Υπουργείο Ανάπτυξης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 29 Απριλίου 2021, 18:50 | ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑΝΟΔΙΩΝ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΩΝ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στο αρ. 1

  παρ. 5

  Να προστεθούν στους φορείς και τα Λ. Τ. και οι Εκκλησιαστικές αρχές.

  Παρ. 12

  Στο αρ. 8 αναφέρεται ο κανονισμός των λαϊκών αγορών και όχι τα είδη.

  Στο αρ. 5

  Παρ. 1

  Να προστεθούν τα Λ.Τ. και οι εκκλησιαστικές αρχές.

  Παρ. 5

  Στο αρ. 48 αναφέρει την διαδικασία είσπραξης διοικητικών προστίμων

  Αρ. 13

  Παρ.4

  Το αρ. 51 μιλάει για τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες

  Αρ. 14

  παρ. 1

  Η λέξη παζαριών πρέπει να φύγει διότι παζάρια έχει καθιερωθεί και λέγονται οι παραδοσιακές επταήμερες εμποροπανηγύρεις που γίνονται μία φορά το χρόνο.

  Παρ. 2

  Οι Πασχαλινές αγορές να δύνανται να διαρκούν μέχρι 15 ημέρες και οι Χριστουγεννιάτικες αγορές τουλάχιστον 25 ημέρες. Σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες αυτού του είδους οι αγορές διαρκούν τουλάχιστον ένα μήνα.

  Αρ. 15

  Παρ. 1

  Να φύγουν τα αρ. 24 & 25 σε ότι αφορά τις εμποροπανηγύρεις. Αντιφένεται με το αρ. 13 παρ. 1 όπου αναφέρεται ότι οι Δήμοι αποφασίζουν με κανονιστική πράξη.

  Παρ. βα)

  Να παραμείνει το ποσοστό για όσους έχουν άδεια λαϊκής αγοράς ως είχε στον 4497/17 δηλ για 20% και αντίστοιχα οι έχοντες βεβαίωση Υπαίθριας Δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας και έχουν ως κύριο βιοποριστικό επάγγελμα το υπαίθριο εμπόριο να έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε προκήρυξη που θα γίνει μελλοντικά από τους εκάστοτε φορείς δικαίωμα συμμετοχής σε αντίστοιχο ποσοστό. Να φύγει και ο περιορισμός των 4 ημερών.

  Εξάλλου οι πωλητές βιομηχανικών ειδών στις λαϊκές αγορές έχουν τον ίδιο ΚΑΔ είναι το ίδιο επάγγελμα. Την στιγμή που ο κάθε ένας ο οποίος έχει μαγαζί ή βιοτεχνία και μπορεί με επέκταση δραστηριότητας να βγάλει βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας, δεν τον αποκλείει από το να συμμετέχει στις εμποροπανηγύρεις αν έχει δουλειά και τις 6 ημέρες της εβδομάδας. Είναι διάκριση έναντι ειδικότερα στους πωλητές της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Κεν. Μακεδονίας και γενικά σε όσους

  τυχαίνει και έχουν άδεια λαϊκής αγοράς και δουλεύουν 6 ημέρες. Επιπλέον ο περιορισμός αυτός εμποδίζει χωρίς λόγο την ελεύθερη πρόσβαση στο επιχειρεί. Να μπορεί να έρθει στις εμποροπανηγύρεις όποιος θέλει γιατί έτσι αυξάνεται ο ανταγωνισμός και βελτιωνόμαστε όλοι. Μέσα από τον ανταγωνισμό πέφτουν και τιμές και κερδίζει και ο καταναλωτής.

  Παρ. 3

  Το ίδιο που ισχύει και για τους χειροτέχνες – καλλιτέχνες αναφέρεται στις μεταβατικές διατάξεις αρ. 52 παρ. 7 να ισχύει το ίδιο και για τις βραχυχρόνιες αγορές και συγκεκριμένα για τις κατηγορίες α, β, γ, για όσους έχουμε βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας με προγενέστερο νόμο να συμμετέχουμε απευθείας στις εμποροπανηγύρεις καταβάλλοντας μόνο το τέλος όπως ορίζεται στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς από τον φορέα.

  Αρ. 16

  Παρ. 1

  Να φύγει ο περιορισμός για τις συγκεκριμένες Περιφέρειες γιατί θέτει εμπόδια χωρίς λόγο στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας

  Παρ. 2 β

  Να προστεθεί η ίδια παράγραφος και για τα Λ. Τ.

  Αρ. 23

  Παρ. 3 α, β.

  Ειδικότερα για τις συγκεκριμένες δράσεις να δύναται να συμμετέχουν και όσοι έχουν βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας με συναφές αντικείμενο ( κινητή επιφάνεια έψησης, ή ζαχαρώδη κλπ)

  Αρ. 24

  Παρ. 2 δ

  Να υπάρξει εξαίρεση για τις εμποροπανηγύρεις. Είναι καταστρατήγηση της απόδοσης των θέσεων.

  Είναι ανέφικτο να αναγράφονται εκ των προτέρων στις θέσεις τα προϊόντα πώλησης. Το πρακτικότερο είναι να αναγράφονται εφόσον αποδοθούν οι θέσεις. Αν υπάρχουν κενές θέσεις σε μία εμποροπανήγυρη και είναι π.χ. για είδη υαλοπωλείου , υποδήματα και υπάρχουν ενδιαφερόμενοι με ενδύματα και παιχνίδια δεν μπορούν να συμμετέχουν. Έπειτα εάν ένας δήμος επιλέξει να αποδώσει τις θέσεις με κλήρωση πως θα χαρακτηρίσει τις θέσεις εκ των προτέρων. Συνηθίζεται στις μεγάλες εμποροπανηγύρεις ( Ν. Φιλαδέλφεια, Αθηνών, Λάρισας – 7ήμερο παζάρι- , Ναυπακτίας κ.ά. να μένουν κενές θέσεις οι οποίες δίνονται σε όσους αιτούνται να συμμετέχουν.

  Παρ. 10

  Αντίφαση με το αρ. 13 παρ, 1 και 2 σύμφωνα με τα οποία ο δήμος αποφασίζει με κανονιστική απόφαση. Η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Ο όρος οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει. Και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.

  ΑΡ. 25

  Παρ. 7

  Στις εν λόγο επιτροπές να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των 2βάθμιων οργάνων του κλάδου των υπαίθριων.

  εμπόρων. Επίσης ο όρος οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει. Στα αρ. 13 παρ. 1 & 2 αναφέρει ότι οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστικές αποφάσεις και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι για τους πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς

  Αρ. 27

  Παρ.1 β.

  Να γίνει διευκρίνηση ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις, διότι το αρ. 9 παρ. 2 αναφέρει ότι οι άδειες παραχωρούνται σε άνεργα άτομα με αναπηρία…. ότι οι θέσεις χορηγούνται με κλήρωση .

  Παρ.2

  Ως αναφορά τις βραχυχρόνιες αγορές.

  Να γίνει διευκρίνηση ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις. Διότι είμαστε απασχολούμενοι περίπου 150 ημέρες το χρόνο και προσπαθούμε να πάμε σε όσο το δυνατόν περισσότερες υπαίθριες αγορές μπορούμε για να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα όλου του χρόνου.

  Αρ. 28

  Παρ. 4

  Να διευκρινιστεί ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις διότι η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Είναι αντίφαση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο αρ. 13 παρ. 1 & 2 και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν το τέλος σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.

  Παρ. 7

  Χρειαζόμαστε διευκρινίσεις. Εξαιρεί τις εμποροπανηγύρεις;

  Παρ. 8

  Η οικονομική προσφορά παραπέμπει σε δημοπρασία. Είναι αντίθετο με το αρ. 13 παρ. 1 & 2 και στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι οι πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλουν τα τέλη σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς.

  Αρ. 29

  Παρ.2 γ

  Σε προηγούμενα αρ. αναφέρεται σε οικονομική προσφορά και μοριοδότηση τι ισχύει;

  Αρ. 30

  Παρ. 1

  Ποιες αγορές αφορά; Αφορά και τις εμποροπανηγύρεις;. Αν ναι τότε δημιουργείται πρόβλημα. Αρκετοί από τους συναδέλφους δεν έχουν τις γνώσεις για τέτοιους χειρισμούς αλλά ούτε και τον ανάλογο εξοπλισμό (υπολογιστή , σκάνερ κ. ά.)

  Παρ.1 στ

  Να διευκρινιστεί ότι δεν αφορά τις εμποροπανηγύρεις όπου σύμφωνα με το αρ. 13 παρ. 1&2 οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστική απόφαση δημοτικού συμβουλίου. Επίσης στο αρ. 39 παρ. 2 αναφέρει ότι για τους κατόχους άδειας χειροτέχνη – καλλιτέχνη , καθώς και τους πωλητές βραχυχρόνιων αγορών καταβάλλονται τέλη σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας αγοράς από τον αρμόδιο φορέα.

  Παρ. 3β

  Να φύγει. Κανένας άλλος κλάδος του εμπορίου δεν χρειάζεται ενημερότητα για να ασκήσει το επάγγελμα του παρά μόνο για να εισπράξει χρήματα από το δημόσιο.

  Αρ. 38

  Παρ.3 γ

  Ειδικά για τις εμποροπανηγύρεις δεν είναι εφικτό κατά την έκδοση της βεβαίωσης Υπαίθριας Δραστηριοποίησης Ετήσιας Διάρκειας να δηλώσουμε το προσωπικό μας από την αρχή του έτους. Δεν είμαστε καθημερινά απασχολούμενοι και λόγων των ειδικών συνθηκών του επαγγέλματος μας, το προσωπικό μας συνήθως εναλλάσσεται , δεν μπορεί κανένας να μείνει και να δουλεύει κάποιες μέρες τον μήνα. Εξάλλου συνήθως προσλαμβάνουμε προσωπικό από τις περιοχές που πηγαίνουμε για δουλειά. Το πρακτικό είναι να δηλώνουμε το προσωπικό μας στον δήμο που βρίσκεται η υπαίθρια εμποροπανήγυρη που συμμετέχουμε.

  Παρ. 4

  Όσοι έχουν βεβαίωση Υπαίθριας δραστηριότητας να διευκρινιστεί ότι εξαιρούνται σύμφωνα με το αρ. 15 παρ. 6

  Παρ. 7

  Ειδικά για εμάς που η δουλειά μας είναι σε όλη την επικράτεια δεν είναι δυνατό να δηλώνουμε τους υπαλλήλους μας στον δήμο που μας έχει εκδόσει την βεβαίωση. Δεν απασχολούμε μόνιμο προσωπικό. Εξάλλου ανάλογα με την δουλειά προσλαμβάνουμε προσωπικό. Είναι πρακτικότερο να το δηλώνουμε στον δήμο κάθε φορά που διεξάγεται η υπαίθρια αγορά.

  Αρ.42

  α) Ποιους αφορά; Αφορά και τις εμποροπανηγύρεις; Αν ναι πρέπει να διευκρινιστεί και να εξαιρεθούμε. Δεν είναι δυνατόν να γίνει ηλεκτρονικά η διάθεση των θέσεων διότι είναι επαναλαμβανόμενη διαδικασία και όχι μία φορά ανά 3 ή 5 χρόνια που είναι σε άλλες αγορές. Αρκετοί δήμοι όπως π.χ. ο Δήμος Αθηναίων που έχει 39 εμποροπανηγύρεις και τυγχάνει να διεξάγονται και 2 ή και 3 εμποροπανηγύρεις μηνιαίως καταλαβαίνεται τι σύγχυση θα φέρει. Δεν είναι λίγες οι θέσεις όπως στις λαϊκές αγορές. Υπάρχουν δήμοι που έχουν πάνω από 400 θέσεις ( Ν. Φιλαδέλφειας, Λάρισας, Ναυπακτίας, Λειβαδέων κ.ά.)

  Η οικονομική προσφορά πρέπει να φύγει ως αναφορά τις εμποροπανηγύρεις είναι αντίφαση με τα αρ. 13 παρ. 1 &2 και 39 παρ. 6 όπου λένε ότι οι δήμοι αποφασίζουν με κανονιστικές αποφάσεις. Αλλά και για τους λόγους που ήδη έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο.

  Αρ. 51

  Πρέπει να φύγει όλο το αρ. ή να προσαρμοστεί. Πρόσφατα ψηφίστηκε νέος νόμος για τα ψυχαγωγικά- ν. 4796/ 17-4-2021 Κεφ. Β΄ Λειτουργία των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στο σύνολό τους-.

  Αρ. 52

  Παρ. 7

  Δίνει προτεραιότητα στην παλαιότητα. Να προστεθεί μία παράγραφος και για τις άλλες βραχυχρόνιες αγορές και ειδικότερα για τις κατηγορίες α, β, γ, του αρ. 12 και συγκεκριμένα όσοι είχαμε βεβαίωση υπαίθριας δραστηριότητας ετήσιας διάρκειας από τους δήμους, πριν από την έκδοση του νέου νόμου, να ισχύει ότι και στους χειροτέχνες – καλλιτέχνες όπως ισχύει και σε άλλους κλάδους βραχυχρόνιων αγορών ( κυριακάτικες αγορές)

  Αρ. 53

  Παρ. 10

  Να αναφερθούν και οι βεβαιώσεις υπαίθριας δραστηριότητας. Υπάρχουν εμποροπανηγύρεις που διεξάγονται σε χώρους Λ.Τ. ( Αγ. Αντρέα Πάτρα, Αγ. Κυριακής Λευκάδα, Αγ. Διονυσίου Ζάκυνθος κ.ά.)

• 29 Απριλίου 2021, 16:47 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΩΛΗΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΩΛΗΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ
  Στηρίζουμε και προσυπογράφουμε τις θέσεις που έχουν κατατεθεί από την ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» με μέριμνα του ΔΣ και του νομικού της συμβούλου κ. Τάσου Γκανάτσιου και επαναλαμβάνουμε επί του παρόντος και ως δικές μας θέσεις.
  Από τις διατάξεις του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης που τέθηκε προς διαβούλευση στις 15-04-2021 δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ο μέχρι σήμερα διάλογος του Υπουργείου με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργάνων των παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών Λαϊκών Αγορών ήταν εντελώς προσχηματικός και κακόπιστος από την πλευρά του Υπουργείου Ανάπτυξης και είχε αποκλειστικό στόχο να καθησυχάσει και να περιφέρει τον κλάδο μας σε κατάσταση ύπνωσης και εφησυχασμού και να κατευνάσει προσωρινά τις αντιδράσεις που είχαν εκδηλωθεί.
  Επί των μελανών σημείων των άρθρων του Νομοσχεδίου :
  Άρθρο 5 : Αποδείχθηκε περίτρανα μέχρι σήμερα ότι οι Δήμοι, με την αδράνεια και την αδιαφορία τους ως φορείς λειτουργίας δεν κατάφεραν να προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ουσιαστική αναβάθμιση των λαϊκών αγορών, παρότι μέσα από τα ταμεία τους πέρασε πακτωλός χρημάτων από το ημερήσιο τέλος που εμείς από το μόχθο μας καταβάλλουμε. Περιορίστηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι δήμοι μόνο στην καθαριότητα η οποία σε πολλές περιπτώσεις ήταν μόνο υποτυπώδης. Φυσικά το Υπουργείο δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να διαπιστώσει τον τεράστιο αριθμό χρημάτων που εισέπραξαν οι Δήμοι, ότι αυτά ουδέποτε ανταποδοτικά δεν επέστρεψαν στις λαικές αγορές και διατέθηκαν φυσικά για άλλους σκοπούς. Δεν ελέγχθηκε ποτέ, ούτε από εσάς ούτε από το Υπουργείο Εσωτερικών η πορεία τα ανταποδοτικότητας του τέλους. Σχεδόν κανένα έργο υποδομής δεν υλοποιήθηκε μέσα από το ανταποδοτικό ημερήσιο τέλος. Γνωρίζετε κύριοι ότι η πλειοψηφία των λαϊκών αγορών της χώρας δεν διαθέτει ούτε καν μία χημική τουαλέτα ; Αναφέρουμε το ελάχιστο οφειλόμενο που έπρεπε να πράξουν οι δήμοι . Δυστυχώς, το Υπουργείο συνεχίζει την κοντόφθαλμη πολιτική του επιμένοντας στο λάθος και μη θέλοντας να επιφέρει ουσιαστικές πράγματι και καινοτόμες και μακρόπνοες ριζικές αλλαγές στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, με τη μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών στις Περιφέρειες της χώρας, έστω και με επιλογή της κάθε Περιφέρειας, εισάγοντας στο νομοσχέδιο τη λέξη «δύνανται». Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου δεν τολμά και κατ΄ουσίαν δεν θέλει να δώσει νέα πνοή και ώθηση στις Λαϊκές Αγορές και μάλιστα κρυμμένη πίσω από την δήθεν άρνηση των Περιφερειαρχών. Υποκριτική είναι η θέση αυτή, διότι οι Περιφερειάρχες εκδήλωσαν και εκδηλώνουν με κάθε τρόπο την πρόθεσή τους και τη βούλησή τους να αναλάβουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτό εκδηλώθηκε και επίσημα τόσο διά στόματος του Περιφερειάρχη κ. Τζιτζικώστα, των Περιφερειάρχων κ. Κασαπίδη και κ. Αγοραστού. Σταματήστε να υποκρίνεστε !!!! Δεν θέλετε να κάνετε πράξη την αποκέντρωση, δεν θέλετε τίποτε άλλο πέραν από την λανθασμένη αντίληψή σας.
  Επί της ουσίας. Δεν δόθηκαν με το Νομοσχέδιο στις Περιφέρειες της Χώρας αποφασιστικές αρμοδιότητες, έτσι ώστε όλα τα ζητήματα να λύνονται άμεσα και επιτόπου, μέσα από την άμεση παρέμβαση και εποπτεία της Περιφέρειας ως μοναδικού και κεντρικού οργάνου, εποπτείας, διοίκησης και ελέγχου των Λαϊκών Αγορών αρμοδιότητάς της. Κανένας δεν μπορεί να δει και να επιλύσει τα προβλήματα της Περιφέρειας του καλύτερα από τον Περιφερειάρχη και τα Περιφερειακά όργανα, με την ουσιαστική σύμπραξη των ανθρώπων που καθημερινά ζουν και εργάζονται στις Λαϊκές Αγορές και εν προκειμένω με τα συνδικαλιστικά όργανα δηλαδή τις Ομοσπονδίες των Λαϊκών Αγορών, όπου θα πρέπει να υπάρχει μία ανά Περιφέρεια. Θα πρέπει λοιπόν να θεσπιστεί ανά Περιφέρεια ένα κεντρικό Όργανο διοίκησης των Λαϊκών Αγορών της Περιφέρεια, το οποίο θα έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες πάνω σε όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα των Λαϊκών Αγορών, με την έκδοση ατομικών και κανονιστικών πράξεων του Περιφερειάρχη με ή χωρίς κύρωση (ανάλογα) από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Έτσι προτείνουμε :
  Τη σύσταση Περιφερειακού Οργάνου Διοίκησης, λειτουργίας, εποπτείας Λαϊκών Αγορών είτε με την ονομασία «Ταμείο Λαϊκών Αγορών» ή «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» ή όπως αλλιώς το οποίο θα εποπτεύεται από τις Περιφέρειες, αλλά θα έχει αυτοδιοικούμενο χαρακτήρα και δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι οργανισμοί θα ασχολούνται «με την εύρυθμη λειτουργία των λαϊκών αγορών και των χιλιάδων δραστηριοποιούμενων παραγωγών και πωλητών, την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διοικητική τους υποστήριξη, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση αυτών, καθώς και την προβολή τους σε συνεργασία με τα συλλογικά όργανα των πωλητών σε αυτές». Στις διοικήσεις των Περιφερειακών αυτών οργάνων θα εκπροσωπούνται με ισάριθμα μέλη τα περιφερειακά συμβούλια και οι ομοσπονδίες παραγωγών και επαγγελματιών λαϊκών αγορών, ενώ με ένα μέλος θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των δήμων, του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και της Αστυνομίας.
  Έτσι θα επιλύονται άμεσα και «επί τόπου» όλα τα ζητήματα, με τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε περιοχή και Περιφέρεια στις Λαικές της. Έτσι, δεν θα υπάρχουν μεσάζοντες-ιδιώτες, ενώ σκοπός είναι «να μην εξαρτώνται επαγγελματίες και παραγωγοί από τις τοπικές συντεχνίες, μικροπελατειακές σχέσεις και ψηφοθηρικές πολιτικές που εξασκούν οι κατά τόπους δημοτικές Αρχές στην ευρύτερη επαρχία. Η οικονομική αυτοτέλεια των «οργανισμών» ή «Ταμείων Λαϊκών Αγορών» ή «Διευθύνσεων Λαικών Αγορών» θα διασφαλίζεται από το γεγονός ότι η χρηματοδότησή τους θα προέρχεται κυρίως από το ημερήσιο δικαίωμα που καταβάλουν οι πωλητές και σε καμιά περίπτωση δεν θα επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός. Έτσι, σε κάθε Περιφέρεια της Χώρας να συσταθεί ειδική Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών ως χωριστό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), με αποφασιστικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες και εξουσίες, η οποία θα έχει ως αντικείμενο την οργάνωση, λειτουργία, εποπτεία, σχεδιασμό, μελέτη, έλεγχο και εν γένει λειτουργία των Λαϊκών Αγορών της κάθε Περιφέρειας, ή ως ΝΠΙΔ (είναι ζήτημα ειδικότερης μελέτης και επεξεργασίας), με σκοπό
  α) την εύρυθμη γενική λειτουργία των λαϊκών αγορών της κάθε Περιφέρειας με ενιαίο γενικό κανονισμό αρχών για κάθε Λαϊκή Αγορά αλλά και διαφοροποιήσεις ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε Λαϊκής, την εποπτεία, και τον έλεγχο της καθαριότητας, την απολύμανση και την απομάκρυνση των απορριμμάτων η οποία θα γένεται με ευθύνη και φροντίδα των Δήμων, έναντι ανταλλάγματος από το ημερήσιο δικαίωμα.
  β) την ίδρυση, μεταφορά, επέκταση και κατάργηση Λαϊκών Αγορών σε χώρους που διατίθενται από τους Δήμους (με αντάλλαγμα για τη χρήση του χώρου μέσα από το ημερήσιο τέλος).
  γ) τον καθορισμό των θέσεων και την τοποθέτηση των πωλητών Λαϊκών Αγορών σε αυτές, με όρους ισονομίας.
  δ) Την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας περί Λαϊκών Αγορών και την έκδοση Κανονιστικών Πράξεων ενιαίων για όλες τις Λαϊκές Αγορές της οικείας Περιφέρειας αλλά και για κάθε Λαϊκή χωριστά όπου απαιτείται για την αντιμετώπιση μόνιμων ή έκτακτων προβλημάτων .
  ε) Τον έλεγχο και τον εκτοπισμό του παρεμπορίου από τον χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  στ) την προστασία των αγροτικών προϊόντων και την εξυπηρέτηση των αναγκών του καταναλωτή.
  ζ) την εισήγηση στον Περιφερειάρχη και στο Περιφερειακό Συμβούλιο ανάλογα, για τη λήψη μέτρων για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των Λαϊκών Αγορών, αλλά και τη λήψη μέτρων για οποιοδήποτε θέμα αφορά την εύρυθμη λειτουργία τους και των προωθητικών ή ερευνητικών ενεργειών για την προβολή, ανάπτυξη και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.
  η) την εισήγηση για την προκήρυξη νέων αδειών, καθώς και του είδους και του αριθμού αυτών.
  θ) την τήρηση ηλεκτρονικού μητρώου λαϊκών αγορών για κάθε θέμα λαικής αγοράς της Περιφέρειας.
  ι) την λειτουργική τοποθέτηση των ειδών ανά κατηγορία.
  η) την δημιουργία υποδομών.
  Και τέλος όλες τις άλλες αρμοδιότητες των 9μελών Επιτροπών του άρθρου 28 του Ν. 4497/2017 οι οποίες γίνονται πλέον αποφασιστικές. Δεν θα εισηγείται επί θεμάτων αλλά θα αποφασίζει μετά από σύμφωνη γνώμη της ανά Περιφέρεια Ομοσπονδίας η γνώμη της οποίας θα είναι γνωμοδοτική και μόνο.Αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Λαϊκών Αγορών θα είναι :
  α) η έκδοση των αδειών προσέλευσης των επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών Λαϊκών Αγορών, με αυστηρή ενημέρωση και παρακολούθηση του γενικού ηλεκτρονικού μητρώου επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών και των ατομικών φακέλων , για το οποίο θα υπάρχει πρόσβαση για κάθε όμορη Περιφέρεια.
  β) η φροντίδα για τις μεταβολές των αδειών και τις αλλαγές των λαϊκών που δραστηριοποιούνται.
  γ) οι εισηγήσεις και καταγγελίες για ελέγχους και κυρώσεις στο αρμόδιο τμήμα εμπορίου της Περιφέρειας, το οποίο διατηρεί την αυτοτέλειά του.
  δ) η απόφαση για τη λειτουργία, επέκταση ή κατάργηση Λαϊκής, ανάλογα με τις ανάγκες και μέσα από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
  ε) η τοποθέτηση των εκθετών Λαϊκών Αγορών και η διαγράμμιση των χώρων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών.
  ζ) ο καθορισμός και η είσπραξη του ημερήσιου δικαιώματος και η απόδοση του ποσοστού στους Δήμους για τον παραχωρούμενο χώρο της Λαϊκής Αγοράς, το ποσοστό στην Ομοσπονδία της Περιφέρειας, το ποσοστό για τη διανομή κουπονιών σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού για αγορές στη Λαϊκή Αγορά. Το υπόλοιπο θα παραμένει ως έσοδο της Περιφέρειας, για τα έξοδα λειτουργίας του Νομικού Προσώπου «Διεύθυνση Λαϊκων Αγορών» ή Οργανισμός Λαϊκών Αγορών και για την προβολή και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.Το νομικό αυτό πρόσωπο της Περιφέρειας με την επωνυμία «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» (ή όπως αλλιώς), θα αποτελείται :
  α) τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη ή τον Εντεταλμένο Σύμβουλο Λαϊκων Αγορών ως Πρόεδρο
  β) έναν εκπρόσωπο των Δήμων
  γ) έναν (1) εκπρόσωπο των επαγγελματιών πωλητών
  δ) έναν (1) εκπρόσωπο των παραγωγών της Περιφέρειας οι οποίοι θα ορίζονται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της κάθε Περιφέρειας.
  ε) τον εκάστοτε Διευθυντή ή τον αναπληρωτή του, του Τμήματος Εμπορίου της κάθε Περιφέρειας.
  Το Νομικό Πρόσωπο «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών Περιφέρειας…», θα εξυπηρετείται από τους υπαλλήλους του Τμήματος Εμπορίου ή του Τμήματος Ανάπτυξης της Περιφέρειας.
  Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται :
  – Άμεσος και ουσιαστικός έλεγχος των Λαϊκών Αγορών
  – Εγγύτητα αλλά και ενιαία και άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά και ταυτόχρονα άμεσο εντοπισμό των ιδιαιτεροτήτων και προβλημάτων της κάθε Λαϊκής χωριστά.
  – Ευέλικτο και υπεύθυνο σχήμα διοίκησης
  – Πλήρης έλεγχος όλων των δραστηριοποιούμενων στον χώρο των Λαϊκών Αγορών, αλλά και όσων παραγωγών προσέρχονται από άλλες Περιφέρειες.
  – Γίνεται πράξη ένα σύγχρονο μοντέλο αποκεντρωμένης διοίκησης με την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων του κάθε τόπου .
  – Ουσιαστική συμμετοχή των μοχθούντων στις Λαϊκές Αγορές οι οποίοι μπορούν καλύτερα από τον καθένα να προβάλουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των Λαϊκών Αγορών.
  – Αμεσότητα και εγγύτητα στα προβλήματα και στην επίλυσή τους με άμεση και σαφή γνώση των ιδιαιτεροτήτων ακόμη και της πιο απομακρυνσμένης λαϊκής.
  – Πλήρης έλεγχος κάθε είδους παρανομίας .
  – Πλήρης πάταξη του παρεμπορίου
  – Άμεσος έλεγχος παραγωγών εντόπιων και εκτός Περιφέρειας με την πρόσβαση του νομικού προσώπου στο Μητρώο κάθε Περιφέρειας
  – Ενιαία έρευνα, προβολή και προώθηση μέσω επικοινωνιακών προβολών ή και σεμιναρίων των Λαϊκών Αγορών κάθε Περιφέρειας χωριστά.
  – Χωροθέτηση, τοποθέτηση και διαγράμμιση από το υπάρχον καταρτισμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό που διαθέτει κάθε Περιφέρεια.
  – Ενιαία ανανέωση, έκδοση και προκήρυξη νέων αδειών και όχι από κάθε Δήμο χωριστά, με τα όσα προβλήματα προέκυψαν.
  – Απαλλαγή των Δήμων από ένα μεγάλο κομμάτι ευθύνης τους, το οποίο άλλωστε δεν διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα και με τον καλύτερο τρόπο, αφού βλέπουν τους δραστηριοποιούμενους στις Λαϊκές Αγορές ως μέσο είσπραξης και μόνο, χωρίς τη δημιουργία καμίας υποδομής όπως αποδείχθηκε.
  – Ενιαία και ισότιμη δημιουργία υποδομών για κάθε Λαϊκή, με έμφαση στις ιδιαιτερότητές τους.
  – Ενιαία παρακολούθηση διακίνησης, επάρκειας και τιμών προϊόντων.
  – Ενιαία πληροφόρηση των πολιτών
  – Επιστημονικό και Τεχνικό προσωπικό των Περιφερειών στη διάθεση του Νομικού Προσώπου για κάθε ζήτημα Λαϊκών Αγορών και η άμεση μέριμνα για την εκτέλεση κάθε είδους εργασιών στο χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  – Ενιαία επεξεργασία, μηχανογράφηση και ταξινόμηση για κάθε Περιφέρεια.
  – Η ενιαία σχεδίαση απλουστευμένων εντύπων για κάθε συναλλαγή με τους σχετιζόμενους με τις Λαϊκές αγορές κάθε Περιφέρειας
  – Η ενιαία εκτέλεση προϋπολογισμού και ισολογισμού από την είσπραξη του ημερησίου δικαιώματος και η άμεση διάθεση κονδυλίων μέσα απ’ αυτό.
  – Ενιαία πληροφόρηση δραστηριοποιούμενων επαγγελματιών αλλά και πολιτών.
  – Πλήρης διαφάνεια του εισπραττομένου ημερησίου δικαιώματος.
  – Ενιαίος, αναλογικός και δίκαιος καταμερισμός κουπονιών σε άπορους συμπολίτες της Περιφέρειας.
  – Ευγενής άμιλλα, δημιουργική ανταγωνιστικότητα και ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας μεταξύ των Περιφερειών.
  Συνοψίζοντας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Νομικού αυτού προσώπου :
  – α). δίνει τις γενικές κατευθύνσεις, ασκεί τον έλεγχο επί των εργασιών του Ταμείου και εκδίδει τις άδειες των πωλητών λαϊκών αγορών
  – β). εισηγείται στο αρμόδιο Όργανο ανάλογα με το πλαίσιο της αρμοδιότητας του καθενός, κάθε πρόσφορο μέτρο για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των αγορών και υποβάλει προτάσεις στον Περιφερειάρχη ή στον αρμόδιο Δήμαρχο ή όπου άλλου προβλέπεται για την χωροθέτηση των λαϊκών αγορών
  – γ). αποφασίζει για θέματα εύρθμης λειτουργίας και εσωτερικής οργάνωσης του Ταμείου
  – δ). επιβάλει διοικητικές κυρώσεις στους πωλητές λαϊκών αγορών, σε περιπτώσεις παράβασης των κείμενων διατάξεων
  – ε). αποφασίζει για θέματα λειτουργίας, οργάνωσης και ελέγχου των λαϊκών αγορών, στα οποία περιλαμβάνεται και η τήρηση του μητρώου αδειούχων πωλητών, επαγγελματιών και παραγωγών.
  – στ). αναθέτει στις υπηρεσίες του Ταμείου την άσκηση των αρμοδιοτήτων του κατά την κρίση του και κατά περίπτωση.
  – ζ). αποφασίζει για την πραγματοποίηση ερευνών, σεμιναριών, διαφημιστικών και επικοινωνιακών ενεργειών και γενικότερα προβαίνει σε κάθε δραστηριότητα για την επίτευξη των στόχων του.
  – η) γνωμοδοτεί για τον αριθμό και το είδος των χορηγούμενων αδειών επαγγελματιών πωλητών λαϊκών αγορών
  – θ). συντάσσει, τροποποιεί και εγκρίνει κατά περίπτωση τον ετήσιο προϋπολογισμό και τον οικονομικό απολογισμό.
  – Αξιοποιεί Ευρωπαϊκά ή άλλα Προγράμματα.
  – Η λειτουργία του συμβουλίου του Ταμείου –Διεύθυνσης ή Οργανισμού θα διέπεται από τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

  Άρθρο 5 παρ. 8 εδ. αδ : Ειλικρινά είναι ακατανόητη η εμμονή του Υπουργείου να αναθέτει και να δίνει τη δυνατότητα να ανατεθούν καθήκοντα σε ιδιώτες, όπως για παράδειγμα την καθαριότητα, τη διαγράμμιση, τη φύλαξη ή την εύρρυθμη λειτουργία των Λαϊκών Αγορών. Το κόστος ανεβαίνει κατακόρυφα από τη στιγμή που ήδη ο φορέας λειτουργίας διαθέτει το προσωπικό (μόνιμο ή με συμβάσεις) που ήδη απασχολεί και πληρώνει και την καθαριότητα π.χ. θα την εκτελούσε ούτως ή άλλως είτε διεξαγόταν οι λαϊκές αγορές στους συγκεκριμένους χώρους είτε όχι. Ομοίως και για την τήρηση της εύρυθμης λειτουργίας όπου οι περισσότεροι δήμοι διαθέτουν δημοτική αστυνομία που ήδη απασχολεί και πληρώνει, όπως και για τη διαγράμμιση οι ήδη απασχολούμενοι στις τεχνικές υπηρεσίες υπάλληλοι των Δήμων εκτελούν εργασίες διαγράμμισης.
  Τα άσκοπα χρήματα που θα διατεθούν σε ιδιώτες μπορούν να διατίθενται για τη βελτίωση των συνθηκών στις λαϊκές αγορές, προς όφελος των πωλητών και κυρίως των καταναλωτών.
  Η διάταξη αυτή θα πρέπει να διαγραφεί.
  Άρθρο 7 παρ. 3 – Πρότυπες Λαϊκές αγορές :
  Όλες ανεξαρτήτως οι Λαϊκές Αγορές, εμείς επιθυμούμε να είναι πρότυπες με την έννοια που αποτυπώνεται στην παρ. 3 του άρθρου 7 . Θα πρέπει όμως σαφώς και κατηγορηματικώς να διασφαλιστεί η συμμετοχή των υφιστάμενων αδειούχων σε αυτές και πριν γίνει οποιαδήποτε προκήρυξη θέσεων ή αδειών για τις πρότυπες Λαϊκές αγορές που θα δημιουργήσουν οι φορείς λειτουργίας, να διασφαλίζεται πρώτα η συμμετοχή μας σε αυτές , με τις άδειες που ήδη κατέχουμε. Δυστυχώς, από τη διατύπωση του άρθρου αφήνεται παράθυρο δραστηριοποίησης σε αυτές νέων ελευθέρων επαγγελματιών και μάλιστα με νέα προϊόντα και διαφορετικό αντικείμενο από τα προβλεπόμενα στο παρόν νομοσχέδιο. Διαφωνούμε κάθετα και προτείνουμε, εμείς οι υφιστάμενοι αδειούχοι ή οι νέοι αδειούχοι να δυνάμεθα να προσθέσουμε προϊόντα με διαφορετικό αντικείμενο και όχι τρίτοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή και νομικά πρόσωπα. Έστω και πιλοτικά προτείνουμε φορέας αποκλειστικής λειτουργίας των πρότυπων Λαϊκών Αγορών να είναι οι Περιφέρειες της χώρας με νομικό πρόσωπο που θα συστήσουν.Άρθρο 8 – Κανονισμός λειτουργίας . (επί των παρ. 2 περ. ε. και στ)
  Το εδ.. ε΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 :«Η μορφή των εκθετηρίων των πωλητών, τα οποία πρέπει να φέρουν πρόχειρο στέγαστρο ενιαίου τύπου και υλικού και χρώματος διαφορετικού, ανάλογα με την ιδιότητα του πωλητή και την πινακίδα. Απαγορεύεται κάθε μορφής διαφήμιση επί των εκθετηρίων»
  Προτείνουμε το κόστος των στεγάστρων ενιαίου τύπου των ομοιόμορφων πινακίδων να αναλάβει εξ΄ολοκλήρου ο φορέας λειτουργίας μέσα από το ημερήσιο τέλος. Ως αναλώσιμα υλικά να αντικαθίστανται από το φορέα λειτουργίας κάθε δύο έτη πάντα από κονδύλια μέσα από το ημερήσιο τέλος. Έτσι επιτυγχάνεται πλήρης ομοιομορφία υλικών, ποιότητας και χρωμάτων και αισθητικής, αλλά επιτέλους ας δούμε και μια αξιοποίηση των χρημάτων μας από το ημερήσιο τέλος που καταβάλλουμε στους φορείς λειτουργίας. Μέχρι σήμερα δεν είδαμε απολύτως τίποτα !!!!!
  Το εδ., στ.΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 : « Το καταβαλλόμενο τέλος για κάθε θέση ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας». Η περίπτωση αυτή να διαγραφεί. Το ημερήσιο τέλος είναι ενιαίο για όλη τη Λαική αγορά ανά μήκος πάγκου και δεν μπορεί να υπάρχει και να καθορίζεται τέλος για κάθε θέση. Μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει με τις αυθαίρετες πρακτικές και ερμηνείες του νόμου από τους Δήμους ως φορέων λειτουργίας.

