Άρθρο 8-Διασφάλιση έκτασης Επιχειρηματικού Πάρκου

1. Η Ε.Α.Δ.Ε.Π. πρέπει να έχει την πλήρη κυριότητα του συνόλου της αιτούμενης έκτασης όπου θα ιδρυθεί το Ε.Π.. Οι ιδιοκτήτες γης εντός της αιτούμενης έκτασης δύνανται να συμμετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο της Ε.Α.Δ.Ε.Π, εισφέροντας ως συμμετοχή τους την ιδιοκτησία γης τους και λαμβάνοντας τον αριθμό μετοχών που αντιστοιχεί στην αξία της ιδιοκτησίας τους, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4548/2018 (Α΄ 104).
2. Εφόσον πρόκειται για δημόσια ή δημοτικά κτήματα ή ακίνητα εταιρειών στις οποίες συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα το ελληνικό Δημόσιο, η Ε.Α.Δ.Ε.Π. αρκεί να έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα κατοχής επ’ αυτών με παραχώρηση σύμφωνα με τον ν. 4413/2016 (Α΄148) ή με παραχώρηση της χρήσης ή με μίσθωση ή σύσταση δικαιώματος επιφανείας υπέρ αυτής.
3. Εξαιρετικά, αν η Ε.Α.Δ.Ε.Π. έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα, κατά τις παρ. 1 και 2, του ογδόντα τοις εκατό (80%) της συνολικά αιτούμενης έκτασης και δεν μπορεί να διασφαλίσει το υπολειπόμενο είκοσι τοις εκατό (20%) αυτής, και με την προϋπόθεση ότι η έκταση αυτή του είκοσι τοις εκατό (20%) αφορά σε ακίνητα που δεν εφάπτονται με τα προτεινόμενα όρια του Ε.Π., τότε:
α) το είκοσι τοις εκατό (20%) θεωρείται ότι έχει διασφαλιστεί από την Ε.Α.Δ.Ε.Π., όταν υπάρχει συναίνεση των ιδιοκτητών γης που κατέχουν το είκοσι τοις εκατό (20%), η οποία αποδεικνύεται με δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου, στην οποία ο ιδιοκτήτης δηλώνει ότι συναινεί στη δημιουργία του Ε.Π., γνωρίζει και συμφωνεί στην απόδοση της προβλεπόμενης εισφοράς σε γη και σε χρήμα ή
β) για την απόκτηση του είκοσι τοις εκατό (20%) από την Ε.Α.Δ.Ε.Π. μπορεί να εφαρμόζεται η διαδικασία των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, σύμφωνα με τον ν. 2882/2001 (Α’ 17), υπέρ και με δαπάνες της Ε.Α.Δ.Ε.Π., για λόγους δημόσιας ωφέλειας, υπό την προϋπόθεση ότι έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση δύο (2) τουλάχιστον μηνών με τους ιδιοκτήτες γης που κατέχουν το είκοσι τοις εκατό (20%), προκειμένου να διασφαλισθεί η έγγραφη συναίνεσή τους κατά την περ. α), και αυτή έχει αποβεί ατελέσφορη. Για τη συντέλεση της διαπραγμάτευσης η Ε.Α.Δ.Ε.Π. υποχρεούται να απευθύνει δημόσια πρόσκληση στους προαναφερόμενους ιδιοκτήτες γης, η οποία αναρτάται στο δημοτικό κατάστημα της περιοχής και στην ιστοσελίδα του οικείου ο.τ.α. α΄ και β΄ βαθμού. Η πρόσκληση για διαπραγμάτευση μπορεί να απευθύνεται και με εξώδικο της Ε.Α.Δ.Ε.Π. προς τους προαναφερόμενους ιδιοκτήτες γης.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2022, 14:42 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΛΛΙΓΑΙΑ

