1. Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “ΕΘΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΕ” και τον ειδικό τίτλο “Ε.Τ.Ε.ΑΝ. ΑΕ” (στο εξής η Εταιρεία), η οποία από της ισχύος του παρόντος υποκαθιστά σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΕΓΓΥΟΔΟΣΙΑΣ ΜΙΚΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΕ», που συστήθηκε με τον Ν. 3066/2002, όπως αυτός ισχύει σήμερα.
2. Η Eταιρεία διέπεται από τον παρόντα νόμο και τον Ν. 2190/20, όπως αυτός ισχύει σήμερα.
Η Σύσταση Εθνικού Ταμείου Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης είναι μία θετική κίνηση της πολιτείας η οποία δύναται να βοηθήσει πραγματικά πολλές επιχειρήσεις και πρέπει να τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία το ταχύτερο δυνατό.
Σαν συμβολή στο σχέδιο Νόμου προτείνουμε
Το μέγιστο ποσό χρηματοδότησης να μην ξεπερνά το 100% του κύκλου εργασιών μιας επιχείρησης και να ανέρχεται έως το ποσό των 10.000.000 ευρώ ανά επιχείρηση.
Το ποσοστό εγγύησης να προσαυξάνεται εφόσον η έδρα η έδρα μιας επιχείρησης είναι στην περιφέρεια.
Ειδικά για περιφέρειες όπως η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη το επιτόκιο δανεισμού και το όποιο ασφάλιστρο επί αυτού να μην ξεπερνά τις δύο μονάδες από το επιτόκιο δανεισμού της ΕΚΤ.
Ο κανόνας de minimis να μην εφαρμόζεται για το σύνολο της ενίσχυσης για μακρόπροθεσμα δάνεια καθώς καισε περιπτώσεις απλής εγγύησης του ελληνικού Δημοσίου προς επιχειρήσεις.
Όλες οι προσκλήσεις να είναι ανοιχτές μέχρι εξαντλήσεως του προϋπολογισμού της πρόσκλησης ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν να προγραμματίσουν την αξιοποίηση του θεσμού αυτού.
Στην διάθεση σας για πιο ειδικά σχόλια επί του ΕΤΕΑΝ.
Με εκτίμηση
Για τον Σύνδεσμο Βιοτεχνιών και Βιομηχανιών Έβρου
Χρήστος Γιορδαμλής
Δεν έχουμε καταλάβει ότι για τη χρεοκοπία μας, φταίει η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και το παρασιτικό, κρατικοδίαιτο, καταναλωτικό-εισαγωγικό παραγωγικό μοντέλο μας. Μαζί με τη χρεοκοπία του διεφθαρμένου κράτους, χρεοκόπησε το μοντέλο αυτό, που στηριζόταν στην κατανάλωση και στα δάνεια. Κάποτε τα δάνεια τελειώνουν σε κάποιον που μόνο να καταναλώνει ξέρει και όχι να παράγει. Για να αποπληρώσει τα δάνεια η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να παράγει.
Το να δίνουμε ρευστότητα στην οικονομία για να συντηρήσουμε το χρεοκοπημένο μοντέλο είναι χαμένα λεφτά, που μόνο τις χώρες που μας πουλάνε τα προϊόντα τους ωφελούμε. Η ρευστότητα θα χαθεί μετά από λίγο καιρό και θα έχουμε πάλι την ανάγκη να συντηρήσουμε το παρασιτικό μας μοντέλο.
Σήμερα θα πρέπει να γκρεμίσουμε εντελώς το μοντέλο αυτό, πράγμα που σημαίνει βέβαια μεγάλη πτώση του ΑΕΠ και αύξηση ανεργίας, αλλά δυστυχώς είναι αναγκαίο κακό. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να προσπαθήσουμε επί μια σειρά ετών να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα μας. Μετά θα πρέπει να επικεντρώσουμε σε συγκεκριμένους τομείς που θα χαρακτηρίζονται από υψηλή τεχνολογία και θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στην συνέχεια να γίνουν οι επενδύσεις στους τομείς αυτούς και μετά θα αρχίσει η πραγματική ανάπτυξη και η σταδιακή μείωση του χρέους μας.