  Άρθρο 10 : Να υπάρχει επόπτης λειτουργίας της Λαϊκής Αγοράς, ο οποίος θα ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας με συγκεκριμένα καθήκοντα, ο οποίος θα συνεπικουρείται στο έργο του από εκπροσώπους των σωματείων. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εύρυθμη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς.

  ΆΡΘΡΟ 15 : Σύμφωνα με την παρ. 1 εδ. β και βα του άρθρου 15 οι παραγωγοί και επαγγελματίες κάτοχοι θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκές αγορές (συμμετέχουν για το 5% των θέσεων), εφόσον δραστηριοποιούνται έως τέσσερις (4) μέρες σε λαϊκές αγορές, ενώ κάτοχοι άδειας στάσιμου εμπορίου και πλανόδιας δραστηριοποίησης (συμμετέχουν για το 10% των θέσεων). Ειλικρινώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε την άδικη αυτή διαφοροποίηση της ποσόστωσης. Για ποιο λόγο ακριβώς γίνεται αυτός ο παντελώς άδικος και άνισος διαχωρισμός ; Παρότι οι πωλητές λαϊκών αγορών, όπως το αναφέρει δραστηριοποιούνται μόνο 4 ημέρες – δηλαδή σημαίνει ότι δεν έχουν εργασία – εντούτοις τους περιορίζει σε ποσοστό συμμετοχής μόνο στο 5% επιφυλάσσοντας για άλλους 80% και για το στάσιμο εμπόριο το 10%. Παρότι μας δώσατε υπόσχεση και δέσμευση ότι θα καταργηθεί η ποσόστωση του 5%, εντούτοις, όπως και σε άλλα δεν τηρήσατε τις δεσμεύσεις σας κατά τη διαδικασία του διαλόγου που προηγήθηκε του Νομοσχεδίου. Προτείνουμε και απαιτούμε την κατάργηση της ποσόστωσης του 5% και ελεύθερη συμμετοχή μας σε βραχυχρόνιες αγορές.

  ΑΡΘΡΟ 24 παρ. 3 : 3. Για κάθε προκηρυσσόμενη θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές και κάθε πλανόδια δραστηριοποίηση, η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος για το σύνολο του χρόνου δραστηριοποίησης, τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής του τέλους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς ή τη σχετική απόφαση του δήμου για το στάσιμο εμπόριο, και της περιφέρειας για το πλανόδιο εμπόριο.
  Επαναδιατυπώνεται απαραδέκτως ότι για κάθε θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές….η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος δημιουργώντας σύγχυση στις λαϊκές αγορές, όπου το ημερήσιο τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μηκος πάγκου. Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί.

  Άρθρο 24 : Όχι στην προκήρυξη της θέσης για τον παραγωγό πωλητή. Η συγκεκριμένη διάταξη βρίσκει παντελώς αντίθετους όλους εμάς τους δραστηριοποιούμενους στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, είτε είμαστε παραγωγοί είτε επαγγελματίες πωλητές, διότι η συγκεκριμένη διάταξη αλλοιώνει ολοκληρωτικά το πνεύμα, το σκοπό και την ιστορική φυσιογνωμία των Λαϊκών Αγορών που δεν είναι άλλος από την εβδομαδιαία πώληση φρέσκων τροφίμων με κύριο σκοπό την προμήθευση του πληθυσμού με βασικά προϊόντα διατροφής κατευθείαν από τον παραγωγό από την μια, και για να δώσει την δυνατότητα στον παραγωγό να διοχετεύσει τα προϊόντα του κατευθείαν στον καταναλωτή από την άλλη, χωρίς την παρέμβαση μεσαζόντων, εμπόρων και λοιπών εμπλεκόμενων, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ καλύτερες τιμές, αλλά δίνοντας τη μοναδική δυνατότητα και στον καταναλωτή να γνωρίζει και να επιλέγει τον συγκεκριμένο παραγωγό από τον οποίο θα προμηθευτεί. Ο παραγωγός επιβάλλεται να μπορεί να προσέρχεται ελεύθερα στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς χωρίς κανένα απολύτως περιορισμό και κυρίως χωρίς να περιμένει την προκήρυξη θέσης, για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και διότι πολύ απλά ούτε και τα ευάλωτα προϊόντα του μπορούν να περιμένουν.

  Άρθρο 24 παρ. 10 : « Η οικονομική προσφορά αναφέρει προσφερόμενη τιμή, ανά προκηρυσσόμενη θέση και δικαίωμα για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και τους όρους της προκήρυξης»
  Το όποιο κριτήριο οικονομικής προσφοράς αναφέρεται στο Νομοσχέδιο στο χώρο των Λαϊκών Αγορών μας βρίσκει αντίθετους και θα πρέπει να απαλειφθεί.Άρθρο 27 παρ. 7 : 7. «Υφιστάμενοι αδειούχοι καθώς και όσοι αποκτήσουν άδεια με τις διατάξεις του παρόντος δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά, μόνο σε διαφορετική περιφέρεια από εκείνες στις οποίες ήδη δραστηριοποιούνται.»
  Ειλικρινά δεν κατανοούμε την έννοια της διάταξης αυτής. Είναι κάκιστα διατυπωμένη, οδηγεί σε άτοπα συμπεράσματα. Τι σημαίνει ακριβώς δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά μόνο σε διαφορετική Περιφέρεια από εκείνες που ήδη δραστηριοποιείται ; Η παράγραφος αυτή ή θα επαναδιατυπωθεί για να γίνει κατανοητή διαφορετικά θα πρέπει να απαλειφθεί στο σύνολό της.
  Άρθρο 28 παρ.2 « Σε περίπτωση ισοβαθμίας, η θέση δραστηριοποίησης και το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης, χορηγούνται ως εξής:
  α) Παραγωγός πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος).
  β) Επαγγελματίας πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί η υψηλότερη οικονομική προσφορά».
  Κριτήριο δηλαδή για τον παραγωγό πωλητή αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με το μεγαλύτερο κύκλο εργασιών –τζίρο. Τι είδους κριτήριο είναι αυτό. Δηλαδή εάν κάποιος έχει μικρότερη καλλιεργήσιμη γη από κάποιον άλλον και κατά λογική συνέπεια μικρότερο κύκλο εργασιών θα αποκλείεται; Θα αποκλείεται ακόμα και αν κατ΄αναλογία έχει καλύτερη στρεμματική απόδοση από αυτό με το μεγαλύτερο τζίρο. Ποια είναι η λογική του κριτηρίου αυτού; Δηλαδή αν εγώ παράγω πέντε στρέμματα με πρότυπες καλλιέργειες, με άριστα προϊόντα με στρεμματική απόδοση μεγαλύτερη και ποιοτικότερη από τον άλλο που έχει 20 στρέμματα χωρίς τα δικά μου ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά θα έχει ελαφρώς μεγαλύτερο τζίρο θα με αποκλείει ; Ωραία λογική !
  Να τροποποιηθεί και να γίνεται με κλήρωση.
  Επίσης το εδ. 2 της παρ. 2 του άρθρου 28 προβλέπει για τους επαγγελματίες πωλητές την οικονομική προσφορά. Επαναλαμβάνουμε και πάλι με κάθε τόνο ότι η λέξη οικονομική προσφορά δεν μπορεί να έχει θέση στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς.Τα μόνο κριτήρια θα πρέπει να είναι κοινωνικά και ως έσχατη επιλογή το κριτήριο της κλήρωσης. Επιπλέον ο νομοθέτης θα πρέπει να διαχωρίσει σαφώς τη διαδικασία χορήγησης θέσης σε υφιστάμενους αδειούχους από τη χορήγηση θέσης με νέα άδεια. Από το πλέγμα των διατάξεων του άρθρου 28 παρ. 2 εδ. β και των διατάξεων του άρθρου 29 παρ. 3 γίνεται σαφές ότι κριτήριο για να διεκδικήσει ένας υφιστάμενος πωλητής νέα θέση είναι οι μέρες που δεν έχει λαϊκή. Δηλαδή λαμβάνει ένα μόριο για κάθε ημέρα που δεν έχει εργασία, όπως προκύπτει και από το Παράρτημα 3. Συνεπώς για τον επαγγελματία πωλητή αυτό το μοναδικό ένα μόριο θα οδηγεί σε πολλαπλές ισοβαθμίες και η θέση να κατακυρώνεται στον πλειοδότη πωλητή σύμφωνα με την παρ. 2 εδ. β του άρθρου 28., γεγονός απαράδεκτο και μη αποδεκτό από εμάς τους ανθρώπους των Λαϊκών Αγορών. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο η οικονομική προσφορά. Δεν το αποδεχόμαστε. Επιμένουμε στη θέσπιση κοινωνικών κριτηρίων και σε περίπτωση ισοβαθμίας την κλήρωση.
  Άρθρο 29 : Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η προσθήκη και άλλων κριτηρίων για τους επαγγελματίες πωλητές. Και αυτό διότι, όπως προαναφέρθηκε, το μοναδικό κριτήριο των ημερών μη δραστηριοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές ισοψηφίες. Η προσθήκη και άλλων κριτηρίων, όπως η παλαιότητα της άδειας, η εντοπιότητα και θα αποφευχθεί ή περιοριστεί σημαντικά η πιθανότητα πολλαπλών ισοψηφιών.

  Άρθρο 30 παρ.3 εδ. Β. αποδεικτικό ενημερότητας του άρ.12 ν.4174/2013 (φορολογική ενημερότητα”).
  Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης συνεχίζει να επιμένει στο τραγικό λάθος της ευθείας επαναφοράς της φορολογικής ενημερότητας, από το παράθυρο δε επαναφέρει και την ασφαλιστική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, παρότι είχαν καταργηθεί με το άρθρο 84 του ν. 4582/2018 και μάλιστα μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη μετά από Προσφυγή της Ομοσπονδίας πωλητών Λαϊκών Αγορών Δυτικής Μακεδονίας «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» . Και μόνο λοιπόν η απλή σκέψη από την πλευρά του Υπουργείου να επαναφέρει την ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, μετά μάλιστα και από την παρέμβαση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη περί της αντισυνταγματικότητας της υποχρέωσης για τη θεώρηση τουλάχιστον υφισταμένων αδειών, αποτελεί κατά την άποψή μας «νομικό πραξικόπημα», καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος καθώς και με τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας, δεδομένου μάλιστα ότι απαίτηση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για θεώρηση αδείας λειτουργίας δεν απαιτείται από κανένα άλλο επαγγελματικό κλάδο. Στην ίδια αναφορά του μάλιστα η Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη προτρέπει την Πολιτεία να καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε στα νοµοθετικά κείµενα να αποφεύγεται η ταύτιση του δηµοσιονοµικού – ταµειακού συµφέροντος του δηµοσίου, µε την έννοια του δηµόσιου συµφέροντος, το οποίο αποτελεί θεµελιώδη έκφανση της δηµοκρατικής αρχής και του κράτους δικαίου.
  Γίνεται λοιπόν απόλυτα κατανοητό ότι η όποια σκέψη επαναφοράς της υποχρέωσης προσκόμισης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για την θεώρηση των αδειών μας βρίσκει αντίθετους.
  Ομοίως όμως, την ίδια ακριβώς προβληματική εμφανίζει και το άρθρο 285 του «Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων» . 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006. , όπου στο άρθρο 285 «Ενημερότητα οφειλών» προβλέπεται το εξής επίσης αντισυνταγματικό και απαράδεκτο. : «Προϋπόθεση για τη χορήγηση οποιασδήποτε μορφής αδειών από Δήμους και Κοινότητες είναι η μη ύπαρξη, εις βάρους του ενδιαφερομένου, βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς αυτούς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκκρεμοδικίας και του διακανονισμού καταβολής αυτών, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία».
  Επ΄αυτού επίσης, μετά από προσφυγή σωματείου μας προκλήθηκε ερώτημα προς το ΝΣΚ το οποίο με την υπ΄αρίθ. 145/2018 γνωμοδότηση του, γνωμοδοτεί ομόφωνα μεταξύ άλλων ότι η ανυπαρξία βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους Δήμους, αφορά το χρόνο χορηγήσεως της άδειας και όχι τη διάρκεια ισχύος της. Θεωρούμε ότι καθίσταται επιβεβλημένη η τροποποίηση του άρθρου 285 του Ν. 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006 μετά την πλήρη αποδοχή της γνωμοδότησης του ΝΣΚ από το αρμόδιο Υπουργείο.
  Προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας επιτρέψτε μας να τονίσουμε ότι, εμείς οι άνθρωποι που δραστηριοποιούμαστε και μοχθούμε καθημερινά στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, επιθυμούμε να είμαστε απολύτως νόμιμοι και να εκπληρώνουμε στο ακέραιο όλες τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις μας απέναντι στη Πολιτεία.
  Η κατάφορη αυτή αδικία και δυσμενή εις βάρος μας διάκριση όπως προαναφέραμε, εξαλείφθηκε μετά από προσφυγή μας στην Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος παρενέβη προς τα αρμόδια υπουργεία, τονίζοντας ότι η επιβολή a priori φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας ως προϋπόθεση άσκησης υπαίθριου εμπορίου, δεν βρίσκεται σε αρμονία με το δικαίωμα οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος, καθώς και με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, αφού η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα δεν είναι προαπαιτούμενο για τη θεώρηση-ανανέωση της άδειας σε κανέναν άλλο επαγγελματικό κλάδο.
  Στο πόρισμά του, το οποίο απέστειλε σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς τονίζει επίσης ότι « η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και συµµετοχής στη ζωή της χώρας, σύµφωνα µε το άρθ. 5 παρ. 1 του Συντάγµατος1 περιλαµβάνει και την ελευθερία της εργασίας και του επαγγέλµατος, στην οποία προέχει κυρίως το στοιχείο της προσφοράς προσωπικών υπηρεσιών και όχι το στοιχείο της επένδυσης κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό ο καθένας µπορεί να επιλέγει και να ασκεί το επάγγελµα που επιθυµεί, ακόµη και αν η άσκηση του επαγγέλµατος αυτού προϋποθέτει την έκδοση προηγούµενης διοικητικής άδειας, υπό τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις που έχει επιβάλλει ο νοµοθέτης ο οποίος µπορεί να θέτει και άλλους περιορισµούς προκειµένου να διασφαλίσει άλλα συνταγµατικά αγαθά. Όπως όµως γίνεται δεκτό από τη θεωρία και νοµολογία «οι όροι και προϋποθέσεις είναι συνταγµατικά ανεκτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειµενικό και δικαιολογούνται εξ αποχρώντων λόγων γενικότερου δηµοσίου ή κοινωνικού συµφέροντος. Ειδικότερα, ως τέτοια αντικειµενικά κριτήρια, των οποίων η εκπλήρωση είναι αναγκαία για την άσκηση ορισµένου επαγγέλµατος νοούνται µόνο όροι και προϋποθέσεις, οι οποίες να ανταποκρίνονται στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου, αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία οι εκ µέρους του νοµοθέτη και της διοικήσεως επιβαλλόµενοι περιορισµοί στην άσκηση των ατοµικών δικαιωµάτων πρέπει να είναι µόνο οι αναγκαίοι και να συνάπτονται προς τον υπό του νόµου επιδιωκόµενο σκοπό» (βλ. ΣτΕ 2112/1984). Ακολούθως, οι όροι σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρίσκονται σε συνάφεια προς το αντικείµενο και το χαρακτήρα του επαγγέλµατος και να µη συνέχονται µε στοιχεία συµπτωµατικά λαµβανόµενα υπόψη ή άσχετα προς το αντικείµενο της επαγγελµατικής δραστηριότητας, ότι η φορολογική ενημερότητα θεσπίστηκε για μια σειρά συναλλαγών και δραστηριοτήτων αμιγώς οικονομικού περιεχομένου ώστε να εξασφαλίζεται, µε τρόπο πρόσφορο, αναγκαίο και αποτελεσµατικό η εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος σκοπού. Ότι οι διατάξεις που ορίζουν ως απαιτούµενα δικαιολογητικά, για την έκδοση και ανανέωση των αδειών άσκησης υπαίθριου εµπορίου, την φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα, αφενός είναι ξένες και µη συναπτόµενες µε τους επιδιωκόµενους σκοπούς του νοµοθέτη, όπως εξειδικεύονται στην αιτιολογική έκθεση και αναφέρθηκαν πιο πάνω, αφετέρου συνεπάγονται σαφώς µεγαλύτερη βλάβη των διοικουµένων, δεδοµένου ότι οδηγούν τα πρόσωπα που δε διαθέτουν στον παρόντα χρόνο τα δικαιολογητικά αυτά, στον πλήρη αποκλεισµό από την πρόσβαση στο συγκεκριµένο επάγγελµα, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Η επιδίωξη διασφάλισης της καταβολής κάθε ληξιπρόθεσµης φορολογικής ή ασφαλιστικής οφειλής των ενδιαφεροµένων συνιστά µεν θεµιτό σκοπό καθεαυτό, άσχετο δε και ξένο µε τους εν γένει σκοπούς του Ν. 44979/2017 και δυσανάλογα επαχθέστερο σε σχέση µε τον επιδιωκόµενο, µέσω του περιορισµού σκοπού. Έτσι, η δυνατότητα άρνησης έκδοσης ή ανανέωσης των αδειών υπαίθριου εµπορίου από τους δήµους, όταν δεν προσκοµίζεται η φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα των αιτούντων πρέπει να επανεξετασθεί ως προς τη συνταγµατικότητά της. Επιπρόσθετα, ο ανωτέρω περιορισµός είναι αµφίβολο εάν στην εξεταζόµενη περίπτωση αποτελεί αναγκαίο και κατάλληλο µέτρο για την πραγµατοποίηση των ταµειακών σκοπών του Κράτους, καθώς αποτελεί το πλέον επαχθές µέτρο, το οποίο επιβαλλόµενο στο στάδιο της έναρξης µιας επαγγελµατικής αρµοδιότητας, εκµηδενίζει κάθε προοπτική οικονοµικής εξέλιξης ή ανάπτυξης των ενδιαφεροµένων και κατ’ επέκταση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους. Αντιθέτως, η φορολογική και ασφαλιστική διοίκηση διαθέτουν πλήθος άµεσων και έµµεσων µέτρων αναγκαστικής ικανοποίησης των απαιτήσεών τους και σε χρόνο προσφορότερο από αυτόν της έναρξης µιας επαγγελµατικής δραστηριότητας. Επίσης, εξέφρασε προβληµατισµός σχετικά µε τη γενικότερη εναρµόνιση των των επίµαχων περιορισµών προς την αρχή της ισότητας, κατ’ άρθρ. 4 παρ. 1 του Συντάγµατος σύµφωνα µε την οποία «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον το νόµου», στο πλαίσιο της οποίας η Πολιτεία οφείλει να αντιµετωπίζει µε όµοιο τρόπο οµοειδείς καταστάσεις……….…και ότι η προσκόµιση ασφαλιστικής και φορολογικής ενηµερότητας εισάγουν διακριτική µεταχείριση της συγκεκριµένης επαγγελµατικής κατηγορίας, η οποία δεν είναι νοµικά και ηθικά ανεκτή»Έτσι η Πολιτεία, εισακούγοντας την θέση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη, έκανε δεκτή τη θέση αυτή και με το άρθρο 84 του Ν. 4582/2018 κατήργησε την υποχρέωση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών των πωλητών Λαϊκών αγορών, με την κατάργηση της περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 22 και της διαγραφής της παρ. 2 του άρθρου 11 του Ν. 4497/2017.
  Κατά τα ανωτέρω, και μόνο η απλή σκέψη από πλευράς του Υπουργείου να επαναφέρει την φορολογική ενημερότητα για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών μας συνιστά νομική αυθαιρεσία, προσβολή του Θεσμού της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη και καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής μας ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, από τη στιγμή μάλιστα που ήδη η Πολιτεία έχει κάνει δεκτή τη θέση – άποψη και παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη. Ακόμη όμως και να αγνοήσετε το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη – παρότι κατά την γνώμη μας επιβάλλεται να συνεχίσετε να αποδέχεστε όπως η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου διότι το Κρότος διέπεται από την Αρχή της συνέχειας, δεν μπορείτε να αγνοήσετε και να εντάξετε αναλόγως στο Νομοσχέδιο την υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
  Άρθρο 32 παρ. 6 : « Αναγκαίος όρος για την επαναχορήγηση θέσης σε λαϊκές αγορές και στο στάσιμο εμπόριο, καθώς και του δικαιώματος για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 37, είναι η πώληση του 70% τουλάχιστον της δηλωθείσας ποσότητας στο ΟΣΔΕ για τα είδη που αναφέρονται στην άδειά του, που πιστοποιείται από τις δηλωθείσες ποσότητες στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής σύμφωνα την παρ. 2 του άρθρου 41»
  Η διάταξη αυτή είναι αντίθετη σε κάθε πνεύμα ελεύθερης οικονομίας και ελεύθερης οικονομικής διάθεσης και δραστηριότητας, αφού ουσιαστικά στραγγαλίζει το δικαίωμα επιλογής και ελεύθερης πώλησης των παραγόμενων προϊόντων. Η διάταξη είναι αντίθετη στη βασική αρχή της οικονομίας η οποία είναι η ελεύθερη άσκηση οικονομικής δραστηριότητας τόσο στην εγκατάσταση όσο και στην ελεύθερη επιλογή διάθεσης του προϊόντος. Είναι αντίθετη στην Αρχή της ελεύθερης και ανταγωνιστικής αγοράς, στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ε.Ε. σε θέματα εμπορίου, αλλά και παράλληλα αντισυνταγματική, αφού περιορίζει ανεπίτρεπτα την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα από την επιχειρηματική δραστηριότητα.
  Είναι αδιανόητο, ένας παραγωγός ο οποίος θα βρει να πουλήσει το προϊόν στην ελεύθερη αγορά σε διπλάσια τιμή (π.χ. για εξαγωγή επειδή σε κάποια χώρα υπήρξε έλλειψη), να είναι υποχρεωμένος να το διαθέσει στη λαϊκή αγορά διαφορετικά δεν θα του επαναχορηγηθεί η θέση !!!
  Η θέση του Υπουργείου είναι υποκριτική, αντιφατική και αλλοπρόσαλλη. Από τη μια διατείνεστε ότι θα εκσυγχρονίσετε τον παραγωγό και θα τον κάνετε ταυτόχρονα έμπορο και επιχειρηματία και από την άλλη τον περιορίζετε και στραγγαλίζετε κάθε επιχειρηματική του δράση όπως είναι εν προκειμένω η ελεύθερη και συμφέρουσα γι αυτόν διάθεση του προϊόντος του. Από τη μια δηλώνετε θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας και από την άλλη θέτετε απαράδεκτους περιορισμούς στην ελεύθερη διάθεση του προϊόντος.
  Επιπλέον, είναι αδιανόητα υψηλό το ποσοστό που απαιτείται να διατεθεί από έναν παραγωγό πωλητή στις λαϊκές αγορές που αυτός συμμετέχει. Επιπροσθέτως δεν λαμβάνονται υπόψη φυσικά αιτία και φυσικές καταστροφές που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια των δηλωθέντων στο ΟΣΔΕ ποσοτήτων, με αποτέλεσμα ακόμα και για ένα γεγονός που οφείλεται σε ανωτέρα βία να παίξει καθοριστική σημασία στη μη επαναχορήγηση της θέσης.
  Επιπροσθέτως, για τα μέλη συνεταιρισμών το ποσοστό περιορίζεται αναιτιολόγητα στο 25%. Γιατί αυτή η απαράδεκτη διάκριση;
  Είμαστε παντελώς αντίθετη στη διάταξη αυτή την οποία και θα πολεμήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο ακόμη και δικαστικώς. Προτείνουμε την άμεση εξάλειψη της συγκεκριμένης διάταξης.
  Άρθρο 37 : Να εξευρεθεί τρόπος να εισπράττεται το ημερήσιο τέλος ανά ημέρα προσέλευσης, έτσι ώστε και το ημερήσιο τέλος να καταβάλλεται αυθημερόν αλλά και να μη σωρεύονται χρέη. Προτείνουμε ή την είσπραξη επιτόπου από υπαλλήλους του φορέα λειτουργίας ή τη χρήση ηλεκτρονικής κάρτας πληρωμής κατά την προσέλευση, διαφορετικά να μην είναι δυνατή η δραστηριοποίηση κατά την ημέρα εκείνη.
  Άρθρο 37 παρ. 3 ε΄: Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο ισχύει η απώλεια αδείας του καταστήματος αν δεν εκδώσει τρεις αποδείξεις ; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.
  Άρθρο 39 : Είναι επιβεβλημένο να γίνει πλήρης αποσαφήνιση στους ορισμούς του νόμου (άρθρο 1) για το τι είναι το ημερήσιο τέλος και τι η αξία θέσης. Είναι διάσπαρτη σε διάφορες διατάξεις του Νομοσχεδίου η φράση «αξία θέσης». Ειδικά για το χώρο της Λαϊκής Αγοράς δημιουργεί σύγχυση και θα δημιουργηθούν παρερμηνείες κατά την εφαρμογή του νόμου. Στη Λαϊκή αγορά το τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μήκος πάγκου. Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν διατάξεις που ομιλούν για αξία θέσης στη Λαϊκή αγορά. Το ημερήσιο τέλος να ορίζεται τι είναι και να αφορά μόνο τους δραστηριοποιούμενος στις λαϊκές αγορές για τις οποίες θα είναι και το μοναδικό τέλος ενώ αξία θέσης να ορίζεται και να αφορά μόνο στο στάσιμο εμπόριο, προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας από τους φορείς λειτουργίας. Επιβάλλεται ο καθορισμός ενιαίου ημερήσιου τέλους για κάθε λαϊκή και όχι καθορισμός ημερήσιου τέλους για τις θέσεις όπως αφήνεται να διαφανεί σε διάφορες διατάξεις.
  Να συνεχισθεί, όπως ισχύει σήμερα, ο καθορισμός του ημερησίου τέλους απόλυτα με όρους ανταποδοτικότητας. Διαφορετικά ο ημερήσιο τέλος να ορίζεται από το Υπουργείου με πληθυσμιακά κριτήρια. Να προβλεφθεί διάταξη ότι ποσοστό 20% του ημερησίου τέλους θα διανέμεται με τη μορφή κουπονιών σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες για αγορές από τη λαϊκή αγορά του Δήμου τους τα οποία θα διαχειρίζονται οι Κοινωνικές Πρόνοιες των Δήμων ή των Περιφερειών.
  Ειδικά για το ημερήσιο τέλος να τονισθεί ο ανταποδοτικός χαρακτήρας αυτού και να αποτυπωθεί σαφώς ο τρόπος που θα ορίζεται καθαρά με όρους ανταποδοτικότητας του ημερησίου τέλους.
  Έτσι προτείνουμε η παρ. 1 εδ α του άρθρου 39 να αντικατασταθεί ως εξής : «Οι προσερχόμενοι στις λαϊκές αγορές της χώρας κάτοχοι επαγγελματικών ή παραγωγικών αδειών υποχρεούνται να καταβάλουν ημερήσιο ανταποδοτικό τέλος στους φορείς λειτουργίας αυτών, το οποίο προορίζεται για την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και την προβολή αυτών. Το ύψος του ημερήσιου τέλους, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής και είσπραξής του, καθώς και κάθε σχετικό θέμα, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Περιφερειακών Συμβουλίων της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αντίστοιχα, για τις λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην Περιφέρεια Αττικής και στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίες εγκρίνονται από τον αντίστοιχο Περιφερειάρχη. Για τις λοιπές λαϊκές αγορές της χώρας τα ανωτέρω ζητήματα ρυθμίζονται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του οικείου Δήμου. Ως προς τον καθορισμό του ύψους του τέλους, η ανωτέρω απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ή του Δημοτικού Συμβουλίου αιτιολογείται ειδικά, λαμβάνοντας υπόψη τον ανταποδοτικό χαρακτήρα αυτού.»
  Άρθρο 41 : Είναι απαράδεκτο να εξομοιώνετε τους μικρούς παραγωγούς του μόχθου και τους μικρούς εμπόρους νωπών λαχανικών και φρούτων με τις μεγάλες Υπεραγορές τροφίμων – μεγάλα σούπερ μάρκετ και τις πολυεθνικές εταιρίες με συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών τα 90.000.000 ευρώ και να απαιτείτε από εμάς τη συμμετοχή στο πληροφοριακό σύστημα του e- katanalotis. Συγκεκριμένα στον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο 4796/2021 αναφέρεται : «Επιβάλλεται υποχρέωση στις επιχειρήσεις υπεραγορών τροφίμων που ασκούν δραστηριότητες λιανικής πώλησης («super markets»), των οποίων ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών ξεπερνάει τα ενενήντα εκατομμύρια (90.000.000) ευρώ ετησίως, να ενημερώνουν καθημερινά την ηλεκτρονική πλατφόρμα e-Καταναλωτής της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με τις ημερήσιες τιμές των προϊόντων, καθώς και με τα δεδομένα που προσδιορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ..
  Επισύρει διοικητικό πρόστιμο ύψους από χίλια (1.000) έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ η μη υποβολή ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών της επιχείρησης και κατά περίπτωση.»
  Με την ίδια λογική του Υπουργείου, εμείς με τζίρους 10, 20 ή 30 ή 50 χιλιάδων ευρώ δεν θα πρέπει να εξομοιωθούμε και να αντιμετωπισθούμε με τους ίδιους όρους με τις επιχειρήσεις που έχουν κύκλο εργασιών κάτω από 90.000.000 ευρώ ; Ποια η λογική του Υπουργείου και ποια ίση μεταχείριση ;
  Θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι λαϊκές αγορές εργάζονται με συγκεκριμένο και συνειδητοποιημένο καταναλωτικό κοινό το οποίο γνωρίζει πολύ καλά για πιο λόγο προσέρχεται στη Λαϊκή Αγορά και μάλιστα είναι και απόλυτα ικανοποιημένο (οράτε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτή). Ο καταναλωτής προσέρχεται για την άριστη ποιότητα των προϊόντων μας, εκ προοιμίου γνωρίζει τις καλύτερες τιμές μας, έρχεται πολλές φορές για εμάς που μας γνωρίζει, έρχεται για να διασκεδάσει, να επικοινωνήσει, να κάνει τη βόλτα του. Κανείς δεν θα μπει να συγκρίνει στο e καταναλωτής όπως λανθασμένα νομίζετε και τι νομίζετε ότι θα επιτύχετε πέρα από την επιπλέον επιβάρυνσή μας.
  Μας κάνατε τη χάρη να μετατοπίσετε την ώρα ανάρτησης από τις 7 το πρωί στις 8 το πρωί !!! Προφανώς δεν το γνωρίζετε και ίσως δεν σας ενδιαφέρει και πολύ ότι τις ώρες εκείνες το χειμώνα στην Κοζάνη ή στην Καστοριά επί παραδείγματι, ο αέρας λυσσομανά, ή βρέχει ή χιονίζει και η θερμοκρασία είναι -5 τουλάχιστον. Οι περισσότεροι από εμάς για να προετοιμαστούν και να φτάσουν για να στήσουν πάγκο στο χώρο της λαικής, έχουν ξυπνήσει 2-3 ή και τέσσερις ώρες νωρίτερα, δηλαδή στις 4 τα ξημερώματα ανάλογα από πού είναι και πόσο μακριά είναι η λαική. Πολλοί από εμάς διαθέτουν μεγάλο αριθμό κωδικών, τα οποία είναι αδύνατο να καταχωρηθούν άμεσα και με ευκολία και απαιτούν πολύ χρόνο και εξειδίκευση και γνώσεις στο χειρισμό ηλεκτρονικών μέσων, τις οποίες και δεν διαθέτουμε, ούτε και έχουμε υπαλλήλους για τέτοιου είδους εργασίες. Τόσο εμείς όσο και οι υπάλληλοί μας χαμηλής μόρφωσης και χειρωνάκτες είμαστε. Δεν έχουμε τη δυνατότητα που έχει ένα σουπερ μάρκετ ενδεχομένως. Αυτό για εμάς προϋποθέτει ένα επιπλέον δυσανάλογο κόστος τόσο για την πληρωμή κάποιου υπαλλήλου ή προσώπου που γνωρίζει (π.χ. λογιστής) όπως και την αγορά σύγχρονου ψηφιακού ηλεκτρονικού μέσου. Αναρωτιόμαστε αν το ίδιο υποχρεούται να κάνει ένα κατάστημα του στεγασμένου εμπορίου κάθε μέρα πριν το άνοιγμά του ; (ένα κατάστημα με εσώρουχα, ένα κατάστημα ψιλικών, ένα κατάστημα υποδημάτων κλπ). Θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε ότι το κοινό που απευθύνεται στις λαϊκές αγορές είναι συγκεκριμένο και ουδόλως ενδιαφέρεται για την πλατφόρμα e-Kαταναλωτής και φυσικά ουδέποτε θα ενδιαφερθεί. Γνωρίζει πολύ καλά πως και γιατί έρχεται και ψωνίζει στη λαϊκή αγορά. Τι εξυπηρετεί το μέτρο αυτό;
  Προτείνουμε την άμεση απόσυρσή του από το Νομοσχέδιο.
  Άρθρο 47 παρ.4. α. «Η θέση δραστηριοποίησης ή το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης ανακαλείται για έξι (6) μήνες, εφόσον σε διάστημα δύο (2) ετών, ο δικαιούχος πωλητής υποπέσει σε οποιαδήποτε παράβαση του νόμου για πάνω από έξι (6) φορές. Αν έχει υποπέσει σε διάστημα δύο (2) ετών σε έξι (6) παραβάσεις, η Υπηρεσία που καταχώρησε και βεβαίωσε την τελευταία παράβαση ενημερώνει εγγράφως τον δικαιούχο πωλητή για τις επιπτώσεις της επιπλέον παράβασης»
  Εδώ θα επαναλάβουμε ότι και για το άρθρο 37 παρ. 3 ε’ ότι δηλαδή σας ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο το ίδιο ισχύει; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, τη μείωση της ανάκλησης σε είκοσι ημέρες, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.Άρθρο 50 παρ. 2 : « Η άσκηση δικαστικής προσφυγής κατά της προσωρινής ή οριστικής ανάκλησης της άδειας, καθώς και κατά της απόφασης που εκδόθηκε επί της ενδικοφανούς προσφυγής σύμφωνα με την παρ. 1, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα»
  Είναι απαράδεκτο και άκρως δυσμενές να μην προβλέπεται η το ανασταλτικό αποτέλεσμα της δικαστικής προσφυγής. Κατά τις ιδίαν συναντήσεις μας στον προ ηγηθέντα διάλογο με τον κ. Γενικό Γραμματέα, του είχαμε τονίσει την αναγκαιότητα να προβλέπεται το ανασταλτικό αποτέλεσμα των ενδίκων μέσων. Είχαμε εξηγήσει και μάλιστα με συγκεκριμένα παραδείγματα, περιπτώσεις συναδέλφων μας που στα διοικητικά Δικαστήρια δικαιώθηκαν μετά από τρία (3) ή πέντε (5) χρόνια. Γνωρίζοντας κύριοι την πολύ αργή απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας, θα πρέπει να επιβάλλεται ο ανασταλτικός χαρακτήρας των ενδίκων μέσων, διαφορετικά διαμορφώνονται καταστάσεις μη αναστρέψιμες, καταστρέφονται ζωές και περιουσίες και σε αρκετές περιπτώσεις ζημιώνεται το δημόσιο, αφού σε περίπτωση θετικής δικαστικής απόφασης για τον διοικούμενο, η Πολιτεία καλείται να καταβάλει μεγάλα ποσό για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη. Είναι λοιπόν αδιανόητη η απαγόρευση του ανασταλτικού αποτελέσματος των ενδίκων μέσων και την μη πρόβλεψή της την εντοπίζουμε μόνο σε κάποιες υποσαχάριες χώρες και όχι σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, σε μια σύγχρονη ευνομούμενη Πολιτεία.
  Άρθρο 52 : Θα πρέπει με κάθε τρόπο να διευκρινισθεί έτσι ώστε να μη επιδέχεται αμφισβήτησης ότι οι υφιστάμενοι σήμερα δραστηριοποιούμενοι πωλητές και μετά την πάροδο της πενταετίας δύνανται να ανανεώσουν την άδεια τους ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ και τις θέσεις τους αρκεί να πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 32 περί ανανέωσης των αδειών, (όπου ελπίζουμε και εκεί να γίνουν δεκτές οι θέσεις μας περί ενημερότητας κλπ).Η διατύπωση της διάταξης δημιουργεί ανασφάλεια στους πωλητές ότι μετά την πάροδο της πενταετίας μπορεί να απωλέσουν τις θέσεις τους.
  Ελπίζουμε πως λάθη και παραλείψεις που υπάρχουν να διορθωθούν κατά την τελική επεξεργασία του Νομοσχεδίου πριν την ψήφιση η παρ. δ η οποία μας παραπέμπεται στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 8.Οι παράγραφοι αυτοί δεν υπάρχουν στο άρθρο 8 της αναρτημένης διαβούλευσης.
  Στην παρ. 3.γ επαναφέρετε από το παράθυρο την ασφαλιστική ενημερότητα, ενάντια σε κάθε έννοια ίσης μεταχείρισης και ενάντια στο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη αλλά και της υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότησης του ΝΣΚ. (αναλυτικά αναφερθήκαμε παραπάνω)Άρθρο 53 : Σε κάθε ευνομούμενη σύγχρονη Πολιτεία ο διοικούμενος γνωρίζει εκ των προτέρων τη Νομοθεσία και τους όρους που διέπεται η επαγγελματική του δραστηριότητα. Επιβάλλεται να γνωρίζει τι θα πουλάει, πως θα το πουλάει, ποιους περιορισμούς έχει. Δυστυχώς το Υπουργείο με τη διάταξη του άρθρου 53 μας επιστρέφει σε απολυταρχικά καθεστώτα της «αρχής του ενός ανδρός», δίνοντας απαράδεκτες υπερεξουσίες στον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης να νομοθετεί, να αλλάζει, να αλλοιώνει διατάξεις νόμου, και να ορίζει αυθαίρετα το μέλλον μας και την επαγγελματική μας δραστηριότητα. Παρέχονται με τη διάταξη αυτή του άρθρου 53 «σκοτεινές» αρμοδιότητες στον εκάστοτε Υπουργό και μάλιστα για θέματα που θα μπορούσαν ήδη να περιγράφονται και να προβλέπονται σαφέστατα στο Νομοσχέδιο. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας και την ένταξη στο Νομοσχέδιο διατάξεων σαφών και ευκρινών για όλα τα θέματα του υπαιθρίου εμπορίου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τις τύχες μας και την εργασία μας στη βούληση ενός ανδρός. Εξάλλου και κατά το Σύνταγμα, οι εξουσιοδοτικές διατάξεις θεσπίζονται μόνο για θέματα που δεν μπορούν να διευθετηθούν ή να θεσπιστούν κατά την ψήφιση του Νόμου. Οι περισσότερες, αν όχι όλες οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του άρθρου 53 του Νομοσχεδίου μπορούν και επιβάλλεται να θεσπιστούν τώρα.
  Κατόπιν τούτων, δεδομένου ότι είμαστε πλήρως αντίθετοι σε μεγάλος μέρος του Νομοσχεδίου και προς αποφυγή διενέξεων, αντιδράσεων, κινητοποιήσεων και δικαστικών προσφυγών, που θα επιφέρουν τεράστια ταλαιπωρία και αναστάτωση σε όλους μας και στο καταναλωτικό κοινό
  Προτείνουμε : να «παγώσετε» την ψήφιση του Νομοσχεδίου και την επανέναρξη ενός τίμιου εποικοδομητικού και πρωτίστως καλόπιστου διαλόγου .

