Το συνολικό ποσοστό ενίσχυσης κάθε επενδυτικού σχεδίου εξαρτάται από το μέγεθος της επιχείρησης και την περιφέρεια στην οποία υλοποιείται:
- σε ότι αφορά το μέγεθος, οι επιχειρήσεις χωρίζονται σε μεγάλες, μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές, σύμφωνα με την σχετική κατάταξη της Ε.Ε. (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 800/2008 της Επιτροπής της 6ης Αυγούστου 2008, Παράρτημα Ι (ΕΕ L 214 της 9-8-2008, σ. 38)
- σε ότι αφορά το ποσοστό ενίσχυσης, τηρούνται τα όρια του εγκεκριμένου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων 2007-2013 (2006/C 286/04, 23.11.2006).
Το συνολικό μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης κάθε επενδυτικού σχεδίου ανά περιοχή υλοποίησης και μέγεθος επιχείρησης, παρουσιάζεται στον παρακάτω πίνακα:
| Περιφέρειες | Νομοί | Ποσοστά Ενίσχυσης | ||
| Μεγάλες επιχειρήσεις | Μεσαίες επιχειρήσεις | Μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις | ||
| Ανατολική Μακεδονία – Θράκη | 40% | 50% | 60% | |
| Ήπειρος | 40% | 50% | 60% | |
| Δυτική Ελλάδα | 40% | 50% | 60% | |
| Θεσσαλία | 30% | 40% | 50% | |
| Ιόνια | 30% | 40% | 50% | |
| Κρήτη | 30% | 40% | 50% | |
| Πελοπόννησος | 30% | 40% | 50% | |
| Β. Αιγαίο | 30% | 40% | 50% | |
| Νότιο Αιγαίο | 15% | 25% | 35% | |
| Κεντρική Μακεδονία | 20% | 30% | 40% | |
| Δυτική Μακεδονία | 20% | 30% | 40% | |
| Αττική | 20% | 30% | 40% | |
| Στερεά Ελλάδα | Φθιώτιδος | 15% | 25% | 35% |
| Φωκίδος | 20% | 30% | 40% | |
| Ευβοίας | 15% | 25% | 35% | |
| Βοιωτίας | 15% | 25% | 35% | |
| Ευρυτανίας | 20% | 30% | 40% | |
Ο συνολικός προϋπολογισμός Δημόσιας Δαπάνης που θα διατεθεί μέσω της παρούσας δράσης για την ενίσχυση επιχειρήσεων για την υλοποίηση επενδύσεων ανέρχεται στα 50.000.000€. Το ύψος των επενδυτικών σχεδίων (δημόσια δαπάνη και ιδιωτική συμμετοχή) μπορεί να κυμαίνεται από 300.000€ έως 3.000.000€ για ΜΜΕ και 1.000.000€ έως 5.000.000€ για μεγάλες επιχειρήσεις.
Επισημαίνεται ότι στοχεύοντας στην ουσιαστική σύνδεση της ενίσχυσης με το παραγόμενο αποτέλεσμα των επενδύσεων, το παραπάνω μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης, ανά περιφέρεια, και επομένως και η εκταμίευση μέρους της αναλογούσης επιχορήγησης θα επιτυγχάνεται στην βάση της επίτευξης συγκεκριμένων μετρήσιμων στόχων. Οι στόχοι θα αφορούν σε δείκτες συγκεκριμένων αποτελεσμάτων όπως η διατήρηση ή αύξηση θέσεων εργασίας έντασης γνώσης, το ύψος πωλήσεων παραγόμενης υπηρεσίας, ο εξαγωγικός προσανατολισμός διάθεσης παραγόμενης υπηρεσίας κ.α.
Σημεία προς διαβούλευση:
Δ6. Εκτιμάτε ότι η σύνδεση εκταμίευσης ποσοστού της επιχορήγησης με μετρήσιμους δείκτες αποτελέσματος θα βοηθήσει στην κατεύθυνση της επίτευξης των ουσιαστικών στόχων των επενδύσεων; Προτείνετε πιθανούς δείκτες αποτελέσματος που πιστεύετε ότι θα έχουν εφαρμογή.
Δ7. Πλέον των απαντήσεών σας στα παραπάνω, παρακαλούμε αποστείλατε γενικότερα σχόλια και παρατηρήσεις σας που εκτιμάτε ότι θα συνέβαλλαν στην επιτυχία της δράσης.