Αυτά θα πάρουν τουλάχιστον μια δεκαετία για να γίνουν, αλλά είναι απαραίτητα για να αποκτήσει η Χώρα μας ένα σταθερά βιώσιμο μέλλον, που θα στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία, την παραγωγή και παραγωγική νοοτροπία, καθώς και την ευνομία.
Καθήκον της κυβέρνησης είναι να προετοιμάσει τον κόσμο και να του πει απλά τι φταίει για την χρεοκοπία μας και πως θα μπορέσουμε με επιμονή και υπομονή να την ξεπεράσουμε.
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,
Σας υποβάλω πρόταση για αντιμετώπιση ενός σημαντικού μέρους του προβλήματος της ρευστότητας που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προβλήματα ρευστότητας που οδηγούν πολλές επιχειρήσεις σε δυσμενείς εξελίξεις.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Με δεδομένη την πιστωτική επέκταση της προηγούμενης 5ετίας πολλές επιχειρήσεις «ανοίχτηκαν» και στηρίχτηκαν σε ξένα κεφάλαια. Ξένα κεφάλαια τα οποία ελάμβαναν από τράπεζες αλλά και από την συνήθη δραστηριότητα τους (τζίρος – προμηθευτές – πίστωση).
Από τα μέσα προς τα τέλη του 2008 οι μικρές επιχειρήσεις έχουν δεχθεί ένα σοκ το οποίο σαν βασικά χαρακτηριστικά έχει τα εξής τρία στοιχεία:
1. Μειωμένες πωλήσεις έως και σε σημαντικό βαθμό
2. Δυστοκία εισπράξεων των απαιτήσεών τους
3. Μειωμένος τραπεζικός δανεισμός
Πολλές επιχειρήσεις σήμερα βρίσκονται στο όριο κατάρρευσης, όριο που σηματοδοτεί η εισαγωγή μιας επιχείρησης στην μαύρη λίστα του Τειρεσία. Με την εισαγωγή μιας επιχείρησης στην μαύρη λίστα του Τειρεσία σταματάει ο δανεισμός της καθώς και η περαιτέρω πίστωση από προμηθευτές της, κατά συνέπεια επιταχύνεται το τέλος της εμπορικής της δραστηριότητας με όλες τις δυσμενείς συνέπειες για όλους τους εμπλεκόμενους (επιχειρηματίας, εργαζόμενοι, δημόσιο, τράπεζες, προμηθευτές).
Το θέμα είναι όμως ότι μια επιχείρηση δεν θα μπει συνήθως στον Τειρεσία επειδή δεν μπορεί να αποπληρώσει το σύνολο του δανεισμού της αλλά επειδή προσωρινά δεν μπορεί να πληρώσει μέρος αυτού. Για παράδειγμα: η επιχείρηση έχει συνολικό χρέος 1000 ευρω. Λόγω της κρίσης αντιμετωπίζει πρόβλημα να αποπληρώσει πχ το 20% του χρέους της, δηλαδή τα 200 ευρω. Έρχεται η ώρα της πληρωμής, η επιχείρηση αδυνατεί να πληρώσει, μπαίνει στον Τειρεσία, γίνεται απαιτητό όλο το χρέος της και η κατηφόρα ξεκινάει.
Το μέσο πρόβλημα σήμερα είναι στο 15%-25% του χρέους μιας επιχειρηματικής μονάδας. Μάλιστα το Δημόσιο ήδη σήμερα εγγυάται για το 20% ενός στεγαστικού δανείου, αναγνωρίζοντας ότι αυτό το ποσοστό αποτελεί το πρόβλημα, και έτσι οι τράπεζες δανείζουν το 100% της εμπορικής αξίας ενός ακινήτου.
Στις επιχειρήσεις οι τράπεζες δεν δανείζουν περισσότερα χρήματα, ότι και αν τους πει ο επιχειρηματίας. Οι λόγοι είναι γνωστοί σε όλους. Οι τράπεζες είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που δεν επιθυμούν να ρισκάρουν μεγαλύτερο μερίδιο των κεφαλαίων τους. Επίσης υπόκεινται σε κανονισμούς της Τραπέζης της Ελλάδος και τους λαμβάνουν υπόψη τους όταν δανείζουν χρήματα. Κατά συνέπεια, στις επιχειρήσεις που είναι προβληματικές λόγω κρίσης, δεν επιθυμούν την χρηματοδότηση τους και κάνουν τα πάντα για να αποσυρθούν από τον δανεισμό τους.