    Το άρθρο 8 του νομοσχέδιο αποτελεί τον «ακρογωνιαίο λίθο» του, καθώς επιτυχημένα προσπαθεί να διορθώσει τη λανθασμένη διάταξη του άρθρου 46.2 ν. 3982/2011. Η εν λόγω διάταξη παραβιάζει ευθέως το άρθρο 17 Συντάγματος στον βαθμό που παραλείπει να ρυθμίσει το ζήτημα της τύχης των ιδιοκτησιών που βρίσκονται εντός του ΕΠ, για το οποίο έχει διασφαλιστεί το 55% της απαιτούμενης έκτασης από την ΕΑΝΕΠ, αλλά όχι το 80%.
    Όπως προκύπτει από τη συγκεκριμένη ρύθμιση, εφόσον η ΕΑΔΕΠ έχει διασφαλίσει υψηλό ποσοστό της απαιτούμενης έκτασης (80%), για δε το υπολειπόμενο δύναται να εκκινήσει διαδικασία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, η οποία είναι και η συνταγματικά ανεκτή οδός επέμβασης επί του δικαιώματος ιδιοκτησίας. Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με την θεμελιώδη συνταγματική ρύθμιση του άρθρου 17.2: «Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση, που να ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριούμενο κατά το χρόνο της συζήτησης στο δικαστήριο για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης.». Εξάλλου «Πριν καταβληθεί η οριστική ή προσωρινή αποζημίωση, διατηρούνται ακέραια όλα τα δικαιώματα του ιδιοκτήτη και δεν επιτρέπεται η κατάληψη.».
    Έτσι, στην περίπτωση που για την ανάπτυξη του ΕΠ έχει διασφαλιστεί ποσοστό κατώτερο του 80%, αλλά ανώτερο του 55%, ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί και πώς θα αντιμετωπιστούν οι ιδιοκτησίες εντός της έκτασης στην οποία θα αναπτυχθεί το ΕΠ. Ο νομοθέτης σωστά προνόησε, μόνον για την περίπτωση που το ΕΠ διαθέτει το 100% της απαιτούμενης έκτασης, ή το 80% οπότε και εφαρμόζεται η ειδική ρύθμιση του άρθρου 8 σε συνδυασμό με το ν. 2882/2001. Εάν παρέλειπε να ρυθμίσει το ζήτημα αυτό, ο νομοθέτης θα έθετε σε ισχύ αντισυνταγματική διάταξη, η οποία μπορεί να καταλήξει στην αποστέρηση της ιδιοκτησίας των ενδιαφερομένων, κατά πασίδηλη παράβαση του άρθρου 17 Συντάγματος.

  • 10 Σεπτεμβρίου 2022, 14:02 | ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ

    Άρθρο 8 (Διασφάλιση Έκτασης Επιχειρηματικού Πάρκου) παρ. 2

    Σχολιασμός: Οι δημόσιες εκτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν με την ίδρυση Επιχειρηματικού Πάρκου ενδέχεται να εμπίπτουν στον χαρακτηρισμό του «δημόσιου δάσους» ή «δασικής έκτασης», με επιτρεπόμενη, ωστόσο, τη χρήση τους ως επιχειρηματικά πάρκα σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία. Προτείνεται η προσθήκη επιπλέον εδαφίου στη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 8, ώστε η σχετική διαδικασία διαπίστωσης του χαρακτήρα της έκτασης να εντάσσεται στην όλη διαδικασία ίδρυσης του Επιχειρηματικού Πάρκου.

    Η προτεινόμενη διατύπωση είναι: «2. Εφόσον πρόκειται για δημόσια ή δημοτικά κτήματα ή ακίνητα εταιρειών στις οποίες συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα το ελληνικό Δημόσιο, η Ε.Α.Δ.Ε.Π. αρκεί να έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα κατοχής επ’ αυτών με παραχώρηση σύμφωνα με τον ν. 4413/2016 (Α΄148) ή με παραχώρηση της χρήσης ή με μίσθωση ή σύσταση δικαιώματος επιφανείας υπέρ αυτής. Η οργάνωση του Ε.Π. είναι επιτρεπτή σε δασικές εκτάσεις ή δάση της παρ. 3 του άρθρου 51 του ν.998/1979. Όταν αυτές είναι δημόσιες, η παραχώρηση χρήσης της έκτασης εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δασών του ΥΠΕΝ μετά από εισήγηση της οικείας δασικής αρχής, η οποία εξετάζει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 51 του ν.998/1979».