Σωστά ο συντάκτης κάνει πρόβλεψη για διαφορετικό ποσοστό επιδότησης ανάλογα με το μέγεθος της εταιρείας. Το ποσοστό ωστόσο επιδότησης είναι πολύ μικρό. Για τις δε πολύ μικρές επιχειρήσεις (στις οποίες εντάσσονται και οι startup επιχειρήσεις) ένα ποσοστό επιδότησης 40% (π.χ. Θεσσαλονίκη) είναι πολύ μικρό. Είναι γνωστό ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των νεοσύστατων και πολύ μικρών καινοτόμων επιχειρήσεων είναι η χρηματοδότησή τους. Είναι επίσης γνωστό ότι έχουν να ανταγωνιστούν ανάλογες επιχειρήσεις του εξωτερικού οι οποίες βρίσκουν σχετικά εύκολα πολύ μεγάλες χρηματοδοτήσεις μέσω επενδυτών.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας προστιθεμένης αξίας (όπως οι Διαδικτυακές) είναι ότι μπορούν να πετύχουν ευκολότερα από άλλους κλάδους την εξωστρέφειά τους και απίστευτες οικονομίες κλίμακας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εταιρίες αυτές δουλεύουν με margin που αγγίζει σχεδόν το 100%. Το μεγαλύτερο τους πρόβλημα ωστόσο είναι ότι πρέπει να περάσουν από ένα αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ζημιών με μεγάλες ανάγκες κεφαλαίων κίνησης. Λαμβάνοντας υπʼ όψιν ότι συνήθως οι ιδέες και οι επιχειρηματικές αυτές πρωτοβουλίες προέρχονται από νέους ανθρώπους που μεγάλωσαν με το Διαδίκτυο είναι εύκολα κατανοητό γιατί μία επιδότηση της τάξης του 40% θεωρείται απαγορευτική για να κάνει μία τέτοια εταιρεία έστω και τα πρώτα της βήματα. Προτείνω κατά συνέπεια:
• Η επιδότηση για πολύ μικρές εταιρείες με διάρκεια από 1-3 χρόνια (ή και εταιρείες που πρόκειται να συσταθούν προς την κατεύθυνση αυτή) θα πρέπει να ανέβει σημαντικά και να ξεπεράσει το 80%. Εναλλακτικά θα μπορούσε να υπάρχει μία διαφορετική επιδότηση ανάλογα με την επιλέξιμη δαπάνη. Συγκεκριμένα στο ανθρώπινο δυναμικό, το συνολικό ύψος της οποίας δεν θα μπορεί να ξεπερνάει το 70% της πρότασης, θα μπορούσε η επιδότηση να είναι και 100% για νέους εργαζόμενους και 60% για το υπάρχον προσωπικό (να ληφθεί υπʼ όψιν ότι startup εταιρείες που ιδρύθηκαν έχουν προσωπικό το οποίο δυσκολεύονται πλέον να κρατήσουν). Η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό θεωρείται το σημαντικότερό τους κεφάλαιο στις επιχειρήσεις αυτές και πρέπει να είναι υψηλής ειδίκευσης. Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνεται διπλός στόχος, τόνωση της επιχειρηματικότητας με ταυτόχρονη μείωση της ανεργίας. Η διαφορά στην προτεινόμενη επιδότηση μπορεί να χρηματοδοτηθεί εν μέρει από τη μείωση των δαπανών που θα έδινε ο ΟΑΕΔ στους ανέργους αυτούς.
• Η επιδότηση για τις υπόλοιπες εταιρίες θα μπορούσε επίσης να έχει μία διακύμανση ανάλογα με την επιλέξιμη δαπάνη και να είναι 40% για το υπάρχον προσωπικό και 60% για το νέο προσωπικό.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι ναι μεν είναι επιθυμητή η τόνωση της Περιφέρειας, πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπʼόψιν ότι μία εταιρεία υψηλής τεχνολογίας δεν αρκεί μόνο να έχει την έδρα της στην Περιφέρεια. Πρέπει και να είναι σε θέση να βρει αξιόλογο δυναμικό υψηλής επιστημονικής ή τεχνολογικής ειδίκευσης, το οποίο θα δυσκολευτεί πολύ περισσότερο να το βρει στην Περιφέρεια. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι όλες οι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας στο εξωτερικό έχουν συγκεντρωθεί σε πόλους και πάρκα μεγάλων αστικών κέντρων τα οποία γίνονται πόλος έλξης και επενδυτών και νέων επιχειρηματιών αλλά και νέων επιστημόνων
Νομίζω ότι τα ποσοστά Αττικής θα πρέπει να είναι τα μικρότερα, δηλ. στο προτεινόμενο σχέδιο 15%, 25%, 35%. Αυτό μπορεί να ίσως λειτουργήσει και ως έμμεσο μέτρο αποκέντρωσης, αν σε όλα τα προγράμματα ενίσχυσης, σημερινά και μελλοντικα η Αθήνα (Αττική) και η Θεσσαλονίκη σιγά σιγά αρχίσουν να εξαιρούνται. Σήμερα, με το high speed internet, δεν είναι αναγκαία η συγκεντρωση high-tech εταιρειων σε αστικούς εμφραγματικούς κόμβους.
@5 Οκτωβρίου 2010, 12:18 | Ο.Π.
Αγαπητή/έ κα/κε Ο.Π.
πεστε μου σας παρακαλώ, πού είναι αυτοί οι επενδυτές που θα επενδύσουν σε μικρές εταιρείες? Ασφαλώς δεν εννοείται τράπεζες? Πού είναι οι business angels στην Ελλάδα? Που είναι το (αληθινό) Venture Capital?