• 29 Απριλίου 2021, 15:39 | Σύλλογος Παραγωγών Πωλητών Λαικών Αγορών Νομού Λακωνίας (ΓΑΊΑ)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαστε σύμφωνοι με τις παρατηρήσεις και προτάσεις της πανελλαδικής Ομοσπονδίας Συλλόγων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων Πωλητών Λαικών Αγορών (δηλαδή με την ανακοίνωση που εκδόθει στις 21/4/2021).
  Εκτός αυτών να προσθέσουμε ότι αν θέλουμε στην Ελλάδα να υπάρχει πρωτογενής τομέας στην αγροτική παραγωγή χρειάζονται έργα υποδομής, διάφορα αρδευτικά έργα, μείωση του κόστους παραγωγής (πετρέλαιο, ρεύμα, σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και άλλα εφόδια), αποζημίωση της παραγωγής 100 τις 100 από φυσικές καταστροφές, χαμηλότοκα δάνεια για την αγορά μηχανημάτων και άλλων εργαλείων χωρίς ΦΠΑ, βελτίωση των υποδομών που υπάρχουν, πακέτα στήριξης σε νέους αγρότες για ενθάρρυνση στην παραγωγή, καταβολή κατώτατης εγγυημένης τιμής προϊόντων. ΌΛΑ αυτά αν θέλουμε να έχουμε παραγωγούς στην Ελλάδα που να τροφοδοτούν τις λαϊκές αγορές και τους Έλληνες καταναλωτές με ντόπια, φρέσκα και καθαρά προϊόντα και να μην περάσουμε στον κίνδυνο του να εισάγουμε αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα από διάφορες ξένες χώρες. Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ είναι υποχρεωμένη να βρει τους τρόπους να πράξει αυτά για το καλό όλης της κοινωνίας και όχι να υποστηρίζει ότι με αυτά που περιέχει το ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ είναι προς τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και την ανάπτυξη.
  Για τον σύλλογο
  ο πρόεδρος
  Λιακάκος Σταύρος

• 28 Απριλίου 2021, 16:03 | ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΔΡΑΜΑΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

  Όπως γνωρίζουμε τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από την Πέμπτη 15 Απριλίου 2021 έως και την Πέμπτη 29 Απριλίου 2021 το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για τη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου στο οποίο περιλαμβάνονται και ρυθμίσεις για τη λειτουργία των λαϊκών αγορών. Το σχέδιο νόμου φέρει τον τίτλο: «Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των λαϊκών αγορών και του υπαίθριου εμπορίου» και σκοπό έχει την κατάργηση και αντικατάσταση εν συνόλω του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που ισχύει για το υπαίθριο εμπόριο, ήτοι του ν. 4497/2017 «Άσκηση υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων, εκσυγχρονισμός της επιμελητηριακής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» (Α’ 171).
  Στην Ελλάδα ο θεσμός των λαϊκών αγορών έχει μεγάλη ιστορία. Το γνωστό σε όλους μας «παζάρι» πραγματοποιούνταν σε μεγάλα οικιστικά κέντρα ήδη από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τότε οι παραγωγοί (αγρότες, κηπουροί, κτηνοτρόφοι, βιοτέχνες που κατασκεύαζαν ιδίως, υποδήματα, δισάκια και σχοινιά κ.α.) από την γύρω περιοχή πωλούσαν την παραγωγή τους απευθείας στους καταναλωτές. Νομικά οι λαϊκές αγορές καθιερώθηκαν επί κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου το έτος 1929. Τρία χρόνια αργότερα, ιδρύθηκε το Ταμείο Λαϊκών Αγορών. Από τότε μέχρι σήμερα οι λαϊκές αγορές, πέρασαν από πολλά στάδια εξέλιξης πάντα όμως ήταν μέρος της ζωής, της κουλτούρας και του πολιτισμού μας.
  Ο βασικός πυλώνας των λαϊκών αγορών είμαστε εμείς οι παραγωγοί του πρωτογενούς τομέα οι οποίοι όχι μόνο αγωνιζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια για την διατήρηση του θεσμού αλλά είμαστε και υπέρμαχοι του εκσυγχρονισμού, της διαφάνειας, των ελέγχων στις λαϊκές αγορές, του υγιούς ανταγωνισμού, της απρόσκοπτης δραστηριοποίησης των παραγωγών στις λαϊκές αγορές της ελληνικής επικράτειας και της ενίσχυσης της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης προς όφελος των Καταναλωτών. Στο γενικό αυτό πλαίσιο συνηγορούμε υπέρ του νέου σχεδίου νόμου, εκθέτουμε όμως τις αντιρρήσεις μας όσον αφορά στις κάτωθι αναφερόμενες ρυθμίσεις του, διατυπώνοντας ταυτόχρονα τις προτάσεις μας για την αποδοτικότερη πρακτική εφαρμογή του προς ψήφιση σχεδίου νόμου.

  Ειδικότερα:

  1)Σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ 2:
  «Αρμόδιες Αρχές
  …..Με απόφαση του οικείου φορέα λειτουργίας της λαϊκής αγοράς (Περιφέρεια ή Δήμος, κατά περίπτωση) δύναται να ιδρύεται νομικό πρόσωπο το οποίο αναλαμβάνει εν συνόλω τις αρμοδιότητες του φορέα λειτουργίας στη διαχείριση και τη λειτουργία των λαϊκών αγορών ευθύνης του».

  Θεωρούμε πως θα πρέπει να διευκρινιστεί η νομική οντότητα που μπορεί να δημιουργήσει ένας φορέας λειτουργίας υπαίθριας αγοράς.
  Περαιτέρω διαπιστώνουμε ότι για τη λειτουργία των λαϊκών αγορών εμπλέκονται πλέον πολλές αρχές η κατανομή των αρμοδιοτήτων των οποίων έχει περιπλακεί. Συγκεκριμένα για την έκδοση της προκήρυξης λαϊκών αγορών αρμόδιες Αρχές ορίζονται οι Περιφέρειες. Την ίδια στιγμή και στο εδ. γ΄του άρθρου 5 αναφέρεται ότι αρμόδια Αρχή για την ψηφιακή έκδοση της άδειας δραστηριοποίησης είναι η κατά τόπους αρμόδια Περιφέρεια. Στο εδάφιο ζ΄ του ως άνω άρθρου, οι Δήμοι ορίζονται ως αρμόδιοι για τη ψηφιακή χορήγηση της βεβαίωσης δραστηριοποίησης, χωρίς να γίνεται κατανοητό ποια είναι η διαφορά μεταξύ άδειας δραστηριοποίησης και βεβαίωσης δραστηριοποίησης και γιατί το ένα έγγραφο το εκδίδει η Περιφέρεια και το άλλο ο Δήμος της κατοικίας του πωλητή. Επίσης στο άρθρο 5 παρ. 5: Αρμόδια Αρχή για την αναπλήρωση – υποβοήθηση πωλητή είναι η περιφέρεια όταν αρμόδιος για την έκδοση της άδειας είναι ο Δήμος για τις περιοχές εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης, ομοίως για την αλλαγή λαϊκών αγορών αρμόδιες κατά την παράγραφο 7 είναι οι Περιφέρειες.
  Προτείνουμε τη βελτίωση της εν λόγω διάταξης με την πρόβλεψη της συμμετοχής εκπροσώπου των παραγωγών στο νομικό πρόσωπο ώστε να μην καταστρατηγούνται τα δικαιώματα των παραγωγών και να διασφαλίζεται η διαφάνεια.

  2) Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ 2 :
  «Ίδρυση, μετακίνηση, επέκταση και κατάργηση λαϊκών αγορών-Πρότυπες λαϊκές αγορές
  2. Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου κατά την παρ. 1 κοινοποιείται στην οικεία περιφέρεια. Σε περίπτωση ίδρυσης νέας λαϊκής αγοράς, η απόφαση αυτή συνοδεύεται από αίτημα είτε για κάλυψη των νέων θέσεων με τη διαδικασία της προκήρυξης είτε για τη χορήγηση νέων θέσεων δραστηριοποίησης ανά κατηγορία προϊόντων για τη στελέχωση της αγοράς.
  …(εδ δ).Σε κάθε νέα λαϊκή αγορά η αναλογία των θέσεων παραγωγών προς επαγγελματίες πωλητές είναι 1 προς 1″.

  Θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να διασαφηνιστεί ο τρόπος με τον οποίο θα χορηγούνται οι θέσεις σε μία νέα λαϊκή αγορά σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο καθώς όπως προκύπτει από την διατύπωσή του, αφενός μεν η κάλυψη θα γίνεται με προκήρυξη ,αφετέρου θα μπορεί να γίνει με “….τη χορήγηση νέων θέσεων δραστηριοποίησης ανά κατηγορία προϊόντων για τη στελέχωση της αγοράς….”.
  Όσον αφορά στο εδάφιο δ της παραγράφου 2 , αυτό θα πρέπει να ισχύσει σε όλες τις λαϊκές αγορές, ήτοι όχι μόνο στις νέες αλλά και στις υφιστάμενες στις οποίες ομοίως η αναλογία των θέσεων παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών θα πρέπει να είναι 1 προς 1.

  3)Σύμφωνα με το άρθρο 24:
  «Προκήρυξη αδειών στο υπαίθριο εμπόριο – θέσεις δραστηριοποίησης και δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης»
  ……..
  Προτείνουμε να μην θεσμοθετηθεί η διαδικασία της έκδοσης προκήρυξης για τη συμμετοχή των παραγωγών στις λαϊκές αγορές όσον αφορά στις θέσεις και στις άδειες και η θέση δραστηριοποίησης να αντικατασταθεί με την άδεια παραγωγού λαϊκών αγορών όπως ισχύει σήμερα. Θεωρούμε ότι με τη θεσμοθέτηση της έκδοσης Προκήρυξης πρόκειται να σταματήσει η έκδοση των νέων Παραγωγικών Αδειών καθώς οι Φορείς Λειτουργίας στην σπάνια περίπτωση που θα προκύπτουν κενές Θέσεις θα προκηρύσσουν αυτές επιλέγοντας τες με τα αντίστοιχα προϊόντα πώλησης. Έτσι όμως ο υποψήφιος ενδιαφερόμενος παραγωγός θα βρίσκεται σε συνεχή αβεβαιότητα για το αν και πότε θα εκδοθεί η αντίστοιχη προκήρυξη προκειμένου να υποβάλλει αίτηση και να διαθέσει την παραγωγή του.

  4)Σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ 6:
  «Ειδικοί όροι για την προκήρυξη αδειών σε νέους πωλητές και χορήγησης δραστηριοποιήσεων σε νέους και υφιστάμενους πωλητές
  6. Με απόφαση του περιφερειάρχη ή δημάρχου, κατά περίπτωση συγκροτείται πενταμελής επιτροπή ελέγχου και αξιολόγησης των αιτήσεων, καθώς και τριμελής επιτροπή ενστάσεων από υπαλλήλους της περιφέρειας ή του δήμου. Ως γραμματείς των Επιτροπών ορίζονται υπάλληλοι της περιφέρειας ή του δήμου. Η θητεία των επιτροπών ορίζεται σε ένα (1) έτος. Η απόφαση συγκρότησης των επιτροπών περιλαμβάνεται στους όρους της προκήρυξης.»

  Προτείνουμε στις ως άνω επιτροπές να προβλεφθεί και η συμμετοχή ενός τουλάχιστον εκπροσώπου των παραγωγών ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια και η αμεροληψία της κρίσης τους.

  5)Σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ 1:

  «Όροι συμμετοχής σε προκήρυξη
  1.Κάθε υποψήφιος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο όπου επιτρέπεται) συμμετέχει σε προκήρυξη:…»

  Προτείνουμε να διαγραφεί η φράση «νομικό πρόσωπο» και να αντικατασταθεί από τον όρο «συνεταιρισμός» ο οποίος προβλέπεται ρητά στο άρθρο 26 παρ 1 γ.

  Σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ 7:
  «Όροι συμμετοχής σε προκήρυξη:
  ….
  7.Υφιστάμενοι αδειούχοι καθώς και όσοι αποκτήσουν άδεια με τις διατάξεις του παρόντος δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά, μόνο σε διαφορετική περιφέρεια από εκείνες στις οποίες ήδη δραστηριοποιούνται».
  Η παράγραφος ως είναι διατυπωμένη αποκλείει τη συμμετοχή υφιστάμενου αδειούχου σε οποιαδήποτε προκήρυξη για την Περιφέρεια που ήδη δραστηριοποιείται ο πωλητής, επαγγελματίας ή παραγωγός.
  Η παράγραφος πρέπει να απαλειφτεί στο σύνολό της.

  6)Σύμφωνα με το άρθρο 28 και 29:
  Άρθρο 28:
  «Διαδικασία για τη χορήγηση αδειών σε νέους πωλητές και δραστηριοποιήσεων σε νέους και υφιστάμενους πωλητές
  1.Οι άδειες δραστηριοποίησης στις λαϊκές αγορές, το στάσιμο και το πλανόδιο εμπόριο, παραγωγού και επαγγελματία πωλητή χορηγούνται μέσω προκήρυξης, με μοριοδότηση των κριτηρίων του άρθρου 29. Τα κριτήρια αποδίδουν κατ’ ανώτατο όριο 100 μόρια, σύμφωνα με τα Παραρτήματα 1 και 2.
  2. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, η θέση δραστηριοποίησης και το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης, χορηγούνται ως εξής:
  α) Παραγωγός πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος).»

  Άρθρο 29:
  «Κριτήρια χορήγησης άδειας και θέσης δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης»
  1. Τα κριτήρια χορήγησης άδειας με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης είναι:
  α) για τους παραγωγούς πωλητές σύμφωνα με τη μοριοδότηση του Παραρτήματος 1:
  αα) ηλικία,
  αβ) πολυτεκνία,
  αγ) τίτλοι σπουδών,
  αδ) εντοπιότητα και
  αε) ορθή γεωργική πρακτική.

  Προτείνουμε να μην συμπεριληφθούν οι τίτλοι σπουδών στα κριτήρια χορήγησης άδειας καθώς θεωρούμε ότι η μοριοδότηση των τίτλων σπουδών δεν ενδείκνυται στις λαϊκές αγορές όπου η πλειονότητα των παραγωγών δεν τους διαθέτει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι παραγωγοί απασχολούμενοι σχεδόν αποκλειστικώς με τον πρωτογενή τομέα ο οποίος απαιτεί πολλές ώρες καθημερινής εργασίας δεν διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο για εκπαιδευτική ανέλιξη. Όσον αφορά στο κριτήριο για τη χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε περίπτωση ισοβαθμίας , ήτοι στο εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος)» θεωρούμε ότι θα πρέπει να αντικατασταθεί από την επιλογή μετά από τη διαδικασία της κλήρωσης ώστε να μην ευνοούνται οι μεγαλοπαραγωγοί.

  7)Σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ 3:
  «Δικαιολογητικά για τη χορήγηση και τη διατήρηση της άδειας για δραστηριοποίηση»:
  3.Ο πωλητής προκειμένου να αιτηθεί άδεια με τις αντίστοιχες θέσεις δραστηριοποίησης ή άδεια πλανόδιας δραστηριοποίησης (για πρώτη φορά ή ανανέωση αυτής), καθώς και κατά τη διάρκεια του χρόνου δραστηριοποίησής του, όπως και για τη χορήγηση θέσεων δραστηριοποίησης και άδειας πλανόδιας δραστηριοποίησης, οφείλει να διατηρεί σε ισχύ και επικαιροποιημένα τα ακόλουθα στοιχεία-δικαιολογητικά, καθώς και τα δικαιολογητικά της παρ. 4, τα οποία αναζητεί σε κάθε περίπτωση αυτεπάγγελτα, εφόσον είναι δυνατόν, η αρμόδια αρχή χορήγησης της θέσης και δραστηριοποίησης.
  ……….
  β) Αποδεικτικό ενημερότητας του άρθρου 12 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170).

  Το αποδεικτικό ενημερότητας του άρ.12 ν.4174/2013 (φορολογική ενημερότητα”) θα πρέπει να διαγραφεί καθώς ο Συνήγορος του Πολίτη με το από 22-3-2018 έγγραφό του έκρινε παράνομη και αντισυνταγματική την υποχρεωτική προσκόμιση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για την ανανέωση της άδειας πωλητή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο ως άνω έγγραφο: «Ως εκ τούτου, οι νοµοθετικές διατάξεις των άρθ. 9 παρ.1-δ και 11 παρ. 2 Ν. 4497/2017 που θέτουν ως προϋπόθεση της έκδοσης ή ανανέωσης αδειών υπαίθριου εµπορίου, την προσκόµιση ασφαλιστικής και φορολογικής ενηµερότητας εισάγουν διακριτική µεταχείριση της συγκεκριµένης επαγγελµατικής κατηγορίας, η οποία δεν είναι νοµικά και ηθικά ανεκτή».

  8)Σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ 6:
  «Ανανέωση άδειας δραστηριοποίησης πωλητών στο υπαίθριο εμπόριο
  6. Αναγκαίος όρος για την επαναχορήγηση θέσης σε λαϊκές αγορές και στο στάσιμο εμπόριο, καθώς και του δικαιώματος για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 37, είναι η πώληση του 70% τουλάχιστον της δηλωθείσας ποσότητας στο ΟΣΔΕ για τα είδη που αναφέρονται στην άδειά του, που πιστοποιείται από τις δηλωθείσες ποσότητες στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής σύμφωνα την παρ. 2 του άρθρου 41»

  Πρότασή μας είναι να αποσυρθεί η ως άνω ρύθμιση καθώς είναι εξαιρετικά επαχθής για τους παραγωγούς η πρόβλεψη του ποσοστού του 70% ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη φυσικά αιτία που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια – καταστροφή των δηλωθέντων στο ΟΣΔΕ ποσοτήτων, με αποτέλεσμα ακόμα και ένα γεγονός που οφείλεται σε ανωτέρα βία να παίξει καθοριστική σημασία στη μη επαναχορήγηση της θέσης.

  9)Σύμφωνα με το άρθρο 37:
  «Απώλεια θέσης δραστηριοποίησης και δικαιώματος πλανόδιας δραστηριοποίησης – Ανάκληση άδειας»
  ……
  3. Λόγοι απώλειας είναι επίσης:
  δ) Η μη πώληση των προϊόντων τους σε ποσοστό τουλάχιστον 70% επί της δηλωθείσας στο ΟΣΔΕ/ΕΛΓΑ ποσότητας των ειδών πώλησης που αναφέρονται στην άδεια του (αφορά τον παραγωγό πωλητή) κατά την ανανέωση της άδειας, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 32.

  Προτείνουμε να διαγραφεί ο ως άνω λόγος απώλειας της θέσης δραστηριοποίησης όπως και ανωτέρω στο υπο στοιχ 5.

  ε) Η βεβαίωση παράβασης κατά τη διενέργεια ελέγχου, από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα μη έκδοσης ταμειακής απόδειξης για τρεις (3) φορές. Επιπροσθέτως, επιβάλλεται στους παραβάτες ανάκληση όλων των θέσεων δραστηριοποίησής τους, η οποία συνεπάγεται ταυτόχρονη απώλεια δικαιώματος συμμετοχής σε προκήρυξη θέσης δραστηριοποίησης και πλανόδιας δραστηριοποίησης για τρεις (3) μήνες.

  Προτείνουμε να αποσυρθεί η συγκεκριμένη ρύθμιση καθώς θεωρούμε ότι η κύρωση που προβλέπεται με την ως άνω διάταξη δεν είναι ανάλογη με την βαρύτητα της παράβασης.

  6. Σε περίπτωση κατά την οποία ο πωλητής (παραγωγός και επαγγελματίας) ορίζει αναπληρωτή για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες εντός δύο (2) ετών, χάνει τη θέση δραστηριοποίησης, καθώς και το δικαίωμα για πλανόδια δραστηριοποίηση

  Προτείνουμε ομοίως να αποσυρθεί ο ως άνω λόγος απώλειας της θέσης δραστηριοποίησης ως ιδιαιτέρως επαχθής .

  10) Σύμφωνα με το άρθρο 39:
  «Καθορισμός τελών δραστηριοποίησης πωλητών
  Για τη δραστηριοποίηση σε θέση (λαϊκές αγορές, αγορές χειροτεχνών-καλλιτεχνών, βραχυχρόνιες αγορές, στάσιμο εμπόριο) και πλανοδίως (πλανόδιο εμπόριο) ισχύουν τα ακόλουθα:
  α. Οι υφιστάμενοι κατά την έκδοση του παρόντος κάτοχοι άδειας πωλητές (παραγωγοί και επαγγελματίες πωλητές) λαϊκών αγορών, στάσιμου και πλανόδιου εμπορίου καταβάλλουν ημερήσιο τέλος θέσης για τη δραστηριοποίηση σε λαϊκές αγορές και την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών της λαϊκής αγοράς. Με απόφαση του Φορέα Λειτουργίας της λαϊκής αγοράς, καθορίζονται το ύψος του ημερήσιου τέλους, ο τρόπος καταβολής του και κάθε άλλο ζήτημα, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος».

  Προτείνουμε να διαγραφεί η καταβολή του ημερήσιου τέλους θέσης για τη δραστηριοποίησή μας στις λαϊκές αγορές ανεξάρτητα από την παρουσία μας.

  11)Σύμφωνα με το άρθρο 41 παρ 2 :
  «Πληροφοριακό Σύστημα Υπαίθριου Εμπορίου
  2. Στο πληροφοριακό σύστημα για το υπαίθριο εμπόριο λειτουργεί ψηφιακή πλατφόρμα, η οποία διαλειτουργεί με την ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, στην οποία ο κάθε δραστηριοποιούμενος στην αγορά πωλητής εισάγει, κατά την περίοδο λειτουργίας της αγοράς, καθημερινά έως τις 8:00 π.μ., τα στοιχεία της παρ. 3. Η παράλειψη της ανωτέρω καταχώρησης επιφέρει πρόστιμο ύψους πεντακοσίων (500,00) ευρώ, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις του παρόντος για τις κυρώσεις».

  Προτείνουμε να αποσυρθεί η ως άνω νομοθετική ρύθμιση καθώς όπως γίνεται αντιληπτό από την καθημερινή πρακτική μας δεν είναι εφικτό να καταχωρούμε καθημερινά εως τις 08: 00 στο πληροφοριακό σύστημα τις ποσότητες, την τιμή εκκίνησης ανά προϊόν λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας (Ως γνωστόν η προετοιμασία για τη μεταφορά της παραγωγής μας και η ανάπτυξη των πάγκων στις λαϊκές αγορές ξεκινάει από τις 06:00 το πρωί) και της έλλειψης τεχνογνωσίας πολλών παραγωγών, θεωρούμε δε ότι η προβλεπόμενη κύρωση δεν είναι ανάλογη της βαρύτητας της παράβασης.

  12) Σύμφωνα με το άρθρο 52
  Μεταβατικές διατάξεις
  8. Υφιστάμενοι, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, κάτοχοι άδειας παραγωγού πωλητή λαϊκών αγορών, δύνανται να αιτηθούν στην αρμόδια αρχή του άρθρου 5 τη μετατροπή της άδειάς τους σε άδεια επαγγελματία πωλητή ως ακολούθως :

  Προτείνουμε να διαγραφεί η παράγραφος 8 που δίνει την δυνατότητα
  στους παραγωγούς να μετατρέψουν την άδεια τους σε εμπορική, γιατί με τον τρόπο αυτό καταστρατηγείται ο θεσμός των λαϊκών αγορών και απειλείται το παραγωγικό κομμάτι αυτών. Είναι πρόδηλο πως αν το Παραγωγικό Στοιχείο συρρικνωθεί και ενισχυθεί το εμπορικό Στοιχείο οι Λαϊκές Αγορές θα χάσουν την φιλοσοφία τους, την ταυτότητα τους και τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκαν.