  • 9 Σεπτεμβρίου 2022, 18:40 | ΣΑΜΑΡΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΕ – ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

    Η πρόβλεψη για πλήρη κυριότητα του συνόλου της έκτασης αναμένεται να αποτελέσει τροχοπέδη στην προώθηση ανάπτυξης νέων ΕΠ, καθώς είναι βέβαιο ότι θα επιτυγχάνεται σε εξαιρετικά ελάχιστες περιπτώσεις, όπου πχ θα εντοπίζονται είτε δημόσιες εκτάσεις (σπανίως διαπιστώνονται δημόσιες εκτάσεις σε θέση με κατάλληλα χαρακτηριστικά για ανάπτυξη ΕΠ) ή μεγάλες εκτάσεις που ανήκουν σε έναν ή λίγους ιδιοκτήτες.
    Ειδικά σε περιπτώσεις επιχειρηματικών σχεδίων ΕΠ με πλήθος προϋφιστάμενων επιχειρήσεων, είναι αδύνατο να επιτευχθεί η διασφάλιση της πλήρους κυριότητας. Επιπλέον, σε περιοχές που θα γίνεται γνωστή η πρόθεση ανάπτυξης ΟΥΜΕΔ εκτιμάται ότι θα παρατηρηθεί υπέρμετρη αύξηση της αξίας της γης, ενώ παράλληλα αναμένεται να αυξηθεί το φαινόμενο εγκατάστασης και ανάπτυξης επιχειρήσεων με όρους εκτός σχεδίου δόμησης, σε περιοχές με χρήσεις για υποδοχή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων βάσει ΓΠΣ, ΤΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κλπ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται εις βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας, της λειτουργίας των επιχειρήσεων κλπ.
    Η απαίτηση για το 55% που προέβλεπε ο Ν.3982/2011 προτείνεται να παραμείνει και να εξεταστεί η μείωση του σχετικού ποσοστού σε περίπτωση που η περιοχή που προκρίνεται για ΕΠ εντάσσεται σε ζώνη που βάσει του ισχύοντος ΓΠΣ/ΤΠΣ κλπ προβλέπεται και έχει αξιολογηθεί ως κατάλληλη για την ανάπτυξη ΟΥΜΕΔ.
    Περαιτέρω, με τον Ν.3982/2011 αρκούσε η προσκόμιση Υπεύθυνης Δήλωσης του ιδιοκτήτη γης που θα δηλώνει ότι συναινεί να αποτελέσει η εδαφική έκταση ιδιοκτησίας του, τμήμα ή το σύνολο της εδαφικής έκτασης ΕΠ, όπως αυτό προτείνεται να αναπτυχθεί βάσει της υποβαλλόμενης τεχνοοικονομικής μελέτης και του σχεδίου κανονισμού λειτουργίας, έχοντας λάβει γνώση της διαδικασίας πολεοδόμησης. Με τις νέες διατάξεις για τη δήλωση συναίνεση απαιτείται δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου που κατοχυρώνει μεν τη διαδικασία με την οποία εξασφαλίζεται η συναίνεση, ωστόσο δημιουργεί ένα πρόσθετο διαχειριστικό βάρος στη διαδικασία σύστασης του Φακέλου/Αίτησης ανάπτυξης του Ε.Π.. Το σημαντικότερο ωστόσο πρόβλημα της νέας διάταξης, αφορά στην υποχρέωση ο ιδιοκτήτης να δηλώσει ότι συμφωνεί στην απόδοση της προβλεπόμενης εισφοράς σε γη και σε χρήμα για την ιδιοκτησία του, παρόλο που τα συγκεκριμένα δεδομένα δεν θα μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια στο πλαίσιο της αίτησης του Επιχειρησιακού Σχεδίου, καθώς: α) υποβάλλεται προκαταρκτική πρότασης πολεοδομικής οργάνωσης, χωρίς να έχει εκπονηθεί κτηματογράφηση και χωρίς να έχει εγκριθεί το ρυμοτομικό σχέδιο εφαρμογής ώστε να είναι γνωστά τα ακριβή δεδομένα για κάθε μία ιδιοκτησία β) ο προϋπολογισμός θα είναι ο εκτιμώμενος και όχι ο τελικός όπως θα προσδιοριστεί ανάλογα με τις πιθανές χρηματοδοτήσεις που θα επιτευχθούν, τις τυχόν τεχνικές αλλαγές που θα προκύψουν στο πλαίσιο της εξέτασης του φακέλου από τη ΓΓΒ και τις υπηρεσίες του ΥΠΕΝ, κλπ. Κατά συνέπεια ο κάθε ιδιοκτήτης θα μπορεί να ενημερωθεί μόνο για τις προβλέψεις του θεσμικού πλαισίου ως προς τις υποχρεώσεις σε εισφορά σε γη και σε χρήμα.
    Σχετικά με την παρ.3, θα πρέπει να διαγραφεί η αναφορά «…και με την προϋπόθεση ότι η έκταση αυτή του είκοσι τοις εκατό (20%) αφορά σε ακίνητα που δεν εφάπτονται με τα προτεινόμενα όρια του Ε.Π..», καθώς δημιουργεί αναιτιολόγητους περιορισμούς σε περιπτώσεις που πρέπει να ενσωματωθεί μία έκταση στα όρια του ΕΠ η οποία είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα του επιχειρηματικού σχεδίου.
    Τέλος, θα πρέπει να προστεθεί διάταξη για τη δυνατότητα υπό όρους παραχώρησης δασικών εκτάσεων υπέρ ΕΑΔΕΠ (κατά κυριότητα ή μέσω σύστασης δικαιώματος επιφανείας) που βρίσκονται εντός της έκτασης που προορίζεται για την ανάπτυξη του Ε.Π. κατά παρέκκλιση της παρ. 14 του άρθρου 45 του ν. 998/1979 (Α’ 289), προς όφελος της βιωσιμότητας των επιχειρηματικών σχεδίων ΕΠ.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2022, 16:03 | ΠΑΣΕΒΙΠΕ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΒΙ.ΠΕ)