Η απάντηση είναι απλή. Απλά δεν υπάρχει, ιδιαίτερα σήμερα όπου η Ελλάδα ως χώρος επένδυσης μόνο στο real estate (ξενοδοχεία, παραλίες, νησάκια κλπ) είναι ελκυστική.
Και για το Δ6: μία επιχορήγηση πρέπει να μετρήται όπως και μία επένδυση,
π.χ. ποιό είναι το ROI για το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα?
ποιό το capitalization quote μετά από 2-3 χρόνια?
Η παρούσα διαβούλευση αφορά την ενίσχυση επιχειρήσεων για ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών με χρήση ΤΠΕ με προοπτική εξωστρέφειας δηλαδή με προοπτική ανάπτυξης προιόντων και υπηρεσιών ανταγωνιστικών και στις ξένες αγορές. Η υιοθέτηση ελάχιστου ποσοστού χρηματοδότησης (300.000 ευρώ) διασφαλίζει την υποβολή τολμητών και φιλόδοξων επιχειρηματικών σχεδίων διατηρώντας μια minimum σοβαρότητα στη συγκεκριμμένη πρόσκληση. Οι επιχειρηματίες εκείνοι που πραγματικά πιστεύουν στο σχέδιο και στις ιδέες τους όπως και στις δυνατότητες τους θα αναλάβουν το απαραίτητο ρίσκο και θα επενδύσουν τα απαραίτητα κεφάλαια.
Για όσους θέλουν να «παίξουν» εκ του ασφαλούς ελαχιστοποιώντας το ρίσκο συμμετοχής τους καταθέτοντας απλά ωραίες ιδέες υπάρχουν προγράμματα του ΕΟΜΜΕΧ, διαγωνισμοί καινοτομίας διαφόρων τραπεζών, προγράμματα ενίσχυσης του ΟΑΕΔ κλπ.
Οσες μικρές επιχειρήσεις από την άλλη πιστεύουν στο επιχειρηματικό τους σχέδιο και δεν δύνανται να καταβάλουν το ποσοστό συμμετοχής τους μπορούν πχ. να ανοίξουν την μετοχική τους σύνθεση σε νέους επενδυτές.
Αν πρόκειται για περιφερειακή ανάπτυξη εντός Ελλάδος (!!), τότε η ενίσχυση Αθηνών και Θεσσαλονίκης πρέπει να είναι ΜΗΔΕΝ, αλλοιώς βγαλτε την λέξη «περιφερειακή» από τον τίτλο του υπουργείου και της δράσης. Στο Καστελόριζο, Διδυμότειχο, Ορεστιάδα και άλλα ακριτικά μέρη η ενίσχυση πρέπει να είναι 100%. Καντε και ε΄λέγχους χωρίς προειδοποίηση, για να δειτε αν όντως δημιουργείται έργο ή μαϊμούδες.
Είναι απόλυτα λογικό να εξαρτάται το συνολικό ποσοστό ενίσχυσης κάθε επενδυτικού σχεδίου από το μέγεθος της επιχείρησης, αλλά ιδιαίτερα για τη συγκεκριμένη δράση θα πρέπει το ποσοστό ενίσχυσης να είναι ανεξάρτητο από την περιφέρεια στην οποία υλοποιείται η επένδυση. Η έμφαση της δράσης πρέπει να δοθεί στα ποιοτικά χαρακτηριστικά κάθε επενδυτικού σχεδίου και όχι στην περιοχή υλοποίησης του. Ούτως ή άλλως, η επιτυχής υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων και οι νέες καινοτόμες υπηρεσίες που θα δημιουργηθούν μέσω αυτών, δεν θα αφορούν αποκλειστικά σε τοπικές κοινωνίες αλλά θα πρέπει να έχουν ευρύτερη εφαρμογή και να προάγουν την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Ειδικότερα για τις μεσαίες επιχειρήσεις (στις οποίες κυρίως απευθύνεται η δράση με βάση τα προβλεπόμενα οικονομικά στοιχεία), είναι σκόπιμο να αυξηθεί το μέγιστο ποσοστό ενίσχυσης κάθε επενδυτικού σχεδίου. Π.χ. το προβλεπόμενο ποσοστό 30% για τις μεσαίες επιχειρήσεις της Αττικής, θα πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον 45 – 50%. Με τον τρόπο αυτό θα δοθεί ένα ισχυρότερο κίνητρο στις επιχειρήσεις που σήμερα ενσωματώνουν μεγάλη τεχνογνωσία και έχουν τις απαραίτητες οργανωτικές και λειτουργικές δομές, να διαμορφώσουν επενδυτικά σχέδια υψηλότερου προϋπολογισμού και να υλοποιήσουν νέες καινοτόμες υπηρεσίες που θα απευθύνονται και σε ευρύτερες αγορές του εξωτερικού, με εξομάλυνση των δυσκολιών που σήμερα αντιμετωπίζουν λόγω των υφιστάμενων αρνητικών οικονομικών συνθηκών.