  Προτείνουμε ακόμη, όταν διαπιστώνεται έλλειψη προϊόντων που οφείλεται στις καιρικές συνθήκες ή φυσικές καταστροφές με απώλεια καλλιεργειών, να δίνεται η δυνατότητα, οι παραγωγοί να προμηθεύονται με τα νόμιμα παραστατικά έως και το 1/3 της δηλωθείσας ποσότητας ίδιων προϊόντων στο ΟΣΔΕ και να τα διαθέτουν στις Λαϊκές Αγορές.

  Οι λαϊκές αγορές χρειάζονται εκσυγχρονισμό. Θα πρέπει όμως ο εκσυγχρονισμός αυτός να γίνει προς την κατεύθυνση της διασφάλισης πρωτίστως των συμφερόντων των παραγωγών πωλητών ώστε αυτοί να παρέχουν στους καταναλωτές προϊόντα άριστης ποιότητας, ασφαλή και σε ικανοποιητικές τιμές.

  Δράμα,28-04-2021
  Οι παραγωγοί
  της λαϊκής αγοράς Δράμας

• 28 Απριλίου 2021, 13:06 | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 28 ΤΟΥ Ν.4497/2017 Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
  ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 28 ΤΟΥ Ν.4497/2017 Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ

  Αρ. Πρωτ. 16
  Ημερ. 26/4/2021

  ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ
  4ο/2021

  Στην Πάτρα σήμερα Δευτέρα 26 Απριλίου 2021, πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της τηλεδιάσκεψης, συνάντηση της επιτροπής λαϊκών αγορών του άρθρου 28 του Ν. 4497/2017 (ΦΕΚ 171/Α΄/13-11-2017) «Άσκηση υπαιθρίων εμπορικών δραστηριοτήτων, εκσυγχρονισμός της επιμελητηριακής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» για την Περιφερειακή Ενότητα Αχαΐας, η οποία ανασυγκροτήθηκε με την αρ. 16335/334/30-1-2020 απόφαση του κ. Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αχαΐας, κατόπιν της αρ. πρωτ. 15/23-4-2021 πρόσκλησης συμμετοχής σε συνεδρίαση (τηλεδιάσκεψη) του Προέδρου της Επιτροπής κ. Ανδρέα Φίλια.

  Ως τελευταίο θέμα της συνεδρίασης ο Πρόεδρος εισάγει το υπ’ αριθμό 5 θέμα: Συζήτηση επί του προς διαβούλευση νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των λαϊκών αγορών και του υπαίθριου εμπορίου» και λήψη απόφασης για τυχόν περαιτέρω ενέργειες της επιτροπής.

  Ο κ. Πρόεδρος σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4497/2017 (ΦΕΚ 171/Α΄/13-11-2017) «Άσκηση υπαιθρίων εμπορικών δραστηριοτήτων, εκσυγχρονισμός της επιμελητηριακής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις», έθεσε εκ νέου υπόψη των μελών της Επιτροπής τις εξελίξεις επί του θέματος που δημιουργεί έντονες αντιδράσεις που προκύπτουν από το νέο προτεινόμενο θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των λαϊκών αγορών και του υπαίθριου εμπορίου.

  Τα μέλη της επιτροπής τοποθετήθηκαν με την σειρά επί του θέματος εκθέτοντας τις απόψεις τους και αποφάσισαν την ομόφωνη στήριξη στα δίκαια αιτήματα και τις προτάσεις των Επαγγελματιών και παραγωγών εμπόρων λαϊκών αγορών, καταθέτοντας στον διαδικτυακό τόπο της διαβούλευσης την κάτωθι δήλωση συμπαράστασης – δελτίο τύπου:

  «Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στο Νομοσχέδιο που αναρτήθηκε προς διαβούλευση από το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων με τίτλο «Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας λαϊκών αγορών και υπαίθριου εμπορίου» στεκόμαστε στο πλευρό των παραγωγών και εμπόρων των Λαϊκών Αγορών της χώρας μας και συντασσόμαστε με τις θέσεις και απόψεις τους. Εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας στο Νομοσχέδιο αυτό το οποίο καταργεί την ουσία, τη φιλοσοφία, το πνεύμα και τον κοινωνικό χαρακτήρα των λαϊκών αγορών, ως χώρου απόλυτης συνύπαρξης παραγωγών, εμπόρων και καταναλωτικού κοινού. Ο θεσμός αυτός εκ των πραγμάτων έχει αποδειχθεί ότι είναι απαραίτητος για το κοινωνικό σύνολο, ιδιαίτερα για τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις και χρήσιμος για την Πολιτεία, λόγω της σοβαρής επίδρασής του στη διαμόρφωση χαμηλών τιμών, παροχή στους καταναλωτές φθηνών και κυρίως ποιοτικών προϊόντων και την άμεση διάθεση της παραγωγής γεωργικών προϊόντων στην κατανάλωση χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων.

  Στο χώρο των λαϊκών αγορών ως γνωστό δραστηριοποιούνται και επιβιώνουν χιλιάδες οικογένειες έντιμων και εργατικών πολιτών συνεισφέροντας τα μέγιστα στην εθνική οικονομία, σχέση προσωπική και άμεση με τον καταναλωτή. Δεν νοείται ο θεσμός αυτός να λειτουργεί χωρίς απρόσκοπτη πρόσβαση των παραγωγών και των επαγγελματιών με τους φραγμούς και εμπόδια που επιχειρεί να εισάγει το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης.

  Στεκόμαστε στο πλευρό τους
  • Για να μην μπει κανένα χρονικό εμπόδιο και περιορισμός στην πρόσβαση νέων παραγωγών νέων και υφιστάμενων (Αρ.25).
  • Για να μη, μετατρέπει το δικαίωμα να πουλάνε απευθείας στον καταναλωτή σε προνόμιο, με την περιοδική προκήρυξη των θέσεων.
  • Για να μην υπάρχει οικονομική πλειοδοσία των θέσεων (άρα πλειστηριασμός) για την άδεια (Αρ.24.10).
  • Για να μη μετατραπεί η εργασία και ο μόχθος τους σε εμπόρευμα και προνόμιο του οικονομικά ισχυρότερου.
  • Για να μη μετατραπούν οι παραγωγοί μας σε εμπόρους, αντί να τους δίνονται κίνητρα να παραμείνουν στην πρωτογενή παραγωγή (Αρ.52.8).
  • Για να μην απαιτείται μόνο γι αυτούς η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα για να έχουν δικαίωμα να συνεχίζουν να εργάζονται, κάτι που δεν συμβαίνει στο στεγασμένο εμπόριο και σε κανένα άλλο κλάδο της οικονομικής δραστηριότητας ενώ και το πόρισμα ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών (Συνήγορος Πολίτη) έκρινε την υποχρέωση αυτή αντισυνταγματική!
  • Για να μπορούν οι αγρότες μας να διαθέτουν άμεσα τα προϊόντα τους στους καταναλωτές (Αρ. 52.4.γ).
  • Για να συνεχίσει ο καταναλωτής να αγοράζει φθηνά και κυρίως ποιοτικά προϊόντα άμεσα από τον παραγωγό.
  • Για να μη καθορίζει το Υπουργείο που θα πουλήσουν την παραγωγή τους ενάντια σε κάθε κανόνα ελεύθερης οικονομίας και να τους αφαιρείται η άδεια αν δεν πουληθεί το 70% της δηλωθείσας στο ΟΣΔΕ παραγωγής (Αρ. 32.6, Αρ. 37.3.δ).
  • Για να τιμωρούνται για φορολογικές παραβάσεις με ίδιους όρους με το στεγασμένο εμπόριο και όχι να τους αφαιρείται η άδεια λόγω μη έκδοσης 3 αποδείξεων (Αρ. 37.3.ε).
  • Για να μην είναι υποχρεωμένοι μόνο αυτοί να ανεβάζουν σε πληροφοριακό σύστημα στις 8 το πρωί ποσότητες και τιμές εκκίνησης έναντι προστίμου 500 ευρώ πληρώνοντας λογιστές, αφού δεν γνωρίζουν την τεχνολογία (Αρ. 41.2), παρότι αυτή η υποχρέωση δεν υπάρχει για κανένα άλλο κλάδο του εμπορίου γενικά, παρά μόνο για τις υπεραγορές τροφίμων με κύκλο εργασιών άνω των 90 εκατομμυρίων και παρότι έχουν ξυπνήσει από τις 3 τα ξημερώματα για να προετοιμαστούν για το χώρο της λαϊκής ενώ την προηγούμενη δούλευαν ασταμάτητα στο χωράφι.
  • Για να μπορούν απρόσκοπτα να προσέρχονται σε εμποροπανηγύρεις χωρίς ποσόστωση έναντι άλλων εμπόρων και εταιριών.
  • Για να διατίθεται ο κόπος τους από το ημερήσιο τέλος που καταβάλουν για πραγματικά έργα υποδομής και βελτίωσης των Λαϊκών Αγορών προς όφελος όλων αλλά κυρίως της πόλης και του δημότη καταναλωτή.
  • Για να μην παρέχονται στον εκάστοτε υπουργό υπερεξουσίες και μάλιστα για θέματα που θα μπορούσαν ήδη να περιγράφονται και να προβλέπονται σαφέστατα στο Νομοσχέδιο (Αρ. 53) και να μη καθορίζονται οι όροι διάθεσης των προϊόντων, οι όροι δραστηριοποίησης των πωλητών ακόμα και τα είδη πώλησης, χωρίς διαφάνεια και νομιμότητα.

  Προτείνουμε την άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου και την επανέναρξη ενός τίμιου εποικοδομητικού και πρωτίστως καλόπιστου διαλόγου λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των παραγωγών μας».

  (Η απόφαση αυτή πήρε τον αριθμό 11/2021).

  Ο Πρόεδρος
  Ανδρέας Φίλιας

• 28 Απριλίου 2021, 12:07 | ΤΖΟΑΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Από τις διατάξεις του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης που τέθηκε προς διαβούλευση στις 15-04-2021 δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ο μέχρι σήμερα διάλογος του Υπουργείου με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργάνων των παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών Λαϊκών Αγορών ήταν εντελώς προσχηματικός και κακόπιστος από την πλευρά του Υπουργείου Ανάπτυξης και είχε αποκλειστικό στόχο να καθησυχάσει και να περιφέρει τον κλάδο μας σε κατάσταση ύπνωσης και εφησυχασμού και να κατευνάσει προσωρινά τις αντιδράσεις που είχαν εκδηλωθεί.
  Αξιότιμε κ. Υπουργέ !
  Αξιότιμε κ. Γενικέ Γραμματέα !
  Παρότι, στις κατ΄ ίδίαν συναντήσεις μας λάβαμε διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις για διάφορα ζητήματα, εντούτοις ελάχιστες εξ αυτών των δεσμεύσεων αποτυπώθηκαν στο Νομοσχέδιο και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποίαν, στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις μας αποδεχόσασταν και συμφωνούσατε με το δίκαιο των θέσεων και προτάσεών μας.

  Επί των μελανών σημείων των άρθρων του Νομοσχεδίου :
  Άρθρο 5 : Αποδείχθηκε περίτρανα μέχρι σήμερα ότι οι Δήμοι, με την αδράνεια και την αδιαφορία τους ως φορείς λειτουργίας δεν κατάφεραν να προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ουσιαστική αναβάθμιση των λαϊκών αγορών, παρότι μέσα από τα ταμεία τους πέρασε πακτωλός χρημάτων από το ημερήσιο τέλος που εμείς από το μόχθο μας καταβάλλουμε. Περιορίστηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι δήμοι μόνο στην καθαριότητα η οποία σε πολλές περιπτώσεις ήταν μόνο υποτυπώδης. Φυσικά το Υπουργείο δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να διαπιστώσει τον τεράστιο αριθμό χρημάτων που εισέπραξαν οι Δήμοι, ότι αυτά ουδέποτε ανταποδοτικά δεν επέστρεψαν στις λαικές αγορές και διατέθηκαν φυσικά για άλλους σκοπούς. Δεν ελέγχθηκε ποτέ, ούτε από εσάς ούτε από το Υπουργείο Εσωτερικών η πορεία τα ανταποδοτικότητας του τέλους. Σχεδόν κανένα έργο υποδομής δεν υλοποιήθηκε μέσα από το ανταποδοτικό ημερήσιο τέλος. Γνωρίζετε κύριοι ότι η πλειοψηφία των λαϊκών αγορών της χώρας δεν διαθέτει ούτε καν μία χημική τουαλέτα ; Αναφέρουμε το ελάχιστο οφειλόμενο που έπρεπε να πράξουν οι δήμοι . Δυστυχώς, το Υπουργείο συνεχίζει την κοντόφθαλμη πολιτική του επιμένοντας στο λάθος και μη θέλοντας να επιφέρει ουσιαστικές πράγματι και καινοτόμες και μακρόπνοες ριζικές αλλαγές στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, με τη μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών στις Περιφέρειες της χώρας, έστω και με επιλογή της κάθε Περιφέρειας, εισάγοντας στο νομοσχέδιο τη λέξη «δύνανται». Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου δεν τολμά και κατ΄ουσίαν δεν θέλει να δώσει νέα πνοή και ώθηση στις Λαϊκές Αγορές και μάλιστα κρυμμένη πίσω από την δήθεν άρνηση των Περιφερειαρχών. Υποκριτική είναι η θέση αυτή, διότι οι Περιφερειάρχες εκδήλωσαν και εκδηλώνουν με κάθε τρόπο την πρόθεσή τους και τη βούλησή τους να αναλάβουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτό εκδηλώθηκε και επίσημα τόσο διά στόματος του Περιφερειάρχη κ. Τζιτζικώστα, των Περιφερειάρχων κ. Κασαπίδη και κ. Αγοραστού. Σταματήστε να υποκρίνεστε !!!! Δεν θέλετε να κάνετε πράξη την αποκέντρωση, δεν θέλετε τίποτε άλλο πέραν από την λανθασμένη αντίληψή σας.
  Επί της ουσίας. Δεν δόθηκαν με το Νομοσχέδιο στις Περιφέρειες της Χώρας αποφασιστικές αρμοδιότητες, έτσι ώστε όλα τα ζητήματα να λύνονται άμεσα και επιτόπου, μέσα από την άμεση παρέμβαση και εποπτεία της Περιφέρειας ως μοναδικού και κεντρικού οργάνου, εποπτείας, διοίκησης και ελέγχου των Λαϊκών Αγορών αρμοδιότητάς της. Κανένας δεν μπορεί να δει και να επιλύσει τα προβλήματα της Περιφέρειας του καλύτερα από τον Περιφερειάρχη και τα Περιφερειακά όργανα, με την ουσιαστική σύμπραξη των ανθρώπων που καθημερινά ζουν και εργάζονται στις Λαϊκές Αγορές και εν προκειμένω με τα συνδικαλιστικά όργανα δηλαδή τις Ομοσπονδίες των Λαϊκών Αγορών, όπου θα πρέπει να υπάρχει μία ανά Περιφέρεια. Θα πρέπει λοιπόν να θεσπιστεί ανά Περιφέρεια ένα κεντρικό Όργανο διοίκησης των Λαϊκών Αγορών της Περιφέρεια, το οποίο θα έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες πάνω σε όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα των Λαϊκών Αγορών, με την έκδοση ατομικών και κανονιστικών πράξεων του Περιφερειάρχη με ή χωρίς κύρωση (ανάλογα) από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Έτσι προτείνουμε :
  Τη σύσταση Περιφερειακού Οργάνου Διοίκησης, λειτουργίας, εποπτείας Λαϊκών Αγορών είτε με την ονομασία «Ταμείο Λαϊκών Αγορών» ή «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» ή όπως αλλιώς το οποίο θα εποπτεύεται από τις Περιφέρειες, αλλά θα έχει αυτοδιοικούμενο χαρακτήρα και δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι οργανισμοί θα ασχολούνται «με την εύρυθμη λειτουργία των λαϊκών αγορών και των χιλιάδων δραστηριοποιούμενων παραγωγών και πωλητών, την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διοικητική τους υποστήριξη, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση αυτών, καθώς και την προβολή τους σε συνεργασία με τα συλλογικά όργανα των πωλητών σε αυτές». Στις διοικήσεις των Περιφερειακών αυτών οργάνων θα εκπροσωπούνται με ισάριθμα μέλη τα περιφερειακά συμβούλια και οι ομοσπονδίες παραγωγών και επαγγελματιών λαϊκών αγορών, ενώ με ένα μέλος θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των δήμων, του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και της Αστυνομίας.
  Έτσι θα επιλύονται άμεσα και «επί τόπου» όλα τα ζητήματα, με τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε περιοχή και Περιφέρεια στις Λαικές της. Έτσι, δεν θα υπάρχουν μεσάζοντες-ιδιώτες, ενώ σκοπός είναι «να μην εξαρτώνται επαγγελματίες και παραγωγοί από τις τοπικές συντεχνίες, μικροπελατειακές σχέσεις και ψηφοθηρικές πολιτικές που εξασκούν οι κατά τόπους δημοτικές Αρχές στην ευρύτερη επαρχία. Η οικονομική αυτοτέλεια των «οργανισμών» ή «Ταμείων Λαϊκών Αγορών» ή «Διευθύνσεων Λαικών Αγορών» θα διασφαλίζεται από το γεγονός ότι η χρηματοδότησή τους θα προέρχεται κυρίως από το ημερήσιο δικαίωμα που καταβάλουν οι πωλητές και σε καμιά περίπτωση δεν θα επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός. Έτσι, σε κάθε Περιφέρεια της Χώρας να συσταθεί ειδική Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών ως χωριστό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), με αποφασιστικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες και εξουσίες, η οποία θα έχει ως αντικείμενο την οργάνωση, λειτουργία, εποπτεία, σχεδιασμό, μελέτη, έλεγχο και εν γένει λειτουργία των Λαϊκών Αγορών της κάθε Περιφέρειας, ή ως ΝΠΙΔ (είναι ζήτημα ειδικότερης μελέτης και επεξεργασίας), με σκοπό
  α) την εύρυθμη γενική λειτουργία των λαϊκών αγορών της κάθε Περιφέρειας με ενιαίο γενικό κανονισμό αρχών για κάθε Λαϊκή Αγορά αλλά και διαφοροποιήσεις ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε Λαϊκής, την εποπτεία, και τον έλεγχο της καθαριότητας, την απολύμανση και την απομάκρυνση των απορριμμάτων η οποία θα γένεται με ευθύνη και φροντίδα των Δήμων, έναντι ανταλλάγματος από το ημερήσιο δικαίωμα.
  β) την ίδρυση, μεταφορά, επέκταση και κατάργηση Λαϊκών Αγορών σε χώρους που διατίθενται από τους Δήμους (με αντάλλαγμα για τη χρήση του χώρου μέσα από το ημερήσιο τέλος).
  γ) τον καθορισμό των θέσεων και την τοποθέτηση των πωλητών Λαϊκών Αγορών σε αυτές, με όρους ισονομίας.
  δ) Την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας περί Λαϊκών Αγορών και την έκδοση Κανονιστικών Πράξεων ενιαίων για όλες τις Λαϊκές Αγορές της οικείας Περιφέρειας αλλά και για κάθε Λαϊκή χωριστά όπου απαιτείται για την αντιμετώπιση μόνιμων ή έκτακτων προβλημάτων .
  ε) Τον έλεγχο και τον εκτοπισμό του παρεμπορίου από τον χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  στ) την προστασία των αγροτικών προϊόντων και την εξυπηρέτηση των αναγκών του καταναλωτή.
  ζ) την εισήγηση στον Περιφερειάρχη και στο Περιφερειακό Συμβούλιο ανάλογα, για τη λήψη μέτρων για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των Λαϊκών Αγορών, αλλά και τη λήψη μέτρων για οποιοδήποτε θέμα αφορά την εύρυθμη λειτουργία τους και των προωθητικών ή ερευνητικών ενεργειών για την προβολή, ανάπτυξη και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.
  η) την εισήγηση για την προκήρυξη νέων αδειών, καθώς και του είδους και του αριθμού αυτών.
  θ) την τήρηση ηλεκτρονικού μητρώου λαϊκών αγορών για κάθε θέμα λαικής αγοράς της Περιφέρειας.
  ι) την λειτουργική τοποθέτηση των ειδών ανά κατηγορία.
  η) την δημιουργία υποδομών.
  Και τέλος όλες τις άλλες αρμοδιότητες των 9μελών Επιτροπών του άρθρου 28 του Ν. 4497/2017 οι οποίες γίνονται πλέον αποφασιστικές. Δεν θα εισηγείται επί θεμάτων αλλά θα αποφασίζει μετά από σύμφωνη γνώμη της ανά Περιφέρεια Ομοσπονδίας η γνώμη της οποίας θα είναι γνωμοδοτική και μόνο.

  Αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Λαϊκών Αγορών θα είναι :
  α) η έκδοση των αδειών προσέλευσης των επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών Λαϊκών Αγορών, με αυστηρή ενημέρωση και παρακολούθηση του γενικού ηλεκτρονικού μητρώου επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών και των ατομικών φακέλων , για το οποίο θα υπάρχει πρόσβαση για κάθε όμορη Περιφέρεια.
  β) η φροντίδα για τις μεταβολές των αδειών και τις αλλαγές των λαϊκών που δραστηριοποιούνται.
  γ) οι εισηγήσεις και καταγγελίες για ελέγχους και κυρώσεις στο αρμόδιο τμήμα εμπορίου της Περιφέρειας, το οποίο διατηρεί την αυτοτέλειά του.
  δ) η απόφαση για τη λειτουργία, επέκταση ή κατάργηση Λαϊκής, ανάλογα με τις ανάγκες και μέσα από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
  ε) η τοποθέτηση των εκθετών Λαϊκών Αγορών και η διαγράμμιση των χώρων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών.
  ζ) ο καθορισμός και η είσπραξη του ημερήσιου δικαιώματος και η απόδοση του ποσοστού στους Δήμους για τον παραχωρούμενο χώρο της Λαϊκής Αγοράς, το ποσοστό στην Ομοσπονδία της Περιφέρειας, το ποσοστό για τη διανομή κουπονιών σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού για αγορές στη Λαϊκή Αγορά. Το υπόλοιπο θα παραμένει ως έσοδο της Περιφέρειας, για τα έξοδα λειτουργίας του Νομικού Προσώπου «Διεύθυνση Λαϊκων Αγορών» ή Οργανισμός Λαϊκών Αγορών και για την προβολή και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.

  Το νομικό αυτό πρόσωπο της Περιφέρειας με την επωνυμία «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» (ή όπως αλλιώς), θα αποτελείται :
  α) τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη ή τον Εντεταλμένο Σύμβουλο Λαϊκων Αγορών ως Πρόεδρο
  β) έναν εκπρόσωπο των Δήμων
  γ) έναν (1) εκπρόσωπο των επαγγελματιών πωλητών
  δ) έναν (1) εκπρόσωπο των παραγωγών της Περιφέρειας οι οποίοι θα ορίζονται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της κάθε Περιφέρειας.
  ε) τον εκάστοτε Διευθυντή ή τον αναπληρωτή του, του Τμήματος Εμπορίου της κάθε Περιφέρειας.
  Το Νομικό Πρόσωπο «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών Περιφέρειας…», θα εξυπηρετείται από τους υπαλλήλους του Τμήματος Εμπορίου ή του Τμήματος Ανάπτυξης της Περιφέρειας.
  Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται :
  – Άμεσος και ουσιαστικός έλεγχος των Λαϊκών Αγορών
  – Εγγύτητα αλλά και ενιαία και άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά και ταυτόχρονα άμεσο εντοπισμό των ιδιαιτεροτήτων και προβλημάτων της κάθε Λαϊκής χωριστά.
  – Ευέλικτο και υπεύθυνο σχήμα διοίκησης
  – Πλήρης έλεγχος όλων των δραστηριοποιούμενων στον χώρο των Λαϊκών Αγορών, αλλά και όσων παραγωγών προσέρχονται από άλλες Περιφέρειες.
  – Γίνεται πράξη ένα σύγχρονο μοντέλο αποκεντρωμένης διοίκησης με την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων του κάθε τόπου .
  – Ουσιαστική συμμετοχή των μοχθούντων στις Λαϊκές Αγορές οι οποίοι μπορούν καλύτερα από τον καθένα να προβάλουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των Λαϊκών Αγορών.
  – Αμεσότητα και εγγύτητα στα προβλήματα και στην επίλυσή τους με άμεση και σαφή γνώση των ιδιαιτεροτήτων ακόμη και της πιο απομακρυνσμένης λαϊκής.
  – Πλήρης έλεγχος κάθε είδους παρανομίας .
  – Πλήρης πάταξη του παρεμπορίου
  – Άμεσος έλεγχος παραγωγών εντόπιων και εκτός Περιφέρειας με την πρόσβαση του νομικού προσώπου στο Μητρώο κάθε Περιφέρειας
  – Ενιαία έρευνα, προβολή και προώθηση μέσω επικοινωνιακών προβολών ή και σεμιναρίων των Λαϊκών Αγορών κάθε Περιφέρειας χωριστά.
  – Χωροθέτηση, τοποθέτηση και διαγράμμιση από το υπάρχον καταρτισμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό που διαθέτει κάθε Περιφέρεια.
  – Ενιαία ανανέωση, έκδοση και προκήρυξη νέων αδειών και όχι από κάθε Δήμο χωριστά, με τα όσα προβλήματα προέκυψαν.
  – Απαλλαγή των Δήμων από ένα μεγάλο κομμάτι ευθύνης τους, το οποίο άλλωστε δεν διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα και με τον καλύτερο τρόπο, αφού βλέπουν τους δραστηριοποιούμενους στις Λαϊκές Αγορές ως μέσο είσπραξης και μόνο, χωρίς τη δημιουργία καμίας υποδομής όπως αποδείχθηκε.
  – Ενιαία και ισότιμη δημιουργία υποδομών για κάθε Λαϊκή, με έμφαση στις ιδιαιτερότητές τους.
  – Ενιαία παρακολούθηση διακίνησης, επάρκειας και τιμών προϊόντων.
  – Ενιαία πληροφόρηση των πολιτών
  – Επιστημονικό και Τεχνικό προσωπικό των Περιφερειών στη διάθεση του Νομικού Προσώπου για κάθε ζήτημα Λαϊκών Αγορών και η άμεση μέριμνα για την εκτέλεση κάθε είδους εργασιών στο χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  – Ενιαία επεξεργασία, μηχανογράφηση και ταξινόμηση για κάθε Περιφέρεια.
  – Η ενιαία σχεδίαση απλουστευμένων εντύπων για κάθε συναλλαγή με τους σχετιζόμενους με τις Λαϊκές αγορές κάθε Περιφέρειας
  – Η ενιαία εκτέλεση προϋπολογισμού και ισολογισμού από την είσπραξη του ημερησίου δικαιώματος και η άμεση διάθεση κονδυλίων μέσα απ’ αυτό.
  – Ενιαία πληροφόρηση δραστηριοποιούμενων επαγγελματιών αλλά και πολιτών.
  – Πλήρης διαφάνεια του εισπραττομένου ημερησίου δικαιώματος.
  – Ενιαίος, αναλογικός και δίκαιος καταμερισμός κουπονιών σε άπορους συμπολίτες της Περιφέρειας.
  – Ευγενής άμιλλα, δημιουργική ανταγωνιστικότητα και ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας μεταξύ των Περιφερειών.
  Συνοψίζοντας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Νομικού αυτού προσώπου :
  – α). δίνει τις γενικές κατευθύνσεις, ασκεί τον έλεγχο επί των εργασιών του Ταμείου και εκδίδει τις άδειες των πωλητών λαϊκών αγορών
  – β). εισηγείται στο αρμόδιο Όργανο ανάλογα με το πλαίσιο της αρμοδιότητας του καθενός, κάθε πρόσφορο μέτρο για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των αγορών και υποβάλει προτάσεις στον Περιφερειάρχη ή στον αρμόδιο Δήμαρχο ή όπου άλλου προβλέπεται για την χωροθέτηση των λαϊκών αγορών
  – γ). αποφασίζει για θέματα εύρθμης λειτουργίας και εσωτερικής οργάνωσης του Ταμείου
  – δ). επιβάλει διοικητικές κυρώσεις στους πωλητές λαϊκών αγορών, σε περιπτώσεις παράβασης των κείμενων διατάξεων
  – ε). αποφασίζει για θέματα λειτουργίας, οργάνωσης και ελέγχου των λαϊκών αγορών, στα οποία περιλαμβάνεται και η τήρηση του μητρώου αδειούχων πωλητών, επαγγελματιών και παραγωγών.
  – στ). αναθέτει στις υπηρεσίες του Ταμείου την άσκηση των αρμοδιοτήτων του κατά την κρίση του και κατά περίπτωση.
  – ζ). αποφασίζει για την πραγματοποίηση ερευνών, σεμιναριών, διαφημιστικών και επικοινωνιακών ενεργειών και γενικότερα προβαίνει σε κάθε δραστηριότητα για την επίτευξη των στόχων του.
  – η) γνωμοδοτεί για τον αριθμό και το είδος των χορηγούμενων αδειών επαγγελματιών πωλητών λαϊκών αγορών
  – θ). συντάσσει, τροποποιεί και εγκρίνει κατά περίπτωση τον ετήσιο προϋπολογισμό και τον οικονομικό απολογισμό.
  – Αξιοποιεί Ευρωπαϊκά ή άλλα Προγράμματα.
  – Η λειτουργία του συμβουλίου του Ταμείου –Διεύθυνσης ή Οργανισμού θα διέπεται από τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

  Άρθρο 5 παρ. 8 εδ. αδ : Ειλικρινά είναι ακατανόητη η εμμονή του Υπουργείου να αναθέτει και να δίνει τη δυνατότητα να ανατεθούν καθήκοντα σε ιδιώτες, όπως για παράδειγμα την καθαριότητα, τη διαγράμμιση, τη φύλαξη ή την εύρρυθμη λειτουργία των Λαϊκών Αγορών. Το κόστος ανεβαίνει κατακόρυφα από τη στιγμή που ήδη ο φορέας λειτουργίας διαθέτει το προσωπικό (μόνιμο ή με συμβάσεις) που ήδη απασχολεί και πληρώνει και την καθαριότητα π.χ. θα την εκτελούσε ούτως ή άλλως είτε διεξαγόταν οι λαϊκές αγορές στους συγκεκριμένους χώρους είτε όχι. Ομοίως και για την τήρηση της εύρυθμης λειτουργίας όπου οι περισσότεροι δήμοι διαθέτουν δημοτική αστυνομία που ήδη απασχολεί και πληρώνει, όπως και για τη διαγράμμιση οι ήδη απασχολούμενοι στις τεχνικές υπηρεσίες υπάλληλοι των Δήμων εκτελούν εργασίες διαγράμμισης.
  Τα άσκοπα χρήματα που θα διατεθούν σε ιδιώτες μπορούν να διατίθονται για τη βελτίωση των συνθηκών στις λαϊκές αγορές, προς όφελος των πωλητών και κυρίως των καταναλωτών.
  Η διάταξη αυτή θα πρέπει να διαγραφεί.

  Άρθρο 7 παρ. 3 – Πρότυπες Λαϊκές αγορές :
  Όλες ανεξαρτήτως οι Λαϊκές Αγορές, εμείς επιθυμούμε να είναι πρότυπες με την έννοια που αποτυπώνεται στην παρ. 3 του άρθρου 7 . Θα πρέπει όμως σαφώς και κατηγορηματικώς να διασφαλιστεί η συμμετοχή των υφιστάμενων αδειούχων σε αυτές και πριν γίνει οποιαδήποτε προκήρυξη θέσεων ή αδειών για τις πρότυπες Λαϊκές αγορές που θα δημιουργήσουν οι φορείς λειτουργίας, να διασφαλίζεται πρώτα η συμμετοχή μας σε αυτές , με τις άδειες που ήδη κατέχουμε. Δυστυχώς, από τη διατύπωση του άρθρου αφήνεται παράθυρο δραστηριοποίησης σε αυτές νέων ελευθέρων επαγγελματιών και μάλιστα με νέα προϊόντα και διαφορετικό αντικείμενο από τα προβλεπόμενα στο παρόν νομοσχέδιο. Διαφωνούμε κάθετα και προτείνουμε, εμείς οι υφιστάμενοι αδειούχοι ή οι νέοι αδειούχοι να δυνάμεθα να προσθέσουμε προϊόντα με διαφορετικό αντικείμενο και όχι τρίτοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή και νομικά πρόσωπα. Έστω και πιλοτικά προτείνουμε φορέας αποκλειστικής λειτουργίας των πρότυπων Λαϊκών Αγορών να είναι οι Περιφέρειες της χώρας με νομικό πρόσωπο που θα συστήσουν.

  Άρθρο 8 – Κανονισμός λειτουργίας . (επί των παρ. 2 περ. ε. και στ)
  Το εδ.. ε΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 :«Η μορφή των εκθετηρίων των πωλητών, τα οποία πρέπει να φέρουν πρόχειρο στέγαστρο ενιαίου τύπου και υλικού και χρώματος διαφορετικού, ανάλογα με την ιδιότητα του πωλητή και την πινακίδα. Απαγορεύεται κάθε μορφής διαφήμιση επί των εκθετηρίων»
  Προτείνουμε το κόστος των στεγάστρων ενιαίου τύπου των ομοιόμορφων πινακίδων να αναλάβει εξ΄ολοκλήρου ο φορέας λειτουργίας μέσα από το ημερήσιο τέλος. Ως αναλώσιμα υλικά να αντικαθίστανται από το φορέα λειτουργίας κάθε δύο έτη πάντα από κονδύλια μέσα από το ημερήσιο τέλος. Έτσι επιτυγχάνεται πλήρης ομοιομορφία υλικών, ποιότητας και χρωμάτων και αισθητικής, αλλά επιτέλους ας δούμε και μια αξιοποίηση των χρημάτων μας από το ημερήσιο τέλος που καταβάλλουμε στους φορείς λειτουργίας. Μέχρι σήμερα δεν είδαμε απολύτως τίποτα !!!!!
  Το εδ., στ.΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 : « Το καταβαλλόμενο τέλος για κάθε θέση ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας». Η περίπτωση αυτή να διαγραφεί. Το ημερήσιο τέλος είναι ενιαίο για όλη τη Λαική αγορά ανά μήκος πάγκου και δεν μπορεί να υπάρχει και να καθορίζεται τέλος για κάθε θέση. Μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει με τις αυθαίρετες πρακτικές και ερμηνείες του νόμου από τους Δήμους ως φορέων λειτουργίας.

