Στο άρθρο 21 του ν. 4177/2013 (Α΄ 170), α) οι παρ. 1, 2 και 4 τροποποιούνται ως προς το ύψος των επιβαλλόμενων προστίμων, β) η παρ. 3 αντικαθίσταται, και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Ειδικές κυρώσεις για εκπτώσεις, προσφορές και λειτουργία τις Κυριακές
1. Σε όσους παραβαίνουν τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 15 επιβάλλεται πρόστιμο ποσού ίσου με το 1% του ετήσιου κύκλου εργασιών και πάντως όχι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ. Για τον υπολογισμό του κύκλου εργασιών εφαρμόζεται το άρθρο 10 του ν. 3959/2011 (Α`93). Σε περίπτωση που επιβληθεί για δεύτερη φορά πρόστιμο για την ίδια παράβαση μέσα σε διάστημα πέντε (5) ετών, το πρόστιμο αυξάνεται στο 3% του ετήσιου κύκλου εργασιών της συγκεκριμένης επιχείρησης.
2. Αν οι εκπτώσεις, προσφορές ή οποιαδήποτε ανακοίνωση περί μείωσης της τιμής είναι ανακριβείς ή παραπλανητικές ως προς το ποσοστό της έκπτωσης ή ως προς τις τιμές ή ως προς την ποσότητα των προσφερόμενων με έκπτωση ή σε προσφορά προϊόντων ή ενέχουν οποιασδήποτε μορφής απόκρυψη ή παραπλάνηση, επιβάλλεται σε βάρος των υπευθύνων πρόστιμο ποσού ίσου με το 2% του ετήσιου κύκλου εργασιών και πάντως όχι κατώτερο από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ. Σε περίπτωση που επιβληθεί για δεύτερη φορά πρόστιμο για την ίδια παράβαση μέσα σε διάστημα πέντε (5) ετών, το πρόστιμο αυξάνεται στο 4% του ετήσιου κύκλου εργασιών της συγκεκριμένης επιχείρησης.
3. Η αρμόδια αρχή λαμβάνει υπόψη για την επιβολή του προστίμου, κατά την παρ. 2, κάθε επιβαρυντικό ή ελαφρυντικό στοιχείο που προκύπτει από τις περιστάσεις της υπόθεσης και ιδίως:
α) τη φύση, τη βαρύτητα, την έκταση και τη διάρκεια της παράβασης,
β) τις ενέργειες του εμπόρου, με σκοπό τον μετριασμό ή την επανόρθωση μετά τη ζημία που υπέστησαν οι καταναλωτές,
γ) τις προηγούμενες παραβάσεις του εμπόρου,
δ) τα οικονομικά οφέλη που αποκόμισε ή τις ζημίες που απέφυγε ο έμπορος λόγω της παράβασης, εάν τα σχετικά στοιχεία είναι διαθέσιμα, και
ε) τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στον έμπορο για την ίδια παράβαση σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διασυνοριακές υποθέσεις, όπου οι πληροφορίες, σχετικά με τις εν λόγω κυρώσεις, είναι διαθέσιμες μέσω του μηχανισμού που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/2394 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2017, σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών και με την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 (L 345).
4. Σε όσους παραβαίνουν τις προϋποθέσεις που τίθενται στο άρθρο 16, σχετικά με τη λειτουργία τις Κυριακές των εμπορικών καταστημάτων που προσδιορίζονται σε αυτό, επιβάλλεται σε βάρος των υπευθύνων πρόστιμο ποσού ίσου με το 2% του ετήσιου κύκλου εργασιών και πάντως όχι κατώτερο από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, ανάλογα με τη βαρύτητα και τη συχνότητα της παράβασης. Σε περίπτωση που επιβληθεί για δεύτερη φορά πρόστιμο για την ίδια παράβαση μέσα σε διάστημα πέντε (5) ετών, το πρόστιμο αυξάνεται στο 4% του ετήσιου κύκλου εργασιών της συγκεκριμένης επιχείρησης.