Θεωρώ ότι τα χρηματοοικονομικά του προγράμματος στην πραγματικότητα καταργούν την ουσία του προγράμματος για τους εξής λόγους. :
Το ελάχιστο ύψους του ενισχυόμενου προϋπολογισμού αποτρέπει μικρές και ευέλικτες επιχειρήσεις από τη συμμετοχή τους στη δράση και συνεπώς ευνοεί μόν μεγάλες (ή πλούσιες) επιχειρήσεις οι οποίες όμως είτε δεν αναπτύσσουν καινοτομία λόγω αδράνειας είτε μπορούν να το πράξουν μόνες τους. Η διεθνής εμπειρία όμως δείχνει ότι για την ανάπτυξη νέας καινοτομίας δεν απαιτούνται πολύ μεγάλα κεφάλαια, τουλάχιστον στην αρχή Φαίνεται ότι ο σχεδιαστής του προγράμματος φαντάζεται ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις που θα συμμετάσχουν στη δράση θα ανταγωνιστούν διεθνής κολοσσούς όπως η Philips και η Sony . Όμως για τέτοια μεγαλόπνοα σχέδια θα έπρεπε να αρκεί ο αναπτυξιακός νόμος.
Η περιφερειακή κατανομή των ποσοστών των ενισχύσεων δείχνει άγνοια του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσονται οι καινοτόμες επιχειρήσεις και ακόμη περισσότερο δείχνει έλλειψη πολιτικής Είναι τέτοια η ανάγκη στην Ελληνική οικονομία για νέες καινοτόμες και κυρίως εξαγώγιμες δραστηριότητες που θα έπρεπε να είναι παντελώς αδιάφορο αν αυτές αναπτύσσονται σε μεγάλο αστικό κέντρο ή σε χωριό. Επιπλέον, πάλι η εμπειρία δείχνει ότι οι εταιρίες οι οποίες πρωτοπορούν είναι μαζεμένες όλες μαζί σε ένα μέρος ώστε να υπάρχει κινητικότητα. Οι πρώτοι που εμφανίζονται ορίζουν το μέρος (συνήθως δίπλα σε πανεπιστήμια) και οι υπόλοιποι ακολουθούν. Τις καινοτόμες επιχειρήσεις δεν πρέπει να τις σκεφτόμαστε (και να τις ενισχύουμε) με όρους τοπικής απασχόλησης και ενίσχυσης της τοπικής κοινωνίας. Δεν είναι ούτε τουριστικές μονάδες ούτε βιοτεχνίες, με άλλα λόγια δεν απασχολούν σερβιτόρους και εργάτες. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μέρη με το μεγαλύτερο ποσοστό ενίσχυσης δεν υπάρχουν – ούτε θα υπάρξουν εύκολα – καινοτόμες επιχειρήσεις. Αν είναι επιθυμία της πολιτείας να γίνει μία περιοχή στη χώρα silicon valley ας την ορίσει πρώτα και ας ενισχύσει επιχειρήσεις μόνο εκεί.
Το μέγιστο ύψος του ενισχυόμενου προϋπολογισμού είναι στην πραγματικότητα αντί- αναπτυξιακό διότι οι έξυπνες ιδέες και λύσεις δεν στοιχίζουν πολύ. Αν μία καινοτομία δεν προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές στην πραγματικότητα έχει αποτύχει. Είναι οξύμωρο να συμμετέχει η Πολιτεία σε ένα καινοτόμο επενδυτικό σχέδιο μεγάλης επιχείρησης ύψους 3,000,000€ με 40% αφαιρώντας έτσι από την επιχείρηση το ουσιώδες κίνητρο να αποταθεί σε τρίτο επενδυτή ή στους μετόχους της για την ανάπτυξη της καινοτομίας. Αν όμως δεν ενδιαφέρονται οι μέτοχοι, γιατί να ενδιαφερθεί το κράτος;
Συμπερασματικά, προτείνω (α) το άνω και κάτω όριο του προϋπολογισμού να μειωθούν σε λογικά επίπεδα. (β) να μην υπάρχει περιφερειακή κατανομή του ποσοστού της επιχορήγησης .
O ελάχιστος προυπολογισμός είναι υπερβολικός.
Σε πόσες επιχειρήσεις πληροφορικής απευθύνεται; Σίγουρα σε καμμία μικρή. Μη ξεχνάμε και το ΦΠΑ. Για να εκπέσει θέλει χρόνια.
Ιδέες και διάθεση από εταιρείες πληροφορικής υπάρχουν. Αλλά σε φυσιολογικά νούμερα. Ένας ελάχιστος προυπολογισμός 30000-50000 θα δώσει δυνατότητα σε πολλές μκρές εταιρείες να αξιοποιήσουν την δράση αυτή.