  Άρθρο 10 : Να υπάρχει επόπτης λειτουργίας της Λαϊκής Αγοράς, ο οποίος θα ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας με συγκεκριμένα καθήκοντα, ο οποίος θα συνεπικουρείται στο έργο του από εκπροσώπους των σωματείων. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εύρυθμη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς.

  ΆΡΘΡΟ 15 : Σύμφωνα με την παρ. 1 εδ. β και βα του άρθρου 15 οι παραγωγοί και επαγγελματίες κάτοχοι θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκές αγορές (συμμετέχουν για το 5% των θέσεων), εφόσον δραστηριοποιούνται έως τέσσερις (4) μέρες σε λαϊκές αγορές, ενώ κάτοχοι άδειας στάσιμου εμπορίου και πλανόδιας δραστηριοποίησης (συμμετέχουν για το 10% των θέσεων). Ειλικρινώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε την άδικη αυτή διαφοροποίηση της ποσόστωσης. Για ποιο λόγο ακριβώς γίνεται αυτός ο παντελώς άδικος και άνισος διαχωρισμός ; Παρότι οι πωλητές λαϊκών αγορών, όπως το αναφέρει δραστηριοποιούνται μόνο 4 ημέρες – δηλαδή σημαίνει ότι δεν έχουν εργασία – εντούτοις τους περιορίζει σε ποσοστό συμμετοχής μόνο στο 5% επιφυλάσσοντας για άλλους 80% και για το στάσιμο εμπόριο το 10%. Παρότι μας δώσατε υπόσχεση και δέσμευση ότι θα καταργηθεί η ποσόστωση του 5%, εντούτοις, όπως και σε άλλα δεν τηρήσατε τις δεσμεύσεις σας κατά τη διαδικασία του διαλόγου που προηγήθηκε του Νομοσχεδίου. Προτείνουμε και απαιτούμε την κατάργηση της ποσόστωσης του 5% και ελεύθερη συμμετοχή μας σε βραχυχρόνιες αγορές.

  ΑΡΘΡΟ 24 παρ. 3 : 3. Για κάθε προκηρυσσόμενη θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές και κάθε πλανόδια δραστηριοποίηση, η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος για το σύνολο του χρόνου δραστηριοποίησης, τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής του τέλους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς ή τη σχετική απόφαση του δήμου για το στάσιμο εμπόριο, και της περιφέρειας για το πλανόδιο εμπόριο.
  Επαναδιατυπώνεται απαραδέκτως ότι για κάθε θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές….η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος δημιουργώντας σύγχυση στις λαϊκές αγορές, όπου το ημερήσιο τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μηκος πάγκου. Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί.

  Άρθρο 24 : Όχι στην προκήρυξη της θέσης για τον παραγωγό πωλητή. Η συγκεκριμένη διάταξη βρίσκει παντελώς αντίθετους όλους εμάς τους δραστηριοποιούμενους στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, είτε είμαστε παραγωγοί είτε επαγγελματίες πωλητές, διότι η συγκεκριμένη διάταξη αλλοιώνει ολοκληρωτικά το πνεύμα, το σκοπό και την ιστορική φυσιογνωμία των Λαϊκών Αγορών που δεν είναι άλλος από την εβδομαδιαία πώληση φρέσκων τροφίμων με κύριο σκοπό την προμήθευση του πληθυσμού με βασικά προϊόντα διατροφής κατευθείαν από τον παραγωγό από την μια, και για να δώσει την δυνατότητα στον παραγωγό να διοχετεύσει τα προϊόντα του κατευθείαν στον καταναλωτή από την άλλη, χωρίς την παρέμβαση μεσαζόντων, εμπόρων και λοιπών εμπλεκόμενων, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ καλύτερες τιμές, αλλά δίνοντας τη μοναδική δυνατότητα και στον καταναλωτή να γνωρίζει και να επιλέγει τον συγκεκριμένο παραγωγό από τον οποίο θα προμηθευτεί. Ο παραγωγός επιβάλλεται να μπορεί να προσέρχεται ελεύθερα στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς χωρίς κανένα απολύτως περιορισμό και κυρίως χωρίς να περιμένει την προκήρυξη θέσης, για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και διότι πολύ απλά ούτε και τα ευάλωτα προϊόντα του μπορούν να περιμένουν.

  Άρθρο 24 παρ. 10 : « Η οικονομική προσφορά αναφέρει προσφερόμενη τιμή, ανά προκηρυσσόμενη θέση και δικαίωμα για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και τους όρους της προκήρυξης»
  Το όποιο κριτήριο οικονομικής προσφοράς αναφέρεται στο Νομοσχέδιο στο χώρο των Λαϊκών Αγορών μας βρίσκει αντίθετους και θα πρέπει να απαλειφθεί.

  Άρθρο 27 παρ. 7 : 7. «Υφιστάμενοι αδειούχοι καθώς και όσοι αποκτήσουν άδεια με τις διατάξεις του παρόντος δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά, μόνο σε διαφορετική περιφέρεια από εκείνες στις οποίες ήδη δραστηριοποιούνται.»
  Ειλικρινά δεν κατανοούμε την έννοια της διάταξης αυτής. Είναι κάκιστα διατυπωμένη, οδηγεί σε άτοπα συμπεράσματα. Τι σημαίνει ακριβώς δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά μόνο σε διαφορετική Περιφέρεια από εκείνες που ήδη δραστηριοποιείται ; Η παράγραφος αυτή ή θα επαναδιατυπωθεί για να γίνει κατανοητή διαφορετικά θα πρέπει να απαλειφθεί στο σύνολό της.

  Άρθρο 28 παρ.2 « Σε περίπτωση ισοβαθμίας, η θέση δραστηριοποίησης και το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης, χορηγούνται ως εξής:
  α) Παραγωγός πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος).
  β) Επαγγελματίας πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί η υψηλότερη οικονομική προσφορά».
  Κριτήριο δηλαδή για τον παραγωγό πωλητή αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με το μεγαλύτερο κύκλο εργασιών –τζίρο. Τι είδους κριτήριο είναι αυτό. Δηλαδή εάν κάποιος έχει μικρότερη καλλιεργήσιμη γη από κάποιον άλλον και κατά λογική συνέπεια μικρότερο κύκλο εργασιών θα αποκλείεται; Θα αποκλείεται ακόμα και αν κατ΄αναλογία έχει καλύτερη στρεμματική απόδοση από αυτό με το μεγαλύτερο τζίρο. Ποια είναι η λογική του κριτηρίου αυτού;Δηλαδή αν εγώ παράγω πέντε στρέμματα με πρότυπες καλλιέργειες, με άριστα προϊόντα με στρεμματική απόδοση μεγαλύτερη και ποιοτικότερη από τον άλλο που έχει 20 στρέμματα χωρίς τα δικά μου ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά θα έχει ελαφρώς μεγαλύτερο τζίρο θα με αποκλείει ; Ωραία λογική !
  Να τροποποιηθεί και να γίνεται με κλήρωση.
  Επίσης το εδ. 2 της παρ. 2 του άρθρου 28 προβλέπει για τους επαγγελματίες πωλητές την οικονομική προσφορά. Επαναλαμβάνουμε και πάλι με κάθε τόνο ότι η λέξη οικονομική προσφορά δεν μπορεί να έχει θέση στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς.Τα μόνο κριτήρια θα πρέπει να είναι κοινωνικά και ως έσχατη επιλογή το κριτήριο της κλήρωσης. Επιπλέον ο νομοθέτης θα πρέπει να διαχωρίσει σαφώς τη διαδικασία χορήγησης θέσης σε υφιστάμενους αδειούχους από τη χορήγηση θέσης με νέα άδεια. Από το πλέγμα των διατάξεων του άρθρου 28 παρ. 2 εδ. β και των διατάξεων του άρθρου 29 παρ. 3 γίνεται σαφές ότι κριτήριο για να διεκδικήσει ένας υφιστάμενος πωλητής νέα θέση είναι οι μέρες που δεν έχει λαϊκή. Δηλαδή λαμβάνει ένα μόριο για κάθε ημέρα που δεν έχει εργασία, όπως προκύπτει και από το Παράρτημα 3. Συνεπώς για τον επαγγελματία πωλητή αυτό το μοναδικό ένα μόριο θα οδηγεί σε πολλαπλές ισοβαθμίες και η θέση να κατακυρώνεται στον πλειοδότη πωλητή σύμφωνα με την παρ. 2 εδ. β του άρθρου 28., γεγονός απαράδεκτο και μη αποδεκτό από εμάς τους ανθρώπους των Λαϊκών Αγορών. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο η οικονομική προσφορά. Δεν το αποδεχόμαστε. Επιμένουμε στη θέσπιση κοινωνικών κριτηρίων και σε περίπτωση ισοβαθμίας την κλήρωση.

  Άρθρο 29 : Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η προσθήκη και άλλων κριτηρίων για τους επαγγελματίες πωλητές. Και αυτό διότι, όπως προαναφέρθηκε, το μοναδικό κριτήριο των ημερών μη δραστηριοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές ισοψηφίες. Η προσθήκη και άλλων κριτηρίων, όπως η παλαιότητα της άδειας, η εντοπιότητα και θα αποφευχθεί ή περιοριστεί σημαντικά η πιθανότητα πολλαπλών ισοψηφιών.

  Άρθρο 30 παρ.3 εδ. Β. αποδεικτικό ενημερότητας του άρ.12 ν.4174/2013 (φορολογική ενημερότητα”).
  Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης συνεχίζει να επιμένει στο τραγικό λάθος της ευθείας επαναφοράς της φορολογικής ενημερότητας, από το παράθυρο δε επαναφέρει και την ασφαλιστική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, παρότι είχαν καταργηθεί με το άρθρο 84 του ν. 4582/2018 και μάλιστα μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη μετά από Προσφυγή της Ομοσπονδίας πωλητών Λαϊκών Αγορών Δυτικής Μακεδονίας «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» . Και μόνο λοιπόν η απλή σκέψη από την πλευρά του Υπουργείου να επαναφέρει την ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, μετά μάλιστα και από την παρέμβαση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη περί της αντισυνταγματικότητας της υποχρέωσης για τη θεώρηση τουλάχιστον υφισταμένων αδειών, αποτελεί κατά την άποψή μας «νομικό πραξικόπημα», καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος καθώς και με τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας, δεδομένου μάλιστα ότι απαίτηση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για θεώρηση αδείας λειτουργίας δεν απαιτείται από κανένα άλλο επαγγελματικό κλάδο. Στην ίδια αναφορά του μάλιστα η Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη προτρέπει την Πολιτεία να καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε στα νοµοθετικά κείµενα να αποφεύγεται η ταύτιση του δηµοσιονοµικού – ταµειακού συµφέροντος του δηµοσίου, µε την έννοια του δηµόσιου συµφέροντος, το οποίο αποτελεί θεµελιώδη έκφανση της δηµοκρατικής αρχής και του κράτους δικαίου.
  Γίνεται λοιπόν απόλυτα κατανοητό ότι η όποια σκέψη επαναφοράς της υποχρέωσης προσκόμισης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για την θεώρηση των αδειών μας βρίσκει αντίθετους.
  Ομοίως όμως,την ίδια ακριβώς προβληματική εμφανίζει και το άρθρο 285 του «Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων» . 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006. , όπου στο άρθρο 285 «Ενημερότητα οφειλών» προβλέπεται το εξής επίσης αντισυνταγματικό και απαράδεκτο. : «Προϋπόθεση για τη χορήγηση οποιασδήποτε μορφής αδειών από Δήμους και Κοινότητες είναι η μη ύπαρξη, εις βάρους του ενδιαφερομένου, βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς αυτούς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκκρεμοδικίας και του διακανονισμού καταβολής αυτών, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία».
  Επ΄αυτού επίσης, μετά από προσφυγή σωματείου μας προκλήθηκε ερώτημα προς το ΝΣΚ το οποίο με την υπ΄αρίθ. 145/2018 γνωμοδότηση του, γνωμοδοτεί ομόφωνα μεταξύ άλλων ότι η ανυπαρξία βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους Δήμους, αφορά το χρόνο χορηγήσεως της άδειας και όχι τη διάρκεια ισχύος της. Θεωρούμε ότι καθίσταται επιβεβλημένη η τροποποίηση του άρθρου 285 του Ν. 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006 μετά την πλήρη αποδοχή της γνωμοδότησης του ΝΣΚ από το αρμόδιο Υπουργείο.
  Προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας επιτρέψτε μας να τονίσουμε ότι, εμείς οι άνθρωποι που δραστηριοποιούμαστε και μοχθούμε καθημερινά στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, επιθυμούμε να είμαστε απολύτως νόμιμοι και να εκπληρώνουμε στο ακέραιο όλες τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις μας απέναντι στη Πολιτεία.
  Η κατάφορη αυτή αδικία και δυσμενή εις βάρος μας διάκριση όπως προαναφέραμε, εξαλείφθηκε μετά από προσφυγή μας στην Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος παρενέβη προς τα αρμόδια υπουργεία, τονίζοντας ότι η επιβολή a priori φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας ως προϋπόθεση άσκησης υπαιθρίου εμπορίου, δεν βρίσκεται σε αρμονία με το δικαίωμα οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος, καθώς και με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, αφού η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα δεν είναι προαπαιτούμενο για τη θεώρηση-ανανέωση της άδειας σε κανέναν άλλο επαγγελματικό κλάδο.
  Στο πόρισμά του, το οποίο απέστειλε σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς τονίζει επίσης ότι « η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και συµµετοχής στη ζωή της χώρας, σύµφωνα µε το άρθ. 5 παρ. 1 του Συντάγµατος1 περιλαµβάνει και την ελευθερία της εργασίας και του επαγγέλµατος, στην οποία προέχει κυρίως το στοιχείο της προσφοράς προσωπικών υπηρεσιών και όχι το στοιχείο της επένδυσης κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό ο καθένας µπορεί να επιλέγει και να ασκεί το επάγγελµα που επιθυµεί, ακόµη και αν η άσκηση του επαγγέλµατος αυτού προϋποθέτει την έκδοση προηγούµενης διοικητικής άδειας, υπό τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις που έχει επιβάλλει ο νοµοθέτης ο οποίος µπορεί να θέτει και άλλους περιορισµούς προκειµένου να διασφαλίσει άλλα συνταγµατικά αγαθά. Όπως όµως γίνεται δεκτό από τη θεωρία και νοµολογία «οι όροι και προϋποθέσεις είναι συνταγµατικά ανεκτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειµενικό και δικαιολογούνται εξ αποχρώντων λόγων γενικότερου δηµοσίου ή κοινωνικού συµφέροντος. Ειδικότερα, ως τέτοια αντικειµενικά κριτήρια, των οποίων η εκπλήρωση είναι αναγκαία για την άσκηση ορισµένου επαγγέλµατος νοούνται µόνο όροι και προϋποθέσεις, οι οποίες να ανταποκρίνονται στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου, αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία οι εκ µέρους του νοµοθέτη και της διοικήσεως επιβαλλόµενοι περιορισµοί στην άσκηση των ατοµικών δικαιωµάτων πρέπει να είναι µόνο οι αναγκαίοι και να συνάπτονται προς τον υπό του νόµου επιδιωκόµενο σκοπό» (βλ. ΣτΕ 2112/1984). Ακολούθως, οι όροι σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρίσκονται σε συνάφεια προς το αντικείµενο και το χαρακτήρα του επαγγέλµατος και να µη συνέχονται µε στοιχεία συµπτωµατικά λαµβανόµενα υπόψη ή άσχετα προς το αντικείµενο της επαγγελµατικής δραστηριότητας, ότι η φορολογική ενημερότητα θεσπίστηκε για μια σειρά συναλλαγών και δραστηριοτήτων αμιγώς οικονομικού περιεχομένου ώστε να εξασφαλίζεται, µε τρόπο πρόσφορο, αναγκαίο και αποτελεσµατικό η εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος σκοπού. Ότι οι διατάξεις που ορίζουν ως απαιτούµενα δικαιολογητικά, για την έκδοση και ανανέωση των αδειών άσκησης υπαίθριου εµπορίου, την φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα, αφενός είναι ξένες και µη συναπτόµενες µε τους επιδιωκόµενους σκοπούς του νοµοθέτη, όπως εξειδικεύονται στην αιτιολογική έκθεση και αναφέρθηκαν πιο πάνω, αφετέρου συνεπάγονται σαφώς µεγαλύτερη βλάβη των διοικουµένων, δεδοµένου ότι οδηγούν τα πρόσωπα που δε διαθέτουν στον παρόντα χρόνο τα δικαιολογητικά αυτά, στον πλήρη αποκλεισµό από την πρόσβαση στο συγκεκριµένο επάγγελµα, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Η επιδίωξη διασφάλισης της καταβολής κάθε ληξιπρόθεσµης φορολογικής ή ασφαλιστικής οφειλής των ενδιαφεροµένων συνιστά µεν θεµιτό σκοπό καθεαυτό, άσχετο δε και ξένο µε τους εν γένει σκοπούς του Ν. 44979/2017 και δυσανάλογα επαχθέστερο σε σχέση µε τον επιδιωκόµενο, µέσω του περιορισµού σκοπού. Έτσι, η δυνατότητα άρνησης έκδοσης ή ανανέωσης των αδειών υπαίθριου εµπορίου από τους δήµους, όταν δεν προσκοµίζεται η φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα των αιτούντων πρέπει να επανεξετασθεί ως προς τη συνταγµατικότητά της. Επιπρόσθετα, ο ανωτέρω περιορισµός είναι αµφίβολο εάν στην εξεταζόµενη περίπτωση αποτελεί αναγκαίο και κατάλληλο µέτρο για την πραγµατοποίηση των ταµειακών σκοπών του Κράτους, καθώς αποτελεί το πλέον επαχθές µέτρο, το οποίο επιβαλλόµενο στο στάδιο της έναρξης µιας επαγγελµατικής αρµοδιότητας, εκµηδενίζει κάθε προοπτική οικονοµικής εξέλιξης ή ανάπτυξης των ενδιαφεροµένων και κατ’ επέκταση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους. Αντιθέτως, η φορολογική και ασφαλιστική διοίκηση διαθέτουν πλήθος άµεσων και έµµεσων µέτρων αναγκαστικής ικανοποίησης των απαιτήσεών τους και σε χρόνο προσφορότερο από αυτόν της έναρξης µιας επαγγελµατικής δραστηριότητας. Επίσης, εξέφρασε προβληµατισµός σχετικά µε τη γενικότερη εναρµόνιση των των επίµαχων περιορισµών προς την αρχή της ισότητας, κατ’ άρθρ. 4 παρ. 1 του Συντάγµατος σύµφωνα µε την οποία «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον το νόµου», στο πλαίσιο της οποίας η Πολιτεία οφείλει να αντιµετωπίζει µε όµοιο τρόπο οµοειδείς καταστάσεις……….…και ότι η προσκόµιση ασφαλιστικής και φορολογικής ενηµερότητας εισάγουν διακριτική µεταχείριση της συγκεκριµένης επαγγελµατικής κατηγορίας, η οποία δεν είναι νοµικά και ηθικά ανεκτή»

  Έτσι η Πολιτεία, εισακούγοντας την θέση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη, έκανε δεκτή τη θέση αυτή και με το άρθρο 84 του Ν. 4582/2018 κατήργησε την υποχρέωση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών των πωλητών Λαϊκών αγορών, με την κατάργηση της περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 22 και της διαγραφής της παρ. 2 του άρθρου 11 του Ν. 4497/2017.
  Κατά τα ανωτέρω, και μόνο η απλή σκέψη από πλευράς του Υπουργείου να επαναφέρει την φορολογική ενημερότητα για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών μας συνιστά νομική αυθαιρεσία, προσβολή του Θεσμού της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη και καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής μας ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, από τη στιγμή μάλιστα που ήδη η Πολιτεία έχει κάνει δεκτή τη θέση – άποψη και παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη. Ακόμη όμως και να αγνοήσετε το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη – παρότι κατά την γνώμη μας επιβάλλεται να συνεχίσετε να αποδέχεστε όπως η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου διότι το Κράτος διέπεται από την Αρχή της συνέχειας, δεν μπορείτε να αγνοήσετε και να εντάξετε αναλόγως στο Νομοσχέδιο την υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

  Άρθρο 32 παρ. 6 : « Αναγκαίος όρος για την επαναχορήγηση θέσης σε λαϊκές αγορές και στο στάσιμο εμπόριο, καθώς και του δικαιώματος για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 37, είναι η πώληση του 70% τουλάχιστον της δηλωθείσας ποσότητας στο ΟΣΔΕ για τα είδη που αναφέρονται στην άδειά του, που πιστοποιείται από τις δηλωθείσες ποσότητες στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής σύμφωνα την παρ. 2 του άρθρου 41»
  Η διάταξη αυτή είναι αντίθετη σε κάθε πνεύμα ελεύθερης οικονομίας και ελεύθερης οικονομικής διάθεσης και δραστηριότητας, αφού ουσιαστικά στραγγαλίζει το δικαίωμα επιλογής και ελεύθερης πώλησης των παραγόμενων προϊόντων. Η διάταξη είναι αντίθετη στη βασική αρχή της οικονομίας η οποία είναι η ελεύθερη άσκηση οικονομικής δραστηριότητας τόσο στην εγκατάσταση όσο και στην ελεύθερη επιλογή διάθεσης του προϊόντος. Είναι αντίθετη στην Αρχή της ελεύθερης και ανταγωνιστικής αγοράς, στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ε.Ε. σε θέματα εμπορίου, αλλά και παράλληλα αντισυνταγματική, αφού περιορίζει ανεπίτρεπτα την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα από την επιχειρηματική δραστηριότητα.
  Είναι αδιανόητο, ένας παραγωγός ο οποίος θα βρει να πουλήσει το προϊόν στην ελεύθερη αγορά σε διπλάσια τιμή (π.χ. για εξαγωγή επειδή σε κάποια χώρα υπήρξε έλλειψη), να είναι υποχρεωμένος να το διαθέσει στη λαϊκή αγορά διαφορετικά δεν θα του επαναχορηγηθεί η θέση !!!
  Η θέση του Υπουργείου είναι υποκριτική, αντιφατική και αλλοπρόσαλλη. Από τη μια διατείνεστε ότι θα εκσυγχρονίσετε τον παραγωγό και θα τον κάνετε ταυτόχρονα έμπορο και επιχειρηματία και από την άλλη τον περιορίζετε και στραγγαλίζετε κάθε επιχειρηματική του δράση όπως είναι εν προκειμένω η ελεύθερη και συμφέρουσα γιαυτόν διάθεση του προϊόντος του. Από τη μια δηλώνετε θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας και από την άλλη θέτετε απαράδεκτους περιορισμούς στην ελεύθερη διάθεση του προϊόντος.
  Επιπλέον, είναι αδιανόητα υψηλό το ποσοστό που απαιτείται να διατεθεί από έναν παραγωγό πωλητή στις λαϊκές αγορές που αυτός συμμετέχει. Επιπροσθέτως δεν λαμβάνονται υπόψη φυσικά αιτία και φυσικές καταστροφές που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια των δηλωθέντων στο ΟΣΔΕ ποσοτήτων, με αποτέλεσμα ακόμα και για ένα γεγονός που οφείλεται σε ανωτέρα βία να παίξει καθοριστική σημασία στη μη επαναχορήγηση της θέσης.
  Επιπροσθέτως, για τα μέλη συνεταιρισμών το ποσοστό περιορίζεται αναιτιολόγητα στο 25%. Γιατί αυτή η απαράδεκτη διάκριση;
  Είμαστε παντελώς αντίθετη στη διάταξη αυτή την οποία και θα πολεμήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο ακόμη και δικαστικώς. Προτείνουμε την άμεση εξάλειψη της συγκεκριμένης διάταξης.

  Άρθρο 37 : Να εξευρεθεί τρόπος να εισπράττεται το ημερήσιο τέλος ανά ημέρα προσέλευσης, έτσι ώστε και το ημερήσιο τέλος να καταβάλλεται αυθημερόν αλλά και να μη σωρεύονται χρέη. Προτείνουμε ή την είσπραξη επιτόπου από υπαλλήλους του φορέα λειτουργίας ή τη χρήση ηλεκτρονικής κάρτας πληρωμής κατά την προσέλευση, διαφορετικά να μην είναι δυνατή η δραστηριοποίηση κατά την ημέρα εκείνη.

  Άρθρο 37 παρ. 3 ε΄: Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο ισχύει η απώλεια αδείας του καταστήματος αν δεν εκδώσει τρεις αποδείξεις ; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.

  Άρθρο 39 : Είναι επιβεβλημένο να γίνει πλήρης αποσαφήνιση στους ορισμούς του νόμου (άρθρο 1) για το τι είναι το ημερήσιο τέλος και τι η αξία θέσης. Είναι διάσπαρτη σε διάφορες διατάξεις του Νομοσχεδίου η φράση «αξία θέσης». Ειδικά για το χώρο της Λαϊκής Αγοράς δημιουργεί σύγχυση και θα δημιουργηθούν παρερμηνείες κατά την εφαρμογή του νόμου. Στη Λαική αγορά το τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μήκος πάγκου. Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν διατάξεις που ομιλούς για αξία θέσης στη Λαϊκή αγορά. Το ημερήσιο τέλος να ορίζεται τι είναι και να αφορά μόνο τους δραστηριοποιούμενος στις λαϊκές αγορες για τις οποίες θα είναι και το μοναδικό τέλος ενώ αξία θέσης να ορίζεται και να αφορά μόνο στο στάσιμο εμπόριο, προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας από τους φορείς λειτουργίας. Επιβάλλεται ο καθορισμός ενιαίου ημερήσιου τέλους για κάθε λαϊκή και όχι καθορισμός ημερήσιου τέλους για τις θέσεις όπως αφήνεται να διαφανεί σε διάφορες διατάξεις.
  Να συνεχισθεί, όπως ισχύει σήμερα, ο καθορισμός του ημερησίου τέλους απόλυτα με όρους ανταποδοτικότητας. Διαφορετικά ο ημερήσιο τέλος να ορίζεται από το Υπουργείου με πληθυσμιακά κριτήρια. Να προβλεφθεί διάταξη ότι ποσοστό 20% του ημερησίου τέλους θα διανεμεται με τη μορφή κουπουνιών σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες για αγορές από τη λαϊκή αγορά του Δήμου τους τα οποία θα διαχειρίζονται οι Κοινωνικές Πρόνοιες των Δήμων ή των Περιφερειών.
  Ειδικά για το ημερήσιο τέλος να τονισθεί ο ανταποδοτικός χαρακτήρας αυτού και να αποτυπωθεί σαφώς ο τρόπος που θα ορίζεται καθαρά με όρους ανταποδοτικότητας του ημερησίου τέλους.
  Έτσι προτείνουμε η παρ. 1 εδ α του άρθρου 39 να αντικατασταθεί ως εξής : «Οι προσερχόμενοι στις λαϊκές αγορές της χώρας κάτοχοι επαγγελματικών ή παραγωγικών αδειών υποχρεούνται να καταβάλουν ημερήσιο ανταποδοτικό τέλος στους φορείς λειτουργίας αυτών, το οποίο προορίζεται για την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και την προβολή αυτών. Το ύψος του ημερήσιου τέλους, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής και είσπραξής του, καθώς και κάθε σχετικό θέμα, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Περιφερειακών Συμβουλίων της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αντίστοιχα, για τις λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην Περιφέρεια Αττικής και στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίες εγκρίνονται από τον αντίστοιχο Περιφερειάρχη. Για τις λοιπές λαϊκές αγορές της χώρας τα ανωτέρω ζητήματα ρυθμίζονται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του οικείου Δήμου. Ως προς τον καθορισμό του ύψους του τέλους, η ανωτέρω απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ή του Δημοτικού Συμβουλίου αιτιολογείται ειδικά, λαμβάνοντας υπόψη τον ανταποδοτικό χαρακτήρα αυτού.»

  Άρθρο 41 : Είναι απαράδεκτο να εξομοιώνετε τους μικρούς παραγωγούς του μόχθου και τους μικρούς εμπόρους νωπών λαχανικών και φρούτων με τις μεγάλες Υπεραγορές τροφίμων – μεγάλα σούπερ μάρκετ και τις πολυεθνικές εταιρίες με συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών τα 90.000.000 ευρώ και να απαιτείτε από εμάς τη συμμετοχή στο πληροφοριακό σύστημα του e- katanalotis. Συγκεκριμένα στον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο 4796/2021 αναφέρεται : «Επιβάλλεται υποχρέωση στις επιχειρήσεις υπεραγορών τροφίμων που ασκούν δραστηριότητες λιανικής πώλησης («super markets»), των οποίων ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών ξεπερνάει τα ενενήντα εκατομμύρια (90.000.000) ευρώ ετησίως, να ενημερώνουν καθημερινά την ηλεκτρονική πλατφόρμα e-Καταναλωτής της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με τις ημερήσιες τιμές των προϊόντων, καθώς και με τα δεδομένα που προσδιορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ..
  Επισύρει διοικητικό πρόστιμο ύψους από χίλια (1.000) έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ η μη υποβολή ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών της επιχείρησης και κατά περίπτωση.»
  Με την ίδια λογική του Υπουργείου, εμείς με τζίρους 10, 20 ή 30 ή 50 χιλιάδων ευρώ δεν θα πρέπει να εξομοιωθούμε και να αντιμετωπισθούμε με τους ίδιους όρους με τις επιχειρήσεις που έχουν κύκλο εργασιών κάτω από 90.000.000 ευρώ ; Ποια η λογική του Υπουργείου και ποια ίση μεταχείριση ;
  Θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι λαϊκές αγορές εργάζονται με συγκεκριμένο και συνειδητοποιημένο καταναλωτικό κοινό το οποίο γνωρίζει πολύ καλά για πιο λόγο προσέρχεται στη Λαϊκή Αγορά και μάλιστα είναι και απόλυτα ικανοποιημένο (οράτε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτή). Ο καταναλωτής προσέρχεται για την άριστη ποιότητα των προϊόντων μας, εκ προοιμίου γνωρίζει τις καλύτερες τιμές μας, έρχεται πολλές φορές για εμάς που μας γνωρίζει, έρχεται για να διασκεδάσει, να επικοινωνήσει, να κάνει τη βόλτα του. Κανείς δεν θα μπει να συγκρίνει στο e καταναλωτής όπως λανθασμένα νομίζετε και τι νομίζετε ότι θα επιτύχετε πέρα από την επιπλέον επιβάρυνσή μας.
  Μας κάνατε τη χάρη να μετατοπίσετε την ώρα ανάρτησης από τις 7 το πρωί στις 8 το πρωί !!! Προφανώς δεν το γνωρίζετε και ίσως δεν σας ενδιαφέρει και πολύ ότι τις ώρες εκείνες το χειμώνα στην Κοζάνη ή στην Καστοριά επί παραδείγματι, ο αέρας λυσσομανά, ή βρέχει ή χιονίζει και η θερμοκρασία είναι -5 τουλάχιστον. Οι περισσότεροι από εμάς για να προετοιμαστούν και να φτάσουν για να στήσουν πάγκο στο χώρο της λαικής, έχουν ξυπνήσει 2-3 ή και τέσσερις ώρες νωρίτερα, δηλαδή στις 4 τα ξημερώματα ανάλογα από πού είναι και πόσο μακριά είναι η λαική. Πολλοί από εμάς διαθέτουν μεγάλο αριθμό κωδικών, τα οποία είναι αδύνατο να καταχωρηθούν άμεσα και με ευκολία και απαιτούν πολύ χρόνο και εξειδίκευση και γνώσεις στο χειρισμό ηλεκτρονικών μέσων, τις οποίες και δεν διαθέτουμε, ούτε και έχουμε υπαλλήλους για τέτοιου είδους εργασίες. Τόσο εμείς όσο και οι υπάλληλοί μας χαμηλής μόρφωσης και χειρωνάκτες είμαστε. Δεν έχουμε τη δυνατότητα που έχει ένα σουπερ μάρκετ ενδεχομένως. Αυτό για εμάς προϋποθέτει ένα επιπλέον δυσανάλογο κόστος τόσο για την πληρωμή κάποιου υπαλλήλου ή προσώπου που γνωρίζει (π.χ. λογιστής) όπως και την αγορά σύγχρονου ψηφιακού ηλεκτρονικού μέσου. Αναρωτιόμαστε αν το ίδιο υποχρεούται να κάνει ένα κατάστημα του στεγασμένου εμπορίου κάθε μέρα πριν το άνοιγμά του ; (ένα κατάστημα με εσώρουχα, ένα κατάστημα ψιλικών, ένα κατάστημα υποδημάτων κλπ). Θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε ότι το κοινό που απευθύνεται στις λαϊκές αγορές είναι συγκεκριμένο και ουδόλως ενδιαφέρεται για την πλατφόρμα e-Kαταναλωτής και φυσικά ουδέποτε θα ενδιαφερθεί. Γνωρίζει πολύ καλά πως και γιατί έρχεται και ψωνίζει στη λαϊκή αγορά. Τι εξυπηρετεί το μέτρο αυτό;
  Προτείνουμε την άμεση απόσυρσή του από το Νομοσχέδιο.