    Με το σχέδιο νόμου η ΕΑΔΕΠ πρέπει να έχει την πλήρη κυριότητα του συνόλου της έκτασης όπου θα ιδρυθεί το ΕΠ. Προβλέπεται ότι οι ιδιοκτήτες γης μπορούν να εισφέρουν στην ΕΑΔΕΠ την ιδιοκτησία τους και να λάβουν αντίστοιχης αξίας μετοχές. Θα πρέπει να υπάρχουν προβλέψεις στις μεταβατικές διατάξεις για τις ήδη εγκατεστημένες επιχειρήσεις σε υφιστάμενους ήδη οργανωμένους υποδοχείς (ΒΙΠΕ, ΕΠ κλπ), διαφορετικά οδηγούμαστε σε πλήρη κατάλυση του δικαιώματος ιδιοκτησίας.
    Σημειώνεται επίσης ότι στην πράξη αυτό θα είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί και χρονοβόρο στην περίπτωση που υπάρχουν πολλοί ιδιοκτήτες γης. Γι’ αυτό το λόγο σύμφωνα με το υφιστάμενο καθεστώς η ΕΑΝΕΠ αρκούσε να έχει διασφαλίσει το 55% της έκτασης.
    Επίσης, με το σχέδιο νόμου (άρθρο 8 παρ. 3) για την περίπτωση της απόκτησης του 20% με τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης όταν η ΕΑΔΕΠ έχει διασφαλίσει το 80% της έκτασης έχει απαλειφθεί η φράση που υπήρχε στο άρθρο 46 παρ. 2 του ν. 3982/2011 «Εφόσον η ΕΑΝΕΠ έχει διασφαλίσει το 80% της έκτασης που θα καταλάβει το Επιχειρηματικό πάρκο και της χορηγηθεί η έγκριση ανάπτυξης επιχειρηματικού πάρκου…».
    Η απόκτηση του 20% με τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης πριν την έγκριση ανάπτυξης που προβλέπει το υφιστάμενο άρθρο είναι προβληματική καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να γίνουν απαλλοτριώσεις και να απωλεσθούν ιδιοκτησίες και τελικά για κάποιον λόγο να μην εγκριθεί η ανάπτυξη του ΕΠ.