Θα ήθελα κι εγώ να τονίσω ότι οι 300.000 € ελάχιστο προϋπολογισμό για υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας είναι απαράδεκτα υψηλές.
Ενδεικτικά, η διαβούλευση για το πληροφοριακό σύστημα του ΑΣΕΠ έχει προϋπολογισμό 2.850.000 ευρώ. Δηλαδή οι υπηρεσίες που θα αναπτυχθούν θα κοστίζουν όσο η αναβάθμιση του …ΑΣΕΠ!
http://www.opengov.gr/home/?p=1007
Αν θέλεις να αναπτύξεις μια τυπική νέα υπηρεσία, ένα τυπικό κόστος θα ήταν της τάξης των 30.000 ευρώ (το πολύ). Ενδεικτικά, κεντρικές ιστοσελίδες για έργα ανοικτού λογισμικού με knowledge base, bug tracking, downloads, forums, wiki και άλλες εφαρμογές, που εξυπηρετούν εκατομμύρια χρηστών ετησίως λειτουργούν με ένα server των 10.000 ευρώ. Όταν ξέρεις να αναπτύσσεις λογισμικό, δε θέλεις σίδερα. Και όταν έχεις μια έξυπνη ιδέα, δε θα ξαναεφεύρεις τον τροχό. Ούτε χρειάζεσαι εκατομμύρια. Ποιος είσαι; Η ..κυβέρνηση;
Επίσης, αν θέλεις να υποστηρίξεις καινοτόμες νέες υπηρεσίες, χρηματοδότησε Venture Capital:
http://www.ekt.gr/content/display?ses_lang=el&ses_mode=rnd&prnbr=77222
Επίσης, όλη η καινοτομία προέρχεται από μικρομεσσαίες επιχειρήσεις:
http://ec.europa.eu/research/sme/leaflets/en/intro02.html
Άρα, χρηματοδότησε δράσεις που στοχεύουν σε μικρές και μεσσαίες εταιρείες και start-ups.
Σε όλο τον κόσμο αυτές χρηματοδοτούνται από Venture Capital. Εμείς γιατί να το κάνουμε μέσω αμφιβόλου αποτελεσματικότητας προγραμμάτων; Για να έχει το δημόσιο σφικτό έλεγχο των χρηματοδοτήσεων και να ελέγχει αν υπάρχει δελτίο αποστολής για την μεταφορά του server από το rack στο computer room; Είδαμε που μας έφτασε αυτό το μοντέλο. ΑΜΑΝ.
Τα λεφτά θα βρουν το δρόμο τους.
Ίσως μια λύση για να είναι ελκυστικό το πρόγραμμα θα ήταν να μην υπάρχει κατώτατο όριο χρηματοδότησης.
Συμφωνώ με τον Σωτήρη ότι χρειάζεται ένας φορέας που να πιστεύει στο τι κάνει, και να αυτοχρηματοδοτείται από αυτό. Αυτό σήμερα υπάρχει, και λέγεται Venture Capital. Απαρτίζεται από οικονομολόγους και business experts, που:
1. Μιλάνε με επενδυτές και μαζεύουν κεφάλαια (τα δανείζονται, για να τα επιστρέψουν με μεγάλο κέρδος)
2. Αξιολογούν επιχειρηματικές ιδέες (για να επενδύσουν τα κεφάλαια που δανείστηκαν – οπότε δεν χρηματοδοτούν καινοτόμα σχέδια παραγωγής …μπιζελιών)
3. Αξιολογούν επιχειρηματίες (για να μην δώσουν λεφτά σε ..λαμόγια και τους τα φάνε)
4. Χρηματοδοτούν την επιχείρηση (πιο φτηνά και από τράπεζες)
5. Παρακολουθούν την πορεία της και την ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ (γιατί είναι τα ξένα λεφτά που πρέπει να τα γυρίσουν πίσω με τόκο)
6. Πουλούν τη συμμετοχή τους μόλις βρεθεί κάποιος που ενδιαφέρεται (Έτσι και η επιχείρηση πρέπει να είναι καλή, αλλά και προοπτικές να έχει. Δεν υπάρχει καλύτερη εγγύηση. Κανένας δε θα αγοράσει προβληματική επιχείρηση)
Για ποιο λόγο δεν χρηματοδοτούμε τέτοιες δράσεις και δίνουμε ΔΙΣΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ σε (άνευ αποτελεσμάτων) επιδοτήσεις; Μα γιατί οι επιδοτήσεις δεν θέλουν αποτελέσματα, απλά θέλουν να ξοδευτούν λεφτά της ΕΕ. Και αρχίζει ο χορός με τις μίζες…
Το να ζητάμε από τις πολύ μικρές (και νεοσύστατες) ΜΜΕ, ιδιαίτερα με τον τρόπο που ορίσθησαν μέσα στο σχέδιο διαβούλευσης να αναπτύξουν καινοτόμες δράσεις μέσα από χρηματοδότηση ενός επενδυτικού τους σχεδίου, ιδιαίτερα μέσα σε μια μεγάλη οικονομική κρίση, μοιάζει λίγο ανεδαφικό. Όπως και να το κάνουμε, μια μικρή (πόσο μάλλον και νέα)επιχείρηση θα έχει σημαντικό πρόβλημα εύρεσης της ίδιας συμμετοχής και συνδυάζοντας και το ελάχιστο πλαφόν προϋπολογισμού των 300.000 € τότε μάλλον τα χρήματα θα τα πάρουν μερικές επιχειρήσεις «ειδικευμένες» στις παρόμοιου τύπου ενισχύσεις…
Ίσως θα έπρεπε, εάν μπορούν να τροποποιηθούν βέβαια κάποιοι περιορισμοί στην κατανομή του συνολικού κονδυλίου, να διαχωριστούν πόσα χρήματα θα πάνε στις πολύ μικρές ΜΜΕ, πόσα στις μεσαίες και πόσα στις μεγάλες.