  Άρθρο 47 παρ.4. α. «Η θέση δραστηριοποίησης ή το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης ανακαλείται για έξι (6) μήνες, εφόσον σε διάστημα δύο (2) ετών, ο δικαιούχος πωλητής υποπέσει σε οποιαδήποτε παράβαση του νόμου για πάνω από έξι (6) φορές. Αν έχει υποπέσει σε διάστημα δύο (2) ετών σε έξι (6) παραβάσεις, η Υπηρεσία που καταχώρησε και βεβαίωσε την τελευταία παράβαση ενημερώνει εγγράφως τον δικαιούχο πωλητή για τις επιπτώσεις της επιπλέον παράβασης»
  Εδώ θα επαναλάβουμε ότι και για το άρθρο 37 παρ. 3 ε’ ότι δηλαδή σας ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο το ίδιο ισχύει; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, τη μείωση της ανάκλησης σε είκοσι ημέρες, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.

  Άρθρο 50 παρ. 2 : « Η άσκηση δικαστικής προσφυγής κατά της προσωρινής ή οριστικής ανάκλησης της άδειας, καθώς και κατά της απόφασης που εκδόθηκε επί της ενδικοφανούς προσφυγής σύμφωνα με την παρ. 1, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα»
  Είναι απαράδεκτο και άκρως δυσμενές να μην προβλέπεται η το ανασταλτικό αποτέλεσμα της δικαστικής προσφυγής. Κατά τις ιδίαν συναντήσεις μας στον προηγηθέντα διάλογο με τον κ. Γενικό Γραμματέα, του είχαμε τονίσει την αναγκαιότητα να προβλέπεται το ανασταλτικό αποτέλεσμα των ενδίκων μέσων. Είχαμε εξηγήσει και μάλιστα με συγκεκριμένα παραδείγματα, περιπτώσεις συναδέλφων μας που στα διοικητικά Δικαστήρια δικαιώθηκαν μετά από τρία (3) ή πέντε (5) χρόνια. Γνωρίζοντας κύριοι την πολύ αργή απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας, θα πρέπει να επιβάλλεται ο ανασταλτικός χαρακτήρας των ενδίκων μέσων, διαφορετικά διαμορφώνονται καταστάσεις μη αναστρέψιμες, καταστρέφονται ζωές και περιουσίες και σε αρκετές περιπτώσεις ζημιώνεται το δημόσιο, αφού σε περίπτωση θετικής δικαστικής απόφασης για τον διοικούμενο, η Πολιτεία καλείται να καταβάλει μεγάλα ποσό για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη. Είναι λοιπόν αδιανόητη η απαγόρευση του ανασταλτικού αποτελέσματος των ενδίκων μέσων και την μη πρόβλεψή της την εντοπίζουμε μόνο σε κάποιες υποσαχάριες χώρες και όχι σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, σε μια σύγχρονη ευνομούμενη Πολιτεία.

  Άρθρο 52 : Θα πρέπει με κάθε τρόπο να διευκρινισθεί έτσι ώστε να μη επιδέχεται αμφισβήτησης ότι οι υφιστάμενοι σήμερα δραστηριοποιούμενοι πωλητές και μετά την πάροδο της πενταετίας δύνανται να ανανεώσουν την άδεια τους ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ και τις θέσεις τους αρκεί να πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 32 περί ανανέωσης των αδειών, (όπου ελπίζουμε και εκεί να γίνουν δεκτές οι θέσεις μας περί ενημερότητας κλπ).Η διατύπωση της διάταξης δημιουργεί ανασφάλεια στους πωλητές ότι μετά την πάροδο της πενταετίας μπορεί να απωλέσουν τις θέσεις τους.
  Ελπίζουμε πως λάθη και παραλείψεις που υπάρχουν να διορθωθούν κατά την τελική επεξεργασία του Νομοσχεδίου πριν την ψήφιση η παρ. δ η οποία μας παραπέμπεται στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 8.Οι παράγραφοι αυτοί δεν υπάρχουν στο άρθρο 8 της αναρτημένης διαβούλευσης.
  Στην παρ. 3.γ επαναφέρετε από το παράθυρο την ασφαλιστική ενημερότητα, ενάντια σε κάθε έννοια ίσης μεταχείρισης και ενάντια στο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη αλλά και της υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότησης του ΝΣΚ. (αναλυτικά αναφερθήκαμε παραπάνω)

  Άρθρο 53 : Σε κάθε ευνομούμενη σύγχρονη Πολιτεία ο διοικούμενος γνωρίζει εκ των προτέρων τη Νομοθεσία και τους όρους που διέπεται η επαγγελματική του δραστηριότητα. Επιβάλλεται να γνωρίζει τι θα πουλάει, πως θα το πουλάει, ποιους περιορισμούς έχει. Δυστυχώς το Υπουργείο με τη διάταξη του άρθρου 53 μας επιστρέφει σε απολυταρχικά καθεστώτα της «αρχής του ενός ανδρός», δίνοντας απαράδεκτες υπερεξουσίες στον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης να νομοθετεί, να αλλάζει, να αλλοιώνει διατάξεις νόμου, και να ορίζει αυθαίρετα το μέλλον μας και την επαγγελματική μας δραστηριότητα. Παρέχονται με τη διάταξη αυτή του άρθρου 53 «σκοτεινές» αρμοδιότητες στον εκάστοτε Υπουργό και μάλιστα για θέματα που θα μπορούσαν ήδη να περιγράφονται και να προβλέπονται σαφέστατα στο Νομοσχέδιο. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας και την ένταξη στο Νομοσχέδιο διατάξεων σαφών και ευκρινών για όλα τα θέματα του υπαιθρίου εμπορίου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τις τύχες μας και την εργασία μας στη βούληση ενός ανδρός. Εξάλλου και κατά το Σύνταγμα, οι εξουσιοδοτικές διατάξεις θεσπίζονται μόνο για θέματα που δεν μπορούν να διευθετηθούν ή να θεσπιστούν κατά την ψήφιση του Νόμου. Οι περισσότερες, αν όχι όλες οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του άρθρου 53 του Νομοσχεδίου μπορούν και επιβάλλεται να θεσπιστούν τώρα.

  Κατόπιν τούτων, δεδομένου ότι είμαστε πλήρως αντίθετοι σε μεγάλος μέρος του Νομοσχεδίου και προς αποφυγή διενέξεων, αντιδράσεων, κινητοποιήσεων και δικαστικών προσφυγών, που θα επιφέρουν τεράστια ταλαιπωρία και αναστάτωση σε όλους μας και στο καταναλωτικό κοινό
  Προτείνουμε : να «παγώσετε» την ψήφιση του Νομοσχεδίου και την επανέναρξη ενός τίμιου εποικοδομητικού και πρωτίστως καλόπιστου διαλόγου .

• 28 Απριλίου 2021, 10:47 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προs
  ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

  Από τις διατάξεις του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης που τέθηκε προς διαβούλευση στις 15-04-2021 δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ο μέχρι σήμερα διάλογος του Υπουργείου με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργάνων των παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών Λαϊκών Αγορών ήταν εντελώς προσχηματικός και κακόπιστος από την πλευρά του Υπουργείου Ανάπτυξης και είχε αποκλειστικό στόχο να καθησυχάσει και να περιφέρει τον κλάδο μας σε κατάσταση ύπνωσης και εφησυχασμού και να κατευνάσει προσωρινά τις αντιδράσεις που είχαν εκδηλωθεί.
  Αξιότιμε κ. Υπουργέ !
  Αξιότιμε κ. Γενικέ Γραμματέα !
  Παρότι, στις κατ΄ ίδίαν συναντήσεις μας λάβαμε διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις για διάφορα ζητήματα, εντούτοις ελάχιστες εξ αυτών των δεσμεύσεων αποτυπώθηκαν στο Νομοσχέδιο και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποίαν, στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις μας αποδεχόσασταν και συμφωνούσατε με το δίκαιο των θέσεων και προτάσεών μας.

  Επί των μελανών σημείων των άρθρων του Νομοσχεδίου :
  Άρθρο 5 : Αποδείχθηκε περίτρανα μέχρι σήμερα ότι οι Δήμοι, με την αδράνεια και την αδιαφορία τους ως φορείς λειτουργίας δεν κατάφεραν να προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ουσιαστική αναβάθμιση των λαϊκών αγορών, παρότι μέσα από τα ταμεία τους πέρασε πακτωλός χρημάτων από το ημερήσιο τέλος που εμείς από το μόχθο μας καταβάλλουμε. Περιορίστηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι δήμοι μόνο στην καθαριότητα η οποία σε πολλές περιπτώσεις ήταν μόνο υποτυπώδης. Φυσικά το Υπουργείο δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να διαπιστώσει τον τεράστιο αριθμό χρημάτων που εισέπραξαν οι Δήμοι, ότι αυτά ουδέποτε ανταποδοτικά δεν επέστρεψαν στις λαικές αγορές και διατέθηκαν φυσικά για άλλους σκοπούς. Δεν ελέγχθηκε ποτέ, ούτε από εσάς ούτε από το Υπουργείο Εσωτερικών η πορεία τα ανταποδοτικότητας του τέλους. Σχεδόν κανένα έργο υποδομής δεν υλοποιήθηκε μέσα από το ανταποδοτικό ημερήσιο τέλος. Γνωρίζετε κύριοι ότι η πλειοψηφία των λαϊκών αγορών της χώρας δεν διαθέτει ούτε καν μία χημική τουαλέτα ; Αναφέρουμε το ελάχιστο οφειλόμενο που έπρεπε να πράξουν οι δήμοι . Δυστυχώς, το Υπουργείο συνεχίζει την κοντόφθαλμη πολιτική του επιμένοντας στο λάθος και μη θέλοντας να επιφέρει ουσιαστικές πράγματι και καινοτόμες και μακρόπνοες ριζικές αλλαγές στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, με τη μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών στις Περιφέρειες της χώρας, έστω και με επιλογή της κάθε Περιφέρειας, εισάγοντας στο νομοσχέδιο τη λέξη «δύνανται». Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου δεν τολμά και κατ΄ουσίαν δεν θέλει να δώσει νέα πνοή και ώθηση στις Λαϊκές Αγορές και μάλιστα κρυμμένη πίσω από την δήθεν άρνηση των Περιφερειαρχών. Υποκριτική είναι η θέση αυτή, διότι οι Περιφερειάρχες εκδήλωσαν και εκδηλώνουν με κάθε τρόπο την πρόθεσή τους και τη βούλησή τους να αναλάβουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτό εκδηλώθηκε και επίσημα τόσο διά στόματος του Περιφερειάρχη κ. Τζιτζικώστα, των Περιφερειάρχων κ. Κασαπίδη και κ. Αγοραστού. Σταματήστε να υποκρίνεστε !!!! Δεν θέλετε να κάνετε πράξη την αποκέντρωση, δεν θέλετε τίποτε άλλο πέραν από την λανθασμένη αντίληψή σας.
  Επί της ουσίας. Δεν δόθηκαν με το Νομοσχέδιο στις Περιφέρειες της Χώρας αποφασιστικές αρμοδιότητες, έτσι ώστε όλα τα ζητήματα να λύνονται άμεσα και επιτόπου, μέσα από την άμεση παρέμβαση και εποπτεία της Περιφέρειας ως μοναδικού και κεντρικού οργάνου, εποπτείας, διοίκησης και ελέγχου των Λαϊκών Αγορών αρμοδιότητάς της. Κανένας δεν μπορεί να δει και να επιλύσει τα προβλήματα της Περιφέρειας του καλύτερα από τον Περιφερειάρχη και τα Περιφερειακά όργανα, με την ουσιαστική σύμπραξη των ανθρώπων που καθημερινά ζουν και εργάζονται στις Λαϊκές Αγορές και εν προκειμένω με τα συνδικαλιστικά όργανα δηλαδή τις Ομοσπονδίες των Λαϊκών Αγορών, όπου θα πρέπει να υπάρχει μία ανά Περιφέρεια. Θα πρέπει λοιπόν να θεσπιστεί ανά Περιφέρεια ένα κεντρικό Όργανο διοίκησης των Λαϊκών Αγορών της Περιφέρεια, το οποίο θα έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες πάνω σε όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα των Λαϊκών Αγορών, με την έκδοση ατομικών και κανονιστικών πράξεων του Περιφερειάρχη με ή χωρίς κύρωση (ανάλογα) από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Έτσι προτείνουμε :
  Τη σύσταση Περιφερειακού Οργάνου Διοίκησης, λειτουργίας, εποπτείας Λαϊκών Αγορών είτε με την ονομασία «Ταμείο Λαϊκών Αγορών» ή «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» ή όπως αλλιώς το οποίο θα εποπτεύεται από τις Περιφέρειες, αλλά θα έχει αυτοδιοικούμενο χαρακτήρα και δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι οργανισμοί θα ασχολούνται «με την εύρυθμη λειτουργία των λαϊκών αγορών και των χιλιάδων δραστηριοποιούμενων παραγωγών και πωλητών, την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διοικητική τους υποστήριξη, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση αυτών, καθώς και την προβολή τους σε συνεργασία με τα συλλογικά όργανα των πωλητών σε αυτές». Στις διοικήσεις των Περιφερειακών αυτών οργάνων θα εκπροσωπούνται με ισάριθμα μέλη τα περιφερειακά συμβούλια και οι ομοσπονδίες παραγωγών και επαγγελματιών λαϊκών αγορών, ενώ με ένα μέλος θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των δήμων, του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και της Αστυνομίας.
  Έτσι θα επιλύονται άμεσα και «επί τόπου» όλα τα ζητήματα, με τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε περιοχή και Περιφέρεια στις Λαικές της. Έτσι, δεν θα υπάρχουν μεσάζοντες-ιδιώτες, ενώ σκοπός είναι «να μην εξαρτώνται επαγγελματίες και παραγωγοί από τις τοπικές συντεχνίες, μικροπελατειακές σχέσεις και ψηφοθηρικές πολιτικές που εξασκούν οι κατά τόπους δημοτικές Αρχές στην ευρύτερη επαρχία. Η οικονομική αυτοτέλεια των «οργανισμών» ή «Ταμείων Λαϊκών Αγορών» ή «Διευθύνσεων Λαικών Αγορών» θα διασφαλίζεται από το γεγονός ότι η χρηματοδότησή τους θα προέρχεται κυρίως από το ημερήσιο δικαίωμα που καταβάλουν οι πωλητές και σε καμιά περίπτωση δεν θα επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός. Έτσι, σε κάθε Περιφέρεια της Χώρας να συσταθεί ειδική Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών ως χωριστό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), με αποφασιστικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες και εξουσίες, η οποία θα έχει ως αντικείμενο την οργάνωση, λειτουργία, εποπτεία, σχεδιασμό, μελέτη, έλεγχο και εν γένει λειτουργία των Λαϊκών Αγορών της κάθε Περιφέρειας, ή ως ΝΠΙΔ (είναι ζήτημα ειδικότερης μελέτης και επεξεργασίας), με σκοπό
  α) την εύρυθμη γενική λειτουργία των λαϊκών αγορών της κάθε Περιφέρειας με ενιαίο γενικό κανονισμό αρχών για κάθε Λαϊκή Αγορά αλλά και διαφοροποιήσεις ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε Λαϊκής, την εποπτεία, και τον έλεγχο της καθαριότητας, την απολύμανση και την απομάκρυνση των απορριμμάτων η οποία θα γένεται με ευθύνη και φροντίδα των Δήμων, έναντι ανταλλάγματος από το ημερήσιο δικαίωμα.
  β) την ίδρυση, μεταφορά, επέκταση και κατάργηση Λαϊκών Αγορών σε χώρους που διατίθενται από τους Δήμους (με αντάλλαγμα για τη χρήση του χώρου μέσα από το ημερήσιο τέλος).
  γ) τον καθορισμό των θέσεων και την τοποθέτηση των πωλητών Λαϊκών Αγορών σε αυτές, με όρους ισονομίας.
  δ) Την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας περί Λαϊκών Αγορών και την έκδοση Κανονιστικών Πράξεων ενιαίων για όλες τις Λαϊκές Αγορές της οικείας Περιφέρειας αλλά και για κάθε Λαϊκή χωριστά όπου απαιτείται για την αντιμετώπιση μόνιμων ή έκτακτων προβλημάτων .
  ε) Τον έλεγχο και τον εκτοπισμό του παρεμπορίου από τον χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  στ) την προστασία των αγροτικών προϊόντων και την εξυπηρέτηση των αναγκών του καταναλωτή.
  ζ) την εισήγηση στον Περιφερειάρχη και στο Περιφερειακό Συμβούλιο ανάλογα, για τη λήψη μέτρων για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των Λαϊκών Αγορών, αλλά και τη λήψη μέτρων για οποιοδήποτε θέμα αφορά την εύρυθμη λειτουργία τους και των προωθητικών ή ερευνητικών ενεργειών για την προβολή, ανάπτυξη και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.
  η) την εισήγηση για την προκήρυξη νέων αδειών, καθώς και του είδους και του αριθμού αυτών.
  θ) την τήρηση ηλεκτρονικού μητρώου λαϊκών αγορών για κάθε θέμα λαικής αγοράς της Περιφέρειας.
  ι) την λειτουργική τοποθέτηση των ειδών ανά κατηγορία.
  η) την δημιουργία υποδομών.
  Και τέλος όλες τις άλλες αρμοδιότητες των 9μελών Επιτροπών του άρθρου 28 του Ν. 4497/2017 οι οποίες γίνονται πλέον αποφασιστικές. Δεν θα εισηγείται επί θεμάτων αλλά θα αποφασίζει μετά από σύμφωνη γνώμη της ανά Περιφέρεια Ομοσπονδίας η γνώμη της οποίας θα είναι γνωμοδοτική και μόνο.

  Αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Λαϊκών Αγορών θα είναι :
  α) η έκδοση των αδειών προσέλευσης των επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών Λαϊκών Αγορών, με αυστηρή ενημέρωση και παρακολούθηση του γενικού ηλεκτρονικού μητρώου επαγγελματιών πωλητών και παραγωγών και των ατομικών φακέλων , για το οποίο θα υπάρχει πρόσβαση για κάθε όμορη Περιφέρεια.
  β) η φροντίδα για τις μεταβολές των αδειών και τις αλλαγές των λαϊκών που δραστηριοποιούνται.
  γ) οι εισηγήσεις και καταγγελίες για ελέγχους και κυρώσεις στο αρμόδιο τμήμα εμπορίου της Περιφέρειας, το οποίο διατηρεί την αυτοτέλειά του.
  δ) η απόφαση για τη λειτουργία, επέκταση ή κατάργηση Λαϊκής, ανάλογα με τις ανάγκες και μέσα από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
  ε) η τοποθέτηση των εκθετών Λαϊκών Αγορών και η διαγράμμιση των χώρων λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών.
  ζ) ο καθορισμός και η είσπραξη του ημερήσιου δικαιώματος και η απόδοση του ποσοστού στους Δήμους για τον παραχωρούμενο χώρο της Λαϊκής Αγοράς, το ποσοστό στην Ομοσπονδία της Περιφέρειας, το ποσοστό για τη διανομή κουπονιών σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού για αγορές στη Λαϊκή Αγορά. Το υπόλοιπο θα παραμένει ως έσοδο της Περιφέρειας, για τα έξοδα λειτουργίας του Νομικού Προσώπου «Διεύθυνση Λαϊκων Αγορών» ή Οργανισμός Λαϊκών Αγορών και για την προβολή και προώθηση του θεσμού των Λαϊκών Αγορών.

  Το νομικό αυτό πρόσωπο της Περιφέρειας με την επωνυμία «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών» (ή όπως αλλιώς), θα αποτελείται :
  α) τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη ή τον Εντεταλμένο Σύμβουλο Λαϊκων Αγορών ως Πρόεδρο
  β) έναν εκπρόσωπο των Δήμων
  γ) έναν (1) εκπρόσωπο των επαγγελματιών πωλητών
  δ) έναν (1) εκπρόσωπο των παραγωγών της Περιφέρειας οι οποίοι θα ορίζονται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της κάθε Περιφέρειας.
  ε) τον εκάστοτε Διευθυντή ή τον αναπληρωτή του, του Τμήματος Εμπορίου της κάθε Περιφέρειας.
  Το Νομικό Πρόσωπο «Διεύθυνση Λαϊκών Αγορών Περιφέρειας…», θα εξυπηρετείται από τους υπαλλήλους του Τμήματος Εμπορίου ή του Τμήματος Ανάπτυξης της Περιφέρειας.
  Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται :
  – Άμεσος και ουσιαστικός έλεγχος των Λαϊκών Αγορών
  – Εγγύτητα αλλά και ενιαία και άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά και ταυτόχρονα άμεσο εντοπισμό των ιδιαιτεροτήτων και προβλημάτων της κάθε Λαϊκής χωριστά.
  – Ευέλικτο και υπεύθυνο σχήμα διοίκησης
  – Πλήρης έλεγχος όλων των δραστηριοποιούμενων στον χώρο των Λαϊκών Αγορών, αλλά και όσων παραγωγών προσέρχονται από άλλες Περιφέρειες.
  – Γίνεται πράξη ένα σύγχρονο μοντέλο αποκεντρωμένης διοίκησης με την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων του κάθε τόπου .
  – Ουσιαστική συμμετοχή των μοχθούντων στις Λαϊκές Αγορές οι οποίοι μπορούν καλύτερα από τον καθένα να προβάλουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των Λαϊκών Αγορών.
  – Αμεσότητα και εγγύτητα στα προβλήματα και στην επίλυσή τους με άμεση και σαφή γνώση των ιδιαιτεροτήτων ακόμη και της πιο απομακρυνσμένης λαϊκής.
  – Πλήρης έλεγχος κάθε είδους παρανομίας .
  – Πλήρης πάταξη του παρεμπορίου
  – Άμεσος έλεγχος παραγωγών εντόπιων και εκτός Περιφέρειας με την πρόσβαση του νομικού προσώπου στο Μητρώο κάθε Περιφέρειας
  – Ενιαία έρευνα, προβολή και προώθηση μέσω επικοινωνιακών προβολών ή και σεμιναρίων των Λαϊκών Αγορών κάθε Περιφέρειας χωριστά.
  – Χωροθέτηση, τοποθέτηση και διαγράμμιση από το υπάρχον καταρτισμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό που διαθέτει κάθε Περιφέρεια.
  – Ενιαία ανανέωση, έκδοση και προκήρυξη νέων αδειών και όχι από κάθε Δήμο χωριστά, με τα όσα προβλήματα προέκυψαν.
  – Απαλλαγή των Δήμων από ένα μεγάλο κομμάτι ευθύνης τους, το οποίο άλλωστε δεν διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα και με τον καλύτερο τρόπο, αφού βλέπουν τους δραστηριοποιούμενους στις Λαϊκές Αγορές ως μέσο είσπραξης και μόνο, χωρίς τη δημιουργία καμίας υποδομής όπως αποδείχθηκε.
  – Ενιαία και ισότιμη δημιουργία υποδομών για κάθε Λαϊκή, με έμφαση στις ιδιαιτερότητές τους.
  – Ενιαία παρακολούθηση διακίνησης, επάρκειας και τιμών προϊόντων.
  – Ενιαία πληροφόρηση των πολιτών
  – Επιστημονικό και Τεχνικό προσωπικό των Περιφερειών στη διάθεση του Νομικού Προσώπου για κάθε ζήτημα Λαϊκών Αγορών και η άμεση μέριμνα για την εκτέλεση κάθε είδους εργασιών στο χώρο των Λαϊκών Αγορών.
  – Ενιαία επεξεργασία, μηχανογράφηση και ταξινόμηση για κάθε Περιφέρεια.
  – Η ενιαία σχεδίαση απλουστευμένων εντύπων για κάθε συναλλαγή με τους σχετιζόμενους με τις Λαϊκές αγορές κάθε Περιφέρειας
  – Η ενιαία εκτέλεση προϋπολογισμού και ισολογισμού από την είσπραξη του ημερησίου δικαιώματος και η άμεση διάθεση κονδυλίων μέσα απ’ αυτό.
  – Ενιαία πληροφόρηση δραστηριοποιούμενων επαγγελματιών αλλά και πολιτών.
  – Πλήρης διαφάνεια του εισπραττομένου ημερησίου δικαιώματος.
  – Ενιαίος, αναλογικός και δίκαιος καταμερισμός κουπονιών σε άπορους συμπολίτες της Περιφέρειας.
  – Ευγενής άμιλλα, δημιουργική ανταγωνιστικότητα και ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας μεταξύ των Περιφερειών.
  Συνοψίζοντας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Νομικού αυτού προσώπου :
  – α). δίνει τις γενικές κατευθύνσεις, ασκεί τον έλεγχο επί των εργασιών του Ταμείου και εκδίδει τις άδειες των πωλητών λαϊκών αγορών
  – β). εισηγείται στο αρμόδιο Όργανο ανάλογα με το πλαίσιο της αρμοδιότητας του καθενός, κάθε πρόσφορο μέτρο για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των αγορών και υποβάλει προτάσεις στον Περιφερειάρχη ή στον αρμόδιο Δήμαρχο ή όπου άλλου προβλέπεται για την χωροθέτηση των λαϊκών αγορών
  – γ). αποφασίζει για θέματα εύρθμης λειτουργίας και εσωτερικής οργάνωσης του Ταμείου
  – δ). επιβάλει διοικητικές κυρώσεις στους πωλητές λαϊκών αγορών, σε περιπτώσεις παράβασης των κείμενων διατάξεων
  – ε). αποφασίζει για θέματα λειτουργίας, οργάνωσης και ελέγχου των λαϊκών αγορών, στα οποία περιλαμβάνεται και η τήρηση του μητρώου αδειούχων πωλητών, επαγγελματιών και παραγωγών.
  – στ). αναθέτει στις υπηρεσίες του Ταμείου την άσκηση των αρμοδιοτήτων του κατά την κρίση του και κατά περίπτωση.
  – ζ). αποφασίζει για την πραγματοποίηση ερευνών, σεμιναριών, διαφημιστικών και επικοινωνιακών ενεργειών και γενικότερα προβαίνει σε κάθε δραστηριότητα για την επίτευξη των στόχων του.
  – η) γνωμοδοτεί για τον αριθμό και το είδος των χορηγούμενων αδειών επαγγελματιών πωλητών λαϊκών αγορών
  – θ). συντάσσει, τροποποιεί και εγκρίνει κατά περίπτωση τον ετήσιο προϋπολογισμό και τον οικονομικό απολογισμό.
  – Αξιοποιεί Ευρωπαϊκά ή άλλα Προγράμματα.
  – Η λειτουργία του συμβουλίου του Ταμείου –Διεύθυνσης ή Οργανισμού θα διέπεται από τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

  Άρθρο 5 παρ. 8 εδ. αδ : Ειλικρινά είναι ακατανόητη η εμμονή του Υπουργείου να αναθέτει και να δίνει τη δυνατότητα να ανατεθούν καθήκοντα σε ιδιώτες, όπως για παράδειγμα την καθαριότητα, τη διαγράμμιση, τη φύλαξη ή την εύρρυθμη λειτουργία των Λαϊκών Αγορών. Το κόστος ανεβαίνει κατακόρυφα από τη στιγμή που ήδη ο φορέας λειτουργίας διαθέτει το προσωπικό (μόνιμο ή με συμβάσεις) που ήδη απασχολεί και πληρώνει και την καθαριότητα π.χ. θα την εκτελούσε ούτως ή άλλως είτε διεξαγόταν οι λαϊκές αγορές στους συγκεκριμένους χώρους είτε όχι. Ομοίως και για την τήρηση της εύρυθμης λειτουργίας όπου οι περισσότεροι δήμοι διαθέτουν δημοτική αστυνομία που ήδη απασχολεί και πληρώνει, όπως και για τη διαγράμμιση οι ήδη απασχολούμενοι στις τεχνικές υπηρεσίες υπάλληλοι των Δήμων εκτελούν εργασίες διαγράμμισης.
  Τα άσκοπα χρήματα που θα διατεθούν σε ιδιώτες μπορούν να διατίθονται για τη βελτίωση των συνθηκών στις λαϊκές αγορές, προς όφελος των πωλητών και κυρίως των καταναλωτών.
  Η διάταξη αυτή θα πρέπει να διαγραφεί.

  Άρθρο 7 παρ. 3 – Πρότυπες Λαϊκές αγορές :
  Όλες ανεξαρτήτως οι Λαϊκές Αγορές, εμείς επιθυμούμε να είναι πρότυπες με την έννοια που αποτυπώνεται στην παρ. 3 του άρθρου 7 . Θα πρέπει όμως σαφώς και κατηγορηματικώς να διασφαλιστεί η συμμετοχή των υφιστάμενων αδειούχων σε αυτές και πριν γίνει οποιαδήποτε προκήρυξη θέσεων ή αδειών για τις πρότυπες Λαϊκές αγορές που θα δημιουργήσουν οι φορείς λειτουργίας, να διασφαλίζεται πρώτα η συμμετοχή μας σε αυτές , με τις άδειες που ήδη κατέχουμε. Δυστυχώς, από τη διατύπωση του άρθρου αφήνεται παράθυρο δραστηριοποίησης σε αυτές νέων ελευθέρων επαγγελματιών και μάλιστα με νέα προϊόντα και διαφορετικό αντικείμενο από τα προβλεπόμενα στο παρόν νομοσχέδιο. Διαφωνούμε κάθετα και προτείνουμε, εμείς οι υφιστάμενοι αδειούχοι ή οι νέοι αδειούχοι να δυνάμεθα να προσθέσουμε προϊόντα με διαφορετικό αντικείμενο και όχι τρίτοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή και νομικά πρόσωπα. Έστω και πιλοτικά προτείνουμε φορέας αποκλειστικής λειτουργίας των πρότυπων Λαϊκών Αγορών να είναι οι Περιφέρειες της χώρας με νομικό πρόσωπο που θα συστήσουν.

  Άρθρο 8 – Κανονισμός λειτουργίας . (επί των παρ. 2 περ. ε. και στ)
  Το εδ.. ε΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 :«Η μορφή των εκθετηρίων των πωλητών, τα οποία πρέπει να φέρουν πρόχειρο στέγαστρο ενιαίου τύπου και υλικού και χρώματος διαφορετικού, ανάλογα με την ιδιότητα του πωλητή και την πινακίδα. Απαγορεύεται κάθε μορφής διαφήμιση επί των εκθετηρίων»
  Προτείνουμε το κόστος των στεγάστρων ενιαίου τύπου των ομοιόμορφων πινακίδων να αναλάβει εξ΄ολοκλήρου ο φορέας λειτουργίας μέσα από το ημερήσιο τέλος. Ως αναλώσιμα υλικά να αντικαθίστανται από το φορέα λειτουργίας κάθε δύο έτη πάντα από κονδύλια μέσα από το ημερήσιο τέλος. Έτσι επιτυγχάνεται πλήρης ομοιομορφία υλικών, ποιότητας και χρωμάτων και αισθητικής, αλλά επιτέλους ας δούμε και μια αξιοποίηση των χρημάτων μας από το ημερήσιο τέλος που καταβάλλουμε στους φορείς λειτουργίας. Μέχρι σήμερα δεν είδαμε απολύτως τίποτα !!!!!
  Το εδ., στ.΄ της παρ. 2 του άρθρου 8 : « Το καταβαλλόμενο τέλος για κάθε θέση ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας». Η περίπτωση αυτή να διαγραφεί. Το ημερήσιο τέλος είναι ενιαίο για όλη τη Λαική αγορά ανά μήκος πάγκου και δεν μπορεί να υπάρχει και να καθορίζεται τέλος για κάθε θέση. Μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει με τις αυθαίρετες πρακτικές και ερμηνείες του νόμου από τους Δήμους ως φορέων λειτουργίας.

  Άρθρο 10 : Να υπάρχει επόπτης λειτουργίας της Λαϊκής Αγοράς, ο οποίος θα ορίζεται από τον φορέα λειτουργίας με συγκεκριμένα καθήκοντα, ο οποίος θα συνεπικουρείται στο έργο του από εκπροσώπους των σωματείων. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εύρυθμη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς.

  ΆΡΘΡΟ 15 : Σύμφωνα με την παρ. 1 εδ. β και βα του άρθρου 15 οι παραγωγοί και επαγγελματίες κάτοχοι θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκές αγορές (συμμετέχουν για το 5% των θέσεων), εφόσον δραστηριοποιούνται έως τέσσερις (4) μέρες σε λαϊκές αγορές, ενώ κάτοχοι άδειας στάσιμου εμπορίου και πλανόδιας δραστηριοποίησης (συμμετέχουν για το 10% των θέσεων). Ειλικρινώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε την άδικη αυτή διαφοροποίηση της ποσόστωσης. Για ποιο λόγο ακριβώς γίνεται αυτός ο παντελώς άδικος και άνισος διαχωρισμός ; Παρότι οι πωλητές λαϊκών αγορών, όπως το αναφέρει δραστηριοποιούνται μόνο 4 ημέρες – δηλαδή σημαίνει ότι δεν έχουν εργασία – εντούτοις τους περιορίζει σε ποσοστό συμμετοχής μόνο στο 5% επιφυλάσσοντας για άλλους 80% και για το στάσιμο εμπόριο το 10%. Παρότι μας δώσατε υπόσχεση και δέσμευση ότι θα καταργηθεί η ποσόστωση του 5%, εντούτοις, όπως και σε άλλα δεν τηρήσατε τις δεσμεύσεις σας κατά τη διαδικασία του διαλόγου που προηγήθηκε του Νομοσχεδίου. Προτείνουμε και απαιτούμε την κατάργηση της ποσόστωσης του 5% και ελεύθερη συμμετοχή μας σε βραχυχρόνιες αγορές.