    Συνυπογράφοντες:
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Ηρακλείου
    Ένωση Βιομηχανιών & Βιοτεχνιών Λαμίας
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Τρίπολης – ΣΕΒΙΠΕΤ
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Σερρών
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Καλαμάτας
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Σχιστού – ΒΙΠΑΣ
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Δράμας
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Πάτρας
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Ιωαννίνων
    Σύνδεσμος Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων Βι.Πε Πρέβεζας
    Σύνδεσμος Βιομηχανιών & Βιοτεχνιών Έβρου
    Σύνδεσμος Βιομηχάνων & Βιοτεχνών Νομού Ροδόπης – ΣΒΒΝΡ

  • Θεωρούμε ότι με τις διατάξεις του άρθρου 8 δημιουργούνται ισχυρά αντικίνητρα για τη δημιουργία νέων Επιχειρηματικών Πάρκων. Επιπλέον, με τη διατύπωση αυτή, οι μόνοι που μπορούν να δημιουργήσουν Επιχειρηματικά πάρκα είναι φορείς που έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια ή έχουν ως οικονομικό αντικείμενο το real estate. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα κερδοσκοπία στη γη. Για το λόγο αυτό προτείνουμε, ως αντίβαρο, την ακόλουθη διάταξη:
    ‘’Η τοπική αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού μπορεί να αναλάβει τη δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου χωρίς να απαιτείται η κυριότητα του συνόλου της έκτασης, παρά μόνο με τη διασφάλιση της συμφωνίας των ιδιοκτητών που αντιστοιχούν στο 55% των εκτάσεων του Επιχειρηματικού Πάρκου’’.
    Είναι επίσης χρήσιμο να αποσαφηνιστούν σε κάθε περίπτωση τα κριτήρια που θα επιτρέπουν τον καθορισμό των περιοχών, μετά από έκδοση Π.Δ. ή Κ.Υ.Α., στις οποίες θα είναι δυνατή, η δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων.

  • Ποσοστό 55% αντί %100: η προηγούμενη πρόβλεψη του νόμου για διασφάλιση ποσοστού 55% της έκτασης για την δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου, ουδέποτε δημιούργησε πρόβλημα που οδήγησε στην ανάσχεση ή διακοπή προσπαθειών για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων. Στο νέο σχέδιο νόμου ζητείται η πλήρης κυριότητα για το 100% της έκτασης. Αυτός ο όρος θα εκμηδενίσει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου. Η διατήρηση του 55% για τη διασφάλιση της έκτασης είναι αναγκαίος όρος για να δούμε να αναπτύσσονται πάρκα στη χώρα. Άλλως ο σοβαρός σκοπός του νομοθέτη θα ναυαγήσει και το νομοθέτημα θα μείνει στα χαρτιά. (άρθ. 8)

  • 2 Σεπτεμβρίου 2022, 17:59 | Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος

    Η απαίτηση για την πλήρη κυριότητα του συνόλου της έκτασης, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, οδηγεί σε δυσκολίες εφαρμογής του θεσμού των Ε.Π. καθώς οι ιδιοκτησίες στην Ελλάδα είναι κατά κανόνα μικρές και κατακερματισμένες.
    Είναι δε προφανές ότι μέσα από την διαδικασία της διαπραγμάτευσης θα δημιουργηθούν φαινόμενα αισχροκέρδειας ιδιοκτητών που δεν ενδιαφέρονται για συμμετοχή στην δημιουργία Ε.Π., μα προσβλέπουν σε τίμημα πολλαπλάσιο της εμπορικής αξίας των ιδιοκτησιών τους, προκειμένου αυτές να ενταχθούν στην ελάχιστη δυνατή επιφάνεια που απαιτεί το Ε.Π.

    Προτείνεται η διατήρηση του ποσοστού στο 55%.

  • Καλό είναι στην παράγραφο 1, του άρθρου 8, να διευκρινιστεί αν η μεταβίβαση γης από τους ιδιοκτήτες προς την Ε.Α.Δ.Ε.Π., μπορεί να γίνει με το σύστημα της αντιπαροχής, (δηλαδή ο ιδιοκτήτης διαθέτει την ιδιοκτησία του και αποκτά οικόπεδο εντός πάρκου όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του), ή να την μεταβιβάσει «υπέρ το άρτιο». Οι δύο αυτές διαδικασίες σήμερα, έχουν διαφορετική φορολόγηση. Σε κάθε περίπτωση η ιδιοκτησία πρέπει να παρέχεται στην Ε.Α.Δ.Ε.Π. χωρίς φόρο μεταβίβασης, αφού σε σύντομο χρονικό διάστημα (ή ταυτόχρονα), ο ιδιοκτήτης αποκτά ίσης αξίας ακίνητο.

  • 26 Αυγούστου 2022, 11:50 | Re.De-Plan AE Consultants

    1. Η απαίτηση για την πλήρη κυριότητα του συνόλου της έκτασης, πέρα από φαινόμενα αισχροκέρδειας και διατάραξης των αξιών γης που βάσιμα θα προκαλέσει, εξαφανίζει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένου υποδοχέα σε περιοχή που υποδεικνύεται ως κατάλληλη από διατάξεις και κείμενα χωρικού σχεδιασμού αλλά ανήκει σε πολλούς ιδιοκτήτες. Πρακτικά, η διάταξη καταργεί τον χωρικό σχεδιασμό που υποδεικνύεται από Γ.Π.Σ./ ΣΧΟΟΑΠ για την ανάπτυξη οργανωμένων υποδοχέων εκτός αν πρόκειται για εκτάσεις που ανήκουν σε έναν ιδιοκτήτη, γεγονός ανύπαρκτο. Πρόταση μας είναι:
    – να επανέλθει το ποσοστό του 55%, το οποίο λειτούργησε άψογα στην περίοδο εφαρμογής του Ν.3982/11.
    – Οι δασικές εκτάσεις, οι οποίες παραχωρούνται μέσω έγκρισης επέμβασης να συνυπολογίζονται για τη διασφάλιση της έκτασης.
    2. Στην παρ. 3, να διευκρινιστεί η φράση «αφορά σε ακίνητα που δεν εφάπτονται με τα προτεινόμενα όρια του Ε.Π.». Αν χρειαζόμαστε μικρό μέρος έκτασης ιδιοκτησίας τρίτου (<20%) προκειμένου η έκταση μας να φτάσει μέχρι την παρακείμενη δημόσια οδό δεν εφαρμόζεται η διαδικασία της συναίνεσης ή της απαλλοτρίωσης;
    3. Στην παρ. 3α, η υποχρέωση πιστοποίησης της συναίνεσης με δήλωση συμβολαιογράφου συνιστά βαριά και δαπανηρή διαδικασία. Θα ήταν αρκετή η προσκόμιση Υπεύθυνης Δήλωσης με γνήσιο υπογραφής ή ψηφιακή υπογραφή.