Έχει σκεφτεί κανείς πόσο μεγάλη ανάγκη έχουν για καινοτόμες επενδύσεις οι ΔΕΚΟ? Γνωρίζει κανείς ότι το ποσοστό που επενδύουν οι ΔΕΚΟ στην έρευνα είναι πολύ κοντά στο μηδέν;
Κι όμως είναι κατά την νομοθεσία μεγάλες επιχειρήσεις που και τα κεφάλαια έχουν για ίδια συμμετοχή (μερικές και με το παραπάνω), και βασική υποδομή για καινοτόμες δράσεις και υπηρεσίες διαθέτουν (Εργαστήρια, Κτιριακές εγκαταστάσεις, Εξειδικευμένο Προσωπικό κλπ)αλλά και ευρεία κοινωνική απήχηση για διάχυση αποτελεσμάτων των καινοτόμων δράσεών τους. Παράλληλα συνεργάζονται με ένα πολύ σημαντικό κύκλο άλλων επιχειρήσεων που θα ωφεληθούν άμεσα εάν οι ίδιες αναπτύξουν καινοτόμες δράσεις.
Ισως θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να μπορέσουν και αυτές (οι ΔΕΚΟ) να εντάξουν επενδυτικά τους σχέδια μέσα σε αυτή τη δράση.
Το όφελος θα ήταν διπλό, πρώτα για αυτές αφού θα βελτίωναν τις υπηρεσίες/προϊόντα τους μέσα από μια ελεγχόμενη σε όλα τα στάδια υλοποίησης χρηματοδότηση(ελπίζω)αλλά και για το κοινωνικό σύνολο στο οποίο αυτές τελικά παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες και προϊόντα.
Μην ξεχνάμε ότι οι ΔΕΚΟ (μικρές και μεγάλες) ήταν πρόσφατα Δημόσιες επιχειρήσεις με μεγάλη εσωστρέφεια και έχουν μεγάλη ανάγκη εκσυγχρονισμού.
Βέβαια αυτές οι ίδιες το θέλουν;
Μπορεί κανείς να τις κινητοποιήσει προς αυτή την κατεύθυνση;
Μεγάλο ερώτημα!
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Να δοθούν κίνητρα και για φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως ακαδημαϊκού επιπέδου, έτσι ώστε να συμμετέχουν σε δράσεις καινοτομίας ΤΠΕ. Είναι πολύ πιθανότερο να προκύψει μία παγκοσμίως καινοτόμα υπηρεσία μέσα από 1000 ταλαντούχα φυσικά πρόσωπα με 20.000€ ενίσχυση από ότι 40 αγκυλωμένες εταιρείες με 500.000€ ενίσχυση.
Το ύψος των ποσοστών των ενισχύσεων για την περιφέρεια με την ανεργία στο 20% και το παραγόμενο ΑΕΠ κάτω από το 60% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου θα έπρεπε ίσως να είναι και υψηλότερο.
Πρέπει να δωθούν κίνητρα στους επιχειρηματίες της πρωτεύουσας να επενδύσουν στην επαρχία και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και για επιστημονικό προσωπικό.
Έχουμε Πανεπιστήμιο στην πόλη μας και μάλιστα Πολυτεχνείο και εξαιτίας της συσσώρευσης πλούτου και υπηρεσιών στην Αττική δεν μένει κανείς από τους αποφοίτους μας εδώ. Οι κατ’έτος απόφοιτοι θα μπορούσαν να στελεχώσουν δεκάδες επιχειρήσεις υψηλής έντασης γνώσης.
Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Για να διαχειριστής την καινοτομία θέλεις λογική που θα είναι ευέλικτη και πιο προσανατολισμένη σε μικρές επιχειρήσεις (οι μεγάλες άλλωστε συνήθως επενδύουν εκ των υστέρων στην καινοτομία).