Παρά το γεγονός ότι το Κράτος έχει θεσπίσει συστήματα εγγυήσεων (21 δις. Ευρω) οι τράπεζες είναι απρόθυμες να λάβουν τις εγγυήσεις αυτές και να δανείσουν τις προβληματικές επιχειρήσεις.
Με άλλα λόγια το παραδοσιακό σύστημα που βασίζεται στις μονάδες χρήματος έχει φτάσει στα όρια του.
Ταυτόχρονα διεθνώς υπάρχει μια υπερβολική ρευστότητα η οποία όμως δεν έχει διόδους για να φτάσει στην μικρή επιχείρηση παρά μόνο μεσω του παραδοσιακού τραπεζικού συστήματος, το οποίο όπως είπαμε παραπάνω είναι πλέον στα όρια του.
Να παρατηρήσουμε ότι αν οι «εισαγωγές» στον Τειρεσία είναι μια ένδειξη του «ανοίγματος» τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ένα ποσό των 3,000,000,000€ αποτελεί μια βάση συζήτησης για το μέγεθος του προβλήματος. Σε ποιο απαισιόδοξα σενάρια το ποσό αυτό για την Ελλάδα θα μπορούσε να ανέλθει στα 5,000,000,000€.
ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΗΝ ΔΥΣΜΕΝΗ ΑΥΤΗ ΕΞΕΛΙΞΗ?
Αν το μέρος του χρέους της που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει «εξαφανιζότανε» τότε η επιχείρηση θα συνέχιζε κανονικά την λειτουργία της αφού το υπόλοιπο μπορεί να το εξυπηρετήσει.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Η πρόταση είναι να μετατραπεί μέρος του χρέους μιας επιχείρησης από μονάδες χρήματος (ΜΧ) σε «μονάδες κρίσης» (ΜΚ).
Αναλυτικότερα:
Η επιχείρηση Α οφείλει 1000 ΜΧ σε προμηθευτές και τράπεζες. Αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας για τις 200 ΜΧ, τις οποίες δεν μπορεί να εξυπηρετήσει. Αν δεν είχε αυτό το χρέος η λειτουργία της θα ήταν εύρυθμη.
Λείπουν 200 ΜΧ, το τραπεζικό σύστημα δεν προτίθεται να τις δανείσει οπότε η επιχείρηση καταρρέει.
Οι 200 ΜΧ μετατρέπονται σε μονάδες κρίσης ΜΚ οπότε πλέον η επιχείρηση έχει χρέος σε ΜΧ (800) και σε ΜΚ (200).
Οι προμηθευτές της και η τράπεζα λαμβάνουν από την επιχείρηση 200 ΜΚ οπότε με την σειρά τους αντιμετωπίζουν «πρόβλημα ρευστότητας» σε ΜΧ, οπότε μεταφέρουν το «πρόβλημα» στους πιστωτές τους, πληρώνοντας με την σειρά τους σε ΜΚ.
Οι ΜΚ «ανεβαίνουν» σταδιακά στο ανώτερο επίπεδο πιστωτών έως ότου φθάσουν στον τελικό χρηματοδότη του συστήματος.
Ενδεχομένως η επιχείρηση να μπορεί να συναλλαχθεί απευθείας με τον φορέα διαχείρισης των Μονάδων Κρίσεις, δηλαδή με τον φορέα που εκπροσωπεί τους επενδυτές.
Ο ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Ο τελικός χρηματοδότης του συστήματος Μονάδων Κρίσης είναι επενδυτικά κεφάλαια. Τα επενδυτικά κεφάλαια θα αναλάβουν το ρίσκο αυτό με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου (εγγύηση που και σήμερα δίδεται αλλά μόνο μέσω του τραπεζικού συστήματος, το οποίο όμως δεν επιθυμεί την απορρόφηση της (της εγγύησης)).
Τα επενδυτικά κεφάλαια θα μπορούσαν να είναι και από Ελληνικές τράπεζες που το ελληνικό Δημόσιο έχει την πλειοψηφία των μετοχών ή επηρεάζει σημαντικά (αν υπάρχει δυσκολία αποδοχής της συμμετοχής άλλων επενδυτών).