5. Αρμόδιος για την επιβολή των προστίμων του παρόντος άρθρου είναι ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, όπου διαπιστώνεται η παράβαση, και ο οποίος υποχρεούται ανά μήνα να κοινοποιεί τις σχετικές αποφάσεις στον Γενικό Γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος άρθρου σε πλοία, αρμόδιος για την επιβολή των προστίμων είναι ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην περιοχή αρμοδιότητας του οποίου εδρεύει η Υπηρεσία του Λιμενικού Σώματος, όργανο της οποίας βεβαίωσε την παράβαση.».
Η μεταβολή των ποσοστών και η αύξηση των κατώτατων ορίων προστίμων του άρθρου 21 ν. 4177/2013 είναι μάλλον αχρείαστη καθώς τα ισχύοντα πρόστιμα είναι ήδη βαριά και ιδιαίτερα αποτρεπτικά. Παρόλα αυτά, δεν τασσόμαστε κατά της αύξησης, καθώς κάθε προσπάθεια παραπλάνησης των καταναλωτών σε σχέση με τις εκπτώσεις είναι καταδικαστέα και πρέπει να τιμωρείται αυστηρά.
Η εισαγωγή της παραγράφου 3 που δίνει στην αρμόδια ελεγκτική αρχή κριτήρια τα οποία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη, κρίνεται θετικά.
Είμαι υπέρ της διευρυμένης λειτουργίας της αγοράς, πόσο εφικτό όμως είναι αυτό; Ούτως ή άλλως, πολλές επιχειρήσεις λειτουργούν, νόμιμα, όλες τις ημέρες της εβδομάδας, συνεπώς και τις Κυριακές (ψιλικατζίδικα, καφενεία, ινστιτούτα Αισθητικής, κλπ.), έστω και υπό κατά περίπτωση προϋποθέσεις (εκ περιτροπής, από επιλογή, κλπ.). Η Κυριακάτικη αργία, σ’ εμένα τουλάχιστον, φαντάζει περισσότερο ως έθιμο, παρά ως απαγόρευση. Όχι, δεν δέχομαι το αθέμιτον της λειτουργίας της αγοράς, το οποίο εν πολλοίς κυριαρχεί, γι’ αυτό και η αγορά έχει περιέλθει σε μια κατάσταση άνευ προηγουμένου. Ωραία η λέξη «ελευθερία», αλλά όταν π.χ. σου προκαλούνται ζημίες, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, περιμένεις από το Κράτος να σε αποζημιώσει. Όχι; Μάλλον ναι. Είναι κρίμα λοιπόν να μην έχουμε διδαχθεί τίποτα από την Μνημονιακή περίοδο, κατάσταση στην οποία περιήλθαμε λόγω ακριβώς αυτής της υπέρμετρης αισιοδοξίας/αλαζονείας ορισμένων ακραίων οπαδών της «ελεύθερης αγοράς», των οποίων τα σπασμένα πλήρωσε το κακώς νοούμενο παρεμβατικό Κράτος. Θέλετε ελεύθερη αγορά; Πληρώστε κιόλας, κύριοι.
Σε μία ελεύθερη και δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα νομίζω ότι η αγορά θα πρέπει να είναι ελεύθερη Και να λειτουργεί αθέμιτα και όποιος θέλει να ανοίγει και το Σάββατο και την Κυριακή το κατάστημα του . κυρίως στα τουριστικά νησιά τα καταστήματα θα πρέπει να είναι ανοιχτά και τις Κυριακές.
Όσο για τα σούπερ μάρκετ να υπάρχει το ελεύθερο ,όποιο κατάστημα θέλει να ανοίγει την Κυριακή να έχει το δικαίωμα να το ανοίγει.
Η αγορά πρέπει να απελευθερωθεί και τις 365 ημέρες και οποίος θέλει να ανοίγει το κατάστημα του να έχει το δικαίωμα να το πράξη.
BRAVO