Συμφωνώ επίσης με την παρατήρηση παραπάνω ότι τα γεωγραφικά όρια είναι ανούσια, αν θέλουμε να δώσουμε κίνητρα για περιφερειακή ανάπτυξη ας δοθούν με φοροελαφρύνσεις ή άλλα μέτρα, η καινοτομία αφορά ολόκληρη την χώρα και δεν μπορεί να περιοριστεί σε περιοχές, γενικά μάλλον πρέπει να αντιληφθούμε ότι η καινοτομία δεν μπορεί να περιοριστεί πουθενά!
Ακόμα θα συμφωνήσω ότι η καινοτομία για να χρηματοδοτηθεί σωστά θέλει και καινοτόμα πνεύματα, ταυτόχρονα χρειάζεται βέβαια και επιχειρηματικότητα.
Θα τολμούσα λοιπόν να προτείνω να συσταθεί ένα οργανισμός μικτής φύσης. Ο οποίος θα αποτελείται από δημιουργικούς ανθρώπους.
Φαντάζομαι λοιπόν, έναν οργανισμό ο οποίος θα είναι από μόνος του καινοτόμος. Που θα αποτελείται από δημοσίους υπάλληλους νέας γενιάς (από εσωτερικές μεταθέσεις) όπως ήταν στις καλές εποχές των ΚΕΠ που θα παίρνουν και μπόνους από την αποτελεσματικότητα τους, από τράπεζες και από στελέχη του ιδιωτικού τομέα (έστω part time) που θα αξιολογούν και θα συγχρηματοδοτούν κάποια Project, από φοιτητές και επιχειρηματίες που θα συνεργάζονται σε συγκεκριμένες θέσεις και θα πληρώνονται μόνο βάσει αποτελέσματος (agents). Ένας τέτοιος οργανισμός θα μπορούσε να δημιουργηθεί με τέτοιον τρόπο που να μην επιβαρύνει καθόλου τα εθνικά κεφάλαια (αξιοποίηση χρηματοδοτήσεων, κτιρίων υπεράριθμου προσωπικού, αυτοχρηματοδότηση από επιτυχημένα Project Κλπ) Ο οργανισμός αυτός θα στοχεύει πάντα στο αποτέλεσμα, και θα έχει συγκεκριμένους στόχους κάθε χρόνο με ξεχωριστούς λογαριασμούς για τις μικρές και τις μεγάλες επιχειρήσεις (π.χ. να χρηματοδοτηθούν δέκα μικρές και μία μεγάλη επιχείρηση από κάθε κλάδο).
Ο οργανισμός αυτός θα είναι επίσης και επιθετικός στις εφαρμογές και όχι παθητικός, εάν δηλαδή έχουμε εθνικό στόχο για παράδειγμα να ερευνήσει την καινοτομία σε έναν κλάδο (π.χ. αγροτικό τομέα) θα ψάχνει και ο ίδιος να δει αν υπάρχουν εταιρείες στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να τις χρηματοδοτήσουν και δεν θα αρκείται σε απλές ανακοινώσεις. Θα πρέπει επίσης αυτός ο οργανισμός να προτρέπει την συνεργασία εντός ελληνικής επικράτειας να έχει δικτυώσει τα πανεπιστημιακά και τα ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα ώστε να κάνει διαχείριση της νέας γνώσης και προώθηση της στην πρακτική εφαρμογή. Ακόμα και μια τράπεζα αιτημάτων θα μπορούσε να δημιουργήσει από τις ελληνικές και ξένες εταιρείες ώστε να βλέπει ποίες είναι οι ανάγκες τους και προς τα εκεί να σπρώχνει την καινοτομία.
Πάνω από όλα όμως για να πετύχει ένας τέτοιος οργανισμός θα πρέπει οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν να είναι ενθουσιώδεις ιδεολόγοι, να αποτελούν σταυροφόρους της γνώσης και της φαντασίας, να έχουν συναίσθηση της αποστολής τους και της σπουδαιότητας της.
Αν έχουν μείνει τέτοιοι στην Ελλάδα και αν μπορούμε να τους βρούμε είναι ένα ερώτημα.
Υπερβολικός ο ελάχιστος δυνατός προϋπολογισμός (300.000€)των υπό ένταξη έργων. Δεν δίνεται η δυνατότητα σε νέους ανθρώπους(που κατά τη γνώμη μου είναι και η πλειοψηφία αυτών στους οποίους απευθύνεται το πρόγραμμα), να υλοποιήσουν επιχειρηματικά την καινοτόμο ιδέα τους.
Αντίστοιχα θεωρώ ότι είναι υπερβολικά υψηλό το επιτρεπόμενο ύψος των επενδυτικών σχεδίων, σε σημείο του να εισάγει το ρίσκο απορόφησης του συνολικού προϋπολογισμού της δράσης από μετρημένες στα δάχτυλα προτάσεις με μέτρια αποτελέσματα για την δράση. Κατά την γνώμη μου οι προτάσεις θα πρέπει να περιορίζονται όσον αφορά το επιδοτούμενο ύψος επένδυσης στο ποσό των 500.000€ για ΜΜΕ και 1.000.000€ για μεγάλες επιχειρήσεις, με το σκεπτικό ότι η δράση θα έχει σαφώς καλύτερα αποτελέσματα με διασπορά του διαθέσιμου προϋπολογισμού και όπου υπάρχουν έξυπνες και αναλογικά πολύ αποδοτικότερες ιδέες.