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Οι μετατροπή των ΜΧ σε ΜΚ είναι έντοκη και έχει αποδόσεις για τους δανειστές-επενδυτές.
Θα υπάρχει όριο αποδοχής ΜΚ ανά επιχείρηση και η υπαγωγή της επιχείρησης θα γίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια (σίγουρα όχι κριτήρια ανάλογα του ΤΕΜΠΜΕ τα οποία δανειοδότησαν επαγγελματίες και επιχειρήσεις που δεν είχαν ανάγκη τα χρήματα).
Οι ΜΚ επιστρέφονται σταδιακά από την επιχείρηση σε μια επταετία (διάστημα που είναι ικανό για να απορροφήσει τον μεγάλο κραδασμό της κρίσης και μέσα στο οποίο όλοι εκτιμούμε ότι τα πράγματα θα φτάσουν σε καλύτερο σημείο σε σχέση με σήμερα).
Οι ΜΚ έχουν υποδιαιρέσεις οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις μικρές δαπάνες όπως μισθοδοσία κλπ. Η επιχείρηση που λαμβάνει ΜΚ από εταιρεία που έχει υπαχθεί στο σύστημα μπορεί να πληρώσει την μισθοδοσία της εν μέρει σε ΜΧ και εν μέρει σε ΜΚ.
Οι ΜΚ λειτουργούν όπως οι πιστωτικές κάρτες (με ανάλογο σύστημα των πιστωτικών καρτών ή των καρτών με Bonus που έχουν σήμερα οι πιστωτικές κάρτες) και μπορούν να εξαργυρωθούν και σε καταστήματα λιανικής (άρα οι μισθωτοί μπορούν να τις εξαργυρώσουν). Μεγάλες αλυσίδες Σούπερ Μάρκετ θα μπορούσαν να δέχονται ΜΚ και ταυτόχρονα να είναι και χρηματοδότες του συστήματος αυτού λόγω της υπερβάλλουσας ρευστότητας που έχουν.
Οι επιχειρήσεις που υπάγονται σε καθεστώς μετατροπής ΜΧ σε ΜΚ αναλαμβάνουν δεσμεύσεις σχετικά με το χρέος τους αλλά και με την λειτουργία τους. Για παράδειγμα θα μπορούσαν να υπάγονται ετησίως σε έλεγχο από την εφορία (ανεξάρτητα αν εμπίπτουν στις διαδικασίες αυτοπεραιωσης κλπ). Επίσης θα στέλνουν αναλυτικά στοιχεία σε μηνιαία βάση, σε ηλεκτρονική μορφή, στην ειδική υπηρεσία ελέγχου, υπηρεσία ελέγχου που θα διαδραματίσει ουσιαστικά υποστηρικτικό ρόλο αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων αυτών.
Οι τράπεζες θα διαδραματίσουν ρόλο ενδιάμεσου με αμοιβή, όχι για να χρηματοδοτήσουν τις διαδικασίες αυτές, αλλά επειδή γνωρίζουν πολύ καλά τις επιχειρήσεις λόγω της πολυετούς συνεργασίας αλλά και γιατί ενδιαφέρονται για την επιβίωση αυτών.
Επίσης οι τράπεζες θα μπορούσαν να μετατρέπουν δόσεις ΜΚ που θα επιστρέφουν οι επιχειρήσεις σε δάνεια, αν την εποχή της ανειλημμένης από την επιχείρηση επιστροφής δόσης των ΜΚ, οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί σε σχέση με σήμερα και ταυτόχρονα τα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης έχουν βελτιωθεί επίσης.
Όσες εταιρείες επιλεγούν να στηριχθούν θα δεχτούν υποχρεωτικά την καθοδήγηση και εποπτεία συμβούλων επιχειρήσεων τους οποίους θα απασχολεί σαν εξωτερικούς συνεργάτες το Επιμελητήριο που ανήκει η επιχείρηση. Στόχος της εποπτείας είναι η έμπρακτη υποστήριξη των επιχειρήσεων να ξεφύγουν από την δυσμενή θέση με μέτρα που θα πρέπει να λάβουν. Η ανωτέρω πράξη θα επιφέρει σημαντικά αποτελέσματα διότι οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν γνωρίζουν τι πρέπει να πράξουν πραγματικά για να ξεφύγουν από την δίνη της ύφεσης, έστω και αν υποστηριχθούν οικονομικά με σχετικές εγγυήσεις.
ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ
Στις περιπτώσεις όπου μια επιχείρηση μπαίνει στον Τειρεσία για «ελεγχόμενο» μέρος του χρέους της οι συνέπειες είναι δραματικές για πολλούς:
• Οι εργαζόμενοι χάνουν την δουλειά τους
• Οι τράπεζες χάνουν τα χρήματα τους και αρχίζουν δικαστικούς αγώνες με ελάχιστα αποτελέσματα συνήθως
• Η επιχειρηματικότητα πλήττεται
• Το Δημόσιο χάνει φόρους-έσοδα
Η αντιμετώπιση των ανωτέρω είναι προς όφελος της Κοινωνίας ολόκληρης.
Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες,
Η πρότασή εκφράζει την αγωνία χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρηματιών να βρεθεί μια λύση στην δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει λόγω της οικονομικής κρίσης. Ελπίζουμε, έστω και στο ελάχιστο, να συμβάλει στην εξεύρεση νέων και αποτελεσματικότερων μεθόδων βελτίωσης της ρευστότητας προς όφελος όλων μας.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας
Με εκτίμηση
Φλωράς Γιώργος
Η ανάγκη μετεξέλιξης τού ΤΕΜΠΜΕ δημιουργήθηκε από την μη αποτελεσματικότητά του. Το θέμα δεν είναι λοιπόν να αλλάξει η ονομασία. Οι Τράπεζες είναι η τροχοπέδη.Ξεκινήσετ από εκεί, Διαφορετικά κάνετε κάτι απλά για να το κάνετε !
Οι τράπεζες που πραγματικά ενσωματώνουν εγγυήσεις Δημοσίου στα ίδια κεφάλαια τους, χωρίς να περνάνε ούτε ευρώ στην αγορά, ζητούν ταυτόχρονα και απο τις Επιχειρήσεις επιστροφή χρημάτων, μείωση ορίων, κλείσιμο δανείων ! Σήμερα, πού γίνεται όλη αυτή προσπάθεια απλά για να σταθούν οι επιχειρήσεις πού προσπαθούν, χωρίς πελάτες, εγγυητή, χωρίς αγορά, χωρίς πρροπτική.
Τεράστια σημασία θα έχει ο τρόπος, και οι διαδικασιες πού θα εφαρμόζονται για την υλοποίηση τών Προγραμμάτων μέσα από το νέο Ταμείο. Να ξεπερασθεί ο βασικός λόγος της αποτυχίας του ΤΕΜΠΜΕ πού ήταν οι Τράπεζες.
Το αντικείμενο τού ΕΤΕΑΝ αλλοίμονο εάν είναι οι επιχειρήσεις χωρίς πρόβλημα ρευστότητας ! Αποφασίστε ουσιαστική συμετοχή στην εγγύηση, με το ρίσκο τού ουσιαστικού εγγυητή.
Θα πρέπει το νέο ταμείο να μπορεί να δίνει ΚΑΙ πιστώσεις , όχι μόνο εγγυήσεις.
Οι Τράπεζες δεν είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, είναι ΠΥΛΩΝΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. Με αυτό το σχέδιο το οποίο εφαρμόζεται εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί λύση και αυτό γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να σωθεί ο Πυλώνας , την στιγμή που η πραγματική οικονομία καταρρέει.
Έστω ότι τα πακέτα στήριξης που έχουν δοθεί έως σήμερα στις τράπεζες , είχαν δοθεί απευθείας στην επιχειρήσεις. Δηλαδή 28 δις + 10 δις + 25 δις, σύνολο 63 δις. Αυτά αντιπροσωπεύουν το 50%+ σχεδόν των πιστώσεων των επιχειρήσεων, οι οποίες είναι κοντά στα 120 δις.