  ΑΡΘΡΟ 24 παρ. 3 : 3. Για κάθε προκηρυσσόμενη θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές και κάθε πλανόδια δραστηριοποίηση, η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος για το σύνολο του χρόνου δραστηριοποίησης, τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής του τέλους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό λειτουργίας της αγοράς ή τη σχετική απόφαση του δήμου για το στάσιμο εμπόριο, και της περιφέρειας για το πλανόδιο εμπόριο.
  Επαναδιατυπώνεται απαραδέκτως ότι για κάθε θέση άσκησης δραστηριοποίησης σε υπαίθριες αγορές….η αρμόδια αρχή αναφέρει το καταβαλλόμενο τέλος δημιουργώντας σύγχυση στις λαϊκές αγορές, όπου το ημερήσιο τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μηκος πάγκου. Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί.

  Άρθρο 24 : Όχι στην προκήρυξη της θέσης για τον παραγωγό πωλητή. Η συγκεκριμένη διάταξη βρίσκει παντελώς αντίθετους όλους εμάς τους δραστηριοποιούμενους στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, είτε είμαστε παραγωγοί είτε επαγγελματίες πωλητές, διότι η συγκεκριμένη διάταξη αλλοιώνει ολοκληρωτικά το πνεύμα, το σκοπό και την ιστορική φυσιογνωμία των Λαϊκών Αγορών που δεν είναι άλλος από την εβδομαδιαία πώληση φρέσκων τροφίμων με κύριο σκοπό την προμήθευση του πληθυσμού με βασικά προϊόντα διατροφής κατευθείαν από τον παραγωγό από την μια, και για να δώσει την δυνατότητα στον παραγωγό να διοχετεύσει τα προϊόντα του κατευθείαν στον καταναλωτή από την άλλη, χωρίς την παρέμβαση μεσαζόντων, εμπόρων και λοιπών εμπλεκόμενων, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ καλύτερες τιμές, αλλά δίνοντας τη μοναδική δυνατότητα και στον καταναλωτή να γνωρίζει και να επιλέγει τον συγκεκριμένο παραγωγό από τον οποίο θα προμηθευτεί. Ο παραγωγός επιβάλλεται να μπορεί να προσέρχεται ελεύθερα στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς χωρίς κανένα απολύτως περιορισμό και κυρίως χωρίς να περιμένει την προκήρυξη θέσης, για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και διότι πολύ απλά ούτε και τα ευάλωτα προϊόντα του μπορούν να περιμένουν.

  Άρθρο 24 παρ. 10 : « Η οικονομική προσφορά αναφέρει προσφερόμενη τιμή, ανά προκηρυσσόμενη θέση και δικαίωμα για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και τους όρους της προκήρυξης»
  Το όποιο κριτήριο οικονομικής προσφοράς αναφέρεται στο Νομοσχέδιο στο χώρο των Λαϊκών Αγορών μας βρίσκει αντίθετους και θα πρέπει να απαλειφθεί.

  Άρθρο 27 παρ. 7 : 7. «Υφιστάμενοι αδειούχοι καθώς και όσοι αποκτήσουν άδεια με τις διατάξεις του παρόντος δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά, μόνο σε διαφορετική περιφέρεια από εκείνες στις οποίες ήδη δραστηριοποιούνται.»
  Ειλικρινά δεν κατανοούμε την έννοια της διάταξης αυτής. Είναι κάκιστα διατυπωμένη, οδηγεί σε άτοπα συμπεράσματα. Τι σημαίνει ακριβώς δύνανται να λαμβάνουν μέρος σε προκήρυξη για χορήγηση θέσης δραστηριοποίησης σε λαϊκή αγορά μόνο σε διαφορετική Περιφέρεια από εκείνες που ήδη δραστηριοποιείται ; Η παράγραφος αυτή ή θα επαναδιατυπωθεί για να γίνει κατανοητή διαφορετικά θα πρέπει να απαλειφθεί στο σύνολό της.

  Άρθρο 28 παρ.2 « Σε περίπτωση ισοβαθμίας, η θέση δραστηριοποίησης και το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης, χορηγούνται ως εξής:
  α) Παραγωγός πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος).
  β) Επαγγελματίας πωλητής: Κριτήριο για τη χορήγηση αποτελεί η υψηλότερη οικονομική προσφορά».
  Κριτήριο δηλαδή για τον παραγωγό πωλητή αποτελεί το εκκαθαριστικό σημείωμα του τελευταίου οικονομικού έτους με το μεγαλύτερο κύκλο εργασιών –τζίρο. Τι είδους κριτήριο είναι αυτό. Δηλαδή εάν κάποιος έχει μικρότερη καλλιεργήσιμη γη από κάποιον άλλον και κατά λογική συνέπεια μικρότερο κύκλο εργασιών θα αποκλείεται; Θα αποκλείεται ακόμα και αν κατ΄αναλογία έχει καλύτερη στρεμματική απόδοση από αυτό με το μεγαλύτερο τζίρο. Ποια είναι η λογική του κριτηρίου αυτού;Δηλαδή αν εγώ παράγω πέντε στρέμματα με πρότυπες καλλιέργειες, με άριστα προϊόντα με στρεμματική απόδοση μεγαλύτερη και ποιοτικότερη από τον άλλο που έχει 20 στρέμματα χωρίς τα δικά μου ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά θα έχει ελαφρώς μεγαλύτερο τζίρο θα με αποκλείει ; Ωραία λογική !
  Να τροποποιηθεί και να γίνεται με κλήρωση.
  Επίσης το εδ. 2 της παρ. 2 του άρθρου 28 προβλέπει για τους επαγγελματίες πωλητές την οικονομική προσφορά. Επαναλαμβάνουμε και πάλι με κάθε τόνο ότι η λέξη οικονομική προσφορά δεν μπορεί να έχει θέση στο χώρο της Λαϊκής Αγοράς.Τα μόνο κριτήρια θα πρέπει να είναι κοινωνικά και ως έσχατη επιλογή το κριτήριο της κλήρωσης. Επιπλέον ο νομοθέτης θα πρέπει να διαχωρίσει σαφώς τη διαδικασία χορήγησης θέσης σε υφιστάμενους αδειούχους από τη χορήγηση θέσης με νέα άδεια. Από το πλέγμα των διατάξεων του άρθρου 28 παρ. 2 εδ. β και των διατάξεων του άρθρου 29 παρ. 3 γίνεται σαφές ότι κριτήριο για να διεκδικήσει ένας υφιστάμενος πωλητής νέα θέση είναι οι μέρες που δεν έχει λαϊκή. Δηλαδή λαμβάνει ένα μόριο για κάθε ημέρα που δεν έχει εργασία, όπως προκύπτει και από το Παράρτημα 3. Συνεπώς για τον επαγγελματία πωλητή αυτό το μοναδικό ένα μόριο θα οδηγεί σε πολλαπλές ισοβαθμίες και η θέση να κατακυρώνεται στον πλειοδότη πωλητή σύμφωνα με την παρ. 2 εδ. β του άρθρου 28., γεγονός απαράδεκτο και μη αποδεκτό από εμάς τους ανθρώπους των Λαϊκών Αγορών. Δεν μπορεί να είναι κριτήριο η οικονομική προσφορά. Δεν το αποδεχόμαστε. Επιμένουμε στη θέσπιση κοινωνικών κριτηρίων και σε περίπτωση ισοβαθμίας την κλήρωση.

  Άρθρο 29 : Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η προσθήκη και άλλων κριτηρίων για τους επαγγελματίες πωλητές. Και αυτό διότι, όπως προαναφέρθηκε, το μοναδικό κριτήριο των ημερών μη δραστηριοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές ισοψηφίες. Η προσθήκη και άλλων κριτηρίων, όπως η παλαιότητα της άδειας, η εντοπιότητα και θα αποφευχθεί ή περιοριστεί σημαντικά η πιθανότητα πολλαπλών ισοψηφιών.

  Άρθρο 30 παρ.3 εδ. Β. αποδεικτικό ενημερότητας του άρ.12 ν.4174/2013 (φορολογική ενημερότητα”).
  Δυστυχώς η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης συνεχίζει να επιμένει στο τραγικό λάθος της ευθείας επαναφοράς της φορολογικής ενημερότητας, από το παράθυρο δε επαναφέρει και την ασφαλιστική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, παρότι είχαν καταργηθεί με το άρθρο 84 του ν. 4582/2018 και μάλιστα μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη μετά από Προσφυγή της Ομοσπονδίας πωλητών Λαϊκών Αγορών Δυτικής Μακεδονίας «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» . Και μόνο λοιπόν η απλή σκέψη από την πλευρά του Υπουργείου να επαναφέρει την ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, για τη θεώρηση των αδειών μας, μετά μάλιστα και από την παρέμβαση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη περί της αντισυνταγματικότητας της υποχρέωσης για τη θεώρηση τουλάχιστον υφισταμένων αδειών, αποτελεί κατά την άποψή μας «νομικό πραξικόπημα», καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος καθώς και με τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας, δεδομένου μάλιστα ότι απαίτηση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για θεώρηση αδείας λειτουργίας δεν απαιτείται από κανένα άλλο επαγγελματικό κλάδο. Στην ίδια αναφορά του μάλιστα η Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη προτρέπει την Πολιτεία να καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε στα νοµοθετικά κείµενα να αποφεύγεται η ταύτιση του δηµοσιονοµικού – ταµειακού συµφέροντος του δηµοσίου, µε την έννοια του δηµόσιου συµφέροντος, το οποίο αποτελεί θεµελιώδη έκφανση της δηµοκρατικής αρχής και του κράτους δικαίου.
  Γίνεται λοιπόν απόλυτα κατανοητό ότι η όποια σκέψη επαναφοράς της υποχρέωσης προσκόμισης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για την θεώρηση των αδειών μας βρίσκει αντίθετους.
  Ομοίως όμως,την ίδια ακριβώς προβληματική εμφανίζει και το άρθρο 285 του «Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων» . 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006. , όπου στο άρθρο 285 «Ενημερότητα οφειλών» προβλέπεται το εξής επίσης αντισυνταγματικό και απαράδεκτο. : «Προϋπόθεση για τη χορήγηση οποιασδήποτε μορφής αδειών από Δήμους και Κοινότητες είναι η μη ύπαρξη, εις βάρους του ενδιαφερομένου, βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς αυτούς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκκρεμοδικίας και του διακανονισμού καταβολής αυτών, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία».
  Επ΄αυτού επίσης, μετά από προσφυγή σωματείου μας προκλήθηκε ερώτημα προς το ΝΣΚ το οποίο με την υπ΄αρίθ. 145/2018 γνωμοδότηση του, γνωμοδοτεί ομόφωνα μεταξύ άλλων ότι η ανυπαρξία βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους Δήμους, αφορά το χρόνο χορηγήσεως της άδειας και όχι τη διάρκεια ισχύος της. Θεωρούμε ότι καθίσταται επιβεβλημένη η τροποποίηση του άρθρου 285 του Ν. 3463/2006 ΦΕΚ Α΄114/30.6.2006 μετά την πλήρη αποδοχή της γνωμοδότησης του ΝΣΚ από το αρμόδιο Υπουργείο.
  Προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας επιτρέψτε μας να τονίσουμε ότι, εμείς οι άνθρωποι που δραστηριοποιούμαστε και μοχθούμε καθημερινά στο χώρο των Λαϊκών Αγορών, επιθυμούμε να είμαστε απολύτως νόμιμοι και να εκπληρώνουμε στο ακέραιο όλες τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις μας απέναντι στη Πολιτεία.
  Η κατάφορη αυτή αδικία και δυσμενή εις βάρος μας διάκριση όπως προαναφέραμε, εξαλείφθηκε μετά από προσφυγή μας στην Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος παρενέβη προς τα αρμόδια υπουργεία, τονίζοντας ότι η επιβολή a priori φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας ως προϋπόθεση άσκησης υπαιθρίου εμπορίου, δεν βρίσκεται σε αρμονία με το δικαίωμα οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος, καθώς και με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, αφού η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα δεν είναι προαπαιτούμενο για τη θεώρηση-ανανέωση της άδειας σε κανέναν άλλο επαγγελματικό κλάδο.
  Στο πόρισμά του, το οποίο απέστειλε σε όλους τους συναρμόδιους Υπουργούς τονίζει επίσης ότι « η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και συµµετοχής στη ζωή της χώρας, σύµφωνα µε το άρθ. 5 παρ. 1 του Συντάγµατος1 περιλαµβάνει και την ελευθερία της εργασίας και του επαγγέλµατος, στην οποία προέχει κυρίως το στοιχείο της προσφοράς προσωπικών υπηρεσιών και όχι το στοιχείο της επένδυσης κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό ο καθένας µπορεί να επιλέγει και να ασκεί το επάγγελµα που επιθυµεί, ακόµη και αν η άσκηση του επαγγέλµατος αυτού προϋποθέτει την έκδοση προηγούµενης διοικητικής άδειας, υπό τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις που έχει επιβάλλει ο νοµοθέτης ο οποίος µπορεί να θέτει και άλλους περιορισµούς προκειµένου να διασφαλίσει άλλα συνταγµατικά αγαθά. Όπως όµως γίνεται δεκτό από τη θεωρία και νοµολογία «οι όροι και προϋποθέσεις είναι συνταγµατικά ανεκτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειµενικό και δικαιολογούνται εξ αποχρώντων λόγων γενικότερου δηµοσίου ή κοινωνικού συµφέροντος. Ειδικότερα, ως τέτοια αντικειµενικά κριτήρια, των οποίων η εκπλήρωση είναι αναγκαία για την άσκηση ορισµένου επαγγέλµατος νοούνται µόνο όροι και προϋποθέσεις, οι οποίες να ανταποκρίνονται στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου, αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία οι εκ µέρους του νοµοθέτη και της διοικήσεως επιβαλλόµενοι περιορισµοί στην άσκηση των ατοµικών δικαιωµάτων πρέπει να είναι µόνο οι αναγκαίοι και να συνάπτονται προς τον υπό του νόµου επιδιωκόµενο σκοπό» (βλ. ΣτΕ 2112/1984). Ακολούθως, οι όροι σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρίσκονται σε συνάφεια προς το αντικείµενο και το χαρακτήρα του επαγγέλµατος και να µη συνέχονται µε στοιχεία συµπτωµατικά λαµβανόµενα υπόψη ή άσχετα προς το αντικείµενο της επαγγελµατικής δραστηριότητας, ότι η φορολογική ενημερότητα θεσπίστηκε για μια σειρά συναλλαγών και δραστηριοτήτων αμιγώς οικονομικού περιεχομένου ώστε να εξασφαλίζεται, µε τρόπο πρόσφορο, αναγκαίο και αποτελεσµατικό η εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος σκοπού. Ότι οι διατάξεις που ορίζουν ως απαιτούµενα δικαιολογητικά, για την έκδοση και ανανέωση των αδειών άσκησης υπαίθριου εµπορίου, την φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα, αφενός είναι ξένες και µη συναπτόµενες µε τους επιδιωκόµενους σκοπούς του νοµοθέτη, όπως εξειδικεύονται στην αιτιολογική έκθεση και αναφέρθηκαν πιο πάνω, αφετέρου συνεπάγονται σαφώς µεγαλύτερη βλάβη των διοικουµένων, δεδοµένου ότι οδηγούν τα πρόσωπα που δε διαθέτουν στον παρόντα χρόνο τα δικαιολογητικά αυτά, στον πλήρη αποκλεισµό από την πρόσβαση στο συγκεκριµένο επάγγελµα, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Η επιδίωξη διασφάλισης της καταβολής κάθε ληξιπρόθεσµης φορολογικής ή ασφαλιστικής οφειλής των ενδιαφεροµένων συνιστά µεν θεµιτό σκοπό καθεαυτό, άσχετο δε και ξένο µε τους εν γένει σκοπούς του Ν. 44979/2017 και δυσανάλογα επαχθέστερο σε σχέση µε τον επιδιωκόµενο, µέσω του περιορισµού σκοπού. Έτσι, η δυνατότητα άρνησης έκδοσης ή ανανέωσης των αδειών υπαίθριου εµπορίου από τους δήµους, όταν δεν προσκοµίζεται η φορολογική και ασφαλιστική ενηµερότητα των αιτούντων πρέπει να επανεξετασθεί ως προς τη συνταγµατικότητά της. Επιπρόσθετα, ο ανωτέρω περιορισµός είναι αµφίβολο εάν στην εξεταζόµενη περίπτωση αποτελεί αναγκαίο και κατάλληλο µέτρο για την πραγµατοποίηση των ταµειακών σκοπών του Κράτους, καθώς αποτελεί το πλέον επαχθές µέτρο, το οποίο επιβαλλόµενο στο στάδιο της έναρξης µιας επαγγελµατικής αρµοδιότητας, εκµηδενίζει κάθε προοπτική οικονοµικής εξέλιξης ή ανάπτυξης των ενδιαφεροµένων και κατ’ επέκταση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους. Αντιθέτως, η φορολογική και ασφαλιστική διοίκηση διαθέτουν πλήθος άµεσων και έµµεσων µέτρων αναγκαστικής ικανοποίησης των απαιτήσεών τους και σε χρόνο προσφορότερο από αυτόν της έναρξης µιας επαγγελµατικής δραστηριότητας. Επίσης, εξέφρασε προβληµατισµός σχετικά µε τη γενικότερη εναρµόνιση των των επίµαχων περιορισµών προς την αρχή της ισότητας, κατ’ άρθρ. 4 παρ. 1 του Συντάγµατος σύµφωνα µε την οποία «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον το νόµου», στο πλαίσιο της οποίας η Πολιτεία οφείλει να αντιµετωπίζει µε όµοιο τρόπο οµοειδείς καταστάσεις……….…και ότι η προσκόµιση ασφαλιστικής και φορολογικής ενηµερότητας εισάγουν διακριτική µεταχείριση της συγκεκριµένης επαγγελµατικής κατηγορίας, η οποία δεν είναι νοµικά και ηθικά ανεκτή»

  Έτσι η Πολιτεία, εισακούγοντας την θέση της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη, έκανε δεκτή τη θέση αυτή και με το άρθρο 84 του Ν. 4582/2018 κατήργησε την υποχρέωση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών των πωλητών Λαϊκών αγορών, με την κατάργηση της περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 22 και της διαγραφής της παρ. 2 του άρθρου 11 του Ν. 4497/2017.
  Κατά τα ανωτέρω, και μόνο η απλή σκέψη από πλευράς του Υπουργείου να επαναφέρει την φορολογική ενημερότητα για τη θεώρηση – ανανέωση των αδειών μας συνιστά νομική αυθαιρεσία, προσβολή του Θεσμού της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη και καταπάτηση κάθε έννοιας οικονομικής και επαγγελματικής μας ελευθερίας όπως αυτή την προασπίζει το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, από τη στιγμή μάλιστα που ήδη η Πολιτεία έχει κάνει δεκτή τη θέση – άποψη και παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη. Ακόμη όμως και να αγνοήσετε το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη – παρότι κατά την γνώμη μας επιβάλλεται να συνεχίσετε να αποδέχεστε όπως η προηγούμενη ηγεσία του Υπυργείου διότι το Κρότος διέπεται από την Αρχή της συνέχειας, δεν μπορείτε να αγνοείσετε και να εντάξετε αναλόγως στο Νομοσχεδιο την υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

  Άρθρο 32 παρ. 6 : « Αναγκαίος όρος για την επαναχορήγηση θέσης σε λαϊκές αγορές και στο στάσιμο εμπόριο, καθώς και του δικαιώματος για πλανόδια δραστηριοποίηση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 37, είναι η πώληση του 70% τουλάχιστον της δηλωθείσας ποσότητας στο ΟΣΔΕ για τα είδη που αναφέρονται στην άδειά του, που πιστοποιείται από τις δηλωθείσες ποσότητες στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Καταναλωτής σύμφωνα την παρ. 2 του άρθρου 41»
  Η διάταξη αυτή είναι αντίθετη σε κάθε πνεύμα ελεύθερης οικονομίας και ελεύθερης οικονομικής διάθεσης και δραστηριότητας, αφού ουσιαστικά στραγγαλίζει το δικαίωμα επιλογής και ελεύθερης πώλησης των παραγόμενων προϊόντων. Η διάταξη είναι αντίθετη στη βασική αρχή της οικονομίας η οποία είναι η ελεύθερη άσκηση οικονομικής δραστηριότητας τόσο στην εγκατάσταση όσο και στην ελεύθερη επιλογή διάθεσης του προϊόντος. Είναι αντίθετη στην Αρχή της ελεύθερης και ανταγωνιστικής αγοράς, στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ε.Ε. σε θέματα εμπορίου, αλλά και παράλληλα αντισυνταγματική, αφού περιορίζει ανεπίτρεπτα την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα από την επιχειρηματική δραστηριότητα.
  Είναι αδιανόητο, ένας παραγωγός ο οποίος θα βρει να πουλήσει το προϊόν στην ελεύθερη αγορά σε διπλάσια τιμή (π.χ. για εξαγωγή επειδή σε κάποια χώρα υπήρξε έλλειψη), να είναι υποχρεωμένος να το διαθέσει στη λαϊκή αγορά διαφορετικά δεν θα του επαναχορηγηθεί η θέση !!!
  Η θέση του Υπουργείου είναι υποκριτική, αντιφατική και αλλοπρόσαλλη. Από τη μια διατείνεστε ότι θα εκσυγχρονίσετε τον παραγωγό και θα τον κάνετε ταυτόχρονα έμπορο και επιχειρηματία και από την άλλη τον περιορίζετε και στραγγαλίζετε κάθε επιχειρηματική του δράση όπως είναι εν προκειμένω η ελεύθερη και συμφέρουσα γιαυτόν διάθεση του προϊόντος του. Από τη μια δηλώνετε θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας και από την άλλη θέτετε απαράδεκτους περιορισμούς στην ελεύθερη διάθεση του προϊόντος.
  Επιπλέον, είναι αδιανόητα υψηλό το ποσοστό που απαιτείται να διατεθεί από έναν παραγωγό πωλητή στις λαϊκές αγορές που αυτός συμμετέχει. Επιπροσθέτως δεν λαμβάνονται υπόψη φυσικά αιτία και φυσικές καταστροφές που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια των δηλωθέντων στο ΟΣΔΕ ποσοτήτων, με αποτέλεσμα ακόμα και για ένα γεγονός που οφείλεται σε ανωτέρα βία να παίξει καθοριστική σημασία στη μη επαναχορήγηση της θέσης.
  Επιπροσθέτως, για τα μέλη συνεταιρισμών το ποσοστό περιορίζεται αναιτιολόγητα στο 25%. Γιατί αυτή η απαράδεκτη διάκριση;
  Είμαστε παντελώς αντίθετη στη διάταξη αυτή την οποία και θα πολεμήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο ακόμη και δικαστικώς. Προτείνουμε την άμεση εξάλειψη της συγκεκριμένης διάταξης.

  Άρθρο 37 : Να εξευρεθεί τρόπος να εισπράττεται το ημερήσιο τέλος ανά ημέρα προσέλευσης, έτσι ώστε και το ημερήσιο τέλος να καταβάλλεται αυθημερόν αλλά και να μη σωρεύονται χρέη. Προτείνουμε ή την είσπραξη επιτόπου από υπαλλήλους του φορέα λειτουργίας ή τη χρήση ηλεκτρονικής κάρτας πληρωμής κατά την προσέλευση, διαφορετικά να μην είναι δυνατή η δραστηριοποίηση κατά την ημέρα εκείνη.

  Άρθρο 37 παρ. 3 ε΄: Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο ισχύει η απώλεια αδείας του καταστήματος αν δεν εκδώσει τρεις αποδείξεις ; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.

  Άρθρο 39 : Είναι επιβεβλημένο να γίνει πλήρης αποσαφήνιση στους ορισμούς του νόμου (άρθρο 1) για το τι είναι το ημερήσιο τέλος και τι η αξία θέσης. Είναι διάσπαρτη σε διάφορες διατάξεις του Νομοσχεδίου η φράση «αξία θέσης». Ειδικά για το χώρο της Λαϊκής Αγοράς δημιουργεί σύγχυση και θα δημιουργηθούν παρερμηνείες κατά την εφαρμογή του νόμου. Στη Λαική αγορά το τέλος είναι ένα και ενιαίο για όλους ανά μήκος πάγκου. Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν διατάξεις που ομιλούς για αξία θέσης στη Λαϊκή αγορά. Το ημερήσιο τέλος να ορίζεται τι είναι και να αφορά μόνο τους δραστηριοποιούμενος στις λαϊκές αγορες για τις οποίες θα είναι και το μοναδικό τέλος ενώ αξία θέσης να ορίζεται και να αφορά μόνο στο στάσιμο εμπόριο, προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας από τους φορείς λειτουργίας. Επιβάλλεται ο καθορισμός ενιαίου ημερήσιου τέλους για κάθε λαϊκή και όχι καθορισμός ημερήσιου τέλους για τις θέσεις όπως αφήνεται να διαφανεί σε διάφορες διατάξεις.
  Να συνεχισθεί, όπως ισχύει σήμερα, ο καθορισμός του ημερησίου τέλους απόλυτα με όρους ανταποδοτικότητας. Διαφορετικά ο ημερήσιο τέλος να ορίζεται από το Υπουργείου με πληθυσμιακά κριτήρια. Να προβλεφθεί διάταξη ότι ποσοστό 20% του ημερησίου τέλους θα διανεμεται με τη μορφή κουπουνιών σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες για αγορές από τη λαϊκή αγορά του Δήμου τους τα οποία θα διαχειρίζονται οι Κοινωνικές Πρόνοιες των Δήμων ή των Περιφερειών.
  Ειδικά για το ημερήσιο τέλος να τονισθεί ο ανταποδοτικός χαρακτήρας αυτού και να αποτυπωθεί σαφώς ο τρόπος που θα ορίζεται καθαρά με όρους ανταποδοτικότητας του ημερησίου τέλους.
  Έτσι προτείνουμε η παρ. 1 εδ α του άρθρου 39 να αντικατασταθεί ως εξής : «Οι προσερχόμενοι στις λαϊκές αγορές της χώρας κάτοχοι επαγγελματικών ή παραγωγικών αδειών υποχρεούνται να καταβάλουν ημερήσιο ανταποδοτικό τέλος στους φορείς λειτουργίας αυτών, το οποίο προορίζεται για την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και την προβολή αυτών. Το ύψος του ημερήσιου τέλους, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής και είσπραξής του, καθώς και κάθε σχετικό θέμα, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Περιφερειακών Συμβουλίων της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αντίστοιχα, για τις λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην Περιφέρεια Αττικής και στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίες εγκρίνονται από τον αντίστοιχο Περιφερειάρχη. Για τις λοιπές λαϊκές αγορές της χώρας τα ανωτέρω ζητήματα ρυθμίζονται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του οικείου Δήμου. Ως προς τον καθορισμό του ύψους του τέλους, η ανωτέρω απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ή του Δημοτικού Συμβουλίου αιτιολογείται ειδικά, λαμβάνοντας υπόψη τον ανταποδοτικό χαρακτήρα αυτού.»

  Άρθρο 41 : Είναι απαράδεκτο να εξομοιώνετε τους μικρούς παραγωγούς του μόχθου και τους μικρούς εμπόρους νωπών λαχανικών και φρούτων με τις μεγάλες Υπεραγορές τροφίμων – μεγάλα σούπερ μάρκετ και τις πολυεθνικές εταιρίες με συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών τα 90.000.000 ευρώ και να απαιτείτε από εμάς τη συμμετοχή στο πληροφοριακό σύστημα του e- katanalotis. Συγκεκριμένα στον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο 4796/2021 αναφέρεται : «Επιβάλλεται υποχρέωση στις επιχειρήσεις υπεραγορών τροφίμων που ασκούν δραστηριότητες λιανικής πώλησης («super markets»), των οποίων ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών ξεπερνάει τα ενενήντα εκατομμύρια (90.000.000) ευρώ ετησίως, να ενημερώνουν καθημερινά την ηλεκτρονική πλατφόρμα e-Καταναλωτής της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με τις ημερήσιες τιμές των προϊόντων, καθώς και με τα δεδομένα που προσδιορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ..
  Επισύρει διοικητικό πρόστιμο ύψους από χίλια (1.000) έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ η μη υποβολή ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών της επιχείρησης και κατά περίπτωση.»
  Με την ίδια λογική του Υπουργείου, εμείς με τζίρους 10, 20 ή 30 ή 50 χιλιάδων ευρώ δεν θα πρέπει να εξομοιωθούμε και να αντιμετωπισθούμε με τους ίδιους όρους με τις επιχειρήσεις που έχουν κύκλο εργασιών κάτω από 90.000.000 ευρώ ; Ποια η λογική του Υπουργείου και ποια ίση μεταχείριση ;
  Θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι λαϊκές αγορές εργάζονται με συγκεκριμένο και συνειδητοποιημένο καταναλωτικό κοινό το οποίο γνωρίζει πολύ καλά για πιο λόγο προσέρχεται στη Λαϊκή Αγορά και μάλιστα είναι και απόλυτα ικανοποιημένο (οράτε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτή). Ο καταναλωτής προσέρχεται για την άριστη ποιότητα των προϊόντων μας, εκ προοιμίου γνωρίζει τις καλύτερες τιμές μας, έρχεται πολλές φορές για εμάς που μας γνωρίζει, έρχεται για να διασκεδάσει, να επικοινωνήσει, να κάνει τη βόλτα του. Κανείς δεν θα μπει να συγκρίνει στο e καταναλωτής όπως λανθασμένα νομίζετε και τι νομίζετε ότι θα επιτύχετε πέρα από την επιπλέον επιβάρυνσή μας.
  Μας κάνατε τη χάρη να μετατοπίσετε την ώρα ανάρτησης από τις 7 το πρωί στις 8 το πρωί !!! Προφανώς δεν το γνωρίζετε και ίσως δεν σας ενδιαφέρει και πολύ ότι τις ώρες εκείνες το χειμώνα στην Κοζάνη ή στην Καστοριά επί παραδείγματι, ο αέρας λυσσομανά, ή βρέχει ή χιονίζει και η θερμοκρασία είναι -5 τουλάχιστον. Οι περισσότεροι από εμάς για να προετοιμαστούν και να φτάσουν για να στήσουν πάγκο στο χώρο της λαικής, έχουν ξυπνήσει 2-3 ή και τέσσερις ώρες νωρίτερα, δηλαδή στις 4 τα ξημερώματα ανάλογα από πού είναι και πόσο μακριά είναι η λαική. Πολλοί από εμάς διαθέτουν μεγάλο αριθμό κωδικών, τα οποία είναι αδύνατο να καταχωρηθούν άμεσα και με ευκολία και απαιτούν πολύ χρόνο και εξειδίκευση και γνώσεις στο χειρισμό ηλεκτρονικών μέσων, τις οποίες και δεν διαθέτουμε, ούτε και έχουμε υπαλλήλους για τέτοιου είδους εργασίες. Τόσο εμείς όσο και οι υπάλληλοί μας χαμηλής μόρφωσης και χειρωνάκτες είμαστε. Δεν έχουμε τη δυνατότητα που έχει ένα σουπερ μάρκετ ενδεχομένως. Αυτό για εμάς προϋποθέτει ένα επιπλέον δυσανάλογο κόστος τόσο για την πληρωμή κάποιου υπαλλήλου ή προσώπου που γνωρίζει (π.χ. λογιστής) όπως και την αγορά σύγχρονου ψηφιακού ηλεκτρονικού μέσου. Αναρωτιόμαστε αν το ίδιο υποχρεούται να κάνει ένα κατάστημα του στεγασμένου εμπορίου κάθε μέρα πριν το άνοιγμά του ; (ένα κατάστημα με εσώρουχα, ένα κατάστημα ψιλικών, ένα κατάστημα υποδημάτων κλπ). Θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε ότι το κοινό που απευθύνεται στις λαϊκές αγορές είναι συγκεκριμένο και ουδόλως ενδιαφέρεται για την πλατφόρμα e-Kαταναλωτής και φυσικά ουδέποτε θα ενδιαφερθεί. Γνωρίζει πολύ καλά πως και γιατί έρχεται και ψωνίζει στη λαϊκή αγορά. Τι εξυπηρετεί το μέτρο αυτό;
  Προτείνουμε την άμεση απόσυρσή του από το Νομοσχέδιο.

  Άρθρο 47 παρ.4. α. «Η θέση δραστηριοποίησης ή το δικαίωμα πλανόδιας δραστηριοποίησης ανακαλείται για έξι (6) μήνες, εφόσον σε διάστημα δύο (2) ετών, ο δικαιούχος πωλητής υποπέσει σε οποιαδήποτε παράβαση του νόμου για πάνω από έξι (6) φορές. Αν έχει υποπέσει σε διάστημα δύο (2) ετών σε έξι (6) παραβάσεις, η Υπηρεσία που καταχώρησε και βεβαίωσε την τελευταία παράβαση ενημερώνει εγγράφως τον δικαιούχο πωλητή για τις επιπτώσεις της επιπλέον παράβασης»
  Εδώ θα επαναλάβουμε ότι και για το άρθρο 37 παρ. 3 ε’ ότι δηλαδή σας ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την ίση μεταχείριση που μας επιφυλάσσετε έναντι του στεγασμένου εμπορίου. Αλήθεια, σοβαρά τώρα, και για το στεγασμένο εμπόριο το ίδιο ισχύει; Θα πρέπει να καταλάβετε ότι αισθανόμαστε στοχοποιημένοι και κυνηγημένοι και παραβιάζετε τόσο την αρχή της αναλογικότητας του μέτρου όσο και την αρχή της ισότητας. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της διάταξης, τη μείωση της ανάκλησης σε είκοσι ημέρες, άλλως την ίση μεταχείριση για όλους, στεγασμένο και υπαίθριο εμπόριο.

