Στον ν. 3959/2011 (Α΄ 93) προστίθεται άρθρο 25Δ ως εξής:
«Άρθρο 25Δ
Ασφαλιστικά μέτρα
1. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού λαμβάνει ασφαλιστικά μέτρα αυτεπαγγέλτως, όταν πιθανολογείται παράβαση των άρθρων 1 και 2 του παρόντος ή των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συντρέχει επείγουσα περίπτωση λόγω κινδύνου σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης του ανταγωνισμού.
2. Στο πλαίσιο της αρμοδιότητας λήψης ασφαλιστικών μέτρων και μετά από κλήση σε ακρόαση του φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο φέρεται να διέπραξε την πιθανολογούμενη παράβαση, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, μπορεί να εκδίδει προσωρινή διαταγή, η οποία ισχύει έως την έκδοση της απόφασης επί των ασφαλιστικών μέτρων. Αν εκδοθεί προσωρινή διαταγή, τα ασφαλιστικά μέτρα εισάγονται στο αρμόδιο τμήμα ή την Ολομέλεια, κατά την παρ. 6 του άρθρου 15, μέσα σε τριάντα (30) ημέρες, διαφορετικά παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής.
3. Αν διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα, η Επιτροπή Ανταγωνισμού υποχρεούται να εισαγάγει την υπόθεση στο αρμόδιο τμήμα ή την Ολομέλεια, κατά την παρ. 6 του άρθρου 15, μέσα σε δώδεκα (12) μήνες από την έκδοση της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, με δυνατότητα παράτασης της ανωτέρω προθεσμίας για δώδεκα (12) επιπλέον μήνες, διαφορετικά παύει αυτοδικαίως η ισχύς των ασφαλιστικών μέτρων.
4. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει δικαίωμα να μεταρρυθμίσει ή να ανακαλέσει ολικά ή εν μέρει την απόφασή της, εφόσον επήλθε μεταβολή των συνθηκών που δικαιολογεί την ανάκληση ή τη μεταρρύθμισή της.
5. Η απόφαση με την οποία διατάσσονται ή ανακαλούνται ασφαλιστικά μέτρα υπόκειται σε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών από την κοινοποίησή της. Η απόφαση επί της προσφυγής εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την συζήτηση.
Η αυτεπάγγελτη λήψη ασφαλιστικών μέτρων δεν σημαίνει ότι η ΕΑ δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη καταγγελίες (αναφορές), στις οποίες καταδεικνύεται (ή ακόμα και υποδεικνύεται) η ανάγκη λήψης ασφαλιστικών μέτρων «λόγω κινδύνου σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης του ανταγωνισμού».
Θα πρέπει ως εκ τούτου να προβλεφθεί ο δικαστικός έλεγχος της κρίσης – απόφασης της ΕΑ ότι δεν συντρέχει κίνδυνος σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης του ανταγωνισμού σε ορισμένη υπόθεση.