Τότε τίποτε από αυτά που βλέπουμε δεν θα είχε συμβεί. Και οι Τράπεζες δεν θα είχαν γεμίσει επισφάλειες, και οι επιχειρήσεις δεν θα είχαν μπεί στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της συρίκνωσης, και οι απολύσεις δεν θα είχαν συμβεί και το ΑΕΠ θα ανέβαινε.
Με τον τρόπο που έχετε λειτουργήσει έως σήμερα είναι ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΟ να σωθεί οτιδήποτε. Ούτε οι τράπεζες , ούτε οι επιχειρήσεις , ουτε το Κράτος.
Οι τράπεζες ενσωματώνουν τις εγγυήσεις Δημοσίου στα ίδια κεφάλαια , χωρίς να περνάνε ούτε ευρώ στην αγορά, προσπαθώντας να καλύπτουν τις επισφάλειες, ενώ οι Επιχειρήσεις πρέπει να λύσουν την εξής ανεπίλυτη εξίσωση. (Πτώση κύκλου εργασιών + μέιωση μικτού κέρδους + αυξημένες ζημιές, + αυξημένη φορολογία – επιστροφή κεφαλαίων κίνησης – αύξηση επιτοκίων υφισταμένων δανείων) ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ!
Σε όλα αυτά προστίθεται και το κράτος με αυξημένες ανάγκες ρευστότητας, και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο αφού οι επιχειρήσεις είναι σε αδυναμία να βοηθήσουν με έσοδα.
Σας παρακαλώ , τα ΟΜΟΛΟΓΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ είναι χρέη που χρεώνονται σε όλους μας και θα πρέπει κάποια στιγμή να τα αποπληρώσουμε. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΑ ΣΩΣΤΑ!
Αφού τα χρήματα του συγκεκριμένου ταμείου θα προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, υπάρχει επιτακτική ανάγκη, να υπάρχει απολογισμός με πλήρη διαφάνεια και ειλικρίνεια για το πως αξιοποιούνται τα κεφάλαια του υπό δημιουργία φορέα.
Υπάρχει ακόμα επιτακτική η ανάγκη να προστατευθεί η απασχόληση.
Οι επιχειρήσεις που θα χρησιμοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΤΕΑΝ και για όσο διάστημα θα διαρκεί η δανειακή τους σχέση θα πρέπει να διατηρούν το προσωπικό τους με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες που αυτό βρισκόταν, όταν επιδοτήθηκαν.
Οι επιχειρήσεις που επιδοτούνται από τα προγράμματα του ΕΤΕΑΝ θα πρέπει να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα για το κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των προγραμμάτων ενίσχυσης-επιδότησης. Στις δε περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι δεν ισχύει, να υπάρχουν ρήτρες επιστροφής των χρημάτων και άμεσης διακοπής της επιδότησης.
Αυτό όμως θα πρέπει να προβλέπεται από την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και θα πρέπει νομικά να είναι «άμεσο» και «ταχείας αποτελεσματικότητας», έτσι ώστε να μην υπάρχουν δικαστικές εμπλοκές, για να μπορεί το Δημόσιο να αποζημιώνεται άμεσα….
Για να μη μπω στη διαδικασία να σας θυμίσω πόσα κεφάλαια «επιδοτούμενα», εδώ και 35 συναπτά έτη δεν πληρούσαν τους σκοπούς για τους οποίους δόθηκαν και ουδείς από τους πολιτικούς που ακόμη και σαν βουλευτές ενεπλάκησαν, είναι άμοιροι ευθυνών (ξενοδοχεία, αγροτικές επιδοτήσεις, επιμορφωτικά προγράμματα, κλπ.)
Surely the name is not important.
In a country that is plagued by nepotism and so on and so forth, it is paramount that money is advanced for purposes that will increse employment and cash inflow from buyers outside of Greece’s borders.
Projects supported should be ones that bring money in from abroad…and i dont mean tourism…its been done to death.
I mean innovative – value added businesses such as manufacturing and services. With emphasis on new ideas rather than say importing an expensive piece of machinery from your northern neighbours.
Upskill your workforce and improve your mindset.
