές.
Να γίνει διευκρίνηση ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις. Διότι είμαστε απασχολούμενοι περίπου 150 ημέρες το χρόνο και προσπαθούμε να πάμε σε όσο το δυνατόν περισσότερες υπαίθριες αγορές μπορούμε για να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα όλου του χρόνου.
Αρ. 28
Παρ. 4
Να διευκρινιστεί ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις διότι η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Είναι αντίφαση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο αρ. 13 παρ. 1 & 2 και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.
Παρ. 7
Χρειαζόμαστε διευκρινίσεις. Εξαιρεί τις εμποροπανηγύρεις;
Παρ. 8
Η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Είναι αντίθετο με το αρ. 13 παρ. 1 & 2 και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν τα τέλη σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.
Αρ. 29
Παρ.2 γ
Σε προηγούμενα αρ. αναφέρεται σε οικονομική προσφορά και μοριοδότηση τι ισχύει;
Αρ. 30
Παρ. 1
Ποιες αγορές αφορά; Αφορά και τις εμποροπανηγύρεις;. Αν ναι τότε δημιουργείται πρόβλημα. Αρκετοί από τους συναδέλφους δεν έχουν τις γνώσεις για τέτοιους χειρισμούς αλλά ούτε και τον ανάλογο εξοπλισμό (υπολογιστή , σκάνερ κ. ά.)
Παρ.1 στ
Να διευκρινιστεί ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις όπου σύμφωνα με το αρ. 13 παρ. 1&2 οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστική απόφαση δημοτικού συμβουλίου. Επίσης στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι για τους κατόχους άδειας χειροτέχνη – καλλιτέχνη , καθώς και τους πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλονται τέλη σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας αγοράς από τον αρμόδιο φορέα.
Παρ. 3β
Να φύγει. Κανένας άλλος κλάδος του εμπορίου δεν χρειάζεται ενημερότητα για να ασκήσει το επάγγελμα του παρά μόνο για να εισπράξει χρήματα από το δημόσιο.
Αρ. 38
Παρ.3 γ
Ειδικά για τις εμποροπανηγύρεις δεν είναι εφικτό κατά την έκδοση της βεβαίωσης Υπαίθριας Δραστηριοποίησης Ετήσιας Διάρκειας να δηλώσουμε το προσωπικό μας από την αρχή του έτους. Δεν είμαστε καθημερινά απασχολούμενοι και λόγων των ειδικών συνθηκών του επαγγέλματος μας, το προσωπικό μας συνήθως εναλλάσσεται , δεν μπορεί κανένας να μείνει και να δουλεύει κάποιες μέρες τον μήνα. Εξάλλου συνήθως προσλαμβάνουμε προσωπικό από τις περιοχές που πηγαίνουμε για δουλειά. Το πρακτικό είναι να δηλώνουμε το προσωπικό μας στον δήμο που βρίσκεται η υπαίθρια εμποροπανήγυρη που συμμετέχουμε.
Παρ. 4
Όσοι έχουν βεβαίωση Υπαίθριας δραστηριότητας να διευκρινιστεί ότι εξαιρούνται σύμφωνα με το αρ. 15 παρ. 6
Παρ. 7
Ειδικά για εμάς που η δουλειά μας είναι σε όλη την επικράτεια δεν είναι δυνατό να δηλώνουμε τους υπαλλήλους μας στον δήμο που μας έχει εκδόσει την βεβαίωση. Δεν απασχολούμε μόνιμο προσωπικό. Εξάλλου ανάλογα με την δουλειά προσλαμβάνουμε προσωπικό. Είναι πρακτικότερο να το δηλώνουμε στον δήμο κάθε φορά που διεξάγεται η υπαίθρια αγορά.