Ο ελάχιστος προϋπολογισμός 300.000€ είναι μάλλον υπερβολικός. Προτείνω να μειωθεί στο ποσό των 150.000€/200.000€. Είμαι σίγουρος ότι πολλές επιχειρηματικές ιδέες μπορούν να υλοποιηθούν και να απευθυνθούν σε πολύ μεγάλο αγοραστικό κοινό με αυτόν τον προϋπολογισμό.
Είναι λοιπόν κρίμα να προσφέρονται σε αυτές τις επιχειρηματικές ιδέες οι επιλογές είτε του αποκλεισμού (π.χ. λόγο αδυναμίας κάλυψης ιδίας συμμετοχής) είτε της συμβολής στην σπατάλη του προϋπολογισμού της δράσης (με την μείωση των επιχειρηματικών σχεδίων που θα εγκριθούν).
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Εσείς, γιατί θέλετε να το μοιράσετε σε περιοχές; Αφού από μόνο του θα (ξανα)μεταφερθεί. Αυτό που θα καταφέρετε είναι να λένε οι επιχειρηματίες «Τι να τις κάνεις τι επιδοτήσεις, αφού με τον τρόπο που τις δίνουν δε συμφέρει να τις πάρεις».
Προτείνω:
1. Ο προϋπολογισμός να είναι ΕΝΑΣ και ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ. Τα καλύτερα σχέδια χρηματοδοτούνται. Τα χειρότερα πάνε στον ΚΑΙΑΔΑ. Εδώ κάνουμε ανάπτυξη και θέλουμε αποτελέσματα. Αν θέλετε να κάνετε κοινωνική πολιτική, να την κάνετε από τον ΟΑΕΔ και όχι από το ΕΣΠΑ.
2. Προφανώς, όταν κάνεις μια επένδυση την παρακολουθείς. Αν το business plan που σου καταθέτουν έχει ορίζοντα τριετίας, τότε την παρακολουθείς για την ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. Όποτε πετύχει αυτά που γράφει (και βάση των οποίων έχει αξιολογηθεί), τότε ολοκληρώνετε το πρόγραμμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο επενδυτής βάζει milestones για συγκεκριμένα πράγματα και το Δημόσιο δίνει συγκεκριμένα ποσά (Έκανα την επιχείρηση – Πάρε 20.000 ευρώ. Πέτυχα 100.000 αύξηση πωλήσεων – Πάρε 40.000 ευρώ. Πήρα 5% από την αγορά της Βουλγαρίας για γυαλιστερά φύκια – Πάρε 80.000 ευρώ).
Επίσης, γενικά κάτι για την διαχείριση του έργου. Ο υφιστάμενος τρόπος διαχείρισης όλων των επιδοτούμενων προγραμμάτων έχει φτιαχτεί για να ικανοποιήσει τις ελάχιστες απαιτήσεις για ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ των χρηματοδοτών μας (ΕΕ). Προφανώς, είναι ελλιπέστατος όσον αφορά την αξιολόγηση του ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΤΥΧΑΜΕ. Αν θέλουμε να κάνουμε σοβαρή αξιολόγηση, οι μεθοδολογίες υπάρχουν εδώ και δεκαετίες και είναι στη διάθεση καθενός που θέλει να κάνει ΣΟΒΑΡΗ δουλειά.
Ενδεικτικά, να πως το κάνει η Παγκόσμια Τράπεζα:
http://siteresources.worldbank.org/BRAZILINPOREXTN/Resources/3817166-1185895645304/4044168-1186409169154/24pub_br217.pdf
Αλλά για να οργανώσεις την αξιολόγηση, πρέπει:
1. Να ξέρεις σύμφωνα με τι θα το αξιολογήσεις (ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΌΧΟΙ – ποιοί είναι;)
2. Να έχεις γνώση του αντικειμένου (ΤΠΕ και επιχειρηματικότητα)
3. Να έχεις γνώση της μεθοδολογίας αξιολόγησης
4. Να έχεις όρεξη για ΠΟΛΥ δουλειά.
Συμπέρασμα:
Α. Garbage In, Garbage Out. ΒΑΛΤΕ ΣΤΟΧΟΥΣ. SMART Στόχους
http://en.wikipedia.org/wiki/SMART_criteria
Β. ΔΕΝ μπορείς να το κάνεις με ΑΡΓΟΣΧΟΛΟΥΣ δημοσίους υπαλλήλους. Δώσε την δουλειά στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ. Τι κάνουν οι εταιρείες συμβούλων τόσα χρόνια; Μπρίκια κολλάνε; Το Δημόσιο δεν θέλει να τις αξιοποιείσει, καθώς τα αποτελέσματα θα είναι ..αποκαρδιωτικά.