Είναι όντως ένα πολύ καλό βήμα παρέμβασης στην οικονομία με τα νέα προϊόντα που προσφέρει στην Ελληνική αγορά. Όμως, μεγάλη σημασία θα έχει ο τρόπος, οι διαδικασιες, και οι μηχανισμοί μέσα από τους οποίους θα γίνετε η επιλογή των επιχειρήσεων που θα χρηματοδοτηθούν. Άλλωστε η αποτυχία του ΤΕΜΠΜΕ να τόνωση την ρευστότητα της αγοράς είναι μια και μόνη : ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. οι οποίες μέσα από τις διαδικασίες που ακολουθούσαν ουσιαστικά χρηματοδότησαν επιχειρήσεις χωρίς πρόβλημα ρευστότητας με στόχο και αποτέλεσμα τα χρήματα να γίνουν καταθέσεις στις ίδιες , στερώντας ρευστότητα από την αγορά.
Σας μεταφέρω έναν προβληματισμό σαν μοναδικός μέτοχος μιας μικρής επιχείρησης.
Προσπάθησα στο παρελθόν να χρηματοδοτηθώ από την ΤΕΜΠΕ ΑΕ γιατί πληρούσα τις προϋποθέσεις και να σώσω 7 θέσεις εργασίας. Δεν τα κατάφερα όμως γιατί τα δικαιολογητικά που ζητούσαν οι τράπεζες που συμμετείχαν στην εκτέλεση της χρηματοδότησης και κύρια η ΕΤΕ όπου το Δημόσιο είναι κύριος μέτοχος έκανε την χρηματοδότηση αδύνατη. Το αυτονόητο λοιπόν είναι ότι αν δεν μπει όρος για συμμετοχή μιας τράπεζας στο πρόγραμμα να μην ζητά παραπάνω εγγυήσεις για το μικρό ποσοστό συμμετοχής της απ΄ότι η “Ε.Τ.Ε.ΑΝ. ΑΕ”, τότε και πάλι η προσπάθεια δεν θα ολοκληρωθεί. Εδώ χρειάζεται πολιτική βούληση ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΗΤΕ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ έτσι ώστε να παίξουν το παιχνίδι με τη λογική της κυβέρνησης και όχι πάλι του ιδίου κέρδους και της de facto εξασφάλισης του δανειζόμενου ποσού.
Υ.Γ. Γράφω το σχόλιο εδώ γιατί δεν υπάρχει μια ενότητα όπου θα μπορούσαμε να αφήσουμε γενικά σχόλια αυτού του τύπου. Θα ήταν καλό να δημιουργηθεί.
Ευχαριστώ για την προσοχή
Γιώργος Δ. Σκοπελίτης
σε αυτην την κατασταση που βρισκεται η χωρα αλλα κ οι προτεραιοτητες που υπαρχουν αμεσα δεν θα μπορεσει να λειτουργησει επικοδομητηκα με αποτελεσματικοτητα κ με ελεγχο διαχειρησης.
ισως σε ενα χρονο απο τωρα να αποδοσει καλητερα.
πρωτα να δημιουργηθουνε οι υποδομες.
ευχαριστω.
Σχετικά με την ονομασία της εταιρείας θα ηθελα να παρατηρησω ότι συνηθως το Κρατος φτιαχνει φορείς χωρις «διακριτικό τίτλο» με αποτέλεσμα να ειναι δυσκολη η αναφορά τους καθε φορά. Για παραδειγμα το ΤΕΜΠΜΕ το οποιο ακομα και με τα αρχικα γραμματα ειναι πολυ δυσκολο να το προφερει καποιος. Αναφεροντας ολες τις λεξεις ειναι αντιπαραγωγικο.
Προτεινω οσον αφορα την επωνυμία της νέας εταιρείας να κρατησεε την επωνυμία που προτείνετε, ακόμα και τον ειδικό τίτλο ΕΤΕΑΝ αλλά να δώσετε και μια «εμπορική» ονομασία με στόχο μέσω αυτής να περάσετε το μήνυμα του σκοπού της εταιρείας, δηλαδή της προώθησης της Αναπτυξης. Σκεφθείτε σαν ιδιοωτική επιχείρηση που με την επωνυμία της θέλει να «πουλήσει» καλύτερα το προιόν της.