Αρ.42
α) Ποιους αφορά; Αφορά και τις εμποροπανηγύρεις; Αν ναι πρέπει να διευκρινιστεί και να εξαιρεθούμε. Δεν είναι δυνατόν να γίνει ηλεκτρονικά η διάθεση των θέσεων διότι είναι επαναλαμβανόμενη διαδικασία και όχι μία φορά ανά 3 ή 5 χρόνια που είναι σε άλλες αγορές. Αρκετοί δήμοι όπως π.χ. ο Δήμος Αθηναίων που έχει 39 εμποροπανηγύρεις και τυγχάνει να διεξάγονται και 2 ή και 3 εμποροπανηγύρεις μηνιαίως καταλαβαίνεται τι σύγχυση θα φέρει. Δεν είναι λίγες οι θέσεις όπως στις λαϊκές αγορές. Υπάρχουν δήμοι που έχουν πάνω από 400 θέσεις ( Ν. Φιλαδέλφειας, Λάρισας, Ναυπακτίας, Λειβαδέων κ.ά.)
Η οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει ως αναφορά τις εμποροπανηγύρεις είναι αντίφαση με τα αρ. 13 παρ. 1 &2 και 39 παρ. 6 όπου λένε ότι οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστικές αποφάσεις. Αλλά και για τους λόγους που ήδη έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο.
Αρ. 51
Πρέπει να φύγει όλο το αρ. ή να προσαρμοστεί. Πρόσφατα ψηφίστηκε νέος νόμος για τα ψυχαγωγικά- ν. 4796/ 17-4-2021 Κεφ. Β΄ Λειτουργία των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στο σύνολό τους-.
Αρ. 52
Παρ. 7
Δίνει προτεραιότητα στην παλαιότητα. Να προστεθεί μία παράγραφος και για τις άλλες βραχυχρόνιες αγορές και ειδικότερα για τις κατηγορίες α, β, γ, του αρ. 12 και συγκεκριμένα όσοι είχαμε βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας από τους δήμους, πριν από την έκδοση του νέου νόμου, να ισχύει ότι και στους χειροτέχνες – καλλιτέχνες όπως ισχύει και σε άλλους κλάδους βραχυχρόνιων αγορών ( κυριακάτικες αγορές)
Αρ. 53
Παρ. 10
Να αναφερθούν και οι βεβαιώσεις υπαίθριας δραστηριότητας. Υπάρχουν εμποροπανηγύρεις που διεξάγονται σε χώρους Λ.Τ. ( Αγ. Αντρέα Πάτρα, Αγ. Κυριακής Λευκάδα, Αγ. Διονυσίου Ζάκυνθος κ.ά.)
Παρ. 3 α, β. Ειδικότερα για τις συγκεκριμένες δράσεις να δύναται να συμμετέχουν και όσοι έχουν βεβαίωση υπαίθριας δραστηριοποίησης ετήσιας διάρκειας με συναφή αντικείμενο ( κινητή επιφάνεια έψησης, ζαχαρώδη όπως λουκουμάδες κ.ά.)
Επί του συγκεκριμένου άρθρου και ιδιαίτερα των παραγράφων 3 και 4, ο νομοθέτης οφείλει να εντάξει και τους κατέχοντες ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με πώληση διατροφικών είδη(ΚΑΝΤΙΝΑ Κ.Τ.Λ.) διότι πολλοί Δήμοι και προς ενίσχυση των τοπικών καταστημάτων υγειονομικού χαρακτήρα(ψητοπωλεία-καφετέριες-εστιατόρια κ.τ.λ.), δεν επιτρέπουν δυνάμει των κανονιστικών τους πράξεων τη συμμετοχή των προαναφερόμενων επαγγελματιών, με αποτέλεσμα την συρρίκνωση και αφαίμαξή τους
Άρθρο 23: Με δεδομένο ότι στο προοίμιο του νομοσχεδίου και στην επεξήγηση των όρων που χρησιμοποιούνται, ως “υπαίθριο εμπόριο” ορίζεται “….η εμπορική δραστηριότητα που ασκείται σε ανοικτό χώρο, όπως η πώληση προϊόντων σε λαϊκές και λοιπές οργανωμένες υπαίθριες αγορές, καθώς και το πλανόδιο εμπόριο….” , είναι ακατανόητη η ρύθμιση του άρθρου που ορίζει ότι ο καθορισμός των θέσεων δραστηριοποίησης γίνεται κατόπιν απόφασης του οικείου Δήμου, όταν για τις λαϊκές αγορές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης έχει θεσπιστεί εξαίρεση σύμφωνα με το άρ. 5 παρ. 2 και αρμόδιες για τη λειτουργία τους είναι οι αντίστοιχες Περιφέρειες.