  Άρθρο 50 παρ. 2 : « Η άσκηση δικαστικής προσφυγής κατά της προσωρινής ή οριστικής ανάκλησης της άδειας, καθώς και κατά της απόφασης που εκδόθηκε επί της ενδικοφανούς προσφυγής σύμφωνα με την παρ. 1, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα»
  Είναι απαράδεκτο και άκρως δυσμενές να μην προβλέπεται η το ανασταλτικό αποτέλεσμα της δικαστικής προσφυγής. Κατά τις ιδίαν συναντήσεις μας στον προηγηθέντα διάλογο με τον κ. Γενικό Γραμματέα, του είχαμε τονίσει την αναγκαιότητα να προβλέπεται το ανασταλτικό αποτέλεσμα των ενδίκων μέσων. Είχαμε εξηγήσει και μάλιστα με συγκεκριμένα παραδείγματα, περιπτώσεις συναδέλφων μας που στα διοικητικά Δικαστήρια δικαιώθηκαν μετά από τρία (3) ή πέντε (5) χρόνια. Γνωρίζοντας κύριοι την πολύ αργή απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας, θα πρέπει να επιβάλλεται ο ανασταλτικός χαρακτήρας των ενδίκων μέσων, διαφορετικά διαμορφώνονται καταστάσεις μη αναστρέψιμες, καταστρέφονται ζωές και περιουσίες και σε αρκετές περιπτώσεις ζημιώνεται το δημόσιο, αφού σε περίπτωση θετικής δικαστικής απόφασης για τον διοικούμενο, η Πολιτεία καλείται να καταβάλει μεγάλα ποσό για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη. Είναι λοιπόν αδιανόητη η απαγόρευση του ανασταλτικού αποτελέσματος των ενδίκων μέσων και την μη πρόβλεψή της την εντοπίζουμε μόνο σε κάποιες υποσαχάριες χώρες και όχι σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, σε μια σύγχρονη ευνομούμενη Πολιτεία.

  Άρθρο 52 : Θα πρέπει με κάθε τρόπο να διευκρινισθεί έτσι ώστε να μη επιδέχεται αμφισβήτησης ότι οι υφιστάμενοι σήμερα δραστηριοποιούμενοι πωλητές και μετά την πάροδο της πενταετίας δύνανται να ανανεώσουν την άδεια τους ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ και τις θέσεις τους αρκεί να πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 32 περί ανανέωσης των αδειών, (όπου ελπίζουμε και εκεί να γίνουν δεκτές οι θέσεις μας περί ενημερότητας κλπ).Η διατύπωση της διάταξης δημιουργεί ανασφάλεια στους πωλητές ότι μετά την πάροδο της πενταετίας μπορεί να απωλέσουν τις θέσεις τους.
  Ελπίζουμε πως λάθη και παραλείψεις που υπάρχουν να διορθωθούν κατά την τελική επεξεργασία του Νομοσχεδίου πριν την ψήφιση η παρ. δ η οποία μας παραπέμπεται στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 8.Οι παράγραφοι αυτοί δεν υπάρχουν στο άρθρο 8 της αναρτημένης διαβούλευσης.
  Στην παρ. 3.γ επαναφέρετε από το παράθυρο την ασφαλιστική ενημερότητα, ενάντια σε κάθε έννοια ίσης μεταχείρισης και ενάντια στο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη αλλά και της υπ΄αρίθμ. 145/2018 Γνωμοδότησης του ΝΣΚ. (αναλυτικά αναφερθήκαμε παραπάνω)

  Άρθρο 53 : Σε κάθε ευνομούμενη σύγχρονη Πολιτεία ο διοικούμενος γνωρίζει εκ των προτέρων τη Νομοθεσία και τους όρους που διέπεται η επαγγελματική του δραστηριότητα. Επιβάλλεται να γνωρίζει τι θα πουλάει, πως θα το πουλάει, ποιους περιορισμούς έχει. Δυστυχώς το Υπουργείο με τη διάταξη του άρθρου 53 μας επιστρέφει σε απολυταρχικά καθεστώτα της «αρχής του ενός ανδρός», δίνοντας απαράδεκτες υπερεξουσίες στον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης να νομοθετεί, να αλλάζει, να αλλοιώνει διατάξεις νόμου, και να ορίζει αυθαίρετα το μέλλον μας και την επαγγελματική μας δραστηριότητα. Παρέχονται με τη διάταξη αυτή του άρθρου 53 «σκοτεινές» αρμοδιότητες στον εκάστοτε Υπουργό και μάλιστα για θέματα που θα μπορούσαν ήδη να περιγράφονται και να προβλέπονται σαφέστατα στο Νομοσχέδιο. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας και την ένταξη στο Νομοσχέδιο διατάξεων σαφών και ευκρινών για όλα τα θέματα του υπαιθρίου εμπορίου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τις τύχες μας και την εργασία μας στη βούληση ενός ανδρός. Εξάλλου και κατά το Σύνταγμα, οι εξουσιοδοτικές διατάξεις θεσπίζονται μόνο για θέματα που δεν μπορούν να διευθετηθούν ή να θεσπιστούν κατά την ψήφιση του Νόμου. Οι περισσότερες, αν όχι όλες οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του άρθρου 53 του Νομοσχεδίου μπορούν και επιβάλλεται να θεσπιστούν τώρα.

  Κατόπιν τούτων, δεδομένου ότι είμαστε πλήρως αντίθετοι σε μεγάλος μέρος του Νομοσχεδίου και προς αποφυγή διενέξεων, αντιδράσεων, κινητοποιήσεων και δικαστικών προσφυγών, που θα επιφέρουν τεράστια ταλαιπωρία και αναστάτωση σε όλους μας και στο καταναλωτικό κοινό
  Προτείνουμε : να «παγώσετε» την ψήφιση του Νομοσχεδίου και την επανέναρξη ενός τίμιου εποικοδομητικού και πρωτίστως καλόπιστου διαλόγου .

  24 Απριλίου 2021
  Με τιμή

  ΕΚ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

• 28 Απριλίου 2021, 10:30 | Δημήτρης Νικολαίδης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι λαικές αγορές είναι θεσμός και μέρος της κουλτούρας του τόπου μας.
  Επίσης, αποτελούν το μοναδικό σημείο όπου μπορούν (πλέον) να συναντηθούν παραγωγοί και καταναλωτές χωρίς μεσάζοντες. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους εξής λόγους:
  – στηρίζεται το εισόδημα των παραγωγών.
  Άλλως, οι τιμές τσαλαπατώνται από τους μεσάζοντες εις βάρος τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών. Πιστεύω πως αν οι λαικές αγορές εκλείψουν, θα εκλείψει κάθε δυνατότητα σύγκρισης και οι τιμές στα καταστήματα θα πάρουν την ανιούσα. Επίσης, πολλοί παραγωγοί θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το επάγγελμα.
  – διατηρούνται οι τιμές σε λογικά επίπεδα.
  – μπορεί ο καταναλωτής να γνωρίζει προσωπικά τον παραγωγό των προιόντων που τον τρέφουν.
  – είναι το μοναδικό σημείο όπου μπορεί κάποιος να προμηθευτεί πραγματικά φρέσκα αγροτικά προιόντα.

  Πιστεύω πως οι λαικές αγορές θα πρέπει να προστατευτούν για όλους τους παραπάνω λόγους προς το συμφέρον όλων μας. Πιστεύω επίσης πως στις λαικές αγορές θα έπρεπε να συμμετέχουν μόνο παραγωγοί, όχι έμποροι και, ασφαλώς, σε καμμία περίπτωση νομικά πρόσωπα.

• 28 Απριλίου 2021, 10:20 | ΨΥΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΡ. 5 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 16, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ:
  Στις εμποροπανηγύρεις και τις υπαίθριες αγορές την ευθύνη διοργάνωσης υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις των άρθρων 13 έως 15, μπορούν να αναλαμβάνουν και Ανώνυμες Εταιρείες Ο.Τ.Α. ή κάθε είδους Δημοτικές Επιχειρήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν στον σκοπό τους τέτοιες δυνατότητες. Σε περίπτωση αδυναμίας διοργάνωσης από φορείς του πρώτου εδαφίου, δύναται η διοργάνωση να πραγματοποιείται από φορείς της παρ. 1.
  Σε περίπτωση λειτουργίας εμποροπανηγύρεως σε χώρο που στο σύνολό του ανήκει αποκλειστικά σε νομικό πρόσωπο της κατ’ άρθρο 3 του Συντάγματος Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, το νομικό πρόσωπο μπορεί είτε να αποφασίζει το ίδιο τη λειτουργία της, αναλαμβάνοντας παράλληλα την οργάνωση και διεξαγωγή αυτής, είτε να παραχωρεί τον χώρο στον οικείο δήμο με σύμβαση μίσθωσης.

  ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ και ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ, δύναται να είναι επιπλέον και οφείλεται να προστεθεί στην παράγραφο : ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΗΜΩΝ, ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

• 28 Απριλίου 2021, 07:56 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην παρ. 8 αναφέρεται ο κανονισμός των Λαϊκών αγορών και όχι τα είδη.

• 28 Απριλίου 2021, 07:14 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην παράγραφο 5 να προστεθούν στους φορείς και τα Λ.Τ. και οι Εκκλησιαστικές αρχές. Είναι και αυτοί φορείς διοργάνωσης εμποροπανηγύρεων καθώς έχουν χώρους που ανήκουν και παραδοσιακά εδώ και πολλά χρόνια διοργανώνουν εμποροπανηγύρεις.

• 27 Απριλίου 2021, 13:13 | Βουλα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δεν βλέπω να υπάρχουν πουθενά Επιτροπές Λαϊκών Αγορών,και αυτό που αναφέρεται στο Άρθρο 5 είναι αοριστία.

• 27 Απριλίου 2021, 13:44 | Μαργαριτα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι αδιανόητο να μετατρέπονται οι Παραγωγοί σε Επαγγελματίες ,γιατι έτσι αλλοιώνεται ο θεσμός των λαϊκών αγορών !

• 27 Απριλίου 2021, 12:24 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σας παραθέτουμε τις ενστάσεις-θέσεις της Ομοσπονδίας Συλλόγων Παράγωγων Λαϊκών Αγορών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας-Θεσσαλίας-Θράκης.
  1.Άρθρο 5 Νομικά Πρόσωπα
  Ίδρυση Νομικών Προσώπων σε όλες τις Περιφέρειες της Χώρας με την σύσταση Διοικητικών Συμβουλίων.
  2.Άρθρο 53
  Όχι στην Ανάθεση του καθορισμού των εξαιρούμενων άρθρων από το Νομοσχέδιο που δίνει στον Υπουργό το δικαίωμα με Υπουργικές Αποφάσεις να καθορίζει εκ των ύστερων τα κάτωθι άρθρα
  άρθρο 7 Όροι διάθεσης των προϊόντων/υπηρεσιών στο υπαίθριο εμπόριο
  άρθρο 8 είδη πώλησης -αλλαγή προϊόντων
  άρθρο 9 Όροι δραστηριοποίησης πωλητών στο υπαίθριο εμπόριο που εμπεριέχουν την σύσταση ΝΟΜΙΚΏΝ ΠΡΟΣΏΠΩΝ.
  3.Άρθρο 24
  Όχι στην προκήρυξη των Νέων Αδειών και των Θέσεων μια φορά τον χρόνο.
  4.Άρθρο 52 παρ.8
  ΌΧΙ στην μετατροπή των Παράγωγων σε Εμπόρους.
  5.Άρθρο 41 παρ.2
  Όχι στην αποστολή e-mail στην πλατφόρμα Ε-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ.
  6.Άρθρο 52 παρ.4
  Σύσταση 5μελών Επιτροπών Βελτίωσης Απόδοσης Θέσεων
  7. Άρθρο 37
  ΠΟΙΝΕΣ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
  Όχι στην απώλεια αδείας για την μη πώληση προϊόντων
  σε ποσοστό τουλάχιστον 70% επί της δηλωθείσας ποσότητας
  στο ΟΣΔΕ / ΕΛΓΑ. Με υπεύθυνη δήλωση ο παραγωγός θα υποβάλει την προς διάθεση ποσότητα προς πώληση στη λαϊκή αγορά.
  Όχι στην απώλεια αδείας για 3 μήνες για την μη έκδοση 3 αποδείξεων στο διάστημα ενός έτους.Προτείνουμε το Διοικητικό Πρόστιμο που ορίζει η ΑΑΔΕ.
  Όχι στην απώλεια αδείας λόγω μη απόδοσης του Ημερήσιου
  Ανταποδοτικού Δικαιώματος για 2 συνεχόμενους μήνες.
  Προτείνουμε Απώλεια Αδείας μετά του 6 συνεχόμενους μήνες.
  8. Άρθρο 30 Παρ. 3
  Όχι στη προσκόμιση Φορολογικής Ενημερότητας.
  9. Άρθρο 28
  Όχι στους Πλειστηριασμούς Θέσεων στους Επαγγελματίες
  πωλητές ούτε στην Σύγκριση Εκκαθαριστικών
  για τους Παραγωγούς.
  10. Άρθρο 15
  Βιομηχανικά Είδη, Παραγωγοί Ανθέων 20% συμμετοχής στις
  Εμποροπανηγύρεις.
  11. Άρθρο 7 παρ. 3
  ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ
  να Αναβαθμίζονται οι ήδη υπάρχουσες Λαϊκές Αγορές.
  12. Άρθρο 24
  Όχι στην Υποχρεωτική Προκήρυξη Υφιστάμενων
  Αδειούχων Παραγωγών και Επαγγελματιών Πωλητών
  για τη ΧΟΡΉΓΗΣΗ ΘΕΣΗΣ.

• 26 Απριλίου 2021, 14:10 | Ελενη Αμοιριδου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να μην περάσει ακομα ενας παράλογος αποκλεισμός εργαζομένων υπό τον όρο «εκσυγχρονισμός»
  Αποκλείουν ηλικιακές ομάδες οι άνω των 41 , αυτοί με 2 ή λιγότερα παιδιά και αυτοί που δεν έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο δεν παίρνουν μόρια
  Να μην μπει το κεφάλαιο στην λειτουργία τους, μετατρέποντας την όλη διαδικασία σε ένα υπαίθριο σούπερ μάρκετ
  Αρκετα

• 23 Απριλίου 2021, 21:11 | ΚΑΣΤΕΡΙΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ δημοτικός σύμβουλος δ.Πέλλας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΠΕΛΛΑ ΔΗΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
  «ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ & ΥΠΑΙΘΡΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ».
  Οι Λαϊκές αγορές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της υπαίθρου και δυνατό υγιές τμήμα της οικονομίας στην επαρχία. Είναι το καταφύγιο των καταναλωτών και ο θεσμός μιας αγοράς χωρίς εμπόρους που θέλουν να κερδίζουν σε βάρος σου. Το σημαντικότερο, ξέρεις το παραγωγό και γνωρίζεις την προέλευση των προϊόντων.
  Τα Γιαννιτσά κρατούν μια μακρά παράδοση στην λειτουργία λαϊκής αγοράς, εφόσον ο εύφορος κάμπος της Πέλλας προσφέρει τα πάντα. Ο νέος νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση, θέλει όπως όλα δείχνουν, να μπει το κεφάλαιο στην λειτουργία τους, μετατρέποντας την όλη διαδικασία σε ένα υπαίθριο σούπερ μάρκετ.
  Ο δήμος Πέλλας πρέπει να πει όχι στον αφανισμό των λαϊκών αγορών, όχι στον αποκλεισμό των παραγωγών και των επαγγελματιών από τις λαϊκές αγορές, όχι στους πλειστηριασμούς, όχι στην παράλογη μοριοδότηση, όχι στην προκήρυξη των αδειών, όχι στην κατάργηση των επαγγελματικών και παραγωγικών αδειών και στην καταχώρηση τους ως θέση,όχι στα μεγάλα κεφάλαια στις λαϊκές αγορές, ναι στον υγιή εκσυγχρονισμό των λαϊκών αγορών.
  Οι εργαζόμενοι παραγωγοί και μικροπωλητές στις λαϊκές αγορές καταγγέλλουν ότι με το νομοσχέδιο απειλείται το μέλλον των λαϊκών αγορών και ανοίγει δρόμος στον αθέμιτο ανταγωνισμό, ότι το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα σε εταιρείες να μπουν στις λαϊκές αγορές, προκηρύσσουν τις άδειες των παραγωγών, δεν θα αναθεωρείται η άδεια πωλητή, αν δεν πουληθεί το 70% της δηλωθείσας ποσότητας στο ΟΣΔΕ και επίσης ότι δίνει τη δυνατότητα σε παραγωγούς να γίνουν έμποροι, επισημαίνοντας ότι επιζητούν τον εκσυγχρονισμό και τη διαφάνεια και θα στηρίζουν πάντα την παραγωγική δραστηριότητα.
  Οι αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα πληθαίνουν. Παραγωγοί και πωλητές φοβούνται ότι οι λαϊκές αγορές θα γίνουν υπαίθρια σούπερ μάρκετ, καθώς από τους πλειστηριασμούς θα κινδυνεύσει η θέση του 90% των σημερινών πάγκων.
  Σύμφωνα με την Πανελλαδική Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων – Πωλητών Λαϊκών Αγoρών, το 90% των παραγωγών και επαγγελματιών που πωλούν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές απειλούνται από τις διατάξεις του νέου «νομοσχεδίου-φάντασμα».
  Οι παραγωγοί καταγγέλλουν ότι τα νέα κριτήρια για τη διεκδίκηση πάγκου στις λαϊκές είναι εξωφρενικά, ενώ μπαίνουν παράλογες απαιτήσεις για τη διάθεση των προϊόντων τους. Ο θεσμός που υπηρετεί εδώ και 92 χρόνια τους καταναλωτές κινδυνεύει να αλλοιωθεί και να μετατραπεί σε «υπαίθριο σούπερ μάρκετ». Επιβάλλεται η τοπική αυτοδιοίκηση να αγωνιστεί στο πλευρό των παραγωγών για να μην υπάρξουν οι αλλαγές που σημαίνουν τον οικονομικό θάνατο του μικρού.
  Η φιλοσοφία του νομοσχεδίου είναι να διώξει τους παραγωγούς από τις λαϊκές αγορές και να τις μετατρέψει σε σούπερ μάρκετ με αγροτικά προϊόντα σε λίγα χρόνια και όχι ελληνικά. Διαθέτουμε από τα καλύτερα αγροτικά προϊόντα σε όλη την Ευρώπη, δεν θέλουμε λαϊκές αγορές “ευρωπαϊκές”- θέλουμε οι λαϊκές να εκσυγχρονιστούν και να υπάρξει ισονομία, δικαιοσύνη και έλεγχος για όλους.
  Δυστυχώς το αρμόδιο υπουργείο δεν αφήνει άλλα περιθώρια. Οι αποφάσεις είχαν παρθεί από νωρίς. Απλά ήθελαν να δείξουν, ότι έχουν καλή διάθεση να συζητήσουν, αλλά η δημοσίευση του νομοσχεδίου στην διαβούλευση δείχνει πως η κυβέρνηση δεν αλλάζει τη βασική φιλοσοφία του νομοσχεδίου που είναι ξεπούλημα των πάγκων, παραχώρηση των θέσεων των παραγωγών πωλητών στα μεγάλα συμφέροντα, προωθεί την ιδιωτικοποίηση των λαϊκών αγορών, αναθέτοντας τη διαχείρισή τους σε ΣΔΙΤ και ανοίγει διάπλατες πόρτες στις μεγάλες εταιρείες αγροδιατροφικών προϊόντων.
  Μια ολόκληρη αλυσίδα επαγγελμάτων κινδυνεύει να κοπεί. Το υπουργείο στήνει στον τοίχο παραγωγούς, αγρότες και εμπόρους λαϊκών αγορών και βάζει σε κίνδυνο τον καταναλωτή εφόσον οι πάγκοι θα ανήκουν σε αυτούς που έχουν λεφτά κι αυτό θα οδηγήσει σε αυξήσεις τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης.
  Ο Δήμος Πέλλας πρέπει να πάρει θέση σε αυτό που έρχεται. Δεν μπορεί να διαλύεται εν μέσω πανδημίας και τεράστιας οικονομικής ύφεσης ο κοινωνικός ρόλος των λαϊκών αγορών στην εξασφάλιση εισοδήματος σε αυτές με χαμηλά έως και πολύ χαμηλά εισοδήματα αλλά και στη στήριξη των νοικοκυριών με φθηνά και φρέσκα προϊόντα.
  ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΣΤΕΡΙΔΗΣ Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης στον δήμο Πέλλας

• 23 Απριλίου 2021, 10:35 | Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Πατρέων

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αριθμός 90
  07η Συνεδρίαση – Έκτακτη
  Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων
  της 7ης Απριλίου 2021
  ————————

  Στην Πάτρα σήμερα την 7η Απριλίου 2021, ημέρα Τετάρτη και ώρα 15.00 μετά από γραπτή επείγουσα πρόσκληση του κ. Προέδρου, με αριθμό 6/6-4-2021, η οποία εκδόθηκε νομότυπα και δόθηκε σε όλους τους κ.κ. Δημοτικούς Συμβούλους, πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, σύμφωνα την αριθ. 426/13-11-2020 εγκύκλιο του ΥΠΕΣ, για την εξέταση των (2) θεμάτων της ημερησίας διατάξεως και συμμετείχαν τα παρακάτω Μέλη του Σώματος:
  1) Μελάς Παναγιώτης- Πρόεδρος, 2) Σολωμού Αικατερίνη- Αντιπρόεδρος, 3) Γιαννιτσοπούλου Ιουλία – Γραμματεύουσα, 4) Ασπράγκαθος Νικόλαος – Αντ/ρχος, 5) Κατσακούλης Ευάγγελος- Αντ/ρχος, 6) Κορδάς Χρήστος- Αντ/ρχος, 7) Πετρόπουλος Παναγιώτης- Αντ/ρχος, 8) Σαμούρη- Βαγενά Ακριβή- Αντ/ρχος, 9) Τογιοπούλου Αναστασία- Αντ/ρχος, 10) Ασπρούλια Σοφία, 11) Κουρή Ήρα- Ειρήνη, 12) Μαγιάκης Γεώργιος, 13) Μοδές Αθανάσιος, 14) Νιάρου Μαρία, 15) Πελεκούδας Δημήτριος, 16) Αθανασόπουλος Αθανάσιος, 17) Αλεξόπουλος Γρηγόριος, 18) Δούρος Αθανάσιος, 19) Κουνάβης Αντώνιος, 20) Μοίραλης Νικόλαος, 21) Νικολόπουλος Νικόλαος, 22) Ξυλιάς Θεόδωρος, 23) Παπαδημάτος Νικόλαος, 24) Πατούχας Χρήστος, 25) Ρώρος Γεώργιος, 26) Στανίτσας Χαράλαμπος, 27) Τζανάκος Νικόλαος, 28) Τριανταφυλλόπουλος Ναπολέων, 29) Φιλοπούλου Μαρία και 30) Ψωμάς Πέτρος.
  Οι κ.κ. Αναστασίου Μιχαήλ, Γκέστα Ειρήνη, Τουλγαρίδης Θεόδωρος, Βορίσης Διονύσιος, Γρηγόρης Ηλίας, Δημακόπουλος Φώτιος, Θεοδωρόπουλος Νικόλαος, Καυκάς Γεώργιος, Σβόλης Κων/νος, Σιαδήμας Βασίλειος, Τσιμπούκης Ιωάννης και Χρυσανθακόπουλος Αλέξανδρος, δεν εισήλθαν στην τηλεδιάσκεψη από την αρχή της συνεδρίασης αλλά αργότερα.
  Οι κ.κ. Αθανασόπουλος Ανδρέας, Πλέσσας Διονύσιος και Παπανικήτας Ανδρέας, δεν εισήλθαν στην τηλεδιάσκεψη αν και κλήθηκαν, απουσιάζοντες δικαιολογημένα.
  Οι κ.κ. Νικολάου Ανδρέας, Ζαφειρόπουλος Παναγιώτης, Μπακαλάρος Χρήστος και Ντρίνιας Θεόδωρος, δεν εισήλθαν στην τηλεδιάσκεψη αν και κλήθηκαν.
  Επίσης στη συνεδρίαση μετείχε και ο κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ – Δήμαρχος Πατρέων.
  Αφού έγινε νόμιμη απαρτία, ο κ. Πρόεδρος κηρύσσει την έναρξη της συνεδρίασης.
  …………………………………………………………………………………………………………….
  (Διευκρινίζεται ότι στη συνεδρίαση μέσω τηλεδιάσκεψης εισήλθαν οι κ.κ. Αναστασίου Μιχαήλ, Γκέστα Ειρήνη, Τουλγαρίδης Θεόδωρος, Βορίσης Διονύσιος, Γρηγόρης Ηλίας, Δημακόπουλος Φώτιος, Θεοδωρόπουλος Νικόλαος, Καυκάς Γεώργιος, Σβόλης Κων/νος, Τσιμπούκης Ιωάννης και Χρυσανθακόπουλος Αλέξανδρος, ενώ αποχώρησαν οι κ.κ. Νικολόπουλος Νικόλαος και Φιλοπούλου Μαρία).

  Στο τέλος, ο κ. Πρόεδρος εισάγει το αριθ. 3 θέμα της ημερησίας διατάξεως «Έκδοση ψηφίσματος υποστήριξης των αιτημάτων του Σωματείου Λαϊκών Αγορών» (σχετικό το αριθ. 4545/7-4-2021 διαβιβαστικό του κ. Δημάρχου και η αριθ. 4544/7-4-2021 εισήγηση του κ. Δημάρχου).

  Το Σώμα, κατά τη συζήτηση του θέματος, άκουσε τον κ. Πρόεδρο, τον κ. Δήμαρχο, τον εκπρόσωπο των Σωματείων Εμπόρων και Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Νομού Αχαΐας κ. Θανόπουλο Αλέκο, τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων και τους λοιπούς ομιλητές – δημοτικούς συμβούλους.
  Με τη διευκρίνιση ότι εν τω μεταξύ εισήλθε στην τηλεδιάσκεψη ο κ. Σιαδήμας Βασίλειος, ενώ αποχώρησαν οι κ.κ. Κουνάβης Αντώνιος, Χρυσανθακόπουλος Αλέξανδρος, Καυκάς Γεώργιος, Τριανταφυλλόπουλος Ναπολέων και Ξυλιάς Θεόδωρος,, επί της ψηφοφορίας κατετέθησαν, 3 προτάσεις προς ψήφιση:

  1) Της Δημοτικής Αρχής, ήτοι η εισήγηση του κ. Δημάρχου, την οποία υπερψήφισαν οι κ.κ. Μελάς Παναγιώτης, Αναστασίου Μιχαήλ, Ασπράγκαθος Νικόλαος, Κατσακούλης Ευάγγελος, Κορδάς Χρήστος, Πετρόπουλος Παναγιώτης, Σαμούρη – Βαγενά Ακριβή, Τογιοπούλου Αναστασία, Ασπρούλια Σοφία, Γιαννιτσοπούλου Ιουλία, Γκέστα Ειρήνη, Κουρή Ήρα – Ειρήνη, Μαγιάκης Γεώργιος, Μοδές Αθανάσιος, Νιάρου Μαρία, Πελεκούδας Δημήτριος, Τουλγαρίδης Θεόδωρος και ο κ. Πατούχας Χρήστος (σύνολο 18).
  2) Της δημοτικής παράταξης «Πρωτεύουσα Ξανά» όπως αυτή κατετέθη από την κα Σολωμού Κατερίνα και καταγράφεται στα αναλυτικά πρακτικά, την οποία υπερψήφισαν οι κ.κ. οι κ.κ. Αλεξόπουλος Γρηγόριος, Δημακόπουλος Φώτιος, Σολωμού Κατερίνα, Μοίραλης Νικόλαος, Αθανασόπουλος Αθανάσιος, Βορίσης Διονύσιος, Ρώρος Γεώργιος, Τσιμπούκης Ιωάννης, Γρηγόρης Ηλίας και Τζανάκος Νικόλαος (σύνολο 10).
  3) Της δημοτικής παράταξης Σπιράλ, όπως αυτή κατετέθη από τον επικεφαλής ης κ. Ψωμά Πέτρο και καταγράφεται στα αναλυτικά πρακτικά, την οποία υπερψήφισαν οι κ.κ. Ψωμάς Πέτρος, Δούρος Αθανάσιος και Στανίτσας Χαράλαμπος (σύνολο 3).

  Οι κ.κ. Παπαδημάτος Νικόλαος, Σβόλης Κωνσταντίνος, Θεοδωρόπουλος Νικόλαος και Σιαδήμας Βασίλειος καταψήφισαν τις ως άνω προτάσεις.

  Κατόπιν των ανωτέρω, το Δημοτικό Συμβούλιο,

  ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

  Εκδίδει ψήφισμα, ως κατωτέρω:

  Το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για τις Λαϊκές Αγορές είναι καταστροφικό για παραγωγούς αγροτικών προϊόντων και εμπόρους λαϊκών αγορών. Αλλάζει ριζικά την κατάσταση στο υπαίθριο εμπόριο σε βάρος παραγωγών, πωλητών, αυτοαπασχολούμενων και του λαού. Κινείται στην κατεύθυνση συγκέντρωσης της παροχής αγαθών σε λίγα χέρια. Ενισχύει τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
  Οι λαϊκές αγορές έχουν μπει στο στόχαστρο εδώ και καιρό. Χάρις στις προσπάθειες του Δήμου και των Υπηρεσιών του, δεν έκλεισαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χάρις στο υψηλό επίπεδο συνεργασίας του Δήμου με το σύνολο των συμπολιτών μας που δραστηριοποιούνται στη Λαϊκή και τους εκπροσώπους τους, τηρήθηκαν τα υγειονομικά μέτρα.
  Το Νομοσχέδιο:
  – Καταργεί τη μόνιμη άδεια πωλητή (παραγωγού, πωλητή και εμπόρου), αφού με το τέλος ισχύος της κάθε άδειας, θα προκηρύσσονται οι θέσεις αυτές και δε θα ανανεώνονται.
  Η προκήρυξη θα περιλαμβάνει και οικονομικά κριτήρια, με πλειοδοσία. Δηλαδή, ο προσφέρων περισσότερα από τους αιτούντες, θα παίρνει τη θέση. (Συν μία σειρά άλλα κριτήρια, όπως είναι η κατηγορία σπουδών).

  – Δίνει τη δυνατότητα σε εταιρείες (Νομικά Πρόσωπα), με οικονομική πλειοδοσία (πλειστηριασμός της θέσης) να μπουν στις λαϊκές αγορές, όπως πολυκαταστήματα και μεγάλα super markets.

  – Αντικαθιστά τα κοινωνικά κριτήρια με οικονομικά, αλλάζοντας το σύστημα μοριοδότησης.

  – Καταργεί τις Επιτροπές Λαϊκών Αγορών σε κάθε Περιφέρεια, στις οποίες συμμετέχουν οι εκπρόσωποι των παραγωγών και πωλητών, απαξιώνοντας τους επαγγελματικούς συλλόγους, καθώς και δημιουργώντας μία σειρά άλλα προβλήματα, τα οποία οι εκπρόσωποι του κλάδου που βρίσκονται στη συνεδρίασή μας, μπορούν να μας πουν.

  Ουσιαστικά παραδίδονται νέα πακέτα κερδοφορίας στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, σε βάρος αγροτών, αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και χάνονται θέσεις εργασίας αυτών.
  Ο θεσμός των λαϊκών αγορών, με όποια κοινωνικά κριτήρια διατηρεί ως τώρα, αποτελεί διέξοδο για τα λαϊκά νοικοκυριά που προμηθεύονται ποιοτικά προϊόντα διατροφής, σε προσιτές τιμές.
  Με την κατοχύρωση της άδειας με κοινωνικά κριτήρια που ισχύουν, οι επαγγελματίες αυτοί έχουν μία θέση εργασίας, σχετικά προστατευόμενη από τον ανταγωνισμό και την κυριαρχία των μεγάλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, όπως είναι τα πολυκαταστήματα, τα μεγάλα super markets κτλ.
  Αυτές οι θέσεις εργασίας διακυβεύονται και χάνονται με το νομοσχέδιο, όπως και ο ρόλος των λαϊκών αγορών για προσφορά διατροφικών προϊόντων γης και θάλασσας, καθώς και βιομηχανικών προϊόντων, σε προσιτές για το λαό τιμές.
  Ως Δημοτικό Συμβούλιο στηρίζουμε τον αγώνα των επαγγελματιών αυτών, με τους οποίους άριστα συνεργαζόμαστε. Ο Δήμος μας, ως φορέας υλοποίησης των λαϊκών αγορών (πρόσφατα ομόφωνα ψηφίσαμε και τον Κανονισμό Λειτουργίας), συμφωνεί με το ψήφισμά τους και ζητά την απόσυρση του νομοσχεδίου.

  Ο Πρόεδρος Η Γραμματεύουσα

  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ ΙΟΥΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

• 22 Απριλίου 2021, 14:18 | SOFIA

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην περ.12 του άρθρου 1 γίνεται παραπομπή στα είδη του άρθρου 8, όμως στο άρθρο 8 δεν αναφέρονται τα πωλούμενα, ούτε σε κάποιο άλλο σημείο του σχεδίου νόμου. Προφανώς πρέπει να συμπληρωθούν.

• 17 Απριλίου 2021, 05:35 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προς την σωστή κατεύθυνση το νομοσχέδιο
  Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ασφάλεια των πωλούμενων τροφίμων, στην ασφάλεια της εγκατάστασης του πωλητή και στη έκδοση α.λ.π
  Δεν θα πρέπει να εισαχθούν αριθμητικοί περιορισμοί στις χορηγούμενες άδειες στασιμου η πλανόδιου εμπορίου για να μειωθεί η ανεργία και να δοθεί δυνατότητα αυτοαπασχόλησης πολύ δε περισσότερο στις ευάλωτες ομάδες ΡΟΜΑ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΝΕΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΑΓΡΟΤΕΣ και να δοθεί η δυνατότητα αδειοδότησης εντός μηνός, η δε τήρηση του νόμου να δοθεί στην αστυνομία και όχι στους δήμους που θα μπορούν να εκδίδουν την άδεια και μόνον.