σας ευχαριστω για την προσοχή σας
Γιωργος Φλωράς
Εύχομαι καλή τύχη στο νέο φορέα που ουσιαστικά ξεκινά υπό το μηδέν την πορεία του. Διότι το ΤΕΜΠΜΕ δεν δημιούργησε την πρέπεουσα εμπιστοσύνη στον Έλληνα επιχειρηματία ,μέχρι τώρα. Ο λόγος απλός και συνάμα η αιτία: Τράπεζες
Ο φορέας αυτός μολονότι δεν θα είναι Πιστωτικό Ίδρυμα, βασίζεται αποκλειστικά στη βούληση των Τραπεζών. Το οποίο σημαίνει πως παρά τον κανονισμό λειτουργίας και τη βούληση του Υπουργείου, αν οι Τράπεζες το επιθυμούν, βάζουν φρένο στη λειτουργία του σήμερα κιόλας.
Είναι λάθος το κεφάλαιο του ΕΤΕΑΝ να προέρχεται κατά 2/3 από τις Τράπεζες διότι ουσιαστικά αυτό αποτελεί την «πάσα» για εμπλοκή των Τραπεζών ακόμα και στα «ενδότερα» του ΕΤΕΑΝ.
Η διαδικασία του ΤΕΜΠΜΕ (γιατί πρέπει να κοιτάζουμε ταλάθη του παρελθόντος αν θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι) απέτυχε διότι πρώτα ο επιχειρηματίας υπέβαλε στην Τράπεζα, περνούσε τα κριτήρια της Τράπεζας η αίτηση και έπειτα η Τράπεζα έστελνε το φάκελο στο ΤΕΜΠΜΕ (συνήθως όπως όπως). Μάλιστα αρκετές φορές, υπήρχε ανάποδη παραίνεση για μη ενεργοποίηση της διαδικασίας εγγυοδότησης επειδή «καθυστερούσε και ήταν μπλέξιμο».
Αν το ΕΤΕΑΝ αποφασίσει τη στρατηγική επιλογή να εγγυοδοτεί πρώτα το δάνειο μελετώντας αντικειμενικά τους σκοπούς του, το φορέα που αιτείται και το επιχειρηματικό πλάνο που το συνοδεύει (όχι 2 αράδες γενικολογίες δηλαδή), πιστεύω ότι οι Τράπεζες δεν θα είχαν τόση δύναμη και ως εγγυοδοτημένος εξαρχής ο επιχειρηματίας θα τύγχανε άλλης αντιμετώπισης (ευνοϊκότερης).
Και τότε ήταν που έπρεπε να θεσπιστούν κριτήρια για τον εγγυοδοτημένο του ΕΤΕΑΝ και πώς θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από την Τράπεζα.
Άρα, ως διαδικασία που δεν την διάβασα να αναφέρεται πουθενά, προτείνω να αντιστραφεί και η εγγυοδοσία σε μορφή «εκδήλωσης ενδιαφέροντος εγγυοδοσίας» θα πρέπει να προηγείται της αίτησης δανειοδότησης.
Κλείνω αναφέροντας κουβέντα με συναδελφο Σέρβα (ΣΕΡ)πριν 2 χρόνια:
«Καλά αφού δεν έχετε ΕΣΠΑ εκεί, τί κάνετε ως σύμβουλοι; »
(ΣΕΡ)»Επιχειρηματικά πλάνα για δανεισμό από Τράπεζες»
«Μα τόσα πολλά;»
(ΣΕΡ)»Αφού για κάθε δάνειο η επιχείρηση ανεξαρτήτως ποσού χρειάζεται και πλάνο για την ανταποδοτικότητα και τη βιωσιμότητα της επένδυσης»
«Και εμείς έτσι κάνουμε εδώ»
(ΣΕΡ)»Δηλαδή;»
«Παίρνει ο επιχειρηματίας τηλέφωνο το διευθυντή του Υποκαταστήματος τηλέφωνο και του λέει να του βγάλει ένα δανειάκι 50 χιλιάρικα για να καλύψει κάτι επιταγές του άλλου μήνα»
Σε μια Σερβία που πέρασε πόλεμο πριν από λιγότερο από 20 χρόνια……..
Άραγε, ο εγγυοδοτημένος δανεισμός θα προαπαιτεί επιχειρηματικό σχέδιο με προβλέψεις για τη βιωσιμότητα της επένδυσης που θα πραγματοποιηθεί μέσω του δανεισμού; Η απάντηση δική σας…