Στις παρ. 1, 4 και 6 του άρθρου 36 του ν. 3959/2011 (Α’ 93) επικαιροποιούνται οι παραπομπές στις αναφερόμενες διατάξεις και το άρθρο 36 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 36
Καταγγελίες
1. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει το δικαίωμα να καταγγέλλει ενώπιον της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία ενεργεί ως δημόσια αρχή εφαρμογής του παρόντος νόμου, παραβάσεις των άρθρων 1, 2 και 2Α του παρόντος, καθώς και των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Με απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού καθορίζονται ο τύπος, το περιεχόμενο, τα διαδικαστικά αποτελέσματα, καθώς και ο τρόπος υποβολής και καταχώρισης των καταγγελιών της παρ. 1.
3. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί να δίδει διαφορετικούς βαθμούς προτεραιότητας στις καταγγελίες που λαμβάνει, σύμφωνα με την περ. ιε της παρ. 2 του άρθρου 14.
4. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αξιολογεί αν τα στοιχεία και οι ισχυρισμοί που τίθενται υπόψη της από τον καταγγέλλοντα συνιστούν ενδείξεις παράβασης των άρθρων 1, 2 και 2A του παρόντος, καθώς και των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν από την αξιολόγηση αυτή δεν προκύπτουν ενδείξεις παράβασης των άρθρων του πρώτου εδαφίου, η καταγγελία λογίζεται ως προφανώς αβάσιμη σύμφωνα με το άρθρο 37.
5. Οι καταγγελίες αξιολογούνται και κατατάσσονται το συντομότερο δυνατό σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υποπερ. αα της περ. ιδ και στην περ. ιε της παρ. 2 του άρθρου 14 και εξετάζονται από την Επιτροπή κατά τη διαδικασία του άρθρου 15 ή του άρθρου 37.
6. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι εργαζόμενοι σε δημόσιες επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και οι εντεταλμένοι προσωρινά την άσκηση δημόσιας υπηρεσίας οφείλουν να ανακοινώνουν, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, ό,τι περιέρχεται σε γνώση τους με οποιονδήποτε τρόπο και σχετίζεται με την παράβαση των άρθρων 1, 2 και 2A του παρόντος, καθώς και των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσοι δεν εκπληρώνουν την υποχρέωση του προηγούμενου εδαφίου τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μηνών ή χρηματική ποινή από τριακόσια (300) μέχρι χίλια πεντακόσια (1.500) ευρώ.».
Με την παράγραφο 6 απαιτείται όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος ανακοινώνει στην ΕΠΑΝΤ «ό,τι περιέρχεται σε γνώση τους με οποιονδήποτε τρόπο και σχετίζεται με την παράβαση των άρθρων 1, 2 και 2A του παρόντος, καθώς και των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.».
Τρία σχόλια.
1) για να έχει αποτέλεσμα αυτό θα πρέπει η ΕΠΑΝΤ να εκπαιδεύει συστηματικά τους δημόσιους υπαλλήλους σε καίρια πόστα (που εκείνη κρίνει) για το τι εστί παράβαση των σχετικών άρθρων.
2) αυτο θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους δικαστικούς υπαλλήλους, δικαστές και εισαγγελείς καθώς εκεί, πολλές φορές, γίνονται γνωστές πρακτικές εταιρειών, στα πλαίσια ποινικών ή αστικών διαφορών
3) είναι όμως παράλογο να το απαιτεί αυτό η ΕΠΑΝΤ από άλλους, όμως η ίδια όταν διαπιστώνει άλλα αδικήματα (φορολογικά, ποινικά κλπ) να μην τα παραπέμπει άμεσα στις αρμόδιες αρχές. Ειδικά τα φορολογικά αδικήματα που διαπιστώνονται (εικονικές συναλλαγές από τις πολυεθνικές πχ για να δώσουν την μίζα στους εμπόρους) αποτελούν σκανδαλώδη συγκάλυψη αδικημάτων